Nieuznania Sprzedających za podatników podatku VAT w związku z dostawą niezabudowanych działek gruntu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe w zakresie nieuznania Sprzedających za podatników podatku VAT w związku z dostawą Nieruchomości (działek nr 1, 2 i 3) i opodatkowania tej czynności (pytanie nr 1 wniosku).

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

28 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 22 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Sprzedających za podatników podatku VAT w związku z dostawą Nieruchomości (działek nr  1, 2 i 3) (pytanie nr 1 wniosku)

 Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 września 2022 r. (wpływ 14 września 2022 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pani A.Z.

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Pan T.Z.

Opis zdarzenia przyszłego

Zainteresowani będący osobami fizycznymi, mający miejsce zamieszkania na terytorium Polski, zamierzają sprzedać nieruchomość gruntową niezabudowaną. Nieruchomość składa się z trzech działek o numerach: 1, 2 i 3, o łącznej powierzchni (…) m². Dla wszystkich działek prowadzona jest jedna księga wieczysta. Obecnie współwłaścicielami nieruchomości są trzy osoby. Pierwsza z nich posiada udział wynoszący 2/10 części, druga (zwana dalej Zainteresowanym nr 1) udział wynoszący 4/10 części i trzecia osoba (zwana dalej Zainteresowanym nr 2) udział wynoszący 4/10 części. Współwłaściciel posiadający udział wynoszący 2/10 części zamierza zbyć swój udział na rzecz Zainteresowanego nr 1. W konsekwencji na dzień będącej przedmiotem zapytania transakcji sprzedaży nieruchomości, nieruchomość ta będzie miała dwóch współwłaścicieli: pierwszy z nich (zainteresowany będący stroną postępowania - Zainteresowany nr 1) będzie posiadał udział wynoszący 6/10 części, zaś drugi (zainteresowany niebędący stroną - Zainteresowany nr 2) udział wynoszący 4/10 części.

Nieruchomość została nabyta przez obecnych współwłaścicieli na podstawie umowy sprzedaży zawartej w 2012 r. jako grunty rolne, na cele prywatne niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Związku z tym, że Zainteresowany nr 2 nie pozostaje w związku małżeńskim, zaś Zainteresowany nr 1 zawarł w 1999 r. umowę o rozdzielności majątkowej, udziały zostały przez nich nabyte do majątków osobistych. Grunty, które mają być przedmiotem sprzedaży nie były, nie są i nie będą udostępniane nikomu na podstawie jakiejkolwiek umowy najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze. Żaden z Zainteresowanych nie jest i nie był rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT, nie prowadził również działalności związanej z handlem nieruchomościami, ani innej działalności o zbliżonym charakterze.

Zainteresowany nr 1 jako podatnik VAT prowadził jednoosobową działalność gospodarczą, której profilem było prowadzenie kawiarni, cukierni. Zainteresowany nr 1 założył również spółkę o tożsamym, jak wyżej opisany, profilu. Prowadzenie działalności jest w obu powyższych formach na dzień dzisiejszy zawieszone. Zainteresowany nr 1 uzyskuje dochody z tytułu praw autorskich i innych praw, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (nabytych po swoim ojcu) jak również z emerytury. Zainteresowany nr 2 prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą o profilu - usługi fotograficzne, opodatkowaną w formie karty podatkowej. Z tytułu powyższej działalności do końca 2021 r. był podatnikiem VAT, obecnie nie jest już podatnikiem VAT. Zainteresowany nr 2 uzyskuje również dochody z tytułu praw autorskich i innych praw, a których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (nabytych po swoim ojcu).

Nieruchomość jest niezabudowana i obecnie stanowi gospodarstwo rolne, o którym mowa w ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego.

Dla nieruchomości składającej się z trzech powyższych działek brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Brak jest również decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Obecnie z wypisu z rejestru gruntów wynika, że działka nr 1 wykazana jest RVIz - grunty orne, działka nr 2 wykazana jest jako LsV - lasy, a działka nr 3 wykazana jest na obszarze (…) ha jako RV - grunty orne, na obszarze (…) ha jako RVI - grunty orne, na obszarze (…) ha jako RVIz - grunty orne oraz na obszarze (…) ha jako LsV‑lasy.

Współwłaściciele nieruchomości nie wykluczają, że po uzyskaniu koncesji, w związku z planowaną sprzedażą, złożą wniosek do ewidencji gruntów i budynków o przekształceniu wskazanych gruntów na tereny kopalne. Na dzień zawarcia będącej przedmiotem zapytania transakcji grunty te będą zatem w ewidencji gruntów i budynków wykazane bądź jak orne i leśne, bądź w przypadku złożenia stosownych wniosków w zakresie przekształcenia - jako kopalne. Wiele lat temu do współwłaścicieli zgłosiła się osoba, która chciała odkupić nieruchomość z przeznaczeniem na eksploatację kruszyw. Osoba ta zrobiła na swój koszt próbne odwierty na działce celem sprawdzenia, czy teren nadaje się pod taką działalność. Badania te potwierdziły, że teren jest zdolny do wydobycia kopalin. Ostatecznie nie doszło wówczas do sprzedaży nieruchomości, a współwłaściciele w dalszym ciągu użytkowali ziemię wyłącznie rolnie. Niemniej jednak pod koniec 2015 r., na etapie opracowywania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego obejmującego m.in. obszar ww. działek, jeden ze współwłaścicieli złożył wniosek o ujęcie tego terenu jako obszaru z możliwością eksploatacji kruszyw. Wniosek został uwzględniony i w konsekwencji zgodnie z uchwalonym w 2017 r. studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działka nr 3 stanowi teren możliwej eksploatacji złóż, działka nr 2 stanowi teren możliwej eksploatacji złóż, zaś działka nr 2 stanowi lasy, zalesienia i zadrzewienia. Zaznaczyć należy, że żaden ze współwłaścicieli nie miał zamiaru prowadzenia na ww. nieruchomości działalności związanej z wydobyciem kopalin, jednakże zdawano sobie sprawę, że takie przeznaczenie nieruchomości, w związku z właściwościami terenu, może ułatwić sprzedaż działek w razie ewentualnej, późniejszej chęci ich sprzedaży.

Zainteresowani wskazują, iż nieruchomość użytkowali wyłącznie rolniczo, ziemia utrzymywana była w kulturze rolnej. Dwukrotnie dokonano zasiewu łubinu, jednakże Wnioskodawcy nie dokonywali sprzedaży żadnych płodów rolnych. W związku z uprawą ziemi współwłaścicielowi niebędącemu zainteresowanym w niniejszej sprawie przyznana była dotacja unijna. Nieruchomość nie jest uzbrojona, zainteresowani nigdy nie czynili starań o dokonanie przyłączy do sieci. Współwłaściciele nie dokonywali również podziału zakupionych przez siebie działek. Wnioskodawcy oprócz nakładów związanych z utrzymaniem ziemi w kulturze rolnej, nie ponosili żadnych innych nakładów na nieruchomość.

Zainteresowani sprzedaż nieruchomości zlecili pośrednikowi nieruchomości, nie podejmowali samodzielnie żadnych działań marketingowych w związku z planowaną sprzedażą. Współwłaściciele znaleźli potencjalnego nabywcę, spółkę, który zamierza zakupić nieruchomość z przeznaczeniem na żwirownię. Spółka uzgodniła ze współwłaścicielami, że w celu umożliwienia jej sprawnego prowadzenia zamierzonej działalności zaraz po nabyciu nieruchomości, obecny współwłaściciel nieruchomości złoży już na tym etapie wniosek o koncesję na wydobywanie kopalin. Wraz ze zbyciem nieruchomości koncesja zostanie przeniesiona w drodze decyzji administracyjnej na nowego nabywcę nieruchomości celem prowadzenia żwirowni. Do czasu złożenia wniosku o interpretację koncesja nie została jeszcze przyznana. Po przyznaniu koncesji teren ma uzyskać statut obszaru górniczego - urząd wydający koncesję przekaże decyzję o koncesji do (...), w celu wpisania terenu do rejestru obszarów górniczych. Podkreślenia wymaga, że po przyznaniu koncesji żaden ze współwłaścicieli nie będzie prowadził na terenie nieruchomości żadnych czynności związanych z wydobyciem kopalin. Taką działalność będzie prowadził dopiero przyszły nabywca, po nabyciu nieruchomości i przepisaniu na niego przedmiotowej koncesji.

Zainteresowany nr 1 sprzedał w ostatnim czasie zakupioną w 2009 r. nieruchomość, w której na stałe zamieszkiwał. Nie dokonywał zakupu bądź sprzedaży innych nieruchomości. Obecnie nie jest właścicielem innych nieruchomości, niż opisane wyżej działki. Jest prawdopodobne, że pieniądze uzyskane ze sprzedaży działek, o których mowa w zapytaniu, Zainteresowany nr 1 przeznaczy na własne cele mieszkaniowe. Zainteresowany nr 2 nie nabywał ani też nie zbywał w ostatnim czasie żadnych nieruchomości. Jest właścicielem domu, w którym mieszka. Oprócz opisanych wyższej działek i wspomnianego domu, w którym zamieszkuje nie jest on właścicielem innych nieruchomości. Zainteresowany nr 2 z pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży rozważa zakup gruntu rolnego w innej lokalizacji.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1.Transakcja nabycia udziałów w działkach nr 1, 2 i 3 nie podlegała opodatkowaniu VAT, w związku z czym z tytułu nabycia udziałów w działkach przeznaczonych do sprzedaży nie została wystawiona faktura z naliczonym podatkiem VAT. Zainteresowanym nie przysługiwało prawo do odliczenia tego podatku. Nieruchomość została nabyta przez obecnych współwłaścicieli na podstawie umowy sprzedaży na cele prywatne niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

2.Od momentu nabycia udziałów w działkach do momentu ich planowej sprzedaży działki te nigdy nie były i nie będą wykorzystywane przez Zainteresowanych do prowadzenia działalności gospodarczej (ani opodatkowanej, ani zwolnionej od podatku VAT). Jak już wspomniano we wniosku Zainteresowani dwukrotnie dokonywali jedynie zasiewu łubinu na ww. działkach, jednakże nie dokonywali oni sprzedaży żadnych płodów rolnych, były to działania czynione jedynie na potrzeby własne.

3.Zainteresowani udzielili Kupującemu pełnomocnictwa do reprezentacji w sprawie dokonania czynności związanych z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego działki nr 1, 2 i 3 zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jak również w sprawach uzyskania i odbioru zaświadczenia o przeznaczeniu działek w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a także w sprawach uzyskania i odbioru zaświadczenia, czy działki te stanowią grunt przeznaczony do zalesienia, a nadto uzyskania wypisu z rejestru gruntów dla tych działek. Przy czym Zainteresowani wskazują, że w związku z tym, iż przedmiotowe działki nie zostały objęte (i nie zostaną objęte do dnia sprzedaży) procedurą uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, pełnomocnictwo to nigdy nie było i nie będzie realizowane w tym zakresie. W związku z planowaną transakcją sprzedaży udziałów w ww. działkach Kupujący podjęli się natomiast przeprowadzenia czynności w ramach procedury uzyskania koncesji na wydobywanie kopalin dla przedmiotowych działek. Kupujący podjęli się przeprowadzenia tej procedury ponieważ to oni, a nie Zainteresowani, będą prowadzić działalność związaną z wydobywaniem kopalin. Zainteresowani nie udzielali pełnomocnictwa innym podmiotom niż Kupujący w związku z transakcjami sprzedaży udziałów w ww. działkach.

4.Koncesja na wydobywanie kopalin zostanie wydana do momentu sprzedaży działek.

5.Na dzień sprzedaży działek nr 1, 2 i 3 nie będą one objęte aktualnym i obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, działki nie będą również objęte decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Na dzień sprzedaży działek obowiązywać będzie jedynie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działka nr 3 stanowi teren możliwej eksploatacji złóż, działka nr 2 stanowi teren możliwej eksploatacji złóż, zaś działka nr 2 stanowi lasy, zalesienia i zadrzewienia. Obecnie z wypisu z rejestru gruntów wynika, że działka nr 1 wykazana jest RVIz - grunty orne, działka nr 2 wykazana jest jako LsV - lasy, a działka nr 3 wykazana jest na obszarze (…) ha jako RV - grunty orne, na obszarze (…) ha jako RVI - grunty orne, na obszarze (…) ha jako RVIz - grunty orne oraz na obszarze (…) ha jako LsV-lasy.

6.Sprzedający nigdy nie wykorzystywali i nie będą wykorzystywać ww. działek w prowadzonej działalności gospodarczej.

Pytanie

Czy z tytułu sprzedaży opisanej w stanie faktycznym nieruchomości, składającej się z trzech działek, zainteresowani (zainteresowany będący stroną postępowania jak i zainteresowany niebędący stroną postępowania) będą podatnikami VAT, a zatem czy transakcja ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? (pytanie nr 1 wniosku)

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Zdaniem Zainteresowanych z tytułu sprzedaży opisanej w stanie faktycznym nieruchomości, składającej się z trzech działek, zainteresowani nie będą podatnikami VAT, a zatem transakcja ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie

Na wstępie należy wyjaśnić, czy będąca przedmiotem zapytania czynność sprzedaży nieruchomości gruntowej podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Abyśmy mogli mówić w ogóle o opodatkowaniu tej czynności należy bowiem wyjaśnić, kto jest podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku VAT, a więc, czy dokonujący sprzedaży niezabudowanej nieruchomości jest podatnikiem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak czytamy w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 tejże ustawy działalność gospodarcza obejmuje natomiast wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W świetle powyższej definicji dla kwalifikacji danej osoby jako podatnika podatku VAT nie jest konieczne posiadanie zarejestrowanej w CEIDG firmy. Decydujące są bowiem okoliczności o charakterze obiektywnym, co oznacza, że już sama działalność o cechach handlowych stanowi podstawę do uznania, że sprzedaż stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ustawa o VAT nie określa przesłanek uznania podmiotu za podatnika VAT. Należy posiłkować się zatem orzecznictwem, względnie interpretacjami podatkowymi wydanymi w tymże przedmiocie. Zgodnie z orzecznictwem sprzedaż majątku prywatnego, dokonywanego w ramach zwykłego zarządu prawem własności, sama w sobie nie stanowi działalności gospodarczej i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu.

Jeżeli natomiast sprzedaż ma charakter zbliżony do handlu profesjonalnego w zakresie obrotu nieruchomościami, a osoba sprzedająca podejmuje szereg aktywnych działań oraz angażuje dodatkowe środki oraz czynności w zakresie takiego odpłatnego zbycia, transakcja ta może zostać zakwalifikowana jako podlegającą VAT.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w treści interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 marca 2019 roku,  znak 0111‑KDIB3‑2.4012.791.2018.2.MGO: „Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie nieruchomości nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym”. Sprzedaż nieruchomości, która stanowi zwykły zarząd prawem własności prywatnego majątku, nie mieści się w zakresie zainteresowania podatku VAT. Tylko takie działania, które mają charakter profesjonalny i zbliżony do zawodowego działania handlowca mogą zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Warto w dalszej kolejności wyjaśnić, jakie okoliczności - w ocenie organów podatkowych oraz sądów administracyjnych - są kluczowe w kontekście powyższego rozgraniczenia. Również w tym przypadku nie istnieją żadne przepisy ustawowe, co obliguje do sięgnięcia do dostępnych wyroków.

Przykładowo w wyroku NSA z 6 lipca 2018 roku, sygn. akt  I FSK 1986/16, możemy przeczytać: „To, czy dana osoba fizyczna, sprzedając działki budowlane, działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z tych okoliczności”.

W konsekwencji fakty, które mogą wskazywać, że osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomości, ogniskują wobec takich okoliczności jak: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę; jego uzbrojenie; wydzielenie dróg wewnętrznych; działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia; uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu; wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego; świadczenie usług w zakresie zbliżonym do deweloperskich.

Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na czynieniu nakładów na grunt albo na działaniach marketingowych. Należy jednak podkreślić, że analizie podlega ogół podejmowanych czynności przez podatnika. Wystąpienie pojedynczej czynności (np. samo wystąpienie o warunki zabudowy) nie może być kryterium decydującym, które z automatu determinuje działalność gospodarczą. O działaniu sprzedawcy nieruchomości w sposób profesjonalny może świadczyć również fakt wielokrotnego i względnie stałego nabywania i zbywania nieruchomości. Nie można określić żadnych sztywnych reguł pozwalających na odróżnienie sprzedaży w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym od działań handlowca. Każdy przypadek powinien być rozpatrywany indywidualnie przy pomocy oceny konkretnych okoliczności faktycznych towarzyszących sprzedaży. Ocenie zawsze podlega cały stan faktyczny o wszystkie podejmowane działania, a nie pojedyncze zdarzenia.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, w ocenie zainteresowanych, dokonując sprzedaży nieruchomości, w rzeczywistości dokonują sprzedaży swojego majątku osobistego. Czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru. Planowana sprzedaż nie wykazuje cech zbliżonych do handlu profesjonalnego w zakresie obrotu nieruchomościami. Zainteresowani nabyli działki jako użytki rolne, nie jest i na dzień sprzedaży nie będzie to teren przeznaczony pod zabudowę.

Żaden ze współwłaścicieli nie dokonywał jego uzbrojenia, ani podziału, nie podejmował działań marketingowych w celu sprzedaży działek. Wystąpienie na etapie tworzenia studium uwarunkowań z wnioskiem o ujęcie nieruchomości jako obszaru z możliwością eksploatacji kruszyw, nie może samo przez się przesądzać o nadaniu planowanej sprzedaży charakteru handlu profesjonalnego. Należy zauważyć, iż współwłaściciel nie występował z inicjatywą uchwalenia studium, a jedynie w toku jego tworzenia złożył ww. wniosek. Ponadto pomimo jego złożenia przez lata zainteresowani nadal wykorzystywali teren jedynie jako rolny i tak też będzie wykorzystywany do samego dnia jego sprzedaży.

Także wystąpienie z wnioskiem o koncesję na wydobycie kopalin nie determinuje uznania, iż zainteresowani prowadzą działalność gospodarczą w tym zakresie. Do czasu sprzedaży działek nie będą na niej podejmowane żadne inne działania, a wniosek został złożony jedynie wskutek uzgodnień dokonanych z konkretnym podmiotem, który zamierza nabyć przedmiotową nieruchomość. Działanie takie miało więc charakter incydentalny i w żadnym wypadku nie miało zmierzać do prowadzenia działalności związanej z wydobyciem kopalin przez samych zainteresowanych. Tak jak wspomniano wystąpienie pojedynczej czynności nie może być kryterium decydującym, które z automatu determinuje działalność gospodarczą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe w zakresie nieuznania Sprzedających za podatników podatku VAT w związku z dostawą Nieruchomości (działek nr  1, 2 i 3) i opodatkowania tej czynności.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług definiuje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwana dalej „ustawą”.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Art. 8 ust. 1 ustawy:

W art. 2 pkt 6 ustawy, wskazano, że:

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z dnia 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ww. ustawy Kodeks cywilny.

Art. 195  Kodeksu cywilnego:

Należy podkreślić, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.

W myśl art. 198  Kodeksu cywilnego:

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 15 ust. 2:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Jak wskazano wyżej „działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Każdy kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Skutkiem powyższego, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Podkreślić także należy, że w kwestii podlegania opodatkowaniu dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu obrotu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Należy również zauważyć, że Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) orzekł, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z powołanego wyżej orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jednoznacznie wynika, że rozstrzygnięcie, czy podmiot w związku z realizacją określonej czynności występuje w charakterze podatnika wymaga każdorazowo oceny okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE z dnia 4 października 1995 r. w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. kwestii, czy sprzedaż Nieruchomości tj. działek nr 1, 2 i 3 jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano.

W tym miejscu, wskazać należy, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje art. 535 Kodeksu cywilnego:

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:

W sprawie będącej przedmiotem złożonego wniosku, istotne znaczenie ma również kwestia udzielenia pełnomocnictw, która uregulowana jest w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 99 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 108 Kodeksu cywilnego:

Z regulacji art. 109 Kodeksu cywilnego wynika, że:

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z okoliczności sprawy wynika, że na dzień sprzedaży nieruchomości tj. działek nr 1, 2 i 3, Nieruchomość ta będzie miała dwóch współwłaścicieli: pierwszy z nich (Zainteresowany nr 1) będzie posiadał udział wynoszący 6/10 części, zaś drugi (Zainteresowany nr 2) udział wynoszący 4/10 części.

Nieruchomość została nabyta przez obecnych współwłaścicieli na podstawie umowy sprzedaży zawartej w 2012 r. jako grunty rolne, na cele prywatne. Grunty, które mają być przedmiotem sprzedaży nie były, nie są i nie będą udostępniane nikomu na podstawie jakiejkolwiek umowy najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze.

Nieruchomość jest niezabudowana i obecnie stanowi gospodarstwo rolne, o którym mowa w ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego.

Dla nieruchomości składającej się z trzech powyższych działek brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Brak jest również decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wskazują Państwo, iż nieruchomość użytkowali wyłącznie rolniczo, ziemia utrzymywana była w kulturze rolnej. Dwukrotnie dokonano zasiewu łubinu, jednakże nie dokonywali Państwo sprzedaży żadnych płodów rolnych. Nieruchomość nie jest uzbrojona, zainteresowani nigdy nie czynili starań o dokonanie przyłączy do sieci. Nie dokonywali Państwo również podziału zakupionych przez siebie działek.

Sprzedaż nieruchomości zlecili Państwo pośrednikowi nieruchomości, nie podejmowali samodzielnie żadnych działań marketingowych w związku z planowaną sprzedażą. Nieruchomość zamierza zakupić Spółka z przeznaczeniem na żwirownię.

Z okoliczności sprawy wynika, że badania gruntu wykonane przez osobę, która była zainteresowana nabyciem Nieruchomości w przeszłości potwierdziły, że teren Nieruchomości jest zdolny do wydobycia kopalin. Ostatecznie nie doszło wówczas do sprzedaży nieruchomości, a współwłaściciele w dalszym ciągu użytkowali ziemię wyłącznie rolnie. Niemniej jednak pod koniec 2015 r., na etapie opracowywania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego obejmującego m.in. obszar ww. działek, jeden ze współwłaścicieli złożył wniosek o ujęcie tego terenu jako obszaru z możliwością eksploatacji kruszyw. Wniosek został uwzględniony i w konsekwencji zgodnie z uchwalonym w 2017 r. studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działka nr 3 stanowi teren możliwej eksploatacji złóż, działka nr 2 stanowi teren możliwej eksploatacji złóż, zaś działka nr 2 stanowi lasy, zalesienia i zadrzewienia.

Należy w tym miejscu wskazać, że zmiana przeznaczenia gruntu z rolnego lub leśnego na teren możliwej eksploatacji złóż zdecydowanie wpływa na możliwość wykorzystania działki do działalności gospodarczej oraz ułatwia sprzedaż działek, a także podnosi ich wartość.

Ponadto z okoliczności sprawy wynika również, że udzielili Państwo Kupującemu pełnomocnictwa do reprezentacji w sprawie dokonania czynności związanych z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego działki nr 1, 2 i 3 zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jak również w sprawach uzyskania i odbioru zaświadczenia o przeznaczeniu działek w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a także w sprawach uzyskania i odbioru zaświadczenia, czy działki te stanowią grunt przeznaczony do zalesienia, a nadto uzyskania wypisu z rejestru gruntów dla tych działek.

Spółka uzgodniła także z Państwem (współwłaścicielami nieruchomości), że w celu umożliwienia jej sprawnego prowadzenia zamierzonej działalności zaraz po nabyciu nieruchomości, obecny współwłaściciel nieruchomości złoży już na tym etapie wniosek o koncesję na wydobywanie kopalin. Wraz ze zbyciem nieruchomości koncesja zostanie przeniesiona w drodze decyzji administracyjnej na nowego nabywcę nieruchomości celem prowadzenia żwirowni. Po przyznaniu koncesji teren ma uzyskać statut obszaru górniczego - urząd wydający koncesję przekaże decyzję o koncesji do Państwowego Instytutu Geologicznego, w celu wpisania terenu do rejestru obszarów górniczych.

Kupujący podjęli się przeprowadzenia czynności w ramach procedury uzyskania koncesji na wydobywanie kopalin dla przedmiotowych działek, ponieważ planują po nabyciu Nieruchomości prowadzić działalność związaną z wydobywaniem kopalin na nabytych działkach. Koncesja na wydobywanie kopalin zostanie wydana do momentu sprzedaży działek.

Należy wskazać, że ww. działania podjęte przez Państwa przed sprzedażą oraz współdziałanie w tym zakresie z Kupującym, któremu udzielili Państwo stosownego pełnomocnictwa wpłynęły/wpłyną generalnie na zmianę charakteru działek i możliwości ich wykorzystania jako towaru, a w związku z tym również na wzrost ich wartości. Zatem do czasu sprzedaży przeznaczenie Nieruchomości ulegnie zmianie.

Ww.  czynności, które zostały już podjęte lub będą podjęte na podstawie udzielonego pełnomocnictwa Kupującemu przed sprzedażą Nieruchomości przyczynią się do wzrostu atrakcyjności i podniesienia wartości gruntu oraz zostaną „wykonane” w sferze podatkowo‑prawnej Sprzedających.

W konsekwencji pomimo, że ww. działania nie będą podejmowane wyłącznie przez Sprzedających, ale przez osoby trzecie (Kupującego), nie oznacza, że pozostały bez wpływu na sytuację prawną Sprzedających. Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez Kupującego wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawców.

Udzielenie przez Sprzedających stosownego pełnomocnictwa Kupującemu skutkować będzie tym, że wszystkie ww. czynności podejmowane przez Kupującego będą podejmowane w imieniu Sprzedających i na ich korzyść, ponieważ to Sprzedający jako właściciele Nieruchomości będą stroną w postępowaniach/czynnościach dokonanych przez Kupującego przed sprzedażą Nieruchomości.

W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności we współpracy z Kupującym, na koszt Kupującego oraz w związku z planowanym przez Kupującego zakupem. W efekcie dokonywanych przed sprzedażą czynności dostawie podlegać będzie Nieruchomość o zupełnie innym charakterze niż przed zainteresowaniem się Nieruchomością przez Kupującego, gdyż wystąpią czynności powodujące zwiększenie atrakcyjności Nieruchomości, co w efekcie przyczyni się do jej sprzedaży.

Sprzedający, dokonując opisanych we wniosku czynności, podejmują działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniu w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, tj. wykazują dla sprzedawanej Nieruchomości aktywność porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami.

Zatem czynności, które Państwo podejmowali  zarówno w latach poprzednich dla przedmiotowej Nieruchomości oraz czynności dokonywane przed planowaną sprzedażą mają na celu przekształcenie gruntu w teren, na którym można prowadzić działalność gospodarczą, ponadto działania te zmierzały do podniesienia atrakcyjności działek, a poprzez to  do wzrostu zainteresowania gruntem potencjalnych nabywców.

W efekcie Państwa działań dokonanych przed sprzedażą dla gruntu zostanie wydana koncesja, którą uzyskają Państwo, zgodnie z oczekiwaniami Kupującego.

Ponownie należy wskazać, że ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika, że aby nieruchomość nie stanowiła majątku związanego z działalnością gospodarczą, nie może ona służyć takiej działalności w całym okresie jej posiadania.

Natomiast całokształt działań, jakie Państwo podjęli w odniesieniu do działek nr 1, 2 i 3 przez cały okres ich posiadania przesądza o uznaniu transakcji sprzedaży ww. działek za sprzedaż w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym, z powyższego wynika, że przedmiotem sprzedaży nie będzie tylko grunt obejmujący działki nr 1, 2 i 3, ale również koncesja związana z możliwością wydobywania kopalin z nabytego gruntu.

Zatem należy uznać, że podejmowane przez Państwa działania oraz dokonane czynności w całym okresie posiadania Nieruchomości tj. działek nr 1, 2 i 3 wykluczają sprzedaż ww. nieruchomości w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Państwa działek nr 1, 2 i 3, w których Zainteresowany nr 1, będzie posiadał udział wynoszący 6/10 części, zaś Zainteresowany nr 2 udział wynoszący 4/10, będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwo jako współwłaściciele będą działali jako podatnicy VAT, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy.

Zatem czynność sprzedaży działek nr 1, 2 i 3, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

W tej konkretnej sytuacji nie można zatem uznać, że przedmiotem dostawy będą składniki Państwa majątku osobistego, a sprzedaż ww. działek będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do przywołanej interpretacji przez Zainteresowanych w uzasadnieniu własnego stanowiska do pytania nr 1 należy wskazać, że została on wydana dla konkretnego stanu faktycznego i wyłącznie do niego się ogranicza.  Ocena omawianej kwestii, tj. skutków sprzedaży nieruchomości nie jest kwestią uniwersalną, dającą się odnieść do ogólnych okoliczności w analizowanych sprawach, lecz opiera się na wielu przesłankach podnoszonych wyżej przez organ podatkowy i powinna być dokonywana z punktu widzenia każdego odrębnego stanu faktycznego. Specyfika działalności podmiotów jest na tyle różnorodna, że niekiedy nawet podobne okoliczności faktyczne nie spowodują analogicznych konsekwencji prawnopodatkowych, a tym samym nie mogą być tożsamo traktowane. Należy wskazać, że stan faktyczny przedstawiony w powołanej interpretacji różni się od opisu Państwa sprawy.

Zatem z uwagi na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw, powołana przez Państwa interpretacja, choć stanowi element argumentacji Zainteresowanych, to nie może stanowić podstawy do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy pytania nr 1 wniosku w zakresie nieuznania Sprzedających za podatników podatku VAT w związku z dostawą Nieruchomości (działek nr 1, 2 i 3) i opodatkowania tej czynności. 

W zakresie pytania nr 2 wniosku odnośnie zastosowania zwolnienia, dla dostawy Nieruchomości (działek nr 1, 2 i 3) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani A. Z. (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).