Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu, w przypadku nieodpłatnego przekazania odwiertu (efektów inwestycji) do spółki miejskiej. Wniosek uzupełniono pismem z 23 czerwca 2022 r. (wpływ 24 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca – Miasto jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Miasto ubiega się o dofinansowanie zadania inwestycyjnego ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach programu priorytetowego pn. „(…)”. Planowana inwestycja będzie obejmowała wykonywanie prac i robót geologicznych związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż wód termalnych na terenie Miasta. Celem planowanej inwestycji będzie zdiagnozowanie, czy na terenie objętym inwestycją występują wody termalne, które można eksploatować do celów energetycznych. Działanie przewiduje wykonanie otworu badawczo-eksploatacyjnego do głębokości umożliwiającej rozpoznanie poziomu wodonośnego. Po wykonaniu robót geologicznych zostanie sporządzona dokumentacja hydrologiczna w celu ustalenia zasobów eksploatacyjnych wód termalnych.

W przypadku pozytywnego wyniku badań, Miasto nieodpłatnie przekaże prawo własności odwiertu powstałego wskutek realizacji zadania spółce miejskiej ze 100% udziałem Miasta, która zajmie się eksploatacją odwiertu, a energia ma być używana do celów grzewczych obiektów miasta, np. Aquapark, A.

W przypadku, gdy Miasto nie uzyska dofinansowania lub, gdy parametry wody będą niższe niż zakładane – odwiert będzie nieproduktywny – to nastąpi likwidacja odwiertu i zaniechanie rozpoczętej inwestycji. Natomiast jeżeli parametry wody nie pozwolą na wykorzystanie jej do celów grzewczych, a będą odpowiednie do wykorzystania jej do celów uzdrowiskowych (np. basen termalny), to Miasto przekaże nieodpłatnie prawo własności odwiertu spółce miejskiej, w której posiada 100% udziałów.

Miasto nie przewiduje tym samym, na ten moment, wykorzystywania efektów inwestycji do czynności opodatkowanych VAT.

Wydatki, które Miasto poniesie na realizację zadania dokumentowane będą wystawianymi na Miasto przez dostawców/wykonawców fakturami VAT z wykazanym VAT naliczonym.

Realizacja przedmiotowej inwestycji należy do zadań własnych Miasta wynikających z przepisów ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559; dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”).

Ponadto, Miasto wskazuje, że interpretacja przepisów prawa podatkowego wydana na skutek złożonego wniosku jest niezbędna (jako wymóg formalny) do złożenia wniosku o dofinansowanie inwestycji do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach programu priorytetowego pn. „(…)”.

Pytanie

Czy Wnioskodawcy (Miastu) będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu, w przypadku nieodpłatnego przekazania odwiertu (efektów inwestycji) do spółki miejskiej ze 100% udziałem Miasta?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy (Miasta), nie będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków na projekt, w przypadku nieodpłatnego przekazania odwiertu (efektów inwestycji) na własność dla jednej ze spółek miejskich ze 100% udziałem Miasta, w związku z tym, że majątek powstały w ramach inwestycji będzie wykorzystywany przez Miasto wyłącznie do realizacji nieodpłatnie zadań własnych Miasta, niepodlegających VAT, a tym samym nie będzie służył czynnościom opodatkowanym VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy (Miasta)

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie. Z treści powyższej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

a)  zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

b)  pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi VAT.

Odnosząc się do warunku nabywania towarów i usług przez podatnika, należy wskazać, iż kwestia ta została uregulowana w art. 15 ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do ust. 6 wskazanej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zapis art. 15 ust. 6 ustawy o VAT jest natomiast odzwierciedleniem art 13 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. Nr 347, str. 1, ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W konsekwencji, kryterium uznania jednostki samorządu terytorialnego za podatnika VAT jest charakter wykonywanych przez nią czynności, tj. dokonywanie czynności o charakterze publicznoprawnym wyłącza, co do zasady te podmioty z kategorii podatników VAT, natomiast dokonywanie czynności cywilnoprawnych skutkuje zasadniczo uznaniem tych podmiotów za podatników, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu VAT.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy z zakresu zaopatrzenia w energię cieplną oraz sprawy z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (odpowiednio pkt 3 i 10 cytowanego przepisu).

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż Miasto nabywając towary/usługi celem realizacji projektu nie będzie nabywało ich do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym nie będzie działało w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy. Wydatki na inwestycję będą bowiem ponoszone w celu realizacji nieodpłatnych zadań własnych Wnioskodawcy. Jak zostało wskazane, Wnioskodawca (Miasto) nie przewiduje na ten moment wykorzystywania nabytych towarów/usług w ramach realizacji projektu do świadczenia odpłatnych usług/dostawy towarów, które potencjalnie mogłyby podlegać opodatkowaniu VAT po stronie Miasta i stanowiłyby działalność gospodarczą Miasta w rozumieniu ustawy o VAT.

Wydatki na inwestycję zostaną zatem poniesione do realizacji nieodpłatnych zadań własnych, poza działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nie zostanie spełniona pierwsza przesłanka warunkująca prawo do odliczenia VAT, stanowiąca o ponoszeniu wydatków przez podatnika tego podatku w ramach wykonywanej przez niego działalności gospodarczej.

Drugim warunkiem wynikającym z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia VAT naliczonego, jest związek (co najmniej pośredni) ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Majątek, który powstanie w wyniku inwestycji Wnioskodawca nieodpłatnie przekaże na własność dla jednej ze Spółek miejskich ze 100% udziałem Miasta w związku z realizacją przez Wnioskodawcę zadań własnych. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wydatki, które Wnioskodawca (Miasto) poniesie w związku z realizacją projektu będą miały na celu realizację nieodpłatnie zadań własnych Wnioskodawcy z zakresu zaopatrzenia w energię cieplną albo z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie istniał związek pomiędzy wydatkami na inwestycję z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT przez Wnioskodawcę. W konsekwencji druga przesłanka z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkująca możliwość odliczenia VAT naliczonego, również nie zostanie spełniona.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy (Miasta) znajduje potwierdzenie w interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”). przykładowo w interpretacji indywidualnej Miasta (…), tj. z 26 kwietnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.133.2019.1.ISN, w której organ w pełni zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy.

Reasumując, Miasto nie będzie miało prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków, które poniesie na realizację inwestycji, w przypadku nieodpłatnego przekazania własności odwiertu (efektów inwestycji) dla jednej ze Spółek miejskich ze 100% udziałem Miasta.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

─podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

─podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 i 10 ww. ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Miasto) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Miasto ubiega się o dofinansowanie zadania inwestycyjnego ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach programu priorytetowego pn. „(…)”. Planowana inwestycja będzie obejmowała wykonywanie prac i robót geologicznych związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż wód termalnych na terenie Miasta. Celem planowanej inwestycji będzie zdiagnozowanie, czy na terenie objętym inwestycją występują wody termalne, które można eksploatować do celów energetycznych. Działanie przewiduje wykonanie otworu badawczo-eksploatacyjnego do głębokości umożliwiającej rozpoznanie poziomu wodonośnego. Po wykonaniu robót geologicznych zostanie sporządzona dokumentacja hydrologiczna w celu ustalenia zasobów eksploatacyjnych wód termalnych. W przypadku pozytywnego wyniku badań, Miasto nieodpłatnie przekaże prawo własności odwiertu powstałego wskutek realizacji zadania spółce miejskiej ze 100% udziałem Miasta, która zajmie się eksploatacją odwiertu, a energia ma być używana do celów grzewczych obiektów miasta, np. Aquapark, A. W przypadku, gdy Miasto nie uzyska dofinansowania lub, gdy parametry wody będą niższe niż zakładane – odwiert będzie nieproduktywny – to nastąpi likwidacja odwiertu i zaniechanie rozpoczętej inwestycji. Natomiast jeżeli parametry wody nie pozwolą na wykorzystanie jej do celów grzewczych, a będą odpowiednie do wykorzystania jej do celów uzdrowiskowych (np. basen termalny), to Miasto przekaże nieodpłatnie prawo własności odwiertu spółce miejskiej, w której posiada 100% udziałów. Miasto nie przewiduje, na ten moment, wykorzystywania efektów inwestycji do czynności opodatkowanych VAT. Wydatki, które Miasto poniesie na realizację zadania dokumentowane będą wystawianymi na Miasto przez dostawców/wykonawców fakturami VAT z wykazanym VAT naliczonym. Realizacja przedmiotowej inwestycji należy do zadań własnych Miasta wynikających z przepisów ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu, w przypadku nieodpłatnego przekazania odwiertu (efektów inwestycji) do spółki miejskiej ze 100% udziałem Miasta.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – po zrealizowaniu inwestycji Gmina nie przewiduje wykorzystywania efektów inwestycji do czynności opodatkowanych. W przypadku, gdy parametry wody będą niższe niż zakładane – odwiert będzie nieproduktywny – to nastąpi likwidacja odwiertu i zaniechanie rozpoczętej inwestycji. Natomiast w pozostałych przypadkach, w zależności do parametrów cieplnych wody, Wnioskodawca nieodpłatnie przekaże prawo własności odwiertu powstałego wskutek realizacji zadania (efekty omawianej inwestycji), spółce miejskiej, w której Miasto posiada 100% udziałów. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że realizowana inwestycja należy do zadań własnych Miasta wynikających z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

W związku z powyższym, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki, warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Miastu nie będzie przysługiwało – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione nakłady związane z realizacją przedmiotowego zadania.

Podsumowując, Wnioskodawcy (Miastu) nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu, w przypadku nieodpłatnego przekazania odwiertu (efektów inwestycji) do spółki miejskiej ze 100% udziałem Miasta.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).