Brak opodatkowania podatkiem VAT wyliczonej i wypłaconej rekompensaty. Brak obowiązku wystawienia faktury dokumentującej ww. czynność. Brak opodatkowa... - Interpretacja - 0113-KDIPT1-1.4012.928.2021.2.ŻR

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 7 kwietnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.928.2021.2.ŻR

Temat interpretacji

Brak opodatkowania podatkiem VAT wyliczonej i wypłaconej rekompensaty. Brak obowiązku wystawienia faktury dokumentującej ww. czynność. Brak opodatkowania podatkiem VAT wyliczonej a niewypłaconej rekompensaty. Moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu wyliczonej a niewypłaconej rekompensaty.

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego   stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-braku opodatkowania podatkiem VAT wyliczonej i wypłaconej rekompensaty,

-braku obowiązku wystawienia faktury dokumentującej ww. czynność,

-braku opodatkowania podatkiem VAT wyliczonej a niewypłaconej rekompensaty,

-momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wyliczonej a niewypłaconej rekompensaty.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 3 marca 2022 r. (data wpływu 3 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

… sp. z o.o. (dalej - „Spółka”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Uchwałą nr  … Rady Miejskiej w …  z dnia 6.07.2016 r. został wniesiony wkład niepieniężny w postaci prawa własności 3 nieruchomości zabudowanych położonych w … (dalej - „Nieruchomości”) oraz dokumentacji technicznej wraz z autorskimi prawami majątkowym i prawami zależnymi do niej o łącznej wartości …. zł. W zamian za opisany powyżej aport Miasto … otrzymało 1.805 udziałów po … zł każdy. Pozostała kwota w wysokości …. zł została przekazana na kapitał zapasowy Spółki.

Następnie na podstawie Uchwały nr …. z dnia 27 marca 2019 r. Rada Miejska w …. powierzyła Spółce wykonywanie zadań własnych gminy z zakresu rewitalizacji obejmujących realizację przedsięwzięć rewitalizacyjnych, dotyczących nieruchomości przekazanych przez Miasto .. tytułem aportu (dalej - „Powierzenie Zadań”). Zgodnie z treścią przedmiotowej uchwały Prezydent Miasta … działający jako zgromadzenie wspólników spółki został upoważniony do ustalenia zasad i sposobu wykonywania ww. zadań. W związku z uchwałą nr … z dnia 27.03.2019 r. Rady Miasta … w dniu 17 grudnia 2019 r. została podjęta uchwała Nr … r. Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki, określająca zasady wykonywania zadań rewitalizacyjnych. W uchwale tej zostały określone zasady rozliczania rekompensaty, które zostały powiązane z nieruchomościami wniesionym do spółki uchwałą RM z 6.07.2016, dotyczącymi podwyższenia kapitału zakładowego spółki. W przedmiotowej uchwale strony wskazały wprost, że do czasu wykorzystania w formie rekompensaty wynikającej z wniesionych w 2016 roku aportem nieruchomości, Spółce nie przysługuje roszczenie o dofinansowanie Miasta. Dodatkowo do uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z 17.12.2019 r. w załączniku do niej została wyliczona szacunkowa kwota rekompensaty. Celem powierzenia Spółce realizacji zadań własnych Miasta, jest realizacja przedsięwzięć rewitalizacyjnych dotyczących nieruchomości wniesionych do Spółki poprzez budowę, remont i wykonanie robót budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (Dz.U. z 2020, poz. 1333 z późn. zm.), w tym prac, badań i robót budowlanych prowadzonych przy zabytkach zgodnie z ustawą z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. z 2021, poz. 710 z późn. zm.) oraz wszelkich innych działań warunkujących odbiór inwestycji dla budynków posadowionych na nieruchomościach stanowiących przedmiot własności Spółki, które to budynki mają charakter zabytków w rozumieniu ww. ustawy i których poprawa stanu technicznego i estetycznego ma kluczowe znaczenie dla powodzenia Gminnego Programu Rewitalizacji (gminny program rewitalizacji dla Miasta … stanowiący załącznik do uchwały Rady Miejskiej w … nr … z 28 września 2016 r. w sprawie przyjęcia Gminnego Programu Rewitalizacji Miasta …) realizowanego przez Miasto, a następnie takie gospodarowanie tymi nieruchomościami, którego priorytetem nie będzie osiąganie zysku, lecz podporządkowanie celom wpisującym się w gminne programy oraz strategie społeczne i gospodarcze, zmierzające ostatecznie do wyprowadzenia danego obszaru ze stanu kryzysowego. Całość ewentualnych nadwyżek przychodów nad kosztami funkcjonowania Nieruchomości, które zostaną wypracowane z eksploatacji Nieruchomości, zostanie przeznaczona w szczególności na budowę, remonty i roboty budowlane prowadzone przy zabytkach zgodnie z ustawą o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz wszelkie inne działania warunkujące odbiór inwestycji budynków posadowionych na nieruchomościach stanowiących własność … (w tym również Nieruchomościach), a zatem niniejsze powierzenie Spółce obowiązków świadczenia usług publicznych zakłada, że Spółka - w ramach realizacji przedsięwzięć rewitalizacyjnych objętych tym powierzeniem - nie wypracuje nadwyżki finansowej, którą mogłaby przeznaczyć na jakiekolwiek inne cele, jak tylko kolejne etapy procesu rewitalizacji na terenie Miasta … . Powierzenie następuje, bowiem z ekonomicznego punktu widzenia nie jest możliwe, aby jakikolwiek przedsiębiorca działający dla zysku mógł kiedykolwiek zaangażować się w działania zgodne z zasadami niniejszego powierzenia. Z uwagi na konieczność uniknięcia ryzyka udzielenia niedozwolonej pomocy publicznej niezbędne było określenie zasad wykonywania powierzenia w taki sposób, żeby było ono zgodne z prawem Unii Europejskiej dotyczącym pomocy publicznej w szczególności zaś z warunkami określonymi decyzją Komisji Europejskiej 2012/21 z 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE z 2012 r., L7/3) (Decyzja UOIG).

W związku z Powierzonymi Zadaniami Spółka może otrzymać rekompensatę ponoszonych kosztów. Ponieważ jednak intencją Stron było Powierzenie Zadań Spółce wyłącznie przy wykorzystaniu wniesionych Aportem Nieruchomości, realizacja tych zadań nie będzie wymagała dodatkowego wsparcia finansowego ze strony Miasta, a Miasto w okresie powierzenia nie planuje wypłacenia Spółce rekompensaty. Rekompensata - zgodnie z uchwałą Nr … r. przez rekompensatę należy rozumieć każdą korzyść, zwłaszcza finansową, przyznaną bezpośrednio lub pośrednio przez organ właściwy z funduszy publicznych, w tym także środków Unii Europejskiej, w okresie realizacji zobowiązania z tytułu świadczenia Powierzonych Zadań lub powiązaną z tym okresem. Rekompensata obejmuje Rekompensatę pieniężną oraz rekompensatę przekazywaną w innych formach. W związku z Powierzeniem Zadań Spółce co roku ustalana jest jednak wartość rekompensaty na dany rok w celu kontroli jej maksymalnego dopuszczalnego poziomu. Maksymalny dopuszczalny poziom rekompensaty w okresie powierzenia będzie wyliczony według następującego wzoru: R = Kp - Pp - Zkom + Rz, gdzie: R - maksymalna dopuszczalna rekompensata (w różnych formach) finansująca koszty świadczenia Powierzonych Zadań Kp - koszty działalności powierzonej, Pp - przychody z działalności powierzonej, Zkom - zysk na działalności komercyjnej powiązanej ze świadczeniem Powierzonych Zadań (jeśli występuje), Rz - rozsądny zysk. Zabieg ten ma na celu zapewnienie, że Spółka nie otrzyma nadmiernej rekompensaty. Wartość wyliczonej rekompensaty na dany rok nie jest jednak fizycznie wypłacana, bowiem Strony ustaliły, iż dopóki wartość rekompensaty nie przekroczy wartości Aportu dopóty rekompensata nie będzie wypłacana. Dopiero w momencie, gdy skumulowane kwoty rekompensat (rozumiane jako suma maksymalnego dopuszczalnego poziomu rekompensaty w poszczególnych latach w okresie powierzenia) przekroczą wartość Aportu, to wówczas Miasto może dokonać dopłaty brakującej kwoty rekompensaty powyżej wartości wniesionych Aportem Nieruchomości. Jednocześnie należy zaznaczyć, że Rekompensata jako jedna z postaci pomocy publicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE może być wypłacana w różnorakich formach, w tym również w formie operacji kapitałowych (dokapitalizowanie lub aport majątkowy), gdzie zastosowanie mają swoiste dla danej formy regulacje prawne, w tym podatkowe. Spółka spełniając wymogi stawiane Decyzją UOIG prowadzi monitoring poziomu rekompensaty mając na uwadze różnorakość jej form a uzyskany wynik ma jedynie na celu sprawdzenie, czy nie zachodzą przesłanki do wskazania, że Spółka otrzymała nadmierną rekompensatę, która w całym okresie powierzenia będzie musiała podlegać stosownemu zwrotowi. Jeżeli nawet w danym roku występować będzie możliwość pozyskania dodatkowej rekompensaty, to do momentu zaakceptowania takiego stanu rzeczy przez Miasto, Spółka nie ma jakiejkolwiek podstawy do rozliczenia tego niedoboru z Miastem.

W uzupełnieniu wniosku na pytanie Organu: Jakie przesłanki zadecydowały o przyjęciu w zawartej umowie powierzenia, że  Miasto nie będzie wypłacało Państwa Spółce rekompensaty do wysokości wartości Aportu o łącznej wartości  … zł? wskazali Państwo: „Miasto podjęło decyzję, że nie będzie wnosić do Spółki więcej środków (w różnych formach) poza wniesieniem nieruchomości.”

Na pytanie: W jakim trybie, na jakich zasadach i w jakich terminach następuje rozliczenie należnej rekompensaty z wartością aportu? odpowiedzieli Państwo: „Rekompensaty nie rozlicza się „z wartością aportu”, więc nie wiem o co chodzi. Zakładam jednak, że pytającemu chodziło o terminy rozliczenia Rekompensaty. Rekompensata jest rozliczana corocznie, a ewentualna nadwyżka jest przesuwana na kolejny rok, tak aby w ramach powierzenia została ona rozliczona.”

Następnie na pytanie: Jakie są zasady, formy i terminy otrzymywania dodatkowych rekompensat/rekompensat w innych formach? wskazali Państwo: „Rekompensata może być przekazywana w jakiejkolwiek formie i Miasto nie chce zamykać sobie jak również spółce drogi do pozyskiwania środków przeznaczonych wykonywanie UOIG również z innych źródeł niż Miasto. Na taką możliwość wskazuje wprost art. 107 ust. 1 TFUE oraz Decyzja UOIG.”

Odpowiadając na pytanie: Co oznacza stwierdzenie  zawarte w pytaniu nr 1 i 3 „(możliwa do pozyskania w  różnych formach)”? wskazali Państwo: „Interpretacja ma dotyczyć wszystkich możliwych form rekompensaty, gdyż może mieć ona wszelaką postać dozwoloną prawem, zarówno mającą formę pasywną, jak i aktywną.”

Następnie na pytanie: Czy wyliczona rekompensata podlega uregulowaniu? Jeśli tak, należy wskazać, w jakiej formie? Jeśli nie, należy wskazać przyczyny. Odpowiedzieli Państwo: „Nie rozumiem pytania. Musimy prosić o doprecyzowania pytania. Rekompensata jest regulowana z następujących poziomów:

1.Art. 107 ust. 1 TFUE,

2.Decyzja UOIG (w tym przypadku, a w transporcie zbiorowym będzie to Rozporządzenie 1370),

3.Uchwała Rady Miejskiej w … nr … z dnia 27 marca 2019 r.

4.Uchwała Nr … r. Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki.

Nie wiem, o jaką regulację chodzi?”

W dalszej kolejności na pytanie: Czy z tytułu czynności świadczonych w ramach umowy powierzenia, tj. realizacji przedsięwzięć rewitalizacyjnych dotyczących nieruchomości wniesionych do Spółki poprzez budowę, remont i wykonanie robót budowlanych, Państwa Spółka otrzymuje jakąkolwiek zapłatę/świadczenie? odpowiedzieli Państwo: „Od Miasta nie dostajemy „zapłaty”. Miasto wniosło nieruchomości na poczet przyszłych kosztów UOIG (np. pokrycia amortyzacji) a zapłaty otrzymujemy od najemców.”

Następnie na pytanie: W jaki sposób Spółka wykorzystuje wniesione aportem nieruchomości? wskazali Państwo: „Wykorzystujemy je zgodnie z ich przeznaczeniem - zrewitalizowane nieruchomości są wynajmowane zgodnie z warunkami wskazanymi w Załączniku i do Uchwały powierzeniowej.

Zgodnie z tym Załącznikiem cele procesu rewitalizacji to m.in.:

-generowanie miejsc pracy i aktywizacja zawodowa osób z grup zagrożonych wykluczeniem społecznym,

-promocja miasta, poprzez zapewnienie ogólnodostępnej oferty edukacyjno-turystycznej na obszarze rewitalizacji w zakresie rozpowszechniania wiedzy na temat lokalnego dziedzictwa kulturowego, z uwzględnieniem możliwości zapewnienia noclegu, przede wszystkim dla osób młodych oraz mniej zamożnych,

-poprawa warunków życiowych mieszkańców …, poprzez zapewnienie i zwiększenie dostępności do wyremontowanych lokali mieszkalnych w centrum miasta oraz rozwój działalności wspierającej potrzeby słabszych grup społecznych, w tym m.in. osób chorych i starszych (np. usługi zdrowotne, rehabilitacyjne, opiekuńcze).”

Odpowiadając na pytanie: Czy z tytułu posiadania/wykorzystywania ww. nieruchomości Spółka otrzymuje jakiekolwiek korzyści? Jeśli tak, to należy wskazać jakie? wskazali Państwo:

„Jak rozumiemy korzyści? W rozumieniu przesłanki #3 art. 107 ust. 1 TFUE? To tak, aportem otrzymaliśmy na warunkach nierynkowych przedmiotowe nieruchomości. Na bieżąco nie otrzymujemy jakichkolwiek nierynkowych korzyści (w rozumieniu przesłanki #3 art. 107 ust. 1 TFUE), jeżeli nie traktowalibyśmy swoistego „zabezpieczenia” jakim jest sama uchwała powierzeniowa w ramach których zostały Spółce Powierzone Zadania.”

Następnie na pytanie: Czy w zamian za realizację przedsięwzięć rewitalizacyjnych dotyczących Nieruchomości wniesionych do Spółki, poprzez budowę, remont i wykonanie robót budowlanych, Miasto świadczy na rzecz Spółki jakiekolwiek czynności/usługi/dostawę towarów? Jeśli tak, to należy wskazać, jakie? odpowiedzieli Państwo: „Miasto nie świadczy na rzecz Spółki jakichkolwiek czynności/usług/dostaw towarów.”

W dalszej kolejności na pytanie: Na jakim poziomie kształtują się rocznie koszty, jakie Państwa Spółka ponosi w  ramach zawartej umowy powierzenia na rewitalizację Nieruchomości? wskazali Państwo: „Wysokość kosztów związana jest z:

-eksploatacją tych nieruchomości po oddaniu ich do użytkowania,

-niezbędnymi kosztami związanymi z utrzymaniem i zabezpieczeniem nieruchomości przed przyjęciem ich do eksploatacji.

Z uwagi na różny - w kolejnych okresach - stan faktyczny nieruchomości objętych powierzeniem, koszty te kształtują się odmiennie w poszczególnych latach.

I tak:

-w 2020 r. wysokość tych kosztów wyniosła … zł (w tym koszty ogólnego zarządu … zł),

-wysokość kosztów zaplanowanych na 2021 r.: … zł (bez kosztów ogólnego zarządu),

-wysokość kosztów zaplanowanych na 2022 r.: … zł (bez kosztów ogólnego zarządu).”

Na pytanie: Jakie są źródła finansowania prac/ponoszonych przez Państwa Spółkę nakładów  na rewitalizację ww. nieruchomości, w sytuacji gdy nie otrzymują Państwo  fizycznie środków pieniężnych od Miasta? odpowiedzieli Państwo: „Dotychczas Spółka nakłady na rewitalizację finansowała ze środków własnych. Kolejne nakłady Spółka zamierza finansować kredytem oraz środkami własnymi.”

Na prośbę wyjaśnienia  rozbieżności: twierdzą Państwo, że priorytetem gospodarowania nieruchomościami  „nie będzie osiąganie zysku, lecz podporządkowanie celom wpisującym się w gminne programy oraz strategie społeczne i gospodarcze…”, natomiast  z przedstawionego przez Państwa wzoru dotyczącego sposobu wyliczenia rekompensaty wynika, że zawiera ona „Rz” – rozsądny zysk. wskazali Państwo: „Nie widzę zbieżności. Rozsądny zysk nie jest kategorią księgową lecz pojęciem swoiście rozumianym na gruncie prawa pomocy publicznej. Spółka prowadzi działalność na tych nieruchomościach świadcząc usługi, jakie nie wystąpiłyby na wolnym rynku (jakość świadczonych usług, rozumiana jako standard rewitalizacji nieruchomości i utrzymania zabytkowego ich charakteru) i generuje przychody ustalone w warunkach nałożonych obowiązkiem świadczenia UOIG a jednocześnie wykorzystuje swój potencjał handlowy do komercjalizowania tych nieruchomości.

Rozsądny zysk to jest „nagroda”, jaką Spółka może - acz nie musi - otrzymać od dawcy potencjalnej pomocy w związku z wykonywaniem UOIG.”

Odpowiadając na pytanie: Co Państwa Spółka rozumie przez otrzymanie rekompensaty:

-czy fizyczne otrzymanie środków pieniężnych

-czy otrzymanie równowartości rekompensaty w innej formie

-czy dokonanie rozliczeń z wartością aportu?

wskazali Państwo: „Dwa pierwsze, acz nie mam pojęcia co pytający rozumie przez „dokonanie rozliczeń z wartością aportu”. Rekompensata może być otrzymywana w jakiejkolwiek formie mającej wymiar ekonomiczny, więc Spółka może otrzymać różnego rodzaju środki, czy to na podstawie wystawionej faktury, aportu, zwolnienia podatkowego, darowizny, dokapitalizowania, dopłaty do kapitału, użyczenia, dzierżawy na nierynkowych zasadach, zakupu na nierynkowych (korzystniejszych zasadach), i inne i każde z nich podlega przynależnym sobie obowiązkom podatkowym.”

Na pytanie: Czy w związku z dokonywaniem rozliczeń rekompensaty do wartości wniesionych aportem nieruchomości, nastąpi zmiana  wartości udziałów, jakie Miasto otrzymało w związku z wniesieniem przedmiotowego aportu? wskazali Państwo: „Nie rozumiem co oznacza: „rozliczenia rekompensaty do wartości wniesionych aportem nieruchomości”. Nie jest planowana taka operacja.”

Następnie wskazując, jakich okoliczności/okresów dotyczą przedstawione we wniosku pytania, skoro z okoliczności sprawy wynika, że Miasto w okresie powierzenia nie planuje wypłacenia rekompensaty i Spółka nie otrzymuje rekompensaty? stwierdzili Państwo:

„Tak, Miasto nie planuje wypłacenia rekompensaty w okresie powierzenia, ale nie jest to wykluczone dlatego Spółka chce poznać konsekwencje podatkowe w przypadku gdy jednak nastąpi wypłata rekompensaty.”

Pytania

1.Czy wyliczona i wypłacona rekompensata (możliwa do pozyskania w różnych formach) na dany rok podlega opodatkowaniu VAT?

2.Jeżeli rekompensata podlega opodatkowaniu VAT to czy Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury na rzecz Miasta?

3.Czy wyliczona a niewypłacona rekompensata (możliwa do pozyskania w różnych formach) na dany rok w związku z tym, iż skumulowana wartość rekompensaty nie przekroczyła wartości Aportu nieruchomości, podlega opodatkowaniu VAT?

4.Jeżeli odpowiedź na pytanie trzecie będzie pozytywna to wówczas, w którym okresie rozliczeniowym Spółka powinna wykazać do opodatkowania wartość wyliczonej a niewypłaconej rekompensaty na dany rok mając na uwadze, iż obowiązek podatkowy w przypadku tego typu transakcji powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, tj. w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymano zapłatę?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1-4. Rekompensata nie podlega opodatkowaniu VAT, w związku z tym pytania nr 2 i 4 stały się bezprzedmiotowe.

UZASADNIENIE WNIOSKODAWCY

Ad 1. Wypłacona rekompensata nie podlega opodatkowaniu VAT, bowiem Spółka realizując zadania własne gminy w zakresie przedsięwzięć rewitalizacyjnych nie działa jako podatnik VAT. Spółka realizuje swoje zadania na terenie miasta w celu realizacji zadań własnych gminy z zakresu rewitalizacji obejmujących realizację przedsięwzięć rewitalizacyjnych, dotyczących nieruchomości przekazanych przez Miasto … tytułem aportu. Fakt, że Spółka oprócz realizacji zadań własnych gminy prowadzi również działalność gospodarczą pozostaje bez wpływu na jej status jako podatnika VAT w odniesieniu do działań służących realizacji zadań własnych gminy.

Podobnie uznano w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 6 września 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 827/21 wskazując, że spółka komunalna działająca w ramach powierzonych jej zadań organu władzy publicznej nie jest podatnikiem podatku VAT (podobnie wyroki WSA w sprawach I SA/Łd 525/20, I SA/Gl 859/20, I SA/Sz 457/21). Z kolei w wyroku WSA w Łodzi z 13 kwietnia 2021 r., sygn. akt I SA/Łd 628/20, czytamy, że „Spółka komunalna nie ma statusu podatnika VAT, jeśli spełnione są następujące okoliczności. Po pierwsze, jedynym udziałowcem spółki jest gmina; po drugie, spółka na podstawie umowy będzie realizować zadania własne tej gminy służące zaspokajaniu potrzeb społecznych na jej obszarze; po trzecie, na podstawie umowy spółka ma prawo i obowiązek realizować jedynie te zadania i są to zadania powierzone jedynie tej spółce; po czwarte, zadaniem spółki nie jest maksymalizacja zysku, lecz legalne, rzetelne i gospodarne zarządzanie środkami finansowymi w celu osiągnięcia najwyższej jakości usług publicznych; po piąte, spółka nie jest podmiotem biorącym udział w wolnej grze rynkowej, a więc jej celem przy realizacji zadań nie jest maksymalizacja zysku”.

Do zadań własnych gminy o charakterze obowiązkowym zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym należą m.in. sprawy z zakresu ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. Podkreślić także należy, że Wnioskodawca nie świadczy usług przedsięwzięć rewitalizacyjnych na postawie umów cywilnoprawnych, a uchwały Rady Miejskiej w sprawie powierzenia Spółce wykonywania zadań własnych gminy z zakresu rewitalizacji obejmujących realizację przedsięwzięć rewitalizacyjnych, dotyczących nieruchomości przekazanych przez Miasto tytułem aportu. Spółka nie ma podpisanego żadnego porozumienia z Miastem na zwrot przez ten podmiot ponoszonych przez Spółkę kosztów. Spełniony został zatem warunek, zgodnie z którym działalność wykonywana będzie przez Spółkę w charakterze organu władzy publicznej. Ponadto wyłączenie tej działalności spod opodatkowania nie spowoduje znaczących zakłóceń konkurencji, ponieważ Spółka nie jest podmiotem biorącym udział w wolnej grze rynkowej. Spółka działa w zakresie powierzonych jej zadań własnych, a więc w zakresie, w którym nie występuje rynek konkurencyjny. Przeszkodą dla wyłączenia skarżącej z kręgu podatników VAT nie jest również fakt, że Spółka jest spółką prawa handlowego.

Należy bowiem mieć na uwadze stanowisko NSA zaprezentowane w wyroku z dnia 8 czerwca 2017 r., sygn. akt I FSK 1117/15, zgodnie z którym "spółka komunalna działająca w ramach powierzonych jej zadań organu władzy publicznej nie jest podatnikiem podatku VAT. Spółka prawa handlowego, w której jedynym udziałowcem jest gmina, dokonując (...) czynności zmierzających do załatwienia indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej, działa jako podmiot prawa publicznego w rozumieniu art. 13 ust. 1 dyrektywy 112, tak jak organ władzy publicznej. Możliwości uznania spółki prawa handlowego, której jedynym właścicielem jest jednostka samorządu terytorialnego za podmiot prawa publicznego w rozumieniu art. 13 ust. 1 dyrektywy 112 wynika także z powołanego wyroku TSUE."

Ad 2. W związku z tym, iż rekompensata nie podlega opodatkowaniu VAT, to tym samym Spółka nie jest zobowiązana do wystawienia faktury na rzecz Miasta.

Ad 3. Rekompensata nie podlega opodatkowaniu VAT ze względów przedstawionych w stanowisku Spółki w zakresie pytania nr 1. Natomiast w przypadku gdyby Dyrektor KIS uznał, iż rekompensata podlega opodatkowaniu VAT, to Spółka pragnie wyjaśnić, iż z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Stosownie do art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Przepisy wskazują również liczne grupy usług, co do których obowiązek podatkowy powstaje na zasadach szczególnych. Na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1. Z kolei z art. 19a ust. 6 ustawy o VAT wynika, że w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że dla otrzymywanych dotacji/rekompensat ustawodawca przewidział szczególny moment obowiązku podatkowego, co wynika wprost z przepisu art. 19a ust. 5 pkt 2 oraz z art. 19a ust. 6 ustawy o VAT. Oznacza to, że rekompensata podlega opodatkowaniu tylko i wyłącznie wtedy, gdy zostanie faktycznie otrzymana. W przedmiotowej sprawie mimo wyliczanych kwot rekompensat nie następuje przepływ pieniężny, w związku z tym należy stwierdzić, że dopóki taki stan rzeczy będzie miał miejsce dopóty nie powstanie obowiązek podatkowy w VAT w stosunku do wyliczanych rekompensat.

Ad 4. Rekompensata nie podlega opodatkowaniu VAT ze względów przedstawionych w stanowisku Spółki w zakresie pytania nr 1. Natomiast w przypadku, gdyby Dyrektor KIS uznał, iż rekompensata podlega opodatkowaniu VAT to Spółka pragnie wyjaśnić, iż obowiązek podatkowy w przypadku tego typu transakcji powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, tj. w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymano zapłatę, a w związku z tym, że rekompensata nie zostanie wypłacona to nie powstanie też obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwa Spółka przedstawiła we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy wskazać, że przedstawione pytanie nr 1 nie dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, lecz swym zakresem obejmuje zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosowanie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie nie będące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

·w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

·świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy jej wykonaniem, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

TSUE, w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKLFinancial Services AG wskazał, że „(...) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I 10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. 1 7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).

W wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie natomiast wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto – jak wskazano wyżej - aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług stanowią implementację art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Zgodnie z ww. regulacją Dyrektywy 2006/112/WE Rady, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Powyższe przepisy wskazują, że czynność podlega opodatkowaniu, jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Unormowanie to stanowi odzwierciedlenie art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, który stwierdza, że krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług posługując się sformułowaniem „organy władzy publicznej” nie definiuje tego pojęcia, tak jak i Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r., Nr 78, poz. 483, z późn. zm.). W świetle art. 16 ust. 2 Konstytucji RP, samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej. Przysługującą mu w ramach ustaw istotną część zadań publicznych samorząd wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Rozwinięcie tej regulacji zawarto w art. 163 Konstytucji RP. Zgodnie z tym przepisem, samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne nie zastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla innych organów władz publicznych.

Z powołanych przepisów wynika, że pojęciem tym objęte są wszelkie organy państwowe i samorządu terytorialnego.

W zakresie statusu podmiotu publicznego wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 29 października 2015 r. w sprawie C-174/14 Saudaco, w którym stwierdził „Jeżeli chodzi w szczególności o pierwszy z dwóch warunków ustanowionych w art. 13 ust. 1 wspomnianej dyrektywy, to znaczy o warunek dotyczący statusu podmiotu publicznego, to Trybunał orzekł już, że osoba, która wykonuje czynności należące do prerogatyw władztwa publicznego w sposób niezależny, nie pozostając częścią administracji publicznej, nie może zostać zaklasyfikowana jako podmiot prawa publicznego w rozumieniu tego przepisu (zob. podobnie w szczególności postanowienie Mihal, C-456/07, EU:C:2008:293, pkt 18 i przytoczone tam orzecznictwo). (…) status „podmiotu prawa publicznego” nie może wynikać jedynie z tego, że dana działalność polega na wykonywaniu czynności należących do prerogatyw władztwa publicznego (zob. podobnie w szczególności postanowienie Mihal, C-456/07, EU:C:2008:293, pkt 17 i przytoczone tam orzecznictwo)”.

Jak wskazano wyżej, odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że do Państwa Spółki został wniesiony wkład niepieniężny w postaci prawa własności 3 nieruchomości zabudowanych oraz dokumentacji technicznej wraz autorskimi prawami majątkowym i prawami zależnymi do niej o łącznej wartości … zł. W zamian za opisany powyżej aport Miasto otrzymało 1.805 udziałów po  … zł każdy. Państwa Spółce zostało powierzone wykonywanie zadań własnych gminy z zakresu rewitalizacji obejmujących realizację przedsięwzięć rewitalizacyjnych, dotyczących nieruchomości przekazanych przez Miasto tytułem aportu. W związku z Powierzonymi Zadaniami Spółka może otrzymać rekompensatę ponoszonych kosztów. Ponieważ jednak intencją Stron było Powierzenie Zadań Spółce wyłącznie przy wykorzystaniu wniesionych Aportem Nieruchomości, realizacja tych zadań nie będzie wymagała dodatkowego wsparcia finansowego ze strony Miasta, a Miasto w okresie powierzenia nie planuje wypłacenia Spółce rekompensaty. Dopiero w momencie, gdy skumulowane kwoty rekompensat (rozumiane jako suma maksymalnego dopuszczalnego poziomu rekompensaty w poszczególnych latach w okresie powierzenia) przekroczą wartość Aportu, to wówczas Miasto może dokonać dopłaty brakującej kwoty rekompensaty powyżej wartości wniesionych Aportem Nieruchomości.

Analiza ww. przepisów art. 5 w zw. z art. 7 i art. 8 ustawy prowadzi do wniosku, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa towarów bądź świadczenie usług podlegają opodatkowaniu, co do zasady, gdy mają charakter odpłatny.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że odpłatność ma miejsce, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym; dostawcę towarów lub usługodawcę łączy z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności; wynagrodzenie jest wyrażalne w pieniądzu, co oznacza, że istnieje możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Wynagrodzenie (zapłata) może mieć postać zarówno świadczenia pieniężnego, jak i rzeczowego (określonego w naturze), np. w przypadku dostawy towaru w zamian za świadczenie usługi czy też w sytuacji zamiany towarów bądź usług. Zatem odpłatną dostawę towaru (odpłatne świadczenie usług) identyfikuje się zarówno w sytuacji klasycznej transakcji (pieniądze za towar/usługę), jak również w sytuacji np. usługa za usługę, towar za usługę, lub usługa za towar.

Odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oznacza wykonanie tych czynności za wynagrodzeniem. Przepisy podatkowe nie zawierają jakichkolwiek ograniczeń, co do formy zapłaty.

Wynagrodzenie (zapłata) – jak wskazano powyżej – nie musi nastąpić w formie świadczenia pieniężnego. Może to być również świadczenie rzeczowe. Taki sposób rozliczania wzajemnych należności przedsiębiorców nie stanowi naruszenia dyspozycji zawartej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162), który zastrzega jedynie, że bezpośrednie przepływy pieniężne powinny odbywać się w formie bezgotówkowej. Inne sposoby wykonania zobowiązań skutkujące zapłatą nie zostały wyłączone.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że przedstawiona we wniosku sytuacja nosi znamiona odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika bowiem, że Państwa Spółka zobowiązała się do wykonywania zadań własnych Miasta z zakresu realizacji przedsięwzięć rewitalizacyjnych dotyczących nieruchomości wniesionych do Spółki poprzez budowę, remont i wykonanie robót budowlanych, a następnie takie gospodarowanie tymi nieruchomościami, którego priorytetem nie będzie osiąganie zysku, lecz podporządkowanie celom wpisującym się w gminne programy oraz strategie społeczne i gospodarcze, zmierzające ostatecznie do wyprowadzenia danego obszaru ze stanu kryzysowego w zamian za rekompensatę, której wartość ustalana jest na dany rok, rozliczana corocznie, a ewentualna nadwyżka jest przesuwana na kolejny rok, tak aby w ramach powierzenia została ona rozliczona.

W analizowanym przypadku w ramach stosunków łączących Państwa Spółkę z Miastem można wyodrębnić zatem świadczenia wzajemne, tj. realizację przez Państwa Spółkę zadań własnych Miasta z zakresu realizacji przedsięwzięć rewitalizacyjnych dotyczących nieruchomości wniesionych do Spółki w zamian za rekompensatę należną Państwa Spółce w ujęciu rocznym. Zatem rekompensata należna Państwa Spółce na dany rok stanowi zapłatę wynagrodzenie za realizację zadań własnych Miasta z zakresu realizacji przedsięwzięć rewitalizacyjnych dotyczących nieruchomości wniesionych do Spółki.

Pomiędzy rekompensatą należną Państwa Spółce na dany rok a świadczeniem (wykonywaniem) przez Państwa Spółkę na rzecz Miasta zadań własnych Miasta z zakresu realizacji przedsięwzięć rewitalizacyjnych dotyczących nieruchomości wniesionych do Spółki zachodzi związek bezpośredni, bowiem rekompensata należna jest Państwa Spółce w zamian za to świadczenie. Maksymalny dopuszczalny poziom rekompensaty w okresie powierzenia będzie wyliczony według następującego wzoru: R = Kp - Pp - Zkom + Rz gdzie: R - maksymalna dopuszczalna rekompensata (w różnych formach) finansująca koszty świadczenia Powierzonych Zadań Kp - koszty działalności powierzonej, Pp - przychody z działalności powierzonej, Zkom - zysk na działalności komercyjnej powiązanej ze świadczeniem Powierzonych Zadań (jeśli występuje), Rz - rozsądny zysk.

Państwa Spółka w ramach należnej na dany rok rekompensaty, otrzymuje zindywidualizowaną korzyść, a otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnościami, które dokonuje Państwa Spółka na rzecz Miasta.  Państwa Spółka podejmując się realizacji opisanego zadania dotyczącego przedsięwzięć rewitalizacyjnych zwalnia Miasto w istocie z określonych prawem obowiązków, czyni to jednak za wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług – Miasto osiąga więc wymierną korzyść.

Państwa Spółka, co prawda wykonuje czynności związane z realizacją zadań publicznych należących do Miasta, ale wykonuje te czynności jako odrębny podmiot. Państwa Spółka sama nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą.

Fakt, że Państwa Spółka wykonuje ww. zadania publiczne Miasta, nie może przesądzać o uznaniu wykonywanych zadań publicznych powierzonych Spółce za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z tych też względów czynności, które Państwa Spółka zobowiązała się wykonywać na rzecz Miasta, realizując powierzone zadanie własne Miasta z zakresu rewitalizacji w zamian za - określoną przez strony umownie - rekompensatę, stanowią określone w art. 8 ust. 1 ustawy odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym rekompensata należna Państwa Spółce na dany rok, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wykonując przedmiotowe usługi – wbrew stanowisku zawartemu we wniosku – Państwa Spółka  działa w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług. Jedynie bowiem w przypadku, gdy wykonywanie zadań powierzonych następuje w ramach władztwa publicznoprawnego uznaje się, że wykonywane jest przez organ władzy publicznej lub urząd go obsługujący. W niniejszej sprawie wyłączenie to nie wystąpi, ponieważ nie można uznać, że powyższe usługi mogą być prowadzone przez  Państwa Spółkę w ramach takiego władztwa.

Podkreślić w tym miejscu należy, że co do zasady, sposób rozliczania wzajemnych świadczeń czy należności wynikających z zawartej umowy ustawodawca pozostawił stronom stosunku cywilnoprawnego. Zatem ustalone w ramach umowy powierzenia zasady naliczania i wypłaty  rekompensaty należnej Państwa Spółce na dany rok z tytułu wykonywania zadań własnych Miasta z zakresu realizacji przedsięwzięć rewitalizacyjnych dotyczących nieruchomości wniesionych do Spółki, nie mogą determinować sposobu ich rozliczenia na gruncie podatku od towarów i usług. Istotna w analizowanej sprawie jest kwestia, iż należna Państwa Spółce rekompensata jest konsekwencją wykonywania w określonym przedziale czasowym danych świadczeń, tj. usług rewitalizacji.

W konsekwencji zarówno wyliczona i wypłacona rekompensata (możliwa do pozyskania w różnych formach) na dany rok podlega opodatkowaniu VAT, jak i wyliczona a niewypłacona rekompensata (możliwa do pozyskania w różnych formach) na dany rok, jako przysługujące wynagrodzenie Państwa Spółce za świadczenie ww. usług rewitalizacji podlega opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Państwa Spółki przedstawione do pytania nr 1 i nr 3 jest nieprawidłowe.

Zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w Dziale XI ustawy w Rozdziale 1 – Faktury.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt sprzedaży określonych towarów i usług.

Podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W konsekwencji wcześniejszych rozważań i stwierdzenia, że czynności, które Państwa Spółka zobowiązała się wykonywać na rzecz Miasta, realizując powierzone zadanie własne Miasta z zakresu rewitalizacji w zamian za - określoną przez strony umownie - rekompensatę, stanowią określone w art. 8 ust. 1 ustawy odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, to Państwa Spółka jest zobowiązana do wstawienia faktury dokumentującej tę czynność z zastosowaniem właściwej stawki podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Państwa Spółki przedstawione do pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Zasady dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług uregulowane zostały w art. 19a ustawy.

Według art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Generalna zasada wynikająca z brzmienia powołanego powyżej art. 19a ust. 1 ustawy, wskazuje, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Zgodnie z tą regulacją podatek stanie się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady zostanie rozliczony za ten okres rozliczeniowy.

Moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Wskazać jednak należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei, o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określany przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług.

W analizowanej sprawie, czynności, które Państwa Spółka zobowiązała się wykonywać na rzecz Miasta, realizując powierzone zadanie własne Miasta z zakresu rewitalizacji w zamian za - określoną przez strony umownie - rekompensatę, stanowią określone w art. 8 ust. 1 ustawy odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze okoliczności niniejszej sprawy, w tym w szczególności fakt, że Miasto ustala roczną rekompensatę ponoszonych przez Państwa Spółkę kosztów należy uznać, że stanowi ona wynagrodzenie za usługi rewitalizacji wykonane przez Państwa Spółkę w danym roku.

W konsekwencji, mając na  względzie powołane przepisy prawa oraz ww. elementy stanu sprawy, w niniejszej sprawie powstanie obowiązku podatkowego w zakresie objętym pytaniem nr 4, wyznacza art. 19a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi.

Zatem stanowisko Państwa Spółki przedstawione do pytania nr 4 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

-stanu faktycznego, który Państwa Spółka przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

-zdarzenia przyszłego, które Państwa Spółka przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ wydał niniejszą interpretację opierając się na opisie sprawy odnoszącym się do zdarzeń objętych zakresem pytań. W szczególności Organ przyjął wskazane okoliczności, że w związku z Powierzonymi Zadaniami Spółka może otrzymać rekompensatę ponoszonych kosztów. Co roku ustalana jest wartość rekompensaty na dany rok w celu kontroli jej maksymalnego dopuszczalnego poziomu. Maksymalny dopuszczalny poziom rekompensaty w okresie powierzenia będzie wyliczony według następującego wzoru: R = Kp - Pp - Zkom + Rz. Wartość wyliczonej rekompensaty na dany rok nie jest fizycznie wypłacana, bowiem Strony ustaliły, iż dopóki wartość rekompensaty nie przekroczy wartości Aportu dopóty rekompensata nie będzie wypłacana. Dopiero w momencie, gdy skumulowane kwoty rekompensat (rozumiane jako suma maksymalnego dopuszczalnego poziomu rekompensaty w poszczególnych latach w okresie powierzenia) przekroczą wartość Aportu, to wówczas Miasto może dokonać dopłaty brakującej kwoty rekompensaty powyżej wartości wniesionych Aportem Nieruchomości. Miasto nie planuje wypłacenia rekompensaty w okresie powierzenia, ale nie jest to wykluczone, dlatego Spółka chce poznać konsekwencje podatkowe w przypadku, gdy jednak nastąpi wypłata rekompensaty.

Wobec powyższego, Organ uznał, że w tych okolicznościach wystąpi nie tylko stan faktyczny, ale również zdarzenie przyszłe.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: sytuacja Państwa Spółki będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i Państwa Spółka zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm. dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).