Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT,

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy;

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że;

Należy zauważyć, że jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania, że dostawa towarów i świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług, mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której;

Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, w wyroku z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Hong Kong Trade Development Council TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie z dnia 3 kwietnia 1994 r. w sprawie C-16/93 R.J. Tolsma, gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższych okoliczności należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, że w niektórych przypadkach płatności za dany towar/usługę może dokonać podmiot trzeci, a nie podmiot (osoba) na rzecz którego następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel/na rzecz której świadczona jest usługa. Taka sytuacja może mieć miejsce, np. w trakcie realizacji programów lojalnościowych lub akcji marketingowych, w których są przekazywane uczestnikom nagrody.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co do zasady, podlega tylko taka dostawa towarów, która ma charakter odpłatny. Jednak w ściśle określonych przypadkach nieodpłatne zbycie towarów może być również przedmiotem opodatkowania tym podatkiem.

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy;

Z opisu sprawy wynika, że Spółka, jako agencja reklamowa, ma w planie zorganizowanie na rzecz swojego Klienta akcję promocyjną w formie sprzedaży premiowej. Polega ona na wydaniu nagrody rzeczowej wszystkim laureatom, którzy nabędą produkt Klienta. Nagrodą rzeczową jest smartwatch oraz roczny dostęp do płatnej wersji aplikacji, zainstalowanej fabrycznie na smartwatchu. Spółka ma wejść w posiadanie nagród poprzez darowiznę od Klienta. Ponieważ smartwatche zostały przekazane jako darowizna, Spółka nie może odliczyć podatku VAT od wartości darowizny. Smartwatche są towarem, który nie podlega zwolnieniu, opisanemu w rozporządzeniu Ministra Finansów o zwolnieniach z rejestracji na kasach rejestrujących z dnia 28 grudnia 2018 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku drukowania paragonu po wydaniu smartwatcha z płatnym dostępem do aplikacji jako nagrody w sprzedaży premiowej.

Obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej unormowany został w przepisie art. 111 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy;

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy,

W opisanej sytuacji w stosunku do nabytych w drodze darowizny nagród Spółka będzie ich właścicielem i będzie posiadała ich własność ekonomiczną. Zatem w przypadku wydania nagród Spółka przeniesie prawo do rozporządzania jak właściciel wydawanymi towarami (nagrodami) na laureatów, dokona więc dostaw towarów w rozumieniu art. 7 ustawy. Wydanie nagród będzie odbywać się bez pobrania wynagrodzenia od otrzymujących nagrodę podmiotów i co istotne Wnioskodawca – skoro otrzymał smartwatche w darowiźnie – nie otrzymuje od Klienta wynagrodzenia za wydane nagrody. Nie dojdzie więc do zapłaty przez Klienta należności za wydane nagrody na rzecz uczestników akcji promocyjnych, ponieważ źródłem pokrycia kosztów tych nagród nie będzie wynagrodzenie należne Wnioskodawcy za wydane nagrody. Oznacza to, że wydanie przez Wnioskodawcę nagród na rzecz laureatów będzie czynnością nieodpłatną, która w świetle art. 7 ust. 2 ustawy, jest w przedstawionych okolicznościach czynnością niepodlegającą opodatkowaniu, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – Spółka nie może odliczyć podatku VAT od wartości darowizny.

Jak wynika z już wcześniej cyt. art. 111 ust. 1 ustawy, obowiązkiem ewidencjonowania obrotu za pomocą kas rejestrujących objęta jest sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż opisana w przedmiotowym wniosku nieodpłatna dostawa towarów nie spełnia definicji odpłatnej dostawy towarów, a tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy nie jest uznana za sprzedaż.

W konsekwencji Spółka nie ma obowiązku ewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej.

wydania nagrody rzeczowej wszystkim laureatom, którzy nabędą produkt Klienta. Zatem  Spółka nie ma też obowiązku drukowania paragonu po wydaniu smartwatcha z płatnym dostępem do aplikacji jako nagrody w sprzedaży premiowej.

Przepisy podatku od towarów i usług nie przewidują obowiązku dokumentowania nieodpłatnych świadczeń. Takie czynności mogą zatem zostać udokumentowane przez podatnika dowolnym dokumentem, np. protokołem przekazania nagrody.

Tym samym stanowisko Państwa jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) . Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej  jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny, co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).