W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Jak stanowi art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy:

W myśl art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy:

Wszystkie elementy, jakie powinna zaiwierać faktura określa art. 106e ust. 1 ustawy.

Z kolei art. 106d ust. 1 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 2 pkt 31 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 32 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 32a ustawy:

Na mocy art. 106e ust. 1 pkt 17 ustawy:

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy:

Wszystkie elementy, jakie powinna zawierać faktura korygująca określa art. 106j ust. 2 ustawy.

Ponadto, stosownie do art. 106l ust. 1 ustawy:

Zgonie z art. 106l ust. 2 ustawy:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że są Państwo polskim rezydentem podatkowym oraz podmiotem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

W ramach prowadzonej działalności Państwa Spółka zawarła oraz planuje zawierać w przyszłości umowy z podwykonawcami dotyczące świadczenia przez Kontrahentów na rzecz Spółki usług. Umowy zawierane przez Spółkę z Kontrahentami będą zawierały zapisy dotyczące samofakturowania, zgodnego z zasadami określonymi w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT. Według zapisów umowy, Kontrahent upoważni Spółkę do wystawiania w jego imieniu i na jego rzecz faktur VAT, faktur korygujących oraz ich duplikatów, dokumentujących wykonanie przez Kontrahenta usług na rzecz Spółki.

Faktury VAT, faktury korygujące oraz ich duplikaty będą wystawiane przez Spółkę (w ramach procedury samofakturowania) zgodnie z przepisami ustawy o VAT. W szczególności faktury VAT i faktury korygujące wystawiane przez Spółkę będą zawierały wszystkie wymagane elementy, określone w art. 106e ustawy o VAT (art. 106j w odniesieniu do faktur korygujących). Faktury VAT i faktury korygujące będą również wystawiane w terminach określonych przepisami ustawy o VAT. Ponadto, faktury VAT oraz faktury korygujące wystawione przez Spółkę w imieniu Kontrahenta będą zawierać oznaczenie „SAMOFAKTUROWANIE”. W ramach umowy zawartej pomiędzy Kontrahentem, a Spółką Kontrahent będzie oświadczał, że zapoznał się i zatwierdził projekt faktury VAT i faktury korygującej z oznaczeniem „SAMOFAKTUROWANIE”.

Faktury VAT, faktury korygujące oraz ich duplikaty będą wysyłane Kontrahentowi w formie elektronicznej w ustalonym przez strony czasie od daty ich wystawienia (Kontrahent udzieli pisemną zgodę na wystawianie i przysłanie przez Spółkę faktur VAT i faktur korygujących oraz ich duplikatów w formie elektronicznej).

Zgodnie z zapisami umowy pomiędzy stronami w zakresie samofakturowania w sytuacji, gdy Kontrahent nie wniesie zastrzeżeń/uwag do faktury VAT lub faktury korygującej w ustalonym przez strony czasie od daty otrzymania dokumentu wystawionego przez Spółkę, będzie to oznaczać, że Kontrahent przyjął taki dokument bez uwag. W takiej sytuacji faktura VAT lub faktura korygująca będzie wiążąca dla stron (tzw. milczący akcept).

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zastosowania przez Spółkę procedury samofakturowania z zastosowaniem milczącego akceptu jako formy zatwierdzania faktur VAT i faktur korygujących przez Kontrahenta.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że generalnie faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego sprzedaży/zakupu. Faktura jest dokumentem o charakterze sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), zatem musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza np. fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Instytucja tzw. „samofakturowania” dotyczy art. 106d ustawy. Przepis ten określa przypadki i warunki, których spełnienie pozwala na wystawianie faktur dokumentujących dane czynności przez podmioty inne niż wykonujące daną czynność (dostawa towarów, świadczenie usług). Takim podmiotem może być przykładowo nabywca towarów lub usług. Pomimo więc, że zgodnie z ogólną regułą, to podatnik dokonujący dostawy towarów lub usług wystawia fakturę dokumentującą daną transakcję, to jednak w myśl ww. przepisu ustawy, funkcja ta może zostać powierzona także nabywcy towarów lub usługobiorcy.

Wystawianie faktur w procesie „samofakturowania” może zostać zastosowane pod warunkiem istnienia wcześniej zawartej (a zatem zawartej przed wystawieniem pierwszej faktury przez nabywcę w imieniu i na rzecz podatnika dokonującego sprzedaży) umowy. Ustawodawca nie określa żadnych – poza jednym – elementów, które umowa ta powinna zawierać. Tym jedynym określonym przez ustawodawcę elementem, który powinien zostać ujęty w przedmiotowej umowie jest określenie procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, w imieniu i na rzecz którego faktury są wystawiane.

Zatem przepisy ustawy wymagają istnienia procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, nie wskazują natomiast, jak procedura ta ma być określona. Jednakże, w najlepszym interesie podatnika dokonującego dostawy towarów (świadczącego usługę) jest, aby procedura ta była właściwie określona i przestrzegana, z uwagi na to, że wystawienie faktury przez nabywcę towaru lub usługi wiąże się z określeniem kwoty podatku należnego w imieniu i na rzecz dostawcy/usługodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy w zakresie podatku VAT nie przewidują jakichkolwiek ograniczeń lub wymogów odnośnie sposobu zatwierdzania przez podatnika faktur, wystawionych w jego imieniu i na jego rzecz przez nabywcę, w procedurze samofakturowania. Strony umowy o samofakturowaniu mogą zatem w dowolny sposób kształtować formę zatwierdzania poszczególnych faktur wystawianych przez nabywcę w imieniu i na rzecz podatnika ‒ sprzedawcy towarów lub usług.

Ponadto, zgodnie z art. 106d ust. 1 ustawy, ważne jest aby strony transakcji potrafiły udowodnić, że porozumienie takie zostało zawarte i że sprzedawca zatwierdza poszczególne faktury według określonej przez strony zasady. Istotne jest także określenie właściwej procedury akceptacji faktur przez sprzedawcę. Bowiem w sytuacji, gdy nabywca nie przedstawi faktury do akceptacji sprzedawcy, to i tak dostawca nie będzie zwolniony z obowiązku odprowadzenia podatku należnego z tytułu dokonanej dostawy.

Z przedstawionego przez Państwa opisu sprawy wynika, że zgodnie z zapisami umowy pomiędzy stronami w zakresie samofakturowania w sytuacji, gdy Kontrahent nie wniesie zastrzeżeń/uwag do faktury VAT lub faktury korygującej w ustalonym przez strony czasie od daty otrzymania dokumentu wystawionego przez Spółkę, przyjął taki dokument bez uwag. W takiej sytuacji faktura VAT lub faktura korygująca będzie wiążąca dla stron (tzw. milczący akcept).

Zatem powyższe działanie będzie oznaczać spełnienie warunku istnienia określonej procedury zatwierdzania poszczególnych faktur VAT i faktur korygujących przez Kontrahenta, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy.

Podsumowując, w okolicznościach przedstawionej sprawy, Spółka będzie mogła zastosować procedurę samofakturowania z zastosowaniem milczącego akceptu jako formy zatwierdzania faktur VAT i faktur VAT korygujących przez Kontrahentów.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się z kolei do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur VAT i faktur korygujących wystawionych przez Spółkę w ramach samofakturowania, na zasadach ogólnych wskazać należy, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

W myśl tego przepisu:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy:

Zatem, w przypadku faktur wystawianych przez nabywcę w ramach tzw. samofakturowania warunkiem obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tych faktur jest zaakceptowanie danej faktury przez podmiot, w imieniu i na rzecz którego faktura ta została wystawiona.

Jak wskazano w niniejszej interpretacji zostanie spełniony przez Państwa warunek określony w art. 106d ust. 1 ustawy tj. faktury VAT i faktury korygujące wystawione przez Spółkę w ramach procedury samofakturowania będą akceptowane przez Kontrahentów zgodnie z zapisami umowy zawartej między stronami (w tym w drodze milczącego akceptu).

Jednocześnie jak wynika z opisu sprawy usługi świadczone przez Kontrahentów na rzecz Spółki, dokumentowane przez Spółkę w ramach samofakturowania są i będą w przyszłości wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Ponownie należy podkreślić, że przepisy ustawy nie przewidują jakichkolwiek wymagań co do formy i sposobu akceptacji faktur wystawionych w ramach tzw. samofakturowania. Tym samym, podmioty mogą swobodnie określać sposób i formę akceptacji poszczególnych faktur. Istotne jest wyłącznie, by przyjęta procedura akceptacji poszczególnych faktur została określona w umowie zawartej pomiędzy nabywcą, a sprzedawcą towaru lub usługi. Skoro zatem, żaden przepis w zakresie podatku VAT nie określa w jakiej konkretnie formie ma być dokonane zatwierdzenie faktur wystawionych w systemie samofakturowania, ani nie wskazuje żadnych niedopuszczalnych form zatwierdzania, należy przyjąć, że każda określona przez strony umowy o samofakturowaniu forma zatwierdzania faktur jest dopuszczalna.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że faktury wystawione przez Spółkę w imieniu i na rzecz Kontrahentów, gdy ich zatwierdzenie następuje zgodnie z procedurami wskazanymi w opisie sprawy (w tym w sposób milczący), a nabywane usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, upoważniają Spółkę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tych faktur.

Podsumowując, przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur VAT i faktur korygujących wystawionych przez Spółkę w ramach samofakturowania na zasadach ogólnych, przy założeniu spełnienia warunku z art. 86 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytania oznaczonego we wniosku jako nr 3) wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).