Interpretacja indywidualna z dnia 22 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.541.2022.2.DP
Temat interpretacji
Prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na budowę sieci wodociągowej i kanalizacyjnej w związku z zamiarem dzierżawy obiektu.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na budowę infrastruktury w ramach realizacji inwestycji pn. „(…)”. W odpowiedzi na wezwanie uzupełnili Państwo wniosek pismem z 27 października 2022 r. (wpływ 27 października 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Gmina planuje realizację sieci wodociągowej i sieci kanalizacyjnej w przysiółku A w mieście B w ramach przyznanej pomocy na operacje typu „Gospodarka wodno-ściekowa” w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.
Przedmiotem inwestycji jest rozbudowa sieci wodociągowej i sieci kanalizacyjnej w przysiółku A w mieście B. Projektowana sieć kanalizacyjna odprowadzać będzie ścieki z około 26 budynków, natomiast projektowana sieć wodociągowa zasilać będzie około 51 budynków. W miejscowości objętej opracowaniem występuje nieregularne ukształtowanie terenu z licznymi pagórkami, wzniesieniami i nagłymi obniżeniami terenu. Projektowana sieć wodociągowa i kanalizacyjna usytuowana jest wzdłuż drogi krajowej nr (…) relacji (…), od głównego kolektora zaprojektowano rozgałęzienia umożliwiające odprowadzenie ścieków z budynków i doprowadzenia wody do budynków znajdujących się w dalszej odległości od drogi krajowej. Rozgałęzienie sieci prowadzone są wzdłuż dróg gminnych o nawierzchni asfaltowej oraz nieutwardzonej. Na potrzeby odprowadzenia ścieków zaprojektowano 7 przekroczeń drogi krajowej oraz w pasie drogowym wzdłuż drogi (strona lewa). Na potrzeby doprowadzenia wody zaprojektowano 5 przekroczeń drogi krajowej oraz w pasie drogowym wzdłuż drogi (strona lewa). Dojazd do projektowanej sieci w celu obsługi konserwacji odbywał się będzie istniejącą drogą krajową i drogami gminnymi oraz terenami nieużytków, upraw rolniczych, pastwisk i łąk.
Przyjęto grunt kategorii IV. Wykopy przewidziano jako wąskoprzestrzenne o ścianach pionowych z umocnieniem wypraskami stalowymi o głębokości powyżej 1 m. Wykopy wykonywane mechanicznie i częściowo ręcznie.
Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zgodnie z przyjętą dotychczas w Gminie praktyką Wnioskodawca buduje infrastrukturę wodociągową i kanalizacyjną służącą do wykonywania działalności opodatkowanej podatkiem VAT w postaci świadczenia usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Całość infrastruktury w Gminie użytkuje odpłatnie na podstawie umów dzierżawy Zakład (...), stanowiący spółkę prawa handlowego z wyłącznym udziałem Gminy. Zakład jest odrębnym od Gminy podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny i z tytułu świadczonych usług dostawy wody i odbioru ścieków odprowadza do właściwego urzędu skarbowego podatek VAT. Wartość czynszu dzierżawnego ustalona jest w wysokości amortyzacji i uzależniona jest od wartości oddanej do eksploatacji infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej, a w przypadku jej rozbudowy czy wybudowania nowej infrastruktury to wartość czynszu wzrasta o wartość amortyzacji nowo wytworzonego środka trwałego przyjętego do eksploatacji przez Zakład.
Infrastruktura wodociągowa i kanalizacyjna stanowiąca majątek Gminy jest przedmiotem dzierżawy od dnia (…) 2010 r. na podst. umów dzierżawy z Zakładem z (…) 2010 r. zawartych na okres 10 lat, przedłużonych stosownymi Aneksami z (…) 2020 r. na okres kolejnych 10 lat. Wartość czynszu dzierżawnego ustalana jest w oparciu o wartość amortyzacji, powiększona o podatek VAT.
Po zakończeniu wspomnianej powyżej inwestycji pn. „(…)”, nowo wytworzona infrastruktura zostanie wydzierżawiona, a wartość czynszu dzierżawnego wzrośnie o wartość amortyzacji nowo wytworzonego środka trwałego przyjętego do eksploatacji.
Powstała infrastruktura z realizacji ww. inwestycji będzie służyła wyłącznie do wykonywania odpłatnie usług dzierżawy na rzecz Zakładu, co oznacza, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na realizację przedmiotowej inwestycji będą miały związek wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi Gminy.
Obrót z tytułu dzierżawy infrastruktury wodno-kanalizacyjnej jest znaczący dla budżetu Gminy, bowiem pozwala w okresie użytkowania infrastruktury zwrócić Gminie pełne koszty jej wytworzenia. Po zrealizowaniu inwestycji polegającej na rozbudowie sieci wodociągowej i sieci kanalizacyjnej w przysiółku A w mieście B, obrót z tytułu dzierżawy znacznie wzrośnie, co umożliwi zwrot poniesionych wydatków na przedmiotową inwestycję.
Koszty utrzymania w odpowiednim stanie technicznym oddanej w dzierżawę infrastruktury wodno-kanalizacyjnej pokrywa Zakład, który jako dzierżawca jest zobowiązany do dokonywania na własny koszt doraźnych, bieżących remontów i konserwacji, niezbędnych do zapewnienia bieżącej eksploatacji przedmiotu umowy.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Gmina planuje ponieść (…) zł brutto ((…) zł netto) na realizację inwestycji pn. „(…)” - zarówno ze środków własnych Gminy jak i w ramach przyznanej pomocy ze środków PROW.
Dla ww. inwestycji przewidziane są następujące stawki amortyzacji wg KŚT odpowiednio dla wytworzonych środków trwałych.
‒sieć wodociągowo-kanalizacyjna – grupa 2 – st. 1% od wartości (…) zł (netto),
‒maszyny, urządzenia – grupa 4 –
-st. 14% od wartości (…) zł (netto),
-st. 18% od wartości (…) zł (netto),
‒urządzenia techniczne – grupa 6 – st. 10% od wartości (…) zł (netto).
Po zrealizowaniu inwestycji pn. „(…)” wartość czynszu dzierżawnego pobieranego od Zakładu wzrośnie o (…) zł (z VAT) w skali miesiąca / (…) zł (z VAT) w skali roku. Wysokość czynszu dzierżawnego będzie ulegać zmianie i będzie odpowiadać w poszczególnych okresach wysokości odpisów amortyzacyjnych przyjętych dla przekazanej w dzierżawę infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej powiększonych o wartość podatku VAT.
Różnica pomiędzy dotychczasowym czynszem dzierżawnym a zmienionym stanowić będzie około 2,4% całkowitych nakładów, które zostaną poniesione na ww. inwestycję.
Kwota o jaką wzrośnie wartość czynszu, umożliwi zwrot poniesionych wydatków na inwestycję pn. „(…)”. Nowo wytworzona infrastruktura zostanie wydzierżawiona na okres co najmniej 10 lat, a szacowany okres zwrotu jest dłuższy i jest przewidziany na okres użytkowania środka trwałego. Z analizy stawek amortyzacyjnych przewidzianych dla środków trwałych powstałych w wyniku realizacji ww. inwestycji wynika, że zwrot poniesionych nakładów na inwestycję w wys. około 51%, wystąpi w okresie 45-letniego okresu dzierżawy. W związku z tym, że w wyniku realizacji ww. inwestycji w przeważającej części środek trwały stanowić będzie sieć wodociągowo-kanalizacyjna dla której przewidziana jest stawka amortyzacyjna w wysokości 1%, zwrot poniesionych nakładów przewidziany jest na okres użytkowania sieci.
Całkowita (roczna) wysokość czynszu dzierżawnego po podwyższeniu będzie stanowić około 3% nakładów poniesionych na całą infrastrukturę wodno-kanalizacyjną oddaną w dzierżawę Zakładowi.
Gmina planuje dalsze wydzierżawienie gminnej infrastruktury wodociągowo- kanalizacyjnej po zakończeniu obecnie obowiązujących umów dzierżawy z Zakładem z (…) 2010 r., przedłużonych Aneksami z (…) 2020 r. na kolejnych 10 lat. Obecne umowy obowiązują do (…) 2030 r. i planuje się ich przedłużenie na kolejne 10 lat oraz zawarcie nowych umów na nowo wytworzone środki trwałe przyjęte do eksploatacji przez Zakład na okres co najmniej 10 lat z zamiarem ich przedłużenia na kolejne lata.
Pytanie
Czy w związku z oddaniem przez Gminę powstałej infrastruktury w odpłatną dzierżawę na rzecz Zakładu, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na budowę tej infrastruktury w ramach realizacji inwestycji pn. „(…)” w ramach przyznanej pomocy na operacje typu „Gospodarka wodno-ściekowa” w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z oddaniem przez Gminę infrastruktury w odpłatną dzierżawę na rzecz Zakładu, Gminie przysługuje prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn. „(…)”. Poniesione przez Gminę wydatki będą miały bezpośredni i ścisły związek z konkretnymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, jakimi są świadczone przez Gminę usługi odpłatnej dzierżawy infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej na rzecz Zakładu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”. W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z art. 86 ust. 1 wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie określone warunki, tzn.:
‒odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz
‒towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Ta zasada wyklucza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. W celu odliczenia podatku naliczonego podatnik w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi.
Wyjątki
od zasady wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy określone zostały w art. 88 ustawy – przepis ten określa
przesłanki negatywne, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty
podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy:
1.Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
2.Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Organy władzy publicznej mają na gruncie podatku od towarów i usług szczególny status, wynikający z art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj.:
‒gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań, oraz
‒gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
W świetle art. 6 ust. 1 ww. ustawy:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych Gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.
Ponadto zgodnie z art. 9 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy:
W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.
Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.
We wniosku wskazali Państwo, że Gmina planuje realizację inwestycji pn. „(…)” i w związku z tym poniesienie wydatków w kwocie (…) zł brutto ((…) zł netto) – zarówno ze środków własnych Gminy jak i w ramach przyznanej pomocy ze środków PROW.
Całość infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej w Gminie jest wydzierżawiona na rzecz Zakładu, który jest spółką prawa handlowego i odrębnym od Gminy podatnikiem VAT. Wartość czynszu dzierżawnego ustalona jest w wysokości amortyzacji i uzależniona jest od wartości oddanej do eksploatacji infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej. Po zakończeniu planowanej inwestycji, nowo wytworzona infrastruktura zostanie wydzierżawiona, a wartość czynszu dzierżawnego wzrośnie o wartość amortyzacji nowo wytworzonego środka trwałego przyjętego do eksploatacji, tj. o (…) (z VAT) w skali miesiąca / (…) (z VAT) w skali roku.
Obrót z tytułu dzierżawy infrastruktury wodno-kanalizacyjnej jest znaczący dla budżetu Gminy, ponieważ pozwala w okresie użytkowania infrastruktury zwrócić Gminie pełne koszty jej wytworzenia. Wskazali Państwo, że po zrealizowaniu ww. inwestycji, polegającej na rozbudowie sieci wodociągowej i sieci kanalizacyjnej w przysiółku A w mieście B, obrót z tytułu dzierżawy znacznie wzrośnie, co umożliwi zwrot poniesionych wydatków na przedmiotową inwestycję. Różnica pomiędzy dotychczasowym czynszem dzierżawnym a zmienionym stanowić będzie około 2,4% całkowitych nakładów, które zostaną poniesione na ww. inwestycję.
Po zakończeniu obecnie obowiązujących umów dzierżawy z Zakładem z (…) 2010 r., przedłużonych Aneksami z (…) 2020 r. na kolejnych 10 lat, Gmina planuje dalsze wydzierżawienie gminnej infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej. Obecne umowy obowiązują do (…) 2030 r. i planuje się ich przedłużenie na kolejne 10 lat oraz zawarcie nowych umów na nowo wytworzone środki trwałe przyjęte do eksploatacji przez Zakład na okres co najmniej 10 lat z zamiarem ich przedłużenia na kolejne lata.
Jednocześnie dzierżawca jest zobowiązany do dokonywania na własny koszt doraźnych, bieżących remontów i konserwacji, niezbędnych do zapewnienia bieżącej eksploatacji przedmiotu umowy.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy Gminie będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na budowę infrastruktury w ramach realizacji ww. Inwestycji w związku z oddaniem jej w dzierżawę na rzecz Spółki.
Z analizowanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że odliczenia podatku naliczonego może dokonać zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT pod warunkiem, że nabyte towary i usługi są lub będą związane z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez tego podatnika.
Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.
Aby dane świadczenie było uznane za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.
Dzierżawa została zdefiniowana w art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):
Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.
Dzierżawa jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną: odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki. Z powyższego wynika również, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie przedmiotu dzierżawy przez dzierżawcę.
W analizowanej sprawie Gmina zamierza zrealizować inwestycję polegającą na rozbudowie sieci wodociągowej i sieci kanalizacyjnej w przysiółku A w mieście B. Nowo wytworzona infrastruktura zostanie wydzierżawiona na rzecz Spółki będzie służyła wyłącznie do wykonywania odpłatnie tej usługi na rzecz Spółki. Zakład użytkuje odpłatnie całość infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej w Gminie na podstawie umów dzierżawy. Wartość czynszu dzierżawnego ustalona jest w wysokości amortyzacji i uzależniona jest od wartości oddanej do eksploatacji infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej, a w przypadku jej rozbudowy czy wybudowania nowej infrastruktury – wartość czynszu wzrasta o wartość amortyzacji nowo wytworzonego środka trwałego przyjętego do eksploatacji przez Spółkę. Obecnie obowiązująca umowa z Zakładem obowiązuje od (…) 2010 r., została przedłużona aneksami z (…) 2020 r. na kolejne 10 lat i strony planują jej przedłużenie na kolejnych 10 lat. Pozwala w okresie użytkowania infrastruktury zwrócić Gminie pełne koszty jej wytworzenia. Tak stanie się również w przypadku planowanej Inwestycji.
Zatem Gmina, wykonując cywilnoprawną umowę dzierżawy, wystąpi w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a czynność odpłatnego udostępnienia infrastruktury stanowi i będzie stanowić usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku.
W odniesieniu do Państwa wątpliwości, dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji, należy wskazać, że z treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa wynika, że w omawianej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, są spełnione.
Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a wydatki ponoszone w ramach realizowanej inwestycji będą miały związek z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. z odpłatnym udostępnieniem przez Gminę sieci wodociągowej i sieci kanalizacyjnej w przysiółku A w mieście B na rzecz Spółki na podstawie umowy dzierżawy.
Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę tej infrastruktury w ramach realizacji inwestycji pn. „(…)”. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.
Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu okoliczności sprawy. Zatem w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie ustalone, że wysokość wynagrodzenia za świadczenie usług na podstawie umowy dzierżawy odbiega od realiów rynkowych i skalkulowana jest na zbyt niskim poziomie lub też, że inwestycja nie jest wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych (a np. do realizacji zadań własnych gminy), interpretacja nie wywoła skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).