Brak opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 28 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT zbycia udziału w nieruchomości. Uzupełnił go Pan pismem z 17 sierpnia 2022 r. (wpływ 19 sierpnia 2022 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Niniejszy wniosek dotyczy transakcji zbycia udziału w nieruchomości objętej księgą wieczystą Kw nr (…) Sądu Rejonowego (…), III Wydział Ksiąg Wieczystych, położonej w (…), obręb (…), o łącznej powierzchni (…) ha (dalej: Działka).

Jest Pan ((…), dalej: Wnioskodawca) osobą fizyczną prowadzącą działalność pod firmą (…) wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej sklasyfikowaną pod kodem PKD 82.11.Z tj. działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura (działalność przeważająca; NIP (…)), w ramach której wykonuje Pan czynności pomocy biurowej. Nie jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Wraz z małżonką (przebywającą obecnie na emeryturze, nieprowadzącą działalności gospodarczej) jesteście w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej współwłaścicielami Działki będącej przedmiotem niniejszego wniosku w udziale wynoszącym 14/100 (czternaście setnych) części. Współwłaścicielami Działki są również dwie osoby fizyczne oraz spółka z o.o., z czego jedna z osób fizycznych oraz spółka z o.o. są podatnikami VAT czynnymi. Udział w Działce został nabyty przez Pana i Pana małżonkę do małżeńskiego majątku wspólnego od sprzedającego będącego osobą fizyczną w drodze umowy kupna-sprzedaży w roku 2007. Działka w momencie nabycia miała charakter gruntu rolnego. Dopiero w roku 2010 z inicjatywy władz samorządowych został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (właściciele Działki nie wnioskowali o zmianę przeznaczenia Działki od momentu jej zakupu do wydania ww. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego). Działkę nabył Pan wraz z małżonką z zamiarem wybudowania na niej w przyszłości domu na własne potrzeby, jednak na skutek braku porozumienia z pozostałymi współwłaścicielami do budowy nigdy nie doszło. Nie doszło także do podziału Działki ani wystąpienia z wnioskiem o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy.

Działka jest w chwili obecnej objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym Działka jest przeznaczona pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, zawierającą tereny mieszkaniowe i usługowe, bez ustalania proporcji pomiędzy funkcją mieszkaniową i usługową. Działka nie została nabyta w celach prowadzenia działalności gospodarczej ani w celach handlowych (z zamiarem odsprzedaży) - a jedynie w celach zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych (do czego finalnie nie doszło). Działka od 2007 roku nie była w żaden sposób użytkowana, nie była prowadzona na niej jakakolwiek działalność. Działka nie była też oddana w dzierżawę, najem czy użyczenie (tj. nie była udostępniona żadnemu innemu podmiotowi). Na działce nie były również podejmowane żadne działania ulepszające jej stan (nie były też względem Działki ponoszone jakiekolwiek nakłady istotnie zwiększające jej wartość). Władze samorządowe dokonały w stosunku do Działki wykupu fragmentów Działki przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod drogi (drogi miejskie i drogę krajową). Działka nie jest zabudowana, jednakże znajdują się na niej ruiny budynku z XIX wieku, obecnie ruiny mają postać jedynie pozostałości fragmentu fundamentów. Działka nie jest uzbrojona w przyłączenia elektryczne, kanalizacyjne itp. Przez Działkę przechodzą trakcje wysokiego napięcia oraz wodociąg miejski, jednak współwłaściciele Działki nigdy nie podejmowali żadnych działań w przedmiocie uzbrojenia terenu.

W wyniku narady rodzinnej, a także w porozumieniu z pozostałymi współwłaścicielami postanowił Pan wraz z małżonką zbyć przysługujący Wam udział we współwłasności Działki. Decyzja o sprzedaży wynika z potrzeby upłynnienia części majątku rodzinnego w celu zaspokojenia Państwa potrzeb osobistych i rodzinnych. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że potencjalny nabywca Działki sam zgłosił się do Państwa (do wszystkich współwłaścicieli) z ofertą jej zakupu. Nie dokonywali Państwo żadnych czynności związanych np. z ogłaszaniem zamiaru sprzedaży udziału w Działce. W efekcie, udział we współwłasności Działki należący do Pana i Pana małżonki zostanie zbyty na rzecz nabywcy - podatnika VAT, który w ramach wykonywanej działalności gospodarczej zamierza zrealizować inwestycję budowlaną na Działce (dalej: Nabywca). Pozostali współwłaściciele również zamierzają zbyć swoje udziały we współwłasności Działki na rzecz ww. podmiotu.

Sprzedaż Działki ma być dokonana bezpośrednio, tj. bez pośrednictwa wyspecjalizowanych podmiotów trudniących się pośrednictwem w obrocie nieruchomościami. W celu przeniesienia własności Działki na Nabywcę w dniu 7 lutego 2022 r. została zawarta pomiędzy Nabywcą a wszystkimi współwłaścicielami Działki przedwstępna umowa sprzedaży Działki. Na mocy ww. umowy, otrzymali Państwo stosowną część wynagrodzenia w formie zaliczki. Zawarcie umowy przyrzeczonej ma mieć miejsce w ciągu najbliższych tygodni. Przed podpisaniem umowy przyrzeczonej nie dojdzie do udostępnienia Działki na rzecz Nabywcy w szczególności Działka nie zostanie oddana w dzierżawę ani najem (np. w celu uzyskania przez Nabywcę pozwoleń, uzbrojenia itp). Nabywcy nie zostanie również udzielone żadne pełnomocnictwo do podejmowania jakichkolwiek czynności względem Działki w Państwa imieniu w okresie przed sprzedażą. Współwłaściciele Działki nie będą również podejmować żadnych kroków w zakresie uzbrojenia Działki przed sprzedażą. Gdyby nie zainteresowanie Działką Nabywcy oraz względy finansowe Pana rodziny, w ogóle nie rozważałby Pan zbycia swojego i małżonki udziału w Działce.

W uzupełnieniu do wniosku wskazał Pan, że:

Pan i Pana żona oświadczają, że są właścicielami udziału wynoszącego 14% (tj. 14/100) w nieruchomości objętej Księga Wieczystą Kw nr (…) położonej w (…).

W skład przedmiotowej nieruchomości wchodzą działki o numerach:

-(…) (identyfikator działki (…))

-(…) (identyfikator działki (…))

-(…) (identyfikator działki (…))

-(…) (identyfikator działki (…))

-(…) (identyfikator działki (…))

Pytanie:

Czy opisana w stanie faktycznym sprzedaż udziału we współwłasności Działki należącego do Pana i Pana małżonki na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej stanowi dla Pana czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, opisana sprzedaż udziału we współwłasności Działki nie stanowi dla Pana czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług gdyż dokonując ww. sprzedaży nie działa Pan w charakterze podatnika VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Niemniej, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. Podatnikami są więc osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

1.po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (co do czego nie mam w opisywanej sprawie wątpliwości);

2.po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT, tj. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku VAT ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanych w sposób profesjonalny czynności. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Dlatego też przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt lub budynek działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Pana zdaniem, uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik VAT, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do całokształtu okoliczności faktycznych danej sprawy. Jest to w szczególności istotne w przypadku transakcji zbycia nieruchomości lub udziałów w nieruchomości przez osoby fizyczne nieprowadzące jakiejkolwiek działalności gospodarczej, lub podmioty wpisane do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, ale niezarejestrowane jako podatnicy VAT, przy czym należy zwrócić uwagę na bogaty dorobek praktyki podatkowej tak krajowej jak i wspólnotowej w tym zakresie.

Przykładowo, z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Za podatnika należy zaś uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Samo pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zasadnym jest tu odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Dlatego dla określenia, czy sprzedaż prawa udziału w Działce nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT niezbędne jest określenie, czy czynność ta będzie dokonana w ramach zwykłego zarządu przez Pana, Pańskim (i małżonki) majątkiem prywatnym. Pana zdaniem właśnie taka sytuacja będzie miała miejsce.

Po pierwsze - Działka niewątpliwie stanowi majątek prywatny Pana i Pana małżonki (jest więc wyjątkowym przykładem majątku prywatnego w postaci majątku rodzinnego). Mimo, iż prowadzi Pan działalność wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, to nie jest Pan podatnikiem VAT, a poza tym Działka nie była nabyta z przeznaczeniem na cele prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej ani działalności rolnika ryczałtowego i tego rodzaju działalność nie była na Działce nigdy prowadzona. Przez cały czas posiadania Działki wykorzystywał Pan Działkę do celów prywatnych (lokata kapitału oraz zamiar, choć niezrealizowany, budowy domu i zaspokajania potrzeb osobistych). Działka ani jej części nie była również przedmiotem dzierżawy czy najmu na rzecz osób trzecich. Również sama sprzedaż udziału we współwłasności Działki dokonywana jest w związku z zaspokajaniem Pana potrzeb prywatnych oraz Pana rodziny.

Po drugie, ani Pan (ani również pozostali współwłaściciele Działki) nie podejmował, nie podejmuje i nie zamierza Pan podejmować względem Działki jakichkolwiek czynności mających cechy aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami oraz angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców jako profesjonalistów w obrocie nieruchomościami.

I tak w celu dokonania sprzedaży nie zostało i nie zostanie dokonane uzbrojenie terenu Działki w jakiekolwiek media (prąd, gaz, woda itp.) i nie zostały i nie zostaną poniesione nakłady na ulepszenie terenu Działki ponad to co standardowo wynika z zarządzania własnym majątkiem (to istotne aspekty, na co zwraca uwagę przykładowo NSA w wyroku z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. I FSK 45/18).

Co więcej, w związku z planowaną sprzedażą nie były podejmowane jakiekolwiek działania o charakterze marketingowym (np. ogłaszanie zamiaru sprzedaży w mediach, Internecie itp.). Współwłaściciele Działki nie korzystali również ze wsparcia podmiotów profesjonalnie trudniących się obrotem nieruchomościami w związku z planowaną sprzedażą. Pana decyzja o sprzedaży udziału w Działce wynika w dużej mierze z tego, że to Nabywca zgłosił się do Państwa (współwłaścicieli Działki) z zapytaniem o możliwość jej nabycia. Gdyby nie ów fakt, zapewne nie podjąłby Pan decyzji o sprzedaży.

Idąc dalej, wskazuje Pan, że sprzedaż ma zostać dokonana bezpośrednio na Nabywcę, co istotne przed przejściem własności Działki nie dojdzie do zawarcia z Nabywcą odrębnych umów do korzystania z nieruchomości (np. umowy dzierżawy). Nabywcy nie zostanie również udzielone jakiekolwiek pełnomocnictwa do wykonywania w imieniu współwłaścicieli Działki żadnych czynności ani uzyskiwania zezwoleń. Sposób dokonania sprzedaży jest więc charakterystyczny dla rozporządzania majątkiem osobistym.

Jednocześnie zaznacza Pan, że nie dokonał w przeszłości sprzedaży nieruchomości w okolicznościach wskazujących na prowadzenie działalności gospodarczej. Wskazuje Pan również, że nigdy (podobnie jak pozostali współwłaściciele Działki) nie wystąpił Pan do właściwych organów o zmianę przeznaczenia Działki, bowiem Działka została nabyta od osoby fizycznej w 2007 roku jako nieruchomość rolna, a miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zmieniający przeznaczenie Działki, został wprowadzony z inicjatywy władz samorządowych w 2010 r. Dodatkowo ani Pan (ani również nikt ze współwłaścicieli Działki) nie wystąpił z wnioskiem o podział nieruchomości oraz wnioskiem o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy. Działka nabyta została z zamiarem, wybudowania na niej w przyszłości domu na własne potrzeby, jednak na skutek braku porozumienia współwłaścicieli ten cel nigdy nie został zrealizowany, a ww. wnioski nie zostały złożone.

Podsumowując: Pana zdaniem realizowana sprzedaż udziału we współwłasności Działki nie stanowi dla Pana działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i nie jest Pan z tego tytułu podatnikiem VAT. Działka stanowi bowiem Pana i małżonki majątek prywatny (rodzinny), została nabyta zgodnie z takim przeznaczeniem i była w ten sposób wykorzystywana przez cały czas (nie służyła do prowadzenia działalności gospodarczej, nie była przedmiotem dzierżawy ani najmu). Sprzedaż zostanie dokonana w sposób typowy dla rozporządzania majątkiem osobistym, tj. z przyczyn zmierzających do zaspokajania celów osobistych i rodzinnych, bez udziału pośredników i agencji nieruchomości, bez ogłaszania zamiaru sprzedaży ani podejmowania czynności marketingowych. Bez oddawania nieruchomości w dzierżawę w celu uzyskania pozwoleń, bez udzielania pełnomocnictw itp. Działka nie była też przedmiotem jakichkolwiek ulepszeń ani inwestycji (np. uzbrojenia, ogrodzenia itp.) poza czynnościami niezbędnymi z punktu widzenia wykorzystania Działki do celów osobistych.

Całokształt okoliczności wskazuje więc, że w ww. zakresie nie jest Pan podatnikiem podatku VAT. Więc i sprzedaż udziału w Działce nie stanowi dla Pana czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Podobne wnioski płyną z praktyki podatkowej (przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 lipca 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.296.2021.1.MMA) czy piśmiennictwa (tak np. Wojciech Kieszkowski w: Podział działki nie zawsze oznacza, że jej sprzedaż podlega VAT, Legalis 30 sierpnia 2021 r.).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Art. 14c § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa stanowi, że

Końcowo nadmieniam, że jednolity tekst ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ogłoszony jest w Dzienniku Ustaw z 2022 r. poz. 931 ze zm.

Dodatkowe informacje

Należy podkreślić, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – niniejsza interpretacja jest wiążąca wyłącznie dla Pana, jako występującego z wnioskiem. Interpretacja ta nie chroni natomiast Pana małżonki oraz współwłaścicieli działki. Chcąc uzyskać interpretację indywidualną Pana małżonka oraz współwłaściciele nieruchomości powinni wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Pana jako Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.