W uzupełnieniach w odpowiedzi na pytanie wskazał Pan następująco:

1.w jaki sposób pozyska Pan nabywcę/nabywców na lokale mieszkalne w nowowybudowanym budynku mieszkalnym jednorodzinnym będącym przedmiotem zapytania?

Nabywców będzie Pan pozyskiwać poprzez ogłoszenia w Internecie.

2.   czy wydzielenia w 2018 r. gruntu i budowy na nim nowego budynku mieszkalnego jednorodzinnego dokonał Pan z zamiarem jego sprzedaży?

Podział działki nie był dokonany z zamiarem sprzedaży, powodem było wydzielenie działki, na której się Pan wybudował, gdyż była za duża powierzchniowo.

3.  czy prowadził Pan w stosunku do nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży jakiekolwiek działania mające na celu zachęcenie potencjalnego nabywcy do ich nabycia, np. czy grodził działkę budowlaną, wydzielił drogę wewnętrzną, uzbroił teren (np. doprowadził wodę i inne media) lub podejmował jakiekolwiek aktywne działania marketingowe w celu sprzedaży ww. nieruchomości, tj. reklama, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia? Jeśli tak, to jakie, kiedy i w jakim celu;

Nie prowadził Pan żadnych działań marketingowych, prób znalezienia nabywcy, żadnych działań.

4.   w jaki sposób wykorzystywał/wykorzystuje Pan nieruchomość objętą zakresem zapytania, tj. na potrzeby własne czy też na potrzeby działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, zwolnionej od podatku)?

Nieruchomość nie jest wykorzystywana w żaden sposób na potrzeby działalności gospodarczej, ani na potrzeby własne.

5.   czy nieruchomość ta była/jest/będzie przedmiotem najmu, dzierżawy itp.? Jeśli tak, to proszę wskazać okres, w którym działka była oddana w najem czy dzierżawę oraz czy były to czynności odpłatne?

Nieruchomość nigdy nie była przedmiotem najmu, dzierżawy.

6.czy nieruchomość ta była/jest/będzie udostępniana odpłatnie osobom trzecim?

Nieruchomość nie będzie udostępnia nieodpłatnie nikomu.

7.czy zawarł Pan bądź zmierza zawrzeć z nabywcą warunkową przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości objętej zakresem pytania? Jeśli tak, to należy wskazać:

• jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy zawartej z nabywcą, będą ciążyły/ciążą na nabywcy, a jakie na Panu jako sprzedającym?
• czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały ustalone warunki, które musiały być spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność nieruchomości na nabywcę? Jeśli tak, to jakie ?

Nie została zawarta żadna umowa.

8.czy w ramach tej umowy planuje Pan bądź już udzielił jakichkolwiek pełnomocnictw (upoważnień, zgód) dla nabywcy w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących tej nieruchomości, a jeżeli tak, to:

• do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń udzieli/udzielił Pan pełnomocnictwa nabywcy do występowania w Pana imieniu,
• jakich czynności dokonał/dokona nabywca do momentu sprzedaży nieruchomości przez Pana w związku z udzielonym pełnomocnictwem;

Nie dotyczy.

9.czy po zawarciu umowy przedwstępnej strona kupująca na nieruchomości będzie dokonywała inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą ich atrakcyjność jak np.   uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie, wydzielenie dróg, itp.?

Nie. Strona kupująca nie będzie nic wykonywać, wszystkie uzbrojenia terenu są wykonane przez Pana.

10.czy wcześniej sprzedawał Pan już inne nieruchomości, proszę podać jakie, kiedy i czy z tego tytułu był Pan podatnikiem podatku od towarów i usług?

W 2007 r. sprzedał Pan działkę rolną, nie był Pan wtedy podatnikiem podatku od towarów i usług.

11.czy posiada Pan inne niż wskazane we wniosku nieruchomości, tj. działkę budowlaną nabytą w 2006 r. wraz z posadowionym na niej domem jednorodzinnym, w którym Pan mieszka oraz działkę budowlaną wydzieloną w 2008 r. z budowanym na niej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym z dwoma samodzielnymi lokalami mieszkalnymi? Jeżeli tak, to należało wskazać datę nabycia nieruchomości, sposób w jaki wszedł Pan w posiadanie nieruchomości, jakiego rodzaju są to nieruchomości, jak są przez Pana wykorzystywane.

Posiada Pan mieszkanie własnościowe nabyte w trybie spadku po rodzicach i działkę rolną zakupioną w 2019 r. od osób fizycznych poprzez umowę notarialną. Przedmiotowe nieruchomości nie są wykorzystywane w żaden sposób.

12.z jakim zamiarem rozpoczął Pan w 2020 r. budowę budynku mieszkalnego z dwoma samodzielnymi lokalami mieszkalnymi, na wydzielonej w 2008 r. działce budowlanej?

Budowa domu rozpoczęta była z zamiarem urządzenia i ewentualnego wynajmu, jednakże brak środków na jego wykończenie spowodował zmianę koncepcji.

13.czy budynek ten był/jest budowany z przeznaczeniem na Pana własne cele mieszkaniowe (jakie?), czy też na sprzedaż?

Budynek nie był przewidywany na własne cele mieszkaniowe na tę chwilę, rozpatrywał Pan ewentualnie, że może w przyszłości po skończeniu nauki zamieszkają w nim córki, jednakże brak środków na jego wykończenie spowodował podjęcie decyzji o jego sprzedaży.

14.na jaki cel przeznaczy Pan środki ze sprzedaży nieruchomości?

Planuje Pan wykonać remont domu, w którym mieszka i mieszkania.

15.czy ze środków tych dokona Pan zakupu kolejnych nieruchomości?

Nie.

Pytanie

Czy sprzedaż opisanej nieruchomości rolnej stanowiącej własność osoby fizycznej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są grunty i budynki lub ich części trwale związane z gruntem.

Jak stanowi art. 47 ustawy, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Budynek trwale związany z gruntem jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Z powyższych przepisów wynika więc, że w przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną nieruchomość i sprzedaż domu oznacza też sprzedaż gruntu, na którym się znajduje i który jest trwale z nim związany.

Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek. Działkę Wnioskodawca nabył 15 lat temu, zatem bez względu na datę ukończenia budowy domu, jego sprzedaż będzie zwolniona z podatku, gdyż nastąpi po upływie pięcioletniego okresu, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia gruntu.

W myśl przepisu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jednorazowa, okazjonalna sprzedaż jednej nieruchomości gruntowej stanowiącej własność osoby fizycznej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż taka jednorazowa czynność nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu cytowanego wyżej przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie jest Pan w tym przypadku podatnikiem, o którym mowa w ww. art. 15 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy

Pojęcie sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym pod pojęciem sprzedaży rozumie się

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.)

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości  traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu –

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Należy mieć na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny, istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny”, to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości istotne jest, czy w danej sprawie w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży nieruchomości angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów, budynków i budowli) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Z okoliczności sprawy wynika, że zakupił Pan w 2006 r. działkę budowlaną o pow. 0,4132 ha, na której w 2008 r. rozpoczął budowę domu jednorodzinnego, ukończoną w 2010 r. i w którym mieszka. W 2018 r. wydzielił Pan z tej działki mniejszą działkę nr 1/1, a w 2020 r. rozpoczął budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego wolnostojącego z dwoma samodzielnymi lokalami mieszkalnymi, którą planuje zakończyć w 2022 r.

W analizowanej sprawie Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy sprzedaż nieruchomości jako 2 lokali mieszkalnych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W niniejszej sprawie konieczne stało się zatem ustalenie, czy w związku ze sprzedażą tej nieruchomości, zamierza podjąć Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia nieruchomości (dwóch lokali mieszkalnych w budynku jednorodzinnym), która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Co prawda prowadzi Pan działalność gospodarczą związaną ze sprzedażą rzeczy używanych, działalnością gastronomiczną oraz muzeum figur woskowych, ale nieruchomość jeszcze przed podziałem w 2018 r. nabył Pan na zaspokojenie własnych potrzeb – budowę domu, w którym obecnie mieszka. W odniesieniu do budynku mieszkalnego z dwoma samodzielnymi lokalami mieszkalnymi na wydzielonej działce początkowo rozpatrywał Pan ich najem, oraz że w przyszłości, po skończeniu nauki zamieszkają w nim Pana dzieci, jednakże brak środków na jego wykończenie spowodował podjęcie decyzji o sprzedaży nieruchomości, natomiast środki ze sprzedaży przeznaczy Pan na remont posiadanych nieruchomości. Ponadto, przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy, nie była udostępniana odpłatnie osobom trzecim, jak również nie wykorzystywał jej Pan w żaden sposób na potrzeby działalności gospodarczej, czy też na potrzeby własne. W analizowanej sytuacji nie wystąpił zatem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Pana należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając nieruchomość korzysta Pan z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze treści powołanych uregulowań na tle opisu sprawy należy stwierdzić, że planowana sprzedaż nieruchomości (dwóch samodzielnych lokali mieszkalnych w budynku jednorodzinnym) należącej do Pana, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż stanowi ona majątek prywatny, a Pan nie wykorzystywał ww. nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W opisanej sytuacji nie wystąpi Pan dla tej czynności w charakterze podatnika, tym samym planowana sprzedaż ww. nieruchomości jest sprzedażą Pana majątku osobistego, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania.

Tym samym Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informujemy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług, zaś w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Natomiast odnośnie dokumentów stanowiących załącznik do wniosku wyjaśniamy, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych dokumentów. W związku z tym dokumenty przesłane przez Pana nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).