Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości zabudowanej. - Interpretacja - 0114-KDIP1-1.4012.532.2019.3.EW

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 11.12.2019, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.532.2019.3.EW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2019 r. (data wpływu 22 listopada 2019 r.) uzupełnione pismem z dnia 18 listopada 2019 r. (data wpływu 22 listopada 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 13 listopada 2019 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 13 listopada 2019 r.) oraz uzupełniony uiszczoną wpłatą (data wpływu 2 grudnia 2019 r.) będącą odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 26 listopada 2019 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 26 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanych położonych na działkach numer 1 i 2 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanych położonych na działkach numer 1 i 2.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe ostatecznie sprecyzowane w piśmie z dnia 18 listopada 2019 r.

Gmina zamierza sprzedać prawo własności dwóch nieruchomości (działka o nr ewid. 1 i działka nr 2) położonych we wsi (), zabudowanych budynkami mieszkalnymi i budynkami gospodarczymi na rzecz dotychczasowych najemców. Przedmiotowe nieruchomości stanowią część nieruchomości wywłaszczonej na rzecz ich dotychczasowych najemców. Przedmiotowe nieruchomości stanowią część nieruchomości wywłaszczonej w 1959 r. na rzecz Skarbu Państwa, a następnie decyzją komunalizacyjną w 2014 r. przyjęte na własność Gminy.

Od 1963 r. do chwili obecnej przedmiotowe nieruchomości zamieszkują najemcy budynków mieszkalnych na podstawie zawartych umów najmu. W okresie kiedy Gmina jest właścicielem przedmiotowych nieruchomości nie poniosła żadnych wydatków na ich ulepszenie.

Na każdej z działek przeznaczonych do sprzedaży znajduje się budynek mieszkalny jednolokalowy oraz budynek gospodarczy, trwale związany z gruntem. Budynki znajdujące się na przedmiotowych działkach zostały wybudowane przez Zarząd Inwestycji () jako zabudowania zastępcze mieszkalne i gospodarcze w ramach realizacji budowy (). Wszystkie budynki położone są na działkach ewidencyjnych nr 1 i nr 2 położonych we wsi ().

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

ostatecznie sprecyzowane w piśmie z dnia 18 listopada 2019 r.

Czy sprzedaż nieruchomości zabudowanych budynkiem mieszkalnym i gospodarczym korzysta za zwolnienia od podatku VAT w myśl art. 43 ust.1 pkt 10 czy 10a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Gminy, na mocy art. 43 ust.1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług sprzedaż nieruchomości zabudowanych budynkiem mieszkalnym i gospodarczym korzysta ze zwolnienia. W opisywanym przypadku pierwsze zasiedlenie nastąpiło z chwilą podpisania umowy najmu tj. w 1963 roku.

Z kolei za pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ww. ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ich ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Z uwagi na fakt, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem całej nieruchomości oddanej pod najem, a planowaną dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata, dostawa nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Podsumowując, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości usytuowanej na działce nr 1 i nr 2 jest zwolniona z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie należy zaznaczyć, że na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jeżeli dostawa nie spełnia kryteriów do zwolnienia określonego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w następnej kolejności konieczne jest przeanalizowanie podstaw do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a zwolniona jest dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Gmina zamierza sprzedać prawo własności dwóch nieruchomości (działka nr 1 i działka nr 2) położonych we wsi (), zabudowanych budynkami mieszkalnymi i budynkami gospodarczymi na rzecz dotychczasowych najemców.

Przedmiotowe nieruchomości stanowią część nieruchomości wywłaszczonej na rzecz ich dotychczasowych najemców. Przedmiotowe nieruchomości stanowią część nieruchomości wywłaszczonej w 1959r. na rzecz Skarbu Państwa, a następnie decyzją komunalizacyjną w 2014 r. przyjęte na własność Gminy.

Od 1963r. do chwili obecnej przedmiotowe nieruchomości zamieszkują najemcy budynków mieszkalnych na podstawie zawartych umów najmu.

W okresie kiedy Gmina jest właścicielem przedmiotowych nieruchomości nie poniosła żadnych wydatków na ich ulepszenie.

Na każdej z działek przeznaczonych do sprzedaży znajduje się budynek mieszkalny jednolokalowy oraz budynek gospodarczy, trwale związany z gruntem. Budynki znajdujące się na przedmiotowych działkach zostały wybudowane przez Zarząd Inwestycji () jako zabudowania zastępcze mieszkalne i gospodarcze w ramach realizacji budowy (). Wszystkie budynki położone są na działkach ewidencyjnych nr 1 i nr 2 położonych we wsi ().

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż nieruchomości nr 1 i 2 może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. z późniejszymi zmianami.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności i przywołanych przepisów, należy stwierdzić, że dostawa Nieruchomości zabudowanych korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa Nieruchomości zabudowanych nastąpi po pierwszym zasiedleniu i w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

Z wniosku wynika, że działki nr 1 i 2 zabudowane są budynkami mieszkalnymi i budynkami gospodarczymi.

W okresie kiedy Gmina jest właścicielem przedmiotowych nieruchomości nie poniosła żadnych wydatków na ich ulepszenie

Od 1963 r. do chwili obecnej przedmiotowe nieruchomości zamieszkują najemcy budynków mieszkalnych na podstawie zawartych umów najmu. Tym samym od momentu pierwszego zasiedlenia do dnia sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

A zatem biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że do dostawy budynków posadowionych na działkach nr 1 i 2 zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku VAT zdefiniowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ transakcja nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz od daty pierwszego zasiedlenia minął już okres dwóch lat.

Zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT będzie miało więc zastosowanie również dla dostawy gruntu, na którym budynki te są posadowione ponieważ zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem sprzedaż nieruchomości zabudowanych w miejscowości () o numerach działek 1 i 2 podlegać będzie zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej