1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.eksport towarów;

3.import towarów na terytorium kraju;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji:

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w ugruntowanej już obecnie linii orzeczniczej sądów administracyjnych. Jak wskazał NSA w wyroku z 8 maja 2018 r. sygn. akt I FSK 1182/16: „Z treści powołanego wyżej przepisu jednoznacznie wynika, że zwolniona z opodatkowania jest usługa najmu „wyłącznie na cele mieszkaniowe”. Oznacza to, że z punktu widzenia zastosowania tego zwolnienia istotny jest sposób wykorzystywania nieruchomości przez najemcę (usługobiorcę), a zatem to najemca w wynajmowanym lokalu powinien realizować własne cele mieszkaniowe Jedynie bowiem w takim przypadku uprawnione będzie stwierdzenie, że wynajmujący (usługobiorca) wynajął nieruchomość „wyłącznie na cele mieszkaniowe”. (...) W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażany jest pogląd, zgodnie z którym zwolnienie najmu lokali mieszkalnych ma charakter zwolnienia celowego, ukierunkowanego na ochronę, w aspekcie ekonomicznym, najemców lokali mieszkalnych faktycznie zaspokajających potrzeby mieszkaniowe poprzez tenże najem. Preferencją tą nie są natomiast objęte usługi wynajmu lokali mieszkalnych, których bezpośrednim celem nie jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych najemcy, lecz realizacja przez niego celów gospodarczych, w tym zarobkowych (wyroki: z 3 sierpnia 2013 r. sygn. akt I FSK 1012/12, z 7 kwietnia 2016 r. sygn. akt I FSK 1963/14 oraz z 4 października 2017 r. sygn. akt l FSK 501/16; dostępne na (...)). Skład orzekający w niniejszej sprawie pogląd ten podziela”.

Powyższa argumentacja ma również zastosowanie w przypadku wynajmu bądź dzierżawy nieruchomości dla podmiotu gospodarczego, wykorzystującego następnie wynajmowaną nieruchomość w celu udostępnienia (odpłatnego lub nieodpłatnego) swoim pracownikom do celów mieszkaniowych. Dopiero bowiem na etapie udostępniania nieruchomości pracownikom spełniony zostaje warunek celu wynajmu/dzierżawy nieruchomości - wyłącznie na cele mieszkaniowe.”

Pytanie 2

Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktury wystawionej przez wynajmującego, jeśli wynajmuje lokal mieszkalny na potrzeby zakwaterowania Zleceniobiorców, którzy są odpłatnie udostępniani innym podmiotom.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15. przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Powszechnie uznaje się, że związek zakupu ze sprzedażą opodatkowaną może być bezpośredni jak i pośredni. Jak wskazuje Adam Bartosiewicz (Komentarz wyd. XV) : „Odliczeniu podlega taki podatek naliczony, który jest związany z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Powstaje w tym momencie pytanie o rodzaj tego związku. Na tle poprzednio obowiązujących przepisów ustawy VAT z 1993 r. doktryna w zasadzie jednolicie przyjmowała, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje także w przypadku, gdy związek pomiędzy podatkiem naliczonym (zakupami) a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi ma charakter pośredni. Kwintesencją tego stanowiska jest chociażby wyrok NSA z 22 lutego 2000 r. (III SA/Wa 7776/98, LEX nr 40400), zgodnie z którym: „Co do zasady, ustawa o VAT nie wymaga - dla odliczenia podatku naliczonego - istnienia bezpośredniego związku między zakupem i sprzedażą tego samego towaru″.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka dokonuje zakwaterowania Zleceniobiorców w tym celu, aby móc świadczyć odpłatną opodatkowaną VAT usługę ich udostępnienia kontrahentowi, który ma siedzibę w niedalekiej odległości od lokalu mieszkalnego.

W efekcie, pomimo iż samo odpłatne udostępnienie mieszkania pracownikom Spółki korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT - co zaznaczyła Spółka w swoim stanowisku dotyczącym pytania nr 1 - wydatki na najem mieszkania, w którym zakwaterowani są Zleceniobiorcy, wykazują co najmniej pośredni związek z czynnością opodatkowaną VAT, tj. udostępnieniem Zleceniobiorców kontrahentowi.

W efekcie, Spółce na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje prawo do odliczenia VAT z faktur wystawionych przez wynajmującego, dokumentujących najem lokalu mieszkalnego na rzecz Spółki.

Podobne stanowisko w podobnej sprawie zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 maja 2018 r. sygn. I FSK 1182/16. W przedmiotowej sprawie spółka zwróciła się do Ministra Finansów o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podattu od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu najmu budynków mieszkalnych oraz opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia lokali pracownikom. Spółka wystąpiła z pytaniem „Czy przysługuje jej prawo do odliczenia VAT z wystawionych przez wynajmującego faktur dokumentujących czynsz za najem budynku 1, jak i najem budynku 2 oraz czy nieodpłatne udostępnianie lokali mieszkalnych przez skarżącą spółkę jej pracownikom stanowi czynność opodatkowaną VAT?″

W stanowisku własnym skarżąca spółka przyjęła, że przysługuje jej prawo odliczenia VAT z faktur dokumentujących czynsz za najem budynku 1 i budynku 2, natomiast udostępnienie lokali mieszkalnych jej pracownikom nie stanowi czynności opodatkowanej VAT. Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z 2 października 2014 r. uznał stanowisko skarżącej spółki za nieprawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu najmu budynku 1 oraz budynku 2 w części odpowiadającej lokalom mieszkalnym w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu najmu budynku 2 w części odpowiadającej lokalom użytkowym. Na powyższą interpretację skarżąca spółka, po uprzednim bezskutecznym wezwaniu Ministra Finansów do usunięcia naruszeń prawa, złożyła skargę wnosząc o jej uchylenie w całości i zasądzenie kosztów postępowania sądowego wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przypisanych Sąd l instancji uchylił zaskarżoną interpretację. NSA oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów na przedmiotowy wyrok Sądu I instancji, uznając ją za nieuzasadnioną. NSA zaakceptował więc stanowisko podatnika, stosownie do którego ma on prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących najem lokalu mieszkalnego, który jest następnie udostępniany jego pracownikom.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest :

‒prawidłowe - w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla usługi odpłatnego udostępniania lokalu Zleceniobiorcom,

‒nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur dokumentujących usługi najmu lokalu mieszkalnego.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych kosztów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że jesteście Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i prowadzicie działalność gospodarczą m.in. w zakresie agencji pracy tymczasowej i udostępniania pracowników. Świadczycie Państwo usługi udostępniania pracowników innym podmiotom gospodarczym. Usługi są świadczone odpłatnie i dokumentowane fakturami zawierającymi należny podatek VAT. Osoby, które są udostępniane kontrahentom w celu wykonania określonej pracy łączy z Państwem stosunek zlecenia (Zleceniobiorcy). W celu zakwaterowania ww. Zleceniobiorców, podpisaliście Państwo umowę najmu lokalu mieszkalnego. Na mocy tej umowy zobowiązani jesteście do zapłaty Wynajmującemu comiesięcznego czynszu na podstawie wystawionej faktury VAT. Zleceniobiorcy w przedmiotowym lokalu mieszkają na czas wykonania zlecenia dla danego kontrahenta i realizują jedynie swoje potrzeby mieszkaniowe, nie wykonują w nich działalności gospodarczej. Lokal mieszkalny jest udostępniany Zleceniobiorcom odpłatnie.

Należy w tym miejscu wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360) :

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Wskazać zatem należy, że udostępniając lokal mieszkalny w ramach „umowy” zobowiązaniowej najmu, która w Państwa przypadku przyjmuje formę listy z wykazem udostępnianych lokali i bieżących lokatorów, świadczycie na rzecz Zleceniobiorców usługi, w rozumieniu przepisów ustawy. W wykonaniu umowy najmu dokonujecie Państwo bowiem na ich rzecz świadczeń niebędących dostawą towarów. Majątek (lokal mieszkalny) będący w Państwa posiadaniu na podstawie zawartej z wynajmującym umowy podnajmowany jest Zleceniobiorcom za odpłatnością (czynsz), co stanowi przedmiot opodatkowania w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy.

Analizując wyżej wskazane przepisy należy stwierdzić, że w niniejszej sytuacji świadczycie Państwo za odpłatnością na rzecz Zleceniobiorców usługę najmu lokalu mieszkalnego, skutkującą uzyskiwaniem przez Państwa korzyści majątkowej, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy (od ogólnej zasady powszechności opodatkowania) i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Zwolnienie, które znajduje się w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT stanowi implementację z art. 135 ust. 1 lit. l Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1 ze zm.). Przepis powyższy stanowi, że Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: „(…) dzierżawę i wynajem nieruchomości”.

Krajowe ustawodawstwo stanowi o zwolnieniu z opodatkowania usługi najmu pod warunkiem jego mieszkaniowego przeznaczenia.

Ponadto, w myśl art. 43 ust. 20 ustawy:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych, dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych, dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym, zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy.

Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

‒świadczenie usługi na własny rachunek,

‒charakter mieszkalny nieruchomości,

‒mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.

Analizując kwestie zwolnienia od podatku usług najmu lokali mieszkalnych należy zwrócić szczególną uwagę na cel świadczonych usług. Realizacja celu wynajmu następuje poprzez wykorzystanie nieruchomości przez faktycznego najemcę.

Tym samym, zasadniczą kwestią dla opodatkowania, czy zwolnienia od podatku świadczonej przez Państwa usługi pozostaje cel realizowany przez osobę bezpośrednio nabywającą od Państwa usługi.

Jak już wyżej wykazałem, na gruncie podatku od towarów i usług najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Usługa najmu danej nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do podmiotu, przedmiotu i celu takiej umowy.

W Państwa sprawie, jak wynika z wniosku, lokal jest wynajmowany Zleceniobiorcom na ich cele mieszkalne, na okres wykonania przez nich zlecenia na rzecz danego kontrahenta. Wykorzystanie przedmiotowych lokali przez Zleceniobiorców do celów innych niż mieszkalne nie jest możliwe. Zleceniobiorcy realizują jedynie swoje potrzeby mieszkaniowe i nie wykonują  w nich działalności gospodarczej. W stosunku do Zleceniobiorców można stwierdzić, że ich ośrodek życiowy został przeniesiony do przedmiotowego lokalu. Świadczone przez siebie usługi klasyfikujecie Państwo do PKWiU 68.20.11.0 – wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi.

Odnosząc się zatem do kwestii budzącej Państwa wątpliwość należy stwierdzić, że – na gruncie niniejszej sprawy – zostaną spełnione wyżej opisane przesłanki, tak więc świadczone przez Państwa usługi wynajmu lokalu mieszkalnego Zleceniobiorcom wyłącznie na ich cele mieszkaniowe, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Państwa stanowisko  w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Przechodząc z kolei do kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur wystawionych na Państwa rzecz przez wynajmującego lokal mieszkalny wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z treści wskazanych wyżej przepisów wynika również, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny.

Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

1.   wykorzystywanych do czynności nieobjętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),

2.wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym.

Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo–skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Zaznaczyć należy, że określenie pośredniego związku nabywanych towarów i usług z konkretną działalnością przedsiębiorcy (czynnościami opodatkowanymi bądź nieopodatkowanymi) może mieć miejsce dopiero w sytuacji, gdy niemożliwym jest wykazanie ich bezpośredniego związku z daną działalnością.

Zasadą jest także to, że podatnik jest zobowiązany w pierwszej kolejności dołożyć należytych starań, aby odpowiednio przyporządkować podatek naliczony do poszczególnych czynności, aby prawa do odliczenia nie nadużyć. Nie można również rozszerzająco przyjmować braku możliwości dokonania takiego przyporządkowania.

Obowiązkiem podatnika – jak podane wyżej – jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju czynności, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku do czynności podlegających opodatkowaniu i czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Ponosicie Państwo wydatki związane z wynajmem lokali mieszkalnych dla Zleceniobiorców których łączy z Państwem umowa zlecenia przeznaczonych na mieszkania dla tychże Zleceniobiorców. Poniesienie ww. wydatków ma na celu pozyskanie lokali, które odpłatnie udostępniacie Państwo Zleceniobiorcom.

Jak już wykazałem w uzasadnieniu do pytania nr 1, odpłatne udostępnienie Zleceniobiorcom lokali mieszkalnych jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, korzystającą ze zwolnienia z tego podatku. Zatem wydatki ponoszone przez Państwa na wynajmowane lokale mieszkalne służą bezpośrednio do wykonywania czynności zwolnionych z podatku VAT - ich następstwem nie będzie powstanie zobowiązania podatkowego (podatku należnego).

Wydatki poniesione przez Państwa na wynajem lokali mieszkalnych związane są więc w sposób bezpośredni z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT, ale korzystającymi ze zwolnienia z tego podatku i nie ma tu znaczenia pośredni związek wydatków z czynnościami opodatkowanymi, skoro możliwe jest bezpośrednie przyporządkowanie ich do konkretnych czynności wykonywanych przez Państwa, tj. usług najmu zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT.

W konsekwencji, wbrew Państwa stanowisku, w opisanym przypadku nie będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących najem lokali mieszkalnych wystawionych przez wynajmującego, ponieważ wydatki te nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Brak tego prawa wynika z faktu uznania, że odpłatne udostępnienie lokali Zleceniobiorcom jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i korzystającą ze zwolnienia z tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.