Interpretacja indywidualna z dnia 29 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.753.2022.1.DK
Temat interpretacji
Brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami inwestycyjnymi związanymi z realizacją projektu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami inwestycyjnymi związanymi z realizacją projektu pn. „(...)”.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego realizuje zadania własne wynikające z ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r., poz. 559 ze zm.; dalej: USG), służące zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty.
Stosownie do dyspozycji art. 2 ust. 1 USG, Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Do zakresu działania Gminy - w oparciu o art. 6 ust. 1 USG - należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym w szczególności w zakresie ochrony zdrowia oraz pomocy społecznej. Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ww. ustawy w celu wykonywania zadań Gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innym podmiotami.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2021 r., poz. 1119) organy jednostek samorządu terytorialnego są obowiązane do podejmowania działań zmierzających do ograniczania spożycia napojów alkoholowych oraz zmiany struktury ich spożywania, inicjowania i wspierania przedsięwzięć mających na celu zmianę obyczajów w zakresie sposobu spożywania tych napojów, działania na rzecz trzeźwość w miejscu pracy, przeciwdziałania powstawaniu i usuwania następstw nadużywania alkoholu, a także wspierania działalności w tym zakresie organizacji społecznych i zakładów pracy.
W tym zakresie zadania Gminy wykonywane są przez Izbę Wytrzeźwień. Instytucja ta została powołana do życia uchwałą Rady Miejskiej, co oznacza, ze organizatorem jej działalności jest gmina, a Prezydent Miasta sprawuje nad nią nadzór i zapewniają odpowiednie warunki działania. Izbą Wytrzeźwień zarządza i reprezentuje na zewnątrz Dyrektor, którego powołuje i odwołuje Prezydent Miasta, na zasadach i w trybie przewidzianym w obowiązujących przepisach.
Izba Wytrzeźwień jest jednostką organizacyjną Gminy, nie posiada osobowości prawnej i podlega centralizacji dla celów rozliczania podatku od towarów i usług. Jednostka ta działa na podstawie ustawy o wychowaniu w trzeźwości oraz Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 grudnia 2014 r. w sprawie izb wytrzeźwień i placówek wskazanych lub utworzonych przez jednostkę samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2075), a zakresem działania obejmuje teren całego miasta.
Zgodnie ze statutem Izby Wytrzeźwień do jej zadań należy:
- sprawowanie opieki nad osobami w stanie nietrzeźwości doprowadzonymi do Izby, zapewnienie im odpowiednich warunków pozwalających na bezpieczne trzeźwienie i powrót do normalnego stanu fizycznego i psychicznego;
- udzielanie osobom w stanie nietrzeźwości przebywającym w Izbie świadczeń higieniczno-sanitarnych oraz pierwszej pomocy, a także zapewnienie ciągłej opieki medycznej;
- informowanie osób opuszczających Izbę o szkodowości nadużywania alkoholu, motywowanie osób nadużywających alkoholu do podjęcia leczenia odwykowego;
- prowadzenie punktu konsultacyjnego dla osób zagrożonych uzależnieniem od alkoholu oraz dla ich rodzin;
- prowadzenie noclegowni dla osób w stosunku do których przeczono obowiązek opuszczenia mieszkania w związku ze stosowaniem przemocy w rodzinie.
W celu realizacji z zadań statutowych Izba współdziała z jednostkami Policji, Straży Miejskiej, innymi jednostkami organizacyjnym Gminy, gminnymi komisjami rozwiązywania problemów alkoholowych, a także podmiotami zajmującym się profilaktyką i rozwiązywaniem problemów uzależnień. Siedziba Izby jest nieruchomość stanowiąca własność Gminy oddana Izbie w trwały zarząd.
Zgodnie z art. 42 ustawy o wychowaniu w trzeźwości za pobyt w izbie wytrzeźwień od osoby przyjętej pobierana jest opłata, która stanowi dochód jednostki samorządu terytorialnego. Opłata za pobyt w izbie wytrzeźwień lub placówce obejmuje także udzielone świadczenia zdrowotne, podane produkty lecznicze oraz detoksykację. Wysokość opłaty określana jest przez organy stanowiące jednostki samorządu terytorialnego w drodze uchwały. Określając wysokość opłaty organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego uwzględnia przeciętny koszt pobytu osoby przyjętej do Izby Wytrzeźwień. Maksymalna wysokość opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień wynosi 343,54 zł. Kwota maksymalnej wysokości opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień podlega corocznej waloryzacji o średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, w poprzednim roku kalendarzowym. W wyjątkowych przypadkach, kierując się szczególnym charakterem placówki, organy jednostek samorządu terytorialnego mogą postanowić, w drodze uchwały, o odstąpieniu od pobierania opłat przez tę placówkę.
Gmina, która posiada osobowość prawną i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarowi usług, wystąpiła z wnioskiem o przyznanie dofinansowania ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. „(…)”. Po przeprowadzonym naborze w dniu (...) czerwca 2022 r. Gmina podpisała z Województwem umowę o dofinansowanie projektu.
Projekt obejmuje następujące prace nie wymagające pozwolenia na budowę: ocieplenie ścian zewnętrznych, ocieplenie stropodachów, remont i wyburzenie części kominów, wymianę zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej, remont obudów okien piwnicznych, remont krat okiennych, remont schodów zewnętrznych, remont zadaszeń wejść, montaż zadaszeń wejść, remont sufitów, remont i ocieplenie posadzek w piwnicy, montaż zbiornika na deszczówkę poj. 10 m3, remont wewnętrznej instalacji hydrantowej, montaż ogrodów deszczowych na elewacji zachodniej, wymiana kotła olejowego na nowy, wykonanie wewnętrznej instalacji wentylacji mechanicznej, remont wewnętrznej instalacji elektrycznej. Projekt dotyczy budynku użyteczności publiczną o powierzchni użytkową równą 747,25 m2. Dzięki realizacji zadań wystąpi zmniejszenie zużycia energii cieplnej o 591,38 GJ/rok, zmniejszenie zużycia energii elektrycznej o 7,57 MWh/rok oraz ograniczenie emisji CO2 do atmosfery o 49,865 ton/rok.
Beneficjentem środków finansowych oraz wykonawcą projektu będzie Gmina, na Gminę wystawiane będą wszystkie faktury. Gmina będzie jedynym podmiotem zaangażowanym w realizację projektu i będzie właścicielem majątku powstałego w wyniku jego realizacji. Z kolei za eksploatację powstałej infrastruktury odpowiedzialna będzie Izba Wytrzeźwień.
Pytanie
Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z ponoszonymi przez nią wydatkami inwestycyjnymi związanymi z realizacją projektu pn. „(...)”?
Państwa stanowisko w sprawie
Gminie, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z ponoszonymi przez nią wydatkami inwestycyjnymi związanymi z realizacją projektu pn. „(...)”.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 w związku z ust. 6 ustawy o VAT Gmina w zakresie, w którym realizuje zadania własne, dla wdrażania których został powołana nie jest uważana za podatnika w rozumieniu tej ustawy.
Działalność gospodarcza została określona w art. 15 ust. 2 ustawy VAT, zgodnie z definicją legalna działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi lub w sytuacji, gdy podmiot nie jest podatnikiem podatku VAT.
W zaistniałym stanie faktycznym Gmina dla celów realizacji inwestycji dotyczącej siedziby Izby Wytrzeźwień działa jako jednostka samorządu terytorialnego wykonująca zadania publiczne nałożone na nią odrębnymi przepisami, tj. ustawą o wychowaniu w trzeźwości. Działalność Izby Wytrzeźwień nie podlega opodatkowaniu VAT, ponieważ zachodzi tu wyłączenie przewidziane w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT zgodnie z którym podmiot mający status organu władzy publicznej wykonuje czynności o charakterze władczym określone przepisami szczególnymi dotyczącymi wychowania w trzeźwości oraz działalności, izb wytrzeźwień. Z przepisów tych ustaw wynika m.in. krąg osób, do których kierowane są określone świadczenia, warunki przyznania prawa do korzystania z nich, sposób kształtowania odpłatności za te świadczenia i ewentualnych zwolnień od opłat, warunki jakie musi spełniać podmiot realizujący te świadczenia.
W tym miejscu warto również podkreślić, że odpłatność za świadczenia w ramach realizacji zadań izb wytrzeźwień nie jest ustalana według kryteriów rynkowych - ich wysokość określana jest na podstawie przepisów prawa i nie ma zwykle związku z rzeczywistym kosztami, które ponosi jednostka samorządu terytorialnego. Zasadniczo również warunki realizacji przedmiotowych zadań odbiegają od warunków, w jakich realizowane byłyby te czynności przez inne podmioty gospodarcze. Należy mieć również na uwadze, że działalność jednostek organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego finansowana jest środkami pochodzącymi z budżetu jednostek samorządu terytorialnego. Stan faktyczny dotyczący Izby wytrzeźwień jest analogiczny do działalności miejskich placówek oświatowych oraz jednostek pomocy społecznej, których funkcjonowanie poza systemem VAT w zakresie działań statutowych potwierdził Minister Finansów w interpretacji ogólną z dnia 10 czerwca 2020 r. nr PT1.8101.3.2019 w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego w związku z realizacją zadań publicznych w zakresie edukacji publiczną oraz pomocy społecznej, nałożonych na nie odrębnym przepisami.
Podsumowując, za uzasadnione uznać należy, że w odniesieniu do czynności związanych z realizacją zadań Izby Wytrzeźwień, Gmina nie występuje w roli podatnika VAT i tym samym ich wykonywanie nie podlega opodatkowaniu VAT.
W związku z powyższym nie zachodzą warunki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, dające prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z poniesionymi przez Gminę wydatkami inwestycyjnymi związanym z realizacją projektu „(…)”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”.
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r., poz. 559 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ochrony zdrowia.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych.
Na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dnia 26 października 1982 r. (Dz. U. z 2021, poz. 1119):
Organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego są obowiązane do podejmowania działań zmierzających do ograniczania spożycia napojów alkoholowych oraz zmiany struktury ich spożywania, inicjowania i wspierania przedsięwzięć mających na celu zmianę obyczajów w zakresie sposobu spożywania tych napojów, działania na rzecz trzeźwości w miejscu pracy, przeciwdziałania powstawaniu i usuwania następstw nadużywania alkoholu, a także wspierania działalności w tym zakresie organizacji społecznych i zakładów pracy.
Zgodnie z art. 39 ust. 1, 2 i 3 ww. ustawy:
1.Organy samorządu terytorialnego w miastach liczących ponad 50 000 mieszkańców i organy powiatu mogą organizować i prowadzić izby wytrzeźwień.
2.Do zadań izby wytrzeźwień należy:
1)sprawowanie opieki nad osobami w stanie nietrzeźwości;
2)wykonywanie wobec osób w stanie nietrzeźwości zabiegów higieniczno-sanitarnych;
3)udzielanie osobom w stanie nietrzeźwości pierwszej pomocy;
4)prowadzenie detoksykacji, jeżeli izba wytrzeźwień posiada odpowiednie pomieszczenie, urządzenia, wyposażenie i wykwalifikowany personel, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 423 ust. 5;
5)informowanie osób przyjętych do izby wytrzeźwień o szkodliwości spożywania alkoholu oraz motywowanie ich do podjęcia leczenia odwykowego;
6)współpraca z właściwymi gminnymi komisjami rozwiązywania problemów alkoholowych, podmiotami określonymi w art. 21 ust. 1 oraz innymi instytucjami i organizacjami, których działalność ma na celu przeciwdziałanie problemom alkoholowym i ich skutkom.
3.Jednostka samorządu terytorialnego może zlecić wykonywanie zadań izby wytrzeźwień innej placówce lub utworzyć taką placówkę, zwaną dalej „placówką”.
Na podstawie art. 422 ust. 1, 2, 3 i 4 pkt 1 ww. ustawy:
1.Za pobyt w izbie wytrzeźwień, placówce lub jednostce Policji od osoby przyjętej pobierana jest opłata.
2.Opłata za pobyt:
7)w izbie wytrzeźwień lub placówce - stanowi dochód jednostki samorządu terytorialnego;
8)w jednostce Policji - stanowi dochód budżetu państwa.
3.Opłata za pobyt w izbie wytrzeźwień lub placówce obejmuje także udzielone świadczenia zdrowotne, podane produkty lecznicze oraz detoksykację.
4.Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, jest określana przez:
1)organy stanowiące jednostki samorządu terytorialnego w drodze uchwały - w odniesieniu do opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień lub placówce;
Z opisu sprawy wynika, że podpisaliście Państwo z Województwem umowę o dofinansowanie, ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, realizacji projektu pn. „(…)”. Beneficjentem środków finansowych oraz wykonawcą projektu będzie Gmina, na Gminę wystawiane będą wszystkie faktury.
Projekt dotyczy budynku użyteczności publicznej (Izby Wytrzeźwień) i obejmuje prace termomodernizacyjne prowadzone wewnątrz i na zewnątrz budynku.
Izba Wytrzeźwień jest jednostką organizacyjną Gminy, nie posiada osobowości prawnej i podlega centralizacji dla celów rozliczania podatku od towarów i usług.
Jednostka ta działa na podstawie ustawy o wychowaniu w trzeźwości oraz rozporządzenia Ministra Zdrowia z 8 grudnia 2014 r. w sprawie izb wytrzeźwień i placówek wskazanych lub utworzonych przez jednostkę samorządu terytorialnego (Dz.U. z 2022 r. poz. 2075). Za jej pomocą, Gmina w ramach zadań własnych wypełnia obowiązki wynikające z ww. ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.
Zgodnie z art. 42 ustawy o wychowaniu w trzeźwości za pobyt w izbie wytrzeźwień od osoby przyjętej pobierana jest opłata, która stanowi dochód jednostki samorządu terytorialnego. Opłata obejmuje także udzielone świadczenia zdrowotne, podane produkty lecznicze oraz detoksykację. Wysokość opłaty określana jest przez organy stanowiące jednostki samorządu terytorialnego w drodze uchwały. Określając wysokość opłaty organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego uwzględnia przeciętny koszt pobytu osoby przyjętej do Izby Wytrzeźwień.
Przy tak przedstawionym stanie faktycznym Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami inwestycyjnymi związanymi z realizacją projektu pn. „(...)”.
Odnosząc się zatem do powyższego, powtórzyć należy, że zgodnie z powołanymi przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności generujących podatek należny.
Analiza przedstawionego przez Państwa stanu faktycznego oraz zacytowane już wcześniej przepisy wskazują, że w niniejszej sytuacji Gmina realizując zadania z zakresu administracji państwowej, nałożone określonymi powyżej przepisami, wpisuje się w dyspozycję normy zawartej w art. 15 ust. 6 ustawy.
W przedmiotowej sprawie będziecie Państwo wykonywali zadania własne, do których jesteście zobowiązani na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 1 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Oznacza to, że w odniesieniu do tych czynności Gmina będzie występowała jako organ władzy publicznej i nie będzie uznawana za podatnika stosownie do powołanego wyżej art. 15 ust. 6 ustawy.
W konsekwencji ze względu na niespełnienie przesłanek warunkujących prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, nie będą mieli Państwo w żadnym zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w trybie art. 86 ust. 1 ustawy.
Zatem Państwa stanowisko w myśl, którego Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z ponoszonymi przez nią wydatkami inwestycyjnymi związanymi z realizacją projektu pn. „(...)” jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).