Ustalenie, czy wykonywana usługa na rzecz zamawiającego, stanowiąca element transferu pieniędzy w ramach programu regionalnego w zakresie realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027 jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy wykonywana usługa na rzecz zamawiającego, stanowiąca element transferu pieniędzy w ramach programu regionalnego w zakresie realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027 jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) został utworzony dnia 26 stycznia 2017 r. na podstawie uchwały z dnia 29 sierpnia 2016 r. Województwo posiada 100% udział w kapitale Spółki.

Fundusz jest spółką celową powołaną do realizacji zadań publicznych samorządu wojewódzkiego, a nie komercyjną. W związku z powyższym, wypracowany przez Spółkę zysk nie podlega podziałowi między wspólników, lecz przeznaczany jest wyłącznie na realizację jej celów.

Na dzień składania wniosku Spółka jest podatnikiem VAT. Wnioskodawca korzysta również ze zwolnienia przedmiotowego, gdyż świadczy kompleksowe usługi polegające na transferze środków pieniężnych z perspektywy finansowej 2007-2013 i 2014-2020 do ostatecznych odbiorców pomocy. Usługa ta korzysta ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT. Potwierdzeniem stosowania przez Spółkę stawki zwolnionej są interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy).

W związku z zaawansowaniem prac nad programem regionalnym Fundusze Europejskie (…) na lata 2021-2027 (Y) oraz zakresem wsparcia, jakie przewiduje ten program, Zarząd Województwa rozważa powierzenie części zadań instytucjom pośredniczącym. Zgodnie z art. 71 ust. 3 rozporządzenia ogólnego, tj. Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060 z dnia 24 czerwca 2021 r., ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji i Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu, Migracji i Integracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Instrumentu Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej (Dz. Urz. UE L 231 z 30.6.2021 z późn. zm.) instytucja zarządzająca (zarząd województwa) może wyznaczyć co najmniej jedną instytucję pośredniczącą do pełnienia niektórych zadań na jej odpowiedzialność. Instytucją pośredniczącą może być podmiot publiczny i prywatny.

Na podstawie doświadczeń w realizacji programów regionalnych, identyfikacji obszarów Y, których powierzenie jest uzasadnione ze względu na problematykę, wymagającą specjalistycznej wiedzy lub dużego nakładu sił i środków oraz analizy potencjału instytucjonalnego województwa, do pełnienia funkcji instytucji pośredniczącej dla części Y wstępnie wytypowano sp. z o.o.

Przewiduje się powierzenie Spółce funkcji instytucji pośredniczącej w ramach celu polityki 1 (art. 5 ust. 1 lit. a rozporządzenia ogólnego), finansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w zakresie realizacji działań związanych ze zwiększeniem potencjału badawczo-rozwojowego regionu oraz wzmocnienia systemu wspomagającego działalność firm w tym zakresie.

Przewiduje się również powierzenie obszarów związanych z szeroko pojętym wzmocnieniem produktywności i konkurencyjności sektora MŚP. Będzie to możliwe poprzez wsparcie infrastruktury biznesowej, czy też wzmocnienia działań związanych z umożliwieniem transformacji MŚP w kierunku nowoczesnych modeli biznesowych. Istotnym elementem ww. działań jest również promocja gospodarki regionalnej, działania na rzecz internacjonalizacji działalności przedsiębiorstw z sektora MŚP, czy też uzbrojenie terenów inwestycyjnych pod działalność gospodarczą.

Ważnym działaniem będzie również wspieranie potencjału otoczenia biznesu, klastrów. Istotne znaczenie będzie miało również wsparcie działań opartych na inkubacji, doradztwie i networkingu dla start-upów oraz nawiązanie współpracy z dużymi przedsiębiorstwami.

Wybór Spółki do pełnienia roli instytucji pośredniczącej nastąpi w trybie tzw. zamówienia z wolnej ręki, jako zamówienie publiczne "in-house", zgodnie z art. 214 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 11 września 2019 roku – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 z późn. zm.).

Zgodnie art. 2 pkt 8 rozporządzenia ogólnego "instytucja pośrednicząca" oznacza podmiot publiczny lub prywatny, za którego działania odpowiedzialność ponosi instytucja zarządzająca lub który wykonuje obowiązki lub zadania w imieniu takiej instytucji.

Natomiast art. 2 pkt 10 ustawy wdrożeniowej, tj. ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027 (Dz. U. poz. 1079) wskazuje, że instytucja pośrednicząca to podmiot, któremu została powierzona w drodze porozumienia albo umowy zawartych z instytucją zarządzającą realizacja zadań w ramach krajowego programu lub regionalnego programu.

Szczegółowe zasady realizacji zadań i uwarunkowania pełnienia funkcji instytucji pośredniczącej będą uregulowane w umowie zawartej między Spółką a instytucją zarządzającą Y (Zarząd Województwa), w ramach postępowania o udzielnie zamówienia.

Zgodnie z art. 9 ustawy wdrożeniowej instytucja zarządzająca może powierzyć instytucji pośredniczącej, w drodze porozumienia albo umowy, zadania związane z realizacją regionalnego programu, w tym m.in.:

1)wydawanie decyzji o zwrocie środków przeznaczonych na realizację programów, projektów lub zadań oraz decyzji o zapłacie odsetek, o których mowa odpowiednio w art. 207 ust. 9 i art. 189 ust. 3b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;

2)wydawanie decyzji o umorzeniu w całości albo w części oraz o odroczeniu albo rozłożeniu na raty spłaty należności wynikających z obowiązku zwrotu środków przeznaczonych na realizację programów, projektów lub zadań, o których mowa w art. 61 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Jak stanowi ust. 3 przywołanego wyżej przepisu, porozumienie albo umowa, zawiera w szczególności zobowiązanie do stosowania wytycznych przez instytucję, której powierzono zadania.

Ustawa wdrożeniowa w art. 9 ust. 5 wskazuje, że instytucja zarządzająca lub, za jej zgodą, instytucja pośrednicząca może zlecać usługi związane z realizacją swoich zadań innym podmiotom.

Zlecanie usług związanych z realizacją programu nie wyłącza odpowiedzialności instytucji zlecającej usługi za ich realizację.

Powierzenie zadań lub zlecenie usług związanych z realizacją programu nie wyłącza odpowiedzialności instytucji zarządzającej za ich realizację.

Zgodnie z rozdziałem 17 ustawy wdrożeniowej, instytucja zarządzająca lub instytucja pośrednicząca może wyznaczyć eksperta do udziału w wykonywaniu jej zadań:

-związanych z wyborem projektów do dofinansowania

-wynikających z umowy o dofinansowanie projektu albo decyzji o dofinansowaniu projektu

-związanych z procedurą odwoławczą.

Właściwa instytucja może wyznaczyć wyłącznie eksperta wpisanego do wykazu ekspertów.

Spółka będzie wykonywała część zadań instytucji zarządzającej Y, w tym w szczególności:

1)prowadzanie postępowania w zakresie wyboru projektów do dofinansowania;

2)prowadzenie postępowania w zakresie procedury odwoławczej;

3)zawieranie umów o dofinansowanie projektu;

4)rozliczanie projektów, w tym weryfikacja i zatwierdzanie wniosków o płatność beneficjentów, zlecanie płatności oraz wypłatę współfinansowania krajowego z budżetu państwa na rzecz beneficjentów, nakładanie korekt finansowych, odzyskiwanie kwot podlegających zwrotowi;

5)kontrole projektów;

6)podejmowanie czynności niezbędnych do prawidłowego wdrożenia powierzonego obszaru, w tym zapewnienie odpowiedniej struktury organizacyjnej, monitorowanie i sprawozdawanie z postępów realizacji działań wdrożeniowych, zapewnienie odpowiedniej komunikacji i widoczności Y, zapewnienie właściwej ścieżki audytu i archiwizacji dokumentów, poddawanie się kontrolom, audytom i udział w badaniach ewaluacyjnych.

Wymienione wyżej czynności są elementem jednej kompleksowej usługi, polegającej na transferze środków publicznych do beneficjentów Y, których dysponentem jest minister właściwy ds. rozwoju regionalnego (34 część budżetowa). Przez środki publiczne należy rozumieć:

-finansowanie UE – środki pochodzące z budżetu środków europejskich, o którym mowa w art. 117 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305 z późn. zm.) i

-współfinansowanie krajowe z budżetu państwa – środki z budżetu państwa niepochodzące z ww. budżetu środków europejskich.

Ww. transfer będzie polegał na przekazaniu określonej kwoty pieniędzy między wyodrębnionym rachunkiem bankowym zarządzanym przez ministra ds. finansów publicznych na rachunek bankowy beneficjenta za pośrednictwem płatnika (BGK lub bank obsługujący rachunek prowadzony dla współfinansowania krajowego). Płatnik realizuje płatności na podstawie zleceń instytucji, która podpisała umowę o dofinansowanie projektu z beneficjentem (w przypadku powierzenia zadań będzie to instytucja pośrednicząca). Aby transfer środków mógł zaistnieć, niezbędne jest wykonywanie przez instytucję pośredniczącą szeregu czynności, będących przedmiotem powierzenia zarówno z poziomu projektów (m.in. ocena i wybór projektu do dofinansowanie, zawarcie umowy z beneficjentem, weryfikacja wniosku o płatność), jak i z poziomu programu (m.in. zapewnienie odpowiedniej rozdzielności funkcji, monitorowanie, sprawozdawanie i rozliczanie działań). Tak rozumiana usługa, składająca się z szeregu powiązanych ze sobą czynności, spełnia funkcję płatności, której skutkiem jest zmiana sytuacji finansowej i prawnej stron operacji.

Instytucja pośrednicząca będzie finansowana ze środków pomocy technicznej Y:

1)na podstawie rzeczywiście poniesionych wydatków, gdzie podstawą rozliczenia środków z pomocy technicznej Y będzie wniosek o płatność składany do instytucji zarządzającej lub

2)na podstawie faktury VAT według zasad, które będą określone w umowie. 

Ww. transfer będzie polegał na przekazaniu określonej kwoty pieniędzy między wyodrębnionym rachunkiem bankowym zarządzanym przez ministra ds. finansów publicznych na rachunek bankowy beneficjenta za pośrednictwem płatnika (BGK lub bank obsługujący rachunek prowadzony dla współfinansowania krajowego). Płatnik realizuje płatności na podstawie zleceń instytucji, która podpisała umowę o dofinansowanie projektu z beneficjentem (w przypadku powierzenia zadań będzie to instytucja pośrednicząca). Aby transfer środków mógł zaistnieć, niezbędne jest wykonywanie przez instytucję pośredniczącą szeregu czynności, będących przedmiotem powierzenia zarówno z poziomu projektów (m.in. ocena i wybór projektu do dofinansowania, zawarcie umowy z beneficjentem, weryfikacja wniosku o płatność), jak i z poziomu programu (m.in. zapewnienie odpowiedniej rozdzielności funkcji, monitorowanie, sprawozdawanie i rozliczanie działań). Tak rozumiana usługa, składająca się z szeregu powiązanych ze sobą czynności, spełnia funkcję płatności, której skutkiem jest zmiana sytuacji finansowej i prawnej stron operacji.

Instytucja pośrednicząca będzie finansowana ze środków pomocy technicznej Y:

1)na podstawie rzeczywiście poniesionych wydatków, gdzie podstawą rozliczenia środków z pomocy technicznej Y będzie wniosek o płatność składany do instytucji zarządzającej lub

2)na podstawie faktury VAT według zasad, które będą określone w umowie. 

Pytanie

Czy wykonywana usługa na rzecz zamawiającego, stanowiąca element transferu pieniędzy w ramach programu regionalnego w zakresie realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027 jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.)?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, świadczone w przyszłości czynności mieszczą się w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, jako usługa wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych i jako takie są zwolnione od podatku od towarów i usług. Stanowisko jest zbieżne z indywidualnymi interpretacjami wydanymi w analogicznych przypadkach (0115-KDIT1-1.4012.534.2017.1 MN i ITPP1/4512-646/15/DM).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwa we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 i w art. 8 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przy czym w myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji.

Czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy:

Powyższy przepis jest efektem implementacji do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1. lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1 ze zm.) , który stanowi, że:

Z kolei w myśl art. 43 ust. 15 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką celową powołaną do realizacji zadań publicznych samorządu wojewódzkiego, a nie komercyjną. W związku z powyższym, wypracowany przez Spółkę zysk nie podlega podziałowi między wspólników, lecz przeznaczany jest wyłącznie na realizację jej celów. Na dzień składania wniosku Spółka jest podatnikiem VAT. Wnioskodawca korzysta również ze zwolnienia przedmiotowego, gdyż świadczy kompleksowe usługi polegające na transferze środków pieniężnych z perspektywy finansowej 2007-2013 i 2014-2020 do ostatecznych odbiorców pomocy. Usługa ta korzysta ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy. W związku z zaawansowaniem prac nad programem regionalnym Fundusze Europejskie (…) na lata 2021-2027 (Y) oraz zakresem wsparcia, jakie przewiduje ten program, Zarząd Województwa rozważa powierzenie części zadań instytucjom pośredniczącym. Przewiduje się powierzenie Spółce funkcji instytucji pośredniczącej w ramach celu polityki 1 (art. 5 ust. 1 lit. a rozporządzenia ogólnego), finansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w zakresie realizacji działań związanych ze zwiększeniem potencjału badawczo-rozwojowego regionu oraz wzmocnienia systemu wspomagającego działalność firm w tym zakresie. Zgodnie art. 2 pkt 8 rozporządzenia ogólnego "instytucja pośrednicząca" oznacza podmiot publiczny lub prywatny, za którego działania odpowiedzialność ponosi instytucja zarządzająca lub który wykonuje obowiązki lub zadania w imieniu takiej instytucji. Zgodnie z art. 9 ustawy wdrożeniowej instytucja zarządzająca może powierzyć instytucji pośredniczącej, w drodze porozumienia albo umowy, zadania związane z realizacją regionalnego programu, w tym m.in.: wydawanie decyzji o zwrocie środków przeznaczonych na realizację programów, projektów lub zadań oraz decyzji o zapłacie odsetek, o których mowa odpowiednio w art. 207 ust. 9 i art. 189 ust. 3b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych; wydawanie decyzji o umorzeniu w całości albo w części oraz o odroczeniu albo rozłożeniu na raty spłaty należności wynikających z obowiązku zwrotu środków przeznaczonych na realizację programów, projektów lub zadań, o których mowa w art. 61 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Spółka będzie wykonywała część zadań instytucji zarządzającej Y, w tym w szczególności:

1)prowadzanie postępowania w zakresie wyboru projektów do dofinansowania;

2)prowadzenie postępowania w zakresie procedury odwoławczej;

3)zawieranie umów o dofinansowanie projektu;

4)rozliczanie projektów, w tym weryfikacja i zatwierdzanie wniosków o płatność beneficjentów, zlecanie płatności oraz wypłatę współfinansowania krajowego z budżetu państwa na rzecz beneficjentów, nakładanie korekt finansowych, odzyskiwanie kwot podlegających zwrotowi;

5)kontrole projektów;

6)podejmowanie czynności niezbędnych do prawidłowego wdrożenia powierzonego obszaru, w tym zapewnienie odpowiedniej struktury organizacyjnej, monitorowanie i sprawozdawanie z postępów realizacji działań wdrożeniowych, zapewnienie odpowiedniej komunikacji i widoczności Y, zapewnienie właściwej ścieżki audytu i archiwizacji dokumentów, poddawanie się kontrolom, audytom i udział w badaniach ewaluacyjnych.

Wymienione wyżej czynności są elementem jednej kompleksowej usługi, polegającej na transferze środków publicznych do beneficjentów Y, których dysponentem jest minister właściwy ds. rozwoju regionalnego (34 część budżetowa). Przez środki publiczne należy rozumieć: finansowanie UE – środki pochodzące z budżetu środków europejskich, o którym mowa w art. 117 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych i współfinansowanie krajowe z budżetu państwa – środki z budżetu państwa niepochodzące z ww. budżetu środków europejskich. Ww. transfer będzie polegał na przekazaniu określonej kwoty pieniędzy między wyodrębnionym rachunkiem bankowym zarządzanym przez ministra ds. finansów publicznych na rachunek bankowy beneficjenta za pośrednictwem płatnika (BGK lub bank obsługujący rachunek prowadzony dla współfinansowania krajowego). Płatnik realizuje płatności na podstawie zleceń instytucji, która podpisała umowę o dofinansowanie projektu z beneficjentem (w przypadku powierzenia zadań będzie to instytucja pośrednicząca). Aby transfer środków mógł zaistnieć, niezbędne jest wykonywanie przez instytucję pośredniczącą szeregu czynności, będących przedmiotem powierzenia zarówno z poziomu projektów (m.in. ocena i wybór projektu do dofinansowanie, zawarcie umowy z beneficjentem, weryfikacja wniosku o płatność), jak i z poziomu programu (m.in. zapewnienie odpowiedniej rozdzielności funkcji, monitorowanie, sprawozdawanie i rozliczanie działań). Tak rozumiana usługa, składająca się z szeregu powiązanych ze sobą czynności, spełnia funkcję płatności, której skutkiem jest zmiana sytuacji finansowej i prawnej stron operacji. Instytucja pośrednicząca będzie finansowana ze środków pomocy technicznej Y: na podstawie rzeczywiście poniesionych wydatków, gdzie podstawą rozliczenia środków z pomocy technicznej Y będzie wniosek o płatność składany do instytucji zarządzającej lub na podstawie faktury VAT według zasad, które będą określone w umowie. Ww. transfer będzie polegał na przekazaniu określonej kwoty pieniędzy między wyodrębnionym rachunkiem bankowym zarządzanym przez ministra ds. finansów publicznych na rachunek bankowy beneficjenta za pośrednictwem płatnika (BGK lub bank obsługujący rachunek prowadzony dla współfinansowania krajowego). Płatnik realizuje płatności na podstawie zleceń instytucji, która podpisała umowę o dofinansowanie projektu z beneficjentem (w przypadku powierzenia zadań będzie to instytucja pośrednicząca). Aby transfer środków mógł zaistnieć, niezbędne jest wykonywanie przez instytucję pośredniczącą szeregu czynności, będących przedmiotem powierzenia zarówno z poziomu projektów (m.in. ocena i wybór projektu do dofinansowanie, zawarcie umowy z beneficjentem, weryfikacja wniosku o płatność), jak i z poziomu programu (m.in. zapewnienie odpowiedniej rozdzielności funkcji, monitorowanie, sprawozdawanie i rozliczanie działań). Tak rozumiana usługa, składająca się z szeregu powiązanych ze sobą czynności, spełnia funkcję płatności, której skutkiem jest zmiana sytuacji finansowej i prawnej stron operacji. Instytucja pośrednicząca będzie finansowana ze środków pomocy technicznej Y: na podstawie rzeczywiście poniesionych wydatków, gdzie podstawą rozliczenia środków z pomocy technicznej Y będzie wniosek o płatność składany do instytucji zarządzającej lub na podstawie faktury VAT według zasad, które będą określone w umowie. 

Wnioskodawca ma wątpliwości czy wykonywana usługa na rzecz zamawiającego, stanowiąca element transferu pieniędzy w ramach programu regionalnego w zakresie realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027 jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy.

Wskazać należy, że z treści art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, stanowiącego implementację regulacji unijnych w tym zakresie wynika, że intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli, a także zostało rozciągnięte na usługi pośrednictwa w tym zakresie. Należy stwierdzić, że wymienione zwolnienia mają charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi, cechy które ją rozróżniają. Zatem podkreślić należy, że wystarczającą przesłanką pozwalającą objąć zwolnieniem daną czynność jest wykazanie jej związku z tymi czynnościami, przy czym związek ten musi być wyraźny i nie odbiegać od świadczenia usług finansowych, wypaczając przez to istotę przewidzianego zwolnienia.

Kryteria, jakie należy przyjąć w celu kwalifikacji konkretnych usług jako transakcji dotyczących płatności i przelewów, zwolnionych od podatku na podstawie art. 135 ust. 1 lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zostały określone w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem TSUE, zwolnienia, o których mowa w art. 135 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, stanowią autonomiczne pojęcia prawa unijnego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Ponadto, pojęcia użyte do opisania zwolnień od podatku powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

W odniesieniu do art. 135 ust. 1 lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady TSUE wskazał, że przelew jest transakcją polegającą na realizacji dyspozycji przekazania określonej sumy pieniędzy z jednego rachunku na drugi. Transakcja ta cechuje się w szczególności tym, że powoduje zmianę sytuacji prawnej i finansowej istniejącej z jednej strony między udzielającym dyspozycji a beneficjentem, a z drugiej strony między nimi a ich bankiem, jak również, w odpowiednim przypadku, między bankami. Brzmienie art. 135 ust. 1 lit. d) dyrektywy 2006/112/WE nie wyklucza co do zasady, aby transakcja przelewu składała się z różnych odrębnych usług, które stanowią wówczas „transakcje dotyczące” przelewów w rozumieniu tego przepisu (np. wyrok w sprawie C-2/95 SDC, pkt 64). Zdaniem TSUE, „aby można było zaklasyfikować świadczone usługi jako transakcje dotyczące przelewów w rozumieniu art. 135 ust. 1 lit. d) dyrektywy VAT, muszą tworzyć odrębną całość, ocenianą w sposób ogólny, której skutkiem jest pełnienie szczególnych i istotnych funkcji przelewu i która w konsekwencji skutkuje przeniesieniem środków pieniężnych i powoduje zmiany prawne i finansowe. W tym względzie należy odróżnić usługę zwolnioną z podatku w rozumieniu dyrektywy VAT od wykonania zwykłego świadczenia rzeczowego lub technicznego. Istotne jest w szczególności, aby w tym celu zbadać zakres odpowiedzialności usługodawcy, a zwłaszcza to, czy odpowiedzialność ta ograniczona jest do aspektów technicznych, czy też obejmuje specyficzne i istotne elementy transakcji (zob. podobnie: wyrok z dnia 5 czerwca 1997 r., SDC, C-2/95, z dnia 28 lipca 2011 r. Nordea Pankki Suomi, C‑350/10)”.

Jak wskazuje TSUE, uwagi odnoszące się do transakcji dotyczących przelewów mają zastosowanie również do transakcji dotyczących płatności (np. wyrok w sprawie C-607/14 Bookit, pkt 43). Ponadto, aby świadczone usługi korzystały ze zwolnienia powinny stosownie do orzecznictwa TSUE dotyczyć specyficznych i istotnych elementów związanych z daną usługą finansową. Należy też wskazać, że TSUE w ww. orzeczeniu dodał, że „Sam fakt, że jakiś element jest niezbędny do zakończenia transakcji zwolnionej z podatku, nie daje podstaw do konkluzji, że usługa, którą dany element reprezentuje jest zwolniona”.

Z treści tez orzeczeń TSUE nie wynika, aby warunkiem uznania usługi stanowiącej samodzielny element usługi finansowej za czynność zwolnioną z podatku, było dokonanie przez podmiot świadczący usługę przekazu lub transferu pieniężnego polegającego na bezpośrednim obciążeniu lub zleceniu obciążenia określonego rachunku pieniężnego nadawcy lub odbiorcy realizowanej transakcji. Ponadto „zwolnieniem objęte są również transakcje niebędące w istocie przelewami lub płatnościami, a stanowiące transakcje tworzące odrębną całość, ocenianą w sposób ogólny, których skutkiem jest pełnienie szczególnych i istotnych funkcji przelewu lub płatności”, które w konsekwencji skutkują przeniesieniem środków pieniężnych i powodują zmiany prawne i finansowe.

Zważywszy, że przedmiotem świadczeń realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz Województwa w ramach zawartej umowy będzie kombinacja różnych czynności, podkreślić należy, że aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą jednolitą – złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem TSUE, każda czynność powinna być zwykle uznawana za odrębną i niezależną, a czynność złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu podatku VAT. W pierwszej kolejności należy poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie. Z jednym świadczeniem złożonym mamy do czynienia m.in. jeżeli dwa lub więcej świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (np. wyrok w sprawie C-41/04 Levob, pkt 20 i 22).

W wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC).

W związku z powyższym stwierdzić należy, że ze świadczeniem usługi złożonej (kompleksowej) mamy do czynienia wówczas, gdy świadczenie usługodawcy jest rozbudowane i obejmuje dwie lub więcej pojedynczych czynności (świadczeń), będących elementami częściowego zobowiązania strony transakcji. Jednocześnie usługa taka, jeśli może zostać uznana za usługę o charakterze złożonym, podlega opodatkowaniu jednolitą stawką podatku od towarów i usług, właściwą dla świadczenia podstawowego, głównego.

Wykładnia przepisu art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, uwzględniająca orzecznictwo TSUE, nakazuje zatem przyjąć, że pojęcie usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych obejmuje również transakcje tworzące odrębną całość, których skutkiem jest pełnienie szczególnych i istotnych funkcji przelewu lub płatności, i które w konsekwencji skutkują przeniesieniem środków pieniężnych i powodują zmiany prawne i finansowe. Pojęcie usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych nie obejmuje natomiast usług o charakterze technicznym, w których odpowiedzialność usługodawcy ograniczona jest do kwestii technicznych i nie obejmuje istotnych elementów transakcji płatniczej.

Należy wskazać, że ekonomicznym efektem dokonania transferów pieniężnych jest, co do zasady, przekazanie przez dany podmiot (osobę) środków pieniężnych na rzecz innego podmiotu (osoby).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że ekonomicznym efektem czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę w ramach ww. umowy jest przekazanie środków publicznych (środków pochodzących z budżetu środków europejskich i krajowych z budżetu z państwa).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka będzie wykonywała część zadań instytucji zarządzającej Y, w tym w szczególności:

1)prowadzanie postępowania w zakresie wyboru projektów do dofinansowania;

2)prowadzenie postępowania w zakresie procedury odwoławczej;

3)zawieranie umów o dofinansowanie projektu;

4)rozliczanie projektów, w tym weryfikacja i zatwierdzanie wniosków o płatność beneficjentów, zlecanie płatności oraz wypłatę współfinansowania krajowego z budżetu państwa na rzecz beneficjentów, nakładanie korekt finansowych, odzyskiwanie kwot podlegających zwrotowi;

5)kontrole projektów;

6)podejmowanie czynności niezbędnych do prawidłowego wdrożenia powierzonego obszaru, w tym zapewnienie odpowiedniej struktury organizacyjnej, monitorowanie i sprawozdawanie z postępów realizacji działań wdrożeniowych, zapewnienie odpowiedniej komunikacji i widoczności Y, zapewnienie właściwej ścieżki audytu i archiwizacji dokumentów, poddawanie się kontrolom, audytom i udział w badaniach ewaluacyjnych.

Wymienione wyżej czynności są elementem jednej usługi, polegającej na transferze środków publicznych do beneficjentów Y, których dysponentem jest minister właściwy ds. rozwoju regionalnego (34 część budżetowa). Wnioskodawca wskazał, że przez środki publiczne należy rozumieć: finansowanie UE – środki pochodzące z budżetu środków europejskich oraz współfinansowanie krajowe z budżetu państwa – środki z budżetu państwa niepochodzące z ww. budżetu środków europejskich. Ww. transfer będzie polegał na przekazaniu określonej kwoty pieniędzy między wyodrębnionym rachunkiem bankowym zarządzanym przez ministra ds. finansów publicznych na rachunek bankowy beneficjenta za pośrednictwem płatnika (BGK lub bank obsługujący rachunek prowadzony dla współfinansowania krajowego). Płatnik realizuje płatności na podstawie zleceń instytucji, która podpisała umowę o dofinansowanie projektu z beneficjentem (w przypadku powierzenia zadań będzie to instytucja pośrednicząca). Ponadto – jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy – aby transfer środków mógł zaistnieć, niezbędne jest wykonywanie przez instytucję pośredniczącą szeregu czynności, będących przedmiotem powierzenia zarówno z poziomu projektów (m.in. ocena i wybór projektu do dofinansowanie, zawarcie umowy z beneficjentem, weryfikacja wniosku o płatność), jak i z poziomu programu (m.in. zapewnienie odpowiedniej rozdzielności funkcji, monitorowanie, sprawozdawanie i rozliczanie działań).

W tym kontekście stwierdzić należy, że wszystkie czynności, które łącznie składają się na usługę złożoną i wypełniającą wskazane wyżej przez TSUE przesłanki, objęte będą zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy. Podkreślić jednak należy, że zwolnienie to będzie obejmować wyłącznie kompleksowe czynności dotyczące transferów pieniężnych dokonywanych bezpośrednio przez Wnioskodawcę lub na Jego zlecenie, za które należne jest wynagrodzenie skalkulowane głównie na podstawie faktycznych ponoszonych przez Wnioskodawcę kosztów oraz na podstawie faktur według zasad, które będą określone w umowie.

Efektem wszystkich tych czynności łącznie (wykonywanych przez Wnioskodawcę) jest realizacja transferów środków pieniężnych na rzecz beneficjentów (z którymi Wnioskodawca podpisał umowy), która bez tych czynności nie byłaby możliwa. Pomiędzy opisanymi we wniosku czynnościami istnieje ścisły związek przyczynowo-skutkowy. Przedmiotowe czynności stanowią zatem elementy łącznej usługi, spełniającej szczególne oraz istotne funkcje płatności, skutkujące zmianą sytuacji finansowej i prawnej stron tej operacji. Usługi te będą zatem objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy.

Podsumowując, wykonywana usługa na rzecz zamawiającego, stanowiąca element transferu pieniędzy w ramach programu regionalnego w zakresie realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027 jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).