Możliwość zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów, na podstawie posiadanego dokumentu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 1 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów, na podstawie posiadanego dokumentu. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 lipca 2022 r. (wpływ 28 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą i jest Pan czynnym podatnikiem VAT. W dniu 4 marca 2022 r. sprzedał Pan ciągnik siodłowy, marki (…).

Sprzedaż odbyła się następująco: po wystawieniu ogłoszenia w serwisie (…), odezwała się osoba, która była zainteresowana kupnem auta i wyeksportowaniem go za granicę.

W dniu 4 marca 2022 r. zainteresowany z ogłoszenia kupiec pochodzenia afrykańskiego przyjechał obejrzeć ciągnik siodłowy marki (…). Po oględzinach zdecydował się na zakup. Została wystawiona dla niego faktura z „0” stawką VAT (dla exportu) i wypłacona Panu kwota (…) Euro.

Kupujący poinformował, że wszystkie formalności związane z eksportem auta poza teren Unii Europejskiej są po jego stronie. Dodatkowo poinformował, że po załadowaniu pojazdu na statek dostanie Pan potwierdzenie wywozu pojazdu z UE. W dniu 24 kwietnia  2022 r. otrzymał Pan kopię dokumentu „COMBINED TRANSPORT BILL OF LADING”, który jest konosamentem morskim, czyli dokument przyjęcia ładunku na statek w celu przewozu  i jednocześnie oznacza opuszczenie pojazdu z terytorium UE. Dokument ten jest również papierem wartościowym, ponieważ na jego podstawie istnieje możliwość przeniesienia prawa własności towaru oraz dokument ten uprawnia do odbioru przewożonego towaru  w porcie docelowym.

Z otrzymanej kopii dokumentu bezpośrednio wynika, że sprzedany przez Pana pojazd opuścił terytorium Unii Europejskiej, a jego portem docelowym jest port w Afryce.

W piśmie z 28 lipca 2022 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał, że:

1.     Z posiadanego przez Pana dokumentu i załączonego do wniosku wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem sprzedaży i eksportu, na dokumencie „Combined Transport Bill of Lading” widnieje marka i numer VIN pojazdu, co jednoznacznie identyfikuje sprzedany pojazd.

2.Kopię wyżej wymienionego dokumentu otrzymał Pan od kupującego 24 kwietnia 2022 r., czyli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (marzec 2022 r.).

Pytanie

W związku z powyższym czy ma Pan podstawę do zastosowania obniżonego podatku VAT 0%?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 28 lipca 2022 r.)

Uważa Pan, że spełnia warunki do zastosowania obniżonej stawki VAT z tytułu eksportu.

Podatnik sprzedał w Polsce pojazd ciężarowy marki DAF klientowi, który wyeksportował go do państwa w Afryce osobiście w celu eksportu z terytorium Polski na terytorium (…).

Eksport dokonany został przez nabywcę na zasadach EX Works, tj. takich w których nabywca towaru organizuje i pokrywa koszty eksportu. Spełniony został więc art. 2 ust. 8 lit. b  w związku z art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2021 poz. 685 ze zm.).

Dodatkowo wskazał Pan, że dokumenty celne wystawione są w tym przypadku na kupującego.

Pan – czyli sprzedawca pojazdu, nie posiada w tym przypadku (oryginałów) dokumentów celnych ani wywozowych, ponieważ nie prowadził Pan procedury wywozu sprzedawanego pojazdu poza granice wspólnotowe.

Z kolei zgodnie z art. 41 ust. 11 ww. ustawy stawkę VAT 0% w przypadku eksportu pośredniego (tj. o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) stosuje się odpowiednio, jeżeli podatnik, przed upływem terminu złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy,  w którym dokonał dostawy towarów (w tym przypadku marzec 2022 r.) otrzymał dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Na potwierdzenie wywozu przedstawił Pan kopię dokumentu wywozowego „Combined Transport Bill of Lading” wystawionego 19 marca 2022 r. Dokument ten to konosament (morski list przewozowy), który jest potwierdzeniem odbioru określonego ładunku (w tym przypadku pojazdu marki (...)) na statek.

Zgodnie z art. 131 par. 1 ustawy z dnia 18 września 2001 Kodeks morski (t.j. Dz. U. 2018  poz. 2175) dokument ten stanowi dokument przyjęcia określonego w konosamencie towaru na statek oraz stanowi podstawę jego odbioru w porcie docelowym.

Pana zdaniem, zostały wyczerpane więc przesłanki do zastosowania przez Pana, zgodnie z wyżej cytowanym art. 41 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, stawki VAT 0% dla eksportu (pośredniego) oraz wykazania sprzedaży ze stawką „0” (eksport) w deklaracji podatkowej jpk VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ww. ustawy stawkę VAT 0% w przypadku eksportu pośredniego  (tj. o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) stosuje się odpowiednio, jeżeli podatnik, przed upływem terminu złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów (w tym przypadku marzec 2022 r.) otrzymał dokument, o którym mowa  w art. 41 ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy  i wywozu. Na podstawie załączonego dokumentu wywozowego „Combined Transport Bill of Lading” (który jednoznacznie identyfikuje eksportowany pojazd), który otrzymał Pan przed upływem złożenia deklaracji za miesiąc marzec 2022 r. uprawnia Pana do zastosowania stawki 0% VAT jako tak zwany eksport pośredni.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  (Dz.U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 3 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Ustawodawca, definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Aby zatem uznać daną czynność za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy  o podatku od towarów i usług, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

-musi mieć miejsce jedna z czynności określonych w art. 7 ustawy;

-w konsekwencji tej czynności musi nastąpić wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni);

-wywóz towaru musi być potwierdzony przez organ celny określony w przepisach celnych.

Dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy) towar opuszcza terytorium kraj w celu dostarczenia go do kraju trzeciego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się przez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się  z udokumentowanym i legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.

Należy w tym miejscu zauważyć, jak wskazuje art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów. Jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Tylko zatem wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Unii Europejskiej znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu w Polsce.

Jak stanowi art. 41 ust. 4 ustawy:

W myśl art. 41 ust. 6 ustawy:

Stosownie do art. 41 ust. 6a ustawy:

Zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy:

Jak stanowi art. 41 ust. 8 ustawy:

W myśl art. 41 ust. 9 ustawy:

Stosownie do art. 41 ust. 11 ustawy:

Zatem, zastosowanie stawki 0% w eksporcie towarów jest możliwe pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku eksportu pośredniego dokument, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, i z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy  i wywozu.

Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy na podstawie posiadanego przez Pana dokumentu, ma Pan prawo do zastosowania stawki 0% VAT dla eksportu,  w związku z dokonaną przez Pana sprzedażą.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że z powołanego art. 2 pkt 8 ustawy wynika, że o eksporcie towarów można mówić wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony  w przepisach celnych.

Z kolei zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Zatem, aby Wnioskodawca mógł opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% – musi posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.

W tym miejscu wskazać należy, że w wyroku z 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 dotyczącej podatnika, który wysyłał pocztą poza terytorium Unii Europejskiej przedmioty kolekcjonerskie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że:  „(…) w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).

Natomiast odpowiadając na pytanie prejudycjalne, TSUE stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.

Do wskazanego orzeczenia TSUE odwołał się również Naczelny Sąd Administracyjny  w wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych  w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. We wskazanym wyroku NSA stwierdził: „Przenosząc te rozważania TSUE na grunt niniejszej sprawy wskazać trzeba, co zaznaczono już wyżej, że organy uznały za bezsporne dokonywanie dostaw przez skarżącego na rzecz osób fizycznych spoza terytorium UE. W żadnym miejscu zaskarżonych decyzji nie ma mowy o tym, by organy kwestionowały faktyczny wywóz towarów poza obszar Unii. Jedynym powodem odmowy zastosowania do nich stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a co za tym idzie braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny.

W ocenie organu odwoławczego „(...) dla uznania – na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – danej dostawy towarów za eksport i w konsekwencji zastosowania stawki podatku 0% niezbędne jest potwierdzenie przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i posiadanie przez Podatnika takiego potwierdzenia”. W istocie więc organy nie kwestionowały wypełnienia wymogów materialnych eksportu, w tym wypadku faktycznego wyprowadzenia towarów z terytorium Unii, ale niedochowanie przez podatnika warunków formalnych (brak zgłoszenia do procedury celnej wywozu i brak stosownych dokumentów). Tymczasem, w świetle cytowanego szeroko wyżej orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna).

W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana. (…) W tym miejscu przypomnieć również należy, że w orzecznictwie sądów krajowych już wcześniej podkreślano, że jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona  w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych  i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT (por. wyroki NSA: z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12, czy z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17).”

W analizowanej sprawie, w wyniku dokonanej przez Pana sprzedaży (dostawy) towaru na rzecz nabywcy z Afryki, towar został przetransportowany przez nabywcę do kraju przeznaczenia poza Unię Europejską. Z okoliczności sprawy wynika, że miejscem rozpoczęcia wywozu towaru (ciągnika siodłowego) było terytorium Polski oraz, że eksport dokonany został przez nabywcę na zasadach EX Works, tj. takich, w których nabywca towaru organizuje i pokrywa koszty eksportu. Wnioskodawca wystawił z tytułu tej sprzedaży fakturę oraz otrzymał od nabywcy kopię dokumentu „Combined Transport Bill of Lading”, który jest konosamentem morskim, czyli dokumentem przyjęcia ładunku na statek w celu przewozu, który jednocześnie oznacza opuszczenie przez pojazd terytorium Unii Europejskiej.  Z otrzymanej kopii dokumentu bezpośrednio wynika, że sprzedany przez Pana pojazd opuścił terytorium Unii Europejskiej, a jego portem docelowym jest port w Afryce. Z ww. dokumentu wynika także tożsamość towaru będącego przedmiotem sprzedaży i eksportu – na dokumencie „Combined Transport Bill of Lading” widnieje marka i numer VIN pojazdu, co jednoznacznie identyfikuje sprzedany pojazd. Wskazał Pan również, że kopię ww. dokumentu otrzymał Pan od kupującego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Jak wynika zatem z przedstawionych okoliczności sprawy, posiada Pan dokument, potwierdzający wywóz towaru (ciągnika siodłowego) poza terytorium Unii Europejskiej. Nie jest to wprawdzie dokument literalnie wymieniony w art. 41 ust. 6a ustawy, co jednak nie stanowi przeszkody w uznaniu, że spełniona została przesłanka w zakresie dokumentowania wywozu, pozwalająca na uznanie, że w analizowanej sprawie doszło do eksportu towarów do nabywcy spoza Unii Europejskiej.

W konsekwencji, w związku z dokonaną sprzedażą towaru (ciągnika siodłowego) na rzecz nabywcy, który to towar został przez tego nabywcę wywieziony i przetransportowany poza terytorium Unii Europejskiej, jest Pan uprawniony, na podstawie posiadanego  ww. konosamentu morskiego zastosować stawkę podatku 0%, właściwą dla eksportu towarów.

W związku z powyższym, mając na uwadze powołane orzeczenia TSUE oraz NSA, należy uznać, że w przypadku, gdy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie Pan dysponować ww. dokumentem, ma Pan prawo opodatkować dokonaną dostawę towaru z zastosowaniem stawki podatku VAT  w wysokości 0%.

Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tutejszy organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione  w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Organ zastrzega także, że rozstrzygnięcie czy dokument, którym dysponuje podatnik rzeczywiście potwierdza wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celnoskarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.  W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).