Temat interpretacji

Brak opodatkowania sprzedaży działki oraz obowiązku rejestracji w podatku od towarów i usług w związku z tą transakcją.

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lipca 2020 r. (data wpływu 9 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działki wydzielonej z połączonych działek nr [] i [] oraz obowiązku rejestracji w podatku od towarów i usług w związku z tą transakcją jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działki wydzielonej z połączonych działek nr [] i [] oraz obowiązku rejestracji w podatku od towarów i usług w związku z tą transakcją.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest właścicielką dwóch działek [] i [] o łącznej powierzchni [] m² w miejscowości [], obręb [], Gmina [].

Działkę nr [], o powierzchni [] m² Wnioskodawczyni nabyła w [] roku z pomocą rodziców, planując, ze względu na malownicze położenie przy lesie, zbudowanie w przyszłości domu letniskowego dla całej rodziny.

W 2006 roku nadarzyła się możliwość zakupu od tego samego właściciela równie pięknie położonej działki o powierzchni [] m², bezpośrednio sąsiadującej z już posiadaną przez Wnioskodawczynię działką.

Wnioskodawczyni podjęła decyzję o jej zakupie, planując, że w przyszłości postawi na połączonych działkach dom pasywny, ekologiczny, dla swojej rodziny (Wnioskodawczyni ma dwie córki i starszych rodziców).

W [] roku Gmina [] uchwaliła plan zagospodarowania przestrzennego dla Obrębu [] i obydwie działki Wnioskodawczyni stały się automatycznie działkami budowlanymi pod zabudowę mieszkaniową (drugą działkę Wnioskodawczyni kupiła już jako budowlaną).

Wnioskodawczyni cały czas planowała wykorzystać te działki na własne potrzeby aż do momentu, gdy kupiła dużą nieruchomość zabudowaną starym domem o powierzchni mieszkalnej ponad [] m², z działką, niestety w stanie do remontu, wymagającą ciągle dużych nakładów finansowych.

W związku z zaistniałą sytuacją powstał pomysł sprzedaży całej nieruchomości dwóch działek w []- aby przeznaczyć środki na dalszy remont domu Wnioskodawczyni.

Niestety ze względu na dużą powierzchnię, nieregularny kształt i specyficzne położenie względem słońca, Wnioskodawczyni nie mogła znaleźć nikogo do kupna jednej lub drugiej działki lub obu działek razem. Mają one kształt nieforemny jedna położona wzdłuż drogi i dobrze naświetlona, ale długa i wąska, druga ma kształt nieregularnego trójkąta i położona jest przy drzewach i strumieniu i jest trochę zacieniona.

Dlatego Wnioskodawczyni podjęła decyzję o połączeniu tych dwóch działek i takim ich podziale, żeby powstały działki foremne i dobrze naświetlone.

Jedną działkę Wnioskodawczyni chciałaby, po podziale, sprzedać, żeby zasilić budżet remontowy jej drugiej nieruchomości. Dwie pozostałe Wnioskodawczyni planuje, najprawdopodobniej, zostawić dla swoich córek, żeby mogły w przyszłości postawić własne domy.

Wnioskodawczyni chce podkreślić, że nie prowadziła i nie prowadzi żadnej działalności handlowej, a tym bardziej w zakresie obrotu nieruchomościami (mąż Wnioskodawczyni jest lekarzem, a ona jest polonistką).

Wnioskodawczyni działek nie kupiła z zamiarem sprzedaży, tylko stworzenia pięknego miejsca do zamieszkania. Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych działań w kierunku uchwalenia planu, uzbrojenia terenu, czy podziału na mniejsze działki. Wnioskodawczyni chce podzielić swoje nieruchomości na 3 działki o powierzchni około [] m² i jedną przeznaczyć na sprzedaż, celem dofinansowania innej inwestycji, a pozostałe, przynajmniej na razie, pozostawić w rodzinie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w chwili dokonania transakcji sprzedaży należy dokonać rejestracji do podatku VAT i uiścić podatek?

Zdaniem Wnioskodawczyni, na gruncie podatku VAT sprzedaż działki powinna być nieobjęta opodatkowaniem.

Wnioskodawczyni nie jest płatnikiem [winno być: podatnikiem przyp. Organu] podatku VAT oraz nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni nie kupiła działek z zamiarem sprzedaży, tylko z zamiarem wykorzystania na potrzeby własne i jej licznej rodziny. Wnioskodawczyni kupiła działki z zamiarem stworzenia pięknego miejsca do zamieszkania dla swojej rodziny, niestety z powodu pewnych zdarzeń i okoliczności Wnioskodawczyni musiała zmienić plany. Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi działalności handlowej w zakresie obrotu nieruchomościami (jej mąż jest lekarzem, a ona polonistką).

Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych działań w kierunku uchwalenia planu (była to inicjatywa odgórna Gminy [], bez jakiegokolwiek udziału Wnioskodawczyni). Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych kroków w kierunku uzbrojenia terenu, podziału działek na mniejsze lub większe, wydzielenia dróg wewnętrznych.

Działania marketingowe Wnioskodawczyni polegały na ogłoszeniu się na portalu nieruchomościowym.

Wnioskodawczyni planuje podzielić swoje nieruchomości na 3 działki o powierzchni około [] m² i jedną przeznaczyć na sprzedaż, celem dofinansowania innej swojej inwestycji, a pozostałe, przynajmniej na razie, pozostawić w rodzinie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego dostawa jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 112, podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne jak wskazał TSUE dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest rolnikiem ryczałtowym. Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Inaczej jest natomiast wyjaśnił Trybunał w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W zakresie obowiązku rejestracji w podatku od towarów i usług wskazać należy, że stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług).

Treść wniosku wskazuje, że Wnioskodawczyni, jest właścicielką dwóch działek o numerach [] i [] położonych w miejscowości [], obręb [], Gmina [].

W [] roku Wnioskodawczyni nabyła działkę nr [] o powierzchni [] m², planując, z uwagi na malownicze położenie, zbudowanie w przyszłości domu letniskowego dla całej rodziny.

W [] roku pojawiła się możliwość zakupu od tego samego właściciela równie pięknie położonej działki o powierzchni [] m², bezpośrednio sąsiadującej z już posiadaną działką. Wnioskodawczyni zakupiła tę działkę z uwagi na plany postawienia na połączonych działkach domu dla swojej rodziny.

W [] roku Gmina [] uchwaliła plan zagospodarowania przestrzenne dla obrębu []. Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych działań w kierunku uchwalenia planu. W konsekwencji uchwalenia ww. planu obie działki Wnioskodawczyni stały się działkami budowlanymi przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową. Podkreślić należy, że jedna z działek miała status działki budowlanej już w chwili zakupu.

Wnioskodawczyni planowała wykorzystać obie działki na własne potrzeby aż do momentu gdy kupiła dużą nieruchomość zabudowaną starym domem. Dom był w stanie do remontu i ciągle wymaga dużych nakładów finansowych.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni postanowiła sprzedać obie działki w [], aby przeznaczyć środki na dalszy remont ww. domu. Wnioskodawczyni, ze względu na dużą powierzchnię, nieregularny kształt i specyficzne położenie względem słońca nie mogła znaleźć nabywcy jednej albo drugiej działki albo obu działek razem. W związku z powyższym Wnioskodawczyni podjęła decyzję o połączeniu obydwu działek i takim ich podziale, żeby powstały działki foremne i dobrze naświetlone. Jedną działkę Wnioskodawczyni chciałaby po podziale sprzedać w celu zasilenia budżetu remontowego drugiej nieruchomości. Dwie pozostałe działki, powstałe w wyniku podziału działek [] i [] Wnioskodawczyni planuje pozostawić dla swoich córek, żeby mogły w przyszłości postawić własne domy.

Wnioskodawczyni wskazała również, że nie prowadziła i nie prowadzi żadnej działalności handlowej, a tym bardziej w zakresie obrotu nieruchomościami (mąż Wnioskodawczyni jest lekarzem, a ona polonistką). Ponadto Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych działań w kierunku uzbrojenia terenu, czy podziału na mniejsze działki.

W związku z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą opodatkowania sprzedaży działki wydzielonej z połączonych działek nr [] i [] oraz powiązanym z tym obowiązkiem rejestracji do podatku VAT.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Wnioskodawczyni istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmowała ona działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań, jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni w związku z planowaną sprzedażą działki wydzielonej z połączonych działek [] i [] za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami.

Analizując treść wniosku należy stwierdzić, że połączone działki [] i [] z których Wnioskodawczyni wydzieli trzy działki (jedną przeznaczoną do sprzedaży, a dwie przeznaczone na potrzeby córek Wnioskodawczyni) została nabyte wiele lat temu do majątku prywatnego Wnioskodawczyni, bez zamiaru ich dalszej odsprzedaży. Początkowo działka nr [] miała służyć jako miejsce do wystawienia domu letniskowego dla rodziny Wnioskodawczyni. Po nabyciu działki nr [], obie działki Wnioskodawczyni w miejscowości [], miały posłużyć do wystawienia domu dla Wnioskodawczyni i jej rodziny. W konsekwencji przedstawiony sposób dysponowania ww. majątkiem jednoznacznie wskazuje, że Wnioskodawczyni przez cały okres posiadania wykorzystywała grunty wyłącznie na cele osobiste, a nie w charakterze zarobkowym.

Powyższego wniosku nie zmienia fakt, że Wnioskodawczyni postanowiła celem remontu zakupionego domu połączyć działki [] i [] położone w [] w celu wydzielenia z nich trzech działek, z których jedna zostanie sprzedana celem sfinansowania remontów zakupionego domu.

Co istotne, Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych innych czynności związanych ze sprzedażą opisanych działek, zakwalifikowanych jako znamiona profesjonalnej działalności gospodarczej, tj. działań w kierunku zmiany przeznaczenia ww. działek (Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego został uchwalony przez Gminę []), jak też działań mających na celu uzbrojenie terenu. Ponadto, jak wskazała Wnioskodawczyni, ani ona ani jej mąż nie prowadzili i nie prowadzą żadnej działalności handlowej, a tym bardziej w zakresie obrotu nieruchomościami.

W niniejszej sprawie, brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia opisanej we wniosku działki wydzielonej z połączonych działek [] i [], która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzałyby, że sprzedaż wskazanej we wniosku działki wydzielonej z połączonych działek [] i [] wypełniała przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podejmowała takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Działania podejmowane przez Wnioskodawczynię należały do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Wnioskodawczyni sprzedając przedmiotową działkę wydzieloną z połączonych działek [] i [] korzystać będzie z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż przez Wnioskodawczynię działki wydzielonej z połączonych działek [] i [] nie będzie wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawczyni nie uzyska statusu podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym, dostawa wskazanej działki stanowić będzie czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z tego względu Wnioskodawczyni, w związku ze sprzedażą działki wydzielonej z połączonych działek [] i [] nie będzie również obowiązana do dokonania rejestracji w podatku od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku , gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we [] za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej