Interpretacja indywidualna z dnia 22.10.2020, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.601.2020.2.WN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

opodatkowanie dotacji na realizację projektu pn.:

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 lipca 2020 r. (data wpływu 31 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem z 5 października 2020 r. (data wpływu 5 października 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji na realizację projektu pn.: jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2020 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji na realizację projektu pn.: .

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 5 października 2020 r. (data wpływu 5 października 2020 r.), w związku z wezwaniem organu z 29 września 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.601.2020.1.WN.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina realizując zadania określone w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej), zamierza zrealizować zadanie pn. . Gmina podpisała umowę z Samorządem Województwa o przyznanie pomocy na ww. zadanie, które współfinansowane będzie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi Priorytetowej IV Przejście na gospodarkę niskoemisyjną działanie 4.3.1 Ograniczenie zanieczyszczeń powietrza, Poddziałanie 4.3.1. Ograniczenie zanieczyszczeń powietrza i rozwój mobilności miejskiej Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Szacowana wartość inwestycji zł. Poziom dofinansowania wynosi 80% kosztów kwalifikowanych (w projekcie podatek VAT nie jest kosztem kwalifikowanym). Realizacja zadania uzależniona jest od otrzymania dotacji ze środków EFRR. Otrzymane przez Gminę dofinansowanie jest celowym dofinansowaniem tj. na określone zadanie zgodnie z podpisaną umową. Gmina nie będzie mogła przeznaczyć tych środków na inny cel. Wysokość otrzymanego dofinansowania będzie uzależniona od ilości zainstalowanych źródeł ciepła i instalacji OZE oraz od wartości inwestycji. W trakcie realizacji projektu Gmina będzie rozliczała się z otrzymanych środków finansowych z Jednostką Wdrażania Projektów Unijnych poprzez składanie wniosków o płatność.

Przedmiotem projektu jest wymiana źródeł ciepła o niskiej sprawności (głównie pieców węglowych) na nowoczesne automatyczne kotły na biomasę, gazowe, zagazowujące drewno, olejowe, powietrzne i gruntowe pompy ciepła oraz montaż instalacji OZE: paneli fotowoltaicznych. Zakres projektu to montaż instalacji służących do produkcji energii cieplnej i elektrycznej, w tym instalacji OZE w budynkach mieszkalnych, należących do mieszkańców Gminy. Celem projektu jest poprawa efektywności energetycznej budynków mieszkalnych, poprawa jakości powietrza na terenie gminy poprzez zmniejszenie emisji zanieczyszczeń oraz gazów cieplarnianych pochodzących z gospodarstw domowych.

Szczegółowy zakres prac obejmuje montaż: kotłów na biomasę, kotłów olejowych, kotłów gazowych, kotłów zagazowujących drewno, powietrznych pomp ciepła i gruntowych oraz instalacji fotowoltaicznej. Wszystkie instalacje OZE (w tym również kotły, piece) będą montowane w/ lub na budynkach mieszkalnych stanowiących własność prywatną mieszkańców Gminy biorących udział w projekcie. Wystąpi jednak sytuacja gdzie wykonanie instalacji na bryle budynku mieszkalnego będzie niemożliwe do zrealizowania, wówczas urządzenia zostaną zamontowane na budynku gospodarczym lub na konstrukcji umieszczonej na gruncie działki poszczególnego właściciela nieruchomości, a w przypadku gruntowej pompy ciepła urządzenie zostanie zamontowane w gruncie. Jednak te urządzenia będą połączone instalacją przesyłową z budynkiem mieszkalnym i będą wykorzystywane tylko i wyłącznie do celów związanych z zaspokajaniem potrzeb bytowych mieszkańców.

Poza wymienioną umową z Samorządem Województwa Gmina zawarła umowy uczestnictwa w projekcie i użyczenia części nieruchomości z mieszkańcami Gminy. Na podstawie tej umowy mieszkaniec użycza Gminie część budynku mieszkalnego, kotłownię, dach, nieruchomość gruntową, niezbędne do realizacji zadania oraz zobowiązuje się do wniesienia wkładu finansowego w wysokości 20% kosztów kwalifikowanych oraz pozostałych kosztów niekwalifikowanych niezbędnych do realizacji zadania na danej nieruchomości.

Na pokrycie wkładu własnego w ramach umów, mieszkańcy (uczestnicy projektu) będą dokonywali wpłat na rzecz Gminy. Gmina będzie zobowiązana do odprowadzenia podatku VAT, w związku z otrzymanym wynagrodzeniem od mieszkańców za wykonane na ich rzecz usługi (jednorazowa odpłatność na rzecz gminy).

Wpłaty będą miały charakter obowiązkowy. Realizacja inwestycji na budynkach mieszkańców będzie uzależniona od wpłat dokonanych przez poszczególnych mieszkańców. W przypadku braku wpłaty mieszkaniec zostanie wykluczony z uczestnictwa w projekcie.

Za utrzymanie celów i trwałości projektu odpowiedzialny jest Wnioskodawca. Gmina nie dokona sprzedaży ww. przedmiotu projektu przez cały ten okres, nie planuje również dokonywać zmiany podmiotu odpowiedzialnego za zarządzanie.

Po zakończeniu wymiany tradycyjnych źródeł energii cieplnej na nowoczesne piece, pompy ciepła oraz instalacje fotowoltaiczne, w zakresie wynikającym z dokumentacji projektowej i kosztorysowej dla poszczególnych budynków, instalacje te pozostaną własnością Gminy do końca trwałości projektu,

Po okresie trwałości projektu wszystkie urządzenia zostaną przekazane na własność właścicielom nieruchomości.

Realizując przedmiotową usługę na rzecz mieszkańców, Gmina będzie posiłkować się firmą zewnętrzną wyłonioną w drodze przetargu. Firma ta będzie czynnym podatnikiem podatku VAT i nie będzie posiadała umów z mieszkańcami tylko wyłącznie z Gminą. Za zrealizowane zlecenie Gminie zostanie wystawiona faktura VAT. Zakupione przez Gminę w ramach ww. projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności niepodlegających opodatkowaniem lub zwolnionych od podatku VAT, a jedynie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, składa miesięczne deklaracji rozliczeniowe.

Dodatkowo Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy informując:

1. Realizacja zadania jest uzależniona od otrzymania dotacji ze środków z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. W sytuacji gdy Gmina nie otrzyma dofinansowania zadanie nie będzie realizowane.
2. Otrzymane przez Gminę dofinansowanie może być wykorzystane tylko wyłącznie na określone zadanie, zgodnie z umową tj. ..
3. Warunki umowy będą jednakowe dla wszystkich mieszkańców bez względu na rodzaj pieca i montowanej instalacji.
4. Wysokość otrzymanego dofinansowania nie będzie uzależniona od ilości nieruchomości.
5. Wysokość otrzymanego dofinansowania będzie uzależniona od liczby instalacji, kotłów, pomp i od wartości inwestycji.
6. W realizację projektu polegającego na wymianie indywidualnych źródeł ciepła oraz budowie instalacji OZE, Gmina nie będzie wnosiła wkładu własnego. Gmina jest tylko i wyłącznie pośrednikiem w zakupie i montażu instalacji kotłów, pomp itp., poprzez zorganizowanie zamówienia publicznego i zapłacie. Ponieważ zakup ww. będzie stanowił majątek gminy. Gmina poniesie wydatki związane z jego ubezpieczeniem i promocją zadania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega przyznana dotacja na realizację ww. projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina wystąpiła z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji do KIS w zakresie stanu faktycznego określonego w części G wniosku i otrzymała odpowiedź na ww. pytanie dnia 6 maja 2020 nr 0114-KDIP4-2.4012.54.2020.2.AS.

W związku z nowymi okolicznościami tj. orzecznictwem Sądów (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2020 roku, sygn. FSK 74/18), w którym uznano, że dotacja nie podlega opodatkowaniu, co jest odmiennym stanowiskiem w stosunku do wyżej wskazanej interpretacji indywidualnej, niniejszym wnioskujemy o ponowną analizę sprawy i udzielenie odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie.

Zdaniem Gminy, od otrzymanej dotacji nie należy odprowadzić podatku VAT. Otrzymana przez Gminę dotacja przeznaczona będzie na pokrycie kosztów kwalifikowalnych w ramach realizowanego projektu polegającego na montażu kotłów na biomasę, kotłów olejowych, kotłów gazowych, kotłów zagazowujących drewno, powietrznych pomp ciepła i gruntowych oraz instalacji fotowoltaicznych w budynkach mieszkalnych stanowiących własność prywatną mieszkańców Gminy. Oznacza to, że otrzymane dofinansowanie w formie dotacji nie jest związane ze skutkami w podatku VAT. Dotacja ma charakter zakupowy, a nie dopłaty do ceny, po jakiej mieszkańcy nabywają od Gminy określoną usługę. Dotacja nie zwiększa podstawy opodatkowania, bowiem jej otrzymanie nie jest związane z wykonaniem usługi na rzecz mieszkańców. Gmina otrzymuje dotację w celu dokonania zakupu urządzeń i ich montażu na nieruchomościach mieszkańców.

Otrzymane dofinansowanie nie ma charakteru bezwzględnego i bezpośredniego z usługą realizowaną przez Gminę na rzecz mieszkańców. Odrębnie skalkulowane wpłaty mieszkańców tytułem świadczenia usługi z zakresu ochrony środowiska (zmniejszenia emisyjności pyłów) jest związana tylko pośrednio z otrzymaną dotacją. W związku z tym dotacja ta nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z przepisów tych wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru, czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów, czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje (dotacje) bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Niezbędnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia subwencja bezpośrednio związana z ceną.

W myśl powyższego przepisu, aby dotacje i inne środki o podobnym charakterze stanowiły podstawę opodatkowania, muszą być wypłacane jako należność z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług i być bezpośrednio związane z ceną świadczenia.

Definicji terminu bezpośredniego wpływu na cenę nie zawiera zarówno ustawa o VAT, jak również dyrektywa 2006/112/WE ), dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do sposobu wykładni tego pojęcia wynikającego z orzecznictwa TSUE.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem TSUE, do podstawy opodatkowania podatkiem VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 11 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy (odpowiednio art. 73 dyrektywy 2006/112/WE), subwencje przyznane podatnikom. Przepis ten zmierza do obciążenia podatkiem VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to - do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02).

Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, ma on zastosowanie, gdy subwencja jest bezpośrednio związana z ceną danej transakcji. W swoich wyrokach TSUE wskazywał, że aby miała miejsce taka sytuacja, subwencja powinna przede wszystkim być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określonego towaru lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlega opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commissioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego usługę. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, że dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można i należy potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Gmina, w ramach zadań własnych gminy, będzie realizowała projekt pn.: . Realizacja zadania jest uzależniona od otrzymania dotacji ze środków z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. W sytuacji gdy Gmina nie otrzyma dofinansowania zadanie nie będzie realizowane. Otrzymane przez Gminę dofinansowanie jest celowym dofinansowaniem tj. na określone zadanie zgodnie z podpisaną umową. Otrzymane przez Gminę dofinansowanie może być wykorzystane tylko wyłącznie na określone zadanie, zgodnie z umową tj. . Gmina nie będzie mogła przeznaczyć tych środków na inny cel. Wysokość otrzymanego dofinansowania będzie uzależniona od ilości zainstalowanych źródeł ciepła i instalacji OZE oraz od wartości inwestycji.

Poza wymienioną umową z Samorządem Województwa Gmina zawarła umowy uczestnictwa w projekcie i użyczenia części nieruchomości z mieszkańcami Gminy. Warunki umowy będą jednakowe dla wszystkich mieszkańców bez względu na rodzaj pieca i montowanej instalacji. Wysokość otrzymanego dofinansowania będzie uzależniona od liczby instalacji, kotłów, pomp i od wartości inwestycji. W realizację projektu polegającego na wymianie indywidualnych źródeł ciepła oraz budowie instalacji OZE, Gmina nie będzie wnosiła wkładu własnego. Gmina jest tylko i wyłącznie pośrednikiem w zakupie i montażu instalacji kotłów, pomp itp., poprzez zorganizowanie zamówienia publicznego i zapłacie. Ponieważ zakup ww. będzie stanowił majątek gminy Gmina poniesie wydatki związane z jego ubezpieczeniem i promocją zadania.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega przyznana dotacji na realizację ww. projektu.

Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy w kontekście przywołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie.

W opinii tut. Organu, przekazane dla Wnioskodawcy środki w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na realizację przedmiotowego projektu należy uznać za środki otrzymane od osoby trzeciej (dotacje, subwencje, lub dopłaty o podobnym charakterze), które mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług. Należy bowiem zauważyć, że jak wskazała Gmina, otrzymane dofinansowanie jest dofinansowaniem celowym, tj. na określone zadanie zgodne z umową. Gmina nie będzie mogła przeznaczyć tych środków na inny cel, który nie jest związany z realizacją ww. projektu.

Zatem z zawieranej umowy o świadczenie tych czynności jednoznacznie wynika, że dofinansowanie to jest wypłacane Wnioskodawcy bezpośrednio w celu umożliwienia mu świadczenia tych usług (por. pkt 12 wyroku TSUE w sprawie C-184/00).

Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, realizacja zadania jest uzależniona od otrzymania dotacji ze środków z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. W sytuacji gdy Gmina nie otrzyma dofinansowania zadanie nie będzie realizowane.

Realizacja inwestycji jest uzależniona od wpłat dokonywanych przez poszczególnych mieszkańców. Na podstawie zawartych umów uczestnicy projektu zostaną zobowiązani do uiszczenia odpłatności na rzecz Gminy, co warunkować będzie podjęcie przez Gminę działań polegających na wymianie źródeł ciepła dla danej nieruchomości.

Otrzymane przez Gminę dofinansowanie może być wykorzystane tylko wyłącznie na określone zadanie, zgodnie z umową tj. . Warunki umowy będą jednakowe dla wszystkich mieszkańców bez względu na rodzaj pieca i montowanej instalacji. Wysokość otrzymanego dofinansowania będzie uzależniona od liczby instalacji, kotłów, pomp i od wartości inwestycji.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że kwota dotacji stanowi istotną część realizowanej przez Gminę inwestycji i pozostaje w bezpośredniej korelacji z płatnością po stronie mieszkańców.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że dofinansowanie na realizację projektu wypłacane jest podmiotowi dotowanemu czyli Wnioskodawcy bezpośrednio w celu umożliwienia mu realizacji określonej usługi na rzecz mieszkańca, z którym wiąże go stosunek zobowiązaniowy na podstawie zawartej umowy. Nie ulega wątpliwości, że mieszkaniec nie musi płacić pełnej ceny usługi właśnie z powodu pokrycia jej dotacją.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie otrzymane przez Gminę dofinansowanie na realizację projektu pn.: .., będzie stanowiło zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej, mającą bezpośredni wpływ na cenę, a zatem stanowiącą podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy, która będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powoływane przez Stronę orzeczenie NSA I FSK 74/18, bowiem wyrok ten zapadł na tle innego stanu faktycznego. Ponadto, nie kwestionując orzecznictwa jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego (o czym już wspominano wyżej) należy stwierdzić, że wyroki sądów administracyjnych wiążący charakter mają w konkretnej sprawie i ściśle określonym stanie faktycznym. Tylko do tych konkretnych elementów odnosi się moc wiążąca orzeczenia sądu administracyjnego. Natomiast organ podatkowy zobowiązany jest traktować indywidualnie każdą sprawę, zatem dokonując wykładni konkretnych przepisów prawa podatkowego poprzez ocenę przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy, opiera się na dokładnie określonym stanie faktycznym lub opisie zdarzenia przyszłego. Wobec tego należy ponownie podkreślić, iż powołane przez Spółkę orzeczenie ma zastosowanie jedynie w konkretnej sprawie i tylko do niej się odnosi.

Należy również zauważyć, że w przedmiotowej sprawie linia orzecznicza jest niejednolita, o czym mogą świadczyć chociażby wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 186/18 oraz z dnia 14 marca 2018 r., sygn. akt I FSK 507/18, w których Sąd po rozpoznaniu spraw dotyczących zbieżnego zagadnienia prawnego, uznał pogląd zaprezentowany przez organ podatkowy za słuszny.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzki Sąd Administracyjny, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej