Interpretacja indywidualna z dnia 21 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.433.2022.1.MP
Temat interpretacji
Opodatkowanie sprzedaży samochodu ratowniczo-gaśniczego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania sprzedaży samochodu ratowniczo-gaśniczego.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
We wrześniu 2010 roku Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w (...), w wyniku rozstrzygnięcia wspólnego dla trzech Komend Powiatowych postępowania w trybie zamówień publicznych (przetarg), kupiła średni samochód ratowniczo-gaśniczy (...). Koszt zakupu ww. samochodu brutto wyniósł 698.924 zł. Faktura wystawiona została przez firmę będącą podatnikiem VAT.
KP PSP w (...) nie jest podatnikiem VAT, z tego względu przy nabyciu ww. samochodu Komendzie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
10 września 2010 roku samochód został wprowadzony do służby i od tego czasu wykorzystywany był do działań ratowniczo-gaśniczych na terenie powiatu (...) . Od dnia zakupu samochód stanowi majątek Skarbu Państwa w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z 21 października 2019 r. w sprawie szczegółowego sposobu gospodarowania składnikami rzeczowymi majątku ruchomego Skarbu Państwa (Dz. U. 2004) i jest własnością KP PSP w (...) . W księgach KP PSP zaksięgowany jest w ewidencji środków trwałych. Wartość brutto samochodu w dniu wprowadzenia do ewidencji środków trwałych została zwiększona o kwotę 4.473,32 zł (koszty związane z zakupem pojazdu) oraz w 2017 r. o kwotę 16.217,55 zł (zwiększenie wyposażenia pojazdu). Amortyzacja samochodu naliczana była i ewidencjonowana w księgach rachunkowych PK PSP w (...) . Roczna stopa umorzenia wynosiła 14%.
Samochód został całkowicie umorzony w 2018 r. Wartość brutto pojazdu wynosi obecnie 719.614,87 zł.
Samochód ten jest średnim, specjalnym i oznakowanym samochodem ratowniczo-gaśniczym z funkcją ratownictwa technicznego, posiada zbiornik na 2500 litrów wody.
15 grudnia 2021 r. w wyniku wypadku drogowego samochód został poważnie uszkodzony. Zgodnie z opinią rzeczoznawcy, samochód nie nadaje się do dalszego użytku a jego naprawa byłaby ekonomicznie nieuzasadniona.
W związku z powyższym, podjęto decyzję o sprzedaży ww. samochodu. Sprzedaż nastąpi w drodze przetargu, ogłoszonego przez rzeczoznawcę. Przebieg (kilometraż) na dzień dzisiejszy wynosi 67 352 km.
Od dnia zakupu, tj. od września 2010 r. do dnia wypadku, który miał miejsce 15 grudnia 2021 r. samochód był wykorzystywany do gaszenia pożarów oraz likwidacji miejscowych zagrożeń (w tym wypadków drogowych), tj. wyłącznie do działań ustawowych, zgodnych z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1991 r. o PSP (Dz. U. z 2021 r. poz. 1940 ze zm.), a zatem do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.
Od dnia wypadku, tj. od 15 grudnia 2021 r. samochód jest wyłączony z użytkowania.
Pytanie
Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę (jednostkę budżetową) uszkodzonego pojazdu w wyniku przetargu będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu VAT? Jeśli tak, to w jaki sposób będą opodatkowane te czynności?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż przez Niego uszkodzonego pojazdu w wyniku przetargu nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą,
opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 i w art. 8 ustawy.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy,
towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy,
przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.
Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Aby dana czynność była opodatkowana musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:
działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy,
nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 1940 ze zm.),
powołuje się Państwową Straż Pożarną jako zawodową, umundurowaną i wyposażoną w specjalistyczny sprzęt formację, przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami.
W myśl art. 1 ust. 2 ustawy o Państwowej Staży Pożarnej,
do podstawowych zadań Państwowej Straży Pożarnej należy:
1) rozpoznawanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń;
2) organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczych w czasie pożarów, klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń;
3) wykonywanie pomocniczych specjalistycznych czynności ratowniczych w czasie klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń przez inne służby ratownicze (…)
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej,
centralnym organem administracji rządowej w sprawach organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego oraz ochrony przeciwpożarowej jest Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, podległy ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.
Jak stanowi art. 9 ust. 2 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej,
Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej powołuje spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
W myśl art. 11a ust. 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej,
w postępowaniu administracyjnym, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Państwowej Straży Pożarnej, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej, organem właściwym jest komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej.
Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej,
komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej powołuje spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej w porozumieniu ze starostą. Przepisu art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 920 oraz z 2021 r. poz. 1038) nie stosuje się.
W myśl art. 19a ust. 1 i 2 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej
koszty związane z funkcjonowaniem Państwowej Straży Pożarnej są pokrywane z budżetu państwa.
Koszty funkcjonowania Państwowej Straży Pożarnej na obszarze powiatu są pokrywane z dotacji celowej budżetu państwa.
Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że podstawę działania Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej regulują przepisy ustawowe.
Państwowa Straż Pożarna ma umocowanie ustawowe do działania i wykonuje zadania wskazane w przepisach ustawowych. Utworzenie ww. jednostki nie jest uzależnione od woli samorządowego organu administracji. Tworzona jest ona na podstawie przepisów prawa i zadania przez nią realizowane wynikają z przepisów ustawowych.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w wyniku rozstrzygnięcia postępowania w trybie zamówień publicznych, kupili Państwo samochód ratowniczo-gaśniczy. Nie są Państwo podatnikiem VAT, w związku z tym przy nabyciu ww. samochodu nie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Samochód został wprowadzony do służby i od tego czasu wykorzystywany był do gaszenia pożarów oraz likwidacji miejscowych zagrożeń (w tym wypadków drogowych), tj. wyłącznie do działań ustawowych, zgodnych z art. 1 ust. 2 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, a zatem do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.
15 grudnia 2021 r. w wyniku wypadku drogowego samochód został poważnie uszkodzony. Zgodnie z opinią rzeczoznawcy, samochód nie nadaje się do dalszego użytku, a jego naprawa byłaby ekonomicznie nieuzasadniona. W związku z powyższym, podjęto decyzję o sprzedaży ww. samochodu.
Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą kwestii, czy sprzedaż opisanego pojazdu będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.
Analizując przedstawiony we wniosku opisu sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że skoro opisany samochód ratowniczo-gaśniczy był wykorzystywany przez Państwa wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (gaszenia pożarów i likwidacji miejscowych zagrożeń, czyli do zadań ustawowych określonych przepisami ustawy o Państwowej Straży Pożarnej) i przy nabyciu przedmiotowego samochodu nie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to sprzedając ten samochód nie działają Państwo w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.
W konsekwencji, sprzedaż opisanego pojazdu ratowniczo-gaśniczego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Państwa stanowisko w powyższym zakresie jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).