Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działki niezabudowanej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 7 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki numer (…).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 12 października 2022 r. (wpływ 19 października 20212 r.) oraz pismem z 12 listopada 2022 r. (wpływ 17 listopada 2022 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan właścicielem nieruchomości gruntowej niezabudowanej, położonej w (…), działka nr (…) o powierzchni (…) ha, KW: (…). Ziemię otrzymał Pan po zmarłym ojcu na podstawie umowy notarialnej o dział spadku z dnia (…) r. Jest Pan jedynym właścicielem działki.

Teren objęty jest Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego z 2019 roku i ma przeznaczenie (…).

Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 2017 roku w zakresie prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od (…) roku w zakresie (…).

Działka nr (…) nie jest wykorzystywana i nie była wykorzystywana przez Pana w działalności rolniczej.

Nie wykorzystywał Pan też działki w związku z prowadzoną jednoosobową działalnością gospodarczą.

Nie dokonywał Pan żadnych czynności mających na celu przygotowanie nieruchomości do sprzedaży. Nie uzbrajał Pan terenu, nie wytyczał dróg, nie ogradzał terenu, nie miał Pan też wpływu na przeznaczenie działki w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego.

Pana ojciec zlecił pośrednictwo w sprzedaży ww. nieruchomości do biura w obrocie nieruchomościami. Biuro przygotowało ofertę sprzedaży i umieściło to na stronie internetowej. Jako obecny właściciel kontynuuje Pan współpracę z biurem. Oferta widnieje na stronie internetowej.

Planuje Pan sprzedać działkę nr (…) w tym roku. Nie będzie Pan udzielał przyszłemu nabywcy pełnomocnictw czy zgód do uzyskania pozwolenia na budowę, warunków technicznych dla gestorów mediów, decyzji środowiskowej itp. Pan również nie będzie występował o takie decyzje. Nie planuje Pan uzbrajać terenu ani wykonywać innych czynności przed sprzedażą.

Dnia 12 października 2022 r. (wpływ 19 października 2022 r.) uzupełnił Pan wniosek o następujące informacje:

1.Działka numer (…) obecnie nie jest wykorzystywana i do momentu sprzedaży nie będzie wykorzystywana do żadnych celów.

2.Działka numer (…) nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej.

3.Z działki była dokonywana sprzedaż produktów rolnych. Obecnie i w przyszłości nie będzie dokonywana sprzedaż produktów rolnych.

4.(…) roku dokonał Pan sprzedaży 3 działek o powierzchni (…) ha, (…) ha oraz (…) ha.

5.Nie posiada Pan innych działek, które w przyszłości chciałby sprzedać.

W dniu 12 listopada 2022 r. (wpływ 17 listopada 2022 r.), odpowiadając na II wezwanie, doprecyzował Pan opis sprawy o kolejne informacje:

1.W (…) roku był Pan zobowiązany odprowadzić podatek VAT w związku ze sprzedażą trzech działek.

2.Działki sprzedane w (…) roku były wykorzystywane do produkcji rolnej (były z nich sprzedawane produkty rolne), dlatego ich sprzedaż została opodatkowana podatkiem VAT.

3.Sprzedaży produktów rolnych z działki będącej przedmiotem wniosku dokonywał Pana ojciec, który był rolnikiem ryczałtowym.

Pytanie

Czy sprzedaż działki nr (…) w obecnym stanie objęta będzie podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Jest Pan właścicielem działki nr (…) od dwóch tygodni. Nie planuje Pan czynić żadnych nakładów na przygotowanie działki do sprzedaży. Nie będzie Pan udzielać pełnomocnictw potencjalnemu kupującemu do dysponowania Pańskim gruntem. Według Pana wiedzy powinien Pan sprzedać działkę bez VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z powołanymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub pewnym okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.) zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży ww. gruntów podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywnie działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz  z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 2 pkt 15 ustawy:

Wobec przywołanej wyżej definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy należy uznać, że prowadzenie działalności rolniczej (art. 2 pkt 15 ustawy) stanowi prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą).

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że jest Pan właścicielem działki niezabudowanej o numerze (…), o powierzchni (…) ha, położonej w miejscowości (…). Ziemię otrzymał Pan po zmarłym ojcu na podstawie umowy notarialnej o dział spadku z dnia (…) r. Jest Pan jedynym właścicielem działki.

Teren objęty jest Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego z 2019 r. i ma przeznaczenie (…).

Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 2017 roku w zakresie prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od (…) roku w zakresie (…).

W opisie sprawy wskazał Pan, że działka nr (…) nie jest wykorzystywana i nie była wykorzystywana przez Pana w działalności rolniczej. W uzupełnieniach wniosku podał Pan jednak, że z przedmiotowej działki była dokonywana przez Pana ojca sprzedaż produktów rolnych.

Nie wykorzystywał Pan działki w związku z prowadzoną jednoosobową działalnością gospodarczą. Nie dokonywał Pan żadnych czynności mających na celu przygotowanie nieruchomości do sprzedaży. Nie uzbrajał Pan terenu, nie wytyczał dróg, nie ogradzał terenu, nie miał Pan też wpływu na przeznaczenie działki w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego.

Pana ojciec zlecił pośrednictwo w sprzedaży ww. nieruchomości do biura w obrocie nieruchomościami. Biuro przygotowało ofertę sprzedaży i umieściło to na stronie internetowej. Jako obecny właściciel kontynuuje Pan współpracę z biurem. Oferta widnieje na stronie internetowej.

Planuje Pan sprzedać działkę nr (…) w tym roku. Nie będzie Pan udzielać przyszłemu nabywcy pełnomocnictw czy zgód do uzyskania pozwolenia na budowę, warunki techniczne dla gestorów mediów, decyzji środowiskowej itp. Pan również nie będzie występował o takie decyzje. Nie planuje Pan uzbrajać terenu ani wykonywać innych czynności przed sprzedażą.

W (…) roku dokonał Pan sprzedaży trzech innych działek, w związku z czym był Pan zobowiązany odprowadzić podatek VAT. Działki te były wykorzystywane w działalności rolniczej i sprzedawane były z nich produkty rolne.

W związku z powyższym opisem sprawy Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w analizowanej sprawie sprzedaż działki numer (…) w obecnym stanie objęta będzie opodatkowaniem podatkiem VAT.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów  (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia,

że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Należy mieć na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny, istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny”, to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.  Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru  (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty  i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie w związku ze sprzedażą działki numer (…) należy Pana uznać za podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że umowa dokumentująca przekazanie Panu w spadku przedmiotowej działki została zawarta (…) r. Ponadto zgodnie z zapisami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego grunty te oznaczone są symbolem (…) jako „(…)”.

W analizowanej sprawie dla rozstrzygnięcia Pana wątpliwości kluczowym jest fakt, że nabywając w drodze spadku działkę nr (…), kontynuuje Pan proces dokonania jej sprzedaży, zapoczątkowany przez Pana ojca. Wcześniej działka ta była wykorzystywana do celów rolniczych przez Pana ojca i dokonywana była z niej sprzedaż płodów rolnych. Następnie, Pana ojciec zlecił pośrednictwo sprzedaży nieruchomości do biura w obrocie nieruchomościami, który to proces zdecydował się Pan kontynuować. Przedmiot spadku (działka) nie mógł być wykorzystany przez Pana w celach osobistych, gdyż samo przeznaczenie działki, którą Pan otrzymał, nie pozwala na wykorzystanie jej w celach osobistych, np. na budowę domu jednorodzinnego. Zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego działka przeznaczona jest bowiem pod budowę obiektów produkcyjnych, składów, magazynów lub obiektów handlowych. W tej sytuacji nie można uznać, że dostawa ww. działki będzie przejawem realizacji prawa do rozporządzania składnikiem jednoznacznie związanym z Pana prywatnym majątkiem.

Tym samym, w odniesieniu do sprzedaży działki numer (…), należy uznać Pana za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Charakter zbywanej nieruchomości (przeznaczenie pod budowę obiektów produkcyjnych) oraz sposób Pana działania (kontynuacja zamiaru sprzedaży działki) wskazują, że dokonana przez Pana sprzedaż wypełnia znamiona działalności handlowej, a tym samym wpisuje się w zakres działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Całokształt okoliczności w sprawie wskazuje, że nabył Pan działkę z ustalonym przeznaczeniem do sprzedaży, zatem sposób nabycia (dział spadku) pozostaje dla sprawy bez znaczenia.

Podsumowując, sprzedaż działki numer (…) w obecnym stanie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·        w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·        w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).