Uznanie zbywanych w ramach aportu składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa podlegającą wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 06.11.2020, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.320.2020.1.ŁN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Uznanie zbywanych w ramach aportu składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa podlegającą wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2020 r. (data wpływu 7 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanych w ramach aportu składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa podlegającą wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanych w ramach aportu składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa podlegającą wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Spółka (dalej: Wnioskodawca) jest spółką kapitałową z siedzibą w () [UE] . Wnioskodawca jest () rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium (). Ponadto Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT na terytorium Polski.

Wnioskodawca jest częścią międzynarodowej grupy kapitałowej produkującej i sprzedającej samochody oraz części zamienne i akcesoria do nich (dalej: Grupa) znanej globalnej marki samochodowej (). Wnioskodawca jest głównym dystrybutorem samochodów () w Europie, w tym w Polsce. Działalność Wnioskodawcy w Polsce obejmuje m.in. sprzedaż samochodów osobowych, części zamiennych, akcesoriów samochodowych, samochodowych płynów eksploatacyjnych, kosmetyków samochodowych oraz środków czystości na terytorium kraju (dalej: Sprzedaż Samochodów).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w Polsce za pośrednictwem oddziału, funkcjonującego na podstawie przepisów ustawy z 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dawniej Rozdziału 6 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej) (dalej: Oddział). Oddział wpisany jest do Krajowego Rejestru Sądowego.

Model biznesowy działalności Wnioskodawcy w Polsce jest oparty na Sprzedaży Samochodów poprzez Oddział do sieci niezależnych przedsiębiorców, stanowiących autoryzowanych sieć dealerską oraz autoryzowane stacje obsługi w Polsce (dalej: Dealerzy). Oznacza to, że Wnioskodawca/Oddział Sprzedaje Samochody do Dealerów, a Dealerzy odsprzedają je dalej swoim klientom, tj. ostatecznym odbiorcom Samochodów (dalej: Klienci). Oprócz Sprzedaży Samochodów, Wnioskodawca świadczy także usługi z nią powiązane na rzecz Dealerów (dalej: Usługi Wsparcia). Usługi Wsparcia obejmują przede wszystkim usługi marketingowe, konsultingowe, gwarancyjne, czy szkoleniowe dla Dealerów.

Grupa rozpoczęła zmianę modelu prowadzonej działalności gospodarczej w Polsce. W jej wyniku, Wnioskodawca zamierza wnieść do spółki kapitałowej z siedzibą w Polsce (dalej: Spółka) wkład niepieniężny (dalej: Aport) w postaci całości majątku Oddziału, który obecnie dedykowany jest do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę w Polsce (dalej całość tego majątku Oddziału jako ZCP).

Spółka, do której wniesiony będzie Aport, jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) na terytorium Polski.

Po to, aby umożliwić wyposażenie Spółki w ZCP dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego Spółki poprzez ustanowienie nowych udziałów. W wyniku podwyższenia kapitału zakładowego Spółki, Wnioskodawca obejmie nowoutworzone udziały w zamian za wniesienie Aportu do Spółki w postaci ZCP. Podwyższenie kapitału zakładowego Spółki nastąpi na podstawie przepisów ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 505 ze zm.).

Po wniesieniu Aportu do Spółki, Wnioskodawca nie będzie co do zasady prowadzić działalności gospodarczej w Polsce w zakresie prowadzonym obecnie w ramach Oddziału, tj. działalności w zakresie Sprzedaży Samochodów ani świadczenia Usług Wsparcia w Polsce. Założeniem restrukturyzacji jest to, że całość działalności prowadzonej obecnie przez Oddział zostanie przeniesiona na skutek Aportu ZCP do Spółki. Spółka przejmie całość ZCP - tj. cały majątek Oddziału, jak również wszelkie prawa i obowiązku Wnioskodawcy w zakresie, w jakim związane są z działalnością Oddziału. W szczególności Spółka stanie się stroną wszelkich umów zawartych przez Wnioskodawcę w związku z dotychczasową działalnością Oddziału w Polsce (z zastrzeżeniem uzyskania niezbędnych zgód osób trzecich oraz sytuacji, gdzie z mocy prawa Spółka nie będzie mogła dokonać po Aporcie rozliczeń operacji wynikających ze wcześniejszej działalności Oddziału).

Spółka będzie wykorzystywać ZCP (przedmiot Aportu) do wykonywania czynności opodatkowanych VAT na terytorium Polski. Spółka będzie również wykorzystywała nabyte ZCP do działalności opodatkowanej podatkiem od osób prawnych (dalej: CIT) w Polsce.

Składniki majątkowe Oddziału wnoszone do Spółki (ZCP)

Oddział, na moment Aportu - ZPC, obejmuje bowiem w szczególności:

Środki trwałe wykorzystywane do Sprzedaży Samochodów oraz świadczenia Usług Wsparcia w tym m.in. inwestycje w obcych środkach trwałych, komputery i sprzęt elektroniczny, wyposażenie i meble biurowe, samochody służbowe, środki trwałe w budowie i zaliczki na środki trwałe;
Zapasy pojazdów, akcesoriów, części zamiennych, środki pieniężne na rachunkach bankowych;
Należności, tj. w szczególności wierzytelności o zapłatę wynagrodzenia z tytułu Sprzedaży Samochodów i świadczenia Usług Wsparcia dla Dealerów;
Umowy przychodowe oraz kosztowe, tj. w szczególności: umowy najmu, umowy z pracownikami i współpracownikami Oddziału jak również powiązane z nimi dokumenty takie jak m.in. regulaminy pracy, regulaminy wynagradzania i premiowania, umowy z agencjami pracy tymczasowej/agencjami outsourcingowymi, umowy dealerskie (), umowy serwisowe (), umowy o wsparciu sprzedaży, umowy dotyczące Programu (), umowy brokerskie, umowy o usługi audytorskie, umowy o zakup usług doradztwa, usług tłumaczeniowych, umowy szkoleniowe, umowy o współpracę, umowy dotyczące obsługi kadrowej, umowy dotyczące obsługi parku samochodowego, umowy o nabycie usług marketingowych, reklamowych oraz PR, umowy dotyczących realizacji konkursów przez podmioty trzecie, umowy o zachowaniu poufności, umowy dotyczących ustanowienia zabezpieczeń przez Dealerów, umowy z bankami i innymi instytucjami finansowymi czy umowy związane z posiadanymi rachunkami bankowymi;
Zobowiązania wynikające z powyższych umów, w tym zobowiązania dotyczące gwarancji i rękojmi na samochody, części i akcesoria czy zobowiązania do wypłaty Dealerom bonusów i rabatów;
Wartości niematerialne przypisane do Oddziału, know-how i tajemnice przedsiębiorstwa.

Wszystkie ww. składniki Oddziału są organizacyjnie i funkcjonalnie powiązane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy dedykowanej rynkowi polskiemu. W szczególności, poszczególne elementy Oddziału wzajemnie się uzupełniają i tworzą całość organizacyjną i funkcjonalną, która umożliwia realizację celów gospodarczych związanych ze Sprzedażą Samochodów w Polsce. Są one również wyodrębnione w księgach Wnioskodawcy w sposób pozwalający na sporządzenie sprawozdania finansowego Oddziału. Wszystkie one będą składnikami ZCP wnoszonego w ramach Aportu do Spółki.

Przedmiot Aportu

Jednocześnie, w kontekście wymogów przewidzianych właściwymi przepisami prawa oraz ograniczeń umownych, Wnioskodawca wyjaśnia, że jego intencją jest, aby na Spółkę przeszły wszystkie zobowiązania związane z ZCP. Zgodnie z art. 519 § 2 Kodeksu Cywilnego do przejęcia długu przez osobę trzecią niezbędne jest zawarcie umowy między wierzycielem a podmiotem przejmującym dług (za zgodą dłużnika, którego dług jest przejmowany) lub umowy pomiędzy dłużnikiem a podmiotem przejmującym dług za zgodą wierzyciela. W związku z powyższym, nie można wykluczyć, że część zobowiązań związanych z ZCP, nie zostanie przeniesiona na Spółkę w związku z brakiem wymaganej na takie przeniesienie zgody wierzycieli. Jednocześnie Spółka może zostać zobowiązana (wobec Wnioskodawcy) do zaspokajania zobowiązań cywilnoprawnych Wnioskodawcy w stosunku do osób trzecich związanych z przeniesionym Aportem.

Po wniesieniu Aportu do Spółki, Wnioskodawca nie będzie prowadził działalności w Polsce związanej ze Sprzedażą Samochodów. Przedmiotem Aportu będą bowiem, jak wskazano powyżej, wszelkie istotne i możliwe do przeniesienia składniki materialne i niematerialne wykorzystywane obecnie przez Oddział Wnioskodawcy w dotychczas prowadzonej działalności. Z perspektywy finansowej, organizacyjnej i funkcjonalnej restrukturyzacji jej założeniem jest przeniesienie całości przedsiębiorstwa Oddziału, które w ramach struktury Wnioskodawcy stanowi ZCP. Nawet jeśli jakieś składniki związane z działalnością Oddziału nie zostaną przeniesione w ramach Aportu, to nie będzie to miało wpływu na związki funkcjonalne pomiędzy przenoszonymi składnikami majątku i możliwość prowadzenia przy pomocy tych składników działalności w Spółce. Innymi słowy, składniki majątku, które ewentualnie będą mogły pozostać u Wnioskodawcy, nie będą istotne z perspektywy możliwości prowadzenia działalności Spółki w Polsce przy pomocy zespołu składników składających się na ZCP będący przedmiotem Aportu.

Jednocześnie, Wnioskodawca zwraca uwagę, że Aport ZCP jak również niniejszy wniosek nie są złożone w celu obejścia prawa podatkowego lub unikania opodatkowania. Zostaną one przeprowadzone z powodów biznesowych. Grupa podjęła decyzję na poziomie europejskim o dokonanie restrukturyzacji. Mianowicie, Grupa pragnie skoncentrować swoją działalność w poszczególnych krajach w lokalnie działających spółkach. Pozwoli to osiągnąć zakładane cele gospodarcze i inwestycyjne oraz poprawi pozycję marki () na rynku Polskim z silnie działającą konkurencją ze strony innych międzynarodowych koncernów motoryzacyjnych.

Restrukturyzacja działalności Wnioskodawcy w Polsce wynika z okoliczności gospodarczych. Dość niepewna sytuacja rynkowa związana z epidemią Covid-19 skłania przedsiębiorców zagranicznych działających w Polsce do ograniczania ryzyk związanych z prowadzoną działalności gospodarczą. W wyniku planowanej zmiany modelu biznesowego dojdzie do dywersyfikacji ryzyka dotychczasowej działalności Wnioskodawcy prowadzonej w Polsce poprzez Oddział w ten sposób, że po Aporcie Spółka będzie odpowiedzialna za wszelkie skutki związane z działalnością gospodarczą prowadzoną w Polsce, a od tej odpowiedzialności uwolni się Wnioskodawca. Ponieważ Spółka jest odrębnym od Wnioskodawcy podmiotem, pozwoli to na ograniczenie potencjalnych roszczeń cywilnoprawnych jedynie do majątku Spółki przy jednoczesnym wyłączeniu odpowiedzialności Wnioskodawcy. Wnioskodawca zaś pozostanie udziałowcem Spółki wykonującym swoje prawa w stosunku do Spółki wynikające z posiadanych udziałów.

Ponadto, zmiana struktury prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej uporządkuje model prowadzenia działalności Wnioskodawcy na rynku europejskim i znacząco usprawni proces zarządzania. Z punktu widzenia Wnioskodawcy reorganizacja pozwoli m.in. na skonsolidowanie całego procesu decyzyjnego w zakresie polskiego rynku w jednym podmiocie, co pozwoli na szybsze i łatwiejsze reagowanie na dynamiczne zmiany zachodzące na rynku polskim. W konsekwencji Wnioskodawca prowadząc działalność w zakresie Sprzedaży Samochodów w Polsce za pośrednictwem Spółki, skuteczniej będzie mógł konkurować z innymi producentami samochodów działającymi w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zbycie przez Wnioskodawcę ZCP w ramach Aportu do Spółki nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie w ramach Aportu do Spółki ZCP, w zakresie w jakim będzie stanowił przedmiot Aportu, będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (ZCP). Przepisy art. 6 Ustawy o VAT stanowią katalog określonych czynności, w stosunku do których wyłączone jest stosowanie Ustawy o VAT.

Ustawodawca określając katalog czynności niepodlegających Ustawie o VAT, nie zdefiniował pojęcia transakcji zbycia. Dokonując interpretacji ww. przepisu należy uwzględnić zakres przedmiotowy Ustawy o VAT i w konsekwencji pojęciu transakcji zbycia, przypisać podobne znaczenie do pojęcia dostawy towarów. Transakcja zbycia w rozumieniu art. 6 ust. 1 Ustawy o VAT obejmuje więc wszelkie czynności skutkujące w świetle obowiązujących przepisów przeniesieniem własności przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Nie ma znaczenia forma dokonanej czynności, a jej efekt końcowy. Podatkowi nie będą podlegać m.in. sprzedaż, aport, zamiana, podział przez wydzielenie - jeżeli tylko przedmiotem tejże czynności będzie przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Analogiczne stanowisko prezentują:

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 7 lutego 2008 r., III SA/Wa 934/07 wskazał: (...) nie budzi wątpliwości, że przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. podział dokonywany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie), powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest ich końcowy efekt - przeniesienie własności. Reasumując, podział spółki przez wydzielenie jest transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 ust. 1 u.p.t.u;
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 sierpnia 2016 r., sygn. IBPP3/443-338/16-1/JP wskazała: Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, podział przedsiębiorcy czy wniesienie aportowe. Dodatkowo należy zauważyć, że dyrektywa z 28 listopada 2006 r., 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w art. 19 w angielskiej wersji językowej zawiera w tym zakresie wyrażenie transfer as a contribution, a niemiecka Einbringung, które uzasadniałoby szerokie rozumienie terminu "transakcja zbycia". Zatem przyjąć należy, że termin "transakcja zbycia" obejmuje również swoim zakresem przedmiotowym przeniesienie majątku spółki dzielonej w trybie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. (podział przez wydzielenie) na spółkę przejmującą nowo zawiązaną lub już istniejącą.;
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 7 października 2015 r., sygn. IPPP2/4512-710/15-2/JO wskazała: Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej;
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 14 lipca 2009 r., sygn. IBPP1/443-407/09/BM wskazał: (...) zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności w ramach których, następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT przez ZCP należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Winny być zatem spełnione łącznie trzy warunki, aby można było uznać, że mamy do czynienia ze ZCP:

zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) musi być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie; o wyodrębnieniu finansowym może świadczyć nie tylko samodzielne sporządzanie bilansu przez ZCP, ale każde wyodrębnienie, na podstawie którego możemy poznać sytuację finansową części przedsiębiorstwa, które będzie przedmiotem zbycia,
wyodrębnione składniki muszą być przeznaczone do realizacji określonych zadań (funkcji) gospodarczych,
po wyodrębnieniu część przedsiębiorstwa musi być niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym te zadania.

Wyodrębnienie organizacyjne

Przez wyodrębnienie organizacyjne rozumiemy sytuację, w której ZCP stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. Powyższy pogląd potwierdzono m.in. w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 maja 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.279.2020.1.MO w której to stwierdzono, że Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące "część przedsiębiorstwa" powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w "istniejącym przedsiębiorstwie", a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 maja 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.86.2020.4.JO, w której podatnik przedstawił, że Wyodrębnienie organizacyjne oznacza zazwyczaj wyodrębnienie części działalności przedsiębiorstwa w strukturze organizacyjnej całego podmiotu. W odniesieniu do tej przesłanki przyjmuje się, że jest ona spełniona, jeżeli konkretny zespół składników jest pewną całością organizacyjnie wyodrębnioną w strukturze danego przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze, a organ na podstawie art. 14c § 1 odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 lutego 2018 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.877.2017.2.DM;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 marca 2018 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.91.2018.1.JN;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej i z 6 grudnia 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.505.2017.1.AW.

Mając to na uwadze, Oddział jest wyodrębniony formalnie w jego strukturze. Do Oddziału w Polsce przypisane są odrębne składniki majątkowe i prawa niemajątkowe, tj. wierzytelności i zobowiązania. W szczególności, do Oddziału przypisani są dedykowani pracownicy, czy umowy jakie Oddział posiada z Dealerami. Oddziałem kierują odpowiednio przypisani dyrektorzy, którzy odpowiedzialni są za wykonywanie zadań przez Oddział w Polsce. Majątek tego Oddziału będący przedmiotem Aportu (tj. ZCP) będzie zatem wyodrębniony organizacyjnie.

Wyodrębnienie finansowe

Kolejnym z analizowanych kryteriów jest kryterium wyodrębnienia finansowego. Sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa musi pozwalać na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP, a ściślej do realizowanych przez nią zadań gospodarczych. Natomiast, wyodrębnienie finansowe nie oznacza pełnej, całkowitej samodzielności finansowej, która odnosi się do całego przedsiębiorstwa.

Takie rozumienie podzielają organy podatkowe, w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych, m.in. w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 maja 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.86.2020.4.JÓ w której podatnik przedstawił, że Warunkiem istnienia odrębności finansowej ZCP jest możliwość przypisania do niego określonych kosztów, przychodów, należności i zobowiązań. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku samodzielnego finansowo zakładu lub oddziału osoby prawnej. W orzecznictwie podkreśla się, że wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać pełnej samodzielności finansowej, lecz sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP., a organ na podstawie art. 14c § 1 odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 listopada 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.266.2017.3.AW, w której organ przedstawił, że Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 września 2017 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.154.2017.1 JP;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 lipca 2017 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.331.2017.1 .MWJ.

Majątek tego Oddziału będący przedmiotem Aportu (tj. ZCP) jest wyodrębniony finansowo w księgach Wnioskodawcy w sposób wskazany w tych interpretacjach.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Trzecim kryterium wyodrębnienia ZCP jest wyodrębnienie funkcjonalne, czyli przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Takie rozumienie wyodrębnienia funkcjonalnego zostało potwierdzone m.in. w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 maja 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.86.2020.4.JO w której podatnik przedstawił, że ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za ZCP, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa., a organ na podstawie art. 14c § 1 odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.197.2020.1.MGO, gdzie organ stwierdził, że Jak wynika bowiem z treści wniosku dysponując własnymi składnikami majątkowymi (w tym przydzielonymi aktywami) "D. A." może samodzielnie realizować swoje zadania gospodarcze. Nie jest to bowiem suma składników, przy pomocy których prowadzona jest działalność, lecz zorganizowany zespół tych składników przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 grudnia 2017 sygn. 0114-KDIP1-3.4012.413.2017.1.KC.

Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa sprowadza się w zasadzie do ustalenia, czy jako pewna odrębna całość jest ona w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku już od momentu jej wyodrębnienia (co potwierdzono m.in. w: interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 października 2013 r., sygn. IPPB5/423-542/13-2/MK).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Oddział spełnia kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego. Wnioskodawca przeznaczył Oddział do pełnienia funkcji głównego dystrybutora samochodów osobowych () w Polsce. Dodatkowo, przypisane do Oddziału składniki majątkowe są wystarczające do prowadzenia działalności w Polsce i umożliwiają samodzielną realizację tego zadania. W ramach Aportu całość tego majątku (ZCP) zostanie przeniesiona do Spółki w sposób pozwalający jej na kontynuowanie tej działalności.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy wskazany w opisie zdarzenia przyszłego zespół składników materialnych i niematerialnych, składający się na Oddział, stanowi ZCP określony w przepisie art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT ponieważ:

przedmiot Aportu (ZCP) będzie obejmował zespół wszystkich składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań przeznaczonych do realizacji działalności gospodarczej w zakresie Sprzedaży Samochodów i świadczeniem Usług Wsparcia w Polsce objętych definicją ZCP z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, w szczególności elementy wskazane w części B opisu zdarzenia przyszłego;
wszystkie składniki majątku będące przedmiotem Aportu są organizacyjnie powiązane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W szczególności, poszczególne elementy Oddziału wzajemnie się uzupełniają i tworzą całość organizacyjną, która umożliwia realizację celów gospodarczych związanych ze Sprzedażą Samochodów i świadczeniem Usług Wsparcia w Polsce w oparciu o ZCP po Aporcie;
wszystkie składniki majątku będące przedmiotem Aportu (ZCP) są funkcjonalnie powiązane, w taki sposób, że umożliwiają one realizowanie zadań gospodarczych w zakresie Sprzedaży Samochodów i świadczeniem Usług Wsparcia w Polsce;
przedmiot Aportu (ZCP) jest przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Przedmiot Aportu jest także obecnie aktywnie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do prowadzenia takiej działalności;
składniki majątku mające być przedmiotem Aportu stanowią ZCP który może funkcjonować jako samodzielny podmiot gospodarczy;
Spółka będzie kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną obecnie przez Wnioskodawcę przy pomocy składników majątku stanowiących przedmiot Aportu (ZCP).

Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy zbycie przez Wnioskodawcę w ramach Aportu do Spółki Oddziału Wnioskodawcy, będzie wyłączone z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Towarami natomiast są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Jednocześnie, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie transakcji zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową. Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. Jeśli nabywca majątku nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady, nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem fakt wyłączenia niektórych składników z transakcji sprzedaży może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ważne by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Natomiast kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2019 r. poz. 1079 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni z państw członkowskich mogą tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pojęcie oddział zdefiniowane zostało w art. 3 pkt 4 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą (art. 15 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych).

W myśl art. 19 pkt 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów oddział w Polsce.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie dysponuje możliwością prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, a prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych regulacji prawnych, podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. Oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią, a tym samym nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług.

Pogląd ten jest zgodny z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 23 marca 2006 r. w sprawie FCE Bank, sygn. C-210/04, Trybunał stwierdził, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki (będącej nierezydentem), do której należy () pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Tak więc spółkę oraz jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, spółka kapitałowa z siedzibą w (), zarejestrowany, czynny podatnik VAT na terytorium Polski, jest częścią międzynarodowej grupy kapitałowej produkującej i sprzedającej samochody oraz części zamienne i akcesoria do nich znanej globalnej marki samochodowej (). Wnioskodawca jest głównym dystrybutorem samochodów () w Europie, w tym w Polsce. Działalność Wnioskodawcy w Polsce obejmuje m.in. sprzedaż samochodów osobowych, części zamiennych, akcesoriów samochodowych, samochodowych płynów eksploatacyjnych, kosmetyków samochodowych oraz środków czystości na terytorium kraju. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w Polsce za pośrednictwem oddziału. Oddział wpisany jest do Krajowego Rejestru Sądowego. Model biznesowy działalności Wnioskodawcy w Polsce jest oparty na Sprzedaży Samochodów poprzez Oddział do sieci niezależnych przedsiębiorców, stanowiących autoryzowanych sieć dealerską oraz autoryzowane stacje obsługi w Polsce. Oznacza to, że Wnioskodawca/Oddział Sprzedaje Samochody do Dealerów, a Dealerzy odsprzedają je dalej swoim klientom, tj. ostatecznym odbiorcom Samochodów. Oprócz Sprzedaży Samochodów, Wnioskodawca świadczy także usługi z nią powiązane na rzecz Dealerów. Usługi Wsparcia obejmują przede wszystkim usługi marketingowe, konsultingowe, gwarancyjne, czy szkoleniowe dla Dealerów. Grupa rozpoczęła zmianę modelu prowadzonej działalności gospodarczej w Polsce. W jej wyniku, Wnioskodawca zamierza wnieść do spółki kapitałowej z siedzibą w Polsce wkład niepieniężny w postaci całości majątku Oddziału, który obecnie dedykowany jest do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę w Polsce. Spółka, do której wniesiony będzie Aport, jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług na terytorium Polski. Aby umożliwić wyposażenie Spółki w ZCP dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego Spółki poprzez ustanowienie nowych udziałów. W wyniku podwyższenia kapitału zakładowego Spółki, Wnioskodawca obejmie nowoutworzone udziały w zamian za wniesienie Aportu do Spółki w postaci ZCP. Po wniesieniu Aportu do Spółki, Wnioskodawca nie będzie co do zasady prowadzić działalności gospodarczej w Polsce w zakresie prowadzonym obecnie w ramach Oddziału, tj. działalności w zakresie Sprzedaży Samochodów ani świadczenia Usług Wsparcia w Polsce. Założeniem restrukturyzacji jest to, że całość działalności prowadzonej obecnie przez Oddział zostanie przeniesiona na skutek Aportu ZCP do Spółki. Spółka przejmie całość ZCP - tj. cały majątek Oddziału, jak również wszelkie prawa i obowiązku Wnioskodawcy w zakresie, w jakim związane są z działalnością Oddziału. W szczególności Spółka stanie się stroną wszelkich umów zawartych przez Wnioskodawcę w związku z dotychczasową działalnością Oddziału w Polsce (z zastrzeżeniem uzyskania niezbędnych zgód osób trzecich oraz sytuacji, gdzie z mocy prawa Spółka nie będzie mogła dokonać po Aporcie rozliczeń operacji wynikających ze wcześniejszej działalności Oddziału). Spółka będzie wykorzystywać ZCP (przedmiot Aportu) do wykonywania czynności opodatkowanych VAT na terytorium Polski. Spółka będzie również wykorzystywała nabyte ZCP do działalności opodatkowanej podatkiem od osób prawnych w Polsce.

Stanowiąca przedmiot Aportu ZCP obejmuje zespół składników majątkowych materialnych oraz niematerialnych niezbędny do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie Sprzedaży Samochodów oraz świadczenia Usług Wsparcia w Polsce. Oddział jest bowiem obecnie wyodrębniony w strukturze Wnioskodawcy na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Wyodrębnienie to będzie miało również miejsce na datę Aportu. Oddział, a co za tym idzie ZCP obejmuje całość przedsiębiorstwa niezbędnego do prowadzenia działalności w zakresie Sprzedaży Samochodów i świadczenia Usług Wsparcia na rzecz Dealerów. Oddział, na moment Aportu - ZPC, obejmuje w szczególności: środki trwałe wykorzystywane do Sprzedaży Samochodów oraz świadczenia Usług Wsparcia w tym m.in. inwestycje w obcych środkach trwałych, komputery i sprzęt elektroniczny, wyposażenie i meble biurowe, samochody służbowe, środki trwałe w budowie i zaliczki na środki trwałe; zapasy pojazdów, akcesoriów, części zamiennych, środki pieniężne na rachunkach bankowych; należności, tj. w szczególności wierzytelności o zapłatę wynagrodzenia z tytułu Sprzedaży Samochodów i świadczenia Usług Wsparcia dla Dealerów; umowy przychodowe oraz kosztowe, tj. w szczególności: umowy najmu, umowy z pracownikami i współpracownikami Oddziału jak również powiązane z nimi dokumenty takie jak m.in. regulaminy pracy, regulaminy wynagradzania i premiowania, umowy z agencjami pracy tymczasowej/agencjami outsourcingowymi, umowy dealerskie (), umowy serwisowe (), umowy o wsparciu sprzedaży, umowy dotyczące Programu (), umowy brokerskie, umowy o usługi audytorskie, umowy o zakup usług doradztwa, usług tłumaczeniowych, umowy szkoleniowe, umowy o współpracę, umowy dotyczące obsługi kadrowej, umowy dotyczące obsługi parku samochodowego, umowy o nabycie usług marketingowych, reklamowych oraz PR, umowy dotyczących realizacji konkursów przez podmioty trzecie, umowy o zachowaniu poufności, umowy dotyczących ustanowienia zabezpieczeń przez Dealerów, umowy z bankami i innymi instytucjami finansowymi czy umowy związane z posiadanymi rachunkami bankowymi; zobowiązania wynikające z powyższych umów, w tym zobowiązania dotyczące gwarancji i rękojmi na samochody, części i akcesoria czy zobowiązania do wypłaty Dealerom bonusów i rabatów; wartości niematerialne przypisane do Oddziału, know-how i tajemnice przedsiębiorstwa. Wszystkie ww. składniki Oddziału są organizacyjnie i funkcjonalnie powiązane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy dedykowanej rynkowi polskiemu. W szczególności, poszczególne elementy Oddziału wzajemnie się uzupełniają i tworzą całość organizacyjną i funkcjonalną, która umożliwia realizację celów gospodarczych związanych ze Sprzedażą Samochodów w Polsce. Są one również wyodrębnione w księgach Wnioskodawcy w sposób pozwalający na sporządzenie sprawozdania finansowego Oddziału. Wszystkie one będą składnikami ZCP wnoszonego w ramach Aportu do Spółki.

Wnioskodawca przewiduje, że przedmiotem Aportu będzie ZCP obejmujący wszystkie składniki materialne i niematerialne funkcjonalnie związane i przeznaczone do prowadzenia działalności w zakresie Sprzedaży Samochodów i świadczenia Usług Wsparcia w Polsce. Majątek przenoszony w ramach Aportu będzie organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie powiązany w sposób umożliwiający Spółce prowadzenie działalności w zakresie tożsamym do działalności Wnioskodawcy na rynku polskim. Jednocześnie, w kontekście wymogów przewidzianych właściwymi przepisami prawa oraz ograniczeń umownych, intencją Wnioskodawcy jest, aby na Spółkę przeszły wszystkie zobowiązania związane z ZCP. Nie można wykluczyć, że część zobowiązań związanych z ZCP, nie zostanie przeniesiona na Spółkę w związku z brakiem wymaganej na takie przeniesienie zgody wierzycieli. Jednocześnie Spółka może zostać zobowiązana (wobec Wnioskodawcy) do zaspokajania zobowiązań cywilnoprawnych Wnioskodawcy w stosunku do osób trzecich związanych z przeniesionym Aportem. Po wniesieniu Aportu do Spółki, Wnioskodawca nie będzie prowadził działalności w Polsce związanej ze Sprzedażą Samochodów. Przedmiotem Aportu będą bowiem wszelkie istotne i możliwe do przeniesienia składniki materialne i niematerialne wykorzystywane obecnie przez Oddział Wnioskodawcy w dotychczas prowadzonej działalności. Z perspektywy finansowej, organizacyjnej i funkcjonalnej restrukturyzacji jej założeniem jest przeniesienie całości przedsiębiorstwa Oddziału, które w ramach struktury Wnioskodawcy stanowi ZCP. Nawet jeśli jakieś składniki związane z działalnością Oddziału nie zostaną przeniesione w ramach Aportu, to nie będzie to miało wpływu na związki funkcjonalne pomiędzy przenoszonymi składnikami majątku i możliwość prowadzenia przy pomocy tych składników działalności w Spółce. Innymi słowy, składniki majątku, które ewentualnie będą mogły pozostać u Wnioskodawcy, nie będą istotne z perspektywy możliwości prowadzenia działalności Spółki w Polsce przy pomocy zespołu składników składających się na ZCP będący przedmiotem Aportu.

Restrukturyzacja działalności Wnioskodawcy w Polsce wynika z okoliczności gospodarczych. W wyniku planowanej zmiany modelu biznesowego dojdzie do dywersyfikacji ryzyka dotychczasowej działalności Wnioskodawcy prowadzonej w Polsce poprzez Oddział w ten sposób, że po Aporcie Spółka będzie odpowiedzialna za wszelkie skutki związane z działalnością gospodarczą prowadzoną w Polsce, a od tej odpowiedzialności uwolni się Wnioskodawca. Ponieważ Spółka jest odrębnym od Wnioskodawcy podmiotem, pozwoli to na ograniczenie potencjalnych roszczeń cywilnoprawnych jedynie do majątku Spółki przy jednoczesnym wyłączeniu odpowiedzialności Wnioskodawcy. Wnioskodawca zaś pozostanie udziałowcem Spółki wykonującym swoje prawa w stosunku do Spółki wynikające z posiadanych udziałów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy zespół składników Oddziału wnoszonych aportem do nowoutworzonej spółki będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a tym samym będzie podlegać wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy uznać, że ogół składników materialnych i niematerialnych Wnioskodawcy związany z prowadzoną działalnością w zakresie Sprzedaży Samochodów i świadczenia Usług Wsparcia w Polsce będących Oddziałem Wnioskodawcy stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Z opisu sprawy wynika, że przedmiot Aportu do Spółki obejmuje wszystkie składniki materialne i niematerialne funkcjonalnie związane i przeznaczone do prowadzenia działalności w zakresie Sprzedaży Samochodów i świadczenia Usług Wsparcia w Polsce. Jest to majątek składający się zarówno ze składników materialnych (w tym środków trwałych wykorzystywanych do Sprzedaży Samochodów i świadczenia Usług Wsparcia oraz zapasów pojazdów), jak i niematerialnych (w tym zobowiązań, należności, umów przychodowych oraz kosztowych oraz know-how i tajemnic przedsiębiorstwa), które są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby jednostki organizacyjnej, do której przynależą, tj. w analizowanym przypadku Oddziału Wnioskodawcy. Składniki te, jak wynika z wniosku, w sensie funkcjonalnym, finansowym oraz organizacyjnym stanowią zespół służący realizacji określonych zadań gospodarczych, który może stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Oddział jest bowiem obecnie wyodrębniony w strukturze Wnioskodawcy na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Wyodrębnienie to będzie miało również miejsce na datę Aportu. Przedmiotem Aportu będą bowiem wszelkie istotne i możliwe do przeniesienia składniki materialne i niematerialne wykorzystywane obecnie przez Oddział Wnioskodawcy w dotychczas prowadzonej działalności. Jednocześnie, co istotne, majątek przenoszony w ramach Aportu będzie organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie powiązany w sposób umożliwiający Spółce prowadzenie działalności w zakresie tożsamym do działalności Wnioskodawcy na rynku polskim.

W konsekwencji, skoro majątek przenoszony w ramach Aportu będzie organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie powiązany w sposób umożliwiający Spółce prowadzenie działalności w zakresie tożsamym do działalności Wnioskodawcy na rynku polskim i Spółka będzie kontynuowała działalność w oparciu o składniki materialne i niematerialne wykorzystywane obecnie przez Oddział Wnioskodawcy w dotychczas prowadzonej działalności, przedmiotem transakcji zbycia (wniesienia aportu) realizowanej przez Wnioskodawcę będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Zatem, transakcja zbycia przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa w ramach aportu do Spółki nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie