Obecnie, jak i na moment przeniesienia w X. istnieje i będzie istniała możliwość generowania uproszczonych wyników finansowych działu zajmującego się handlem hurtowym energią w oparciu o ustalone punkty odniesienia (benchmarki) celem ustalenia rentowności, raportowania wewnętrznego oraz weryfikacji realizacji założonych celów w odniesieniu do wyników finansowych. Ponadto obecnie, jak i na moment przeniesienia są sformalizowane i występują oraz będą występowały w X. wewnętrzne rozliczenia związane z handlem hurtowym, a pozostałą częścią przedsiębiorstwa X. m.in. rozliczenia pomiędzy rynkiem lokalnym a działem handlu hurtowego. Dodatkowo na moment przeniesienia nie będą występowały wyodrębnione wartości niematerialne (np. licencje na oprogramowanie) przypisane do działalności związanej z handlem hurtowym energią. W Spółce istnieje oraz będzie istniała również możliwość wygenerowania kont dedykowanych dla poszczególnych departamentów oraz wydziałów, w tym Departamentu …. X. posiada również możliwość wyodrębnienia finansowo - księgowego działalności handlu hurtowego energią oraz stworzenia odrębnego sprawozdania finansowego dla tej części działalności gospodarczej. Dodatkowo X. przygotowuje plany oraz budżety dotyczące działalności handlu hurtowego energią.

Zaznaczenia także wymaga, że X. identyfikuje koszty, które mogą zostać przypisane do działalności związanej z handlem hurtowym energią. Takimi kosztami mogą być w szczególności koszty wynagrodzeń pracowników, uczestnictwa w …, zakupu świadectw i gwarancji pochodzenia, opłata koncesyjna oraz koszt ubezpieczenia mienia. W X. jest utworzony dedykowany rachunek bankowy do obsługi rynku giełdowego (rachunek do rozliczeń z …) jednakże nie będzie on przenoszony i po cesji portfela transakcyjnego i wygaszeniu uczestnictwa na giełdzie zostanie zamknięty. W zakresie Departamentu …. nie ma wyodrębnionego dedykowanego rachunku bankowego dla tego Departamentu.

Działalność związana stricte z handlem hurtowym energią jest wyodrębniona w strukturze X. i po wydzieleniu w całości przestanie funkcjonować w X. W strukturze X. funkcjonują statuty, zarządzenia, regulaminy na poziomie Departamentu … oraz poszczególnych wydziałów. W ramach Departamentu … funkcjonują specyficzne schematy, regulaminy organizacyjne oraz procedury/procesy o charakterze merytorycznym, a także komórki odpowiedzialne wyłącznie za działalność związaną z handlem hurtowym energią. Co więcej, Departament … jest zarządzany przez dedykowaną osobę na stanowisku menedżerskim (dyrektorskim) świadczącej usługi na podstawie kontraktu managerskiego, która zostanie przeniesiona do Y., przy czym forma przeniesienia będzie zależna od negocjacji stron umowy.

Niemniej opisywane procedury/procesy nie przejdą do Y. Y. po przejęciu funkcji handlu hurtowego stworzy nowe ramy organizacyjne i procesowe.

Zaznaczenia także wymaga, że funkcjonujący w ramach X. Departament … nie jest ograniczony jedynie do działalności związanej z handlem hurtowym energią, bowiem wspomaga w ramach bieżącej działalności inne jednostki organizacyjne funkcjonujące w X., w tym m.in. Wydział … w zakresie rynku lokalnego. Po opisywanym przeniesieniu, Y. będzie realizować podobne wsparcie w ramach usług świadczonych na rzecz X.

Po przeniesieniu do Y. działalności związanej z handlem hurtowym pracownicy będą wykonywać zasadniczo podobne zadania i sprawować zbieżne funkcje jak dotychczas w X. Jednocześnie, planowane jest rozwinięcie działalności hurtowej w ramach Y., tj. prowadzenie przez Y. działalności związanej z obrotem instrumentami finansowymi (zawieranie kontraktów terminowych, transakcji sprzedaży instrumentów finansowych oraz innych towarów w celu pokrycia zapotrzebowania klientów całej grupy kapitałowej). Ponadto Y. ma rozwinąć działalność z zakresu zabezpieczenia portfeli spółek spoza grupy kapitałowej, arbitrażu na produktach/rynkach, spekulacji / proptradingu oraz rozwoju innych nowych produktów i usług.

Pytania

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Kwestia wyodrębnienia funkcjonalnego stanowi istotę uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przesłanka ta była przedmiotem rozważań w licznych wyrokach sądów administracyjnych, interpretacjach organów podatkowych, a także orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). Zdaniem TSUE, przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części (...) wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej (por. wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. C-444/10).

Podobne do powyższego stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie „kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego, sprowadza się natomiast do zbadania, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. W istocie, aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy” (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 września 2017 r., sygn. I SA/Kr 796/17).

Zainteresowani uważają, że działalność Wnioskodawcy związana z handlem hurtowym w X. za pośrednictwem Departamentu … spełnia przesłankę wyodrębnienia funkcjonalnego, ponieważ:

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić ponadto należy następujące okoliczności:

1)zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2)faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.

W ocenie Organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy powinien być interpretowany również z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości WE w sprawie C-497/01 odnoszącego się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.). Należy zauważyć, że prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego „całości lub części majątku”. W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń – innych niż te, o których mowa w Dyrektywie, podkreślił, że pojęcie zbycia części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz – w zależności od konkretnego przypadku – składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów.

Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy dyrektywy – nabywca części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytej części przedsiębiorstwa, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Trybunału należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie m.in. zbycia samodzielnej części przedsiębiorstwa, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie samodzielnej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych, np. w wyroku NSA z 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12, czy z 24 listopada 2016 r., sygn. akt I FSK 1316/15.

O tym, czy nastąpi zbycie zorganizowanej część przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W ocenie Organu, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, jest spółką wchodzącą w skład Grupy X.

W ramach struktury u Wnioskodawcy jest wyodrębniony Departament …, w skład, którego wchodzi Wydział … oraz Wydział …. Z kolei Wydział … dzieli się na działy: Dział …, Dział … oraz Dział ….  W ramach Departamentu … zatrudnieni są pracownicy wykonujący funkcje związane z handlem hurtowym, występują również umowy zawarte oraz bazy danych zebranych podczas realizacji działalności w tym zakresie. Departament … współpracuje m.in. z Biurem … oraz Działem … w zakresie zarządzania modelem kontraktacji czy realizacji polityki ryzyka w zakresie handlu hurtowego. Do Departamentu … przypisane są umowy dotyczące realizowanych przez ten Departament funkcji i aktywa konieczne do prowadzenia działalności w tym zakresie m.in. w postaci infrastruktury biurowej czy informatycznej.

Y. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Y.”) jest osobą prawną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega (i na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku będzie podlegać) w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Y. również jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Y. jest podmiotem zależnym od spółki Z. S.A. (dalej „Z.”). Podstawowym przedmiotem działalności Y. będzie działalność w zakresie handlu hurtowego, prawami majątkowymi dotyczącymi świadectw pochodzenia OZE oraz gwarancjami pochodzenia z odnawialnych źródeł energii, obowiązkami mocowymi (na wtórym rynku mocy), jak również obsługa spółek zależnych wchodzących w skład Grupy w zakresie zakupu oraz sprzedaży wyżej wymienionych towarów i usług.

Obecnie, w ramach Grupy prowadzone są prace zmierzające do integracji i centralizacji obszaru handlu hurtowego energii elektrycznej i produktów/usług powiązanych (praw majątkowych, gwarancji pochodzenia oraz zarządzanie obowiązkiem mocowym) w ramach nowo powołanej spółki Y. W ramach planowanej integracji przewiduje się w szczególności, że handel hurtowy energią w zakresie zarządzania segmentowego oraz strategicznego będzie realizowany na poziomie Z. Celem integracji jest osiągnięcie dodatkowych oszczędności związanych z prowadzeniem handlu hurtowego w ramach jednego wyspecjalizowanego podmiotu - względem prowadzenia rozproszonej działalności handlowej. Zadaniem Y. będzie koordynacja procesów operacyjnych handlu hurtowego energii elektrycznej i produktów powiązanych na potrzeby wszystkich spółek należących do Grupy Z. oraz nabytej niedawno Grupy Kapitałowej X. W celu realizacji przedsięwzięcia konieczne jest przeniesienie kompetencji, funkcji, osób oraz wyselekcjonowanych aktywów ulokowanych w ramach X. do Y.

W tym celu X. przeniesie do Y. występujące w zakresie Departamentu … oraz występujące niezależnie od tego departamentu wybrane umowy, bazy danych, pracowników oraz określone zobowiązania, które wspomogą organizowaną w ramach Y. działalność dotyczącą handlu hurtowego energią elektryczną i produktami/usługami powiązanymi.

Pracownicy podlegający przeniesieniu będą przeniesieni do Y. w trybie art. 23¹ ustawy Kodeks pracy lub w ramach innej formy prawnej. Dodatkowo po przeniesieniu planowane jest również przeprowadzenie dodatkowej rekrutacji przez Y. nowych pracowników w związku z bieżącym zapotrzebowaniem.

Wraz z planowanym przejściem pracowników, przeniesieniu będzie podlegał posiadany przez nich know-how w zakresie realizowanych dotychczas zadań i funkcji w ramach dotychczasowych jednostek organizacyjnych. Nie jest to jednak osobny, zidentyfikowany prawnie, rachunkowo lub podatkowo know-how wyodrębniony jako aktywo, lecz wynika on z wiedzy posiadanej przez przenoszonych pracowników.

Przeniesieniu natomiast nie będą podlegać składniki materialne, w tym infrastruktura biurowa oraz IT (w tym komputery), a także wynajem powierzchni biurowej. Składniki te będą nabywane/wynajmowane przez Y. we własnym zakresie.

Do Y. nie będą przeniesione zezwolenia, koncesje i inne decyzje, z których wynika prawo do prowadzenia określonego rodzaju działalności, które nie mogą być przedmiotem obrotu z uwagi na ograniczenia wynikające z regulacji prawnych. Ponadto, przeniesieniu nie będzie podlegać również zawarta z … umowa umożliwiająca dostęp, która zostanie zawarta bezpośrednio przez Y. z …. Zaznaczenia jednak wymaga, że Y. na dzień przeniesienia będzie posiadać niezbędne koncesje i zezwolenia, które umożliwiają prowadzenie działalności w ramach handlu hurtowego energią elektryczną od dnia przeprowadzenia transakcji.

Należności i zobowiązania rachunkowe wynikające z umów, które przejdą do Y. istniejące na moment przeniesienia pozostaną po stronie X. (nie będą podlegać przeniesieniu wraz z opisanymi wyżej wybranymi umowami, bazami danych, pracownikami oraz określonymi zobowiązaniami). Natomiast należności i zobowiązania rachunkowe wynikające z tych umów powstałe po przeniesieniu, będą realizowane przez Y.

Dodatkowo, po przeniesieniu do Y. przez X. wyselekcjonowanych elementów, Y. będzie pozyskiwać w razie uzasadnionej potrzeby biznesowej gwarancje bankowe, przy czym gwarancje bankowe, które są obecnie udzielone na rzecz X. nie będą podlegały przeniesieniu. W X. jest utworzony dedykowany rachunek bankowy do obsługi rynku giełdowego (rachunek do rozliczeń z …) jednakże nie będzie on przenoszony i po cesji portfela transakcyjnego i wygaszeniu uczestnictwa na giełdzie zostanie zamknięty. W zakresie Departamentu … nie ma wyodrębnionego dedykowanego rachunku bankowego dla tego Departamentu. Do Y. nie przejdą żadne należące do Wnioskodawcy środki finansowe. Y. zostanie dokapitalizowana przez Z. jako udziałowca w ramach innych tytułów, w tym m.in. przez wniesienie wkładu pieniężnego, co będzie miało na celu pokrycie kosztów administracyjnych oraz działalności operacyjnej w początkowej fazie działalności Y.

Przeniesieniu do Y. nie będzie podlegała merytoryczna infrastruktura IT obejmująca systemy IT wykorzystywane w ramach handlu hurtowego energią przez X. Natomiast planowane jest udzielenie przez podmioty powiązane z Grupy licencji na rzecz Y. obejmującej korzystanie z infrastruktury (oprogramowania) IT celem wykorzystania jej przez Y. w bieżącej działalności gospodarczej.

Wątpliwości Zainteresowanych w pierwszej kolejności dotyczą kwestii ustalenia, czy składniki majątku, które mają być przeniesione przez X. do Y. nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ, jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wskazano powyżej, kryterium uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa przenoszonych składników, jest ich zorganizowany charakter, dzięki któremu mogą one realizować zadania gospodarcze. Kluczowa zatem jest ich wzajemna funkcjonalność oraz organizacyjna odrębność. Wskazać także należy, że muszą być to składniki zarówno materialne, jak i niematerialne ściśle związane z przedsiębiorstwem. Przy czym, sama czynność przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa dotyczy głównie kompletnego objęcia fizycznych elementów umożliwiających określone działanie, a jeśli z taką działalnością związane są także składniki niematerialne, wówczas także i one powinny zostać przeniesione na nowego nabywcę.

Podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań, należności oraz środków pieniężnych), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, że wskazany zespół składników materialnych i niematerialnych, który zostanie przeniesiony przez X. do Y. nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

Nie można w niniejszej sprawie stwierdzić, że nabywane składniki majątku, tj.:

1)zestawy portfeli transakcji dotyczących handlu hurtowego energią:

a)umowy …- wchodzące w skład Departamentu …,

b)umowy … - wchodzące w skład Departamentu …,

c)umowy off-take (umowy te odnoszą się do zawartych z wytwórcami energii umów sprzedaży energii wraz z usługą bilansowania) - nie wchodzące w skład Departamentu …,

d)możliwe do przeniesienia umowy dotyczące zakupu gwarancji pochodzenia energii z odnawialnych źródeł energii - wchodzące w skład Departamentu …;

2)dane z baz danych związanych z umowami o których mowa w pkt 1) i w zakresie, którym umożliwią realizację funkcji związanych z handlem hurtowym energią przez Y.;

3)pracownicy Wydziału … zajmujący się (w całości lub części) handlem hurtowym energią elektryczną oraz pracownicy innych jednostek organizacyjnych, którzy również realizowali zadania w ramach handlu hurtowego energią, w zakresie który zostanie przejęty przez Y.;

4)zobowiązania pracownicze związane z wynagrodzeniami i roszczeniami przenoszonych pracowników oraz zobowiązania płatnika składek na ubezpieczenia społeczne związane z tymi pracownikami (które zostaną przeniesione na Y. w ramach mechanizmu przeniesienia części zakładu pracy - o czym niżej),

będą stanowiły zespół składników materialnych i niematerialnych cechujących się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym pozwalającym na  prowadzenie przy ich wykorzystaniu samodzielnej działalności gospodarczej.

Integracja oraz centralizacja nie będzie miała pełnego charakteru ze względu na fakt, iż nie będzie ona obejmowała całościowo wszystkich funkcji związanych z handlem hurtowym. Zadaniem Y. będzie koordynacja procesów operacyjnych handlu hurtowego i produktów powiązanych na potrzeby wszystkich spółek należących do Grupy Z. oraz nabytej niedawno Grupy Kapitałowej X. W celu realizacji przedsięwzięcia konieczne jest przeniesienie kompetencji, funkcji, osób oraz wyselekcjonowanych aktywów ulokowanych w ramach X. do Y.

Wprawdzie jak wynika z opisu sprawy, działalność związana stricte z handlem hurtowym energią jest wyodrębniona w strukturze X. i po wydzieleniu w całości przestanie funkcjonować w X., jednak przeniesieniu  do Y. nie będzie podlegać cały Departament … lecz jedynie jego część. W strukturze X. funkcjonują statuty, zarządzenia, regulaminy na poziomie Departamentu … oraz poszczególnych wydziałów. W ramach Departamentu … funkcjonują specyficzne schematy, regulaminy organizacyjne oraz procedury/procesy o charakterze merytorycznym, a także komórki odpowiedzialne wyłącznie za działalność związaną z handlem hurtowym energią. Co więcej, Departament … jest zarządzany przez dedykowaną osobę na stanowisku menedżerskim (dyrektorskim) świadczącej usługi na podstawie kontraktu managerskiego, która zostanie przeniesiona do Y., przy czym forma przeniesienia będzie zależna od negocjacji stron umowy. Niemniej opisywane procedury/procesy nie przejdą do Y. Y. po przejęciu funkcji handlu hurtowego stworzy nowe ramy organizacyjne i procesowe.

Co istotne, funkcjonujący w ramach X. Departament … nie jest ograniczony jedynie do działalności związanej z handlem hurtowym energią, bowiem wspomaga w ramach bieżącej działalności inne jednostki organizacyjne funkcjonujące w X. Po opisywanym przeniesieniu, Y. będzie realizować podobne wsparcie w ramach usług świadczonych na rzecz X.

Przeniesieniu nie będą podlegać wszystkie aktywa, umowy, pracownicy oraz dane wchodzące w skład Departamentu …. W konsekwencji przeniesieniu nie będą podlegać m.in.:

-przypisane składniki materialne do Departamentu …;

-pracownicy zatrudnieni w Wydziale …;

-niektóre funkcje Wydziału … - w szczególności obsługa klientów rynku lokalnego oraz prognozowanie zapotrzebowania na energię elektryczną.

W Spółce istnieje oraz będzie istniała możliwość wygenerowania kont dedykowanych dla poszczególnych departamentów oraz wydziałów, w tym Departamentu ... X. posiada również możliwość wyodrębnienia finansowo - księgowego działalności handlu hurtowego energią oraz stworzenia odrębnego sprawozdania finansowego dla tej części działalności gospodarczej. Jednakże przeniesieniu nie będziepodlegać Departament … lecz tylko jego pewne elementy dla których niebędą przygotowywane odrębne raporty finansowo – księgowe. W takich okolicznościach nie można mówić o wyodrębnieniu finansowym przenoszonych elementów.

Analizując kwestię wyodrębnienia funkcjonalnego należy mieć na uwadze, że:

-w ramach Y. po przeniesieniu konieczne będzie podjęcie szeregu czynności organizacyjno- prawnych w celu prowadzenia działalności dotyczącej handlu hurtowego (w tym: uzyskanie dostępu do giełdy, zawarcia umów najmu na przestrzeń biurową, zapewnienie infrastruktury IT zarówno merytorycznej jak i fizycznej (komputery itp.), zintegrowanie danych pochodzących z X., stworzenie nowego modelu organizacyjnego, zatrudnienie dodatkowych osób);

-należności i zobowiązania rachunkowe wynikające z umów, które przejdą do Y. istniejące na moment przeniesienia pozostaną po stronie X. (nie będą podlegać przeniesieniu wraz z opisanymi wyżej wybranymi umowami, bazami danych, pracownikami oraz określonymi zobowiązaniami). Natomiast należności i zobowiązania rachunkowe wynikające z tych umów powstałe po przeniesieniu, będą realizowane przez Y.;

-w celu prowadzenia działalności dotyczącej handlu hurtowego istnieje konieczność wyposażenia Y. w niezbędne środki finansowe (te nie przejdą wraz z transferem składników);

-Y. w związku z koniecznością zapewnienia funkcji (np. w obszarze księgowości, compliance, doradztwa prawnego oraz usług IT) zawrze umowy o świadczenie usług z podmiotem/podmiotami powiązanymi na zasadzie outsourcingu.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie organu, przenoszona z X. działalność handlu hurtowego energią elektryczną (a zatem opisywane składniki będące przedmiotem przeniesienia na Y.) nie stanowi wyodrębnionego funkcjonalnie zespołu składników majątkowych umożliwiającego samodzielne prowadzenie działalności w tym zakresie.

Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, który będzie przeniesiony przez X. na rzecz Y., nie cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym. Przedmiotowa transakcja nie będzie stanowiła zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa z tych względów, że dostawie ww. składników majątkowych nie będzie towarzyszył transfer wielu istotnych aktywów pozwalających na prowadzenie odrębnej i samodzielnej działalności gospodarczej.

Tak więc, jako że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy nie jest definicją samoistną i należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, to nie dotyczy ona zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

W konsekwencji skoro zbywane składniki nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to transakcja zbycia tych składników nie może być wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, a czynność przeniesienia przez X. składników majątkowych, które nie tworzą zorganizowanej części przedsiębiorstwa  – nie podlega wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem VAT.

Tym samym, dostawę na rzecz Y. każdego z wymienionych we wniosku składników majątku należy opodatkować podatkiem VAT według stawki podatku właściwej dla każdego poszczególnego składnika.  

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi. Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Tym samym w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki prawno-podatkowe było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć, dokonując tych czynności.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W przedmiotowej interpretacji wyjaśniono wyżej, że Y. nabędzie poszczególne składniki majątkowe, które nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ich przeniesienie powinno być opodatkowane podatkiem VAT według stawek właściwych, gdyż nie stanowi czynności zdefiniowanej w art. 6 pkt 1 ustawy. Tak więc, o ile otrzymana od X. faktura nie będzie dokumentowała transakcji zwolnionej od podatku, to Y. będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości albo w części z tej faktury, jako podatnikowi wykorzystującemu nabyte składniki majątkowe do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

X. Spółka Akcyjna –  Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).