W piśmie uzupełniającym wskazali Państwo:

a)Czy Gmina występuje w przedmiotowej sprawie wyłącznie jako Grantodawca, tj. podmiot, który dysponuje i przekazuje dofinansowanie na rzecz Beneficjentów?

Odp.: Zdaniem Gminy, występuje ona w przedmiotowej sprawie wyłącznie jako Grantodawca w zakresie opisanego we Wniosku zadania 2, polegającego na udzieleniu 32 grantów dla mieszkańców Gminy na wymianę źródeł ciepła w budynkach, w odniesieniu do których Beneficjenci są właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem wieczystym lub współużytkownikiem wieczystym.

Ponadto, realizacja projektu obejmuje również zadania 1, 3, 5, które Gmina jest obowiązana wykonać, aby właściwie zrealizować omawiane przedsięwzięcie i w tym przypadku Gmina występuje jako realizator tych zadań.

Natomiast w zakresie otrzymanego dofinansowania z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa …. na lata 2014 - 2020 Gmina występuje w roli Beneficjenta tych środków.

Gmina będzie rozliczać odrębnie dla każdego mieszkańca inwestycję na podstawie złożonego wniosku o refundację kosztów, a później dysponować środkami pozyskanymi z EFRR i przyznawać granty dla Beneficjentów (mieszkańców), zgodnie z zapisami Regulaminu naboru.

b)Czy Gmina wykonuje jakiekolwiek czynności (usługi) na rzecz Mieszkańców - Beneficjentów?

Odp.: Zdaniem Gminy, w ramach realizacji projektu „….” (dalej: „Projekt”) Gmina nie będzie świadczyć na rzecz Mieszkańców - Beneficjentów, żadnych czynności (usług).

W tym miejscu Gmina informuje, że czynności dokonywane w ramach, opisanych w zdarzeniu przyszłym Wniosku, zadań 1, 3, 4 oraz 5 są warunkiem koniecznym do realizacji zadania 2. Zdaniem Gminy czynności te nie mają jednak charakteru usług (zwłaszcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług) - służą jedynie prawidłowej realizacji Projektu oraz wynikającego ze specyfiki tego typu projektów realizacji obowiązku promowania Projektu. Gmina zaznacza, że nie będzie obciążała Mieszkańców żadnymi kosztami z tytułu realizacji ww. zadań.

Zdaniem Gminy z punktu widzenia Mieszkańców - Beneficjentów kluczowe tak naprawdę jest Zadanie 2, które to będzie realizowane przez wybranego przez danego Mieszkańca - Beneficjanta przedsiębiorcę, który to obciąży za swoje usługi Mieszkańca - Beneficjenta fakturą VAT, pozostałe natomiast zadania nie stanowią dla nich (Mieszkańców - Beneficjentów) zasadniczo żadnej wartości.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r., 347 s. 1 ze zm.; dalej: „Dyrektywa VAT”), m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku      C-144/02).

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, treści cytowanych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że otrzymane przez Państwa dofinansowanie nie będzie stanowić dopłaty do ceny instalacji, gdyż nie weszli Państwo w rolę inwestora, co za tym idzie – nie świadczą Państwo usług ani nie dostarczają Państwo towaru na rzecz osób fizycznych.

Należy uznać, że czynność przekazania środków w formie pieniężnej jako dofinansowania otrzymanego przez Państwa nie stanowi świadczenia usług. Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy wskazują, że będą Państwo rozliczać odrębnie dla każdego mieszkańca inwestycję na podstawie złożonego wniosku o refundację kosztów, a później dysponować środkami pozyskanymi z EFRR i przyznawać granty dla Beneficjentów (mieszkańców). Wskazali Państwo, że nie będziecie świadczyć na rzecz Mieszkańców – Beneficjentów żadnych czynności (usług) oraz, że nie będziecie Państwo stroną umów cywilnoprawnych z wykonawcami realizującymi wymianę źródeł ciepła w gospodarstwach domowych Mieszkańców-Beneficjentów. Mieszkańcy będą mieli możliwość zakupu towarów i usług związanych z inwestycją w ramach Projektu u dowolnego, wybranego przez siebie przedsiębiorcy, z którym podpiszą umowy. Przedstawione okoliczności sprawy wskazują zatem, że są Państwo grantodawcą i w żaden sposób nie angażujecie się Państwo w realizację wymiany źródeł ciepła w gospodarstwach domowych Mieszkańców.

Jeżeli więc operacji tej nie będą towarzyszyły żadne inne świadczenia pomiędzy Państwem a Mieszkańcem, na co wskazuje przedstawiony opis sprawy, to otrzymane dofinansowanie nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (nie rodzi obowiązku podatkowego). Otrzymanego przez Państwa dofinansowania nie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną usługę lub dopłatę do ceny (brak świadczenia usługi i dostawy towaru).

W konsekwencji, stwierdzić należy, że otrzymane przez Państwa ww. dofinansowanie, nie będzie dofinansowaniem bezpośrednio wpływającym na wartość świadczonych usług lub dostaw towarów, nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi lub dokonane dostawy towarów i nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że otrzymane przez Państwa dofinansowanie na realizację wskazanego projektu nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a więc nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Natomiast dokonując oceny Państwa stanowiska w zakresie pytania nr 2 należy wskazać na niżej cytowane przepisy.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących nabycie przez niego towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372):

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nie będą Państwo świadczyć na rzecz Mieszkańców-Beneficjentów, żadnych czynności (usług). Będą Państwo jedynie zawierać umowy z mieszkańcami miasta, którzy zakwalifikowali się do projektu o zwrot części poniesionych wydatków przez mieszkańca miasta.

Jak wcześniej wskazano odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie podstawowy warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – towary i usługi nabyte w związku z realizacją zadań 1, 3, i 5 projektu pn.: „….” będą wykorzystywane przez Miasto wyłącznie do czynności nieopodatkowanych.

Zatem z uwagi na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, nie będą mieć Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych przez Gminę w związku z realizacją zadań 1, 3 i 5 wynikających z realizacji projektu grantowego „….”.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do  interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ..... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o  postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co  do  zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).