Podatek od towarów i usług w zakresie terminu wystawienia faktur dokumentujących opłatę za przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności, ... - Interpretacja - 0112-KDIL1-2.4012.90.2022.2.DS

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 2 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.90.2022.2.DS

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie terminu wystawienia faktur dokumentujących opłatę za przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności, określenia daty sprzedaży i zawarcia stosownych kwot na ww. fakturach (pytanie nr 2 z wniosku) oraz opodatkowania podatkiem VAT należności za lata 2019-2021 z tytułu przekształcenia.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie terminu wystawienia faktur dokumentujących opłatę za przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności (pytanie nr 1 z wniosku) oraz określenia daty sprzedaży i zawarcia stosownych kwot na ww. fakturach (pytanie nr 2 z wniosku) – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·terminu wystawienia faktur dokumentujących opłatę za przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności (pytanie nr 1 z wniosku),

·określenia daty sprzedaży i zawarcia stosownych kwot na ww. fakturach (pytanie nr 2 z wniosku) oraz

·opodatkowania podatkiem VAT należności za lata 2019-2021 z tytułu przekształcenia (pytanie nr 3 z wniosku).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 maja 2022 r. (wpływ 23 maja 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Powiat (…) (dalej: „Powiat” lub „Wnioskodawca”) jest jednostką samorządu terytorialnego i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Powiat realizuje zadania własne w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, czyli mieszkańców Powiatu. Podstawowym aktem prawnym regulującym działalność Powiatu jako organu władzy publicznej jest ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 920 ze zm.).

Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym (nienaruszające zakresu działania gmin) określone w art. 4 ustawy o samorządzie powiatowym, m.in. w zakresie gospodarki nieruchomościami.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1899 ze zm.), z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

Zadania starostów związane z zasobem nieruchomości Skarbu Państwa określa art. 23 ustawy o gospodarce nieruchomościami. W ramach realizacji tych zadań, starostowie w szczególności oddają w użytkowanie nieruchomości wchodzące w skład zasobu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (Dz. U. z 2020 r. poz. 2040 ze zm.), z dniem 1 stycznia 2019 r. prawo użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe przekształca się w prawo własności tych gruntów.

29 grudnia 2021 r. została ogłoszona Interpretacja ogólna nr PT1.8101.2.2021 Ministra Finansów z 22 grudnia 2021 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekształcenia z mocy prawa użytkowania wieczystego w prawo własności (zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów – Dz. U. z 2019 r. poz. 916 ze zm.).

Do dnia wejścia w życie Interpretacji Ogólnej Powiat zgodnie z ukształtowanym orzecznictwem organów podatkowych stosował stanowisko, zgodnie z którym czynności przekształcenia we własność prawa użytkowania wieczystego gruntów ustanowionego przed 1 maja 2004 r. nie podlegały podatkowi VAT. Po 1 stycznia 2022 r. wszystkie opłaty z tego tytułu, które wpływają na rachunek bankowy Powiatu należne za rok 2022 albo za lata kolejne zawierają już podatek VAT i tym samym są ujmowane przez Powiat w rejestrze VAT w momencie otrzymania całości lub części opłaty przekształceniowej.

Do dnia wystąpienia o wydanie indywidualnej interpretacji Powiat nie wystawiał faktur z tytułu opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności.

Jeżeli w myśl Interpretacji Ogólnej opłatę za przekształcenie użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności należy traktować jako dostawę towarów, to rodzą się pytania: Kiedy wystawić fakturę dokumentującą ten fakt? Czy za datę sprzedaży należy ująć dzień 1 stycznia 2022 r.? Czy faktura powinna być wystawiona na kwotę z pozostałych należnych rat (raty za rok 2022 i za lata następne)?

Ustawodawca w art. 76 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw stosuje zapis „rozliczony” podatek (art. 76 – W przypadku otrzymania od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy całości lub części zapłaty z tytułu przeniesienia z mocy prawa, prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie, które miało miejsce przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepis art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy zmienianej w art. 14, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek z tego tytułu został rozliczony przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy).

Czy powyższy zapis oznacza to, że podatek VAT od należności za lata 2019-2021, czyli przed wydaniem Interpretacji Ogólnej, jest już rozliczony niezależnie od tego czy opłata za przekształcenie została uregulowana?

W Interpretacji Ogólnej jest zapis „Jednocześnie, mając na uwadze dotychczasową jednolitą linię interpretacyjną organów podatkowych w sprawie traktowania na gruncie VAT czynności przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntów we własność ustanowionego przed 1 maja 2004 r. zauważyć należy, że z dniem 1 stycznia 2017 r. do Ordynacji podatkowej wprowadzono przepisy dotyczące utrwalonej praktyki interpretacyjnej. Zgodnie z art. 14n § 4 pkt 2 Ordynacji podatkowej: »W przypadku zastosowania się przez podatnika w danym okresie rozliczeniowym do utrwalonej praktyki interpretacyjnej organów Krajowej Administracji Skarbowej – stosuje się odpowiednio przepisy art. 14k-14m«”.

Zdaniem Powiatu, powyższy zapis wskazuje, że opłata za przekształcenie za lata 2019-2021 w przypadku Powiatu jest już rozliczona i jeżeli będą wpłacane należności zaległe to one nie podlegają podatkowi VAT. Taki sposób postępowania przyjęto w Powiecie.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Opisane wątpliwości Powiatu dotyczą opłat z tytułu przekształcenia dokonanego z mocy prawa na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności gruntów.

Prawo wieczystego użytkowania (które zostało przekształcone) zostało ustanowione przed 1 maja 2004 r.

Pytania

1.W jakim terminie należy wystawić faktury dokumentujące opłatę za przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności?

2.Czy wystawić faktury z datą sprzedaży 1 stycznia 2022 r. i zawierające kwoty z pozostałych należnych rat (rata za rok 2022 i lata następne)?

Państwa stanowisko w sprawie

Według Państwa oceny należy wystawić faktury dokumentujące dostawę towarów, jaką jest opłata za przekształcenie użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów – Dz. U. z 2019 r. poz. 916 ze zm.). Za datę sprzedaży należy przyjąć dzień 1 stycznia 2022 r. Faktury powinny zawierać łączną kwotę z rat należnych za rok 2022 i pozostałych lat ustalonych w zawiadomieniach dokumentujących przekształcenie prawa wieczystego użytkowania gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów.

Wnioskodawca uważa, że faktury należy wystawić do końca terminu płatności raty za rok 2022, to jest do 31 marca 2022 r.

W ocenie Powiatu, należności za lata poprzednie (za lata 2019-2021), należy traktować pod względem podatku VAT jako rozliczone i wpłaty dokonywane od 1 stycznia 2022 r. za należności zaległe pozostawić bez podatku VAT, w myśl art. 14n § 4 pkt 2 Ordynacji podatkowej: „W przypadku zastosowania się przez podatnika w danym okresie rozliczeniowym do: objaśnień podatkowych oraz utrwalonej praktyki interpretacyjnej organów Krajowej Administracji Skarbowej – stosuje się odpowiednio przepisy art. 14k‑14m”. Stanowisko takie zostało zawarte w Interpretacji Ogólnej nr PT1.8101.2.2021 Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekształcenia z mocy prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie terminu wystawienia faktur dokumentujących opłatę za przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności (pytanie nr 1 z wniosku) oraz określenia daty sprzedaży i zawarcia stosownych kwot na ww. fakturach (pytanie nr 2 z wniosku) – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W oparciu o art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (Dz. U. z 2020 r. poz. 2040 ze zm.) – dalej jako: „ustawa przekształceniowa”:

Z dniem 1 stycznia 2019 r. prawo użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe przekształca się w prawo własności tych gruntów.

Wskazać należy, że 22 grudnia 2021 r. Minister Finansów wydał interpretację ogólną znak PT1.8101.2.2021. Została ona opublikowana w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów z 29 grudnia 2021 r. poz. 14.

Interpretacja ta dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w prawo własności, dokonanego z mocy prawa na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów.

Z ww. interpretacji ogólnej jednoznacznie wynika, że przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntów w prawo własności nieruchomości z mocy ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów, należy traktować jako przeniesienie prawa własności do towaru w zamian za odszkodowanie, a nie jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Zatem, przekształcenie – na podstawie ww. ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów – prawa wieczystego użytkowania gruntów (ustanowionego zarówno do 30 kwietnia 2004 r. jak i od 1 maja 2004 r.) w prawo własności, stanowi odrębną od oddania w użytkowanie wieczyste czynność podlegającą opodatkowaniu.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy przekształceniowej:

Podstawę ujawnienia prawa własności gruntu w księdze wieczystej oraz ewidencji gruntów i budynków stanowi zaświadczenie potwierdzające przekształcenie, zwane dalej „zaświadczeniem”, wydawane przez:

1)starostę wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej – w przypadku gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa;

2)dyrektora oddziału terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa lub dyrektora oddziału regionalnego Agencji Mienia Wojskowego – w przypadku gruntów, w stosunku do których prawo własności Skarbu Państwa wykonują te podmioty;

3)odpowiednio wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zarząd powiatu albo zarząd województwa – w przypadku gruntów stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego;

4)dyrektora Zarządu Zasobów Mieszkaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji – w przypadku gruntów, w stosunku do których prawo własności Skarbu Państwa wykonuje ten podmiot.

Według art. 4 ust. 4 ustawy przekształceniowej:

W zaświadczeniu potwierdza się przekształcenie oraz informuje o obowiązku wnoszenia rocznej opłaty przekształceniowej, zwanej dalej „opłatą”, wysokości i okresie wnoszenia tej opłaty, a także możliwości wniesienia opłaty, o której mowa w art. 7 ust. 7, i zasadach jej wnoszenia. Zaświadczenie zawiera pouczenie o możliwości złożenia wniosku, o którym mowa w art. 6 ust. 1.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy przekształceniowej:

Z tytułu przekształcenia nowy właściciel gruntu ponosi na rzecz dotychczasowego właściciela gruntu opłatę.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy przekształceniowej:

Wysokość opłaty jest równa wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, która obowiązywałaby w dniu przekształcenia.

Jak stanowi art. 7 ust. 3 ustawy przekształceniowej:

W przypadku gdy w dniu przekształcenia obowiązywałaby opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego ustalona za pierwszy lub drugi rok od aktualizacji, zgodnie z art. 77 ust. 2a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2020 r. poz. 65, 284, 471, 782 i 1709), zwanej dalej „ustawą o gospodarce nieruchomościami”, wysokość opłaty jest równa wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego w trzecim roku od aktualizacji.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy przekształceniowej:

W przypadku ustanowienia lub przeniesienia użytkowania wieczystego w okresie od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. wysokość opłaty jest równa wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, która zgodnie z postanowieniami umowy obowiązywałaby od dnia 1 stycznia 2019 r.

W myśl art. 7 ust. 5 ustawy przekształceniowej:

Opłatę wnosi się w terminie do dnia 31 marca każdego roku. Na wniosek złożony nie później niż 14 dni przed dniem upływu terminu płatności właściwy organ może rozłożyć opłatę na raty lub ustalić inny termin jej wniesienia, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.

W świetle art. 7 ust. 6 ustawy przekształceniowej:

Opłata jest wnoszona przez okres 20 lat, licząc od dnia przekształcenia.

W oparciu o art. 7 ust. 7 ustawy przekształceniowej:

Właściciel gruntu w każdym czasie trwania obowiązku wnoszenia opłaty może zgłosić właściwemu organowi na piśmie zamiar jednorazowego jej wniesienia w kwocie pozostającej do spłaty (opłata jednorazowa). Wysokość opłaty jednorazowej odpowiada iloczynowi wysokości opłaty obowiązującej w roku, w którym zgłoszono zamiar wniesienia opłaty jednorazowej, oraz liczby lat pozostałych do upływu okresu, o którym mowa w ust. 6 albo 6a.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy przekształceniowej:

Właściwy organ może udzielić osobom fizycznym będącym właścicielami budynków mieszkalnych jednorodzinnych lub lokali mieszkalnych lub spółdzielniom mieszkaniowym bonifikaty od opłaty za dany rok w odniesieniu do gruntów stanowiących własność:

1)Skarbu Państwa – na podstawie zarządzenia wojewody;

2)jednostki samorządu terytorialnego – na podstawie uchwały właściwej rady albo sejmiku.

Według art. 11 ust. 1 ustawy przekształceniowej:

Obowiązek wnoszenia opłaty przez okres 20 lat, licząc od dnia przekształcenia, obciąża każdoczesnego właściciela nieruchomości, w odniesieniu do której istnieje roszczenie o opłatę, począwszy od dnia 1 stycznia roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości. Nabywca nieruchomości występuje do właściwego organu w terminie 30 dni od dnia nabycia nieruchomości o wydanie zaświadczenia potwierdzającego wysokość i okres pozostały do wnoszenia opłaty. Właściwy organ może wydać to zaświadczenie z urzędu.

Na mocy art. 20 ust. 1 ustawy przekształceniowej:

Opłatę należną za rok 2019 wnosi się w terminie do dnia 29 lutego 2020 r.

Na podstawie art. 20 ust. 1a ustawy przekształceniowej:

Opłatę należną za rok 2020 wnosi się w terminie do dnia 30 czerwca 2020 r.

Jak wynika z powołanej interpretacji ogólnej ww. opłaty, jako wynagrodzenie z tytułu dokonanej czynności przekształcenia użytkowania wieczystego gruntu we własność, podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych ustanowionych w ustawie o podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Powiat jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wątpliwości Powiatu dotyczą opłat z tytułu przekształcenia dokonanego z mocy prawa na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności gruntów. Prawo wieczystego użytkowania (które zostało przekształcone) zostało ustanowione przed 1 maja 2004 r. 29 grudnia 2021 r. została ogłoszona Interpretacja ogólna nr PT1.8101.2.2021 Ministra Finansów z 22 grudnia 2021 r. Do dnia wejścia w życie Interpretacji Ogólnej Powiat zgodnie z ukształtowanym orzecznictwem organów podatkowych stosował stanowisko, zgodnie z którym czynności przekształcenia we własność prawa użytkowania wieczystego gruntów ustanowionego przed 1 maja 2004 r. nie podlegały podatkowi VAT. Po 1 stycznia 2022 r. wszystkie opłaty z tego tytułu, które wpływają na rachunek bankowy Powiatu należne za rok 2022 albo za lata kolejne zawierają już podatek VAT i tym samym są ujmowane przez Powiat w rejestrze VAT w momencie otrzymania całości lub części opłaty przekształceniowej. Do dnia wystąpienia o wydanie indywidualnej interpretacji Powiat nie wystawiał faktur z tytułu opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia w jakim terminie należy wystawić faktury dokumentujące opłatę za przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności (pytanie nr 1 z wniosku).

Wskazać w tym miejscu należy, że zdarzenia gospodarcze należy dokumentować fakturą – sformalizowanym dokumentem, który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa.

Jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

W myśl art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a)otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2)sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Przy czym, w świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji, a ustawodawca określił w jakich okolicznościach należy ją wystawić. Przede wszystkim wystawiane przez podatników podatku od towarów i usług faktury muszą dokumentować wykonanie przez nich czynności, tj. dostawy towarów lub świadczenia usług.

W oparciu art. 106i ust. 1 ustawy:

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Stosownie do art. 106i ust. 2 ustawy:

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Według art. 106i ust. 7 ustawy:

Faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 60. dnia przed:

1)dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;

2)otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy stwierdzić, że opłata za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów stanowi wynagrodzenie z tytułu dokonanej czynności przekształcenia użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe we własność, natomiast nie jest częścią należności za dostawę jaka miała miejsce w momencie ustanowienia prawa użytkowania wieczystego.

Jak wynika z art. 1 ust. 1 ustawy przekształceniowej, z 1 stycznia 2019 r. prawo użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe przekształciło się w prawo własności tych gruntów. Z tym dniem doszło więc do dostawy towaru – gruntu na rzecz użytkownika wieczystego. Tym samym opłata za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów stanowi wynagrodzenie z tytułu dokonanej czynności przekształcenia użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe we własność.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy i powołane regulacje należy stwierdzić, że w związku z przekształceniem prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, na podstawie art. 106b ustawy, faktura powinna być wystawiona w terminie, o którym mowa w art. 106i ust. 1 ustawy, tj. nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została dokonana dostawa towarów (gruntów) – tj. do 15 lutego 2019 r., o ile miał miejsce obowiązek wystawienia faktury.

Jednocześnie należy zauważyć, że na gruncie przepisów o podatku VAT, Powiat nie ma obowiązku wystawiania faktur dokumentujących dokonane dostawy na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku VAT, jednakże na żądanie nabywcy towaru lub usługi jest zobowiązany wystawić taką fakturę, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Podsumowując, Wnioskodawca powinien wystawić faktury dokumentujące opłatę za przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności (dokonane z mocy prawa na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów) do 15 lutego 2019 r., o ile miał miejsce obowiązek jej wystawienia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 z wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

W następnej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy faktury należy wystawić z datą sprzedaży 1 stycznia 2022 r. oraz czy powinny zawierać kwoty z pozostałych należnych rat, tj. raty za rok 2022 i lata następne (pytanie nr 2 z wniosku).

Na mocy art. 106e ust. 1 ustawy:

Faktura powinna zawierać:

1)datę wystawienia;

2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15)kwotę należności ogółem;

16)w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:

a)obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub

b)w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty

– wyrazy „metoda kasowa”;

(…).

W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego sprzedaży/zakupu. Faktura jest dokumentem o charakterze sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej). Co do zasady zatem, faktura musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego. W konsekwencji, niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury, w szczególności w części dotyczących danych obligatoryjnych umieszczonych na fakturze, a które to dane wyszczególnione zostały w art. 106e ust. 1 ustawy.

Tak więc, zgodnie z powołanym wyżej art. 106e ust. 1 pkt 6 ustawy, faktura powinna zawierać datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury.

Z przepisu tego wynika, że nie zawsze faktury dokumentujące dostawy towarów muszą zawierać datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów. Określenie daty dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi nie jest konieczne na fakturze, jeśli data taka nie jest określona albo jest taka sama jak data wystawienia faktury.

Nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi przepisami w zakresie podatku od towarów i usług zawarcie na fakturze dokumentującej dokonanie dostawy towarów lub świadczenie usług wyrażenia „data sprzedaży” dla właściwego określenia daty dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, pod warunkiem, że data ta odzwierciedla faktycznie rzeczywisty moment zaistnienia zdarzenia gospodarczego. Jeżeli zawarta na fakturze pozycja „data sprzedaży” będzie odpowiadać dacie dokonania lub zakończenia dostawy towaru lub wykonania usług, to taka faktura zawierająca pozostałe wymagane przepisem art. 106e ustawy dane będzie prawidłowym dokumentem dostawy towarów lub świadczenia usług. Zatem, jeżeli sformułowanie „data sprzedaży” odpowiada dacie dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, nie skutkuje to uznaniem takiej faktury za wadliwą.

Jak wcześniej wspomniano, z dniem 1 stycznia 2019 r. doszło do dostawy towaru (gruntu) na rzecz użytkownika wieczystego, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy przekształceniowej. A zatem, w przedmiotowej sprawie faktyczne dokonanie dostawy towaru nastąpiło 1 stycznia 2019 r. Tym samym, datą sprzedaży (dostawy towarów), która powinna zostać wskazana na fakturze jest 1 stycznia 2019 r.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie zawarcia stosownych kwot na fakturze, w pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że kwestia wartości dokonanych transakcji, nie mieści się w ramach postępowania określonego w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Faktura – jak wynika z ww. art. 106e ustawy – powinna zawierać m.in.:

·sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (art. 106e ust. 1 pkt 13 ustawy);

·kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (art. 106e ust. 1 pkt 14 ustawy);

·kwotę należności ogółem (art. 106e ust. 1 pkt 15 ustawy).

Z ww. przepisów wynika, że co do zasady podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na rzecz innego podatnika jest zobowiązany do wystawienia faktury z wskazaniem wartości sprzedaży netto, kwoty podatku oraz kwoty należności ogółem.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi. Żądana od nabywcy zapłata jest kwotą należną z tytułu sprzedaży.

Z uwagi na fakt, że faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika, to na fakturze jako kwota należności (kwota brutto) powinna być wskazana kwota odpowiadająca faktycznej zapłacie należnej od nabywcy przekazanego mienia.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że wystawione faktury dokumentujące przekształcenie dokonane z mocy prawa gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności gruntów powinny zawierać określone w art. 106e ust. 1 ustawy elementy. Przy czym na fakturze jako kwota należności ogółem powinna być wskazana kwota odpowiadająca kwocie faktycznej zapłaty należnej z tytułu tego przekształcenia.

Podsumowując, faktury powinny zostać wystawione z datą sprzedaży 1 stycznia 2019 r. i zawierać kwoty odpowiadające kwocie należnej z tytułu przekształcenia gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności gruntów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytanie nr 2 z wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo informuję, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu wystawienia faktur dokumentujących opłatę za przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności (pytanie nr 1 z wniosku) oraz określenia daty sprzedaży i zawarcia stosownych kwot na ww. fakturach (pytanie nr 2 z wniosku).

Z kolei wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT należności za lata 2019-2021 z tytułu przekształcenia (pytanie nr 3 z wniosku) został załatwiony w postanowieniu z 2 czerwca 2022 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.230.2022.1.DS.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·        w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·        w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).