Opodatkowanie na terytorium kraju dostawy używanych zegarków. Opodatkowanie tej dostawy VAT marżą.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 5 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opisanej we wniosku transakcji VAT-marżą oraz niepodlegania opodatkowaniu na terytorium kraju, wpłynął 7 lipca 2022 r.

Wniosek został uzupełniony pismem z 4 października 2022 r. (data wpływu: 7 października 2022 r.), które stanowiło odpowiedź na wezwanie z 27 września 2022 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.367.2022.1.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego:

Wnioskodawca to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – podatnik polski - objęty nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce. Wspólnikami są obywatele Włoch. Wspólnik większościowy niebędący członkiem zarządu, cyklicznie dokonywał zakupu od osób fizycznych w Niemczech używane zegarki, często na targach w […], zawsze za gotówkę. Części zakupu dokonywał we własnym imieniu i następnie sprzedawał te zegarki spółce, a części zakupu dokonywał wprost w imieniu spółki – na podstawie pełnomocnictwa od Prezesa za środki spółki. Żaden z zakupionych zegarków nie pochodził od przedsiębiorcy. Wszystkie zegarki kupiono od osób nie będących podatnikami podatku od wartości dodanej. Zegarki po targach przewoził ów wspólnik do Polski, a Prezes zarządu wysyłał je do swojego odbiorcy we Włoszech – spółki […]. Ponieważ przedmiot dostawy z Polski do Włoch to towary używane, zgodnie z art. 13 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług nie stosowało się do nich przepisów o wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów. Część towaru do Włoch została wywieziona przez Spółkę korzystając z pomocy wspólnika, a część została przesłana kurierem z Polski do Włoch. Spółka posiada dokumenty zakupowe z Niemiec oraz wystawiała faktury VAT marża podatnikowi z Włoch.

W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży, a kwotą nabycia pomniejszona o kwotę podatku. Eksport towarów używanych podlega stawce 0%. Dostawa wewnątrz Unii Europejskiej nie jest WDT.

Podatnik zastanawia się, czy skoro dokonano zakupu towarów w Niemczech, przewieziono je do Polski, a stamtąd wysłano do Włoch, to czy czynność ta powinna być opodatkowana wedle procedury VAT marża, czy nie podlega opodatkowaniu w kraju gdyż pierwotne nabycie nastąpiło w Niemczech.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że:

  - własność zegarków nabytych przez wspólnika jest przenoszona na spółkę w Polsce,

  - wspólnik nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ani podatnikiem podatku od wartości dodanej,

  - wspólnik nie jest zarejestrowany, jako podatnik od wartości dodanej w Niemczech,

  - czynność przeniesienia własności zegarków ze wspólnika na Spółkę nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT

  - wspólnik nie sprzedawał ani nie będzie sprzedawać zegarków Spółce w procedurze VAT-marża

  - zegarki wymienione we wniosku stanowią towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

  - Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny,

  - Dostawy zegarków do Włoch dokonywała Spółka, a nie Prezes we własnym imieniu,

  - Transgraniczne skutki przedstawionego stanu faktycznego polegają na przesunięciu majątkowym zegarków stanowiących własność polskiego podatnika, kupionych, jako towary używane do podatnika podatku od wartości dodanej z siedzibą we Włoszech.

Pytanie:

Czy dokonanie zakupu towaru używanego w Niemczech, przewiezienie go do Polski, a następnie wysłanie go do Włoch jest transakcją sprzedaży towarów opodatkowaną zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, czy nie podlega opodatkowaniu, jako transakcja, której początek transportu towarów miał miejsce poza granicami RP?

Państwa stanowisko w sprawie:

Dokonanie zakupu towaru używanego w Niemczech, przewiezienie go do Polski, a następnie wysłanie go do Włoch nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, jako transakcja, która początek transportu miała miejsce poza granicami RP i zarazem, że nie jest transakcją sprzedaży towarów opodatkowaną zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT.

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy – art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Stąd skoro aby dotrzeć do Włoch towary po zakupie były tylko tymczasowo przewożone do Polski, to początek transportu należy upatrywać w Niemczech. Dlatego w ocenie podatnika, nie można do opisywanych transakcji stosować art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, bo miejscem dostawy nie była Polska.

Ocena stanowiska

Stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju. W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej […].

Jak stanowi art. 2 pkt 4 ustawy:

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel […].

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jak stanowi art. 22 ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Zatem, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów, pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi”.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że część sprzedawanych zegarków nabywa w Niemczech Państwa wspólnik, działając w oparciu o udzielone mu pełnomocnictwo. Część nabywa natomiast we własnym imieniu. Zegarki zakupione w imieniu Spółki są przemieszczane do Polski. Dopiero z Polski następuje ich wysyłka do Włoch. Zegarki zakupione przez wspólnika przemieszczane są do Polski i tam przenoszona jest ich własność na Spółkę. Następnie następuje ich sprzedaż do Włoch.

Wskazać zatem należy, że w opisanym stanie faktycznym mamy do czynienie z dwoma odrębnymi przemieszczeniami, a w przypadku zegarków nabywanych przez Wspólnika we własnym imieniu z dwoma odrębnymi dostawami. W obu opisanych przepadkach zegarki przewożone są do Polski gdzie Spółka jest podatnikiem. Co więcej w przypadku zegarków zakupywanych przez Wspólnika we własnym imieniu ich własność na Spółkę przenoszona jest w Polsce. Zatem transport zegarków do Włoch, gdzie jest ich nabywca, w obu przypadkach, rozpoczyna się dopiero w Polsce, a nie w Niemczech.

Aby móc uznać, że rozpoczęcia transportu towarów, do nabywcy we Włoszech, miało miejsce w Niemczech, transport ten musiałby mieć nieprzerwany charakter. Zegarki musiałyby zostać wysłane bezpośrednio od pierwszego dostawcy (czyli osoby fizycznej od której zakupiono dany zegarek) bezpośrednio do ostatecznego nabywcy we Włoszech (Spółki […]). Jak wynika z wniosku taka sytuacja nie ma miejsca.

Tym samym stosownie, do art. 22 ust. 1 ustawy miejscem opodatkowania tej transakcji będzie Polska, jako państwo, w którym rozpoczyna się ich transport do nabywcy we Włoszech.

W dalszej kolejności rozważyć należy, czy transakcja sprzedaży zegarków nabywcy we Włoszech podlegała opodatkowaniu według procedury VAT – marża.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112);

Stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy:

W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Jak stanowi art. 120 ust. 10 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

 1) osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;

 2) podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

 3) podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;

 4) podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

 5) podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

W myśl art. 120 ust. 14 ustawy:

Podatnik może stosować ogólne zasady opodatkowania do dostaw, do których stosuje się przepisy ust. 10 i 11. W przypadku zastosowania ogólnych zasad podatnik ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od towarów, o których mowa w ust. 11, w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy u tego podatnika z tytułu dostawy tych towarów.

Na mocy art. 120 ust. 15 ustawy:

Jeżeli podatnik oprócz zasad, o których mowa w ust. 4 i 5, stosuje również ogólne zasady opodatkowania, to jest on obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania; w odniesieniu do dostawy, o której mowa w ust. 4 i 5, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tych przepisach.

Stosownie do przywołanych przepisów, towarami używanymi są ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie. Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży, czyli różnicy między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszonej o kwotę podatku. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty należnej z tytułu sprzedaży pomniejszonej o kwotę należnego podatku.

Warunkiem zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu.

Zatem aby móc określić, czy Spółka może sprzedawać przedmiotowe zegarki z zastosowaniem procedury VAT marża, trzeba zbadać czy Spółce przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Jak wskazano powyżej Spółka nabywa zegarki (towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT ) według dwóch schematów, tj. od wspólnika na terytorium Polski i od osób fizycznych na terytorium Niemiec. Jak wskazano we wniosku, czynność przeniesienia własności zegarków ze wspólnika na Spółkę nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Należy zatem uznać że w sytuacji gdy spółka nabywa zegarki na terytorium kraju to są spełnione warunki do zastosowania przez Spółkę procedury VAT marża przy sprzedaży tych zegarków.

Natomiast w stosunku do zegarków nabywanych przez Spółkę na terenie Niemiec wskazać należy co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Jednocześnie, jak stanowi art. 9 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1) nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

− z zastrzeżeniem art. 10;

2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

W tym miejscu podkreślić należy, że zegarki nabyte w Niemczech zostały przez Państwo nabyte od osób fizycznych niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej.

Zatem z uwagi na brzmienie art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług przemieszczenie tych zegarków z Niemiec do Polski nie będzie, po Państwa stronie stanowiło wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Jednocześnie z uwagi na okoliczność, że zegarki zostały nabyte od osób fizycznych niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej w tym przypadku również zostanie spełniony warunek 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem sprzedaż tych zegarków do Włoch może być opodatkowana według procedury VAT – marża.

Ponadto wskazać należy, że stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Mając zatem na uwadze zacytowany przepis wskazać należy, że są Państwo również uprawnieni do opodatkowania opisanej we wniosku dostawy transakcji dostawy zegarków do Włoch według zasad ogólnych obowiązujących dla dostaw wewnątrzwspólnotowych. Wybór jednego ze sposobów opodatkowania ww. transakcji należy do Państwa.

Podkreślić jednocześnie należy, że w przypadku opodatkowania opisanej we wniosku dostawy zegarków do Włoch według procedury VAT- marża nie jest możliwe opodatkowanie tej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Zatem oceniając Państwa stanowisko całościowo należy uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia;

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we […]. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

− w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

− w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).