Skutki podatkowe zbycia składników majątku oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 2 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zbycia składników majątku oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 marca 2022r. (data wpływu 17 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

· A. Spółka Akcyjna,

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

·  B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Opis zdarzenia przyszłego

Zainteresowany będący stroną postępowania A. SA z siedzibą w (...) (dalej jako: „Wnioskodawca 1”) jest polskim rezydentem podatkowym, czynnym podatnikiem VAT.

Zainteresowany niebędący stroną postępowania B. sp. z o. o. z siedzibą we (...) (dalej jako: „Wnioskodawca 2”) jest polskim rezydentem podatkowym, czynnym podatnikiem VAT.

Działalność Wnioskodawcy 1 była oparta na produkcji, konfekcji oraz dystrybucji opakowań z tworzyw sztucznych. Model biznesowy Wnioskodawcy 1 opierał się na produkcji i sprzedaży innowacyjnych produktów opakowaniowych dostarczanych do dużych sieci handlowych w ilościach hurtowych, w rozsądnych cenach. W wyniku problemów wewnętrznych Spółki oraz skomplikowanego otoczenia rynkowego, Wnioskodawca 1 znalazł się w trudnej sytuacji ekonomicznej, w której wartość zobowiązań przekroczyła wartość majątku Wnioskodawcy 1.

Wnioskodawca 1 stał się niewypłacalny i nie ma realnej możliwości generowania przychodu czy pozyskania finansowania zewnętrznego. W związku z powyższą sytuacją, Wnioskodawca 1 złożył wniosek restrukturyzacyjny na podstawie ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1588 z późn. zm., dalej jako: „Prawo restrukturyzacyjne”) w postaci wniosku o otwarcie przyspieszonego postępowania układowego z propozycją likwidacji majątku dłużnika (dalej jako: „Wniosek restrukturyzacyjny”).

Majątek Wnioskodawcy 1 (na moment sporządzenia Wniosku restrukturyzacyjnego tj. 28 października 2021 r.) obejmuje:

·  prawo własności nieruchomości gruntowej obejmującej działkę ewidencyjną nr 35 o powierzchni 9.900 m², zabudowaną

-budynkami: trzema budynkami produkcyjnymi, budynkiem socjalno-biurowym,

-budynkiem biurowym, budynkiem magazynowym oraz portiernią o łącznej powierzchni użytkowej wynoszącej 2.031,56 m²,

-budowlami: parkingiem i placem manewrowym, linią energetyczną i trafostacją, ogrodzeniem, bramą wjazdową, studnią, wodociągiem

księga wieczysta nr (...) prowadzona przez V Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (...) o wartości 5.845.000,00 złotych (dalej jako: „Nieruchomość”). Od momentu nabycia w grudniu 2016 r. przez Wnioskodawcę 1 i przyjęcia Nieruchomości do ewidencji środków trwałych, cała Nieruchomość była używana przez okres przekraczający dwa lata, a budynki i budowle posadowione na działce nie były w tym czasie ulepszane (przez ulepszenie należy tutaj rozumieć ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, których wartość przekracza 30% wartości początkowej). Do momentu zbycia w ramach wykonania układu opisanego we Wniosku restrukturyzacyjnym nie dojdzie do ulepszenia, którego wartość przekracza 30% wartości początkowej:

·    prawa własności linii do produkcji folii „(...) o wartości 1.400.000,00 złotych oraz owijarki, sprężarki i silosu do produkcji folii o wartości 48.100,00 zł, dodatkowo na Nieruchomości opisanej powyżej znajdują się magazynowe hale namiotowe niebędące budynkami i budowlami, które zostały wyceniane łącznie z Nieruchomością (dalej razem jako: „Ruchomości”)

·    wierzytelności (należności) o wartości nominalnej 147 181,68 zł

·    środki pieniężne w kasie w wysokości 830,81 zł.

Zobowiązania Wnioskodawcy 1 (na moment sporządzenia Wniosku restrukturyzacyjnego tj. 28 października 2021 r.) wynoszą 40.736.335,99 zł.

Wnioskodawca 1 nie zatrudnia pracowników, nie prowadzi aktywnie działalności produkcyjnej czy handlowej, a działania ograniczają się do zarządzania i utrzymania składników majątku w stanie niepogorszonym, aby w przyszłości umożliwić wykonanie układu z Wniosku restrukturyzacyjnego.

Faktyczne wydatki jakie są aktualnie ponoszone przez Wnioskodawcę 1 ograniczają się do najmu biura/siedziby w (...), wydatków związanych z ochronę Nieruchomości oraz wydatków związanych z podatkiem od nieruchomości.

Głównym wierzycielem Wnioskodawcy 1 jest Wnioskodawca 2 (przysługujące wierzytelności na łączną kwotę 24.461,081,47 zł). Wnioskodawca 2 posiada zabezpieczenie rzeczowe na Nieruchomości – w postaci hipotek oraz zabezpieczenie na linii do produkcji folii „stretch” – w postaci zastawu rejestrowego. Wnioskodawca 2 wyraził zgodę na złożenie Wniosku restrukturyzacyjnego we wskazanym poniżej kształcie.

Wniosek restrukturyzacyjny w zakresie propozycji układowych przewiduje m.in.:

I. POSTANOWIENIA OGÓLNE

1. Propozycje układowe określają sposób restrukturyzacji zobowiązań Wnioskodawcy 1.
2. Propozycje układowe przewidują podział wierzycieli na trzy grupy obejmujących poszczególne kategorie interesów według kryterium charakteru prawnego wierzytelności.
3. Jeśli po dniu zawarcia układu, ujawnione zostaną wierzytelności z mocy prawa objęte układem, które nie zostały objęte spisem wierzytelności (tzw. „ujawnione wierzytelności niesporne”) lub też w wyniku prawomocnego orzeczenia sądowego, ostatecznej decyzji administracyjnej, ugody sądowej lub innego aktu jurysdykcyjnego z mocy prawa wiążącego Wnioskodawcy 1, wierzytelność dotychczas sporna (tzw. „ujawnione wierzytelności sporne”) stanie się bezsporna – podlegają one zaliczeniu do odpowiednich grup wierzycieli określonych przyjętymi propozycjami układowymi. Ujawnione wierzytelności niesporne i ujawnione wierzytelności sporne podlegają zaspokojeniu zgodnie z propozycjami układowymi, przy czym termin płatności liczony będzie odpowiednio, od dnia ujawnienia wierzytelności niespornej w księgach z zastrzeżeniem ewentualnego zarzutu potrącenia, a dla ujawnionych wierzytelności spornych od dnia stwierdzenia prawomocności lub ostateczności orzeczenia, decyzji, stwierdzenia wykonania ugody lub innego aktu jurysdykcyjnego.
4. Wierzycieli spornych dopuszczonych do udziału w zgromadzeniu wierzycieli na podstawie art. 107 ust. 3 Prawo Restrukturyzacyjne traktuje się jako opisane powyżej ujawnione wierzytelności sporne.
5. Propozycje układowe zakładają zawarcie układu likwidacyjnego w rozumieniu art. 159 Prawo Restrukturyzacyjne, w wykonaniu którego Wnioskodawca 2 przejmie majątek Wnioskodawcy 1 (w postaci Nieruchomości i Ruchomości).
6. Na podstawie art. 160 ust. 2 Prawo Restrukturyzacyjne wskazuje się, że Wnioskodawca 2 jest wierzycielem, który przejmie obowiązek wykonania zobowiązań wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

II. PODZIAŁ NA GRUPY ORAZ ZASADY ZASPOKOJENIA WIERZYCIELI

1. GRUPA I

Opis Grupy

Wnioskodawca 2, tj. wierzyciel, którego wierzytelności zabezpieczone są na majątku Wnioskodawcy 1 ograniczonymi prawami rzeczowymi w postaci:

(1) następujących hipotek ustanowionych na prawie własności Nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w (...) V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...):

(a) hipoteka umowna nr 13 do kwoty 7.400.000,00 zł zabezpieczająca kredyt z należnymi odsetkami (kredytowe i za opóźnienie), prowizjami, kosztami i innymi opłatami związanymi z kredytem, wynikające z umowy o kredyt długoterminowy nr (...) z 15 października 2015 roku oraz kredyt z należnymi odsetkami (kredytowe i za opóźnienie), prowizjami, kosztami i innymi opłatami związanymi z kredytem, wynikające z umowy o kredyt długoterminowy nr (...)z 15 października 2015 roku,

(b) hipoteka umowna nr 14 do kwoty 3.800.000,00 zł zabezpieczająca kredyt, należne odsetki (kredytowe i za opóźnienie), prowizje, koszty i inne opłaty związane z kredytem, wynikające z umowy o kredyt w rachunku bieżącym nr (...) z 15 października 2015 roku,

(c) hipoteka umowna nr 15 do kwoty 7.500.000,00 złotych zabezpieczająca kredyt, odsetki i inne należności uboczne wynikające z umowy, umowa nr (...) z 13 października 2015 roku;

(2) zastawu rejestrowego ustanowionego na rzeczach ruchomych oznaczonych co do tożsamości, niebędących pojazdami mechanicznymi, tj. na linii do produkcji folii „(...), wpisany do Rejestru Zastawów pod numerem (...), do najwyższej sumy zabezpieczenia wynoszącej 3.009.025,00 złotych.

Zasady restrukturyzacji wierzytelności

Zaspokojenie wierzytelności poprzez przejęcie majątku Wnioskodawcy 1 w postaci Nieruchomości i Ruchomości przez Wnioskodawcę 2 z obowiązkiem spłaty wierzycieli Wnioskodawcy 1 na następujących zasadach:

(1) zawarcie umowy, na podstawie której Wnioskodawca 2 nabędzie majątek Wnioskodawcy 1 w postaci Nieruchomości i Ruchomości za cenę 7.293.100,00 złotych (siedem milionów dwieście dziewięćdziesiąt trzy tysiące sto złotych i zero groszy);

(2) cena zostanie uregulowana przez Wnioskodawcę 2 w sposób następujący:

(a) pierwsza część ceny będzie odpowiadała równowartości spłaty wierzycieli z Grupy II i Grupy III i zostanie uregulowana poprzez zapłatę wprost na rzecz wierzycieli w terminach i wysokości wynikającej z niniejszego układu, dalej jako „Pierwsza Część Ceny”;

(b) druga część ceny będzie odpowiadała równowartości wierzytelności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w zakresie składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonego, których płatnikiem jest dłużnik, a więc składek niepodlegających układowi w postępowaniu restrukturyzacyjnym, przy czym zapłata nastąpi bezpośrednio na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a jeśli taka konstrukcja nie będzie akceptowalna przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych zapłata nastąpi na rzecz Wnioskodawcy 1, a Wnioskodawca 1 środki przekaże na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, dalej jako „Druga Część Ceny”;

(c) trzecia część ceny będzie odpowiadała różnicy pomiędzy kwotą 7.293.100,00 złotych a sumą Pierwszej Części Ceny i Drugiej Część Ceny, a jej zapłata nastąpi w drodze umorzenia przysługujących Wnioskodawcy 2 wobec Wnioskodawcy 1 części wierzytelności objętej układem odpowiadającej równowartości trzeciej części ceny (datio in solutum), dalej jako „Trzecia Część Ceny”;

(3) zawarcie opisanej wyżej umowy nabycia majątku Wnioskodawcy 1 (w postaci Nieruchomości i Ruchomości) nastąpi w formie aktu notarialnego w terminie 14 (czternastu) dni od dnia doręczenia Wnioskodawcy 2 postanowienia o zatwierdzeniu układu ze stwierdzeniem prawomocności;

(4) z chwilą spełnienia rzez Wnioskodawcy 2 świadczeń na poczet uregulowania Pierwszej Części Ceny, Drugiej Części Ceny oraz Trzeciej Części Ceny nastąpi umorzenie wierzytelności przysługujących Wnioskodawcy 2 wobec Wnioskodawcy 1 w pozostałym zakresie, tj. w zakresie niezaspokojonym w wykonaniu niniejszego układu;

(5) (…)

(6) z chwilą zawarcia umowy nabycia majątku Wnioskodawcy 1, Wnioskodawca 2 staje się podmiotem odpowiedzialnym za zaspokojenie wierzycieli Wnioskodawcy 1, w tym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na zasadach wynikających z prawomocnie zatwierdzonego układu, w szczególności górna granica odpowiedzialności Wnioskodawcy 2 odpowiada poziomowi zaspokojenia wierzycieli z Grupy II oraz Grupy III na zasadach wynikających z niniejszego układu;

(7) z chwilą zawarcia umowy nabycia majątku Wnioskodawcy 1 w postaci Nieruchomości i Ruchomości uchyleniu (wygaśnięciu) podlegają wszelkie prawa zabezpieczające wierzytelności przysługujące wierzycielom Wnioskodawcy 1, w szczególności ograniczone prawa rzeczowe w postaci hipotek obciążających Nieruchomość oraz zastaw rejestrowy obciążający linii do produkcji folii „stretch”. Podstawą wykreślenia praw z księgi wieczystej lub innego rejestru jest prawomocne postanowienie sądu restrukturyzacyjnego o zatwierdzeniu układu wraz z oświadczeniem Nadzorcy Wykonaniu Układu potwierdzającym zawarcie pomiędzy Wnioskodawcą 1 i Wnioskodawcą 2 umowy zbycia majątku Wnioskodawcy 1 złożonym w formie pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym. Uprawnionym do złożenia wniosku o wykreślenie ograniczonych praw rzeczowych z ksiąg wieczystych i rejestrów jest Wnioskodawca 1 lub Wnioskodawca 2;

(8) Wnioskodawca 2, jako osoba uprawniona do wykonania układu, staje się podmiotem uprawnionym do złożenia do sądu restrukturyzacyjnego wniosku o stwierdzenie wykonania układu (art. 172 ust. 1 p.r.).

2. GRUPA II

Opis Grupy

Zakład Ubezpieczeń Społecznych w zakresie wierzytelności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez dłużnika jako pracodawcę, z tytułu składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych, z tytułu składek na własne ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne dłużnika oraz innych wierzytelności dłużnika wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zasady restrukturyzacji wierzytelności

Zaspokojenie wierzytelności w całości zarówno w odniesieniu do wierzytelności głównej, jak i wszelkich wierzytelności i ubocznych, w tym odsetek, w następujący sposób:

(a) płatność nastąpi w 120 (stu dwudziestu) równych ratach miesięcznych, płatnych do ostatniego dnia roboczego każdego kolejnego miesiąca kalendarzowego, przy czym płatność pierwszej raty nastąpi do ostatniego dnia roboczego trzeciego pełnego miesiąca kalendarzowego następującego po dniu doręczenia Wnioskodawcy 2 prawomocnego postanowienia o zatwierdzeniu układu;

(b) spłata nastąpi przez Wnioskodawcę 2 na podstawie art. 160 ust. 2 Prawa restrukturyzacyjnego

3. GRUPA III

Opis Grupy

Pozostali wierzyciele, niezakwalifikowani do Grupy I lub Grupy II.

Zasady restrukturyzacji wierzytelności

Zaspokojenie wierzytelności na poziomie 3% (trzech procent) ogólnej sumy wierzytelności głównych przysługujących wierzycielowi oraz umorzenie wierzytelności przysługujących wierzycielowi w pozostałym zakresie, w tym zarówno w odniesieniu do wierzytelności głównej, jak i odsetek od wierzytelności głównej naliczonych do dnia poprzedzającego dzień otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, jak i po tym dniu, a także umorzenie w całości innych kosztów ubocznych, w tym kosztów związanych z dochodzeniem wierzytelności, w następujący sposób:

(a) jednorazowa płatność w terminie 3 (trzech) miesięcy od dnia doręczenia Wnioskodawcy 2 postanowienia o zatwierdzeniu układu ze stwierdzeniem prawomocności;

(b) spłata nastąpi przez Wnioskodawcę 2.

Zgodnie ze wskazanymi we Wniosku Restrukturyzacyjnym przepisami Prawa restrukturyzacyjnego:

·    art. 159 Prawa restrukturyzacyjnego:

1.Propozycje układowe mogą przewidywać również zaspokojenie wierzycieli przez likwidację majątku dłużnika.

2.Sprzedaż dokonana w wykonaniu układu, który przewiduje zaspokojenie wierzycieli przez likwidację majątku dłużnika, nie wywołuje skutków sprzedaży egzekucyjnej.

·    art. 160 ust. 2 Prawa restrukturyzacyjnego: Jeżeli układ przewiduje przejęcie całości majątku dłużnika przez osobę trzecią lub wierzyciela, dopłaty lub spłaty między wierzycielami, w układzie wskazuje się wierzyciela lub osobę trzecią, którzy przejmą obowiązek wykonania zobowiązań wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Przejęcie obowiązku nie zmienia charakteru wierzytelności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i możliwości ich przymusowego dochodzenia z uwzględnieniem uprzywilejowania wynikającego z przepisów regulujących dochodzenie wierzytelności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

W zakresie sprzedaży Nieruchomości, Wnioskodawca 1 oraz Wnioskodawca 2 planują na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm., dalej: uVAT lub ustawa o VAT) zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 43 ust. 1 pkt 10 uVAT i wybrać opodatkowanie dostawy Nieruchomości. Wnioskodawca 2 będzie wykorzystywał nabytą Nieruchomość i Ruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca 2 planuje dalszą sprzedaż nabytych uprzednio składników majątku Wnioskodawcy nr 1, a więc wykonywanie w stosunku do nich wyłącznie czynności opodatkowanych VAT.

W związku z opisanym powyżej, planowanym sposobem sprzedaży Nieruchomości i Ruchomości Wnioskodawca 1 i Wnioskodawca 2 powzięli wątpliwość, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do sprzedaży przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę 1, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, co miałoby w konsekwencji wpływ na sytuację podatkową obu Zainteresowanych, w zakresie ich praw i obowiązków w podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku VAT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Przedmiotem przejęcia będzie wyłącznie majątek spółki w postaci Nieruchomości i Ruchomości.

Wnioskodawca 2 nie będzie prowadził działalności gospodarczej w tym samym zakresie co Wnioskodawca 1, nie ma zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę 1. Jak wskazano już w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca 2 planuje odsprzedaż składników majątku.

Składniki majątku których dotyczy wniosek nie są i nie będą wyodrębnione organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy 1. Składniki te nie są zdolne do niezależnego działania jako samodzielne podmioty gospodarcze, do faktycznego działania wymagałyby zaangażowania środków materialnych, niematerialnych jak i struktur (przykładowo, ale nie wyłącznie, w postaci konieczności zaangażowania stosownej kadry pracowniczej).

Nieruchomość nie była i nie będzie do momentu przejęcia wykorzystywana przez Wnioskodawcę 1 wyłącznie do działalności zwolnionej.

Spółka (Wnioskodawca 1) nabyła nieruchomość w 2016 roku jako część zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP), w ramach aportu do Spółki (ZCP wniesione do Spółki jako wkład niepieniężny, w zamian za akcje Spółki), zatem do przedmiotowej transakcji przepisy ustawy o VAT nie były stosowane i równocześnie nie pojawił się podatek naliczony – zgodnie z art. 6 pkt 1 uVAT.

Pytania

1. Czy odpłatne zbycie Nieruchomości oraz Ruchomości w ramach wykonania propozycji układowych opisanych we Wniosku restrukturyzacyjnym przez Wnioskodawcę 1 na rzecz Wnioskodawcy 2 nie stanowi transakcji zbycia przedsiębiorstwa Wnioskodawcy 1 lub jego zorganizowanej części, a w konsekwencji Wnioskodawca 1 przy sprzedaży będzie zobowiązany do naliczenia podatku VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT?
2. W razie udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy planowana dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana podstawową stawką VAT wynoszącą 23% przy założeniu, że Wnioskodawca 1 oraz Wnioskodawca 2 złożą w sposób prawidłowy oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, w odniesieniu do budynków posadowionych na Nieruchomości?
3. Czy w zakresie w jakim transakcja będzie opodatkowana VAT, Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Wnioskodawcy 1 dokumentującej nabycie Ruchomości i Nieruchomości na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

1. Odpłatne zbycie Nieruchomości oraz Ruchomości w ramach wykonania propozycji układowych opisanych we Wniosku restrukturyzacyjnym przez Wnioskodawcę 1 na rzecz Wnioskodawcy 2 nie stanowi transakcji zbycia przedsiębiorstwa Wnioskodawcy 1 lub jego zorganizowanej części, a w konsekwencji Wnioskodawca 1 przy sprzedaży będzie zobowiązany do naliczenia podatku VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT.
2. Zdaniem Wnioskodawcy w razie udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1, planowana dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana podstawową stawką VAT wynoszącą 23% przy założeniu, że Wnioskodawca 1 oraz Wnioskodawca 2 złożą w sposób prawidłowy oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, w odniesieniu do budynków posadowionych na Nieruchomości.
3. W zakresie w jakim transakcja będzie opodatkowana VAT, Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Wnioskodawcy 1, dokumentującej nabycie Ruchomości i Nieruchomości, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 1

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się w szczególności przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z definicją legalną, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie w art. 6 ustawy o VAT ustawodawca zawarł katalog czynności, do których nie stosuje się przepisów ustawy o VAT. W szczególności, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT).

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji pojęcia przedsiębiorstwo. Mając to na uwadze, należy posłużyć się definicją zawartą w art. 55 (1) Kodeksu Cywilnego.

Zgodnie z art. 55 (1) Kodeksu Cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Kodeks Cywilny zawiera przykładowe wyliczenie elementów składowych przedsiębiorstwa, w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z kolei w myśl art. 55 (2) Kodeksu Cywilnego czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności albo z przepisów szczególnych.

W konsekwencji sprzedaż przedsiębiorstwa (wyłączona z zakresu ustawy o VAT) ma miejsce jedynie wtedy, gdy wszystkie istotne wymienione w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym) zostaną przekazane nabywcy w ramach danej transakcji. W przeciwnym razie, jeżeli jakiekolwiek istotne składniki tworzące przedsiębiorstwo nie zostaną przeniesione na nabywcę, transakcji takiej nie należy postrzegać jako zbycia przedsiębiorstwa.

Przenosząc powyższe regulacje na grunt niniejszej sprawy, należy zauważyć że Wnioskodawca 2 w wykonaniu układu zawartego we Wniosku restrukturyzacyjnym, w istocie nabędzie od Wnioskodawcy 1 wszystkie istotne składniki materialne jego przedsiębiorstwa w postaci Ruchomości i Nieruchomości, w ocenie Wnioskodawców nie oznacza to jednak zbycia przedsiębiorstwa Wnioskodawcy 1 ponieważ brak innych składników materialnych i niematerialnych wskazujących na nabycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, o których mowa w cytowanych powyżej przepisach (w szczególności ale nie wyłącznie, Wnioskodawca 2 nie przejmuje praw do oznaczenia przedsiębiorstwa, środków pieniężnych, wierzytelności, tajemnicy przedsiębiorstwa oraz ksiąg i dokumentów związanych z przedsiębiorstwem). Na mocy układu Wnioskodawca 2 będzie zobligowany do pokrycia zobowiązań za Wnioskodawcę 1, na warunkach i w wysokości ściśle określonych w układzie likwidacyjnym i zgodnie z Prawem Restrukturyzacyjnym. Nie jest to w ocenie Wnioskodawców równoznaczne z przejęciem zobowiązań przedsiębiorstwa.

W myśl art. 2 ust. 27e za zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Odnosząc się do powyższej definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w kontekście niniejszej sprawy, należy wskazać, że zbycie Nieruchomości i Ruchomości nie stanowi także zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy 1, z uwagi na fakt że przejmowany majątek:

1. nie stanowi zespołu składników materialnych i niematerialnych, obejmującego również zobowiązania (Wnioskodawca 2 będzie jedynie zobligowany do przejęcia spłaty zobowiązań jako forma zapłaty za Nieruchomość i Ruchomość zgodnie z realizowanym układem likwidacyjnym w postępowaniu restrukturyzacyjnym; w ocenie Wnioskodawców stanowi to formę zapłaty za nabywany towar, a nie jest „przejęciem” zobowiązań)
2. nie został wyodrębniony organizacyjnie czy finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy 1 oraz
3. nie będzie umożliwiał samodzielnej realizacji określonych zadań gospodarczych jako niezależne przedsiębiorstwo, tj. nie posiada cech wyodrębnienia funkcjonalnego (w niniejszej sprawie brak choćby przejęcia pracowników, którzy mogliby wykonywać czynności na przejętych składnikach materialnych).

Nadto należy zwrócić uwagę, że w systemie prawa upadłościowego i restrukturyzacyjnego istnieje wyraźne odróżnienie sprzedaży majątku od sprzedaży przedsiębiorstwa, na co wskazuje m.in. art. 56a ustawy prawo upadłościowe Ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1228 z późn. zm.), zgodnie z którym „w postępowaniu o ogłoszenie upadłości uczestnik postępowania może złożyć wniosek o zatwierdzenie warunków sprzedaży przedsiębiorstwa dłużnika lub jego zorganizowanej części lub składników majątkowych stanowiących znaczną część przedsiębiorstwa na rzecz nabywcy”. W ustawie Prawo Restrukturyzacyjne, której przepisy mają zastosowanie w sytuacji Wnioskodawcy 1, podobne rozróżnienie nie występuje wprost, ponieważ celem restrukturyzacji nie jest likwidacja przedsiębiorstwa podmiotu objętego restrukturyzacją a redukcja jego zobowiązań pozwalająca na wyjście ze stanu niewypłacalności. Zdaniem Wnioskodawców stanowi to dodatkowy argument potwierdzający tezę, że w tej sytuacji mamy do czynienia ze sprzedażą towarów w rozumieniu VAT (istotnych składników materialnych przedsiębiorstwa), a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa.

Ad. 2

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT. I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

- dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

- pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, należy przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Należy także wspomnieć, że zgodnie z art. 29a ust. 8 uVAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Nieruchomość objęta wnioskiem o interpretację została wybudowana w 2006 roku, następnie została nabyta przez Wnioskodawcę 1 w grudniu 2016 r. i także była używana przez okres przekraczający 2 lata od daty nabycia. Jednocześnie nie doszło, co najmniej od grudnia 2016 (i nie dojcie do momentu zbycia) do ulepszenia Nieruchomości (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym), gdzie wydatki na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Stąd sprzedaż prawa własności Nieruchomości (działki zabudowanej budynkami produkcyjno-magazynowymi oraz biurowo-socjalnymi) co do zasady korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jednocześnie, zgodnie z treścią przepisu art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2) złożą:

a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

11. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1) imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2) planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3) adres budynku, budowli lub ich części.

Uwzględniając powyższe, zgodnie z opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, jeśli Wnioskodawca 1 oraz Wnioskodawca 2 złożą w sposób prawidłowy zgodne oświadczenie, dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana podstawową stawką VAT.

Ad. 3

Elementem kluczowym dla rozstrzygnięcia o prawie Wnioskodawcy 2 do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony przy nabyciu składników majątku Wnioskodawcy 1 w postaci Ruchomości i Nieruchomości, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest potwierdzenie faktu, że aktywa będące przedmiotem sprzedaży będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę 2 do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Jak wynika z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT. Jeśli zatem dane towary i usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości VAT naliczonego przy nabyciu.

Wnioskodawca 2 jest i na dzień dokonania transakcji będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i będzie spełniać ustawową definicję podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. Po nabyciu Wnioskodawca 2 będzie wykorzystywać Nieruchomość i Ruchomości wchodzące w skład opisane wniosku w prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT (planowana jest dalsza sprzedaż nabytych składników majątku).

W świetle powyższego - zdaniem Wnioskodawcy 2 - po wykonaniu układu objętego Wnioskiem restrukturyzacyjnym, skutkującego nabyciem przez Wnioskodawcę 2 Nieruchomości i Ruchomości i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu Nieruchomości i Ruchomości, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia.

Dodatkowo, zdaniem Wnioskodawcy 2, do dostawy Nieruchomości i Ruchomości nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, w szczególności pkt 2, w myśl którego "nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego (...) faktury (...) w przypadku gdy (...) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku (...)". Wynika to z faktu, że jak wskazano powyżej, sprzedaż Nieruchomości (po złożeniu skutecznego oświadczenia o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT) oraz Ruchomości, będzie podlegać przepisom ustawy o VAT i opodatkowaniu podstawową stawką VAT jako dostawa towarów, nie podlegając równocześnie pod żadne wymienione w ustawie zwolnienia i/lub wyłączenia (w szczególności dotyczące przedsiębiorstwa / zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy,

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy,

Stosownie do powołanych powyżej przepisów Nieruchomości oraz Ruchomości spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W art. 6 pkt 1 ustawy wskazano, że

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy

o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 55¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego:

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące ze sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy,

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi  ona posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia  ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”). W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316/15).

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W opisie sprawy wskazaliście Państwo, że Działalność Wnioskodawcy 1 była oparta na produkcji, konfekcji oraz dystrybucji opakowań z tworzyw sztucznych. W wyniku problemów wewnętrznych Spółki oraz skomplikowanego otoczenia rynkowego, Wnioskodawca 1 znalazł się w trudnej sytuacji ekonomicznej, w której wartość zobowiązań przekroczyła wartość majątku Wnioskodawcy 1. Wnioskodawca 1 stał się niewypłacalny i nie ma realnej możliwości generowania przychodu czy pozyskania finansowania zewnętrznego. W związku z powyższą sytuacją, Wnioskodawca 1 złożył wniosek restrukturyzacyjny na podstawie ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne w postaci wniosku o otwarcie przyspieszonego postępowania układowego z propozycją likwidacji majątku dłużnika. Majątek Wnioskodawcy 1 (na moment sporządzenia Wniosku restrukturyzacyjnego tj. 28 października 2021 r.) obejmuje: prawo własności nieruchomości gruntowej obejmującej działkę ewidencyjną nr 35 zabudowaną budynkami: trzema budynkami produkcyjnymi, budynkiem socjalno-biurowym, budynkiem biurowym, budynkiem magazynowym oraz portiernią o łącznej powierzchni użytkowej wynoszącej 2.031,56 m², budowlami: parkingiem i placem manewrowym, linią energetyczną i trafostacją, ogrodzeniem, bramą wjazdową, studnią, wodociągiem. Od momentu nabycia w grudniu 2016 r. przez Wnioskodawcę 1 i przyjęcia Nieruchomości do ewidencji środków trwałych, cała Nieruchomość była używana przez okres przekraczający dwa lata, a budynki i budowle posadowione na działce nie były w tym czasie ulepszane (przez ulepszenie należy tutaj rozumieć ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, których wartość przekracza 30% wartości początkowej). Do momentu zbycia w ramach wykonania układu opisanego we Wniosku restrukturyzacyjnym nie dojdzie do ulepszenia, którego wartość przekracza 30% wartości początkowej: prawa własności linii do produkcji folii „.(...) o wartości 1.400.000,00 złotych oraz owijarki, sprężarki i silosu do produkcji folii o wartości 48.100,00 zł, dodatkowo na Nieruchomości opisanej powyżej znajdują się magazynowe hale namiotowe niebędące budynkami i budowlami, które zostały wyceniane łącznie z Nieruchomością, wierzytelności (należności) o wartości nominalnej 147 181,68 zł, środki pieniężne w kasie w wysokości 830,81 zł. Wnioskodawca 1 nie zatrudnia pracowników, nie prowadzi aktywnie działalności produkcyjnej czy handlowej, a działania ograniczają się do zarządzania i utrzymania składników majątku w stanie niepogorszonym, aby w przyszłości umożliwić wykonanie układu z Wniosku restrukturyzacyjnego. Głównym wierzycielem Wnioskodawcy 1 jest Wnioskodawca 2 (przysługujące wierzytelności na łączną kwotę 24.461,081,47 zł). Wnioskodawca 2 posiada zabezpieczenie rzeczowe na Nieruchomości – w postaci hipotek oraz zabezpieczenie na linii do produkcji folii „stretch” – w postaci zastawu rejestrowego. W zakresie sprzedaży Nieruchomości, Wnioskodawca 1 oraz Wnioskodawca 2 planują na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 43 ust. 1 pkt 10 uVAT i wybrać opodatkowanie dostawy Nieruchomości. Wnioskodawca 2 będzie wykorzystywał nabytą Nieruchomość i Ruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca 2 planuje dalszą sprzedaż nabytych uprzednio składników majątku Wnioskodawcy nr 1, a więc wykonywanie w stosunku do nich wyłącznie czynności opodatkowanych VAT. Przedmiotem przejęcia będzie wyłącznie majątek spółki w postaci Nieruchomości i Ruchomości. Wnioskodawca 2 nie będzie prowadził działalności gospodarczej w tym samym zakresie co Wnioskodawca 1, nie ma zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę 1. Składniki majątku których dotyczy wniosek nie są i nie będą wyodrębnione organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy 1. Składniki te nie są zdolne do niezależnego działania jako samodzielne podmioty gospodarcze, do faktycznego działania wymagałyby zaangażowania środków materialnych, niematerialnych jak i struktur (przykładowo, ale nie wyłącznie, w postaci konieczności zaangażowania stosownej kadry pracowniczej). Nieruchomość nie była i nie będzie do momentu przejęcia wykorzystywana przez Wnioskodawcę 1 wyłącznie do działalności zwolnionej. Spółka (Wnioskodawca 1) nabyła nieruchomość w 2016 roku jako część zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP), w ramach aportu do Spółki (ZCP wniesione do Spółki jako wkład niepieniężny, w zamian za akcje Spółki), zatem do przedmiotowej transakcji przepisy ustawy o VAT nie były stosowane i równocześnie nie pojawił się podatek naliczony – zgodnie z art. 6 pkt 1 uVAT.

Wątpliwości Zainteresowanych w pierwszej kolejności dotyczą tego, czy odpłatne zbycie Nieruchomości oraz Ruchomości w ramach wykonania propozycji układowych opisanych we Wniosku restrukturyzacyjnym przez Wnioskodawcę 1 na rzecz Wnioskodawcy 2 nie stanowi transakcji zbycia przedsiębiorstwa Wnioskodawcy 1 lub jego zorganizowanej części, a w konsekwencji Wnioskodawca 1 przy sprzedaży będzie zobowiązany do naliczenia podatku VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT.

W świetle przywołanych uregulowań i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że przedmiotem transakcji zbycia nie będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ani zorganizowana część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Nie dojdzie więc do zastosowania wyłączenia spod przedmiotowego zakresu opodatkowania VAT przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca 2 w wykonaniu układu zawartego we wniosku restrukturyzacyjnym nabędzie od Wnioskodawcy 2 wyłącznie majątek spółki w postaci Nieruchomości i Ruchomości.

W związku z powyższym, zbycie składników majątku, o których mowa w analizowanej sprawie, nie będzie stanowiło zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Wobec tego należy przeanalizować, czy składniki majątku, stanowiące przedmiot transakcji, wypełniają warunki do uznania ich za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Dla uznania, że zbywane składniki przedsiębiorstwa stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po dokonaniu transakcji powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Jak wskazano w treści wniosku składniki majątku Wnioskodawcy 1 w postaci Nieruchomości i Ruchomości  nie są i nie będą wyodrębnione organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy 1. Składniki te nie są zdolne do niezależnego działania jako samodzielne podmioty gospodarcze, do faktycznego działania wymagałyby zaangażowania środków materialnych, niematerialnych jak i struktur (przykładowo, ale nie wyłącznie, w postaci konieczności zaangażowania stosownej kadry pracowniczej).

Ponadto Wnioskodawca 2 nie będzie prowadził działalności gospodarczej w tym samym zakresie co Wnioskodawca 1, nie ma zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę 1. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca 2 planuje odsprzedaż składników majątku.

Zatem, w rozpatrywanej sprawie odpłatne zbycie Nieruchomości oraz Ruchomości w ramach wykonania propozycji układowych nie będzie stanowiło również zorganizowanej części przedsiębiorstwa zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Tym samym w analizowanej sprawie przepis art. 6 pkt 1 ustawy nie będzie miał zastosowania, w związku z czym planowana transakcja zbycia Nieruchomości oraz Ruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy Nieruchomości wskazać należy, że zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższych zapisów wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Należy zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 musi również zawierać:

Zatem ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 stanie się bezzasadne.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy,

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Zatem w celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem budynków i budowli posadowionych na działce nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca 1 nabył nieruchomość zabudowaną budynkami i budowlami w 2016 r. i od tego czasu wykorzystywał ją w prowadzonej działalności gospodarczej. Co również istotne w sprawie Wnioskodawca 1 nie dokonywał ulepszenia budynków i budowli, których wartość przekraczałaby 30% wartości początkowej danego budynku lub budowli.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa, należy stwierdzić, że dostawa Nieruchomości nastąpi po pierwszym zasiedleniu budynków i budowli znajdujących się na działce i w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie, transakcja dostawy Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy 2 będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa ww. działki zabudowanej budynkami i budowlami będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT – tak jak dostawa budynków/budowli, które są na niej posadowione.

Podsumowując, planowana dostawa Nieruchomości przez Wnioskodawcę 1 na rzecz Wnioskodawcy 2 będzie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Zauważyć należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca 1 i Wnioskodawca 2 spełnią warunki, o których mowa w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, będą mogli na podstawie tych przepisów zrezygnować z ww. zwolnienia i wybrać opcję opodatkowania dostawy Nieruchomości, tj. budynków oraz budowli wraz z gruntem, na którym są posadowione. Zatem, wskazać należy, że jeżeli Zainteresowani w odniesieniu do transakcji dopełnią wszystkich warunków sformułowanych w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT, zbycie Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu, według właściwej stawki podatku VAT.

W opisie sprawy wskazano również, że przedmiotem dostawy na rzecz Wnioskodawcy 2 będą Ruchomości w postaci linii do produkcji folii „stretch”, owijarki, sprężarki i silosu do produkcji folii, oraz magazynowe hale namiotowe niebędące budynkami i budowlami. Zatem należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia dla dostawy powyższych Ruchomości wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1.  towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2.  brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Ruchomości będące przedmiotem transakcji nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Zatem w świetle powyższego dostawa Ruchomości, tj. linii do produkcji folii „stretch”, owijarki, sprężarki i silosu do produkcji folii, oraz magazynowych hali namiotowych niebędących budynkami i budowlami nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

W  konsekwencji dostawa Ruchomości, tj. linii do produkcji folii „stretch”, owijarki, sprężarki i silosu do produkcji folii, oraz magazynowych hali namiotowych niebędących budynkami i budowlami będzie opodatkowana według stawki VAT właściwej dla dostawy danego towaru.

Ponadto wątpliwości Zainteresowanych dotyczą także tego czy Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Wnioskodawcy 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy,

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić również należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

W analizowanej sprawie, Wnioskodawca 2 jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Jednocześnie nabyta Nieruchomość i Ruchomości będą wykorzystywane  do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem spełnione są warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Ponadto, w odniesieniu do Nieruchomości jak wskazano w niniejszej interpretacji, dostawa Nieruchomości będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (tj. dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlagającą opodatkowaniu w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy) która będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ale przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy istnieje możliwość rezygnacji z tego zwolnienia. Zatem w przypadku rezygnacji ze zwolnienia (przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy) art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku nie znajdzie zastosowania w analizowanej sprawie.

Reasumując Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości i Ruchomości na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy o VAT mogą Państwo wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Wystąpienie z wnioskiem o wydanie WIS jest możliwe od 1 listopada 2019 r. – przy czym WIS dotyczy stanu prawnego obowiązującego od 1 lipca 2020 r. Zatem kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania Wiążącej Informacji Stawkowej określonej w art. 42a ustawy.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga przedstawione zdarzenie przyszłe wyłącznie w zakresie skutków podatkowych zbycia składników majątku oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. W zakresie określenia stawki podatku do sprzedaży Nieruchomości zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·  Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. Spółka Akcyjna (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 (dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).