Interpretacja indywidualna z dnia 18.12.2019, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.655.2019.5.ASY, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

zastosowanie zwolnienia z podatku VAT usług najmu lokalu mieszkalnego

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 października 2019 r. (data wpływu 8 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z 27 listopada 2019 r. (data wpływu 28 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT usług najmu lokalu mieszkalnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT usług najmu lokalu mieszkalnego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 27 listopada 2019 r. (data wpływu 28 listopada 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 15 listopada 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.655.2019.3.ASY.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną zatrudnioną na podstawie umowy o pracę, również prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą pod nazwą () ().

Działalność polega na obróbce metali. Rozliczana jest na zasadzie podatku liniowego, Wnioskodawca jest płatnikiem podatku VAT. Rozlicza się w () Urzędzie Skarbowym w ().

W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza wynająć mieszkanie w ramach najmu prywatnego, które stanowi wspólny, prywatny majątek Wnioskodawcy i jego żony. Wnioskodawca posiada z żoną wspólność majątkową. Mieszkanie znajduje się przy ul. () w ().

Żona Wnioskodawcy () również jest zatrudniona na umowę o pracę. Prowadzi również samodzielnie działalność gospodarczą pod nazwą () ().

Działalność ta to obróbka metali, jest rozliczana na podstawie podatku liniowego i jest płatnikiem podatku VAT. Rozlicza się w () Urzędzie Skarbowym w (). Wnioskodawca ani jego żona nie prowadzą działalności związanej z najmem lokali.

Mieszkanie, które Wnioskodawca chce wynająć nie znajduje się w ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Wnioskodawcę i jego żonę firm. Najem mieszkania będzie na podstawie umowy najmu dla Firmy SP. z o.o. na potrzeby mieszkaniowe dla pracowników tej Firmy.

W piśmie uzupełniającym z 27 listopada 2019 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wyjaśnił co następuje:

1. Lokal mieszkalny Wnioskodawca wynajmuje we własnym imieniu i na własny rachunek,
2. Lokal mieszkalny będzie udostępniony nieodpłatnie przez najemcę (firmę) swoim pracownikom w celach zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych co jasno wynika z treści zawartej umowy,
3. Najemca czyli firma udostępnia lokal mieszkalny swoim pracownikom nieodpłatnie,
4. Symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług/PKWiU nie powoduje numeru PKWiU wg. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT.

Ustawa VAT w przypadku najmu lokalu o charakterze mieszkalnym, na własny rachunek i wyłącznie na cele mieszkaniowe (art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT, które są zwolnione z VAT nie powoduje numeru PKWiU).

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie:

Czy kwoty uzyskane za wyżej wymieniony najem prywatny są zwolnione z podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ponieważ wynajmowane mieszkanie jest prywatną własnością Wnioskodawcy i jego żony (nie znajduję się w ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Wnioskodawcę i jego żonę firm) Wnioskodawca będzie rozliczał na zasadzie zryczałtowanego podatku dochodowego od najmu.

Kwota za najem mieszkania jest wolna od podatku VAT ponieważ:

• usługi najmu świadczone będą na własny rachunek, a obroty osiągnięte z tego tytułu nie przekroczą w skali roku 100.000 zł, a wyniosą zaledwie 20.400 zł,
• nieruchomość ma charakter mieszkalny,
• cel najmu mieszkalny, co zostanie opisane w umowie najmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary w oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony zarówno wynajmującego, jak i najemcę określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości (lub jej części) o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i podmiotu nabywającego tę usługę.

Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

• świadczenie usługi na własny rachunek,
• charakter mieszkalny nieruchomości,
• mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku.

Podatnik będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi, jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą, która polega na obróbce metali. W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza wynająć mieszkanie w ramach najmu prywatnego, które stanowi wspólny, prywatny majątek Wnioskodawcy i jego żony. Mieszkanie, które Wnioskodawca chce wynająć nie znajduje się w ewidencji środków trwałych. Najem mieszkania będzie na podstawie umowy najmu dla Firmy Sp. z o.o. na potrzeby mieszkaniowe dla pracowników tej Firmy. Lokal mieszkalny Wnioskodawca wynajmuje we własnym imieniu i na własny rachunek, lokal będzie udostępniony nieodpłatnie przez najemcę (firmę) swoim pracownikom w celach zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych co jasno wynika z treści zawartej umowy.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy najem lokalu na cele mieszkaniowe na rzecz podmiotu gospodarczego, który udostępnia lokal swoim pracownikom nieodpłatnie, będzie korzystał ze zwolnienia od podatku.

W niniejszej sprawie, jak wynika z wniosku, najemcą będzie podmiot gospodarczy (spółka), która będzie w tym lokalu umieszczać swoich pracowników. Z zawartej ze Spółką umowy będzie jednoznacznie wynikało, że umowa ta dotyczy lokalu mieszkalnego i że najemca będzie wykorzystywał wynajmowany lokal mieszkalny w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych pracowników. Najemca będzie udostępniał lokal swoim pracownikom nieodpłatnie. Wobec powyższego stwierdzić należy, że zostały spełnione łącznie wyżej wymienione przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy uprawniające do zwolnienia od podatku tj. Wnioskodawca będzie świadczyć usługę najmu na własny rachunek, wynajmowany lokal będzie mieć charakter mieszkaniowy oraz lokal będzie wynajmowany wyłącznie w celach mieszkaniowych (zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych pracowników najemcy).

Zatem, w przedstawionych okolicznościach za spełnione należy uznać wyżej opisane przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, pozwalające na uznanie, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie ww. przepisu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej