Interpretacja indywidualna z dnia 04.09.2020, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.271.2020.1.KS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu ()

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2020 r. (data wpływu 15 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu ().

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca () jest samorządową instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną (art. 14 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej) działającą we własnym imieniu i na własny rachunek. Instytucja prowadzi samodzielną gospodarkę finansową w ramach posiadanych środków, kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania (art. 27 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej). Źródłami finansowania działalności Wnioskodawcy są: dotacja podmiotowa przekazywana przez organizatora oraz przychody własne instytucji kultury z tytułu: sprzedaży biletów wstępu na wydarzenia kulturalne organizowane przez Wnioskodawcę, opłat za prowadzone zajęcia oraz wynajmu pomieszczeń.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wartość sprzedaży za rok 2019 nie przekroczyła kwoty 200 000 zł. Wnioskodawca nie wykonywał i nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. W ramach działalności Wnioskodawca będzie realizować projekt () w stroje ludowe wraz utworzeniem izby pamięci w oparciu o (). Projekt będzie polegał na wyposażeniu dwóch gminnych zespołów pieśni i tańca w stroje ludowe oraz na utworzeniu izby pamięci w jednej ze świetlic wiejskich. Termin rozpoczęcia projektu planowany jest na wrzesień bieżącego roku, a jego zakończenie - na grudzień 2020 roku.

W ramach realizacji projektu Wnioskodawca będzie zamawiać usługi polegające na szyciu strojów ludowych oraz produkcji gablot do prezentacji prac, a także usługę reprodukcji grafik na blejtramach i zakupie sztalug do ich prezentacji. Jednym z wymaganych załączników do umowy o dofinansowanie jest oświadczenie o braku możliwości odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT, który został zakwalifikowany do kategorii wydatków kwalifikowanych projektu. Wnioskodawca zobowiązany jest do przedłożenia indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku VAT uznanego w ww. projekcie za wydatek kwalifikowany. Wnioskodawca wykorzysta nabyte towary i usługi związane z realizowanym projektem do czynności nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Efekty realizacji projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku VAT. Zakupione stroje będą przekazane nieodpłatnie zespołom ludowym, a wyposażenie izby pamięci będzie nieodpłatnie prezentowane w świetlicy wiejskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca () będzie miał prawo odliczyć kwoty podatku od towarów i usług poniesionego w związku z realizacją projektu () dofinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich ()?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca jako podmiot niebędący podatnikiem podatku od towarów i usług nie ma prawa do odliczenia kwot podatku naliczonego od zakupu towarów i usług dokonywanych do realizacji projektu (). Zgodnie z obowiązującymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, natomiast art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabyte w ramach projektu towary i usługi wykorzystywane będą do czynności zwolnionych z podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu realizacji ww. projektu oraz nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Status podatnika VAT czynnego nabywany jest gdy zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym zarejestruje podatnika jako podatnika VAT czynnego i na wniosek podatnika potwierdzi to zarejestrowanie.

Zaś w myśl art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000,00 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - będzie realizować projekt () w stroje ludowe wraz utworzeniem izby pamięci. Projekt będzie polegał na wyposażeniu dwóch gminnych zespołów pieśni i tańca w stroje ludowe oraz na utworzeniu izby pamięci w jednej ze świetlic wiejskich. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wartość sprzedaży za rok 2019 nie przekroczyła kwoty 200 000 zł. Wnioskodawca nie wykonywał i nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wykorzysta nabyte towary i usługi związane z realizowanym projektem do czynności nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Efekty realizacji projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku VAT. Zakupione stroje będą przekazane nieodpłatnie zespołom ludowym, a wyposażenie izby pamięci będzie nieodpłatnie prezentowane w świetlicy wiejskiej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją ww. projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz zaprezentowane okoliczności sprawy stwierdzić należy, że w rozpatrywanym przypadku warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT nie zostaną spełnione. Realizowany projekt nie będzie związany z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nie wystąpi więc związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, a zatem nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka umożliwiająca odliczenie podatku naliczonego. Ponadto Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, gdyż jak sam wskazał wartość sprzedaży za 2019 r. nie przekroczyła kwoty 200.000 zł (art. 113 ust. 1 ustawy o VAT). W świetle powyższego nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy warunkujących prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Podsumowując, mając na uwadze uregulowania wynikające z art. 86 ust. 1 w związku z art. 88 ust. 4 ustawy, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji (...).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że pojęcie koszty kwalifikowalne nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej