Brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur VAT dotyczących wydatków związanych z realizacją projektu - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 30.10.2020, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.697.2020.1.DK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur VAT dotyczących wydatków związanych z realizacją projektu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2020 r. (data wpływu 2 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w całości lub w części wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane ze zrealizowaną inwestycją pn. (...) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2020 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane ze zrealizowaną inwestycją pn. (...) w całości lub w części.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina jest właścicielem nieruchomości działka nr X położonej przy ul. S. w N., na której znajduje się m.in. XIX - wieczna wieża widokowa wraz z publicznie dostępnym terenem wypoczynku mieszkańców o charakterze parkowym.

Na początku 2020 r. Gmina rozpoczęła realizację inwestycji pn. ,,(...) polegającą na renowacji zabytkowej wieży widokowej wraz z modernizacją terenu przyległego.

Zakres zrealizowanych prac obejmował: wykonanie remontu elementów architektonicznych z cegły ceramicznej i piaskowca wraz z pracami konserwatorskimi elewacji wieży, odtworzenie stolarki okiennej i stolarki drzwiowej, remont wachlarzowych schodów wewnętrznych, stropu wieży oraz tynków wewnętrznych w obrębie obokni, wykonanie obróbek blacharskich oraz instalacji odgromowej, prace na terenie przyległym: odtworzenie ośmiobocznego cokołu wokół wieży, remont murków oporowych, nawierzchni placu, schodów wejściowych oraz odtworzenie ścieżek pieszych o nawierzchni gruntowej.

Inwestycję zakończono 7 sierpnia 2020 r. Wnioskodawca wskazuje, że po zakończeniu inwestycji nieruchomość nie zmieniła swojego charakteru miejsca publicznie dostępnego dla obywateli i turystów, nie została ona również przekazana w administrowanie innemu podmiotowi. Teren pozostał ogólnodostępny dla wszystkich zainteresowanych użytkowników, a działalność Gminy polegająca na realizacji inwestycji nie miała charakteru komercyjnego, tj. nie miała na celu osiągania zysku. Gmina obecnie nie osiąga i nie będzie osiągać żadnych przychodów związanych z wykorzystaniem inwestycji. Zrealizowane przedsięwzięcie należy do zadań własnych Gminy określonych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2020 poz. 713).

We wrześniu 2019 r. Gmina podpisała umowę o dofinansowanie ww. inwestycji w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Gmina finansuje przedmiotową inwestycję pn. ,,()częściowo ze środków własnych, a częściowo koszty zostaną pokryte dofinansowaniem EFRROW województwa dolnośląskiego.

Podatek od towarów i usług (VAT) został przewidziany w projekcie jako koszt kwalifikowany. Poniesione wydatki na realizację przedsięwzięcia są udokumentowane przy pomocy faktur z podaniem danych Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane ze zrealizowaną ww. inwestycją pn. (...) w całości lub w części?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych związanych ze zrealizowaną inwestycją pn. (...) w całości lub w części.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Natomiast kluczowym przepisem dot. prawa do odliczenia VAT jest art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w niniejszej sprawie.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

zostały nabyte przez podatnika tego podatku (przesłanka podmiotowa) oraz
pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi (przesłanka przedmiotowa).

Jak już zostało wskazane, w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że mimo iż Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to realizując wymienione zadanie nie działa w charakterze podatnika podatku VAT, gdyż celem realizacji zadania będzie realizacja zadań własnych Gminy wynikających z odrębnych przepisów prawa.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Uwzględniając założenia zadania oraz jego planowane wykorzystanie, zdaniem Gminy realizacja przedstawionego wyżej przedsięwzięcia należy do zadań własnych Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym polegających m in. utrzymaniu i renowacji obiektów kultury oraz zadań z zakresu ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Mając na uwadze art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, w ocenie Gminy nie może ona zostać uznana za podatnika VAT w ramach realizacji inwestycji, gdyż Gmina realizować będzie te inwestycje w ramach zadań własnych, a obowiązki Gminy w tym zakresie wynikają z przepisów prawa, które określają sposób i zakres ich wykonywania.

W konsekwencji, realizując inwestycje polegające na przebudowie/budowie dróg gminnych, Gmina nie będzie działać, jako podatnik VAT.

Z literalnej interpretacji art. 86 ust. 1 ustawy o VAT bezpośrednio wynika, że odliczyć można podatek naliczony związany z transakcjami, których następstwem jest określenie podatku należnego. Tym samym, zasada ta wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Gmina wskazuje, iż realizowana inwestycja nie będzie związana z czynnościami opodatkowanymi Gminy, a jedynie związek z takimi czynnościami mógłby skutkować istnieniem prawa do odliczenia. Odrestaurowana wieża stanowi ogólnodostępną infrastrukturę publiczną, bezpłatnie udostępnianą wszystkim użytkownikom.

Przedmiotowa inwestycja nie będzie w przyszłości przeznaczone do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W związku z tym, ponoszone wydatki przez Gminę związane z inwestycją w zakresie renowacji zabytkowej wieży widokowej wraz z terenem przyległym, nie będą pozostawać w związku z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi, które będą generować podatek należny.

W omawianych okolicznościach, zdaniem Gminy, nie wystąpi, zatem związek przyczynowo- skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku związanego z wydatkami dotyczącymi realizacji inwestycji.

W rezultacie, w ocenie Gminy nie będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytułu faktur dokumentujących poniesione wydatki inwestycyjne.

Podobne stanowisko zdaje się również potwierdzać jednolita linia orzecznicza organów skarbowych w niniejszym zakresie. Tytułem przykładu Gmina pragnie przywołać następujące interpretacje dotyczącej modernizacji infrastruktury publicznej w ramach zadań własnych gminy:

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 stycznia 2018 r., sygn. 0114- KDIP1-3.4012.528.2017.1.JF Zatem warunki uprawniające do odliczenia nie zostały spełnione, gdyż Gmina realizując opisane zadanie, nie działa w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi nabyte na potrzeby realizacji przedmiotowego projektu nie mają związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. Nie zostały, bowiem spełnione, wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina w tym zakresie nie działa, jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją ww. zadania nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wobec tego w okolicznościach analizowanej sprawy, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowego zadania pn. Przebudowa i rozbudowa drogi w ramach poddziałania Wsparcie n operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność w ramach działania Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatyw LEADER objętego Programem w zakresie Budowa lub przebudowa publicznych dróg gminnych lub powiatowych, które skracają dystans lub czas dojazdu do obiektów użyteczności publicznej, w których są świadczone usługi społeczne, zdrowotne, opiekuńczo - wychowawcze lub edukacyjne dla ludności lokalnej.
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 stycznia 2018 r., sygn. 0114- KDIP4.4012.690.2017.1.AKO Przebudowa dróg gminnych odbywa się w ramach władztwa publicznego i gmina wykonując to zadanie działa, jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny (opodatkowaną). W niniejszej sprawie związek taki nie wystąpi, skoro - jak wskazano we wniosku - efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Ponadto, Gmina będzie realizowała przedmiotowy projekt w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie będzie działała w ramach reżimu publicznoprawnego. W tym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nabywając towary bądź usługi nie będzie działała w charakterze podatnika VAT. W świetle powołanych przepisów prawa należy zatem stwierdzić, że w przedstawionej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione. Gmina realizując zadanie przebudowy drogi gminnej nie będzie bowiem działała, jako podatnik VAT, a wydatki związane z wykonaniem tego zadania nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Oznacza to, że Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją zadania pod nazwą Przebudowa drogi gminnej relacji.
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 grudnia 2017 r., sygn. IBPP3/4512-129/15/ASz: Jak wskazano powyżej rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - realizowany projekt stanowi zadanie własne gminy i nie będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z drogi, ani nie będzie osiągała z tego tytułu innych dochodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami; (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina zakończyła realizację inwestycji pn. (...).

Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość po zakończeniu realizacji inwestycji nie zmieniła swojego charakteru miejsca publicznie dostępnego dla obywateli i turystów, nie została ona również przekazana w administrowanie innemu podmiotowi. Teren pozostał ogólnodostępny dla wszystkich zainteresowanych użytkowników.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane ze zrealizowaną inwestycją pn. (...) w całości lub w części.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych przez Gminę w związku z realizacją ww. inwestycji powtórzyć należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego prowadzi do stwierdzenia, że w omawianej sprawie związek taki nie wystąpił, gdyż jak wskazał Wnioskodawca po zakończeniu inwestycji nieruchomość nie zmieniła swojego charakteru miejsca publicznie dostępnego dla obywateli i turystów, nie została ona również przekazana w administrowanie innemu podmiotowi. Teren pozostał ogólnodostępny dla wszystkich zainteresowanych użytkowników, a działalność Gminy polegająca na realizacji inwestycji nie miała charakteru komercyjnego, tj. nie miała na celu osiągania zysku. Gmina obecnie nie osiąga i nie będzie osiągać żadnych przychodów związanych z wykorzystaniem inwestycji.

W konsekwencji zatem, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w związku ze zrealizowaną inwestycją pn. (...), Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości jak również w części, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki z nią związane, gdyż zabytkowa wieża widokowa wraz z terenem przyległym nie będą pozostawać w związku z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych.

Należy również zauważyć, że Wnioskodawca przedstawiając stanowisko własne użył zwrotu: W konsekwencji, realizując inwestycje polegające na przebudowie/budowie dróg gminnych, Gmina nie będzie działać, jako podatnik VAT. Jednakże, mając na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, a w szczególności opis spawy, tutejszy organ przyjął, powyższe zdanie jako oczywistą omyłkę pisarską.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie