Zwolnienie z opodatkowania sprzedaży działki z posadowionym na niej parkingiem.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z opodatkowania sprzedaży działki z posadowionym na niej parkingiem.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 grudnia 2022 r. (wpływ 27 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka A. S.A. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podstawowym przedmiotem jej działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Spółka jest polskim rezydentem w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka jest właścicielem działki. Działka ta została nabyta w 1992 r. bez podatku VAT, bowiem w okresie nabywania nieruchomości nie obowiązywał jeszcze podatek VAT. Dla przedmiotowej działki obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Obszar ten w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczono jako D5-KSp, co oznacza, że stanowi teren komunikacji z przeznaczeniem pod parking w poziomie terenu, z zakazem budowy obiektów kubaturowych. W ewidencji gruntów, przedmiotowy grunt oznaczono jako Bp - czyli grunty niezabudowane zurbanizowane.

Nieruchomość po nabyciu jej przez A. S.A. była przedmiotem umów najmu. Aktualnie jest przedmiotem umowy najmu zawartej w 2010 roku. Wynajmujący tj. Spółka A. S.A. wynajmując grunt wystawiała i wystawia faktury z zastosowaniem stawki 23% VAT. W okresie korzystania z gruntu najemca poczynił inwestycję na omawianej działce w postaci parkingu trwale związanego z gruntem, tj. zbudował ogrodzenie, ograniczył teren parkingu krawężnikiem oraz utwardził podłoże tłuczniem-żużlem. Od okresu, w którym nakłady zostały poczynione minął okres 2 lat, przy czym nie jest znana wartość tych nakładów. Dodatkowo na działce zlokalizowany jest słup energetyczny służący do przesyłu energii. Zgodnie z postanowieniami zawartymi w umowie najmu wszelkie nakłady poczynione na działce przez najemcę pozostaną po zakończeniu umowy najmu własnością wynajmującego, to jest spółki A. S.A. Umowa wskazuje, że nakłady staną się własnością spółki A. S.A. bez konieczności wynagrodzenia na rzecz najemcy. Wnioskodawca nie poczynił innych, niż dokonane przez najemcę, nakładów na grunt.

Spółka zamierza sprzedać przedmiotową działkę wraz z posadowionym na nim parkingiem. Przed transakcją sprzedaży, powyżej opisana umowa najmu zostanie rozwiązana, wobec czego nakłady poczynione przez najemcę, to jest parking stanowiący utwardzone podłoże tłuczniem-żużlem, ograniczone krawężnikami i ogrodzeniem, staną się własnością A. S.A. W oparciu o udzielone przez Zarząd (...) w lipcu 2017 r. zezwolenie na lokalizację zjazdu o parametrach zjazdu publicznego na działkę będącą przedmiotem niniejszego wniosku, na działce publicznej urządzony został przez chodnik zjazd, który zapewnia swobodny wjazd pojazdów na urządzony parking.

Potencjalny nabywca - który nie jest aktualnym najemcą, ani nie jest podmiotem powiązanym z wnioskodawcą - wskazuje, że celem zakupu jest parking posadowiony na działce, oraz że przedmiot zakupu będzie wykorzystywał po zakupie nadal jako parking, chociażby ze względu na ograniczenia jakie są w związku z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obowiązującym dla tego obszaru. Celem zbycia jest więc parking wraz z gruntem. Potencjalnym nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu w odpowiedzi na pytania Organu wskazali Państwo:

1.Czy parking utwardzony tłuczniem-żużlem stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy Prawo Budowlane (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2351)?

Odp.: Na przedmiotowej działce występuje częściowe ogrodzenie terenu wydzielające w przybliżeniu 630 m² terenu w obrębie przedmiotowej działki od strony wschodniej z dostępem bramą dwuskrzydłową o szerokości 4 m od strony zachodniej (wewnątrz działki). Ogrodzenie niskie wysokości 1,6 m z rozstawem słupków stalowych rurowych 3 m i siatką ogrodzeniową drucianą.

Na całej powierzchni działki stwierdza się występowanie utwardzenia terenu w postaci warstwy mieszanki kruszywa i cementu o grubości średnio 20 cm na podsypce piaskowej gr. 15 cm. Konstrukcja nawierzchni podbudowy zasadniczej utwardzenia terenu składa się z mieszanki suchego betonu, kruszywa mielonego do frakcji do 30 mm. Warstwa utwardzenia w stanie zwartym, zagęszczona mechanicznie podczas układania, jest trwale związana z podłożem. Nie wykonano badań zgęszczenia gruntu, jednak na podstawie składu mieszanki i jej grubości oraz oględzin makroskopowych należy wnioskować, że nie jest przeznaczona dla ruchu ciężkiego samochodów ciężarowych a tylko dla samochodów osobowych.

Powyższy opis został sporządzony na podstawie opinii technicznej sporządzonej przez (…).

Budowla znajdująca się na działce (…) obr. (…) jest wykorzystywana funkcjonalnie jako parking. Składa się na nią ogrodzenie terenu oraz utwardzenie terenu.

Parking ten nie pełni funkcji wspomagającej do jakiegokolwiek budynku, stanowi on całość techniczno-użytkową tj. niezależny obiekt, który wykorzystywany jest jako parking dla samochodów osobowych, parkowanie ma charakter stały.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku” i „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r., poz. 2351).

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zawarta w przepisie art. 3 pkt 3 prawa budowlanego definicja legalna budowli skonstruowana została jako połączenie definicji negatywnej i wyliczenia przykładowego. Zgodnie z powołanym przepisem, budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury. Bez wątpienia obiekt parkingu nie stanowi budynku ani obiektu małej architektury.

I tak w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z kolei w myśl art. 3 pkt 9 ww. ustawy przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Z ww. przepisów Prawa budowlanego wynika również, że parking utwardzony z wyznaczonymi miejscami postojowymi należy zaliczyć do budowli. Parking będący przedmiotem najmu należy uznać za obiekt budowlany - w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane - a nie za urządzenie budowlane. Zatem ww. parking będzie stanowił obiekt budowlany (budowlę) w rozumieniu ww. przepisów ustawy Prawo budowlane.

2.Czy słup energetyczny znajdujący się na nieruchomości stanowi własność Wnioskodawcy czy przedsiębiorstwa przesyłowego (czy słup będzie przedmiotem sprzedaży)? Jeśli będzie przedmiotem sprzedaży:

a)Czy słup energetyczny stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy Prawo Budowlane?

b)Jeśli słup energetyczny stanowi budowlę w rozumieniu Prawa budowlanego, należy wskazać:

‒kiedy został wybudowany?

‒czy w związku z budową słupa przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT od poniesionych nakładów?

‒czy w okresie 2 lat przed sprzedażą Wnioskodawca ponosił nakłady stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej tego słupa, od których przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT?

Odp.: Słup energetyczny znajdujący się na nieruchomości nie stanowi własności spółki A. SA, przedmiotowy słup stanowi własność przedsiębiorstwa przesyłowego, tj. B. Sp. z o.o.

W związku z powyższym słup energetyczny nie będzie przedmiotem sprzedaży przez spółkę A. SA.

Pytanie

Spółka A. S.A. ma zamiar sprzedać opisaną działkę wraz z posadowionym na niej parkingiem. Czy sprzedaż może być dokonana z zastosowaniem zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem spółki sprzedaż działki wraz z posadowionym na niej parkingiem może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepis ten przewiduje zwolnienie - przewidziane dla dostaw budynków i budowli lub ich części.

Zwolnienie to nie ma charakteru nieograniczonego - nie znajdzie zastosowanie w przypadkach, w których sprzedaż budynków i budowli lub ich części:

‒dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

‒pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budowli upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie budowli do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi bądź też rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej (art. 2 pkt 14 ustawy o VAT). W przypadku Wnioskodawcy nieruchomość jest przedmiotem nieprzerwanego najmu od 2010 roku, a znajduje się w posiadaniu samoistnym spółki od roku 1992 r., wobec czego warunek pierwszego zasiedlenia należy uznać za spełniony.

Jeżeli jednak na nieruchomości prowadzone były prace celem jej ulepszenia (przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację), których wartość przekraczała 30% wartości początkowej nieruchomości okres pierwszego zasiedlenia zaczyna biec od chwili zakończenia ulepszenia. Tym samym by móc skorzystać ze zwolnienia z VAT, od ostatniego ulepszenia działki musi upłynąć okres dwóch lat. Najemca na działce zorganizował parking. W okresie użytkowania gruntu najemca poczynił inwestycje na omawianej działce, tj. zbudował ogrodzenie, ograniczył teren parkingu krawężnikiem oraz utwardził podłoże żwirowym nasypem. Od okresu, w którym nakłady zostały poczynione minął okres 2 lat, przy czym nie jest znana wartość tych nakładów. Nakłady inwestycyjne przejdą na własność spółki po zakończeniu umowy najmu, która to zostanie rozwiązana przed dokonaniem sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca nie poczynił zaś innych, niż dokonane przez najemcę, nakładów na grunt.

W dniu zawierania umowy sprzedaży Wnioskodawca będzie więc z całą pewnością właścicielem nakładów w postaci parkingu stanowiącego utwardzone podłoże żwirowym nasypem, ograniczonego krawężnikami i ogrodzeniem. Spółka przed zawarciem umowy sprzedaży rozpozna również przychód podatkowy z tytułu nieodpłatnych świadczeń w wysokości odpowiadającej wartości poniesionych przez dzierżawcę nakładów.

Należy wskazać, że zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT znajduje zastosowanie wyłącznie wobec budynków, budowli lub ich części. Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury. Według zaś art. 3 pkt 1 tej ustawy przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. Według orzecznictwa parking posadowiony na poziomie terenu można uznać na budowlę w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane (por. Wyrok WSA we Wrocławiu z 1 czerwca 2021 r., sygn. akt II SA/Wr 76/21), a decydującym kryterium jest kryterium funkcjonalne. Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z 15 kwietnia 2021 r. (sygn. akt II Sa/Bk 186/21), wskazując, że dla utwardzona powierzchnia gruntu będzie stanowiła budowlę, w przypadku, gdy utwardzenie gruntu jest dokonywane dla stworzenia obiektu budowlanego o oznaczonej funkcji, czyli sam tak urządzony (utwardzony) teren pełni samodzielną funkcję jako: plac składowy, manewrowy, postojowy, parkingowy. Zgodnie z wyżej wskazanymi przepisami ustawy Prawo budowlane i orzeczeniami parking może być samodzielną budowlą jeżeli ma spełniać samodzielną i niezależną funkcję.

Powyższe potwierdzają także interpretacje indywidualne, które stanowią, że utwardzony parking może stanowić osobną budowlę jeżeli nie stanowi urządzenia budowlanego, tj. nie spełnia roli „służącej” wobec innej nieruchomości. Urządzenie budowlane (zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane) to urządzenie techniczne ściśle związane z danym obiektem budowlanym.

Mając powyższe na uwadze oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie parking będzie spełniał rolę samodzielnej budowli, bowiem nie ma roli „służącej” wobec innej nieruchomości czy obiektu budowlanego i spełnia samodzielną funkcję. Takie stanowisko wnioskodawcy znajduje również oparcie m.in. w interpretacji indywidualnej z 24 września 2019 roku Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w sprawie nr 0115-KDIT1-2.4012.434.2019.1.AW, w której Dyrektor potwierdził, że utwardzony parking samochodowy, który był przez podatnika wynajmowany innym podmiotom spełnia definicję budowli w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Tak też wypowiadały się organy podatkowe w innych sprawach - por. np. pismo z 4 listopada 2015 r., Izba Skarbowa w Warszawie, nr IPPP1/4512-783/15-4/AŻ, pismo z 15 września 2015 r., Izba Skarbowa w Warszawie, nr IPPP2/4512-670/15-2/MMa).

Należy wskazać, że zgodnie z brzmieniem art. 29 ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budowli trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania podatkiem VAT nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że celem oceny skutków podatkowych sprzedaży gruntu wraz z parkingiem (budowlą) na tym gruncie stosuje przepisy dotyczące budowli (parkingu) i nie należy wyodrębniać w cenie sprzedaży wartości samego gruntu. Oznacza to, że jeżeli przedmiotem sprzedaży będzie parking (a nie sam grunt) i jednocześnie spełnione są warunki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT wówczas sprzedaż taka będzie podlegała zwolnieniu z VAT.

Jak wskazuje potencjalny nabywca, będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, po zakupie działki wraz z posadowionym na niej parkingiem będzie wykorzystywał działkę jako parking, chociażby ze względu na ograniczenia jakie są w związku z obowiązującym na tym obszarze miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Cel ten będzie mógł być również realizowany dzięki urządzonemu do nieruchomości zjazdowi z drogi publicznej, zgodnie z udzielonym przez Zarząd Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej w lipcu 2017 r. zezwoleniem na lokalizację zjazdu o parametrach zjazdu publicznego.

W związku z powyższą argumentacją Wnioskodawca uważa, iż czynność sprzedaży działki wraz z posadowionym na niej parkingiem może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Państwa spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a jej podstawowym przedmiotem działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Przy dostawie przedmiotowej działki wraz z posadowionym na niej parkingiem będą Państwo podatnikiem podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła składnika majątku Państwa spółki, wykorzystywanego w działalności gospodarczej spółki. W konsekwencji, dostawa nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadku doszło do korzystania z budynku.

Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego:

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Dodatkowo należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku” i „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Jak stanowi art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla sprzedaży opisanej działki zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy i kiedy w odniesieniu do parkingu znajdującego się na tej działce miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Z opisu sprawy wynika, że nabyli Państwo działkę przeznaczoną do sprzedaży w 1992 r. Po nabyciu działka była przedmiotem umów najmu. Aktualnie jest przedmiotem umowy najmu zawartej w 2010 r. W okresie korzystania z gruntu najemca zrealizował na działce inwestycję w postaci parkingu trwale związanego z gruntem, tj. zbudował ogrodzenie, ograniczył teren parkingu krawężnikiem oraz utwardził podłoże tłuczniem-żużlem. Jak Państwo wskazali, ww. parking stanowi obiekt budowlany (budowlę) w rozumieniu Prawa budowlanego. Od okresu, w którym zostały poniesione te nakłady minął okres 2 lat. Wszystkie nakłady poczynione na działce przez najemcę zostaną po zakończeniu umowy najmu własnością wynajmującego, tj. Państwa spółki. Nie poczynili Państwo innych niż dokonane przez najemcę nakładów na grunt.

Przed transakcją sprzedaży działki wraz z parkingiem, opisana wyżej umowa najmu zostanie rozwiązana i parking stanie się własnością Państwa spółki.

Na działce znajduje się ponadto słup energetyczny, jednak jak Państwo wskazali nie jest on własnością Państwa, lecz przedsiębiorstwa przesyłowego. W związku z tym, słup nie będzie przedmiotem sprzedaży.

Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy dostawa działki wraz z posadowionym na niej parkingiem może być dokonana z zastosowaniem zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że znajdująca się na sprzedawanej działce budowla (parking) została wybudowana przez najemcę ponad 2 lata temu. Ponadto nie poczynili Państwo innych niż dokonane przez najemcę nakładów na działkę.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy, należy stwierdzić, że planowana przez Państwa dostawa działki wraz z parkingiem, nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani w okresie krótszym niż dwa lata od niego, bowiem od pierwszego zasiedlenia budowli do momentu jej sprzedaży upłynie okres ponad 2 lat.

Zatem w odniesieniu do parkingu posadowionego na przedmiotowej działce zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Odpowiednio zwolnieniem tym objęta będzie także dostawa gruntu, na którym ww. parking jest posadowiony, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy.

Sprzedaż działki wraz z posadowionym na niej parkingiem będzie więc korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Państwa stanowisko należało więc uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym opisanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).