Samochody osobowe użytkowane wyłącznie do działalności polegającej na ich odprzedaży (co stanowi przedmiot Pana działalności) oraz – jak wskazał Pan we wniosku – nie służą one celom prywatnym ani też służbowym, to zastosowanie znajdzie przepis art. 86a ust. 4 pkt 1 w zw. z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 30 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami będącymi przedmiotem odprzedaży. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie pismem z 15 września 2022 r. (wpływ 15 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Z. B. (...) (dalej - „Wnioskodawca”, „Przedsiębiorca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednym z przedmiotów Pana działalności jest sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek (PKD 45.11.Z). Zamierza Pan nabywać samochody osobowe w celu ich odsprzedaży, sprzedaż samochodu będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu VAT w oparciu o stawkę VAT w wysokości 23%.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Samochody, stanowią pojazdy samochodowe w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Samochody, o których mowa we wniosku nie będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez Pana działalności.

Samochody nie są pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy.

Samochody, których dotyczyć będą wydatki objęte zakresem postawionego we wniosku pytania, nie są pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.

Samochody będą wykorzystywane w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów, w tym w szczególności w zakresie niezbędnym do realizacji celu jakim będzie sprzedaż samochodu.

Nie zastanawiał się Pan nad „tworzeniem” dokumentacji, z której by wynikało, że pojazdy te będą wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży samochodów bowiem żaden przepis prawa nie zobowiązuje podatnika do posiadania takich dokumentów. Zdaje sobie Pan sprawę, że posiadanie dokumentu stanowi mocny argument, aczkolwiek nie jest to wymagane, bowiem zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Ponadto w sprawach podatkowych nadrzędne znaczenie ma faktyczne wykorzystywanie danego towaru, a nie jego wykorzystywanie określone np. w stworzonym regulaminie.

Posiada Pan inne pojazdy wykorzystywane do celów prywatnych i służbowych.

Samochody będą wykorzystywane tylko i wyłącznie do celów związanych z ich sprzedażą.

Samochody będą wykorzystywane do wszelkich czynności mających związek z ich sprzedażą.

Pytanie

1. Czy Przedsiębiorca będzie miał możliwość dokonania pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych i pozostałych wydatków z nimi związanych (tj. paliwo, materiały eksploatacyjne) bez prowadzenia ewidencji ich przebiegu oraz złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach na formularzu VAT-26?

2. W sytuacji gdyby uzyskano odpowiedź negatywną na pytanie nr 1, to czy w przypadku dokonania dostawy wskazanych samochodów osobowych, dla których złożona została (z wypełnieniem przesłanek z art. 86a ust. 12 ustawy o VAT) informacja VAT-26 Przedsiębiorca będzie miał możliwość dokonania pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu tych samochodów?

Pana stanowisko w sprawie

Będzie Pan uprawniony do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych i pozostałych wydatków z nimi związanych (tj. paliwo, materiały eksploatacyjne) bez prowadzenia ewidencji ich przebiegu oraz złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach na formularzu VAT-26.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. zasadniczej zmianie uległy zasady odliczania podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdów samochodowych oraz ponoszenia związanych z nimi wydatków eksploatacyjnych. W szczególności wprowadzono jednolitą zasadę, że kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku wynikającego z faktury otrzymanej przez podatnika z tytułu wydatków związanych z tymi pojazdami (art. 86 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT). W ten sposób ustawodawca rozwiązał kwestię trudnej do ustalenia relacji między prywatnym a „służbowym” wykorzystaniem pojazdów (głównie samochodów osobowych), stanowiących składniki majątku podatnika. Skorzystanie z pełnego prawa do odliczenia, w przypadku samochodów osobowych, zostało obwarowane warunkami, których spełnienie miało zapewnić wykorzystanie pojazdu wyłącznie do celów „służbowych”. Podatnik, który chciałby odliczyć 100% podatku naliczonego, winien bowiem zagwarantować, że pojazd będzie eksploatowany tylko w ramach działalności gospodarczej (art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT). W tym celu ustawodawca przewidział konieczność ustalenia przez podatnika wewnętrznych zasad użytkowania pojazdów, wykluczających ich użycie np. na cele prywatne, oraz prowadzenie przez podatnika stosownej ewidencji przebiegu pojazdów, potwierdzającej właściwy (wyłącznie „służbowy”) sposób ich wykorzystania (art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT). Dla skorzystania z pełnego prawa do odliczenia spełnienie warunku w postaci ustalenia wewnętrznych zasad użytkowania pojazdów, wykluczających np. użytek prywatny, dotyczy wszystkich samochodów osobowych, których konstrukcja nie wyklucza ich użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (art. 86a ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o VAT). Prowadzenie ewidencji nie jest natomiast wymagane w przypadku podatników prowadzących działalność w zakresie handlu samochodami w odniesieniu do tych pojazdów, które są przeznaczone wyłącznie do odsprzedaży (art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym warunek prowadzenia działalności w zakresie handlu pojazdami jest niewątpliwie spełniony. Ponadto wyklucza Pan możliwość wykorzystania samochodów do celów prywatnych. Będzie Pan przyjmował samochody na stan jako towary handlowe. Wszystkie nabywane samochody będą przeznaczone do odsprzedaży od momentu przyjęcia na magazyn. Powyższe oznacza, że będzie Pan uprawniony do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych i pozostałych wydatków z nimi związanych (tj. paliwo, materiały eksploatacyjne) bez prowadzenia ewidencji ich przebiegu oraz złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach na formularzu VAT-26.

W sytuacji gdyby uzyskano odpowiedź negatywną na pytanie nr 1, to Przedsiębiorca stoi na stanowisku, iż w przypadku odsprzedaży samochodów osobowych, dla których złożona została (z wypełnieniem przesłanek z art. 86a ust. 12 ustawy o VAT) informacja VAT-26 będzie miał możliwość dokonania pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu tych samochodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy,

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca zapewnił zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno, tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) oraz niezaistnienia przesłanego negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zasady odliczania i rozliczania na gruncie podatku od towarów i usług wydatków dotyczących pojazdów samochodowych zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy,

w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy

przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy,

do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy,

przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy,

pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1) sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2) konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy,

warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1) przeznaczonych wyłącznie do:

a) odprzedaży,

b) sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c) oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2) w odniesieniu do których:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Użycie wyrazu „wyłącznie” w art. 86a ust. 5 ustawy, wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów (np. użytek prywatny, jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do odprzedaży, ale jest wykorzystywany przez podatnika także do innych celów, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji.

Z art. 86a ust. 6 ustawy wynika, że

ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W świetle art. 86a ust. 12 ustawy

podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy

w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od pierwszego dnia miesiąca, w którym podatnik złoży tę informację.

Stosownie do art. 86a ust. 15 ustawy,

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

Należy wskazać, że składana informacja ma charakter sformalizowany, a jej wzór – w postaci druku VAT-26 – został określony przez Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w rozporządzeniu z dnia 28 września 2021 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2021 r. poz. 1790 ze zm.).

Pana wątpliwości dotyczą prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych i pozostałych wydatków z nimi związanych (tj. paliwo, materiały eksploatacyjne) bez prowadzenia ewidencji ich przebiegu oraz złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach na formularzu VAT-26.

Odnosząc się do Pana wątpliwości zauważyć należy, że powołany wyżej przepis art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy wprowadza ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego do 50% w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do „użytku mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Mając na uwadze treść cytowanych przepisów należy stwierdzić, że z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia w pełnej wysokości kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Jednakże w art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

I tak, zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy ma zastosowanie, jeżeli odprzedaż tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że jednym z przedmiotów Pana działalności jest sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek. Zamierza Pan nabywać samochody osobowe w celu ich odsprzedaży. Samochody będą wykorzystywane tylko i wyłącznie do celów związanych z ich sprzedażą. Wyklucza Pan możliwość wykorzystania samochodów do celów prywatnych. Będzie Pan przyjmował samochody na stan jako towary handlowe. Wszystkie nabywane samochody będą przeznaczone do odsprzedaży od momentu przyjęcia na magazyn.

Zatem w analizowanej sprawie z uwagi na fakt, że przedmiotem wniosku są samochody osobowe użytkowane wyłącznie do działalności polegającej na ich odprzedaży (co stanowi przedmiot Pana działalności) oraz – jak wskazał Pan we wniosku – nie służą one celom prywatnym ani też służbowym, to zastosowanie znajdzie przepis art. 86a ust. 4 pkt 1 w zw. z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy. Wobec tego – biorąc pod uwagę fakt, że czynności do jakich wykorzystywane będą samochody osobowe będą czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT – będzie Panu przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu samochodów osobowych i pozostałych wydatków z nimi związanych (tj. paliwo, materiały eksploatacyjne), o ile nie zaistnieją wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy. W konsekwencji nie będzie Pan miał obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu ww. pojazdów ani też złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach na formularzu VAT-26.

Podsumowując, będzie Pan miał prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego zawartego w fakturach zakupu samochodów osobowych i pozostałych wydatków z nimi związanych (tj. paliwo, materiały eksploatacyjne) użytkowanych wyłącznie do działalności polegającej na ich odprzedaży bez obowiązku prowadzenia ewidencji ich przebiegu oraz bez konieczności złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach na formularzu VAT-26.

Dodatkowe informacje

Z uwagi na to, że Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznano za prawidłowe odpowiedź na pytanie nr 2 jest bezprzedmiotowa.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).