Interpretacja indywidualna z dnia 17.11.2020, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.613.2020.1.MPU, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie przyjęcia, że do planowanej sprzedaży działek oraz &½ udziału w działce nie ma zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT i transakcja sprzedaży powinna być opodatkowana

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 października 2020 r. (data wpływu 19 października 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przyjęcia, że do planowanej sprzedaży działek nr (...) i nr (...) oraz &½ udziału w działce nr (...) nie ma zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT i transakcja sprzedaży powinna być opodatkowana jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przyjęcia, że do planowanej sprzedaży działek nr (...) i nr (...) oraz &½ udziału w działce nr (...) nie ma zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43ust. 1 pkt 10 i10a ustawy o VAT i transakcja sprzedaży powinna być opodatkowana.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jako spółka, jest deweloperem, czynnym podatnikiem VAT. Kupuje grunty, buduje na nich budynki wielorodzinne i sprzedaje lokale mieszkalne objęte 8% VAT-em. 01.10.2014 r. Wnioskodawca kupił od osób fizycznych działki gruntu. Wnioskodawca nie odliczał od tej transakcji VAT, była ona objęta PCC. Nie wprowadzał majątku do ewidencji środków trwałych traktując to jako inwestycje. W międzyczasie Wnioskodawca postanowił sprzedać część działek. Temat dotyczy Działek: (...) o pow. (...) m² zabudowanej budynkiem mieszkalnym, (...) o pow. (...) m² zabudowanej budynkiem gospodarczym, (...) &½ udziału w działce o pow. (...) m² (droga dojazdowa nieutwardzona a jedynie wydzielona geodezyjnie). Wnioskodawca sprzedaje ww. działki podmiotowi VAT (dalej jako ,,Nabywca), który na podstawie otrzymanej decyzji wyburzy istniejące budynki i postawi swój pawilon handlowy. Dla ww. działek istnieje decyzja o warunkach zabudowy. Istotne jest to że budynki nigdy nie były przez Wnioskodawcę użytkowane ani wynajmowane. Od początku Wnioskodawca wiedział, że trzeba je będzie wyburzyć Działki Wnioskodawca kupił 01.10.2014 od osób fizycznych. Transakcja nie była objęta VAT-em. Nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia VAT naliczonego. Nieruchomość traktowana była jak inwestycja z zamiarem wyburzenia budynków z których nigdy Wnioskodawca nie korzystał. Budynki nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy. Nieruchomość nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Nabywcę działki Wnioskodawca pozyskał kontaktując się z działem ekspansji Nabywcy. Obiekty posadowione na działce będą na dzień sprzedaży budynkami. Dla budynku mieszkalnego PKOB to (...) zaś dla budynku gospodarczego PKOB to (...) Budynki są trwale związane z gruntem. Wnioskodawca nie ma wiedzy kiedy budynki zostały oddane do użytkowania jest to co najmniej 50 lat. Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie ww. budynków. Wnioskodawca nie ma wiedzy kiedy budynki były zasiedlone po raz pierwszy. Należy przyjąć iż jest to co najmniej 50 lat. W całym okresie posiadania przez Wnioskodawcę ww. budynków nie były one wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych. Wnioskodawca posiada również inne nieruchomości buduje na nich mieszkania i sukcesywnie sprzedaje. Aktualna inwestycja Wnioskodawcy to (...)w (...) przy ul. (...) gdzie w ramach 1 etapu buduje budynki (...),(...) i (...) w których znajduje się (...) mieszkań.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż wyżej opisanych nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czy też ma zastosowanie zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług?

Wnioskodawca, uważa że w związku z tym iż inwestycję traktował jako zakup gruntu, nigdy nie wykorzystywał budynków, od razu nosząc się z zamiarem ich wyburzenia należy przyjąć iż nie ma zastosowania zwolnienie o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT i transakcja sprzedaży powinna być opodatkowana podstawową stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zatem budynki i budowle oraz nieruchomości gruntowe (działki) spełniają definicję towaru określoną art. 2 pkt 6 ustawy o VAT a ich sprzedaż stanowi dostawę o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Uwzględniając powyższe przepisy stwierdzić należy, że opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze więc, konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Treść wniosku wskazuje, że przedmiotem planowanej sprzedaży mają być działka nr (...) zabudowanej budynkiem mieszkalnym, działka nr (...) zabudowanej budynkiem gospodarczym, oraz &½ udziału w działce nr (...), która jest niezabudowana (droga dojazdowa nieutwardzona a jedynie wydzielona geodezyjnie).

Zgodnie z opisem Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, jest deweloperem, czynnym podatnikiem VAT. Kupuje grunty, buduje na nich budynki wielorodzinne i sprzedaje lokale mieszkalne objęte 8% VAT-em. Przedstawiony we wniosku opis sprawy jednoznacznie wskazuje, że działki mające być przedmiotem planowanej sprzedaży Wnioskodawca nabył w ramach działalności gospodarczej w takim właśnie celu. Tym samym planowana sprzedaż działek opisana we wniosku będzie dokonywana przez Wnioskodawcę jako podatnika podatku VAT w rozumieniu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

W art. 43 ust. 1 ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku od towarów i usług, dla dostawy nieruchomości niezabudowanych (pkt 9 ww. przepisu) oraz nieruchomości stanowiących budynki, budowle lub ich części (pkt 10 i pkt 10a) spełniających określone w tych przepisach warunki. Zwolnienie od podatku sprzedaży ww. towarów jest również możliwe w oparciu o normę art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do planowanej sprzedaży dwóch działek zabudowanych tj. działki nr (...) zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz działki nr (...) zabudowanej budynkiem gospodarczym wskazać należy, co następuje.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest co do zasady zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, który stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jak wynika z opisu sprawy dwie z mających być przedmiotem sprzedaży działek są zabudowane:

• działka nr (...) o pow. (...)m² zabudowana budynkiem mieszkalnym, PKOB to (...),
• nr (...) o pow. (...) m² zabudowanej budynkiem gospodarczym, PKOB (...).

Ponadto jak wynika z opisu sprawy, obiekty posadowione na działce będą na dzień sprzedaży budynkami. Budynki są trwale związane z gruntem. Wnioskodawca nie ma wiedzy kiedy budynki zostały oddane do użytkowania ani kiedy budynki były zasiedlone po raz pierwszy. Należy przyjąć że jest to co najmniej 50 lat. W całym okresie posiadania przez Wnioskodawcę ww. budynków nie były one wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych. Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie ww. budynków. Budynki nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy i nigdy nie były przez Wnioskodawcę użytkowane. Nieruchomość nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Transakcja nie była objęta VAT-em. Nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Odnosząc zatem przedstawiony we wniosku opis sprawy do przywołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku mieszkalnego posadowionego na działce nr (...) oraz budynku gospodarczego posadowionego na działce nr (...), a ich dostawą w ramach planowanej transakcji sprzedaży upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

W związku z powyższym, dla planowanej dostawy opisanych we wniosku budynków tj. budynku mieszkalnego posadowionego na działce nr (...) oraz budynku gospodarczego posadowionego na działce nr (...) zostały spełnione warunki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji dostawa działek nr (...) i (...), na których posadowione są te budynki, przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy, objęta będzie zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

W związku z tym, że dostawa budynku mieszkalnego posadowionego na działce nr (...) oraz budynku gospodarczego posadowionego na działce nr (...), będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dalsza analiza zwolnień ww. czynności wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy jest bezpodstawna.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w związku z tym, iż inwestycję traktował jako zakup gruntu, nigdy nie wykorzystywał budynków, od razu nosząc się z zamiarem ich wyburzenia należy przyjąć iż nie ma zastosowania zwolnienie o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT i transakcja sprzedaży powinna być opodatkowana podstawową stawką oceniane w kontekście dostawy budynku mieszkalnego posadowionego na działce nr (...) oraz budynku gospodarczego posadowionego na działce nr (...) jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do sprzedaży &½ udziału w działce nr (...), która jak podaje Wnioskodawca jest drogą dojazdową nieutwardzoną a jedynie wydzieloną geodezyjnie to wskazać należy, że:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z powyższego przepisu należy wywieść, że opodatkowane są te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi, czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Z powyższego wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia natomiast pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy wskazuje, że dla działek mających być przedmiotem planowanej sprzedaży istnieje decyzja o warunkach zabudowy. Z opisu sprawy nie wynika, by na działce nr (...) znajdowała się budowla w postaci drogi.

Tym samym skoro dla działki nr (...) (&½ udziału o pow. (...) m²), która jak podano w opisie sprawy jest drogą dojazdową nieutwardzona, a jedynie wydzieloną geodezyjnie co prowadzi do wniosku, że jest niezabudowana istnieje decyzja o warunkach zabudowy to działka ta stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę, czyli jest terenem budowlanym i jej sprzedaż nie będzie podległa zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Należy jednak wskazać, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie wspomnianego już wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Przypomnieć należy, że zgodnie tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów zarówno nieruchomości, jak i ruchomości przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów,
• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca 1 października 2014 r. kupił od osób fizycznych działki gruntu, nie odliczał od tej transakcji VAT, była ona objęta PCC, nie była objęta VAT-em. Wnioskodawca nie wprowadzał majątku do ewidencji środków trwałych traktując to jako inwestycje. Wnioskodawca podał, że nie przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT naliczonego.

W tym miejscu wskazać należy, że NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 stwierdził, że ,,zwolnienie, którym mowa w art. 136 lit. b dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zatem w analizowanej sprawie przesłanki uprawniające do zastosowania do sprzedaży &½ udziału w działce nr (...) zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie zostaną spełnione. Jak bowiem podano w opisie zdarzenia przyszłego w związku z nabyciem od osób fizycznych 1 października 2014 r. m.in. działki nr (...) (w której &½ udziału ma być przedmiotem planowanej sprzedaży) Wnioskodawca, nie odliczał podatku VAT, transakcja ta bowiem nie była objęta podatkiem VAT lecz była objęta podatkiem PCC. Wnioskodawca podał, że nie przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT naliczonego. Skoro więc dostawa na rzecz Wnioskodawcy nie była objęta podatkiem VAT to nie można uznać, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Tym samym nie jest spełniony jeden z warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, których łączne spełnienie jest niezbędne do zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

W konsekwencji sprzedaż wskazanego we wniosku udziału w działce nr (...) nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Skoro do omawianej transakcji dostawy udziału w działce nr (...) nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy oraz z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, przedmiotowa transakcja będzie podlegała opodatkowaniu stawką właściwą dla tej czynności.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w związku z tym, iż inwestycję traktował jako zakup gruntu, nigdy nie wykorzystywał budynków, od razu nosząc się z zamiarem ich wyburzenia należy przyjąć iż nie ma zastosowania zwolnienie o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT i transakcja sprzedaży powinna być opodatkowana podstawową oceniane w kontekście dostawy udziału w działce nr (...) również jest nieprawidłowe. Wnioskodawca bowiem brak zastosowania zwolnienia wywodzi z błędnej podstawy prawnej.

Jednocześnie Organ wyjaśnia, że w kwestii wysokości stawki podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z23października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej