Obowiązek rejestracji jako podatnik podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy Pani obowiązku rejestracji jako podatnik podatku od towarów i usług w związku z sprzedażą działek nr 1, 2, 3, 4 i 5.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego :

Jest Pani osobą fizyczną, która chce dokonać sprzedaży niezabudowanych nieruchomości gruntowych (których jest Pani właścicielem na zasadzie wspólności ustawowej majątkowej). Z racji iż jest Pani wraz z małżonkiem … współwłaścicielem nieruchomości gruntowych których dotyczy aktualne zapytanie, informuje Pani, że w odpowiedzi na identyczne zapytanie dotyczące tych samych przedmiotowych działek mąż otrzymał interpretację nr …z której wynika obowiązek rejestracji jako czynny podatnik VAT. Z racji wydanej dla męża interpretacji podatkowej z której wynika obowiązek rejestracji osoby fizycznej jako czynnego podatnika podatku VAT bezpośrednio przed terminem zawarcia umowy przyrzeczonej opisanych we wniosku nieruchomości gruntowych, będąc ich współwłaścicielem, chciałaby Pani mieć pewność powstałego po Pani stronie identycznego obowiązku podatkowego. Sprzedaż w przyszłości opisanych we wniosku nieruchomości gruntowych ma nastąpić do spółki z o.o. w której jest Pani współudziałowcem wraz z małżonkiem. Czynność sprzedaży w przyszłości będzie Pani powtarzać pięciokrotnie, ponieważ posiada Pani we wspólności majątkowej małżeńskiej 5 niezabudowanych nieruchomości gruntowych. Numery geodezyjne i powierzchnie działek położonych w …, przy ulicy ... które są przedmiotem wniosku poniżej: 1 – 540m² ,2 – 540m², 3 – 540m², 4 – 540m² 5 – 540m². Poniżej opis sposobu nabycia poszczególnych działek:

-1 – nabyła Pani wraz z małżonkiem od osoby fizycznej na podstawie umowy kupna-sprzedaży,

-2 – nabyła Pani wraz z małżonkiem od osoby fizycznej na podstawie umowy kupna-sprzedaży,

-3 – nabyła Pani na podstawie rozszerzenia umowy małżeńskiej w roku 2009,

-4 – nabyła Pani na podstawie rozszerzenia umowy małżeńskiej w  roku 2009,

-5 – nabyła Pani na podstawie rozszerzenia umowy małżeńskiej w  roku 2009.

Żadna z nieruchomości opisanych we wniosku nie była nabyta jako czynność opodatkowana podatkiem VAT i nie była udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT. Przy nabyciu nieruchomości opisanych we wniosku nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT. Czynności te nie były opodatkowane podatkiem VAT.

Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Wraz z małżonkiem jest Pani jedynie udziałowcem w spółce z o.o. od grudnia 2021 roku. Podstawowym profilem działalności są usługi budowlane. Nie wykorzystywała Pani nieruchomości opisanych we wniosku w  działalności gospodarczej. Nie posiada Pani statusu rolnika ryczałtowego. Opisane we wniosku nieruchomości nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej. Z opisanych we wniosku nieruchomości nie dokonywała Pani sprzedaży płodów rolnych.

Nieruchomości będące przedmiotem wniosku były wykorzystywane do tej pory na Pani prywatne (osobiste) potrzeby (nie były to czynności zwolnione, opodatkowane lub nie podlegające VAT).

Jednakże w dniu 08.03.2022 roku, z majątku wspólnego z małżonkiem nastąpiło zbycie (na podstawie umowy sprzedaży) działki nr 3 na rzecz spółki której jest Pani udziałowcem. Od tej transakcji spółka odprowadziła w dniu wczorajszym u notariusza podatek od nabycia czyli PCC. Przez cały okres posiadania opisanych we wniosku nieruchomości wykorzystywała je Pani na cele prywatne (osobiste). Były to działki rekreacyjne bezpośrednio przylegające do działki na której Pani mieszka. Syn grał tam w piłkę, na działce był rozłożony basen i trampolina dla dzieci.

Opisane nieruchomości gruntowe nie były wykorzystywane kiedykolwiek do jakiejkolwiek formy prowadzenia działalności. Nieruchomości ujęte we wniosku nigdy nie były przedmiotem jakichkolwiek umów i nie czerpała Pani z nich pożytków.

Nieruchomości ujęte we wniosku nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Do dnia dzisiejszego nie nastąpiło uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla ujętych we wniosku nieruchomości. Dla nieruchomości ujętych we wniosku są wydane aktualne warunki zabudowy. Przewidziana zabudowa jednorodzinna, wnioskowała Pani wspólnie z małżonkiem o wydanie warunków zabudowy. Nieruchomości o numerach 1, 2, 4, 5, są nadal Pani własnością.

Nieruchomość o numerze 3 zbyła Pani w dniu 08.03.2022 roku. Nie zawierała Pani ze spółką umowy przedwstępnej. Zawarła Pani umowę przyrzeczoną, cena sprzedaży działki została ustalona na kwotę 60000 zł, umowa została zawarta u notariusza. Dla nieruchomości opisanych we wniosku nie zawierała Pani ze spółką umów przedwstępnych Dla nieruchomości 1, 2, 4, 5 nie udzielała Pani pełnomocnictwa przedstawicielowi spółki.

W celu zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości nr 3, w dniu 08.03.2022 roku udzieliła Pani pełnomocnictwa przedstawicielowi spółki. Pełnomocnictwo upoważniało do reprezentowania Spółki o firmie …Spółka z o.o. z siedzibą w … przy zawarciu umowy, której przedmiotem było nabycie w drodze umowy sprzedaży, stanowiącej własność małżonków … i … niezabudowanej działki nr 3. Poniosła Pani wraz z małżonkiem nakłady na uzbrojenie wszystkich wymienionych we wniosku działek w zakresie doprowadzenia wody oraz rozbudowy sieci kanalizacyjnej oraz podpisała Pani umowy z gestorami sieci w postaci spółek … oraz … na doprowadzenie sieci energetycznej oraz gazowej.

Dokonywała Pani wraz z małżonkiem wcześniej sprzedaży nieruchomości gruntowych o numerach 6 oraz 7. Działki te nabyła Pani w drodze umowy kupna– sprzedaży w roku 2018 do majątku prywatnego celem ochrony siły nabywczej rodzinnych oszczędności.

Do momentu sprzedaży wykorzystywała Pani je na cele prywatne (osobiste). Niestety z racji utraty pracy przez męża w roku 2019, był jedynym żywiciel rodziny (do dnia dzisiejszego), została Pani zmuszona przez sytuację życiową oraz pojawienie się wirusa Covid, do zbycia końcem lutego 2020 nieruchomości gruntowej o numerze 6. Na tej działce chciała Pani wraz z małżonkiem docelowo wybudować budynek mieszkalny celem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Pani dorastających dzieci. Niestety sytuacja życiowa oraz pandemia zmusiły Panią do podjęcia decyzji o sprzedaży (na moment sprzedaży budynek mieszkalny posiadał wymurowane ściany parteru).

W roku 2021 z racji przedłużającej się pandemii Covid oraz obawiając się utraty płynności finansów rodzinnych wspólnie z małżonkiem zdecydowała się Pani na sprzedaż z majątku prywatnego działki nr 7 celem zabezpieczenia finansowego bytu rodzinie. Na moment sprzedaży działka nr 7 nie była zabudowana. Nie odprowadzała Pani od tych transakcji podatku VAT, nie składała Pani deklaracji VAT-7 oraz zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Środki uzyskane ze sprzedaży zostały przeznaczone na bieżące i  przyszłe potrzeby rodzinne (osobiste).

Pytanie:

Z racji powtarzalności czynności sprzedaży nieruchomości z majątku prywatnego, jako osoby fizycznej do spółki z o. o. której jest Pani udziałowcem – czy powtarzalne czynności noszą znamiona czynności zarobkowej i tym samym powinna Pani jako osoba fizyczna zarejestrować się jako podatnik VAT?

Pani stanowisko w sprawie:

Opisana powyżej czynność planowanych sprzedaży pięciu nieruchomości gruntowych nosi znamiona zarobkowe i pomimo iż sprzedaż będzie wykonywana przez osobę fizyczną, nosi znamiona obrotu profesjonalnego i tym samym powinna zarejestrować się Pani jako czynny podatnik VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą VAT”,

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195–221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740, ze. zm.).

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego:

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 198 ustawy Kodeks cywilny:

Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2020 r. poz. 1359).

Stosownie do art. 31 § 1 powołanego wyżej Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy przepisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Jak wskazano wyżej „działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. „Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pani wątpliwości dotyczą obowiązku zarejestrowania się jako podatnik podatku od towarów  i usług w związku z sprzedażą działek nr 1, 2, 3, 4 i  5, na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialności, w której udziałowcem jest Pani i  Pani mąż. W istocie Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w ramach opisanych sprzedaży ww. działek będzie Pani działała jako podatnik podatku od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem ustalić, czy, w odniesieniu do opisanych czynności sprzedaży nieruchomości, będzie Pani spełniała przesłanki do uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmowała Pana działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

W opisie sprawy wskazała Pani, że dla nieruchomości objętych wnioskiem (tj. działek nr 1, 2, 3, 4 i 5) wydane są aktualne warunki zabudowy. Z opisu sprawy wynika również, że warunki zabudowy zostały wydane na Pani wniosek.

Wskazała Pani także, że poniosła Pani nakłady na uzbrojenie wszystkich wyżej wymienionych działek. Jak wynika z opisu sprawy poniosła Pani nakłady w zakresie doprowadzenia wody oraz rozbudowy sieci kanalizacyjnej. Ponadto podpisała Pani umowy z gestorami sieci na doprowadzenie energii elektrycznej oraz gazu. Dla nieruchomości ujętych we wniosku są wydane aktualne warunki zabudowy, które przewidują zabudowę jednorodzinną, o wydanie warunków zabudowy wnioskowała Pani wspólnie z małżonkiem.

Powyższe wskazuje, że podjęła Pani szereg czynności, które istotnie wpływają na zwiększenie wartości działek nr 1, 2, 3, 4 i 5. Fakt podjęcia tych czynności oraz ich liczba nadaje zatem czynnościom sprzedaży działek 1, 2, 3, 4 i 5 charakter działalności profesjonalnej – zbliżonej do działalności wykonywanej przez podmioty zawodowo zajmujące się sprzedażą nieruchomości.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty opis sprawy stwierdzić należy, że opisana przez Panią sprzedaż działek nr 1, 2, 3, 4 i 5, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, będzie stanowić dostawę dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Pani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to sprzedaż ww. działek nr 1, 2, 3, 4 i 5 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 96 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

Z przytoczonego przepisu wynika, że obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dotyczy podmiotów, które są uznane za podatnika podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższy obowiązek nie dotyczy jednak podmiotów korzystających ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług, jak też wykonujących wyłącznie czynności zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 . Jak wskazuje bowiem art. 96 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług:

Zatem w przypadku podmiotów korzystających ze zwolnienia określonego  art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. zwolnienia podmiotowego, albo wykonujących wyłącznie czynności zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług złożenie zgłoszenia rejestracyjnego w podatku od towarów i usług jest fakultatywne.

Z uwagi na powyższe dla udzielenia odpowiedzi na Pani pytanie konieczne jest dokonanie analizy w celu ustalenia, czy korzysta Pani, ze zwolnień określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 i 9 oraz w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze  zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym,  itp.

Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy:

Jednocześnie należy wskazać, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 - Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen - „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2021 r. poz. 741 ze zm.):

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: