Temat interpretacji
Prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dotyczących rat leasingowych samochodu osobowego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 lipca 2022 r. wpłynął Pan wniosek z 11 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dotyczących rat leasingowych samochodu osobowego.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 sierpnia 2022 r. (wpływ 12 sierpnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
16 października 2021 r. Wnioskodawca został ustanowiony zarządcą sukcesyjnym przedsiębiorstwa A. Obecnie przedsiębiorstwo nosi nazwę: A w spadku, gdyż J. K. zmarł.
Przedsiębiorstwo w 2020 r. zawarło z bankiem umowę leasingu samochodu osobowego marki X. W związku z tym, że samochód był wykorzystywany przez przedsiębiorcę w sposób mieszany, tj. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak i w celach z nią niezwiązanych (prywatnie), przedsiębiorca rozliczał 50% VAT-u.
19 października 2021 r., już po śmierci przedsiębiorcy, samochód został oddany do używania jednemu ze współspadkobierców. W tym celu, jako zarządca sukcesyjny, Wnioskodawca zawarł ze współspadkobiercą nieodpłatną umowę oddania samochodu do używania. Ponadto, spadkobierca korzysta z samochodu za zgodą leasingodawcy.
Na dzień dzisiejszy postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku nie jest jeszcze prawomocne. Po uprawomocnieniu się postanowienia, współspadkobierca stanie się współwłaścicielem przedsiębiorstwa w spadku.
Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy
Firma A. jest producentem mieszanek gumowych do bieżnikowania opon (na bieżniki i bok opon) oraz do wyrobów gumowych (oferowane w formie pasków i płyt). Przeważającą działalnością przedsiębiorstwa jest odzysk surowców z materiałów segregowanych PKD 38.32.Z. Ponadto, jest to też produkcja pozostałych wyrobów z gumy.
Samochód X od października 2021 r. do marca 2022 r. był wykorzystywany przez współspadkobiercę B. K. w sposób mieszany. B. K. poświęcając swój prywatny czas, bezpłatnie pomagała zarządcy sukcesyjnemu w uregulowaniu spraw i formalności niezbędnych do kontynuowania prowadzenia przedsiębiorstwa A. Z uwagi zaś na hermetycznie zamknięty rynek producentów wyrobów gumowych, i jako spadkobierca cenionego przez kontrahentów zmarłego J. K., odbywała spotkania i delegacje z niektórymi klientami przedsiębiorstwa, by zapewnić ich o ciągłości produkcji rozpoczętej przez Jej ojca. Ponadto, by zapewnić możliwość prowadzenia działalności gospodarczej razem z zarządcą załatwiała sprawy administracyjne w urzędach oddalonych od Jej miejsca zamieszkania o ok. 300 km, jak również spotykała się z pracownikami przedsiębiorstwa w celu ustalenia dalszych warunków świadczonej przez nich pracy. W tym celu korzystała z przedmiotowego pojazdu.
Od marca 2022 r. B. K. używa przedmiotowego samochodu również w celach osobistych. W kontekście zaś przedsiębiorstwa podejmuje działania zachowawcze w rozumieniu art. 1035 k.c. w zw. z art. 209 k.c. W tym celu najczęściej w weekendy jeździ tym samochodem do firmy A. oddalonej od Jej miejsca zamieszkania o ok. 300 km.
Pytania
1)Czy w opisanej sytuacji, tj. oddania auta do użytkowania (z upoważnieniem od leasingodawcy) nie osobie trzeciej, a współspadkobiercy przedsiębiorstwa A w spadku, zarządca sukcesyjny przedsiębiorstwa może rozliczać faktury VAT dotyczące rat leasingowych przedmiotowego samochodu i czy może odliczać 50% VAT od rat leasingowych?
2)W jaki sposób powinny być rozliczane te faktury od chwili, kiedy współspadkobierca stanie się współwłaścicielem przedsiębiorstwa w spadku?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, podatek VAT powinien być odprowadzany tak samo, jak przed zawarciem umowy nieodpłatnego oddania do używania leasingowanego samochodu pomiędzy zarządcą sukcesyjnym, a jednym ze spadkobierców, tj. zarządca sukcesyjny powinien rozliczać 50 % VAT-u.
Sposób tego rozliczania nie zmieni się w sytuacji uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, tj. w sytuacji, kiedy współspadkobierca stanie się współwłaścicielem przedsiębiorstwa w spadku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze. zm.), zwaną dalej ustawą:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Przepisy ustawy z 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170), zwaną dalej ustawą o zarządzie sukcesyjnym, wprowadziły specyficzny rodzaj podatnika, jaki stanowi przedsiębiorstwo w spadku. Ponadto przepisy ustawy o zarządzie sukcesyjnym wprowadziły także zmiany m.in. w ustawie o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz w ustawie o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Przedsiębiorstwo w spadku obejmuje składniki niematerialne i materialne, przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, stanowiące mienie przedsiębiorcy w chwili jego śmierci.
Natomiast w myśl art. 2 ust. 3 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Przedsiębiorstwo w spadku obejmuje także składniki niematerialne i materialne, przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej, nabyte przez zarządcę sukcesyjnego albo na podstawie czynności, o których mowa w art. 13, w okresie od chwili śmierci przedsiębiorcy do dnia wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego.
Jak stanowi art. 3 pkt 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Właścicielem przedsiębiorstwa w spadku w rozumieniu ustawy jest osoba, która zgodnie z prawomocnym postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku, zarejestrowanym aktem poświadczenia dziedziczenia albo europejskim poświadczeniem spadkowym, nabyła składniki niematerialne i materialne, o których mowa w art. 2 ust. 1, na podstawie powołania do spadku z ustawy albo testamentu albo nabyła przedsiębiorstwo albo udział w przedsiębiorstwie na podstawie zapisu windykacyjnego.
Stosownie do art. 21 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Zarządca sukcesyjny działa w imieniu własnym, na rachunek właściciela przedsiębiorstwa w spadku.
Zgodnie z art. 29 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Od chwili ustanowienia zarządu sukcesyjnego zarządca sukcesyjny wykonuje prawa i obowiązki zmarłego przedsiębiorcy wynikające z wykonywanej przez niego działalności gospodarczej oraz prawa i obowiązki wynikające z prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku.
Stosownie do art. 59 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Zarząd sukcesyjny wygasa z:
1) upływem dwóch miesięcy od dnia śmierci przedsiębiorcy, jeżeli w tym okresie żaden ze spadkobierców przedsiębiorcy nie przyjął spadku ani zapisobierca windykacyjny nie przyjął zapisu windykacyjnego, którego przedmiotem jest przedsiębiorstwo albo udział w przedsiębiorstwie, chyba że zarządca sukcesyjny działa na rzecz małżonka przedsiębiorcy, któremu przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku;
2) dniem uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia albo wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, jeżeli jeden spadkobierca albo zapisobierca windykacyjny nabył przedsiębiorstwo w spadku w całości;
3) dniem nabycia przedsiębiorstwa w spadku w całości przez jedną osobę, o której mowa w art. 3 pkt 3;
4) upływem miesiąca od dnia wykreślenia zarządcy sukcesyjnego z CEIDG, chyba że w tym okresie powołano kolejnego zarządcę sukcesyjnego;
5) dniem ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy;
6) dniem dokonania działu spadku obejmującego przedsiębiorstwo w spadku;
7) upływem dwóch lat od dnia śmierci przedsiębiorcy.
W myśl art. 49 pkt 3 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Przedsiębiorstwo w spadku jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, będącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1a oraz art. 17 ust. 1i ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, 568, 1065, 1106 i 1747).
Na podstawie art. 15 ust. 1a ustawy:
Podatnikiem, o którym mowa w ust. 1, jest także jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej stanowiąca przedsiębiorstwo w spadku w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:
1) zarządu sukcesyjnego albo
2) uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.
Stosownie do art. 15 ust. 1b ustawy:
Podatnika, o którym mowa w ust. 1a, uznaje się za podatnika kontynuującego prowadzenie działalności gospodarczej zmarłego podatnika.
Zgodnie z art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową:
Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.
Byt prawny podatnika – osoby fizycznej, na którego przepisy podatkowe nakładają obowiązek podatkowy ustaje z chwilą jego śmierci.
W tym miejscu warto przytoczyć treść przepisów rozdziału 14 Ordynacji podatkowej, dotyczących praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.
Jak stanowi art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej:
Spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 1a, 2 i 2a, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.
Zgodnie z art. 97 § 1a Ordynacji podatkowej:
Przedsiębiorstwo w spadku, w przypadku gdy ustanowiono zarząd sukcesyjny, wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie odrębnych ustaw. Przepis art. 26 stosuje się odpowiednio.
Jak wskazano powyżej, właścicielem przedsiębiorstwa w spadku w rozumieniu ustawy o zarządzie sukcesyjnym może być osoba, która zgodnie z prawomocnym postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku, zarejestrowanym aktem poświadczenia dziedziczenia albo europejskim poświadczeniem spadkowym, nabyła składniki niematerialne i materialne, na podstawie powołania do spadku z ustawy albo testamentu albo nabyła przedsiębiorstwo albo udział w przedsiębiorstwie na podstawie zapisu windykacyjnego.
Zwrócić należy uwagę, że na podstawie art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej spadkobiercy przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy, zaś na podstawie art. 97 § 1a Ordynacji podatkowej, przedsiębiorstwo w spadku wstępuje w takie prawa i obowiązki (z zastrzeżeniem, że dotyczy to wyłącznie praw i obowiązków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą).
Z powołanych przepisów wynika, że w przypadku śmierci przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą sukcesja podatkowa uzależniona jest od tego, czy ustanowiono zarządcę sukcesyjnego. Jeżeli taka sytuacja ma miejsce, to sukcesorem na mocy przepisów ordynacji podatkowej jest przedsiębiorstwo w spadku. Prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego wykonuje w tym przypadku zarządca sukcesyjny. Te prawa i obowiązki nie przechodzą na spadkobierców mocą wyraźnego zastrzeżenia z art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej. Gdy natomiast zarządcy sukcesyjnego nie ustanowiono, prawa i obowiązki przejmują spadkobiercy.
Natomiast w przypadku wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego ustaje byt prawny przedsiębiorstwa w spadku osoby fizycznej, a naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1a, z rejestru jako podatnika VAT. Oznacza to, że po wygaśnięciu zarządu sukcesyjnego prawa i obowiązki przejmują spadkobiercy na zasadach ogólnych.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Natomiast, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Ustawodawca umożliwił podatnikom odliczenie podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Art. 2 pkt 34 ustawy stanowi, że:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:
W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.
W myśl art. 86a ust. 2 ustawy:
Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:
1) nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2) używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3) nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
Zatem podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.
Dla celów stosowania tego ograniczenia przez wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.
Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki. Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy:
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:
1) w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2) do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
Jednocześnie, zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy:
Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
1) sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2) konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dotyczących rat leasingowych samochodu osobowego oddanego do użytkowania współspadkobiercy przedsiębiorstwa w spadku.
Jak wynika z powołanych powyżej uregulowań art. 86a ustawy zasadą jest, że w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.
W przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych do użytku mieszanego, tj. do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz na cele prywatne podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących nabycia tych pojazdów, rat leasingowych oraz innych wydatków. Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
Z wniosku wynika, że w 2020 r. przedsiębiorstwo zawarło z bankiem umowę leasingu samochodu osobowego, wykorzystywanego przez właściciela przedsiębiorstwa w sposób mieszany. Przedsiębiorca rozliczał 50% podatku VAT naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi ww. samochodu. W 2021 r. po śmierci przedsiębiorcy ustanowiony został zarząd sukcesyjny. Zarządca sukcesyjny (tj. Wnioskodawca) zawarł z jednym ze współspadkobierców nieodpłatną umowę oddania przedmiotowego samochodu do używania. Na podstawie ww. umowy współspadkobierca wykorzystywał/wykorzystuje samochód do celów osobistych oraz do celów działalności gospodarczej m.in. w uregulowaniu spraw i formalności niezbędnych do kontynuowania prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku, czy też odbywania spotkań i delegacji z niektórymi klientami przedsiębiorstwa by zapewnić o ciągłości produkcji rozpoczętej przed śmiercią właściciela przedsiębiorstwa.
Analiza treści przytoczonych przepisów wskazuje, że zarządca sukcesyjny wykonuje prawa i obowiązki zmarłego przedsiębiorcy wynikające z wykonywanej przez niego działalności gospodarczej, i działa na rachunek przedsiębiorstwa w spadku, w oparciu o składniki materialne i niematerialne, które przedsiębiorca posiadał w chwili śmierci przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej.
W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca kontynuuje działalność przedsiębiorstwa w oparciu m.in. o składnik przedsiębiorstwa jakim jest samochód osobowy. W celu zapewnienia ciągłości prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa w spadku Wnioskodawca zawarł z jednym ze współspadkobierców umowę oddania ww. samochodu z zamiarem wykorzystywania przedmiotowego samochodu do celów działalności gospodarczej przedsiębiorstwa w spadku, jak i do celów osobistych współspadkobiercy.
Jak już wcześniej wskazano ograniczone prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego przysługuje w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku mieszanego tj. zarówno do celów działalności gospodarczej jak i do celów prywatnych.
Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że skoro współspadkobierca, na podstawie umowy zawartej z zarządcą sukcesyjnym (Wnioskodawcą) wykorzystuje samochód osobowy, stanowiący majątek przedsiębiorstwa w spadku, zarówno do działalności gospodarczej przedsiębiorstwa w spadku, jak i do celów z nim nie związanych, to Wnioskodawca – jako zarządca sukcesyjny - ma prawo do odliczenia 50% kwoty podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dotyczących rat leasingowych ww. samochodu osobowego.
Należy zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że na podstawie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy przysługuje Mu prawo do odliczenia 50% kwoty podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dotyczących rat leasingowych przedmiotowego samochodu osobowego.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także kwestii, czy prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dotyczących rat leasingowych samochodu zmieni się po uprawomocnieniu postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.
Zarząd sukcesyjny – w myśl art. 59 ust. 1 pkt 2 i 7 ustawy o zarządzie sukcesyjnym - wygasa m.in. z dniem uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia albo wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, jeżeli jeden spadkobierca albo zapisobierca windykacyjny nabył przedsiębiorstwo w spadku w całości lub z dniem dokonania działu spadku obejmującego przedsiębiorstwo w spadku. Wówczas właścicielem przedsiębiorstwa w spadku – zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym – jest osoba, która zgodnie m.in. z prawomocnym postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku nabyła przedsiębiorstwo albo udział w przedsiębiorstwie na podstawie zapisu windykacyjnego.
Z opisu sprawy wynika, że na dzień złożenia wniosku postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku nie było prawomocne. Po uprawomocnieniu się ww. postanowienia współspadkobierca stanie się współwłaścicielem przedsiębiorstwa w spadku.
Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz przytoczone przepisy wskazać należy, że zarząd sukcesyjny A. w spadku nie wygaśnie z dniem uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku. Przedsiębiorstwo w spadku zostanie nabyte przez więcej niż jednego spadkobiercę. Zatem zarządca sukcesyjny dalej będzie kontynuował prowadzenie działalności zmarłego przedsiębiorcy na zasadach obowiązujących od chwili jego śmierci w oparciu m.in. o składnik przedsiębiorstwa jakim jest przedmiotowy samochód osobowy. W sytuacji wykorzystywania ww. samochodu osobowego zarówno do działalności gospodarczej przedsiębiorstwa w spadku, jak i do celów z nim nie związanych, Wnioskodawca – jako zarządca sukcesyjny - będzie miał prawo do odliczenia 50% kwoty podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dotyczących rat leasingowych ww. samochodu osobowego.
W konsekwencji, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że po uprawomocnieniu się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, będzie przysługiwało Mu prawo do odliczenia 50% kwoty podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dotyczących rat leasingowych przedmiotowego samochodu osobowego, na podstawie art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy.
Dodatkowe informacje
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a także przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).