Interpretacja indywidualna z dnia 07.07.2020, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.251.2020.1.MR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2020 r. (data wpływu 30 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca Parafia jest jednostką organizacyjną kościoła, posiada osobowość prawną, co wynika z art. 5 i 7 ustawy z dnia 7 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2018 r. poz. 380). Nie prowadzi działalności gospodarczej, nie figuruje w ewidencji płatników podatku od towarów i usług, nie jest podatnikiem VAT czynnym, nie składała i nie składa deklaracji VAT-7. Parafia złożyła wniosek o przyznanie pomocy objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Przedmiotem projektu jest renowacja witraży w kościele.

Operacja obejmuje swym zakresem roboty demontażowe i zabezpieczające, roboty przygotowawcze, renowacje witraży, zespolenie z szybą izolująco-ochronną oraz roboty wykończeniowe. Operacja ma charakter inwestycyjny - wymaga zgłoszenia robót i jako zabytek wpisany do rejestr zabytków wymaga pozwolenia konserwatora zabytków. Zakres prac jest zgodny z przedłożonym do wniosku kosztorysem inwestorskim, zgłoszeniem robót i pozwoleniem konserwatorskim. Operacja ma charakter ogólnodostępny. Projekt adresowany jest do całej lokalnej społeczności i poszczególnych jej grup, zapewni równy dostęp wszystkim mieszkańcom gminy zdrowym i grupom najbardziej potrzebującym, dotkniętym niepełnosprawnościami. Dzięki pozyskaniu dofinansowania Wnioskodawca będzie w stanie zrealizować operację w zakładanym terminie, zakresie rzeczowym i finansowym. Realizacja operacji będzie odbywała się na obszarze obowiązywania Lokalnej Strategii Rozwoju na lata 2016-2023 w miejscowości () 1147 osób. Odbiorcami operacji będą mieszkańcy parafii tj. mieszkańcy wsi A, B, M. C, M. D, E oraz w części F, a także osoby przybywające do kościoła (turyści).

Na prowadzenie ww. prac zezwolenie wydał Wojewódzki Konserwator Zabytków. Realizacja operacji przyczyni się do ochrony zabytkowego obiektu, poprawy jego stanu technicznego oraz podniesie estetykę budynku. Dla projektu podpisana została umowa o dofinansowanie w dniu xx maja 2019 r.

Wszystkie prace i usługi wykonane na rzecz Parafii zostaną udokumentowane fakturami VAT, których nabywcą będzie Parafia. Obiekt jest i będzie własnością Parafii. Korzystanie z powstałej infrastruktury nie będzie podlegało opłatom przez korzystających. Infrastruktura będzie ogólnodostępna, a Parafia nie będzie czerpać przychodów związanych z realizacją projektu.

W związku z koniecznością dołączenia do wniosku o płatność interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości bądź braku możliwości odzyskania poniesionego VAT, Parafia jest zobligowana do uzyskania takiej interpretacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do realizowanego zadania pn.: () istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z realizacją zadania ze względu na fakt, że nie występują po stronie Parafii jako podatnika VAT czynności opodatkowane, do których wykorzystywane byłyby witraże poddane renowacji.

Zgodnie z art. 55 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, Kościelne osoby prawne, które nie prowadzą działalności gospodarczej nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych, a tym samym nie mają możliwości odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku o towarów i usług, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest również niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Mając na uwadze przepisy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, należy stwierdzić, że nie zostaną spełnione przesłanki umożliwiające pomniejszenie podatku należnego o podatek naliczony.

W konsekwencji Parafii nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją zadania pn: (). Tym samym Wnioskodawca nie odzyska zapłaconego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej, nie figuruje w ewidencji płatników podatku od towarów i usług, nie jest podatnikiem VAT czynnym oraz nie składała i nie składa deklaracji VAT-7. Parafia złożyła wniosek o przyznanie pomocy objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Przedmiotem projektu jest renowacja witraży w kościele p.w. (). Operacja obejmuje swym zakresem roboty demontażowe i zabezpieczające, roboty przygotowawcze, renowacje witraży, zespolenie z szybą izolująco-ochronną oraz roboty wykończeniowe. Operacja ma charakter inwestycyjny wymaga zgłoszenia robót i jako zabytek wpisany do rejestru zabytków wymaga pozwolenia konserwatora zabytków. Projekt adresowany jest do całej lokalnej społeczności i poszczególnych jej grup, zapewni równy dostęp wszystkim mieszkańcom gminy. Realizacja operacji będzie odbywała się na obszarze obowiązywania Lokalnej Strategii Rozwoju na lata 2016-2023 w miejscowości () liczącej 1147 osób. Odbiorcami operacji będą mieszkańcy parafii tj. mieszkańcy wsi A, B, M. C, M. D, E oraz w części F, a także osoby przybywające do kościoła (turyści). Realizacja operacji przyczyni się do ochrony zabytkowego obiektu, poprawy jego stanu technicznego oraz podniesie estetykę budynku. Dla projektu podpisana została umowa o dofinansowanie w dniu xx maja 2019 r. Wszystkie prace i usługi wykonane na rzecz Parafii zostaną udokumentowane fakturami VAT, których nabywcą będzie Parafia. Obiekt jest i będzie własnością Parafii. Korzystanie z powstałej infrastruktury nie będzie podlegało opłatom przez korzystających. Infrastruktura będzie ogólnodostępna, a Parafia nie będzie czerpać przychodów związanych z realizacją projektu.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy w odniesieniu do realizowanego zadania pn.: () istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto jak wynika z wniosku efekty zrealizowanego projektu nie będą służyć Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. projektu.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ().

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej