Interpretacja indywidualna z dnia 24 października 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.360.2022.2.AKS
Temat interpretacji
Brak możliwości zastosowania procedury VAT-marża przy odsprzedaży przyczepy kempingowej pochodzącej z importu z Wielkiej Brytanii.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 sierpnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 21 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania procedury VAT-marża przy odsprzedaży przyczepy kempingowej pochodzącej z importu z Wielkiej Brytanii. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 października 2022 r. (wpływ 11 października 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie przedstawiony w piśmie z 11 października 2022 r.)
Jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zajmować się Pan będzie importem używanych przyczep kempingowych z Wielkiej Brytanii do Polski, a następnie ich dalszą odsprzedażą.
Przyczepy kempingowe, o których mowa we wniosku, będą nabywane od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.
Przyczepy kempingowe będą spełniały definicję towaru używanego zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4.
Transakcja kupna będzie miała miejsce na terenie Wielkiej Brytanii, towar następnie będzie przetransportowany przez firmę transportową do Niemiec gdzie nastąpi odprawa celna w ramach procedury 42. Przedstawiciel fiskalny rozpozna w Niemczech WDT na Pana rzecz.
Po odprawie celnej w Niemczech nastąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT) do Polski, gdzie Pana firma rozpozna wewnątrzwspólnotowe nabycie (WNT).
Odprawą celną na terenie Wielkiej Brytanii i na terenie Niemiec zajmie się w Pana imieniu firma spedycyjna przewoźnika. Importerem przyczep kempingowych będzie Pana firma.
Nie jest Pan zarejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej w kraju importu.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 11 października 2022 r.)
Czy istnieje możliwość zastosowania procedury VAT-marża przy dalszej odsprzedaży przyczepy kempingowej pochodzącej z importu z Wielkiej Brytanii?
Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 11 października 2022 r.)
Uważa Pan, że są przesłanki do zastosowania w wyżej opisanym przypadku procedury marży – towary używane, ponieważ są spełnione wszystkie warunki stosowania takiej procedury zgodnie z artykułem 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.
W 2008 roku Naczelnik Krajowej Izby Skarbowej przychylił się do możliwości zastosowania procedury marży w bardzo podobnym przypadku jak Pana (interpretacja indywidualna z 25 września 2008 r., nr IP-PP2-443-1025/08-4/PW)
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju za wynagrodzeniem;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Definicję towarów, w stosunku do których mają zastosowanie szczególne procedury VAT marża zawiera art. 120 ustawy.
Na mocy art. 120 ust. 4 ustawy:
W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.
W oparciu o art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy:
Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.
Na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy:
Przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.
Z powyższych regulacji wynika, że dla potrzeb stosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca, tj. dostawca towaru używanego otrzymał lub ma otrzymać od podatnika, tj. nabywcy.
Przy czym, zauważyć należy, że szczególna procedura dotyczy tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.
Zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy:
Przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:
1)osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2)podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3)podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
Ustawodawca nie wymienił WNT jako sposobu nabycia towarów używanych uprawniającego do zastosowania procedury VAT marża przy ich sprzedaży.
Z przywołanego wyżej przepisu wynika, że procedura opodatkowania marży znajdzie zastosowanie w sytuacji, gdy nabycie towaru używanego przez Wnioskodawcę będzie nieopodatkowane, z uwagi na status zbywcy określony w ww. artykule. W żadnym z przypadków wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, nie występuje podatek naliczony z tytułu nabycia towarów używanych, inaczej niż ma to miejsce przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów. Wspólną cechą wszystkich przedstawionych wyżej przypadków, warunkującą zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu.
W powyższym temacie wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 3 marca 2011 r. w sprawie C-203/10, w którym stwierdził, że „w każdym razie procedura marży nie ma zastosowania do dostaw dotyczących takich towarów, jakie są przedmiotem niniejszej sprawy, które zostały osobiście zaimportowane do Unii przez podatnika-pośrednika na podstawie zasad ogólnych VAT”. Jak zauważył TSUE, system opodatkowania marży uzyskanej przez podatnika-pośrednika przy dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków stanowi szczególny system opodatkowania VAT, stanowiący odstępstwo od systemu ogólnego wynikającego z Dyrektywy 2006/112 Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), który – podobnie jak inne systemy szczególne przewidziane przez tę Dyrektywę – powinien być stosowany wyłącznie w zakresie niezbędnym do realizacji jego celu, którym było uniknięcie podwójnego opodatkowania i zakłóceń konkurencji między podatnikami w dziedzinie towarów używanych. Opodatkowanie na podstawie całej ceny sprzedaży, dokonywanej przez podatnika-pośrednika dostawy towaru używanego, gdy cena, za jaką ten ostatni nabył towar, zawiera kwotę podatku naliczonego zapłaconego przez osobę wchodzącą w zakres jednej z kategorii określonej w art. 314 lit. a–d Dyrektywy, której ani ta osoba, ani podatnik -pośrednik nie mogli odliczyć, prowadziłoby do takiego podwójnego opodatkowania. Jednakże jeżeli na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnik-pośrednik odsprzedaje towary, które osobiście zaimportował, podlegając zasadom ogólnym VAT w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, będąc uprawniony na mocy art. 168 lit. d) Dyrektywy 2006/112 do odliczenia podatku należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów, nie istnieje żadne ryzyko podwójnego opodatkowania, które mogłoby uzasadnić stosowanie stanowiącej odstępstwo procedury marży.
Na gruncie przepisów krajowych do powyższego zagadnienia odniósł się WSA w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 710/18), który stwierdził, że „skoro przemieszczenie towarów z państwa członkowskiego do Polski rodziło obowiązek zapłaty podatku należnego w Polsce, który następnie przy rozliczeniu stanowił podatek naliczony, to nie można mówić, że towar ten nie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT we wcześniejszych etapach obrotu. Należy zauważyć, że art. 120 ust. 10 u.p.t.u. stanowi katalog zamknięty przypadków uprawniających podatnika do opodatkowania dostawy podatkiem VAT-marża. W związku z powyższym skoro cytowany wyżej art. 120 ust. 10 u.p.t.u. nie przewiduje możliwości zastosowania procedury VAT-marżą w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (…) to dostawa tych towarów podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych”.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Będzie się Pan zajmował importem używanych przyczep kempingowych z Wielkiej Brytanii do Polski, a następnie ich dalszą odsprzedażą. Przyczepy kempingowe, o których mowa we wniosku, będą nabywane od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Przyczepy kempingowe będą spełniały definicję towaru używanego zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Transakcja kupna będzie miała miejsce na terenie Wielkiej Brytanii, towar następnie będzie przetransportowany przez firmę transportową do Niemiec, gdzie nastąpi odprawa celna w ramach procedury 42. Przedstawiciel fiskalny rozpozna w Niemczech WDT na Pana rzecz. Po odprawie celnej w Niemczech nastąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT) do Polski, gdzie Pana firma rozpozna wewnątrzwspólnotowe nabycie (WNT). Odprawą celną na terenie Wielkiej Brytanii i na terenie Niemiec zajmie się w Pana imieniu firma spedycyjna przewoźnika. Importerem przyczep kempingowych będzie Pana firma. Nie jest Pan zarejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej w kraju importu.
Pana wątpliwości dotyczą zastosowania procedury VAT-marża przy dalszej odsprzedaży przyczepy kempingowej pochodzącej z importu z Wielkiej Brytanii.
W kwestii możliwości zastosowania procedury VAT-marża do nabytych przez podatnika towarów używanych, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że katalog w art. 120 ust. 10 ustawy jest katalogiem zamkniętym. A zatem, jest to wyliczenie wszystkich możliwych sposobów nabycia towarów używanych, które upoważniają do zastosowania opodatkowania na zasadzie marży dalszej sprzedaży nabytych towarów używanych.
Z opisu sprawy wynika, że Pana firma rozpozna transakcję nabycia używanych przyczep kempingowych jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Należy zauważyć, że ustawodawca nie wymienił wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jako sposobu nabycia towarów używanych, uprawniającego do zastosowania procedury VAT-marża przy ich dalszej odsprzedaży. Wobec powyższych okoliczności, skoro – jak wskazano powyżej – przemieszczenie z kraju członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Polska (Niemcy) na terytorium kraju, towarów uprzednio zaimportowanych przez Pana z kraju trzeciego (Wielka Brytania) i dopuszczonych do obrotu na terenie Unii Europejskiej (Niemcy), stanowić będzie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, to czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z przepisami o VAT, regulującymi dokonanie takich transakcji.
W konsekwencji, nie zostaną spełnione warunki umożliwiające zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marżą sprzedaży używanych przyczep kempingowych zaimportowanych uprzednio przez Pana na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej inne niż terytorium Polski.
Podsumowując, nie będzie Pan miał możliwości zastosowania procedury szczególnej VAT -marża, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy, przy dalszej odsprzedaży przyczepy kempingowej pochodzącej z importu z Wielkiej Brytanii.
Tym samym Pana stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Odnośnie natomiast powołanej interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Zatem powołane interpretacje indywidualne nie mogą mieć wpływu na ocenę prawną rozpatrzonej sprawy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).