W uzupełnieniu w odpowiedzi na pytania wskazali Państwo następująco:

1.w sposób niebudzący wątpliwości jakie czynności/świadczenia składają się na transakcje realizowane na rzecz Państwa Spółki przez dostawców,

Spółka wyjaśnia, że każdy z dostawców odpowiadał za zbadanie w Polsce warunków niezbędnych do określenia parametrów urządzeń/maszyn i warunków ich montażu we wskazanym miejscu, projektował/dostosowywał urządzenia/maszyny z uwzględnieniem zdefiniowanych przez Spółkę potrzeb, produkował te urządzenia/maszyny z uwzględnieniem ww. zidentyfikowanych i zindywidualizowanych potrzeb, dostarczał dokumentację techniczną maszyn/urządzeń oraz dokumentację montażową, w oparciu o którą następował w Polsce ich montaż oraz eksploatacja, a także zapewniał doradztwo techniczne podczas montażu urządzeń/maszyn w Polsce (były one dostarczane w częściach) i ich testów rozruchowych, poprzez swoich konsultantów obecnych podczas montażu w Polsce (w przypadku suszarni była to jedna osoba ds. elektrycznych i 1 osoba do pozostałych spraw technicznych, w przypadku młyna była to jedna osoba ds. montażu i 1 osoba ds. uruchomienia), a ponadto zapewniał przeszkolenie personelu Spółki z obsługi tych urządzeń/maszyn. Powyższe dotyczy obydwu maszyn/urządzeń. W przypadku suszarni dostawca zapewniał ponadto jej zaprogramowanie (integrację urządzenia/maszyny z systemem kontroli procesów produkcyjnych, funkcjonującym w zakładzie produkcyjnym oraz zaprogramowanie komunikatów alarmowych).

2.czy wszystkie wykonywane przez dostawców dodatkowe czynności/świadczenia są tak blisko związane z dostawą maszyn/urządzeń, że tworzą w obiektywny sposób jedno niepodzielne świadczenie, którego podział byłby sztuczny,

Zdaniem Spółki wszystkie wykonywane przez dostawców dodatkowe czynności/świadczenia są tak blisko związane z dostawą maszyn/urządzeń, że tworzą w obiektywny sposób jedno niepodzielne świadczenie, którego podział byłby sztuczny (bez zakupu maszyny/urządzenia Spółka nie zakupiłaby usług doradczych, szkoleniowych czy programistycznych), nie mają one samodzielnego charakteru i nie byłyby przez Spółkę nabywane osobno, bez powiązania z pozostałymi świadczeniami.

3.co konkretnie jest intencją (celem) nabycia przez Państwa Spółkę od dostawców w przypadku transakcji będącej przedmiotem umowy (jakiego świadczenia oczekuje Państwa Spółka od dostawców),

Spółka szczegółowo opisała obowiązki dostawców wynikające z obydwu umów, obowiązani oni byli do określenia parametrów urządzeń/maszyn i warunków ich montażu we wskazanym miejscu, projektował/dostosowywał urządzenia/maszyny z uwzględnieniem zdefiniowanych przez Spółkę potrzeb, produkował te urządzenia/maszyny z uwzględnieniem ww. zidentyfikowanych i zindywidualizowanych potrzeb, dostarczał dokumentację techniczną maszyn/urządzeń oraz dokumentację montażową, w oparciu o którą następował w Polsce ich montaż oraz eksploatacja, a także zapewniał doradztwo techniczne podczas montażu urządzeń/maszyn w Polsce (były one dostarczane w częściach) i ich testów rozruchowych, poprzez swoich konsultantów obecnych podczas montażu w Polsce (w przypadku suszarni była to jedna osoba ds. elektrycznych i 1 osoba do pozostałych spraw technicznych, w przypadku młyna była to jedna osoba ds. montażu i 1 osoba ds. uruchomienia), a ponadto zapewniał przeszkolenie personelu Spółki z obsługi tych urządzeń/maszyn. Powyższe dotyczy obydwu maszyn/urządzeń. W przypadku suszarni dostawca zapewniał ponadto jej zaprogramowanie (integracja urządzenia/maszyny z systemem kontroli procesów produkcyjnych, funkcjonującym w zakładzie produkcyjnym oraz zaprogramowanie komunikatów alarmowych).

Końcowym efektem, jakiego oczekiwała Spółka, była dostawa urządzeń/maszyn wraz z opisanym wyżej wsparciem tak, by maszyny te mogły zostać wdrożone do procesu produkcyjnego i generowania wartości dla Spółki oraz by personel Spółki posiadł odpowiednie kwalifikacje w zakresie ich obsługi. Żadne poszczególne elementy świadczenia dostawców nie miały dla Spółki samodzielnie znaczenia, jedynie kompleksowe, pełne wykonanie powyżej opisanych zobowiązań dostawców prowadzić mogło do osiągnięcia wyżej wskazanego celu, którym było uruchomienie maszyn/urządzeń i wykorzystanie ich w procesie produkcyjnym.

4.czy w ramach zawartych umów dostawcy rozpoznają opisane we wniosku transakcje na rzecz Państwa Spółki jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów,

Spółka nie posiada takich informacji, nie ma wglądu w dokumentację podatkową dostawców, nie uzyskała też od nich wyjaśnień w tym zakresie.

5.czy każda ewentualna przyszła dostawa maszyn/urządzeń będzie realizowana na podstawie tych samych warunków, jakie zostały określone w umowie dla nabywanej suszarni dyskowej oraz młyna (rozdrabniacza).

Spółka nie jest w stanie przewidzieć, jakie maszyny czy urządzenia będą w przyszłości nabywane, od jakich dostawców i jakie warunki będą wówczas uzgodnione, dlatego nie może stwierdzić, że każda dostawa będzie realizowana na takich samych zasadach.

Pytania doprecyzowane w uzupełnieniu

Czy transakcje będące przedmiotem niniejszego wniosku stanowią dla Spółki:

a)w całości wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem (WNT - art. 9 uptu), a co za tym idzie, czy Spółka obowiązana jest z tytułu ich dokonania wykazać w ewidencji VAT podatek należny i uprawniona jest wykazać podatek naliczony z tytułu WNT oraz czy obowiązana jest wykazać z tego tytułu WNT w części ewidencyjnej i deklaracyjnej pliku JPK_VAT (obowiązek w zakresie podatku należnego, uprawnienie w zakresie podatku naliczonego) oraz czy obowiązana jest wykazać z tego tytułu WNT w informacji podsumowującej VAT-UE;

b)import usług (w części dotyczącej świadczeń o charakterze usługowym - art. 17 ust. 1 pkt 4 uptu) oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem w pozostałym zakresie (art. 9 uptu), a co za tym idzie czy Spółka obowiązana jest z tytułu ich dokonania wykazać w ewidencji VAT podatek należny i uprawniona jest wykazać w niej podatek naliczony z tytułu WNT i importu usług oraz czy obowiązana jest wykazać z tego tytułu WNT i import usług w części ewidencyjnej i deklaracyjnej pliku JPK_VAT (obowiązek w zakresie podatku należnego, uprawnienie w zakresie podatku naliczonego) oraz czy obowiązana jest wykazać z tego tytułu WNT w informacji podsumowującej VAT-UE;

c)dostawę towaru wraz z montażem (art. 22 ust. 1 pkt 2 uptu), a co za tym idzie czy Spółka obowiązana jest z tytułu ich dokonania wykazać w ewidencji VAT podatek należny i uprawniona jest wykazać podatek naliczony z tytułu dostawy, dla której podatnikiem jest nabywca oraz obowiązana jest wykazać z tego tytułu dostawę towarów, dla której podatnikiem jest nabywca (obowiązek w zakresie podatku należnego, uprawnienie w zakresie podatku naliczonego) w części ewidencyjnej i deklaracyjnej pliku JPK_VAT?

Państwa stanowisko doprecyzowane w uzupełnieniu

Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym świadczenie dostawcy w obydwu przypadkach ma charakter kompleksowy i stanowi dla niej w całości wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, a usługi wchodzące w skład tego świadczenia nie mają samodzielnego charakteru, nie obejmują też fizycznych czynności montażowych, w związku z czym nie ma tu miejsca dostawa towaru wraz z montażem, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 uptu.

Spółka uzupełnia więc własne stanowisko w sprawie wskazując, że jej zdaniem świadczenie dostawcy w obydwu przypadkach ma charakter kompleksowy i stanowi dla niej w całości wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, a usługi wchodzące w skład tego świadczenia nie mają samodzielnego charakteru, nie obejmują też fizycznych czynności montażowych. Nie ma tu miejsca dostawa towaru wraz z montażem, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 uptu, w związku z czym Spółka stoi na stanowisku, że jest ona obowiązana z tytułu obydwu opisanych transakcji wykazać w ewidencji VAT podatek należny i jest uprawniona wykazać podatek naliczony z tytułu WNT, obowiązana jest też wykazać z tego tytułu WNT w części ewidencyjnej i deklaracyjnej pliku JPK_VAT oraz jest obowiązana wykazać z tego tytułu WNT w informacji podsumowującej VAT-UE.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

a)Krajowe regulacje prawne

Zgodnie z art. 9 uptu przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz - pod warunkiem, że nabywcą towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika - z zastrzeżeniem postanowień art. 10 uptu.

Zgodnie z treścią art. 10 uptu wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy m. in. dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, stanowiłaby dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 uptu.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 uptu miejscem dostawy towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane, przy czym nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są m.in. osoby prawne:

I. nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

‒      dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju,

‒     nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju,

‒     dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub sprzedaży na odległość towarów importowanych rozliczanej w procedurze szczególnej.

II. nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

-usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

-usługobiorcą jest w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15.

b)Unijne regulacje prawne dotyczące dostawy towaru wraz z montażem

Wyłączenie z zakresu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zawarte w art. 10 uptu, dotyczące dostawy towaru wraz z jego montażem, odpowiada regulacji zawartej w art. 17 ust. 2 lit. b Dyrektywy 2006/112, w świetle którego nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie towarów „dostawy towarów, które są instalowane lub montowane przez dostawcę lub w jego imieniu, dokonanej przez podatnika na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, na warunkach przewidzianych w art. 36”.

Zgodnie z art. 36 Dyrektywy 2006/112 miejscem dostawy towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane. W tym przypadku miejscem dostawy jest zatem każdorazowo terytorium kraju UE, gdzie dokonywane są montaż i instalacja. Zastosowanie zasady podstawowej (opodatkowania w miejscu, w którym znajdują się towary w momencie rozpoczęcia wysyłki) prowadziłby do opodatkowania kosztów instalacji lub montażu na preferencyjnych zasadach w państwie, z którego dokonywana jest wysyłka. Koszt montażu i instalacji często stanowi znaczną część ceny towaru, stąd przyjęcie konstrukcji opodatkowania w miejscu, w którym towary są instalowane lub montowane.

Należy zauważyć, że polski ustawodawca zdecydował w art. 22 ust. 1 pkt 2 uptu wprowadzić dodatkowo definicję negatywną instalacji i montażu dla celów określenia miejsca świadczenia, uznając za montaż lub instalację prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczenie i nie definiując przy tym, co uznaje za proste czynności mające zapewnić funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru. Taka definicja negatywna nie jest zawarta w przepisach Dyrektywy.

c)Rozumienie pojęcia „montaż”

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „montażu” lub „instalacji”, które skutkują przesunięciem miejsca świadczenia do państwa, na terytorium którego wykonywany jest montaż lub instalacja towarów. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (wersja internetowa www.pwn.pl), „montaż” to składanie maszyn, aparatów, urządzeń, itp. z gotowych części, zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych.

Takie rozumienie powyższych terminów podzielają również organy podatkowe. Zgodnie z opinią wyrażoną przez organ podatkowy w postępowaniu toczonym przed WSA w Krakowie w sprawie rozstrzygniętej wyrokiem z dnia 6 maja 2011 r. (I SA/Kr 1973/10, LEX nr 990970) „«montaż» to składanie maszyn czy urządzeń z gotowych części w jedną całość czyli jest to proces łączenia elementów składowych w gotowy wyrób. Przywołany przepis wskazuje jedynie, że nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem, inaczej ujmując, nie stanowi montażu czynność prosta, która nie wymaga specjalistycznej wiedzy. Co do zasady zatem, za montaż należy uznawać takie czynności, które wymagają pewnych wiadomości (umiejętności) specjalnych, a w rezultacie dostawie (przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) będzie podlegał inny towar niż ten jaki został wywieziony z kraju dostawcy”.

W opisanych przypadkach tak rozumiany montaż wykonany został przez samą Spółkę, posługującą się w tym celu otrzymaną dokumentacją techniczno-montażową, własnymi pracownikami oraz lokalnym wykonawcą, nie zaś przez dostawcę.

Zdaniem Spółki wyklucza to możliwość uznania przedmiotowych transakcji za objęte dyspozycją art. 10 uptu.

d)Dostawa urządzeń/maszyn jako świadczenie kompleksowe

Wykluczając możliwość uznania przedmiotowych transakcji za dostawy towaru wraz z montażem, nie stanowiące dla Spółki wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, należy się zastanowić, czy transakcje te nie powinny być w części rozpoznane jako import usług, a jedynie w części jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów. W celu ustalenia powyższego należy odpowiedzieć na pytanie, czy każda z tych transakcji obejmuje jedno kompleksowe świadczenie.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w orzeczeniach wydanych na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd. Trybunał uznał, że każde świadczenie powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

Stanowisko zgodne z powyższym zajmują też polskie organy podatkowe, przykładowo w interpretacji indywidualnej z 11 września 2017 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0112.KDIL1-3.4012.248.2017.2.AP wskazano, że „zgodnie z ukształtowaną już obecnie praktyką orzeczniczą, jedna transakcja występuje wówczas, gdy dwa lub więcej elementów albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Aby można było mówić o świadczeniu kompleksowym, musi istnieć możliwość wyróżnienia kilku ściśle ze sobą powiązanych elementów składowych, obiektywnie tworzących jedną całość, z których jeden stanowi świadczenie główne, a pozostałe mają wobec niego charakter pomocniczy. Tym samym, aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie złożone składa się bowiem kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza usługa traktowana jest jako element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez świadczenie główne oraz nie można wykonać lub wykorzystać świadczenia głównego bez świadczenia pomocniczego”.

W ocenie Spółki dostawcy zrealizowali na jej rzecz świadczenie złożone, kompleksowe, którego przedmiotem była dostawa urządzenia/maszyny. Usługi takie jak projektowanie, pakowanie, transport, doradztwo przy montażu, szkolenie czy programowanie nie mają charakteru samodzielnego, nie zostałyby zakupione bez zakupu samego urządzenia/maszyny i nie miałyby dla Spółki żadnej wartości i sensu ekonomicznego gdyby nie świadczenie główne, a wyszczególniona w umowach ich wycena jest wyłącznie elementem cenotwórczym dostarczanego towaru, jego składnikiem kalkulacyjnym i wskazywana jest po to, aby klient miał świadomość elementów, które wchodzą w skład ceny dostarczanego towaru.

Tak więc w przypadkach będących przedmiotem niniejszego wniosku nie występują zdaniem Spółki usługi, które mogłyby stanowić samodzielny przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a co za tym idzie brak jest podstaw do rozpoznania przez Spółkę importu usług z tego tytułu.

Mając powyższe na uwadze, przedmiotowe transakcje powinny zdaniem Spółki zostać rozpoznane w całości jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.