Interpretacja indywidualna z dnia 30.09.2020, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.643.2020.1.MN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

brak prawa do odliczenia podatku VAT w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją projektu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2020 r. (data wpływu 12 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją projektu pn. xxx jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją projektu pn. xxx.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, składającym miesięczne deklaracje VAT-7.

Gmina realizuje projekt w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 Działanie 5.5 Promocja niskoemisyjności pt. xxx. Okres realizacji projektu: 2019 2021 r.

Celem projektu jest zastąpienie starego oświetlenia, charakteryzującego się wysokim zużyciem energii i wysokimi kosztami napraw, poprzez wprowadzenie oświetlenia energooszczędnego. Przedmiotem projektu jest modernizacja oświetlenia ulicznego, w oparciu o zastosowanie energooszczędnych opraw ledowych.

Zakres projektu obejmuje:

• wymianę 330 punktów światła (opraw),
• montaż radiowej stacji bazowej do sterowania oświetleniem ulicznym, montaż gniazda zasilającego dla stacji - 1 komplet (budynek Urzędu Miejskiego),
• wymianę słupów wraz z wysięgnikami i niezbędnym okablowaniem - 58 kompletów (plac przy Ratuszu, część słupów przy Zalewie R. i na ul. W.),
• montaż słupów z panelami fotowoltaicznymi, wysięgnikami i oprawami oświetleniowymi zasilanymi energią odnawialną słoneczną - 3 szt. (ul. K.),
• wymiana wysięgników -17 szt.,
• wymiana opraw oświetleniowych sodowych na oprawy oświetleniowe LED, wyposażone w gniazda do sterowania oświetleniem w systemie radiowym oraz niezbędnym okablowaniem - 327 szt.,
• modernizacja skrzynek oświetlenia ulicznego w zakresie wymiany ochronników przepięciowych i demontażu zegarów astronomicznych oraz montażu nowych styczników -11 szt.,
• wymiana skrzynki oświetlenia ulicznego wraz z zabezpieczeniem i przeniesieni pola pomiarowego -1 szt. (przy zalewie R.).

Modernizowana infrastruktura w całości stanowi majątek Gminy.

Zadania w ramach projektu realizowane są przy wsparciu firm zewnętrznych (na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z wykonawcami). Faktury dokumentujące zakup towarów i usług związanych z jego realizacją będą wystawione na Gminę.

Oświetlenie uliczne służy ogółowi mieszkańców miasta i innych osób. Nie przewiduje się odpłatności za korzystanie przez mieszkańców (ani inne osoby) z oświetlenia ulicznego, które powstanie w związku z realizowanym projektem. Infrastruktura wytworzona w ramach projektu zarówno w trakcie, jak i po jego zakończeniu, w żaden sposób nie będzie bezpośrednio wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT po stronie Gminy. Nie przewiduje się także pośredniego wykorzystania efektów projektu do czynności opodatkowanych VAT. Majątek powstały wskutek realizacji przedmiotowej inwestycji stanowi majątek Gminy i służy wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Miasto nie pobiera i nie będzie pobierało od nikogo żadnych opłat z tytułu korzystania z przedmiotowego oświetlenia.

Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla których została powołana, a głównym jej obowiązkiem jest realizacja zadań publicznoprawnych. Niemniej jednak wybrane czynności Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych i traktuje je jako podlegające ustawie o VAT.

Gmina, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego, bowiem wydatki poniesione w związku z planowaną realizacją przedmiotowego projektu nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi, które wykonuje w ramach prowadzonej działalności: wieczyste użytkowanie gruntów, dzierżawa gruntów, sprzedaż mienia komunalnego oraz zarządzanie nieruchomości mieszkalnymi i lokalami użytkowymi.

Wymienione powyżej opodatkowane czynności nie mają związku z planowaną inwestycją. Zakupione w ramach projektu towary i usługi nie będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych, a między nimi nie istnieje udokumentowany związek. Zatem w świetle powołanego art. 86 ust. 1 ustawy, Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od poniesionych wydatków na zrealizowanie przedmiotowych zakupów, albowiem towary i usługi, które zostaną nabyte przy udziale środków unijnych, nie posłużą czynnościom opodatkowanym.

Ponadto w ramach przedmiotowej inwestycji Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego na podstawie zasad określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług, przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Gmina uznała, że pozyskane na realizację przedmiotowego projektu środki nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o której mowa w § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia.

Z tytułu zrealizowanego projektu Gmina nie będzie uzyskiwać przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją Projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, który należy spełnić aby mieć prawo do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Opisana inwestycja realizowana będzie w ramach zadań własnych Gminy, o których mowa w ustawie o samorządzie gminnym i nie będzie miała związku ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Konsekwentnie, zakupionych w ramach przedmiotowej inwestycji towarów i usług Gmina nie będzie nabywać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Dlatego zdaniem Gminy nie ma ona prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy nadmienić, że gmina, w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego a także wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 833 z późn. zm.), do zadań własnych gminy w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną należy finansowanie oświetlenia znajdujących się na terenie gminy:

1. ulic,
2. placów,
3. dróg gminnych, dróg powiatowych i dróg wojewódzkich,
4. dróg krajowych, innych niż autostrady i drogi ekspresowe w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, przebiegających w granicach terenu zabudowy,
5. części dróg krajowych, innych niż autostrady i drogi ekspresowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym, wymagających odrębnego oświetlenia:
   • przeznaczonych do ruchu pieszych lub rowerów,
   • stanowiących dodatkowe jezdnie obsługujące ruch z terenów przyległych do pasa drogowego drogi krajowej;
   
   
   

Ponadto zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, do zadań własnych gminy w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną należy planowanie i organizacja działań mających na celu racjonalizację zużycia energii i promocję rozwiązań zmniejszających zużycie energii na obszarze gminy.

W myśl art. 3 pkt 22 ww. ustawy, finansowanie oświetlenia finansowanie kosztów energii elektrycznej pobranej przez punkty świetlne oraz koszty ich budowy i utrzymania.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina realizuje projekt w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 Działanie 5.5 Promocja niskoemisyjności pt. xxx. Okres realizacji projektu: 2019 2021 r.

Celem projektu jest zastąpienie starego oświetlenia, charakteryzującego się wysokim zużyciem energii i wysokimi kosztami napraw, poprzez wprowadzenie oświetlenia energooszczędnego. Przedmiotem projektu jest modernizacja oświetlenia ulicznego, w oparciu o zastosowanie energooszczędnych opraw ledowych. Modernizowana infrastruktura w całości stanowi majątek Gminy. Zadania w ramach projektu realizowane są przy wsparciu firm zewnętrznych (na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z wykonawcami). Faktury dokumentujące zakup towarów i usług związanych z jego realizacją będą wystawione na Gminę. Oświetlenie uliczne służy ogółowi mieszkańców miasta i innych osób. Nie przewiduje się odpłatności za korzystanie przez mieszkańców (ani inne osoby) z oświetlenia ulicznego, które powstanie w związku z realizowanym projektem. Infrastruktura wytworzona w ramach projektu zarówno w trakcie, jak i po jego zakończeniu, w żaden sposób nie będzie bezpośrednio wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT po stronie Gminy. Nie przewiduje się także pośredniego wykorzystania efektów projektu do czynności opodatkowanych VAT. Majątek powstały wskutek realizacji przedmiotowej inwestycji stanowi majątek Gminy i służy wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Miasto nie pobiera i nie będzie pobierało od nikogo żadnych opłat z tytułu korzystania z przedmiotowego oświetlenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją ww. projektu.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że w analizowanej sprawie nie wystąpi związek dokonanych zakupów w ramach zadania inwestycyjnego z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi, a zatem mając na względzie powyższe nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka umożliwiająca odliczenie podatku naliczonego.

Biorąc zatem pod uwagę przywołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących realizację ww. projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej