Temat interpretacji

brak obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, o której mowa w art. 23 ustawy VAT, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkałych na terytorium państw członkowskich innych niż Polska w przypadku wyboru opodatkowania poza krajem

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2020 r. (data wpływu 12 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, o której mowa w art. 23 ustawy VAT, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkałych na terytorium państw członkowskich innych niż Polska w przypadku wyboru opodatkowania poza krajem jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, o której mowa w art. 23 ustawy VAT, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkałych na terytorium państw członkowskich innych niż Polska w przypadku wyboru opodatkowania poza krajem.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką handlową, prowadzącą działalność przede wszystkim w zakresie sprzedaży detalicznej obuwia. Sprzedaż jest dokonywana poprzez sklep internetowy przede wszystkim dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej - na rzecz konsumentów. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka w oparciu o udzieloną interpretację podatkową z dnia 28 stycznia 2020 roku nr 0111-KDIB3-2.4012.772.2019.2.SR korzysta ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, - zgodnie z § 2 ust. 1 i poz. 36.

Spółka w najbliższym czasie planuje rozpocząć sprzedaż wysyłkową towarów za pośrednictwem sklepu internetowego z terytorium kraju na rzecz osób fizycznych - odbiorców (klientów) z innych krajów unijnych, póki co będzie to Słowacja. Będą to osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, niebędące podatnikami VAT, które nie mają obowiązku rozliczenia wewnątrzwspólnotowych nabyć czy dostaw towarów.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnić Wnioskodawca pragnie, jakkolwiek podatnik ma prawo opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju do wysokości określonego limitu w Polce, to jednak przepisy dają mu możliwość opodatkowania takiej sprzedaży w kraju unijnego nabywcy towarów, przed przekroczeniem owego limitu. Aby opodatkować sprzedaż w kraju nabywcy, zatem podatnik zobowiązany jest złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienie na formularzu VAT-21 (art. 23 ust. 5 u.p.t.u.). Co istotne, Spółka dokona takiego zawiadomienia co najmniej na 30 dni przed datą dostawy, począwszy od której podatnik chce korzystać z opcji opodatkowania sprzedaży wysyłkowej w kraju nabywcy, przed przekroczeniem limitu (art. 23 ust. 6 u.p.t.u.). Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, o której mowa w art. 23 ustawy VAT, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkałych na terytorium państw członkowskich innych niż Polska w przypadku gdy sprzedaż ta dokumentowana będzie jedynie fakturami.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, że w odniesieniu do sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, w rozumieniu art. 23 ustawy VAT, którą to sprzedaż Wnioskodawca w każdym przypadku potwierdza fakturą, nie powstanie obowiązek ewidencjonowania jej przy zastosowaniu kasy rejestrującej wynikający z rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może ewidencjonować sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących podatnikami VAT, które nie mają obowiązku rozliczenia wewnątrzwspólnotowych nabyć czy dostaw towarów z innych krajów unijnych, jedynie poprzez wystawienie faktur stosując się do art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług? Czy transakcje stanowiące sprzedaż wysyłkową z kraju, poza fakturą, powinny być jeszcze potwierdzone paragonem fiskalnym?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.) - dalej u.p.t.u., podatnik obowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą każdą sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju, bez względu na status nabywcy, to art. 111 ust. 1 u.p.t.u. stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zatem, co do zasady, każda sprzedaż wysyłkowa dokonana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej winna być zaewidencjonowana przy zastosowaniu kas rejestrujących. W tym miejscu pojawia się uzasadniona wątpliwość, czy obowiązek ten dotyczy także sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dokonanej na rzecz zagranicznej osoby fizycznej.

Transakcja ta jest przecież obowiązkowo dokumentowana fakturą i tym różni się od transakcji dokonanej na rzecz krajowej osoby prywatnej, dla której fakturę wystawia się dopiero na jej żądanie. Kasa rejestrująca jest formą ewidencji sprzedaży, która została wprowadzona po to, by rejestrować sprzedaż nieudokumentowaną w żaden inny sposób. Wydaje się więc, że obowiązek podwójnego potwierdzania transakcji (raz paragonem fiskalnym, drugi raz fakturą) nie jest celowy. Podobnie uznał Dyrektor IS w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 12 września 2013 r. (sygn. IBPP4/443-290/13/BP), który wskazał, że:

(...) w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju sprzedaż ta w każdym przypadku musi być potwierdzona fakturą. Natomiast przepisy dotyczące obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej z założenia dotyczą sprzedaży, która nie jest objęta żadną ewidencją. Tym samym w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, jeśli ustawodawca zobowiązał sprzedawców do wystawienia faktur do każdej sprzedaży bez względu na to, kto jest nabywcą (tj. podatnik podatku od wartości dodanej niemający obowiązku rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, czy też inny podmiot niebędący tym podatnikiem) ewidencja sprzedaży jest prowadzona.

W analogiczny sposób kwestię tę wyjaśnił Dyrektor IS w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 31 grudnia 2013 r. (sygn. ILPP2/443-1014/13-4/AKR), który także potwierdził, że:

(...) sprzedaż wysyłkowa dokonywana przez Wnioskodawcę z terytorium kraju na rzecz nabywców z innych niż Polska państw członkowskich Unii Europejskiej nie będzie objęta obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

Według definicji zamieszczone w art. 2 pkt 23 ustawy z 11 marca 2004 r., u.p.t.u. pod pojęciem sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz:

1. podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 u.p.t.u., lub
2. innego niż wymieniony w lit. a podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Sprzedaż wysyłkowa ma miejsce wówczas, gdy transakcje dokonywane są pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich, towar zaś jest faktycznie wysyłany czy też w inny sposób transportowany z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium drugiego państwa członkowskiego. Przemieszczenie towaru powinno nastąpić w ścisłym związku z dostawą lub w jej wyniku. Istotny jest też status nabywcy (są to bowiem podmioty niebędące podatnikami w ogóle lub będące podatnikami ale niemającymi obowiązku rozliczania się z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów).

Warte wskazania jest, iż po pierwsze, przy sprzedaży wysyłkowej towar zawsze musi być wysłany (przetransportowany) przez dostawcę lub na jego rzecz, a nie na przykład przez nabywcę. Po drugie natomiast, aby dostawa mogła zostać rozliczona w ramach sprzedaży wysyłkowej, nabywca nie może być zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Niezbędną więc cechą takiej sprzedaży jest wysyłka lub transport dokonany przez polskiego dostawcę (podatnika podatku od towarów i usług) lub na jego rzecz (zob. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27.02.2012 r IBPP3/443-1280/11/PK).

W świetle powyższego, na gruncie powołanych przepisów należy stwierdzić, że w odniesieniu do sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, w rozumieniu art. 23 ustawy VAT, którą to sprzedaż Wnioskodawca w każdym przypadku potwierdza fakturą, nie powstanie obowiązek ewidencjonowania jej przy zastosowaniu kasy rejestrującej wynikający z rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez towar należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 2 pkt 23 ustawy przez sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz:

1. podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
2. innego niż wymieniony w lit. a podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Sprzedaż wysyłkowa z kraju to dostawa, która rozpoczyna się na terytorium Polski, a więc odbywa się z kraju do innego państwa członkowskiego i stąd właśnie jej nazwa. Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju jest w zasadzie odpowiednikiem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Można bowiem stwierdzić, że jest to taka wewnątrzwspólnotowa dostawa, która następuje na rzecz podmiotu nierozpoznającego u siebie transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju zachodzi wówczas, gdy polski podatnik od towarów i usług dokonuje dostawy towarów, które są przez niego lub na jego rachunek wysyłane (transportowane) z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego będącego miejscem przeznaczenia, dostawa zaś dokonywana jest na rzecz podmiotów wskazanych w art. 2 pkt 23 lit. a i b ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, z zastrzeżeniem ust. 2.

Na postawie art. 2 pkt 1 ustawy przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez państwa członkowskie w myśl art. 2 pkt 2 ustawy rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 23 ust. 2 ustawy w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Przepis ust. 2 stosuje się pod warunkiem, że całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów (art. 23 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 23 ust. 4 ustawy w przypadku przekroczenia kwoty, o której mowa w ust. 2, miejsce opodatkowania na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów obowiązuje, począwszy od dostawy, którą przekroczono tę kwotę.

Art. 23 ust. 5 ustawy stanowi, że podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 2, mogą wybrać miejsce opodatkowania określone w ust. 1 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z tego wyboru (opcji), z zaznaczeniem nazwy państwa członkowskiego lub nazw państw członkowskich, których zawiadomienie to dotyczy.

Z powyższego wynika, że miejscem opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju jest państwo przeznaczenia towarów, wówczas gdy wartość sprzedaży wysyłkowej dla tego państwa przekracza określony w jego przepisach limit lub też jeśli jest ona niższa, lecz podatnik dokonał wyboru opodatkowania poza krajem. W pozostałych przypadkach sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju opodatkowana jest w Polsce.

Reasumując ww. sprzedaż wysyłkowa ma miejsce wówczas, gdy transakcje dokonywane są pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich, towar zaś jest faktycznie wysyłany czy też w inny sposób transportowany z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium drugiego państwa członkowskiego. Przemieszczenie towaru powinno nastąpić w ścisłym związku z dostawą lub w jej wyniku. Istotny jest też status nabywcy (są to bowiem podmioty niebędące podatnikami w ogóle lub będące podatnikami ale niemającymi obowiązku rozliczania się z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką handlową, prowadzącą działalność przede wszystkim w zakresie sprzedaży detalicznej obuwia. Sprzedaż jest dokonywana poprzez sklep internetowy przede wszystkim dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej - na rzecz konsumentów. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka korzysta ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, - zgodnie z § 2 ust. 1 i poz. 36.

Spółka w najbliższym czasie planuje rozpocząć sprzedaż wysyłkową towarów za pośrednictwem sklepu internetowego z terytorium kraju na rzecz osób fizycznych - odbiorców (klientów) z innych krajów unijnych, póki co będzie to Słowacja. Będą to osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, niebędące podatnikami VAT, które nie mają obowiązku rozliczenia wewnątrzwspólnotowych nabyć czy dostaw towarów.

Podatnik ma prawo opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju do wysokości określonego limitu w Polce, to jednak przepisy dają mu możliwość opodatkowania takiej sprzedaży w kraju unijnego nabywcy towarów, przed przekroczeniem owego limitu. Aby opodatkować sprzedaż w kraju nabywcy, zatem podatnik zobowiązany jest złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienie na formularzu VAT-21 (art. 23 ust. 5 u.p.t.u.). Co istotne, Spółka dokona takiego zawiadomienia co najmniej na 30 dni przed datą dostawy, począwszy od której podatnik chce korzystać z opcji opodatkowania sprzedaży wysyłkowej w kraju nabywcy, przed przekroczeniem limitu (art. 23 ust. 6 u.p.t.u.).

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że będzie dokonywał sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, w rozumieniu art. 23 ustawy o VAT, którą to sprzedaż w każdym przypadku potwierdzi fakturą.

Ponadto z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca czynny zarejestrowany podatnik podatku VAT będzie dokonywał dostawy towarów (butów) a dostawa ta nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, o której mowa w art. 23 ustawy VAT, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkałych na terytorium państw członkowskich innych niż Polska w przypadku gdy sprzedaż ta dokumentowana będzie jedynie fakturami.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących jak już wskazano wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis dotyczy całej sprzedaży dokonywanej na terytorium Polski na rzecz ww. podmiotów, dotyczy więc również sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy o VAT, jeśli zgodnie z przepisem art. 23 ust. 2 ww. ustawy uznaje się ją za dokonaną w Polsce tzn. tu się ją opodatkowuje.

Skoro, w odniesieniu do sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju w rozumieniu art. 23 ustawy o VAT, Wnioskodawca dokona wyboru opodatkowania dostawy poza krajem na podstawie przepisów art. 23 ust. 1 i 5 ustawy, to dostawa taka nie będzie opodatkowana w Polsce. Dostawa taka nie będzie sprzedażą w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do ewidencjonowania takiej sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej.

Jednak stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1.

Zatem, należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy o VAT podmiot dokonujący dostawy, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, będzie zawsze zobowiązany do wystawienia faktury.

W konsekwencji Wnioskodawca, który będzie dokonywać sprzedaży wysyłkowej w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy o VAT, będzie zobowiązany wystawić fakturę zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, to nie będzie zobowiązany do ewidencjonowania tej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. Wnioskodawca dokonując sprzedaży wysyłkowej będzie posiadał dokumentację, która pozwala na sprawdzenie czy dana transakcja faktycznie miała miejsce.

Wobec powyższego Wnioskodawca dokonując sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju w rozumieniu art. 23 ustawy o VAT, która jest opodatkowana poza krajem nie będzie zobowiązany do ewidencjonowania takiej sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej. Wnioskodawca będzie jednak obowiązany wystawić fakturę dokumentującą taką sprzedaż na podstawie przepisu art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle zaistniałych okoliczności stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego (zdarzeniu przyszłym), bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej