Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W pierwszym etapie funkcjonowania (niniejszy wniosek dotyczy tego etapu) działalność Spółki będzie finansowana z dwóch źródeł. Pierwszym źródłem finansowania będą różnego rodzaju audycje partnerskie, patronaty medialne oraz podobne usługi świadczone przez Spółkę na zasadach współpracy z kontrahentem (dalej „Działalność sponsorowana”). Działalność sponsorowana obejmować ma także stałą współpracę z niewielką liczbą firm, które staną się swego rodzaju mecenasami całego przedsięwzięcia (dalej „Mecenasi”). W konsekwencji ich promocja będzie się pojawiać przy okazji emisji różnych audycji. Poza tym, z innymi usługobiorcami (dalej „Sponsorzy”) zawierane będą umowy dotyczące współpracy przy promocji konkretnych projektów, towarów czy usług, często związanych z kulturą (płyt, książek, koncertów, festiwali, wystaw itp.). Założeniem Spółki jest natomiast, że nie będzie emitować typowych reklam.

Drugim źródłem finansowania będą dobrowolne wpłaty od osób zainteresowanych prowadzeniem stacji radiowej przez Spółkę. W stacji radiowej swoje audycje będą bowiem prowadzić dziennikarze z wieloletnią praktyką i ugruntowaną opinią. Środki na funkcjonowanie radia są zbierane za pośrednictwem najbardziej znanego w Polsce i posiadającego odpowiednią wiarygodność serwisu (…). Serwis ten współpracuje między innymi z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „(…)”.

Na początku regulaminu (…) (dalej „Regulamin”), stanowiącym swego rodzaju preambułę, wskazano, że: „(…)”. Jednym z warunków współpracy z (…) jest ustalenie kwot (progów), które mogą wpłacać poszczególne osoby, które zdecydują się udzielać wsparcia (dalej „Patroni”). W opublikowanym przez (…) poradniku wyjaśniono, że: „Progi są jednym z najważniejszych elementów w Profilu Autora - dzięki nim Patroni widzą, jaką kwotą mogą wesprzeć Twoją pracę i co otrzymają w zamian! (…):

1)Podziękowanie

To bardzo ważne, by z góry podziękować (…) za chęć pomocy, wspierania Twojej pasji. (…)”

2)Nagroda

(…) (…).

3)Limit

(…)

Zgodnie z doświadczeniami Spółki, standardowy rozkład progów, który przynosi dobre efekty to: 5 zł, 10 zł, 20 (lub 30) zł, 50 zł, 100 zł. (…)

Stosując się do zacytowanego poradnika Spółka zaproponowała kilka progów w ramach podziękowania oferując m.in.:

‒dodanie do zamkniętej grupy na (…), dostęp do podcastów nieemitowanych w radiu oraz emitowanych w radiu

‒w ramach podziękowania dla patronów Wnioskodawca udostępnia im, bez względu na wysokość wsparcia, możliwość słuchania dodatkowych audycji oraz tych audycji, które były wyemitowane w radio; możliwość głosowania na Listę Piosenek (…), Top wszechczasów i Polski Top Radia (…) (10 zł);

‒autorskie (…) na jednym z serwisów (…) oferujących dostęp do muzyki, (20 zł);

‒rekomendacje muzyczno-kulturalne od dziennikarzy (35 zł),

‒imienny certyfikat w formacie PDF; przegląd aktualności z życia radia (50 zł)

‒zadedykowanie piosenki (100 zł),

‒płyta z autografem dziennikarza; nagranie życzeń video przez dziennikarzy dla wskazanej osoby (200 zł),

‒płyta z autografem dziennikarza - można zasugerować gatunek muzyki lub wykonawcę (357 zł)

‒wizyta w radio (500 zł);

‒spotkania w studiu radiowym, możliwość uzyskania pamiątkowego nagrania (w przypadku zaoferowania 1000 zł).

W praktyce ustalone przez Spółkę progi można podzielić na dwie grupy. Pierwsza grupa to wpłaty od 10 zł do 1000 zł (tych pierwszych jest oczywiście wielokrotnie więcej). Te progi adresowane są do osób, które po prostu chcą wesprzeć działalność Wnioskodawcy ze względu na sympatię i zaufanie, jakim darzą dziennikarzy prowadzących audycje. W zamian mogą oczekiwać na wskazane symboliczne podziękowanie. Wszystkie te osoby uzyskują m.in. możliwość słuchania audycji, które ukazały się na antenie w późniejszym czasie (albo ponownego odsłuchania). Wszystkie te osoby mogą również odsłuchać przygotowane dla nich w ramach podziękowania audycje, które na antenie się nie ukazują.

Działalność Spółki polega jednak na prowadzeniu internetowego radia i na tym koncentrują się wysiłki i środki. Na przygotowanie w ramach podziękowania dla (…) podcastów w 2022 r. Spółka przeznaczy nie więcej niż 2 proc. budżetu, a w kolejnym nie więcej niż 4 proc. budżetu. Co istotne, dostęp do nich ma każdy (…), bez względu na wysokość wsparcia (nie ma znaczenia, czy zadeklarował 10 zł czy 1000 zł). Drugim bardzo cenionym przez słuchaczy symbolicznym upominkiem jest możliwość głosowania w Liście Piosenek i organizowanych dwa razy w roku (1 stycznia oraz 3 maja) plebiscytach na 100 najlepszych utworów w historii muzyki rozrywkowej (zagranicznych i polskich). Taką możliwość również ma każdy - bez względu na wysokość wpłat (na Polski Top, który został przedstawiony 3 maja 2022 r. głosy oddało 12 791 osób; warto również zauważyć, że dotychczas to podczas prezentowania Polskiego Topu i Topu wszechczasów największa liczba słuchaczy decyduje się zostać (…) - między innymi po to, żeby w przyszłości mieć wpływ na wyniki). Podobnie jest z dostępem do postów dla (…). Innymi słowy, audycje radiowe dostępne są dla wszystkich chętnych, natomiast (…) dodatkowo, jeśli chcą, mogą uczestniczyć w tworzeniu społeczności radia. Spółka wprowadza także wyższe progi wsparcia. W tym przypadku indywidualnie ustala z (…) sposób podziękowania. Jeśli będzie się on wiązał z jakąkolwiek promocją wpłacającego, np. zaprezentowaniem jego nazwy czy logo, to takie wpłaty Spółka będzie uznawać za usługę, opodatkowywać VAT oraz dokumentować fakturą. Niniejszy wniosek nie obejmuje tego typu wpłat. Natomiast jeśli znajdzie się Patron będący osobą fizyczną, który zaoferuje kwotę z przedstawionych progów i poprosi w zamian o nietypową, aczkolwiek symboliczną biorąc pod uwagę wpłacaną kwotę (oraz w żaden sposób niezwiązana z reklamą lub promocją), formę podziękowania (np. poprosi o emisje ściśle określonego dnia o określonej godzinie ulubionej piosenki rodziców ze specjalną dedykacją wygłoszoną przez dziennikarza, którego szczególnie cenią), to wpłata będzie traktowana jako wsparcie z (…), którą obejmuje niniejszy wniosek.

Bardziej szczegółowe regulacje dotyczące zasad funkcjonowania (…) zawarte są w Regulaminie.

Wskazano w nim m.in., że: „§ 2 Postanowienia ogólne

1)(…).

(...) § 8 Publikowanie Materiałów na Koncie Autora

(…)

§9 Wsparcie dokonywane przez Patrona oraz Progi

1)(…)

(...) § 13 Odpowiedzialność

(…)

§14 Blokada konta

(…)

§15 Reklamacje

1)(…).”

Trudno jest dokładnie przewidzieć, w jakim stopniu działalność radia będzie finansowana z wynagrodzenia z Działalności sponsorowanej, a w jakim z (…). W celu tworzenia programu i jego emisji za pośrednictwem Internetu Spółka będzie nabywać towary i usługi od podatników VAT czynnych. Zakupy będą również związane z ogólnym funkcjonowaniem Spółki, np. koszty związane z obsługą księgową. Zakupy będą finansowane zarówno ze środków z Działalności sponsorowanej, jak i z (…). Wnioskodawca zauważa, że niniejsze zagadnienie w niemal identycznej formie było już przedmiotem interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 29 stycznia 2021 r. (0114-KDIP4-2.4012.574.2020.1.AS). W praktyce dotyczy ona tej samej działalności tego samego radia. Obecnie jest prowadzona w formie spółki z o.o. (jako łatwiejszej w pierwszym etapie funkcjonowania), ale docelowo (zgodnie z zawartym między osobami współtworzącymi radio porozumieniem) ma ona być prowadzona w formie spółki komandytowej. Z tego względu pojawiła się konieczność wystąpienia z nowym wnioskiem o interpretację, ponieważ działalność radia ma być przeniesiona do Wnioskodawcy.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Na pytanie Organu: jaką korzyść osiąga (…), uzyskując dostęp do zamkniętej grupy na (…) oraz czy taki dostęp uzyskuje każdy (…), bez względu na wysokość udzielonego wsparcia finansowego czy tylko Patroni wpłacający określoną kwotę w ramach przewidzianych Progów wsparcia?

Wnioskodawca wskazał, że do zamkniętej grupy na (…) uzyskuje dostęp każdy (…) - bez względu na zadeklarowaną kwotę wsparcia.

Jest to typowa zamknięta grupa, którą na (…) może stworzyć każdy użytkownik tego portalu. Jej użytkownicy mogą się wzajemnie komunikować. Ponadto Spółka umieszcza na niej różne informacje dotyczące szeroko rozumianego funkcjonowania radia: zapowiedzi nowych programów, gości, wydarzeń itp.

Z punktu widzenia osoby zainteresowanej słuchaniem audycji radiowych trudno zatem mówić o jakiejkolwiek wymiernej korzyści.

Na zadane pytanie: jakie dokładnie świadczenia są zapewniane (…) przez Państwa w ramach poszczególnych Progów wsparcia objętych wnioskiem, czy w opisie poszczególnych Progów wsparcia zostały wykazane wszystkie zapewniane (…) świadczenia?

Wnioskodawca wskazał, że poniżej Spółka wskazuje listę (zamknięty katalog) wszystkich prezentów dla (…) - w zależności od wybranego progu wsparcia.

10 zł miesięcznie

(…)

Co zyskujesz?

Dostęp do naszej platformy (…) (...). Tam czeka na Ciebie:

‒Prawie 7000 odcinków podcastów - i codziennie dodajemy nowe,

‒Możliwość odsłuchania audycji po emisji,

‒Dostęp do wszystkich podcastów ekskluzywnych - nie emitowanych na antenie. Obecnie to już ponad 20 serii (…),

‒możliwość głosowania na Listę Piosenek (…),

‒możliwość głosowania na Top i Polski Top Radia (…),

‒dostęp do postów dla Patronów na (…) - wraz z powiadomieniami mailowymi o nowych publikacjach,

‒dostęp do zamkniętej grupy na (…). Dyskutujemy, wrzucamy zdjęcia, filmy, ankiety. Jest fajnie :),

‒dostęp do transmisji video, które organizujemy regularnie dla naszych Patronów 20 zł miesięcznie.

Wystarczy dołożyć 10 zł, a wpłata rośnie o 100% :)

W tym pakiecie dostajesz co tydzień - autorskie playlisty na (…), z wyborami muzycznymi ludzi z ekipy Radia (…). I wszystko to, co w progu za 10 zł (...) 35 zł miesięcznie

(…)

(...).

50 zł miesięcznie

W tym pakiecie dostajesz:

‒Raz na tydzień albo dwa przegląd aktualności z anteny i okolic Radia (…)- żeby nic istotnego Państwu nie uciekło.

‒Co jakiś czas prosimy też naszych Patronów o ocenę nowego pomysłu, pomoc w rozstrzygnięciu radiowych dylematów, podpowiedź. Robimy to radio z Państwem i dla Państwa.

‒Od tego progu każdy Patron otrzymuje specjalny, imienny Certyfikat Budowniczego Radia (…) - w PDF, gotowy do druku i umieszczenia w godnym tego dokumentu miejscu.

‒35 zdjęć, będących zapisem pierwszych miesięcy działalności naszego radia. Udostępnimy je Państwu wszystkie w dobrej rozdzielczości.

I oczywiście wszystko z progów 10 zł, 20 zł i 35 zł.

100 zł miesięcznie

(…)

W tym progu obiecaliśmy możliwość zadedykowania piosenki oraz zabranie głosu na antenie. Prosimy o indywidualny kontakt wszystkich, którzy chcieliby to zrobić - najlepiej mailowo na specjalny adres tylko dla Patronów.

(...)

200 zł miesięcznie

Ten próg dodaliśmy na prośbę naszych (…). Jest bardzo podobny do tego co oferujemy w progu 357 zł. Każdemu z Państwa wyślemy płytę CD z prywatnej kolekcji (…) z autografem (…) (a czasem i samych artystów!). W tym progu płyty wysyłamy losowo.

Można też raz na pół roku poprosić dziennikarzy Radia (…) o nagranie życzeń wideo, którymi będzie można pochwalić się w mediach społecznościowych, (lub które będzie można sprezentować komuś z okazji jubileuszu rodzaju dowolnego).

(...)

357 zł miesięcznie

(…)

Każdemu z Państwa wyślemy płytę CD z prywatnej kolekcji (…) z autografem (…) (a czasem i samych artystów!). W tym progu można zasugerować ulubiony gatunek, wykonawcę - postaramy się coś znaleźć.

Można też raz na pół roku poprosić dziennikarzy Radia (…) o nagranie życzeń wideo, którymi będzie można pochwalić się w mediach społecznościowych (lub które będzie można sprezentować komuś z okazji jubileuszu rodzaju dowolnego).

(…)

500 zł miesięcznie

(…)

Poznajmy się! Spotkajmy się w naszej siedzibie, zróbmy sobie zdjęcie, porozmawiajmy chwilę. Terminy uzgodnimy indywidualnie, by każdemu z Państwa było wygodnie.

(…)

1000 zł miesięcznie

(…)

Zapraszamy Państwa na dzień z życia radiowca(…)

Patronów z tego progu zaprosimy też do udziału w biletowanych wydarzeniach organizowanych przez nasze radio. (…).

(…)

3570 zł miesięcznie

To propozycja skrojona już bardziej dla partnerów biznesowych - mecenasów. (…)

5000 zł miesięcznie

Podobnie jak przy 3570, tyle że bardziej. (…)

10000 zł miesięcznie

(…)

Na pytanie Organu: czy świadczenia przeznaczone dla Patronów, w ramach udzielonego za pośrednictwem serwisu (…) wsparcia pieniężnego, są dostępne również dla pozostałych słuchaczy Radia (…), którzy takiego wsparcia finansowego nie zapewniają? Jeżeli są dostępne dla pozostałych słuchaczy, to czy są one zapewniane tym słuchaczom nieodpłatnie czy za odpłatnością?, jeżeli za odpłatnością - to w jakiej wysokości (prosimy o ustosunkowanie się do każdego świadczenia wskazanego w opisie sprawy oddzielnie)?

Wnioskodawca odpowiedział, że co do zasady nie są dostępne. Spółka traktuje je jako symboliczne upominki dla Patronów. W działalności radia zdarzają się jednak sytuacje, że każdy może nieodpłatnie uzyskać takie możliwości, jak Patron, np. zadedykować piosenkę (bo dodzwonił się do radia w ramach jakiejś audycji w ogóle nie będąc (…)) albo zobaczyć, jak wygląda studio i poznać pracujących tam dziennikarzy (mimo że nie jest Patronem z progiem 500 zł).

Ponadto należy podkreślić, że zdecydowana większość zaangażowania Spółki (finansowego, organizacyjnego i finansowego) związana będzie z produkcją i emitowaniem na żywo programu radiowego (dostępnego dla każdego zainteresowanego). Obecnie Radio (które ma być prowadzone przez Spółkę - zgodnie z zawartym między osobami współtworzącymi radio porozumieniem) ma około 43 000 Patronów. Natomiast miesięczna słuchalność, ustalona na podstawie unikalnych IP użytkowników, wynosi około 1,5 - 1,6 mln osób. W przyszłości, gdy Radio będzie prowadzone przez Spółkę, proporcje te będą podobne.

Pokazuje to, że produkcja i emisja programu radiowego na najwyższym poziomie (dostępnego dla każdego) jest kluczowa z punktu widzenia powodzenia projektu realizowanego przez Spółkę.

Na zadane pytanie: jakie kryteria są przyjmowane przez Państwa przy ustalaniu Progów wsparcia, od czego uzależnione są poszczególne świadczenia zapewnione w ramach konkretnego Progu wsparcia, w jaki sposób Radio dokonuje kalkulacji danego Progu wsparcia?

Spółka wskazała, że przede wszystkim osoby związane ze Spółką zapoznały się z praktyką stosowania progów na portalu (…), w szczególności z zamieszczonym tam poradnikiem (zacytowanym poniżej). Zapoznano się również z tym, jak progi ustanawiane są przez inne osoby i podmioty współpracujące z (…).

Celem było także nawiązanie w kwotach do nazwy radia. Z tego względu zdecydowano się na kilka nietypowych progów (typowe jest stosowanie kwot „okrągłych”).

Samo określenie progów i sformułowanie ich nastąpiło w czasie burzy mózgów osób tworzących radio. Należy pamiętać, że radio tworzone jest przede wszystkim przez dziennikarzy - osoby posiadające odpowiednie kompetencje w zakresie komunikacji i znające swoich słuchaczy (ze współpracy w innej rozgłośni).

Ustanowienie progów nie opierało się zatem na kalkulacji ekonomicznej - nie były szacowane konkretne koszty przekazywanych upominków. Brano jedynie pod uwagę, aby stanowiły one niewielką, symboliczną kwotę w stosunku do comiesięcznych wpłat. W niektórych przypadkach różnice między progami są niemal niedostrzegalne (np. między 200 zł a 357 zł).

Ponadto niektóre możliwości udostępnione (…) w praktyce bywają dostępne dla każdego. Przykładem jest możliwość zadedykowania piosenki oraz zabranie głosu na antenie - w przypadku progu 100 zł. Nie znaczy to, że osoba która dodzwoni się do radia w ramach jakiejś audycji (zwykły słuchacz, który w ogóle nie jest (…)) nie będzie mogła tak po prostu kogoś pozdrowić lub zadedykować piosenki.

Spółka nie planuje wprowadzania istotnych zmian do powyższych rozwiązań.

Jak wyżej wskazano, przy określaniu progów posiłkowano się m.in. poradnikiem (…) (opublikowanym pod adresem: (…)). Oto jego treść:

„(…)”.

Na zadane pytanie: w jaki sposób Wnioskodawca ustala „kwotę odpowiadającą pełnej wartości nieudostępnionego lub nienależycie udostępnionego Patronowi Progu”, o której mowa w § 13 ust. 5 Regulaminu zawierającego szczegółowe regulacje dotyczące zasad funkcjonowania (…), do którego odnosi się Spółka we wniosku ORD-IN?

Spółka wskazała, że Radio (obecnie prowadzone przez spółkę z o.o.; w przyszłości będzie prowadzone przez Spółkę na tych samych zasadach) nadaje już ponad półtora roku. Ma obecnie ponad 43 tys. (…). Warto podkreślić, że na dziś żaden inny podmiot czy osoba nie ma na (…) więcej (…) niż Spółka. Dotychczas nie zdarzyła się sytuacja, aby którykolwiek z (…) wystąpił o zwrot ze względu na „niewykonanie lub nienależyte wykonanie przez Autora zobowiązań względem (…)” w ramach § 13 ust. 5 Regulaminu. Zagadnienie to nie wystąpiło zatem w praktyce. W ocenie Spółki potwierdza to, że (…) nie traktują wpłat jako zapłaty za jakiekolwiek świadczenia. Z drugiej strony Spółka dokłada starań, aby wywiązywać się ze swoich obietnic.

Jeśli sytuacja, o której mowa we wskazanym w pytaniu paragrafie Regulaminu wystąpi, to będzie rozpatrywana w sposób indywidualny i polubowny.

Dodatkowo Spółka informuje, że raz za porozumieniem wszystkich stron (Spółka, (…), właściciel wpłaconych środków) doszło do zwrotu pieniędzy otrzymanych za pośrednictwem (…). Związane to było jednak z nieautoryzowanym przelewem środków przez małoletniego. Innymi słowy dziecko użyło pieniędzy rodziców, bez ich zgody, do wsparcia działalności Radia. W związku z tym środki zostały zwrócone. Był to dotychczas jedyny przypadek zwrotu środków uzyskanych za pośrednictwem (…).

Na pytanie Organu: czy przy Progach wsparcia od 10 zł do 1000 zł zostały ustawione przez Państwa limity Patronów - jeżeli tak, to przy jakich progach i z jakiego powodu?

Spółka odpowiedziała, że obecnie przy poszczególnych progach nie funkcjonują limity (…) i Spółka nie planuje stosować tego rozwiązania.

Pytania

2)Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT od zakupów towarów i usług nabywanych w celu tworzenia i emisji programu radiowego oraz związanych z funkcjonowaniem Spółki?

Państwa stanowisko w sprawie

1)Objęte niniejszym wnioskiem, otrzymywane za pośrednictwem (…) środki nie podlegają opodatkowaniu VAT.

2)W przypadku zakupów towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do celów innych niż działalność gospodarcza (np. symboliczne upominki dla Patronów) Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia VAT. W przypadku zakupów towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do celów działalności opodatkowanej VAT (np. przygotowanie relacji z festiwalu, z którego organizatorem Wnioskodawca podpisał umowę dotyczącą jego promocji) Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT (z ograniczeniami wynikającymi z przepisów, np. w zakresie odliczania VAT od wydatków związanych z samochodami osobowymi). W przypadku zakupów towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów działalności opodatkowanej VAT, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (i nie ma możliwości przypisania ich do jednego rodzaju działalności) Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia przy zastosowaniu współczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a Ustawy o VAT.

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm. - dalej „Ustawa o VAT”): „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają (...) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT: „Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)”.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT: „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT: „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT: „Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika”.

W ocenie Wnioskodawcy będący przedmiotem oceny model działania Spółki polega na świadczeniu usług dla podmiotów, z którymi Spółka zawiera umowy dotyczące Działalności sponsorowanej. Usługi te polegają:

‒na promocji konkretnych działań usługobiorcy (dalej „Sponsora”) w określony w umowie ze Sponsorem sposób, oraz

‒długofalowej współpracy z podmiotami, które zdecydowały się objąć program radiowy mecenatem - takie podmioty (Mecenasi) będą w odpowiedni sposób promowane przy okazji różnych audycji.

Do świadczenia opisanych usług niezbędne będzie prowadzenie ogólnodostępnego za pośrednictwem Internetu programu radiowego prowadzonego przez Spółkę (dodatkowo mogą być przez Spółkę wykorzystywane media społecznościowe). Będzie się to również wiązało z koniecznością dotarcia do odpowiedniej liczby słuchaczy. Z biznesowego punktu widzenia prowadzony program radiowy będzie zatem narzędziem umożliwiającym Spółce uzyskiwanie przychodów z Działalności sponsorowanej. Takiej oceny nie zmienia postrzeganie działalności Spółki:

1)       przez osoby prowadzące poszczególne audycje, dla których najważniejsze jest zadowolenie słuchaczy (które ma przełożenie na wymiar biznesowy: wyższe wskaźniki słuchalności przekładają się na możliwość zawierania przez Spółkę korzystniejszych umów ze Sponsorami),

2)       przez słuchaczy - dla których najistotniejsza jest treść i sposób prowadzenia audycji, a także prowadzenie Działalności sponsorowanej w atrakcyjnej dla słuchaczy formie (w przeciwieństwie do tradycyjnych reklam).

Spółka uważa zatem, że w prezentowanym modelu biznesowym świadczy usługi jedynie dla Sponsorów i Mecenasów. Natomiast dobrowolne wpłaty otrzymywane za pośrednictwem (…) stanowią nieodpłatną pomoc przekazywaną w celu wsparcia funkcjonowania Spółki w zakresie ogółu jej działalności. Od tych wpłat w żaden sposób nie zależy bowiem możliwość odbioru programu radiowego (który będzie dostępny na tych samych zasadach dla wszystkich osób bez względu na to, czy są Patronami). Radia będzie mógł słuchać każdy, kto ma dostęp do Internetu.

Sytuacja Spółki jest analogiczna jak przypadek rozpatrywany przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z 3 marca 1994 r. w sprawie Tolsma (C-16/93). Dotyczył on opodatkowania działalności R.J. Tolsmy, który grał na katarynce w miejscach publicznych na ulicach jednego z niderlandzkich miast. Grając muzykę, ustawiał przed sobą puszkę, do której przechodnie mogli wrzucać datki. Czasami pukał również do drzwi domostw lub wchodził do sklepów prosząc o datki, ale nie mając podstaw do żądania jakiegokolwiek wynagrodzenia. Trybunał odpowiadał na pytanie: Czy usługa polegająca na graniu muzyki w miejscu publicznym, za które wynagrodzenie nie zostało określone, a mimo to jest otrzymywane, musi być uważana za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 2 Szóstej dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych? W uzasadnieniu wyroku Trybunał wskazał, że pomiędzy stronami nie ma żadnej umowy, ponieważ przechodnie dobrowolnie przekazują datki, których kwotę ustalają według własnego uznania. Ponadto, nie ma niezbędnego związku pomiędzy graniem muzyki i zapłatą, będącą tego pochodną. Przechodnie nie żądają, by muzyka była dla nich grana. Co więcej - płacą oni kwoty, które nie zależą od wykonywanej usługi muzycznej, lecz od subiektywnych odczuć takich jak sympatia dla grającego. W rzeczywistości niektórzy ludzie bez wahania wrzucają pieniądze, czasem pokaźne sumy, do puszki muzyka, podczas gdy inni słuchają przez jakiś czas granej przez niego muzyki nie dając żadnego datku. Fakt, że muzyk gra w miejscu publicznym w celu zbierania pieniędzy i faktycznie otrzymuje pewne sumy w trakcie wykonywania swoich czynności nie ma znaczenia dla ustalenia, czy działalność będąca przedmiotem postępowania stanowi dostawę usług za wynagrodzeniem w rozumieniu Szóstej dyrektywy. Na taką wykładnię nie ma wpływu fakt, iż muzyk prosi o pieniądze i może oczekiwać otrzymania pieniędzy za granie muzyki na ulicy. Zapłata którą otrzymuje jest całkowicie dobrowolna.

Podsumowując Trybunał stwierdził, że definicja odpłatnego świadczenia usług nie obejmuje działalności polegającej na graniu muzyki w miejscu publicznym, za które nie przewiduje się żadnego wynagrodzenia, nawet jeśli muzyk prosi o pieniądze i otrzymuje sumy w formie datków, których kwota nie jest jednak ani obliczona, ani też nie da się obliczyć. Brak jest bowiem bezpośredniego związku pomiędzy wykonywanym świadczeniem, a otrzymywanymi datkami. Nie miały one charakteru wynagrodzenia, zapłaty za usługę, a zatem usługa nie może być uznaną za wykonywaną odpłatnie, tym samym datki te są wyłączone z zakresu opodatkowania. Spółka prowadzi dokładnie taką samą działalność jak R.J. Tolsma: gra publicznie muzykę i prowadzi różne audycje, zwykle o tematyce kulturalnej. Każdy kto chce może słuchać. Spółka wystawia puszkę (Patronite) i prosi o wsparcie. I podobnie jak osoby występujące w miejscach publicznych otrzymuje, w zależności od słuchacza, bardzo różne kwoty. Jest też wiele osób, które słuchają i nie wrzucają nic do puszki. Podsumowując, wyrok w sprawie R.J. Tolsma wprost dotyczy Spółki, tylko katarynkę zastąpił Internet, a puszkę Patronite.

Należy przywołać także inne wyroki TSUE. W wyroku z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council (C-89/81) TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council (C-102/86) wskazał, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem. Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. w sprawie Association cooperative „Cooperatieve Aardappelenbewaarplaats GA” (C-154/80), które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu - jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych. Należy podkreślić, że środki z Patronite nie są zbierane na konkretny, sprecyzowany wydatek - Spółka może nimi dowolnie dysponować (z zastrzeżeniem konieczności respektowania Regulaminu Patronite) oraz przeznaczenia ich na tworzenie i emisję programu radiowego. W praktyce oznacza to, że środki zostaną przeznaczone na rozwój i funkcjonowanie Spółki (np. wynajęcie siedziby, zakup sprzętu, wynagrodzenie dziennikarzy), która będzie prowadzić ogólnodostępny program radiowy. W ramach komunikacji ze słuchaczami Spółka wskazuje jednak kolejne cele, które chce osiągnąć, np. uruchomienie studia mobilnego albo organizację koncertu i środki są na te cele przeznaczane. Oznacza to, że Spółka nie świadczy odpłatnie usług na rzecz osób słuchających radia. W konsekwencji dokonywane przez nich wpłaty nie podlegają VAT.

W ocenie Wnioskodawcy w niniejszej sprawie istotne znaczenie ma również sposób wykładni art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT. Wnioskodawca uważa bowiem, że nawet gdyby uznać otrzymywane za pośrednictwem Patronite wpłaty za dopłaty o podobnym charakterze do dotacji lub subwencji (choć w ocenie Wnioskodawcy nie mają one takiego charakteru), to z pewnością nie mają one bezpośredniego wpływu na cenę usług świadczonych przez Spółkę (które to usługi świadczone są na rzecz Sponsorów i Mecenasów w ramach działalności komercyjnej). To dlatego, że dopłaty nie są związane z żadnymi konkretnymi usługami, tylko z ogólnym funkcjonowaniem Spółki. Z tego względu środki z Patronite nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Co istotne, art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT stanowi implementację art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2006.347.1 - dalej „Dyrektywa VAT”). Zgodnie art. 73 Dyrektywy VAT: „W odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia”. Warunek, że tylko dopłaty bezpośrednio związane z ceną podlegają opodatkowaniu VAT wynika zatem z prawa UE i był on przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej już wiele lat temu. Wskazano na to m.in. w opracowaniu „VAT. Komentarz. Wyd. 15, Warszawa 2019” (T Michalik, C.H.BECK, 2019 wyd. 15): „Warto podkreślić, iż także art. 11 część A ust. 1 lit. a VI dyrektywy przewidywał, że w przypadku odpłatnych dostaw towarów i świadczenia usług zasadą generalną jest, iż podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi wynagrodzenie za dostarczone towary i wykonane usługi, otrzymane przez dostawcę (świadczącego) od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej, w tym subsydia bezpośrednio związane z ceną takich dostaw towarów (świadczenia usług) - konieczność istnienia owego bezpośredniego związku z ceną dostaw towarów (świadczonych usług) jako warunku ujęcia subsydiów w podstawie opodatkowania podkreślał także w swoich orzeczeniach TSUE (np. wyr. z 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00 Office des Produits Wallons ASBL v. państwo belgijskie, Zb. Orz. 2001, s. I-9115; wyr. z 13 czerwca 2002 r. w sprawie C-353/00 Keeping Newcastle Warm Limited v. Commissioners of Customs and Excise, Zb.Orz. 2002, s. I-5419)”.

W tym miejscu należy odnieść się do sposobu podziękowań Spółki za wsparcie od Patronów, który wynika z Regulaminu Patronite oraz ukształtowanej przez kilka lat praktyki funkcjonowania tego serwisu. Otóż przyjęło się, że w zależności od deklarowanej kwoty osoba/podmiot uzyskujący wsparcie przekazuje symboliczny upominek. Zwykle są to świadczenia, które nie mają wymiernej wartości pieniężnej tylko wartość emocjonalną, np. przesyłany w formie pliku pdf dyplom do samodzielnego wydrukowania przez osobę, która go dostała albo możliwość zadedykowania dla kogoś z rodziny lub znajomych piosenki w radiu. Nie sposób również uznać, że wartość materialną ma przesłanie specjalnej playlisty przygotowanej przez dziennikarza. Taka playlista nie ma wartości rynkowej, ponieważ jest to lista utworów, które on w danym okresie poleca. W konsekwencji dla osoby ceniącej danego dziennikarza ma ona dużą wartość emocjonalną (w konsekwencji stanowi symboliczne podziękowanie o dużej, ale tylko subiektywnie patrząc, wartości). Wartości materialnej nie przedstawia również dostęp do zdjęć z procesu powstawania i funkcjonowania radia. Jest to natomiast ważne dla osób, które utożsamiają się z radiem, są jego fanami itd. Podobnie za symboliczny podarunek należy uznać możliwość słuchania audycji w późniejszym czasie - po ich emisji (w formie podcastów). Świadczy o tym m.in. fakt, że są one dostępne dla każdego Patrona - bez względu na zadeklarowaną kwotę. Z kolei dodatkowe podcasty (stanowiące symboliczne podziękowanie dla patronów) stanowią znikomą część działalności. Potwierdza to wysokość przekazywanych na ten cel środków (w 2022 r. nie więcej niż 2 proc. budżetu, w 2023 r. nie więcej niż 4 proc. budżetu). Nawet jeśli podarunek ma jakąś wartość materialną (np. płyta z dedykacją znanego i lubianego przez danego Patrona dziennikarza radiowego), to jest ona niewspółmiernie niska biorąc pod uwagę dokonywane przez daną osobę wpłaty. Istotą podziękowania jest sama dedykacja, a nie jej nośnik (który Patron mógłby kupić za niewielką część wpłacanej kwoty). Ponadto z dotychczasowej praktyki funkcjonowania radia (w ramach spółki z o.o.) wynika, że dla większości Patronów najistotniejsze jest współtworzenie radia w ramach jego społeczności. Świadczy o tym, np. fakt, że na Polski Top (100 najważniejszych utworów w historii polskiej muzyki rozrywkowej), który został przedstawiony 3 maja 2022 r. głosy oddało 12 791 osób.

Podsumowując, Patroni dokonują dobrowolnych wpłat przeznaczonych na wsparcie funkcjonowania Spółki (z punktu widzenia Patronów jest to wsparcie ich ulubionego radia). Spółka przekazuje im natomiast podziękowania w sposób przyjęty na serwisie Patronite. Co istotne, orzecznictwo potwierdza, że wsparcie do funkcjonowania podmiotu nie podlega opodatkowaniu VAT, ponieważ nie ma bezpośredniego wpływu na cenę.

W tym zakresie warto przywołać orzecznictwo dotyczące dotacji i subwencji. W wyroku z 17 września 2020 r. (I SA/Gl 625/20) WSA w Gliwicach wskazał, że: „Pozostawienie poza zakresem podatku od wartości dodanej dotacji jako dopłaty do konkretnej dostawy lub usługi oznaczałoby, że zachowanie realizowane z zewnętrznym wsparciem finansowym w nieuzasadniony sposób byłoby uprzywilejowywane podatkowo w stosunku do działań w całości finansowanych przez ich adresata, nie korzystających z takiej finansowej pomocy. Odmiennie jest jednak w przypadku dotacji „ogólnych” - dla osoby wykonującej działalność gospodarczą. W tym przypadku strumień pieniądza nie jest bowiem powiązany z konkretną usługą, ale płynie do określonego podmiotu, uzupełniając jego zasoby finansowe. Tym samym, nie dochodzi do urzeczywistnienia zakresu przedmiotowego podatkowego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług, gdyż otrzymujący dotację niczego nie świadczy jednostce życia społecznego, która ją przekazuje, a także - w zamian za nią - żadnej innej osobie. W konsekwencji, otrzymana dotacja nie może być uznana za składnik podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług”.

Zacytowana argumentacja WSA w Gliwicach dokładnie odpowiada sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku. Spółka otrzyma bowiem z (…) strumień dofinansowania, który nie jest powiązany z konkretną usługą, ale płynie do Spółki uzupełniając, w szczególności w pierwszym etapie funkcjonowania, jej zasoby finansowe. Z tego tytułu Spółka niczego nie świadczy ani (…), ani żadnej innej osobie czy podmiotowi. Oznacza to, że otrzymana przez Spółkę dotacja nie może być uznana za składnik podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług.

W wyroku z 2 lipca 2020 r. (I FSK 1600/19) Naczelny Sąd Administracyjny (dalej „NSA”) wskazał, że: „Zasadny jest zarzut naruszenia art. 29a ust. 1 ustawy o PTU. Zgodnie z tym przepisem podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem nie mającym znaczenia w tej sprawie, jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośrednio wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Wskazany wyżej przepis stanowi implementację art. 11 (A) Dyrektywy Rady z 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145 z 13 czerwca 1977 r.), obecnie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE seria L z 2006 r. Nr 341/1). Należy zauważyć, że przepisy ustawy o PTU - w brzmieniu obowiązującym do 31 maja 2005 r. - pomijały bowiem warunek, aby pomiędzy dotacjami (dopłatami, subwencjami) a czynnościami opodatkowanymi istniał związek o charakterze bezpośrednim. We wskazanych wyżej przepisach dyrektyw wyraźnie określono związek pomiędzy czynnościami opodatkowanymi a dotacjami jako bezpośredni. Także z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE), w tym także z powoływanego zarówno przez organ jak i Gminę wyroku w sprawie C-184/00 [...] wynika, że określenie związku pomiędzy dotacją a świadczeniem usług czy dostawą towaru jako „bezpośredniego” ma istotne znaczenie dla opodatkowania. W uzasadnieniu tego wyroku stwierdzono, że sam tylko fakt, iż dotacja (czy inny sposób dofinansowania) wpływa na ostateczną cenę świadczenia (co niemal zawsze ma miejsce), nie może być decydujący dla uznania, że dotacja ta powinna zwiększać podstawę opodatkowania. Konieczne jest stwierdzenie, że dotacja ta jest dokonywana w celu sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej (dostawy towarów lub świadczenia usług). Dla oceny, czy dotacja jest elementem istotnym wpływającym na włączenie jej do podstawy opodatkowania, kluczowe jest stwierdzenie, czy dotacje są przekazywane w celu sfinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Tylko bowiem w takiej sytuacji można uznać, że stanowią one element wynagrodzenia. Dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o PTU, czyli nie zwiększają obrotu.

Jak z powyższego wynika, kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opodatkowaniu podlegają bowiem jedynie przedmiotowe dotacje do ceny sprzedaży (u dostawcy towaru lub usługi). Nie podlegają natomiast opodatkowaniu przedmiotowe dotacje do ceny zakupu (u nabywcy towaru lub usługi).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika w szczególności, że projekt realizowanych przez skarżącą polega na stworzeniu kompleksowego programu wsparcia przedsiębiorstw typu startup od momentu rejestracji (w formie spółki kapitałowej) do czasu stworzenia minimalnej wersji produktu. Zakłada się, że w programie weźmie udział 200 podmiotów (wskaźnik produktu) typu startup, z których minimum 120 (wskaźnik rezultatu) osiągnie gotowość do wejścia na rynek. Każdy podmiot typu startup zakwalifikowany do udziału w projekcie będzie uczestniczył w indywidualnym programie inkubacji przygotowanym przez managera inkubacji zgodnie z potrzebami i specyfiką danego pomysłu biznesowego. Podczas programu inkubacji podmioty typu startup będą mogły skorzystać z opisanych usług podstawowych oraz specjalistycznych. W ramach projektu realizowane są usługi, z których uczestnicy projektu (przedsiębiorstwa startupy) w okresie realizacji korzystają bezpłatnie. Umowa o dofinansowanie przewiduje dotację na finansowanie 100% kosztów kwalifikowanych usług. Dotacja wypłacana jest w formie zaliczki w wysokości określonej w harmonogramie płatności i przeznaczona jest na pokrycie ściśle określonych wydatków ponoszonych przez organizatora projektu. (...) Z powyższego wynika, że otrzymana przez skarżącą dotacja dotyczy bezpośrednio realizowanego przez skarżącą projektu i ma charakter zakupowy. Przyznana skarżącej dotacja przeznaczona jest zatem na wydatki niezbędne do wykonania całego realizowanego przez skarżąca projektu. Wbrew twierdzeniom Sądu pierwszej instancji dla ujęcia kwoty dotacji w wartości podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o PTU nie jest wystarczające to, że dotacja przeznaczona jest na konkretne zadania wykonywane w ramach projektu polegającego, jak sam to określił wnioskodawca, na wsparcie przedsiębiorstw typu start-up, które są ostatecznymi beneficjentami, usługobiorcami, którzy nie muszą płacić za świadczone im przez Agencję usługi, gdyż ich cena zostaje pokryta przez osobę trzecią, w tym wypadku instytucję pośredniczącą (PARP). Wprawdzie poprzez sfinansowanie kosztów tych usług, stanowiących koszty kwalifikowane, ich odbiorcy - przedsiębiorcy, nie uiszczali kwoty należnej - ceny świadczenia, to jednak otrzymana dotacja nie miała bezpośredniego wpływu na cenę. (.) Nie ma więc uzasadnienia stanowisko Sądu pierwszej instancji, by dotacja ta zwiększała obrót w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o PTU. To, że uczestnik projektu nie ponosi kosztów świadczonych w ramach projektu usług, wbrew temu co przyjął Sąd pierwszej instancji, nie ma większego wpływu na ocenę, czy dotacja stanowi obrót w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o PTU czy też nie. Istotne jest bowiem to, czy ma ona bezpośredni wpływ na cenę danej usługi. Otrzymana przez skarżącą dotacja nie spełnia więc przesłanki określonej w art. 29a ust. 1 ustawy o PTU, tj. nie wpływa bezpośrednio na cenę usługi świadczonej przez skarżącą. Konkludując, należy stwierdzić, że otrzymanego przez skarżącą dofinasowania, które jest przeznaczone na pokrycie wydatków (kosztów) związanych z realizacją projektu, a w jego ramach na wykonanie określonych usług, za które uczestnik projektu nie musi już ponosić żadnych kosztów, nie można uznać za mające bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych w ramach tego projektu”.

W wyroku z 4 marca 2020 r. (I SA/Kr 1387/19) Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej „WSA”) w Krakowie wskazał, że: „W tym miejscu należy podkreślić, iż elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Tak więc, aby dofinansowanie w postaci np. dotacji czy też subwencji kształtowało podstawę opodatkowania musi mieć bezpośredni (a nie wyłącznie pośredni wpływ) na cenę oferowanych produktów lub świadczonych usług. Musi ono w sposób zindywidualizowany i policzalny wpływać na cenę danego świadczenia (tzn. świadczenie dzięki dofinansowaniu ma cenę niższą o konkretną kwotę). Zasadnie więc argumentowała we wniosku strona skarżąca, że w przypadku pośredniego związku, otrzymanie dofinansowania nie rzutuje na podstawę opodatkowania. Spór w niniejszej sprawie koncentruje się natomiast wokół pytania, czy organ interpretacyjny w świetle przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego prawidłowo zakwalifikował dofinansowanie do realizowanych przez stronę skarżącą projektów jako mające bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a zatem rzutujące również na podstawę opodatkowania. Przepis art. 29a ustawy o VAT stanowi odzwierciedlenie art. 73 dyrektywy 2006/112, z którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. W świetle orzecznictwa TSUE (por. wyrok w sprawie C-144/02), do podstawy opodatkowania podatkiem VAT zalicza się, w przypadkach które określa art. 73 dyrektywy 2006/112, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia podatkiem VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji. TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02). Dla uznania dotacji za zwiększającą podstawę opodatkowania koniecznym jest stwierdzenie, że jest ona dokonywana w celu sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej, odpowiada całości lub części wynagrodzenia z tytułu tej czynności, czyli jest związana z konkretną oznaczoną dostawą lub usługą (por. wyroki TSUE w sprawie C-184/00 i C-353/00). Regulacja art. 29a ust. 1 ustawy o VAT daje podstawę do stwierdzenia, że otrzymana dotacja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli brak jest elementu bezpośredniego związku dotacji z ceną konkretnej, świadczonej usługi (możliwość alokacji dotacji w cenie usługi) (...)”. Wyrok ten potwierdza, że jeśli nie ma bezpośredniego związku uzyskanej dopłaty z ceną konkretnej, świadczonej usługi (a tak jest w przypadku środków pochodzących z (…)), to dopłata ta nie podlega VAT.

W wyroku z 11 czerwca 2019 r. (I SA/Rz 304/19; orzeczenie prawomocne) WSA w Rzeszowie wskazał, że: „Ustawodawca w treści przytoczonej wyżej regulacji statuuje zasadę, że do podstawy opodatkowania, w przypadku sprzedaży towaru lub usługi, zaliczyć należy wszelkiego rodzaju dopłaty, niezależnie od tego jak zostały one nazwane i od kogo pochodzą. W tym wypadku zastrzega jednakże, że muszą one mieć bezpośredni wpływ na cenę konkretnego, dostarczanego towaru lub usługi. Tak więc, o ile sam przepis jest w tym wypadku jasny i czytelny, to jednak nie precyzuje kryteriów, pozwalających w sposób jednoznaczny ustalić znaczenie terminu bezpośredniego wpływu na cenę. Definicji tej nie zawierają także odpowiednie regulacje unijne, w szczególności art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347 str. 1 z późn. zm.), który również odnosi się do cechy w postaci bezpośredniości związku z ceną, bez sprecyzowania istotnych elementów tej zależności, dlatego też w tym zakresie odwołać się należy do orzecznictwa, w szczególności orzecznictwa TSUE i wypracowanego na jego gruncie sposobu wykładni tego pojęcia. W wyroku z 22 listopada 2001 r., wydanym w sprawie C-184/00, Trybunał Sprawiedliwości (obecnie TSUE) wskazał, że bezpośredni wpływ dotacji/dopłaty na cenę to taki, który jest jednoznacznie widoczny. Jego zaistnienie następuje zaś w sytuacji, w której cena jest ustalana w taki sposób, że zmniejsza się w proporcji do dotacji. Dodaje przy tym, że proporcja ta nie jest jednak bezwzględnie konieczna, gdyż dotacja może mieć formę ryczałtową, jednakże różnica w cenie musi być istotna. W tym zakresie dotacja musi stanowić element ustalenia ceny. Wiąże się to z tym, że musi być ona udzielana w celu sfinansowania konkretnej czynności”. Wyrok ten wskazuje, że tylko dopłata udzielona w celu sfinansowania konkretnej czynności podlega opodatkowaniu VAT w podmiocie, który ją otrzymał.

Co istotne, takie stanowisko reprezentują również organy podatkowe. W interpretacji indywidualnej z 27 sierpnia 2020 r. (0113-KDIPT1-1.4012.396.2020.4.AK) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej „Dyrektor KIS”) wskazał, że: „Należy uznać, że opodatkowanie dotacji stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie dotacje stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są dotacjami związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko dotacje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Inne dotacje nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT. Istotne zatem, dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „dotacja mająca bezpośredni wpływ na cenę”. W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroki w sprawach: C-184/00 z 22 listopada 2001 r. Office des Produits Wallons ASBL przeciwko państwu belgijskiemu oraz C-353/00 z 13 czerwca 2002 r. Keeping Newcastle Warm Limited przeciwko Commissioners of Customs and Excise. I tak, w wyroku w sprawie C-184/00 TSUE stwierdził, że sam fakt, że dofinansowanie wpływa na ostateczną cenę świadczenia, nie ma znaczenia dla uznania, czy powinno ono zwiększać podstawę opodatkowania VAT. W praktyce bowiem prawie zawsze dofinansowanie działalności podatnika wpływa w jakiś w sposób na połom stosowanych przez niego cen. Elementem istotnym, wpływającym na ewentualne włączenie dofinansowania do podstawy opodatkowania, jest natomiast stwierdzenie, czy dotacje są przekazywane w celu dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Ponadto Trybunał stwierdził, że sformułowanie - dotacje bezpośrednio związane z ceną - należy interpretować w taki sposób, aby dotyczyło ono jedynie dotacji odpowiadających całości lub części wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, które wypłacane są sprzedawcy lub dostawcy przez stronę trzecią. Z kolei w wyroku w sprawie C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki. Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT. Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT. Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można - i należy - potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT”. Opisana interpretacja dotyczy subwencji z tzw. Tarczy Finansowej wypłacanych z Polskiego Funduszu Rozwoju. Warto jednak zauważyć, że subwencja ta przeznaczona była na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej, tj. na zapłatę odsetek od kredytów, wynagrodzeń pracowników, koszty utrzymania wynajmowanych nieruchomości. Należy zatem zauważyć, że na cele bieżącego (poza tym także na środki trwałe) Spółka będzie wykorzystywać środki z (…).

Z punktu widzenia VAT interpretacja z 27 sierpnia 2020 r. (0113-KDIPT1-1.4012.396. 2020.4.AK) dotyczy zatem takiej samej sytuacji, jak przedstawiona we wniosku. W analizowanym przypadku aktualna pozostaje zatem wyrażona w tej interpretacji teza: „Mając na uwadze powyższe w kontekście przywołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w związku z otrzymaną przez Wnioskodawcę w ramach Tarczy Finansowej Polskiego Funduszu Rozwoju dla Małych i Średnich Firm subwencją finansową nie dojdzie do sytuacji, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie. Kwotę ww. subwencji strona zamierza przeznaczyć na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej, m.in. na zapłatę odsetek od kredytów, wynagrodzeń pracowników, kosztów utrzymania wynajmowanych nieruchomości. Tym samym, w związku z tym, że subwencja finansowa będąca przedmiotem wniosku przeznaczona będzie na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, to nie ma ona wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług, czy też sprzedawanych przez stronę towarów i nie stanowi ona podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy. W konsekwencji, ww. subwencja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Należy zatem w pełni zgodzić się z Dyrektorem KIS, że wszelkiego rodzaju dopłaty do ogólnego funkcjonowania podmiotu nie podlegają opodatkowaniu VAT. Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w wyrokach: WSA w Bydgoszczy z 18 sierpnia 2020 r. (I SA/Bd 269/20) oraz WSA w Kielcach z 23 lipca 2020 r. (I SA/Ke 148/20)

Podsumowując, stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w literalnym brzmieniu przepisów oraz wykładni prowspólnotowej. Jest ono zgodne z orzecznictwem: zarówno Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jak i polskich sądów administracyjnych. Co istotne, praktyka stosowania prawa przez organy podatkowe również uznaje je za prawidłowe.

Ad 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT: „Kwotę podatku naliczonego stanowi:

1)suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi”.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT: „W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.”

W celu tworzenia programu i jego emisji za pośrednictwem Internetu Spółka będzie nabywać towary i usługi od podatników VAT czynnych. Zakupy będą również związane z ogólnym funkcjonowaniem Spółki, np. koszty związane z obsługą księgową. Zakupy będą finansowane zarówno ze środków z Działalności sponsorowanej, jak i z (…).

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 Ustawy o VAT. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wyrażoną w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Określenie działalności producenta, handlowca lub usługodawcy następuje każdorazowo w stosunku do odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnie świadczonych usług na terenie kraju, będących przedmiotem opodatkowania. Przez pojęcie producenta w takim razie będziemy rozumieli podmiot, który w zorganizowany sposób dokonuje produkcji towarów w celu ich dalszego zbycia. Handlowiec dokonuje w sposób zorganizowany zakupu towarów w celu ich odsprzedaży. Podobnie usługodawca, który świadczy usługi w celach zarobkowych. Płaszczyzna działalności podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, o czym świadczy zdanie drugie art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, opierać się musi na działalności podejmowanej w szczególności w sposób ciągły w celach zarobkowych, w ramach prowadzonego przez nich profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Czynności prowadzone przez Spółkę można podzielić na dwie kategorie. Pierwszą z nich jest prowadzenie i udostępnianie w internecie ogólnodostępnego programu radiowego. Są to czynności nieodpłatne i ogólnodostępne dla wszystkich słuchaczy. Zatem czynności tych nie można uznać za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, ponieważ nie istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcami, a w zamian za wykonywanie usługi nie jest wypłacane wynagrodzenie. Tym samym czynności Wnioskodawcy w tym zakresie stanowią aktywność poza działalnością gospodarczą - poza zakresem regulacji ustawy o VAT.

Ponadto Spółka będzie wykonywać działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, polegającą na wykonywaniu czynności marketingowych i reklamowych, opartych na programach partnerskich prowadzonych we współpracy ze Sponsorami oraz Mecenasami. Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich przyporządkowania do określonych rodzajów czynności: opodatkowanych, zwolnionych od podatku, czy też niepodlegających opodatkowaniu. Najistotniejszym bowiem warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jedynie w przypadku, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot związanych z czynnościami opodatkowanymi podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Okoliczności towarzyszące konkretnej transakcji zakupu towaru lub usługi powinny wskazywać jednoznacznie, że ten zakup dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej podatnika, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej. Istotne jest także, by stanowiły one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w bezpośrednim związku z jego działalnością gospodarczą. Co do zasady więc, odliczeniu powinien podlegać podatek naliczony, który zawarty jest w cenie towarów nabytych w celu wykonania czynności opodatkowanych. Powyższe stanowisko potwierdza również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE.

Przykładowo w wyroku z 8 maja 2019 r. w sprawie C-566/17, Trybunał wskazał: „Logika systemu wprowadzonego dyrektywą VAT opiera się na neutralności. Tylko podatek naliczony obciążający towary i usługi wykorzystywane przez podatnika w związku z czynnościami opodatkowanymi podlega odliczeniu. Innymi słowy, odliczenie podatku naliczonego jest związane z poborem podatku należnego. Gdy towary lub usługi nabyte przez podatnika są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych z podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT, nie następuje ani pobór podatku należnego, ani możliwość odliczenia tego podatku naliczonego. Natomiast gdy towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, odliczenie podatku naliczonego od tych towarów lub usług służy unikaniu podwójnego opodatkowania (zob. podobnie wyrok z 16 czerwca 2016 r., Mateusiak, C-229/15, EU:C:2016:454, pkt 24 i przytoczone tam orzecznictwo). Zatem istnienie prawa do odliczenia zakłada, po pierwsze, że podatnik działający w takim charakterze nabywa towary lub usługi i wykorzystuje je na potrzeby swej działalności gospodarczej (zob. w szczególności wyrok z 16 lutego 2012 r., Eon Aset Menidjmunt, C-118/11, EU:C:2012:97, pkt 69). Po drugie, aby można było odliczyć VAT, transakcje powodujące naliczenie podatku zasadniczo powinny pozostawać w bezpośrednim i ścisłym związku z transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia. Wreszcie prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów lub usług zakłada, że wydatki poczynione celem ich uzyskania stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym (zob. podobnie wyroki: z 13 marca 2008 r., Securenta, C-437/06, EU:C:2008:166, pkt 27; z 6 września 2012 r., Portugal Telecom, C-496/11, EU:C:2012:557, pkt 36; z 16 lipca 2015 r., Larentia + Minerva i Marenave Schiffahrt, C-108/14 i C-109/14, EU:C:2015:496, pkt 23, 24).”

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych wyłącznie z prowadzoną działalnością opodatkowaną, tj. z działalnością marketingową i reklamową. Natomiast w związku z dokonywanymi przez Wnioskodawcę zakupami towarów i usług w celu tworzenia i emisji programu radiowego oraz związanych z funkcjonowaniem Spółki, które służą zarówno czynnościom opodatkowanym (działalności marketingowej i reklamowej), jak i niepodlegającym opodatkowaniu (prowadzenie i emisja programu radiowego), Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia części podatku naliczonego, w zakresie, w jakim te towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Natomiast w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie będzie miał możliwości wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi, Spółce przysługuje odliczenie podatku naliczonego w sposób obliczony zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, stosownie do art. 86 ust. 2a Ustawy o VAT. Dodać należy, że prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego uzależnione jest od braku przesłanek negatywnych, wynikających z art. 88 Ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe w zakresie braku opodatkowania środków otrzymywanych za pośrednictwem (…) oraz prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług nabywanych w celu tworzenia i emisji programu radiowego oraz związanych z funkcjonowaniem Spółki.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Dostawa towarów i świadczenie usług na terytorium kraju, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług ma szersze znaczenie niż świadczenie usług w rozumieniu potocznym. Stosownie do treści powołanych przepisów, każde świadczenie na rzecz osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, uznawane jest na gruncie ustawy za usługę. Zatem pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie.

Jak wynika z przytoczonych powyżej regulacji, w podatku od towarów i usług przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też należy przyjąć, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.) wskazuje, że

„świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z artykułem 25 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

świadczenie usług może obejmować między innymi jedną z następujących czynności:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych, bez względu na to, czy są one przedmiotem dokumentu ustanawiającego tytuł prawny, czy nie;

2)zobowiązanie do zaniechania działania lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług na podstawie nakazu wydanego przez organ władzy publicznej lub w jego imieniu lub z mocy prawa.

W tym miejscu warto podkreślić, że nie każde zaniechanie działania lub tolerowanie czynności uważane jest za świadczenie usług. Dla stwierdzenia, czy dana czynność albo brak podejmowania czynności stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, należy ocenić przedmiotową transakcję w kontekście całego systemu podatku VAT, a w szczególności jego głównych założeń i celów, które zostały wyrażone w artykule 1 Dyrektywy VAT. W myśl tego artykułu, podatek od wartości dodanej jest z założenia podatkiem nałożonym na konsumpcję towarów i usług. Chociaż płatnikiem podatku są wszystkie osoby zaangażowane w kolejne stadia transakcji gospodarczych, faktyczny i ostateczny ciężar podatku spoczywa jedynie na ostatecznym konsumencie. W świetle powyższych założeń opodatkowaniu podlegają tylko takie transakcje, w ramach których występuje możliwy do zidentyfikowania konsument towarów lub usług. W związku z powyższym zaniechanie działania lub tolerowanie czynności lub sytuacji podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywane jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta usługi.

W odniesieniu natomiast do odpłatności za ww. świadczenie to ustawa o VAT nie definiuje co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie w sprawie C-89/81 Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council wskazał, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. C-154/80 Association coopérative „Coöperatieve Aardappelenbewaarplaats GA”, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje również orzeczenie z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, że czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy:

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

1)dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;

2)dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka będzie prowadziła działalność polegającą na prowadzeniu stacji radiowej dostępnej jedynie za pośrednictwem Internetu. Spółka będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. W pierwszym etapie funkcjonowania działalność Spółki będzie finansowana z dwóch źródeł. Pierwszym źródłem finansowania będą różnego rodzaju audycje partnerskie, patronaty medialne oraz podobne usługi świadczone przez Spółkę na zasadach współpracy z kontrahentem (dalej „Działalność sponsorowana”). Działalność sponsorowana obejmować ma także stałą współpracę z niewielką liczbą firm, które staną się swego rodzaju mecenasami całego przedsięwzięcia (dalej „Mecenasi”). W konsekwencji ich promocja będzie się pojawiać przy okazji emisji różnych audycji. Poza tym, z innymi usługobiorcami (dalej „Sponsorzy”) zawierane będą umowy dotyczące współpracy przy promocji konkretnych projektów, towarów czy usług, często związanych z kulturą (płyt, książek, koncertów, festiwali, wystaw itp.). Założeniem Spółki jest natomiast, że nie będzie emitować typowych reklam.

Drugim źródłem finansowania będą dobrowolne wpłaty od osób zainteresowanych prowadzeniem stacji radiowej przez Spółkę. W stacji radiowej swoje audycje będą bowiem prowadzić dziennikarze z wieloletnią praktyką i ugruntowaną opinią. Środki na funkcjonowanie radia są zbierane za pośrednictwem serwisu. Serwis ten współpracuje między innymi z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „(…)”.

Wnioskodawca wskazał listę (zamknięty katalog) wszystkich prezentów dla (…) - w zależności od wybranego progu wsparcia.

Przy wpłacie 10 zł miesięcznie Wnioskodawca umożliwia dostęp do platformy (…) (...) m.in.:

‒Możliwość odsłuchania audycji po emisji,

‒Dostęp do wszystkich podcastów ekskluzywnych - nie emitowanych na antenie.,

‒możliwość głosowania na Listę Piosenek (…),

‒możliwość głosowania na Top i Polski Top Radia (…),

‒dostęp do postów dla Patronów na Patronite - wraz z powiadomieniami mailowymi o nowych publikacjach,

‒dostęp do zamkniętej grupy na (…),

‒dostęp do transmisji video, które Radio organizuje regularnie dla naszych (…) 20 zł miesięcznie.

Przy wpłacie 20 zł miesięcznie Patron otrzymuje co tydzień rekomendacje muzyczno-kulturalne od dziennikarzy Radia oraz podpowiedź, co obejrzeć, co przeczytać, czego posłuchać.

Przy wpłacie 35 zł miesięcznie (…) otrzymuje co tydzień - autorskie (…) na (…), z wyborami muzycznymi ludzi z ekipy Radia (…). I wszystko to, co w progu za 10 zł (...).

50 zł miesięcznie. W tym pakiecie (…) dostaje:

‒Raz na tydzień albo dwa przegląd aktualności z anteny i okolic Radia (…),

‒Co jakiś czas Wnioskodawca prosi (…) o ocenę nowego pomysłu, pomoc w rozstrzygnięciu radiowych dylematów, podpowiedź,

‒Od tego progu każdy (…) otrzymuje specjalny, imienny Certyfikat Budowniczego Radia (…) - w PDF,

‒35 zdjęć, będących zapisem pierwszych miesięcy działalności.

I oczywiście wszystko z progów 10 zł, 20 zł i 35 zł.

Próg od 100 zł miesięcznie oferuje możliwość zadedykowania piosenki oraz zabranie głosu na antenie.

Próg 200 zł – 357 zł miesięcznie każdemu z (…) zostanie wysłana płyta CD z prywatnej kolekcji (…) z autografem oraz raz na pół roku poprosić dziennikarzy Radia (…) o nagranie życzeń wideo.

500 zł miesięcznie Wnioskodawca oferuje spotkanie w siedzibie, można zrobić sobie zdjęcie i porozmawiać. Ponadto każdy punkt z progów 10 - 357 zł wskakuje też tutaj. (...).

1000 zł miesięcznie. Spółka zaprasza (…) na dzień z życia radiowca oraz do udziału w biletowanych wydarzeniach organizowanych przez radio oraz wszystko, co w progach 10 - 500 zł.

3570 zł – 5000 zł miesięcznie. To propozycja dla partnerów biznesowych - mecenasów. Próg 10000 zł miesięcznie wpłaty do indywidualnego ustalenia.

W praktyce ustalone przez Spółkę progi można podzielić na dwie grupy. Pierwsza grupa to wpłaty od 10 zł do 1000 zł (tych pierwszych jest oczywiście wielokrotnie więcej). Te progi adresowane są do osób, które po prostu chcą wesprzeć działalność Wnioskodawcy ze względu na sympatię i zaufanie, jakim darzą dziennikarzy prowadzących audycje. W zamian mogą oczekiwać na wskazane symboliczne podziękowanie. Wszystkie te osoby uzyskują m.in. możliwość słuchania audycji, które ukazały się na antenie w późniejszym czasie (albo ponownego odsłuchania). Wszystkie te osoby mogą również odsłuchać przygotowane dla nich w ramach podziękowania audycje, które na antenie się nie ukazują.

Audycje radiowe dostępne są dla wszystkich chętnych, natomiast (…) dodatkowo, jeśli chcą, mogą uczestniczyć w tworzeniu społeczności radia. Spółka wprowadza także wyższe progi wsparcia. W tym przypadku indywidualnie ustala z (…) sposób podziękowania. Jeśli będzie się on wiązał z jakąkolwiek promocją wpłacającego, np. zaprezentowaniem jego nazwy czy logo, to takie wpłaty Spółka będzie uznawać za usługę, opodatkowywać VAT oraz dokumentować fakturą. Niniejszy wniosek nie obejmuje tego typu wpłat. Ponadto Spółka wskazała, że świadczenia przeznaczone dla (…), w ramach udzielonego za pośrednictwem serwisu (…) wsparcia pieniężnego, co do zasady nie są dostępne również dla pozostałych słuchaczy Radia (…), którzy takiego wsparcia finansowego nie zapewniają.

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy budzi m. in. kwestia opodatkowania podatkiem VAT środków otrzymanych przez Radio za pośrednictwem (…).

Jak już wcześniej wskazano, aby możliwe było opodatkowanie na gruncie przepisów ustawy o VAT określonych czynności konieczne jest spełnienie poniższych warunków:

1.istnienie związku prawnego między świadczeniodawcą i świadczeniobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

2.wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

3.istnienie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści po stronie dostawcy towaru lub usługi oraz po stronie nabywcy towaru lub usługi,

4.istnienie bezpośredniego związku pomiędzy odpłatnością za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) a czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

5.istnienie możliwości wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

W niniejszej sprawie pomiędzy Autorem a (…) istnieje stosunek zobowiązaniowy, na podstawie którego strony zobowiązują się względem siebie do określonych świadczeń. Jak wynika bowiem z wniosku Autor i Patron zawierają ze sobą umowę, w oparciu o którą zobowiązują się wzajemnie do określonych zachowań, tj. (…) do przekazania cyklicznego wsparcia pieniężnego w określonej (nie dowolnej) wysokości, a Autor do wykonania świadczeń opisanych (zaproponowanych) w ramach danego Progu wsparcia.

Zgodnie z zasadami obowiązującymi w serwisie (…) kwota wsparcia dla Autorów ma być regularna i comiesięczna oraz adekwatna do nagród zawartych w danym progu.

Z chwilą przekazania wsparcia w wymaganej wysokości (dokonania płatności) Użytkownik serwisu (…) uzyskuje tytułu (…) oraz prawo dostępu do wybranego przez siebie Progu (zgodnie z brzmieniem § 9 ust. 10 Regulaminu (…)), czyli do świadczeń ze strony Radia (…).

Dodatkowo niewykonanie lub nienależyte wykonanie przez Autora zobowiązań względem (…) z tytułu wniesienia przez (…) kwoty Progu, w szczególności nieudostępnienie (…) przez Autora Progu lub udostępnienie towarów lub usług wadliwych lub niezgodnych z wybranym przez (…) Progiem, stanowi naruszenie postanowień ww. Regulaminu. W tym przypadku Autor zobowiązany będzie m.in. do zwrotu na rzecz (…) kwoty odpowiadającej pełnej wartości nieudostępnionego lub nienależycie udostępnionego (…) Progu (o czym mowa w § 13 ust. 5 ww. Regulaminu). Wprawdzie taka sytuacja nie zdarzyła się dotychczas (Spółka dokłada bowiem starań, aby wywiązywać się ze swoich obietnic), niemniej jednak jeżeli wystąpi, to będzie ona rozpatrywana w sposób indywidualny i polubowny.

Z powyższego zatem wynika, że (…), przekazując środki pieniężne w konkretnych wartościach, w określonym czasie (tj. w miesięcznych odstępach czasu), otrzymują świadczenie zwrotne zapewniane przez Radio (…) w ramach danego Progu wsparcia. Nie można więc uznać, że słuchacze – (…) dokonując wpłat pieniężnych za pośrednictwem serwisu (…) na rzecz Radia nie otrzymują nic w zamian.

Przy Progach wsparcia do 1 000 zł miesięcznie każdy (…) otrzymuje dostęp do platformy (…) Radia (…), co umożliwia mu dostęp do 7000 odcinków podcastów (w tym podcastów ekskluzywnych – nieemitowanych na antenie Radia), a także daje możliwość odsłuchania audycji po jej emisji na antenie radiowej. Z samego już opisu Progów (od 10 zł do 1 000 zł) można wnioskować, że Patron uzyskuje coś więcej niż przeciętny słuchacz Radia (…), gdyż ma zapewniony dostęp do podcastów nieemitowanych na antenie radiowej i ma możliwość odsłuchania audycji radiowej po jej emisji. Ponadto sam Wnioskodawca wskazał w uzupełnieniu wniosku, że co do zasady świadczenia proponowane w ramach poszczególnych Progów wsparcia nie są dostępne dla pozostałych słuchaczy Radia. Może się jednak zdarzyć tak, że np. słuchacz niebędący Patronem dodzwoni się do Radia i będzie mógł zadedykować piosenkę czy zabrać głos na antenie radiowej. Zasadniczo jednak świadczenia udostępniane przez Radio w ramach zaproponowanych Progów wsparcia przeznaczone są dla słuchaczy dokonujących regularnych wpłat pieniężnych za pośrednictwem (…).

Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał również, że w przypadku Progów wsparcia do 1 000 zł miesięcznie, każdy Patron uzyskuje m.in. możliwość słuchania audycji, które ukazały się na antenie w późniejszym czasie (albo ponownego ich odsłuchania). Wszystkie te osoby mogą również odsłuchać przygotowane dla nich w ramach podziękowania audycje, które na antenie się nie ukazują.

Z powyższego zatem wynika, że każdy Patron w ramach Progów wsparcia do 1 000 zł miesięcznie otrzymuje ww. świadczenia, które nie są zasadniczo dostępne dla pozostałych słuchaczy Radia (…), którzy takiego wsparcia finansowego nie zapewniają.

Dokonując wpłat do 1 000 zł miesięcznie każdy (…) oprócz dostępu do radiowej platformy podcastowej, ma możliwość zagłosowania na radiowe listy piosenek oraz ma dostęp do postów i zamkniętej grupy na (…), jak i transmisji video (które są objęte najniższym Progiem w wysokości 10 zł), uzyskuje również inne świadczenia, które są uzależnione od udzielonej kwoty wsparcia przez Patrona. Świadczenia te są więc adekwatne do wpłaconej przez (…) za pośrednictwem (…) kwoty. Im wyższa kwota wsparcia przeznaczona dla Radia, tym więcej dany (…) otrzymuje w zamian. W poszczególnych Progach wsparcia zawierają się bowiem wszystkie świadczenia z poprzednich Progów. Przykładowo w ramach Progu wsparcia w wysokości 50 zł miesięcznie mieszczą się świadczenia z Progów 10 zł, 20 zł i 35 zł. I tak Próg w wysokości 20 zł miesięcznie zawiera świadczenia z Progu 10 zł oraz daje Patronowi dostęp do autorskich (…) w (…). Natomiast w ramach Progu w wysokości 1 000 zł miesięcznie dodatkowo ponad to, co w Progach 10-500 zł miesięcznie, znajduje się zaproszenie na dzień z życia radiowca oraz udział w biletowanych wydarzeniach organizowanych przez Radio.

Zatem istnieje bezpośredni związek pomiędzy środkami pieniężnymi przekazanymi przez (…) a świadczeniami zapewnianymi przez Radio w ramach poszczególnych Progów wsparcia. Dodatkowo istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości świadczeń otrzymanych przez (…) od Radia (…). Ponadto z chwilą przekazania wsparcia finansowego (…) uzyskuje dostęp do wybranego przez siebie Progu (to co uzyskuje jest uzależnione od wartości dokonanej wpłaty na rzecz Radia). Tym samym wsparcie otrzymane przez Wnioskodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za świadczenia zaoferowane przez Radio (…)

Wnioskodawca wskazał również, że podczas prezentowania Polskiego Topu i Topu wszechczasów (czyli list piosenek Radia (…)) największa liczba słuchaczy decyduje się zostać Patronami - między innymi po to, żeby w przyszłości mieć wpływ na wyniki głosowania. Podobnie jest z dostępem do postów dla (…). Brak dokonania wpłaty na rzecz Radia za pośrednictwem Patronite nie daje możliwości uzyskania wyżej opisanych świadczeń.

Zatem słuchacze decydują się zostać (…) Radia (…) nie tylko w celu udzielenia wsparcia finansowego dla tego Radia, ale również dlatego, żeby uzyskać określone świadczenia w zamian.

Korzyść istnieje nie tylko po stronie (…) (poprzez uzyskanie dostępu do świadczeń określonych w poszczególnych Progach wsparcia), ale również po stronie Radia (…), które otrzymuje w ten sposób środki pieniężne na prowadzenie działalności radiowej.

Dochodzi więc do świadczenia wzajemnego pomiędzy Radiem a (…), którego nie sposób potraktować jedynie jako sposobu wyrażenia przez Radio (…) wdzięczności/ podziękowań dla dokonującego wpłat za pośrednictwem Patronite.

W konsekwencji spełnione są wszystkie przesłanki do uznania, że ww. środki otrzymywane przez Radio za pośrednictwem (…) podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, stanowiąc wynagrodzenie za usługi wykonywane na rzecz Patronów.

Tym samym należy stwierdzić, że opisane we wniosku czynności wykonywane w ramach zawartych umów stanowią odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawa do odliczenia VAT od zakupów towarów i usług nabywanych w celu tworzenia i emisji programu radiowego oraz związanych z funkcjonowaniem Spółki.

Jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, w celu tworzenia programu i jego emisji za pośrednictwem Internetu Spółka będzie nabywać towary i usługi od podatników VAT czynnych. Zakupy będą również związane z ogólnym funkcjonowaniem Spółki, np. koszty związane z obsługą księgową. Zakupy będą finansowane zarówno ze środków z Działalności sponsorowanej, jak i z Patronite.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi:

1) suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

W myśl art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy:

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w kwestii prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków dotyczących pojazdów samochodów ustawa zawiera szereg przepisów szczególnych określonych w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

W myśl art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy:

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określenie działalności producenta, handlowca lub usługodawcy następuje każdorazowo w stosunku do odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnie świadczonych usług na terenie kraju, będących przedmiotem opodatkowania. Przez pojęcie producenta w takim razie będziemy rozumieli podmiot, który w zorganizowany sposób dokonuje produkcji towarów w celu ich dalszego zbycia. Handlowiec dokonuje w sposób zorganizowany zakupu towarów w celu ich odsprzedaży. Podobnie usługodawca, który świadczy usługi w celach zarobkowych. Płaszczyzna działalności podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, o czym świadczy zdanie drugie art. 15 ust. 2 ustawy, opierać się musi na działalności podejmowanej w szczególności w sposób ciągły w celach zarobkowych, w ramach prowadzonego przez nich profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich przyporządkowania do określonych rodzajów czynności: opodatkowanych, zwolnionych od podatku, czy też niepodlegających opodatkowaniu. Najistotniejszym bowiem warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jedynie w przypadku, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot związanych z czynnościami opodatkowanymi podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Okoliczności towarzyszące konkretnej transakcji zakupu towaru lub usługi powinny wskazywać jednoznacznie, że ten zakup dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej podatnika, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej. Istotne jest także, by stanowiły one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w bezpośrednim związku z jego działalnością gospodarczą. Co do zasady więc, odliczeniu powinien podlegać podatek naliczony, który zawarty jest w cenie towarów nabytych w celu wykonania czynności opodatkowanych.

Powyższe stanowisko potwierdza również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE. Przykładowo w wyroku z 8 maja 2019 r. w sprawie C‑566/17, Trybunał wskazał: „Logika systemu wprowadzonego dyrektywą VAT opiera się na neutralności. Tylko podatek naliczony obciążający towary i usługi wykorzystywane przez podatnika w związku z czynnościami opodatkowanymi podlega odliczeniu. Innymi słowy, odliczenie podatku naliczonego jest związane z poborem podatku należnego. Gdy towary lub usługi nabyte przez podatnika są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych z podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT, nie następuje ani pobór podatku należnego, ani możliwość odliczenia tego podatku naliczonego. Natomiast gdy towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, odliczenie podatku naliczonego od tych towarów lub usług służy unikaniu podwójnego opodatkowania (zob. podobnie wyrok z 16 czerwca 2016 r., Mateusiak, C‑229/15, EU:C:2016:454, pkt 24 i przytoczone tam orzecznictwo).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej dokonuje zakupów towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do celów innych niż działalność gospodarcza oraz wyłącznie do celów działalności opodatkowanej VAT oraz zarówno do celów działalności opodatkowanej VAT, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza.

Zatem należy stwierdzić, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych wyłącznie z prowadzoną działalnością opodatkowaną. W przypadku zakupów towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT.

Natomiast w przypadku zakupów towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów działalności opodatkowanej VAT, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (gdy Wnioskodawca nie ma możliwości przypisania ich do jednego rodzaju działalności) Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia przy zastosowaniu prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Dodać należy, że prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego uzależnione jest od braku przesłanek negatywnych, wynikających z art. 88 ustawy.

Zatem całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego należy uznać za prawidłowe, bowiem Wnioskodawca w prawidłowy sposób przywołuje regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie i wyciąga prawidłowe wnioski wynikające z tych regulacji. Niemniej jednak nie zgadzamy się z twierdzeniem Wnioskodawcy zawartym we własnym stanowisku dotyczącym pytania nr 2 co do braku opodatkowania wpłat otrzymywanych przez Radio od Patronów (o co pyta Wnioskodawca, formułując pytanie nr 1).

Dodatkowe informacje

Jednocześnie informujemy, że niniejszy wniosek nie dotyczy wpłat dokonywanych przez Patronów w wysokości ponad 1 000 zł miesięcznie, należy przyjąć, że analizowany wniosek nie odnosi się do tych wpłat. Jak podał bowiem sam Wnioskodawca wniosek nie obejmuje wpłat (…) w wyższych Progach wsparcia (tj. powyżej 1 000 zł miesięcznie), jeżeli wiążą się one z zaprezentowaniem nazwy/logo wpłacającego. Natomiast w uzupełnieniu wniosku przy Progach w wysokości 3570 zł i 5000 zł miesięcznie Wnioskodawca wskazał, że Radio w zamian za to wsparcie zapewnia (…) ekspozycję logo Patrona i inne świadczenia ustalone indywidualnie. Zaś w przypadku Progu wsparcia w wysokości 10 000 zł miesięcznie Wnioskodawca nie wskazał w ogóle w uzupełnieniu na świadczenia, jakie miałyby być uzyskane przez (…) w związku z dokonaną wpłatą na rzecz Radia w tej wysokości. W konsekwencji należy przyjąć, że przedmiotem zapytania Wnioskodawcy w analizowanej sprawie nie są objęte wpłaty dokonywane przez (…) za pośrednictwem Patronite w wysokości ponad 1 000 zł miesięcznie oraz ponieważ nie było zadanego pytania, nie oceniamy prawidłowości twierdzeń Wnioskodawcy w kwestii opodatkowania podatkiem VAT pozostałych wykonywanych przez Radio czynności.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnej z 29 stycznia 2021 r., nr 0114-KDIP4-2.4012.574.2020.1.AS należy wskazać, że została ona wydana na podstawie nieidentycznego opisu sprawy.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków: WSA w Gliwicach z 17 września 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 625/20, NSA z 2 lipca 2020 r. sygn. akt I FSK 1600/19, WSA w Krakowie z 4 marca 2020 r. sygn. akt I SA/Kr 1387/19, WSA w Rzeszowie z 11 czerwca 2019 r. sygn. akt I SA/Rz 304/19, WSA w Bydgoszczy z 18 sierpnia 2020 r. sygn. akt I SA/Bd 269/20 oraz WSA w Kielcach z 23 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Ke 148/20 Organ wskazuje, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i wiążący charakter mają w tychże sprawach, w których zapadły. Każdy indywidualny opis sprawy wymaga każdorazowo zbadania wielu występujących okoliczności. Ponadto wyroki nieprawomocne nie posiadają mocy prawnej.

I tak np. wyrok z 17 września 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 625/20, wyrok z 4 marca 2020 r. sygn. akt I SA/Kr 1387/19, wyrok z 18 sierpnia 2020 r. sygn. akt I SA/Bd 269/20 oraz wyrok z 23 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Ke 148/20 są wyrokami nieprawomocnymi.

Wyrok z 2 lipca 2020 r. sygn. akt I FSK 1600/19 dotyczy otrzymanego przez skarżącą dofinasowania, które jest przeznaczone na pokrycie wydatków (kosztów) związanych z realizacją projektu, a w jego ramach na wykonanie określonych usług, za które uczestnik projektu nie musi już ponosić żadnych kosztów, nie można uznać za mające bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych w ramach tego projektu.

Wyrok z 11 czerwca 2019 r. sygn. akt I SA/Rz 304/19 dotyczy refundacji kosztów organizacji publicznego transportu zbiorowego.

Wyrok TSUE z 3 marca 1994 r. C-16/93  dotyczy dobrowolnych datków wrzucanych do puszki ustawionej przed katarynarzem, który grał na ulicy w miejscach publicznych. Zatem jest to odmienny stan faktyczny niż w wydawanej dla Państwa interpretacji, ponieważ w niniejszej sprawie jak stwierdzono istnieje pomiędzy Spółką a Patronem stosunek zobowiązaniowy wynikający z zawartej umowy, na podstawie którego strony zobowiązują się względem siebie do określonych świadczeń.

Natomiast odwołując się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej z 27 sierpnia 2020 r. sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.396.2020.4.AK należy wskazać, że dotyczy ona braku obowiązku uwzględniania w podstawie opodatkowania otrzymanej w ramach tarczy finansowej subwencji finansowej. Zatem interpretacja ta została wydana w indywidualnej sprawie osadzonej w odmiennym stanie faktycznym i nie wiąże innych organów wydających interpretacje indywidualne.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).   

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).