Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT nieodpłatnego wydania towarów oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. towarów.

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT nieodpłatnego wydania towarów oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. towarów. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 kwietnia 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego i dystrybucji, poprzez sklepy segmentu modern convenience oferujących różnego rodzaju produkty - zarówno gastronomiczne, jak i codziennego użytku. Wnioskodawca organizuje sieć franczyzową zrzeszającą sklepy detaliczne.

Franczyzobiorcy Wnioskodawcy („Franczyzobiorcy”) prowadzą sprzedaż różnego rodzaju produktów - artykułów spożywczych, środków czystości, artykułów domowych etc. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. W ramach swojej działalności Wnioskodawca i Franczyzobiorcy sprzedają również towary (m.in. hot-dogi, panini, gofry, burgery, tosty i napój kawowy), których dostawie towarzyszą czynności dodatkowe (takie jak obróbka termiczna czy polanie sosem). Sprzedaż tych towarów traktowana jest jako dostawa towarów, podlegająca co do zasady opodatkowaniu stawką VAT 8%, z uwagi na przypisanie sprzedaży tych towarów do grupowania 56 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Kwalifikacja wybranych towarów dostarczanych przez Wnioskodawcę i Franczyzobiorców, jako przyporządkowanych do grupowania PKWiU 56 została potwierdzona w drodze wiążących informacji stawkowych („WIS”), m.in.:

1)WIS z 16 grudnia 2021 r., sygn. 0111-KDSB1-1.440.317.2021.3.AH w stosunku do …,

2)WIS z 13 grudnia 2021 r., sygn. 0111-KDSB1-1.440.314.2021.3.JJ w stosunku do …,

3)WIS z 10 grudnia 2021 r., sygn. 0111-KDSB1-1.440.313.2021.3 w stosunku do …,

4)WIS z 7 grudnia 2021 r., sygn. 0111-KDSB1-1.440.316.2021.3.WF w stosunku do …,

5)WIS z 29 listopada 2021 r., sygn. 0111-KDSB1-1.440.315.2021.2.RW w stosunku do …,

6)WIS z 10 listopada 2021 r., sygn. 0111-KDSB1-1.440.312.2021.1.IS w stosunku do ...

Mimo, iż sprzedaż tych towarów została przypisana do grupowania PKWiU 56, przytoczone rozstrzygnięcia potwierdzają klasyfikację transakcji, jako dostawę towarów na gruncie ustawy o VAT. Powyższe towary („Towary”) stanowią przedmiot niniejszego wniosku.

Wnioskodawca planuje zorganizowanie programu lojalnościowego, który w założeniu ma zwiększyć obrót realizowany przez niego i Franczyzobiorców. W ramach programu Wnioskodawca będzie emitować bony różnego przeznaczenia („MPV”), które po spełnieniu określonych warunków, zostaną nieodpłatnie przekazane klientom. Wnioskodawca kwalifikuje emitowane bony jako MPV z uwagi na fakt, iż w momencie emisji bonu brak jest wszystkich informacji niezbędnych do określenia m.in. podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w odniesieniu do towarów będących przedmiotem dostawy - na dzień emisji bonu Wnioskodawca nie zna ceny sprzedaży towarów, które będą wydane w zamian za bony. Wydane MPV będą uprawniać klientów do otrzymania wybranych towarów z asortymentu sklepów Franczyzobiorców, w tym również Towarów. Redempcja MPV będzie następowała poprzez dokonanie następujących czynności:

1)klient przekazuje MPV Franczyzobiorcy,

2)Franczyzobiorca dokonuje dostawy Towaru za wynagrodzeniem na rzecz Wnioskodawcy,

3)równocześnie Franczyzobiorca, działając w imieniu Wnioskodawcy wydaje Towar nieodpłatnie klientowi.

W powyższym modelu, wydanie Towaru będzie następować w imieniu Wnioskodawcy, co oznacza, że z formalnego punktu widzenia podmiotem, od którego klient nieodpłatnie otrzyma Towar, będzie Wnioskodawca. Celem programu lojalnościowego i dokonywanych w ramach tego programu nieodpłatnych wydań jest zbudowanie pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy i Franczyzobiorców oraz zwiększenie poziomu atrakcyjności oferowanych produktów, budowanie trwałych więzi z dotychczasowymi klientami, jak również pozyskanie nowych klientów. Powyższe przełoży się na zwiększenie obrotów Wnioskodawcy, jak i Franczyzobiorców. Sam proces wydania Towarów na rzecz klienta będzie polegał na tym, że Towar może zostać wydany bez dodatkowych czynności towarzyszących lub też po jego przygotowaniu (obejmującym np. podgrzanie lub polanie sosem). Klient będzie mógł skonsumować Towar w sklepie lub poza sklepem. Klient nie będzie miał możliwości wyboru produktu z karty dań. Jednocześnie, w sklepach Franczyzobiorców brak jest sal restauracyjnych, szatni a także nie istnieje zaplecze kuchenne ani nie ma obsługi kelnerskiej. W lokalach Wnioskodawcy i Franczyzobiorców brak jest serwisu, polegającego na przekazywaniu zamówień do kuchni, układaniu dań na talerzu i podawaniu ich klientom - Towary (opakowane w papier lub umieszczone w kartoniku) są przygotowane tak, aby klient mógł zabrać je ze sobą do ręki. W lokalach tych brak jest naczyń (gdyż produkty są pakowane i podawane tak, aby klient spożył je także w trakcie poruszania się), sztućców (podobnie - produkty są pakowane w ten sposób, aby ich konsumpcja wymagała jedynie wolnej ręki).

Wnioskodawca zaznacza, iż przedmiotem niniejszego wniosku są wyłącznie towary przyporządkowane do grupowania PKWiU 56. Jednocześnie, przedmiotem wniosku są wyłącznie sytuacje, w których Wnioskodawca nabędzie Towary od podmiotów istniejących, zarejestrowanych podatników VAT czynnych (Franczyzobiorców), a nabycie to zostanie udokumentowane fakturą VAT.

W uzupełnieniu wniosku na zadane przez Organ pytania Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

Pytanie: Czy przekazywane na rzecz klientów towary, objęte zakresem pytań, będą stanowiły prezenty o małej wartości lub próbki w rozumieniu art. 7 ust. 4 i ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług?

Odpowiedź: Wnioskodawca informuje, że wartość przekazywanych towarów, objętych zakresem pytań, nie przekroczy każdorazowo kwoty 20 zł i Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przekazywanych towarów.

Zgodnie z definicją małego prezentu zawartą w art. 7 ust. 4 w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, przekazywanie prezentów o małej wartości nie stanowi czynności opodatkowanej VAT, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

W ocenie Wnioskodawcy, przekazanie na rzecz klientów towarów, objętych zakresem pytań, będzie następowało na cele związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca pragnie jednak zaznaczyć, że - jego zdaniem - stanowisko to nie jest elementem opisu stanu faktycznego, a oceną na gruncie przepisów ustawy o VAT, charakteru czynności opisanej szczegółowo we wniosku. Ustalenie zakresu opodatkowania VAT stanowi, zdaniem Wnioskodawcy, klasyfikację prawno-podatkową stanu faktycznego, a nie jego element. W związku z powyższym Wnioskodawca wskazuje, że jego stanowisko w tym zakresie nie powinno być przez Organ traktowane jako element opisanego we wniosku stanu faktycznego, a jako ocena Wnioskodawcy elementów stanu faktycznego przedstawionych we wniosku.

Istotą występowania o interpretację indywidualną przez podatnika jest bowiem uzyskanie sposobu rozumienia (interpretacji) przepisów prawa podatkowego i jego stosowania w odniesieniu do opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Przedmiot opodatkowania zdefiniowany jest w art. 5 i art. 7 ustawy o VAT, a więc przepisach prawa podatkowego i o potwierdzenie (lub nie) prawidłowości rozumienia i stosowania tych regulacji, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, Wnioskodawca występuje do organu.

Pytanie: Czy przekazywanie na rzecz klientów towarów, objętych zakresem pytań, będzie następowało wyłącznie na cele związane z Państwa działalnością gospodarczą?

Odpowiedź: Przedmiotem zapytania zawartego we wniosku jest określenie, czy nieodpłatne przekazanie na rzecz klientów towarów, objętych zakresem pytań, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, przekazywanie na rzecz klientów towarów, objętych zakresem pytań, będzie następowało na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Celami programu lojalnościowego, w ramach którego na rzecz klientów przekazywane będą towary (objęte zakresem pytań), są:

‒zbudowanie pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy i Franczyzobiorców,

‒zwiększenie poziomu atrakcyjności oferowanych produktów,

‒budowanie trwałych więzi z dotychczasowymi klientami,

‒pozyskanie nowych klientów.

Powyższe przełoży się na zwiększenie obrotów Wnioskodawcy, jak i Franczyzobiorców.

Wnioskodawca pragnie jednak zaznaczyć, że - jego zdaniem - stanowisko to nie jest elementem opisu stanu faktycznego, a oceną, na gruncie przepisów ustawy o VAT, charakteru czynności opisanej szczegółowo we wniosku. Ustalenie zakresu opodatkowania VAT stanowi, zdaniem Wnioskodawcy, klasyfikację prawno-podatkową stanu faktycznego, a nie jego element. W związku z powyższym Wnioskodawca wskazuje, że jego stanowisko w tym zakresie nie powinno być przez Organ traktowane jako element opisanego we wniosku stanu faktycznego, a jako ocena Wnioskodawcy elementów stanu faktycznego przedstawionych we wniosku.

Wnioskodawca powtórzył w tym miejscu, co zostało już podniesione w powyższym punkcie, iż istotą występowania o interpretację indywidualną przez podatnika jest uzyskanie sposobu rozumienia (interpretacji) przepisów prawa podatkowego i jego stosowania w odniesieniu do opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Przedmiot opodatkowania zdefiniowany jest w art. 5 i art. 7 ustawy o VAT, a więc przepisach prawa podatkowego i o potwierdzenie (lub nie) prawidłowości rozumienia i stosowania tych regulacji, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, Wnioskodawca występuje od organu.

Pytanie: Czy w zamian za przekazanie na rzecz klientów towarów, objętych zakresem pytań, ww. podmioty zobowiązane są do wykonania określonych czynności? Jeśli tak, należy wskazać jakich czynności.

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że przekazanie na rzecz klientów towarów, objętych zakresem pytań, w ramach programu lojalnościowego nastąpi w zamian za zgromadzone przez klienta punkty. Zgodnie z regulaminem programu lojalnościowego do otrzymania towarów, objętych zakresem pytań, uczestników programu uprawniają punkty, przyznawane m.in. za dokonanie zakupu określonych towarów. Po osiągnięciu określonego pułapu punktów uczestnik programu będzie mógł wymienić uzbierane punkty na towary objęte zakresem pytań. Uczestnik programu posiadający punkty nie dokonuje ani nie jest zobowiązany do dokonywania żadnych dodatkowych czynności na rzecz Wnioskodawcy.

Pytanie: Na kogo będą wystawione faktury dokumentujące nabycie Towarów objętych zakresem postawionego we wniosku pytania oznaczonego nr 2?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazał, że faktury dokumentujące nabycie Towarów, objętych zakresem postawionego we wniosku pytania nr 2, będą wystawiane przez Franczyzobiorców na rzecz Wnioskodawcy.

Pytanie: Czy faktury wystawione przez Franczyzobiorców będą dokumentowały czynności opodatkowane podatkiem VAT niekorzystające ze zwolnienia?

Odpowiedź: W ocenie Wnioskodawcy, faktury wystawione przez Franczyzobiorców będą dokumentowały dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, a więc czynności podlegające opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawca pragnie jednak zaznaczyć, że - jego zdaniem - stanowisko to nie jest elementem opisu stanu faktycznego a oceną, na gruncie przepisów ustawy o VAT, charakteru czynności opisanej szczegółowo we wniosku. Ustalenie zakresu opodatkowania VAT stanowi, zdaniem Wnioskodawcy, klasyfikację prawno-podatkową stanu faktycznego, a nie jego element. W związku z powyższym Wnioskodawca wskazał, że jego stanowisko w tym zakresie nie powinno być przez Organ traktowane jako element opisanego we wniosku stanu faktycznego, a jako ocena Wnioskodawcy elementów stanu faktycznego przedstawionych we wniosku.

Wnioskodawca powtórzył w tym miejscu, co zostało już podniesione w odpowiedzi na pytanie 1 i 2, iż istotą występowania o interpretację indywidualną przez podatnika jest uzyskanie sposobu rozumienia (interpretacji) przepisów prawa podatkowego i jego stosowania w odniesieniu do opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Przedmiot opodatkowania zdefiniowany jest w art. 5 i art. 7 ustawy o VAT, a więc przepisach prawa podatkowego i o potwierdzenie (lub nie) prawidłowości rozumienia i stosowania tych regulacji, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, Wnioskodawca występuje od organu.

Pytania

1.Czy nieodpłatne wydanie klientom Towarów - których jednostkowa cena nabycia (bez podatku), określona w momencie przekazywania Towaru nie przekracza 20 zł - przez Wnioskodawcę będzie podlegało opodatkowaniu VAT?

2.Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia od Franczyzobiorców Towarów, które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane klientom przez Wnioskodawcę?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym:

1.Nieodpłatne wydanie klientom Towarów - których jednostkowa cena nabycia (bez podatku), określona w momencie przekazywania Towaru nie przekracza 20 zł - przez Wnioskodawcę nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

2.Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia od Franczyzobiorców Towarów, które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane klientom przez Wnioskodawcę.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Uwagi wstępne:

Dla dokonania prawidłowej klasyfikacji nieodpłatnych wydań Towarów przez Wnioskodawcę, jak również dla oceny jego prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne jest określenie, czy świadczenie między Wnioskodawcą i klientem oraz między Franczyzobiorcą i Wnioskodawcą stanowi dostawę towarów czy też świadczenie usług.

Za dostawę towarów zgodnie z ustawą o VAT, rozumieć należy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednocześnie, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów.

Wydanie środków spożywczych, jako dostawa towarów.

Biorąc pod uwagę specyfikę sprzedaży w sklepach segmentu modern convenience oraz opisane okoliczności towarzyszące wydaniu Towarów należy wskazać, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do świadczenia usług na rzecz klientów. W ocenie Wnioskodawcy, dla poparcia tej tezy należy odnieść się do orzecznictwa TSUE, który w licznych wyrokach odniósł się do kwestii klasyfikacji czynności jako świadczenia usług, czy dostawy towarów. Przykładowo w wyroku z 27 października 2005 r., sygn. C-41/04, w sprawie Levob Verzekeringen i OV Bank (pkt 19) oraz wyroku z 29 marca 2007 r., sygn. C-111/05 w sprawie Aktiebolaget NN (pkt 21), w ocenie TSUE w przypadku gdy transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności, należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, w celu określenia, po pierwsze czy chodzi o dwa, czy więcej świadczeń odrębnych, czy też o świadczenie jednolite, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku owo jednolite świadczenie należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług. Natomiast w wyroku z 10 marca 2005 r., sygn. C-491/03 w sprawie Ottmar Hermann (pkt 22), TSUE wskazał, że: „Ponieważ sprzedaży jakiegoś towaru zawsze towarzyszy świadczenie jakiejś minimalnej usługi (takiej jak wyłożenie towarów na stoiskach, wydanie faktury, itd.), jedynie usługi inne niż te, które towarzyszą nieodłącznie sprzedaży jakiegoś towaru, mogą być wzięte pod uwagę przy ocenie udziału świadczenia usług w odniesieniu do całości złożonej czynności, obejmującej również dostawę jakiegoś towaru”.

Zatem tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów. W kontekście dokonania oceny świadczenia polegającego na wydaniu Towarów szczególnie istotnych tez dostarcza wyrok TSUE z 22 kwietnia 2021 r., który zapadł w sprawie J.K. o sygn. C-703/19. W powyższym wyroku TSUE wskazał, że w celu uznania danego świadczenia jako usługi restauracyjnej w rozumieniu art. 6 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, dostarczanie żywności musi nastąpić wraz ze świadczeniem odpowiednich usług wspomagających, które mają na celu umożliwienie natychmiastowego spożycia tej żywności przez klienta końcowego. Jeżeli natomiast warunek ten nie zostanie spełniony, dane świadczenie powinno zostać zakwalifikowane nie jako usługa, a jako dostawa towarów. TSUE wskazał również, że w przypadku nieskorzystania przez klienta z zasobów materialnych i ludzkich udostępnionych mu przez podatnika w związku z konsumpcją dostarczonej żywności, nie ma możliwości uznania takiego świadczenia za usługę restauracyjną. Podsumowując, dla dokonania prawidłowej kwalifikacji danego świadczenia, kluczowe jest zatem postrzeganie tego świadczenia przez konsumenta. W ocenie Wnioskodawcy, TSUE w przytoczonym powyżej wyroku w sprawie J.K. słusznie wywodzi, iż element dominujący świadczenia określa się z punktu widzenia przeciętnego konsumenta, z uwzględnieniem elementów jakościowych, a nie ilościowych. Ponadto, w celu klasyfikacji świadczenia jako usługi restauracyjnej istotnego znaczenia nabiera warunek skorzystania przez klienta (bądź nie) z usług wspomagających dostawę żywności lub napojów.

Powyższe stanowisko znajduje również odzwierciedlenie w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. W tym kontekście szczególnego znaczenia nabiera stanowisko NSA przedstawione w wyroku z 30 lipca 2021 r. o sygn. akt I FSK 1290/18. W ww. wyroku, NSA wskazał, że: „sprzedaż dań przygotowanych według zasad opisanych w przedmiotowej sprawie w lokalach gastronomicznych szybkiej obsługi, w których podatnik udostępnia klientowi umożliwiającą spożycie posiłków na miejscu infrastrukturę, która jest organizowana przez niego samego lub dzielona z innymi dostawcami gotowych dań, stanowi usługę restauracyjną - sprzedaż w lokalach gastronomicznych szybkiej obsługi dań przygotowanych według zasad takich jak będące przedmiotem postępowania głównego, które klient postanawia wziąć na wynos, a nie spożywać na miejscu w ramach infrastruktury udostępnionej w tym celu przez podatnika, nie stanowi usługi restauracyjnej, lecz dostawę środków spożywczych, która może być opodatkowana obniżoną stawką VAT, - sprzedaż w placówkach gastronomicznych szybkiej obsługi należy uznać za usługę gastronomiczną. Jeżeli konsument zdecyduje się na zakup gotowego dania na wynos i niespożycie go na miejscu, czynność ta powinna zostać zakwalifikowana jako dostawa towarów, ponieważ infrastruktura oferowana przez podatnika nie jest w takiej sytuacji decydująca dla klienta, - sprzedaż dokonywaną przez podatnika w systemie „drive-in” i „walk-through” należy uznać za dostawę środków spożywczych - sprzedaż w galeriach handlowych w strefach restauracyjnych - w zależności od tego czy klient zamierza zabrać danie na wynos, czy spożyć je na miejscu będzie to albo dostawą albo usługą restauracyjną”.

Reasumując powyższy wątek należy wskazać, iż świadczenie stanowiące przedmiot niniejszego wniosku zakłada dostawę Towaru konsumentowi, której to dostawie mogą towarzyszyć czynności wspomagające. Czynności te stanowią jednak wyłącznie niezbędne minimum, które ma umożliwić konsumentowi prawidłowe wykorzystanie nabytego Towaru. Z kolei, gdyby nawet uznać, że czynności towarzyszące stanowią element całości świadczenia, należy odnieść się do wyżej przytoczonego wyroku TSUE z dnia 22 kwietnia 2021 r., który zapadł w sprawie J.K. o sygn. C-703/19, w którym wskazano, że „dostawa gotowej żywności zakłada jej gotowanie lub podgrzanie, co stanowi usługę, którą należy wziąć pod uwagę w ramach całościowej oceny danej transakcji w celu jej zakwalifikowania jako dostawy towarów lub świadczenia usług. Niemniej jednak jeśli przygotowanie ciepłego produktu gotowego ogranicza się w istocie do czynności pobieżnych i znormalizowanych i zwykle następuje nie na życzenie konkretnego klienta, lecz w sposób stały i regularny, w zależności od popytu możliwego do przewidzenia w sposób ogólny, nie stanowi to przeważającego elementu danej transakcji i nie może samo z siebie powodować uznania tej transakcji za świadczenie usługi”.

Zgodnie z wyżej wskazanym orzecznictwem, zarówno unijnym jak i krajowym, należy więc uznać, że Wnioskodawca nie oferuje żadnych usług wspomagających, które przemawiałyby za uznaniem analizowanego świadczenia za usługę. W punktach sprzedaży, w których oferowany jest Towar:

‒brak jest kelnerów, kucharzy, szefów kuchni, czy też personelu o wykształceniu w kierunku gastronomicznym;

‒klient oczekuje na zamówione Produkty stojąc;

‒nie doradza się, na wzór restauracji, klientom co do wyboru produktu;

‒brak jest serwisu, polegającego na przekazywaniu zamówień do kuchni, układaniu dań na talerzu i podawaniu ich klientom - Produkty (opakowane w papier lub umieszczone w kartoniku) są przygotowane tak, aby klient mógł zabrać je ze sobą do ręki;

‒brak jest szatni oraz ogólnie dostępnych toalet;

‒brak jest naczyń (gdyż produkty są pakowane i podawane tak aby klient spożył także w trakcie poruszania się), sztućców (podobnie - produkty są pakowane w ten sposób aby ich konsumpcja wymagała jedynie wolnej ręki).

Usługowe elementy sprowadzają się więc wyłącznie do takich czynności jak podgrzanie, polanie sosem, czy też zawinięcie w serwetkę przed podaniem - czynności te mają zakres niewykraczający poza to co jest konieczne dla umożliwienia konsumpcji wydawanych Towarów i są związane z ich specyfiką. W ocenie Wnioskodawcy czynności te winny zostać uznane za czynności tożsame z wyłożeniem Towaru na półki.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy nie ulega zatem wątpliwości, że w ramach świadczenia między Franczyzobiorcą i Wnioskodawcą oraz między Wnioskodawcą i klientem dochodzi do dostawy towarów.

Tożsamej klasyfikacji dokonał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanych na rzecz Wnioskodawcy WIS, wskazując, iż: „Wobec powyższego dostawę towaru spożywczego, tj. gofr belgijski z masłem - któremu towarzyszą usługi dodatkowe, wspomagające jego dostawę - należy uznać za dostawę towaru sklasyfikowaną w PKWiU 56 “Usługi związane z wyżywieniem”, przy czym - przyporządkowanie danego towaru spożywczego do ww. grupowania PKWiU 56 nie zmienia charakteru tego świadczenia jako towaru w świetle ustawy”.

Stanowisko w zakresie pytania pierwszego: Opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Z odpłatną dostawą zrównuje się jednak również nieodpłatną dostawę przez podatnika, towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeśli w odniesieniu do tych towarów przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, m.in. z tytułu ich nabycia. Nieodpłatna dostawa towarów nie podlega jednak opodatkowaniu, jeśli jej przedmiotem są prezenty o małej wartości (zasadniczo o jednostkowej cenie nabycia towaru (bez podatku) nie przekraczającej 20 zł) jeśli ich wydanie następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, wystąpią okoliczności pozwalające na uznanie, iż nieodpłatne wydanie klientom Towarów - których jednostkowa cena nabycia (bez podatku), określona w momencie przekazywania Towaru nie przekracza 20 zł - przez Wnioskodawcę nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT. W pierwszej kolejności należy wskazać, iż istnieją okoliczności pozwalające uznać wspomniane wydanie za dostawę towarów (por. stanowisko przedstawione w części uwagi wstępne).

W dalszej kolejności należy zaznaczyć, iż zdaniem Wnioskodawcy będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Towarów (por. stanowisko przedstawione w odniesieniu do pytania drugiego). Wobec ustalenia, iż istnieją okoliczności, które mogłyby uzasadniać opodatkowanie nieodpłatnych wydań Towarów konieczne jest wskazanie na okoliczność, która pozwala na wyłączenie tego opodatkowania - wydanie nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego celem programu lojalnościowego i dokonywanych w ramach tego programu nieodpłatnych wydań jest zbudowanie pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy i Franczyzobiorców oraz zwiększenie poziomu atrakcyjności oferowanych produktów, budowanie trwałych więzi z dotychczasowymi klientami, jak również pozyskanie nowych klientów. Powyższe przełoży się na zwiększenie obrotów Wnioskodawcy, jak i Franczyzobiorców. Biorąc pod uwagę fakt, iż zasadniczym celem nieodpłatnego wydania Towaru jest zwiększenie obrotów Wnioskodawcy, należy uznać, iż to nieodpłatne wydanie pozostaje w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Wobec powyższego, w sytuacji w której jednostkowa cena nabycia (bez podatku), określona w momencie przekazywania towaru nie przekracza 20 zł, nieodpłatne wydanie przez Wnioskodawcę na rzecz klienta Towarów nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Stanowisko w zakresie pytania drugiego: Zgodnie z właściwymi regulacjami ustawy o VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów lub usług przysługuje w zakresie, w jakim te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, przy jednoczesnym braku przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT. Wobec powyższego, dla uznania, iż Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Towarów od Franczyzobiorcy, które będą następnie przedmiotem nieodpłatnego wydania, konieczne jest wykazanie związku tego nabycia z czynnościami opodatkowanymi, jak również wykazanie, że nie zachodzą przesłanki uniemożliwiające skorzystanie z tego prawa.

Związek z czynnościami opodatkowanymi.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia, jest związek (choćby pośredni) dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy - bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążące się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością przedsiębiorstwa, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Z pośrednim związkiem dokonanych zakupów z działalnością podatnika mamy zatem do czynienia wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez przedsiębiorstwo sprzedaży.

Jak wskazano w opisie wniosku, Wnioskodawca - celem zwiększenia obrotów z tytułu ich sprzedaży - nabędzie od Franczyzobiorców Towary, które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane klientom w ramach redempcji MPV. W związku z powyższym, nabywane przez Wnioskodawcę Towary będą wykorzystane dla podjęcia działań nakierowanych na zwiększenie obrotów Wnioskodawcy, a więc w związku z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy. Fakt, iż związek ten ma charakter pośredni nie powinien - w ocenie Wnioskodawcy - stanowić podstawy dla pozbawienia Wnioskodawcy prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Towarów. Jednocześnie należy wskazać, że podatnik nie traci prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w przypadku, gdy nabycie towaru lub usługi zostało dokonane w celu jego wykorzystania przy sprzedaży opodatkowanej, do zrealizowania której podatnik w ramach przedsiębiorstwa posługuje się jednak czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu. Nabycie to zmierzało bowiem w gruncie rzeczy do dokonania sprzedaży opodatkowanej. Za takie działania uznać należy nabycie towarów lub usług wykorzystywanych następnie w związku z podejmowanymi przez Wnioskodawcę czynnościami o charakterze marketingowym (w ramach programu lojalnościowego), które są przeprowadzane w celu zwiększenia obrotów Wnioskodawcy. Podkreślić należy, że nieodpłatne przekazywanie towarów nie jest w nakreślonych przez podatnika we wniosku okolicznościach przedmiotem działalności Wnioskodawcy, lecz służy realizacji jej działalności w zakresie prowadzonej przez nią sprzedaży poprzez oddziaływanie na wielkość tej sprzedaży.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że zaprezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in. w interpretacji z 12 czerwca 2017 r., sygn. 2461-IBPP2.4512.239.2017.2.ICZ, zgodnie z którą „(...) w sytuacji gdy faktycznie koszty nabycia towarów i usług wydawanych nieodpłatnie w ramach akcji marketingowych pozostają w (...) związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością i mają na celu zwiększenie sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, wówczas Wnioskodawca ma prawo do odliczenia kwoty podatku VAT od wydatków poniesionych na zakup towarów promocyjnych, które są następnie przedmiotem nieodpłatnego wydania sprzedaży w ramach opisanych akcji promocyjnych.”.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy podstawowy warunek dla skorzystania z prawa do odliczenia, tj. występowanie związku z czynnościami opodatkowanymi, został spełniony.

Brak przesłanek negatywnych: W ocenie Wnioskodawcy, nie wystąpią również przesłanki uniemożliwiające realizację prawa do odliczenia zgodnie z art. 88 ustawy o VAT, gdyż:

a)Wnioskodawca nabędzie Towary od podmiotów istniejących, zarejestrowanych podatników VAT czynnych (Franczyzobiorców),

b)wystawiona w związku z nabyciem Towarów faktura VAT będzie:

‒dokumentowała czynność podlegającą opodatkowaniu,

‒dokumentowała czynność, która została dokonana,

‒wskazywała kwoty zgodne z rzeczywistością,

‒potwierdzała czynności, do których nie mają zastosowania art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego,

‒zaakceptowana przez nabywcę,

‒będzie wykazywała kwoty podatku wyłącznie w stosunku do czynności, dla których wykazuje się kwoty podatku na fakturze,

c)przedmiotowe nabycie nie stanowi wydatku, o którym mowa w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT.

Jednocześnie, biorąc pod uwagę, iż przedmiotem świadczenia pomiędzy Franczyzobiorcą i Wnioskodawcą jest dostawa towarów, w ocenie Wnioskodawcy nie sposób przyjąć, iż art. 88 ust. 1 pkt 4) ustawy o VAT znajduje zastosowanie. Przedmiotowa regulacja wyłącza możliwość odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia m.in. usług gastronomicznych. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, co zostało potwierdzone w drodze przywołanych WIS, dojdzie zaś do dostawy towarów, które są klasyfikowane do grupowania PKWiU 56, co nie zmienia jednak charakteru świadczenia, jako dostawy towarów.

Podkreślenia wymaga fakt, iż prawo do odliczenia nie przysługuje w odniesieniu do nabywanych usług gastronomicznych a nie do dostaw towarów, którym towarzyszą czynności pomocnicze skutkujące klasyfikacją tych towarów w grupowaniu „Usługi związane z wyżywieniem”.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy kolejny z warunków dla skorzystania z prawa do odliczenia, tj. brak przesłanek negatywnych, został spełniony. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy - Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia od Franczyzobiorców Towarów, które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane klientom przez Wnioskodawcę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zauważyć należy, że jak wynika z przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność. „Odpłatność” oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast „odpłatny” to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Ponadto zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy:

Według art. 7 ust. 3 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 4 ustawy:

W świetle przywołanych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – co do zasady – podlega każde nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Wyjątek stanowi m.in. przekazanie towarów stanowiących zdefiniowane w art. 7 ust. 4 ustawy prezenty o małej wartości.

Nie jest więc opodatkowane podatkiem od towarów i usług przekazanie odbiorcom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazania towaru, nie przekraczają 20 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których łączna wartość w roku podatkowym nie przekracza 100,00 zł (bez podatku), jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Spełnienie zatem którejkolwiek z powyżej wskazanych przesłanek pozwala na nieopodatkowywanie nieodpłatnych przekazań. Natomiast jeżeli łączna wartość w roku podatkowym przekazanego towaru przekracza 100,00 zł (bez podatku) podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Jak wynika z okoliczności sprawy, w ramach programu lojalnościowego planują Państwo emitować bony różnego przeznaczenia i po spełnieniu określonych warunków, nieodpłatnie przekazywać je klientom. Wydawane bony będą uprawniać klientów do otrzymania z asortymentu sklepów Państwa Franczyzobiorców wybranych towarów. Powyższe będzie realizowane w następujący sposób: klient przekaże bon Franczyzobiorcy, Franczyzobiorca dokona dostawy towaru na Państwa rzecz i równocześnie – w Państwa imieniu – Franczyzobiorca wyda nieodpłatnie towar klientowi. Wartość przekazywanych towarów, nie przekroczy każdorazowo kwoty 20 zł. Nie prowadzą Państwo ewidencji przekazywanych towarów.

W związku z powyższym należy zauważyć, że według art. 2 pkt 41 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 43 ustawy:

Natomiast art. 2 pkt 44 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 2 pkt 42 ustawy:

Według art. 2 pkt 45 ustawy:

Zasady dotyczące opodatkowania transferu bonów jednego i różnego przeznaczenia zostały przedstawione w dziale II rozdziale 2a ustawy „Opodatkowanie w przypadku stosowania bonów”.

Stosownie do art. 8b ust. 1 ustawy:

Z treści art. 8b ust. 2 ustawy wynika, że:

Zgodnie z cytowanym powyżej art. 8b ust. 1 ustawy, faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia.

Zatem w niniejszej sprawie skoro wydanie towarów klientom następować będzie w zamian za bon różnego przeznaczenia, wówczas opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegać dostawa towarów zrealizowana z wykorzystaniem tego bonu.

Jednakże mając na uwadze przedstawiony opis sprawy, z którego wynika, że wartość przekazywanych towarów nie przekroczy każdorazowo kwoty 20 zł i przekazanie tych towarów będzie następowało na cele związane z działalnością gospodarczą, należy uznać, że wydanie klientom przedmiotowych towarów – stanowiących prezenty o małej wartości zdefiniowane w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy – nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 wniosku jest prawidłowe.

Przechodząc z kolei do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Według art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług. Jeśli jednak dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo–skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Jak wynika z przedstawionych przez Państwa okoliczności sprawy, wydanie Towarów w ramach organizowanego programu lojalnościowego będzie miało związek z prowadzoną przez Państwo działalnością gospodarczą, tj. w związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Wskazali Państwo bowiem, że celem programu lojalnościowego i dokonywanych w ramach tego programu nieodpłatnych wydań jest zbudowanie Państwa pozytywnego wizerunku a także wizerunku Franczyzobiorców oraz zwiększenie poziomu atrakcyjności oferowanych produktów, budowanie trwałych więzi z dotychczasowymi klientami, jak również pozyskanie nowych klientów. Powyższe przełoży się na zwiększenie Państwa obrotów oraz obrotów Franczyzobiorców.

W świetle tak przedstawionych okoliczności sprawy będzie występował związek przyczynowo-skutkowy, decydujący o prawie do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem ww. towarów w ramach programu lojalnościowego.

W takiej sytuacji będzie Państwu – zarejestrowanemu jako czynny podatnik VAT – przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia od Franczyzobiorców towarów, które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane klientom, pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Zatem, Państwa stanowisko odnośnie pytania nr 2 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa opisu sprawy. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).