Zastosowanie zwolnienia do dostawy działki nr 1 z podatku VAT na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. - Interpretacja - 0114-KDIP1-1.4012.607.2022.2.MKA

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 15 grudnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.607.2022.2.MKA

Temat interpretacji

Zastosowanie zwolnienia do dostawy działki nr 1 z podatku VAT na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania do dostawy działki nr 1 zwolnienia z podatku VAT na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 grudnia 2022 r. (wpływ 13 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X. działa na podstawie ustawy z (...) o X. (tekst jednolity: ...). X. jest (...) wykonawczą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U.2022.1634), nadzorowaną przez Ministra ... (dalej Y.).

W skład X. wchodzą: Biuro Prezesa z siedzibą w (...) oraz 10 oddziałów regionalnych (w ...).

X. zarządza w imieniu Skarbu Państwa m.in. różnego rodzaju nieruchomościami stanowiącymi jego własność, które zostały uznane za nieprzydatne na cele obronności i bezpieczeństwa państwa. Są to następujące nieruchomości:

a)będące do dnia przekazania X. w trwałym zarządzie jednostek organizacyjnych podległych Y. albo ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub przez nich nadzorowanych, niewykorzystywanego do realizacji ich zadań,

b)przekazane po likwidacji państwowych osób prawnych, dla których organem założycielskim lub organem nadzoru był Y. albo minister właściwy do spraw wewnętrznych.

Do zadań X. należy m.in. obrót nieruchomościami, w tym sprzedaż lokali mieszkalnych i innych nieruchomości oraz infrastruktury. Zarządzanie tym mieniem odbywa się zgodnie z wymogami racjonalnej gospodarki finansowej i polega m.in. na sprzedaży zbędnych nieruchomości.

X. jest podatnikiem podatku VAT, prowadzi działalność, która jest w części zwolniona z podatku VAT, w części opodatkowana podatkiem VAT, a w części pozostaje poza działalnością gospodarczą.

Obecnie Oddział Regionalny X. w (...) planuje dostawę położonej w (...) działki na rzecz Gminy (...). Działka ta ma powierzchnię 1,7728 ha i oznaczona jest w ewidencji gruntów: ark. mapy (...), obręb (...), jako działka nr 1.

Działka posiada urządzoną księgę wieczystą nr (...) prowadzoną w V Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego (...).

Aktualnie działka pełni dla okolicznych mieszkańców funkcję „dzikiego parku”, nie jest ogrodzona i nie jest zabudowana. Na części powierzchni działki występuje zróżnicowana i nienaturalna rzeźba terenu nazywana przez mieszkańców „torem saneczkowym”. Nieznana jest historia powstania „toru saneczkowego”.

Formalnie w dokumentacji X. „tor saneczkowy” nie istnieje. Najprawdopodobniej powstał on przed 1997 r. z ziemi wybranej podczas realizacji inwestycji budowlanych na sąsiadujących działkach, jako samowola budowlana okolicznych indywidualnych inwestorów. Obecnie cała powierzchnia działki jest porośnięta różnego typu roślinnością.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (dalej MPZP), zatwierdzonym Uchwałą nr (...) Rady Gminy (...) z 23 marca 2000 r. w sprawie MPZP (...), gm. (...) oraz Uchwałą nr (...) Rady (...) z dnia 31 sierpnia 2006 r., działka nr 1 jest położona na terenie oznaczonym 2ZP - teren projektowanego placu zabaw dla dzieci i małych boisk.

Szczegółowo MPZP dotyczący działki przewiduje:

a)zachowanie istniejącej rzeźby terenu i zadrzewienia z wyjątkiem miejsc przeznaczonych bezpośrednio pod place zabaw dla dzieci i małe boiska sportowe dla dzieci,

b)zachowanie istniejącego „toru saneczkowego”, wybudowanie alejek oraz miejsc wypoczynkowych,

c)nasadzenie pasów zieleni izolacyjnej od strony sąsiednich działek pełniących funkcje mieszkalne.

Przygotowany w lipcu br. na zlecenie X. przez Kancelarię Rzeczoznawcy Majątkowego operat szacunkowy określa działkę jako „nieruchomość (...) niezabudowaną, nieogrodzoną, zakrzewioną i zadrzewioną.” Operat nie zawiera informacji o „torze saneczkowym”. Na przedstawionych w operacie aktualnych zdjęciach wykonanych przez Kancelarię „z lotu ptaka” (źródło e-mapa.net) nie ma „toru saneczkowego”, o którym mowa w MPZP z 23 marca 2000 r.

Z tytułu nabycia przedmiotowej działki X. nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatki naliczanego. Działka została przejęta nieodpłatnie przez X. w 1997 r. na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego od Y., który był reprezentowany przez nieistniejący już C. Protokół zdawczo-odbiorczy nie zawiera informacji o „torze saneczkowym”.

Działka do 1997 r. była wykorzystywana przez Y. do celów wojskowych. Działka od momentu przejęcia jej przez X. nie była przedmiotem zabudowy budynkami czy budowlami, nie była również wykorzystywana do jakiejkolwiek działalności (ani zwolnionej z podatku VAT ani opodatkowanej podatkiem VAT), ani nie pozyskano żadnych dochodów z tytułu posiadania działki. Działka była tylko w tzw. zasobie X.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W nadesłanym uzupełnieniu na pytania Organu udzielili Państwo następujacych odpowiedzi:

1.Czy dla działki nr 1 wydano decyzję o warunkach zabudowy?

Odpowiedź: Dla działki nr 1 nie wydano decyzji o warunkach zabudowy.

2.Jakie konkretnie przeznaczenie dla działki nr 1 wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (należy wskazać przeznaczenie podstawowe i uzupełniające)?

Odpowiedź: Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 15 obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (dalej MPZP) rejonu ul. (…), działka nr 1 przeznaczona jest na: „Teren projektowanego placu zabaw dla dzieci i małe boiska, oznaczony na rysunku planu symbolem 2ZP.” Nie ma rozróżnienia na przeznaczenie podstawowe i uzupełniające. Skrót ZP oznacza w każdym MPZP teren przeznaczony na zieleń publiczną, a cyfra 2 ma znaczenie porządkowe i oznacza drugą w kolejności działkę o takim samym przeznaczeniu w danym MPZP.

3.Czy dla działki nr 1 (oznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem 2ZP) przewidziana jest możliwość jakiejkolwiek zabudowy (budynkiem lub budowlą)?

Odpowiedź: W przepisach szczegółowych MPZP w § 5 ust. 1 pkt 15 dotyczących działki nr 1 uchwalono, że:

Na terenie projektowanego placu zabaw dla dzieci i małych boisk, oznaczonym na rysunku planu symbolem 2ZP ustala się:

1.Teren częściowo urządzony i zadrzewiony a częściowo niezagospodarowany przeznacza się pod place zabaw dla dzieci i małe boiska sportowe dla dzieci.

2.W programie zagospodarowania należy przewidzieć: zachowanie istniejącego toru saneczkowego, urządzenie i wyposażenie placów zabaw dla dzieci młodszych i dla dzieci starszych i wielofunkcyjne boisko sportowe oraz alejki - ciągi piesze i miejsca wypoczynkowe.

3.Istniejąca rzeźba terenu i zadrzewienie podlega ochronie. Dopuszcza się wykonanie niezbędnie koniecznych przekształceń rzeźby terenu i wycinki drzew w części terenu przeznaczonego pod boisko sportowe.

4.Należy przewidzieć urządzenie zieleni na części terenu stanowiącego otoczenie boiska sportowego i toru saneczkowego. Zieleń urządzona po północnej i wschodniej stronie boiska sportowego winna być pasem zieleni izolacyjnej o szerokości min. 10 m.

5.W doborze drzew i krzewów należy przewidzieć gatunki rodzime i dostosowane do warunków glebowo-wodnych.”

Powyższy zapis w MPZP dopuszcza zabudowę działki nr 1 tylko obiektami służącymi uzupełnieniu podstawowego sposobu zagospodarowania, czyli na zieleń publiczną.

4.Czy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla działki nr 1 istnieją linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, tj. tereny przeznaczone na zieleń publiczną i tereny przeznaczone pod zabudowę placem zabaw?

Odpowiedź: Na załączonym do MPZP rysunku planu, na powierzchni działki nr 1, wyrysowane jest miejsce przeznaczone na plac zabaw dla dzieci i małe boiska, w postaci prostokąta z podpisem „Boisko''. Prostokąt ten zajmuje ok. 13% powierzchni działki nr 1. Cała powierzchnia działki nr 1 oznaczona jest jednym symbolem - 2ZP.

Pytanie

Czy w opisanej sytuacji dostawa przez X. działki nr 1 na rzecz Gminy (...) będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem X., dostawa działki nr 1 powinna być zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT, zgodnie z którym „zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.”

Działka będąca przedmiotem dostawy nie spełnia definicji terenu budowlanego, która została zawarta w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Zgodnie z istniejącym MPZP działka przeznaczona jest na zieleń publiczną, o symbolu 2ZP, przeznaczoną częściowo do zabudowania placem zabaw dla dzieci i małymi boiskami sportowymi dla dzieci. Planowana zabudowa nie zmienia jednak podstawowego charakteru i przeznaczenia działki. Place zabaw dla dzieci i małe boiska sportowe dla dzieci stanowią integralną część każdego nowocześnie urządzonego parku miejskiego.

Zgodnie z najnowszymi wyrokami Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczącymi zwolnienia z VAT dostawy terenu niezabudowanego, planowana zabudowa w przypadku terenów przeznaczonych na zieleń publiczną (o symbolu 2ZP) ma charakter pomocniczy i uzupełniający dla podstawowego przeznaczenia działki.

W wyroku sygn. akt I FSK 2325/19 z 1 marca 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny wskazuje: „Uprawniony jest więc wniosek, że to właśnie zapisane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego podstawowe przeznaczenie danego gruntu ma decydujące znaczenie dla określenia jego przeznaczenia. Dodatkowe funkcje przypisane do gruntu poprzez określenie jego przeznaczenia uznanego za dopuszczalne (pomocnicze), służą jedynie uzupełnieniu zasadniczego sposobu zagospodarowania danego terenu, ale go nie zmieniają.”

Z kolei w wyroku sygn. akt I FSK 49/22 z 26 kwietnia 2022 r. NSA orzeka iż „według miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego uzyskały (nieruchomości - dopisek X.) - jako podstawowe - przeznaczenie niebudowlane. z generalnym zakazem zabudowy, doznającym co prawda pewnych wyjątków, jednakże niezmieniającym istoty owego przeznaczenia. Biorąc pod uwagę, że celem Miasta B. jest stworzenie na terenach obejmujących m in. wskazane we wniosku działki obszaru rekreacyjnego, mającego służyć mieszkańcom do relaksu oraz aktywnego wypoczynku, należy uznać, iż dopuszczenie możliwości lokalizowania na nim pewnej infrastruktury znajduje uzasadnienie. Jednocześnie nie sposób przyjąć, aby takie regulacje doprowadzały do modyfikacji zasadniczego przeznaczenia gruntów, a zwłaszcza by stawały się one terenami budowlanymi. Dopuszczalne przekształcenia terenów zostały bowiem, po pierwsze, poddane ścisłym ograniczeniom - jako wyjątki od ogólnego zakazu zabudowy, wprost wyrażonego w cytowanych wyżej planach miejscowych - a po drugie, w pełni dostosowane do rekreacyjnego celu terenów."

W powołanym wyroku NSA wskazuje ponadto „prawidłowa interpretacja art. 2 pkt 33 ustawy o VAT wiąże się z przyjęciem, iż terenem budowlanym jest grunt, który zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (względnie decyzją o warunkach zabudowy) został przeznaczony na cele budowlane, przy czym decydujące znaczenie ma w tym kontekście wskazane w planie przeznaczenie podstawowe, dominujące".

Zatem skoro art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT przewiduje zwolnienie od podatku dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, to należy uznać, iż znajduje ono zastosowanie w przypadkach, w których przeznaczenie podstawowe gruntów stanowiących przedmiot transakcji jest - zgodnie z planem miejscowym - inne niż budowlane.

Ponieważ w ramach analizowanych zdarzeń przyszłych dostawy mają dotyczyć gruntów o dominującym przeznaczeniu na tereny zielone, rekreacyjne, z generalnym zakazem zabudowy, przy jednoczesnym dopełniającym umożliwieniu tworzenia obiektów sprzyjających urzeczywistnieniu głównych - niebudowlanych - celów wskazanych terenów, to ich zakwalifikowanie jako terenów budowlanych przez organ interpretacyjny należy ocenić jako błędne, zaś wynikające z tego uznanie, że grunty te nie podlegają zwolnieniu podatkowemu stanowi efekt nieprawidłowej wykładni przepisów prawa materialnego w zakresie objętym wyrażonym w skardze zarzutem.

Ponadto zauważyć należy, iż użycie w Uchwale Rady Gminy (...) w treści MPZP sformułowania „istniejący tor saneczkowy" nie przesądza o istnieniu budowli na działce przeznaczonej do sprzedaży. MPZP to akt prawa miejscowego, który jest przyjmowany w formie uchwały rady gminy i określa przeznaczenie, warunki zagospodarowania i zabudowy terenu, a także rozmieszczenie inwestycji celu publicznego. MPZP nie zawiera szczegółowej inwentaryzacji działek, dla których jest uchwalany. Wiarygodnym dokumentem, który przesądza zdaniem X. o nieistnieniu budowli w postaci „toru saneczkowego" na przeznaczonej do sprzedaży działce jest operat szacunkowy wykonany w lipcu 2022 r. przez profesjonalnego rzeczoznawcę. Brak w operacie szacunkowym opracowanym przez rzeczoznawcę „toru saneczkowego" świadczy o tym, że po ponad 22 latach od uchwalenia MPZP powierzchnia działki uległa tak intensywnemu i naturalnemu porośnięciu przez drzewa i krzewy, że hipotetycznie istniejący przed 2000 r. „tor saneczkowy” ujęty w MPZP, w 2022 r. już nie istnieje.

Tym samym przedmiotowa działka jest obecnie terenem niezabudowanym, której dostawa powinna być objęta zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy,

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Tym samym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie nieruchomości stanowi dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zaznacza się, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo (...) nadzorowaną przez Y., zarządzającą w imieniu Skarbu Państwa m.in. różnego rodzaju nieruchomościami stanowiącymi jego własność, które zostały uznane za nieprzydatne na cele obronności i bezpieczeństwa państwa. Do waszych zadań należy m.in. obrót nieruchomościami, w tym sprzedaż lokali mieszkalnych i innych nieruchomości oraz infrastruktury. Zarządzanie tym mieniem odbywa się zgodnie z wymogami racjonalnej gospodarki finansowej i polega m.in. na sprzedaży zbędnych nieruchomości. X. jest podatnikiem podatku VAT, prowadzi działalność, która jest w części zwolniona z podatku VAT, w części opodatkowana podatkiem VAT, a w części pozostaje poza działalnością gospodarczą. Aktualnie działka pełni dla okolicznych mieszkańców funkcję „dzikiego parku”, nie jest ogrodzona i nie jest zabudowana. Na części powierzchni działki występuje zróżnicowana i nienaturalna rzeźba terenu nazywana przez mieszkańców „torem saneczkowym”, którego historia powstania jest nieznana. Formalnie w dokumentacji X. „tor saneczkowy” nie istnieje. Najprawdopodobniej powstał on przed 1997 r. z ziemi wybranej podczas realizacji inwestycji budowlanych na sąsiadujących działkach, jako samowola budowlana okolicznych indywidualnych inwestorów. Obecnie cała powierzchnia działki jest porośnięta różnego typu roślinnością.

Po Państwa stronie powstała wątpliwość, czy do dostawy działki nr 1 możecie zastosować zwolnienie z podatku VAT na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Jak wynika z wniosku, jesteście Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a do waszych zadań własnych należy m.in. obrót nieruchomościami, w tym sprzedaż lokali mieszkalnych i innych nieruchomości oraz infrastruktury. Gospodarowanie mieniem polega w szczególności na sprzedaży zbędnych nieruchomości. Wobec powyższego, w ramach transakcji sprzedaży przedmiotowej działki nr 1 wystąpicie Państwo w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 503 ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Ponadto, stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Należy przy tym zaznaczyć, że w myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Wskazaliście Państwo we wniosku, że dla będącej przedmiotem dostawy niezabudowanej działki nr 1 nie wydano decyzji o warunkach zabudowy. Natomiast zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego cała powierzchnia działki nr 1 oznaczona jest jednym symbolem 2ZP (gdzie ZP oznacza teren przeznaczony na zieleń publiczną), a jej przeznaczenie wynikające z tego planu to: „Teren projektowanego placu zabaw dla dzieci i małe boiska, oznaczony na rysunku planu symbolem 2ZP.” Nie ma w tym planie rozróżnienia na przeznaczenie podstawowe i uzupełniające. Zapis w MPZP dopuszcza zabudowę tej działki wyłącznie obiektami służącymi uzupełnieniu podstawowego sposobu jej zagospodarowania, czyli na zieleń publiczną.

W przepisach szczegółowych MPZP dotyczących działki nr 1 uchwalono, że na terenie projektowanego placu zabaw dla dzieci i małych boisk należy przewidzieć zachowanie istniejącego „toru saneczkowego”, urządzenie i wyposażenie placów zabaw dla dzieci młodszych i dla dzieci starszych i wielofunkcyjne boisko sportowe oraz alejki - ciągi piesze i miejsca wypoczynkowe oraz urządzenie zieleni na części terenu stanowiącego otoczenie boiska sportowego i toru saneczkowego. Dopuszcza się wykonanie niezbędnie koniecznych przekształceń rzeźby terenu i wycinki drzew w części terenu przeznaczonego pod boisko sportowe, przy czym istniejąca rzeźba terenu i zadrzewienie podlegają ochronie.

Zauważyć tu należy, że analiza ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Przy ocenie, czy przedmiotowe tereny oznaczone ww. symbolami planu zagospodarowania przestrzennego stanowią tereny budowlane, nie wystarczy analiza ich podstawowego przeznaczenia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Uwzględnić bowiem należy również zapisy dotyczące przeznaczenia dopuszczalnego tego terenu, w którym ustalono możliwość lokalizacji obiektów budowlanych. Ewentualnie wznoszone obiekty, co prawda uzupełniają podstawową funkcję gruntu, co jednak nie zmienia faktu, że sama możliwość wybudowania wskazanych obiektów oznacza, że działki te stanowią grunt przeznaczony pod zabudowę.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że ustawodawca nie uzależnił charakteru terenu od głównego celu, który będący przedmiotem opodatkowania VAT teren ma spełniać, lecz zwolnienie od opodatkowania VAT zależy od możliwości dokonania zabudowy wskazanego terenu.

Zatem – wbrew Państwa wskazaniu - z uwagi na powyższe informacje należy stwierdzić, że działka o nr 1 mająca być przedmiotem sprzedaży, stanowi grunt z możliwością jego zabudowy, a więc spełnia definicję terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Z racji tego przedmiotowa transakcja nie może podlegać zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT.

Mając na uwadze, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowego terenu oznaczonego symbolem 2ZP dopuszcza możliwość lokalizacji w jego obrębie przede wszystkim placu zabaw dla dzieci i małych boisk sportowych oraz alejek i ciągów pieszych, a także powstanie w jego obrębie miejsc wypoczynkowych, należy stwierdzić, że teren ten stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę, zatem jest terenem budowlanym.

W konsekwencji, sprzedaż tej działki nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1.towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2.przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że działka nr 1 od momentu nabycia w 1997 r. nie była przez Państwa wykorzystywana do jakiejkolwiek działalności (ani zwolnionej z podatku VAT ani opodatkowanej podatkiem VAT), ani nie pozyskiwaliście z niej Państwo żadnych dochodów. Ponadto, działka została przejęta przez Państwa nieodpłatnie na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego od Y. Nabycie nie nastąpiło więc w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W takiej sytuacji nie można mówić, że przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu działki lub że takie prawo nie przysługiwało, bowiem nie było podatku, który moglibyście Państwo odliczyć. Oznacza to, że nie zostały spełnione warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy i w konsekwencji dostawa działki nr 1 nie może korzystać również ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zatem, skoro do dostawy niezabudowanej działki nr 1 nie znajdzie zastosowania zwolnienie z podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 ustawy, przedmiotowa transakcja będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla przedmiotu dostawy.

Państwa stanowisko uznać należy za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego przez Państwa we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy również wskazać, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a w zw. z art. 42b ustawy o VAT.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa w uzasadnieniu własnego stanowiska wyroków sądów należy zaznaczyć, że każdy z wyroków zapada na gruncie unikalnego stanu faktycznego i w zasadzie wyłącznie do niego się ogranicza. Ocena omawianej kwestii, tj. skutków sprzedaży nieruchomości nie jest kwestią uniwersalną, dającą się odnieść do ogólnych okoliczności w analizowanych sprawach, lecz opiera się na wielu przesłankach podnoszonych wyżej przez organ podatkowy i powinna być dokonywana z punktu widzenia każdego odrębnego stanu faktycznego. Specyfika działalności podmiotów jest na tyle różnorodna, że niekiedy nawet podobne okoliczności faktyczne nie spowodują analogicznych konsekwencji prawnopodatkowych, a tym samym nie mogą być tożsamo traktowane.

Zatem z uwagi na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw, powołane przez Państwa orzeczenia sądowe, choć stanowią element argumentacji, to nie mogą stanowić podstawy do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).