Prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z przebudową hali sportowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części w związku z realizowaną inwestycją. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) złożyła wniosek o udzielenie pomocy finansowej w ramach instrumentu wsparcia infrastruktury sportowej „(…)” na zadanie pn. „(…)”. Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina dokonała centralizacji rozliczeń VAT - dla potrzeb VAT rozlicza się wspólnie ze swoimi jednostkami budżetowymi. Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, jest odpowiedzialna między innymi za realizację zadań z zakresu kultury fizycznej i turystyki.

Gmina będzie realizowała inwestycję w II etapach:

I etap obecnie realizowany dotyczy wykonania robót budowlanych zewnętrznych: docieplenie stropodachu, ścian zewnętrznych oraz wymianę okien (w części szatniowej) oraz drzwi zewnętrznych.

Na pokrycie kosztów realizowanej operacji Gmina otrzyma (…) zł, co stanowi 27,14% całkowitych kosztów realizacji operacji. Pozostała kwota zostanie pokryta ze środków własnych budżetu Gminy.

II etap obejmuje wykonanie robót wewnętrznych w zakresie modernizacji części sanitarno-szatniowej hali sportowej, wymianę stolarki drzwiowej, modernizację parkietu, zakup i montaż wyposażenia siłowni.

Prace będą obejmowały swym zakresem roboty budowlane, sanitarne, wodno­kanalizacyjne, elektryczne oraz centralnego ogrzewania.

Obiekt zostanie przystosowany dla osób z niepełnosprawnościami.

Na realizację II etapu Gmina pozyskała dofinansowanie z Ministerstwa Sportu i Turystyki w ramach programu „(…)”.

Wartość prac określono na kwotę 1 038 000,00 zł.

Kwota dofinansowania 519 000,00 zł.

Ogłoszenie postępowania przetargowego na wybór wykonawcy II etapu planowane jest w styczniu 2023 r.

Na Gminę zostaną wystawione wszystkie faktury związane z realizacją operacji. Do wniosku o przyznanie pomocy załączone zostało „Oświadczenie o kwalifikowalności VAT”.

W ramach działalności komercyjnej obiekt udostępniany jest odpłatnie osobom indywidualnym, jak i grupom zorganizowanym na treningi i rozgrywanie meczów. W ramach działalności niekomercyjnej hala udostępniana jest nieodpłatnie. W ramach działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, udostępniony jest odpłatnie lokal znajdujący się w budynku hali sportowej na prowadzenie sklepiku szkolnego. Sklepik obciążany jest na podstawie faktur VAT za najem pomieszczenia oraz opłatami eksploatacyjnymi wg stawek wynikających z otrzymanych przez Gminę faktur od dostawców za energię elektryczną - na podstawie wskazań licznika.

Wpływy z ww. usług stanowią dochód Gminy. Pobrane opłaty Gmina ujmuje w prowadzonych rejestrach sprzedaży oraz rozlicza z tego tytułu podatek należny.

W stosunku do większości wydatków ponoszonych w zakresie funkcjonowania obiektu sportowego Gmina nie jest w stanie dokonać bezpośredniego przyporządkowania ponoszonych wydatków albo do czynności opodatkowanych VAT, albo niepodlegających ustawie o VAT. Odliczenie podatku naliczonego z faktur dotyczących hali sportowej następuje przy zastosowaniu proporcji.

Pytanie

Czy Gmina ma i będzie miała możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części kosztów operacji w pierwszym i drugim etapie realizowanej inwestycji?

Państwa stanowisko w sprawie

Gmina posiada możliwość odzyskania podatku VAT poprzez odliczenie podatku naliczonego. Stosownie do zapisów art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Planowana operacja mieści się zarówno w obszarze zadań własnych Gminy, a więc w zakresie, w którym Gminy nie uznaje się za podatnika, jak i w zakresie działalności opodatkowanej.

Hala sportowa w (…) jest obiektem, z którego w godzinach od 8.00 do 15.00 korzystają uczniowie szkoły podstawowej i przedszkola w (…) w ramach wychowania fizycznego. Od godziny 16.00 do 21.00 obiekt jest dostępny dla wszystkich mieszkańców.

Omawiana hala jest jedynym obiektem sportowo-rekreacyjnym w Gminie. W obiekcie realizowane są różnego rodzaju wydarzenia nie tylko sportowe, jak turnieje, ale też wydarzenia rekreacyjne i widowiskowe, np. pikniki. W kompleksie sportowym odbywają się zgrupowania młodych sportowców z całej Polski.

Szkoła podstawowa korzysta z obiektu w organizacji okolicznych szkolnych wydarzeń - apeli.

W hali sportowej organizowane są również zajęcia fitness. Z uwagi na intensywność użytkowania obiektu i jego wyposażenia konieczne jest przeprowadzenie przebudowy.

Biorąc pod uwagę zakres działań realizowanych z wykorzystaniem hali sportowej, tj. zarówno czynności komercyjnych (podlegających opodatkowaniu VAT), jak i działań wykonywanych w charakterze organu władzy publicznej (poza działalnością gospodarczą w rozumieniu VAT), podatek VAT naliczony od zakupów ponoszonych w tym obszarze powinien być rozliczany w oparciu o proporcję. Gmina bowiem nie jest w stanie dokonać tzw. alokacji bezpośredniej, polegającej na bezpośrednim przyporządkowaniu wydatków do poszczególnych rodzajów działalności.

Hala udostępniana jest przez Gminę za pośrednictwem jednostki budżetowej zarówno do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT oraz do działalności innej niż działalność gospodarcza, niepodlegającej opodatkowaniu. Od wydatków, co do których Gmina nie będzie miała możliwości przypisania ich wyłącznie do działalności gospodarczej, Gmina powinna rozliczać podatek przy zastosowaniu proporcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

Na mocy § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

Rozporządzenie:

1)określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”;

2)wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W świetle zapisów § 2 pkt 8 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:

a)urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,

b)jednostkę budżetową,

c)zakład budżetowy.

W rozporządzeniu ustawodawca podał ustalone według wzoru sposoby określania proporcji m.in. w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

Stosownie do § 3 ust. 3 rozporządzenia:

Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100/D

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D - dochody wykonane jednostki budżetowej.

Jak Państwo wskazali, Gmina złożyła wniosek o udzielenie pomocy finansowej w ramach instrumentu wsparcia infrastruktury sportowej na zadanie pn. „(…)”. Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, dokonała centralizacji rozliczeń VAT - dla potrzeb VAT rozlicza się wspólnie ze swoimi jednostkami budżetowymi.

Gmina będzie realizowała inwestycję w II etapach:

‒I etap obecnie realizowany dotyczy wykonania robót budowlanych zewnętrznych: docieplenie stropodachu, ścian zewnętrznych oraz wymianę okien (w części szatniowej) oraz drzwi zewnętrznych.

‒II etap obejmuje wykonanie robót wewnętrznych w zakresie modernizacji części sanitarno-szatniowej hali sportowej, wymianę stolarki drzwiowej, modernizację parkietu, zakup i montaż wyposażenia siłowni.

Prace będą obejmowały swym zakresem roboty budowlane, sanitarne, wodno-kanalizacyjne, elektryczne oraz centralnego ogrzewania.

Na Gminę zostaną wystawione wszystkie faktury związane z realizacją operacji.

W ramach działalności komercyjnej obiekt udostępniany jest odpłatnie osobom indywidualnym, jak i grupom zorganizowanym na treningi i rozgrywanie meczów. W ramach działalności niekomercyjnej hala udostępniana jest nieodpłatnie. W ramach działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, udostępniony jest odpłatnie lokal znajdujący się w budynku hali sportowej na prowadzenie sklepiku szkolnego.

W stosunku do większości wydatków ponoszonych w zakresie funkcjonowania obiektu sportowego Gmina nie jest w stanie dokonać bezpośredniego przyporządkowania ponoszonych wydatków albo do czynności opodatkowanych VAT albo niepodlegających ustawie o VAT.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia w całości lub w części kwoty podatku naliczonego w związku z realizowaną inwestycją.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego podatnik powinien w pierwszej kolejności przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem).

W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Odliczenie nie przysługuje natomiast w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku, gdy nabywane towary i usługi wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, podatnik zobowiązany jest do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika (proporcji) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h ustawy. Co istotne, jak wynika z wyżej cytowanego przepisu art. 86 ust. 2a ustawy, sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Przepisy ustawowe wymagają jedynie, aby odpowiadał on najbardziej specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Będzie to spełnione, jeśli sposób ten:

‒zapewni dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą (co do zasady dotyczącej czynności opodatkowanych VAT) oraz

‒obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne (z wyjątkiem celów prywatnych) – gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Przy czym korzystając z delegacji ustawowej zawartej w art. 86 ust. 22 ustawy, Minister Finansów w ww. rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r. określił dla jednostek samorządu terytorialnego sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanych przez te jednostki działalności i dokonywanych przez nie nabyć.

Jednocześnie należy wyjaśnić, że w przypadku, gdy powstała w ramach inwestycji infrastruktura sportowa będzie wykorzystywana przez Państwa za pośrednictwem jednostki budżetowej do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług oraz do działalności innej niż działalność gospodarcza niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem, do wyliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, uwzględnia się zasady określone w § 3 ust. 3 rozporządzenia.

Ustawodawca na mocy art. 86 ust. 2h ustawy daje podatnikom możliwość zastosowania innego sposobu określenia proporcji niż wskazują przepisy art. 86 ust. 22 ustawy, jednak tylko w sytuacji, gdy wybrany sposób jest bardziej reprezentatywny. Zatem podatnik może zastosować inną metodę tylko i wyłącznie, gdy wybrana przez niego metoda jest bardziej reprezentatywna i tym samym najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej działalności.

Reasumując, w związku z wykorzystywaniem przez Państwa hali sportowej do działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jak i do czynności niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem, od wydatków, których nie będą Państwo mieli możliwości przypisania wyłącznie do działalności gospodarczej, przysługuje i będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia części podatku naliczonego na realizowane w I i II etapie zadanie inwestycyjne pn. „(…)” zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h ustawy i ww. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).