Uznanie zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych ze świadczeniem usług hotelarskich i najmu lokali oraz z działalnością restauracyjną i gastronomiczną za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz wyłączenie z opodatkowania ww. czynności.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych ze świadczeniem usług hotelarskich i najmu lokali oraz z działalnością restauracyjną i gastronomiczną za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz wyłączenia z opodatkowania ww. czynności. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 22 lipca 2022 r. (data wpływu 22 lipca 2022 r.) oraz pismem z 24 sierpnia 2022 r. (data wpływu 24 sierpnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od 15 stycznia 2015 r. pod firmą (…), prowadzoną pod adresem woj. (…), pow. (…), gm. (…), miejsc. (…), poczta (…), zarejestrowaną w CEIDG pod numerem NIP: (…) i numerem REGON: (…) pod kodami PKD: 56.10.A, 10.13.Z, 10.20.Z, 10.32.Z, 10.39.Z, 10.51.Z, 10.52.Z, 10.71.Z, 10.73.Z, 10.82.Z, 10.85.Z, 10.86.Z, 10.89.Z, 33.12.Z, 47.41.Z, 47.91.Z, 53.20.Z, 55.10.Z, 55.20.Z, 55.90.Z, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 62.09.Z, 63.11.Z, 68.10.Z, 68.20.Z, 68.32.Z, 70.22.Z, 74.90.Z, 77.11.Z, 77.12.Z, 77.21.Z, 77.29.Z, 77.33.Z, 77.40.Z, 81.10.Z, 81.21.Z, 81.29.Z, 81.30.Z, 82.11.Z, 82.30.Z, 85.59.B, 95.11.Z.

Prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą działa Pan w dwóch branżach. Przedmiotowa działalność związana jest ze świadczeniem usług hotelarskich i najmem lokali oraz z działalnością restauracyjną i gastronomiczną. Chce Pan przenieść zespół składników materialnych i niematerialnych z jednoosobowej działalności gospodarczej do odrębnych podmiotów (spółek) w celu odrębnego prowadzenia działalności w zakresie usług hotelarskich i najmu lokali oraz odrębnego prowadzenia działalności związanej z usługami restauracyjnymi i gastronomicznymi.

Zespół składników materialnych i niematerialnych związany ze świadczeniem usług hotelarskich i najmem lokali (Transakcja A) chce Pan przenieść na Spółkę A. Spółka A nabędzie zespół składników materialnych i niematerialnych związany ze świadczeniem usług hotelarskich i najmem lokali w celu kontynuowania świadczenia usług hotelarskich i najmu lokali.

Natomiast zespół składników materialnych i niematerialnych związany z działalnością restauracyjną i gastronomiczną (Transakcja B) chce Pan przenieść na Spółkę B. Spółka B nabędzie zespół składników materialnych i niematerialnych związany z działalnością restauracyjną i gastronomiczną w celu kontynuowania działalności związanej z usługami restauracyjnymi i gastronomicznymi.

Transakcja A: Transakcja A obejmie:

1.Wartości niematerialne:

‒zweryfikowane konto na platformie booking.com,

‒skonfigurowany i działający system hotelowy,

‒bazę danych klientów znajdującą się w systemie hotelowym (ponad 660 klientów),

‒skonfigurowaną i działającą stronę internetową,

‒skonfigurowaną wizytówkę na platformie Google,

‒skonfigurowaną stronę na platformie Facebook,

‒przekazane do użytku rozpoznawalne logo i markę,

‒bezterminową umowę najmu lokalu,

‒model biznesowy,

‒pełne know how biznesu hotelowego i inwestycji w apartamenty, biura i mieszkania,

‒inwestycja w obcy środek trwały (budynek),

‒prace adaptacyjne i remontowe dwóch apartamentów należących do osoby prywatnej (wartość około 40 tyś. netto),

‒inwestycja otwarta (dostosowanie oraz remont pokoju hotelowego).

2.Wartości materialne:

‒wyposażenie.

Odnośnie wyodrębnienia finansowego wskazuje Pan, że jest w stanie wyodrębnić koszty związane ze zbywanymi składnikami majątku oraz przychody, które były generowane w związku ze sprzedawanymi składnikami majątku. Możliwe jest zatem przypisanie do zbywanych składników majątku odpowiadających mu przychodów i kosztów. Jest Pan w stanie na podstawie prowadzonej ewidencji sporządzić bilans oraz rachunek zysków i strat odzwierciedlające sytuację majątkową, oraz wynik działalności związany ze wskazaną zbywaną częścią majątku. Przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zbywanych składników majątku.

Odnośnie wyodrębnienia organizacyjnego wskazuje Pan, że transakcja na moment jej przeprowadzenia obejmie niezbędne składniki materialne i niematerialne wykorzystywane przez Pana do świadczenia usług związanych z działalnością hotelarską i najmem lokali oraz stanowi strukturę organizacyjną. Sprzedawane składniki majątku w ramach prowadzonej działalności dotyczą określonego zespołu składników tworzącego część jednoosobowej działalności zajmującej się świadczeniem usług hotelarskich i najmem lokali.

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego wskazuje Pan, że w zespole składników majątkowych będących przedmiotem sprzedaży zachowane będą funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby nabywca w oparciu o te składniki miał możliwość prowadzenia działalności gospodarczej bez udziału dodatkowych struktur lub elementów.

Transakcja B: Transakcja B obejmie:

‒skonfigurowany i działający system POS obsługi restauracji wraz z bazą klientów,

‒skonfigurowaną i działającą stronę internetową,

‒skonfigurowaną wizytówkę na platformie Google,

‒skonfigurowaną stronę na platformie Facebook,

‒przekazane do użytku rozpoznawalne logo i markę,

‒model biznesowy,

‒pełne know-how biznesu restauracyjnego,

‒receptury na przyjęcia i dania restauracyjne,

‒opracowany system HACCP,

‒menu sezonowe,

‒menu na przyjęcia,

‒wzory umów na przyjęcia,

‒kalendarz przyjęć na przyszły sezon komunijny,

‒umowy z pracownikami,

‒użytkowanie budynku w pełni przystosowanego do działalności restauracyjnej,

‒umowa leasingu samochodu dostawczego,

‒umowa leasingu instalacji fotowoltaicznej na budynku,

‒umowa najmu lokalu gastronomicznego,

‒sprzęt kuchenny,

‒drukarka fiskalna.

Odnośnie wyodrębnienia finansowego wskazuje Pan, że jest w stanie wyodrębnić koszty związane ze zbywanymi składnikami majątku oraz przychody, które były generowane w związku ze sprzedawanymi składnikami majątku. Możliwe jest zatem przypisanie do zbywanych składników majątku odpowiadających mu przychodów i kosztów. Jest Pan w stanie na podstawie prowadzonej ewidencji sporządzić bilans oraz rachunek zysków i strat odzwierciedlające sytuację majątkową, oraz wynik działalności związany ze wskazaną zbywaną częścią majątku. Przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zbywanych składników majątku.

Odnośnie wyodrębnienia organizacyjnego wskazuje Pan, że transakcja na moment jej przeprowadzenia obejmie niezbędne składniki materialne i niematerialne wykorzystywane przez Pana do świadczenia usług związanych z działalnością restauracyjną i gastronomiczną oraz stanowi strukturę organizacyjną. Sprzedawane składniki majątku w ramach prowadzonej działalności dotyczą określonego zespołu składników tworzącego część jednoosobowej działalności zajmującej się świadczeniem usług restauracyjnych i gastronomicznych.

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego wskazuje Pan, że w zespole składników majątkowych będących przedmiotem sprzedaży zachowane będą funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby nabywca w oparciu o te składniki miał możliwość prowadzenia działalności gospodarczej bez udziału dodatkowych struktur lub elementów.

W transakcji A oraz transakcji B przedmiotem zbycia nie będą wszystkie składniki majątku. W obu transakcjach planowane jest również przejęcie pracowników.

W uzupełnieniu do wniosku wskazał Pan, że nie będą przedmiotem zbycia budynki:

‒w przypadku transakcji A

‒budynek, w którym mieści się obiekt z usługami hotelarskimi - budynek jest obciążony kredytem hipotecznym, jest dwóch właścicieli (w tym Wnioskodawca w 50%),

‒w przypadku transakcji B:

‒budynek, w którym mieści się obiekt z usługami restauracyjnymi - budynek nie jest własnościąWnioskodawcy, jest wynajmowany,

‒umowy leasingowe dotyczące samochodów osobowych oraz instalacji fotowoltaicznej - w związku z trwającymi leasingami i brakiem zdolności leasingowej przejmującej usługi spółki

Przedmiotem zbycia w przypadku Transakcji A będą zobowiązania i należności przypisane do branży usług hotelarskich i najmu, jeżeli w chwili dokonywania transakcji będą wymagalne lub przyszłe zobowiązania.

Przedmiotem zbycia w przypadku Transakcji B będą zobowiązania i należności przypisane do branży związanej z działalnością restauracyjną i gastronomiczną, jeżeli w chwili dokonywania transakcji będą wymagalne lub przyszłe zobowiązania.

W przypadku transakcji A budynek będzie przedmiotem najmu na rzecz Spółki A. Bez zaangażowania dodatkowych środków nabywca będzie mógł kontynuować działalność w zakresie prowadzenia usług hotelarskich i najmu lokali. Spółka A nie będzie musiała zaangażować dodatkowych składników w celu prowadzenia działalności w zakresie świadczenia usług hotelarskich i najmu lokali.

W przypadku transakcji B budynek będzie przedmiotem najmu na rzecz Spółki B. Bez zaangażowania dodatkowych środków nabywca będzie mógł kontynuować działalność w zakresie prowadzenia usług restauracyjnych i gastronomicznych. Spółka B nie będzie musiała zaangażować dodatkowych składników w celu prowadzenia działalności w zakresie świadczenia usług restauracyjnych i gastronomicznych.

Pytania

1.Czy sprzedawany zespół składników materialnych i niematerialnych związany ze świadczeniem usług hotelarskich i najmu lokali (Transakcja A) dla celów ustalenia skutków podatkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT a tym samym transakcja zbycia nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

2.Czy sprzedawany zespół składników materialnych i niematerialnych związany z działalnością restauracyjną i gastronomiczną (Transakcja B) dla celów ustalenia skutków podatkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT a tym samym transakcja zbycia nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

1.Sprzedawany zespół składników materialnych i niematerialnych związany ze świadczeniem usług hotelarskich i najmu lokali (Transakcja A) dla celów ustalenia skutków podatkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT a tym samym transakcja zbycia nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

2.Sprzedawany zespół składników materialnych i niematerialnych związany z działalnością restauracyjną i gastronomiczną (Transakcja B) dla celów ustalenia skutków podatkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT a tym samym transakcja zbycia nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) dalej ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Artykuł 2 pkt 27e ustawy o VAT definiuje zorganizowaną część przedsiębiorstwa jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powołanych przepisów można wyodrębnić następujące przesłanki, po spełnieniu których określony zespół składników może zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP), tj.

1)istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarczej.

W zakresie wyodrębnienia istotne jest więc, aby zachodziło ono na trzech płaszczyznach, organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma określone miejsce w strukturze organizacyjnej danego przedsiębiorstwa. Należy podkreślić, że pojęcie wyodrębnienia organizacyjnego nie jest równoznaczne z wyodrębnieniem organizacyjno-prawnym. W związku z tym do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za ZCP z pewnością nie jest konieczne wyodrębnianie części przedsiębiorstwa w formie oddziału zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym. Dany zespół składników majątkowych został wyodrębniony organizacyjnie, jeśli w strukturze danego przedsiębiorstwa został utworzony np. wydział, zakład czy dział. Takie wyodrębnienie organizacyjne może (ale nie musi) wynikać ze statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze. Czasami wyodrębnienie organizacyjne danej części przedsiębiorstwa może mieć wyłącznie charakter faktyczny (tak m.in. B Brzeziński, Wykładnia i stosowanie prawa podatkowego, węzłowe problemy, LEX 2013. Z wyodrębnieniem organizacyjnym mamy przykładowo do czynienia w sytuacji, w której w danym przedsiębiorstwie zostały wydzielone dwa piony, które prowadzą inną działalność (podobne stanowisko jest prezentowane przez Dyrektora Administracji Skarbowej. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 29 października 2018 r. (nr 0113-KDIPT2-3.4011.416.2018.5.GG) uznał, iż „Wyodrębnienie organizacyjne sprowadza się do odmiennego przedmiotu działalności obu zorganizowanych części przedsiębiorstwa w ramach jednej działalności gospodarczej”). W takim wypadku każdy pion przedsiębiorstwa może być uznany za organizacyjnie wyodrębnioną ZCP.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przenoszone składniki materialne i niematerialne w ramach Transakcji A oraz w ramach Transakcji B spełniają definicję wyodrębnienia organizacyjnego.

Wyodrębnienie finansowe

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (analogicznie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 24 listopada 2017 r., nr 0111-KDIB3-2.4012.591.2017.2.ABI). Dla zachowania finansowej odrębności nie jest konieczne wyodrębnienie wszystkich przychodów i kosztów oraz wszystkich należności i zobowiązań. Z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika bowiem jedynie, że zespół składników materialnych i niematerialnych musi być na tyle zorganizowany i kompletny, aby mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, prowadzące określony rodzaj działalności gospodarczej (Tak również NSA w wyroku z 27 marca 2013 r., sygn. akt II FSK 1896/11.).

Odnosząc powyższe warunki wyodrębnienia finansowego na grunt niniejszego zdarzenia przyszłego należy uznać, że warunki te są spełnione, i w przypadku przenoszonych składników materialnych i niematerialnych w ramach Transakcji A oraz w ramach Transakcji B spełnione jest wyodrębnienie finansowe.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przenoszone składniki materialne i niematerialne w ramach Transakcji A oraz w ramach Transakcji B spełniają definicję wyodrębnienia funkcjonalnego.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r., w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG Dz. Urz. UE z dnia 13 czerwca 1977 r. L 145 s. 1 ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu. Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady, nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem fakt wyłączenia niektórych składników z transakcji sprzedaży może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ważne by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Zatem sprzedawany zespół składników materialnych i niematerialnych związany ze świadczeniem usług hotelarskich i najmu lokali (Transakcja A) oraz sprzedawany zespół składników materialnych i niematerialnych związany z działalnością restauracyjną i gastronomiczną (Transakcja B) dla celów ustalenia skutków podatkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Na mocy art. 6 ustawy o VAT z zakresu opodatkowania wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych, wymienionych w pkt 1 powołanego przepisu, należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pana zdaniem, zbycie w przyszłości opisanego zespołu składników materialnych i niematerialnych związany ze świadczeniem usług hotelarskich i najmu lokali (Transakcja A) oraz sprzedawany zespół składników materialnych i niematerialnych związany z działalnością restauracyjną i gastronomiczną (Transakcja B) będzie stanowić dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem zbycie w przyszłości opisanego zespołu składników materialnych i niematerialnych związanego ze świadczeniem usług hotelarskich i najmu lokali (Transakcja A) oraz sprzedawany zespół składników materialnych i niematerialnych związany z działalnością restauracyjną i gastronomiczną (Transakcja B) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku  jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Regulacje art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tu wymienione te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, uwzględnienia wymagają następujące okoliczności:

‒zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

‒faktyczna możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Przy ocenie zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę należy uwzględnić całokształt okoliczności związanych z transakcją na moment jej zawarcia, a w szczególności podjęcie przez nabywcę działań potwierdzających jego zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę. Zatem w celu stwierdzenia zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę konieczne jest istnienie dowodów potwierdzających istnienie na moment transakcji takiego zamiaru po stronie nabywcy.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracowniczy. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest bycie we władaniu jednego podmiotu gospodarczego. Przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

‒istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

‒zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

‒składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

‒zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.):

W przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

W wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01 Zita Modes Sarl Trybunał stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. W tym zakresie Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu wspólnotowych regulacji VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po nabyciu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Analizując, czy określone składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zawsze należy wziąć pod uwagę profil działalności danego przedsiębiorcy, warunki rynkowe oraz specyfikę danej branży. Nie można zatem wyznaczyć szczegółowego katalogu warunków koniecznych do spełnienia, aby można było mówić o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z okoliczności sprawy wynika, że Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od 15 stycznia 2015 r. Prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą działa Pan w dwóch branżach. Przedmiotowa działalność związana jest ze świadczeniem usług hotelarskich i najmem lokali oraz z działalnością restauracyjną i gastronomiczną. Chce Pan przenieść zespół składników materialnych i niematerialnych z jednoosobowej działalności gospodarczej do odrębnych podmiotów (spółek) w celu odrębnego prowadzenia działalności w zakresie usług hotelarskich i najmu lokali oraz odrębnego prowadzenia działalności związanej z usługami restauracyjnymi i gastronomicznymi. Zespół składników materialnych i niematerialnych związany ze świadczeniem usług hotelarskich i najmem lokali (Transakcja A) chce Pan przenieść na Spółkę A. Spółka A nabędzie zespół składników materialnych i niematerialnych związany ze świadczeniem usług hotelarskich i najmem lokali w celu kontynuowania świadczenia usług hotelarskich i najmu lokali.

Natomiast zespół składników materialnych i niematerialnych związany z działalnością restauracyjną i gastronomiczną (Transakcja B) chce Pan przenieść na Spółkę B. Spółka B nabędzie zespół składników materialnych i niematerialnych związany z działalnością restauracyjną i gastronomiczną w celu kontynuowania działalności związanej z usługami restauracyjnymi i gastronomicznymi.

Odnośnie wyodrębnienia finansowego w ramach Transakcji A oraz Transakcji B wskazuje Pan, że jest w stanie wyodrębnić koszty związane ze zbywanymi składnikami majątku oraz przychody, które były generowane w związku ze sprzedawanymi składnikami majątku. Możliwe jest zatem przypisanie do zbywanych składników majątku odpowiadających mu przychodów i kosztów. Jest Pan w stanie na podstawie prowadzonej ewidencji sporządzić bilans oraz rachunek zysków i strat odzwierciedlające sytuację majątkową, oraz wynik działalności związany z każdą zbywaną częścią majątku (tj. ze świadczeniem usług hotelarskich i najmem lokali oraz z działalnością restauracyjną i gastronomiczną). Przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zbywanych składników majątku.

Odnośnie wyodrębnienia organizacyjnego w ramach Transakcji A oraz Transakcji B wskazuje Pan, że transakcja na moment jej przeprowadzenia obejmie niezbędne składniki materialne i niematerialne wykorzystywane przez Pana do świadczenia usług związanych z działalnością hotelarską i najmem lokali oraz świadczeniem usług restauracyjnych i gastronomicznych oraz stanowi strukturę organizacyjną. Sprzedawane składniki majątku w ramach prowadzonej działalności dotyczą określonego zespołu składników tworzącego część jednoosobowej działalności zajmującej się świadczeniem usług hotelarskich i najmem lokali oraz świadczeniem usług restauracyjnych i gastronomicznych.

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego w ramach Transakcji A oraz Transakcji B wskazuje Pan, że w zespole składników majątkowych będących przedmiotem sprzedaży zachowane będą funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby nabywca w oparciu o te składniki miał możliwość prowadzenia działalności gospodarczej bez udziału dodatkowych struktur lub elementów.

Przedmiotem zbycia w przypadku Transakcji A będą zobowiązania i należności przypisane do branży usług hotelarskich i najmu. Przedmiotem zbycia w przypadku Transakcji B będą zobowiązania i należności przypisane do branży związanej z działalnością restauracyjną i gastronomiczną.

W przypadku transakcji A budynek będzie przedmiotem najmu na rzecz Spółki A. Bez zaangażowania dodatkowych środków nabywca będzie mógł kontynuować działalność w zakresie prowadzenia usług hotelarskich i najmu lokali. Spółka A nie będzie musiała zaangażować dodatkowych składników w celu prowadzenia działalności w zakresie świadczenia usług hotelarskich i najmu lokali.

W przypadku transakcji B budynek będzie przedmiotem najmu na rzecz Spółki B. Bez zaangażowania dodatkowych środków nabywca będzie mógł kontynuować działalność w zakresie prowadzenia usług restauracyjnych i gastronomicznych. Spółka B nie będzie musiała zaangażować dodatkowych składników w celu prowadzenia działalności w zakresie świadczenia usług restauracyjnych i gastronomicznych.

Mając na uwadze okoliczności sprawy i obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że stopień wyodrębnienia i zorganizowania w Pana przedsiębiorstwie w obszarze organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych ze świadczeniem usług hotelarskich i najmu lokali (Transakcja A) oraz zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością restauracyjną i gastronomiczną (Transakcja B) będących przedmiotem zbycia, pozwala stwierdzić, że każdy z tych zespołów będzie posiadać na dzień transakcji pełną zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane zadania gospodarcze.

Zatem w przypadku transakcji A zespół ten będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ będzie odznaczał się odrębnością organizacyjną, finansową i funkcjonalną, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Również w przypadku transakcji B zespół ten będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ będzie odznaczał się odrębnością organizacyjną, finansową i funkcjonalną, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Jak już zostało wyżej wskazane, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podsumowując, sprzedawany zespół składników materialnych i niematerialnych związany ze świadczeniem usług hotelarskich i najmu lokali (Transakcja A) dla celów ustalenia skutków podatkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a tym samym transakcja zbycia nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Ponadto, sprzedawany zespół składników materialnych i niematerialnych związany z działalnością restauracyjną i gastronomiczną (Transakcja B) dla celów ustalenia skutków podatkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a tym samym transakcja zbycia nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytań nr 1 i nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).