Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług należy rozumieć, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do własności niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodne z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Wskazać jednak należy, że ustawa o VAT nie ma bezwzględnego zakresu obowiązywania. Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Z powyższego wynika więc, że z uwagi na zawarte w art. 6 ustawy o VAT wyłączenia, pomimo tego, że dane czynności można zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów albo odpłatne świadczenie usług, nie podlegają one opodatkowaniu VAT.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy interpretować w sposób zbliżony do pojęcia „dostawa towaru”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu), itp. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Doktryna prawa podatkowego i sądy administracyjne stoją na stanowisku, że w odniesieniu do pojęcia przedsiębiorstwa występującego w ustawie o VAT należy odwoływać się do definicji legalnej wynikającej z art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1306 z późn. zm., dalej jako „Kodeks cywilny”).

Zgodnie z art. 55 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmującym w szczególności:

  1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

  2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, maszyn, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

 3) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

 4) koncesje, licencje i zezwolenia,

 5) patenty i inne prawa własności przemysłowej,

 6) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

 7) tajemnice przedsiębiorstw,

 8) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Powyższe określenie przedsiębiorstwa oderwane jest więc od jego zakresu podmiotowego, a więc tego kto jest jego właścicielem. Przedsiębiorstwo może być bowiem własnością osoby fizycznej, osoby prawnej, jak również jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Zgodnie z przepisem art. 55² Kodeksu cywilnego czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w jego skład, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Wskazać także należy, że w przypadku wyłączenia pewnych elementów przedsiębiorstwa z transakcji sprzedaży, należy wziąć pod uwagę czy sprzedawany zespół składników majątkowych może samodzielnie funkcjonować jako przedsiębiorstwo. Jak wynika z orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 688/07, „dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej”. Bez znaczenia pozostaje jednak zamiar nabywcy.

W wyniku transakcji nabycia przedsiębiorstwa przez spółkę kapitałową prawa handlowego może dojść do łączenia spółek, które zostało uregulowane w art. 491 i n. Kodeksu spółek handlowych.

W myśl art. 491 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi (...).

Połączenie transgraniczne nastąpiłoby przez przeniesienie na Wnioskodawcę całego majątku Spółki Przejmowanej oraz ogółu praw i obowiązków wynikających z zawartych umów do Spółki Przejmującej oraz rozwiązanie Spółki Przejmowanej. W konsekwencji transgranicznego połączenia Wnioskodawca wstąpi z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki holenderskiej, a spółka holenderska ulegnie rozwiązaniu bez przeprowadzania likwidacji. W myśl przepisu art. 515 § 1 Kodeksu spółek handlowych, w związku z faktem, że Spółka Przejmująca posiada 100% udziałów w Spółce Przejmowanej oraz z uwagi na fakt, iż Spółka Przejmująca jest jedynym udziałowcem Spółki Przejmowanej, w związku z treścią zakazu zawartego w art. 514 Kodeksu spółek handlowych nie nabędzie ona udziałów własnych w zamian za udziały Spółki Przejmowanej. Tym samym połączenie odbędzie się bez podwyższania kapitału zakładowego, jak również bez zmiany umowy Spółki Przejmującej. W konsekwencji połączenia transgranicznego Wnioskodawca nie dokona zmiany swojej formy prawnej, firmy ani siedziby.

Odnosząc się z kolei do powołanej powyżej instytucji sukcesji generalnej, należy odwołać się także do kwestii sukcesji podatkowej, która została uregulowana w art. 93-93e Ordynacji podatkowej. W myśl art. 93 § 1 pkt 1 powołanej ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Stosownie do treści art. 93 § 2 pkt 1 ww. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych).

Kwalifikacja transakcji, czy też zespołu transakcji jako zbycia przedsiębiorstwa ma istotne znaczenie dla określenia możliwość odliczenia VAT. W przypadku bowiem, gdy dane czynności zostaną uznane za stanowiące w istocie zbycie przedsiębiorstwa, nie powstanie u nabywcy podatek do odliczenia, mimo wykazania go na fakturach sprzedaży.

Jak zostało wskazane w Opisie zdarzenia przyszłego, planowane transgraniczne łączenie spółek, tj. Spółka Przejmująca prawa polskiego, planuje przejąć spółkę córkę prawa holenderskiego, będzie dokonane w oparciu o uzasadnione przyczyny ekonomiczne, a jego celem nie będzie unikanie lub uchylanie się od opodatkowania.

Mając na uwadze, że Spółka Przejmująca jest spółką prawa polskiego, to zdecydowana większość procedury połączenia przez przejęcie, regulowana będzie przez prawo polskie.

W wyniku transgranicznego łączenia dojdzie do przejęcia wszystkich składników majątku Spółki Przejmowanej, które służą do prowadzenia działalności gospodarczej, a więc jest to funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników majątkowych. Spółka Przejmująca będzie miała możliwość kontynuowania dotychczasowej działalności Spółki Przejmowanej. Biorąc pod uwagę powyższe, przenoszony w związku z transgranicznym łączeniem majątek Spółki Przejmowanej będzie stanowił niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę, że w konsekwencji łączenia nastąpi (i) przeniesienie całokształtu majątku Spółki Przejmowanej na rzecz Spółki Przejmującej oraz (ii) wstąpienie przez Spółkę Przejmującą we wszystkie prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej, dojdzie do transakcji zbycia przedsiębiorstwa, która w myśli art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego, skoro zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 ustawy o VAT każda czynność, której przedmiotem jest zbycie przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu VAT, również transgraniczne połączenie Wnioskodawcy oraz Spółki Przejmowanej poprzez przejęcie całości majątku Spółki Przejmowanej nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT. W ocenie Wnioskodawcy opisane połączenie nie będzie wiązało się z powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o VAT, ponieważ czynność będąca przedmiotem wniosku będzie czynnością pozostającą poza zakresem regulacji ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje dodatkowo potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych, np.

   - interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 11 lutego 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.463.2020.4.AC, w której Dyrektor KIS zaznaczył, że na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT ustawodawca wyłączył z opodatkowania podatkiem VAT transakcje zbycia przedsiębiorstwa, jak również jego zorganizowanej części;

    - interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 9 sierpnia 2019 r., sygn. 0114- KDIP4.4012.398.2019.1.MP, w której wskazano: zespół składników majątkowych Spółki przejmowanej, który w wyniku Połączenia zostanie przeniesiony na Spółkę przejmującą będzie stanowić określoną całość pod względem finansowym i organizacyjnym, która pomimo jej zbycia może funkcjonować na niezmienionych zasadach. W konsekwencji, zespół ten będzie stanowić przedsiębiorstwo, o którym mowa art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT. W związku z tym, przeniesienie w wyniku Połączenia majątku Spółki przejmowanej na Spółkę przejmującą będzie podlegać wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.;

   - interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 18 kwietnia 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.142.2019.1.JG, w której wyraźnie zaznaczono, że jeżeli zostaną spełnione warunki określone w art. 55¹ ustawy - Kodeks cywilny, dotyczące definicji przedsiębiorstwa, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, połączenie spółek będzie czynnością, która będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

    - interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 maja 2016 r., sygn. ILPP2/4512-1-215/16-2/MNT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku w zakresie objętym pytaniem nr 4 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”,

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy,

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy,

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy,

Jednocześnie przepis art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy,

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa – czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej. Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy regulujące prawną instytucję łączenia spółek zawiera ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.), zwanej dalej KSH, przy czym połączeniom transgranicznym poświęcony jest Rozdział 21 Działu I – Łączenie się spółek, (TYTUŁ IV Łączenie, podział i przekształcanie spółek) tej ustawy. Stanowią one implementację do polskiego prawa Dyrektywy 2005/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 26 października 2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych (Dz. U. UE L Nr 310, str. 1, z późn. zm.). Nadmienić należy, że ww. Dyrektywę zastąpiła Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1132 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie niektórych aspektów prawa spółek (Dz. U. UE L Nr 169, str. 46 z późn. zm.).

Stosownie do art. 1 Dyrektywy 2005/56/WE, niniejszą dyrektywę stosuje się do łączenia się spółek kapitałowych, utworzonych zgodnie z prawem Państwa Członkowskiego i mających siedzibę statutową, zarząd główny lub główny zakład na terenie Wspólnoty, pod warunkiem że przynajmniej dwie z nich podlegają prawu różnych Państw Członkowskich (zwanych dalej „połączeniami transgranicznymi”).

Przepisy tej Dyrektywy znalazły odzwierciedlenie w regulacjach zawartych w Kodeksie spółek handlowych a dotyczących połączenia transgranicznego spółek kapitałowych – art. 516¹ KSH i następne oraz przepisy art. 491 i następne. W konsekwencji, przepisy te mają zastosowanie do połączeń spółek kapitałowych, w tym również połączeń transgranicznych. W związku z tym, w rozumieniu wskazanych wyżej regulacji KSH „łączenie się przez przejęcie” oznacza również czynność dokonywaną w ramach połączenia transgranicznego.

Zgodnie z art. 516¹ KSH

Z treści art. 491 § 1 ww. ustawy wynika, że

Jak stanowi art. 491 § 1¹ KSH,

W myśl art. 492 § 1 pkt 1 KSH,

Według art. 493 § 1 i § 2 KSH,

Z kolei art. 494 § 1 i § 2 KSH, jako główny skutek połączenia spółek, co dotyczy również łączenia przez przejęcie, wskazuje zasadę sukcesji generalnej, ustanawiając spółkę przejmującą następcą prawnym spółki przejmowanej.

Zgodnie z art. 494 § 1 KSH,

W myśl art. 494 § 2 KSH,

Zaznaczyć również należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też dla potrzeb tych przepisów należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem,

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego,

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i materialnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Należy jednocześnie podkreślić, że o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie podatkowym regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

W myśl art. 93 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej,

Stosownie do treści art. 93 § 2 pkt 1 ww. ustawy,

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka (Spółka Przejmująca) jest spółką akcyjną, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Państwa Spółka ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Spółka prowadzi działalność od 2011 roku. Przedmiotem głównej działalności Państwa Spółki jest prowadzenie działalności w zakresie upraw rolnych połączonych z chowem i hodowlą zwierząt oraz usługi wsparcia w zarządzaniu.

Spółka Przejmowana ma siedzibę w Królestwie Niderlandów, podlega w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych tylko od dochodów, które osiąga na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jedynym wspólnikiem spółki przejmowanej jest Państwa Spółka. Państwa Spółka posiada udziały w Spółce Przejmowanej od 2021 r.

Udziały Państwa Spółki w Spółce Przejmowanej nie zostały przez Państwa nabyte ani objęte w wyniku wymiany udziałów albo przydzielone w wyniku łączenia lub podziału podmiotów. Państwa Spółka nabyła udziały w Spółce Przejmowanej w 2021 r. od osób fizycznych, rezydentów podatkowych w Królestwie Niderlandów, a transakcja odbyła się na zasadach rynkowych. Pomiędzy Państwa Spółką a Spółką Przejmowaną, do momentu zakupu udziałów w 2021 r. nie istniały powiązania kapitałowe ani osobowe.

Większościowy wspólnik Państwa Spółki planuje podjąć decyzję o połączeniu Państwa Spółka ze Spółką Przejmowaną w trybie transgranicznego łączenia spółek.

Spółka Przejmująca jest spółką działającą na gruncie prawa polskiego, co oznacza, że większość procedury połączenia przez przejęcie, regulowane będzie przez prawo polskie.

Połączenie transgraniczne nastąpiłoby przez przeniesienie na Państwa Spółkę - jedynego wspólnika Spółki Przejmowanej - całego majątku Spółki X oraz ogółu praw i obowiązków wynikających z zawartych umów do Spółki Przejmującej oraz rozwiązanie Spółki Przejmowanej. W konsekwencji transgranicznego połączenia Państwa Spółki wstąpi z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki holenderskiej, a spółka holenderska ulegnie rozwiązaniu bez przeprowadzania Likwidacji. Połączenie odbędzie się bez podwyższania kapitału zakładowego, jak również bez zmiany umowy Spółki Przejmującej. W konsekwencji połączenia transgranicznego Państwo nie dokonają zmiany swojej formy prawnej, firmy ani siedziby.

Przedmiotem przeniesienia (połączenia transgranicznego), o którym mowa we wniosku będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, tj. Przedsiębiorstwo jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy planowane połączenie transgraniczne Spółki Przejmowanej przez Państwa Spółkę (Spółkę Przejmującą) spowoduje powstanie obowiązku podatkowego na gruncie VAT w Polsce.

W tym miejscu warto odnieść się do orzecznictwa TSUE. W wyroku z 29 października 2009 r. w sprawie Skatteverket przeciwko AB SKF C-29/08 TSUE stwierdził, że przekazanie całości aktywów w ten sposób, że oznacza ono przekazanie przedsiębiorstwa, które obejmuje składniki materialne i niematerialne, łącznie składające się na przedsiębiorstwo nie oznacza tylko zwykłego zbycia towarów takiego jak sprzedaż zapasów produktów. Dalej Trybunał wyraził pogląd, że przekazanie całości aktywów nie mieści się w zakresie stosowania szóstej dyrektywy, zbycie udziałów prowadzące do przekazania całości aktywów nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Podsumowując tę kwestię, TSUE wskazał, że w zakresie, w jakim zbycie akcji można zrównać z przekazaniem całości lub części przedsiębiorstwa w rozumieniu VI dyrektywy bądź dyrektywy 2006/112 oraz pod warunkiem, że zainteresowane państwo członkowskie skorzystało z możliwości przewidzianej w tych przepisach, transakcja ta nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Stanowisko Trybunału opiera się na funkcjonalnym podobieństwie pomiędzy zbyciem udziałów i zbyciem przedsiębiorstwa.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, że przejęcie przez Państwa Spółkę (Spółkę Przejmującą) Spółki Przejmowanej, w której posiadają Państwo 100% udziałów, stanowi w istocie zbycie na Państwa rzecz całości przedsiębiorstwa tej spółki. Transakcję tę należy zatem uznać za zbycie przedsiębiorstwa, która to czynność podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy.

W kwestii połączenia przez przejęcie Spółki Przejmowanej należy zauważyć, że w przypadku łączenia się osób prawnych – co do zasady – mamy do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże transakcje, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo – z uwagi na wyłączenie przewidziane w art. 6 pkt 1 ustawy – nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Jak wynika z opisu sprawy, Połączenie Spółek nastąpi przez przeniesienie całego majątku Spółki Przejmowanej na rzecz Spółki Przejmującej (Państwa Spółki), w trybie łączenia się przez przejęcie, zgodnie z regulacją zawartą w art. 492 § 1 pkt 1 KSH. W związku z faktem, że są Państwo jedynym wspólnikiem Spółki Przejmowanej połączenie zostanie przeprowadzone bez podwyższenia kapitału zakładowego. W wyniku połączenia dojdzie do ustania bytu prawnego Spółki Przejmowanej. Po połączeniu Spółek będą Państwo kontynuować działalność Spółki Przejmowanej.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że transakcja połączenia Spółek dokonana na podstawie przepisów Dyrektywy Parlamentu (UE) 2017/1132 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie niektórych aspektów prawa spółek (Dz. U. UE L Nr 169, str. 46 ze zm.) oraz art. 492 § 1 pkt 1 KSH i skutkująca przeniesieniem całego majątku Spółki Przejmowanej do Spółki Przejmującej, będzie konsekwencją przejęcia całości udziałów w Spółce Przejmowanej i mieścić się będzie w pojęciu „zbycia przedsiębiorstwa”.

W konsekwencji powyższego, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, transakcja połączenia Spółek przez przejęcie jednej z nich będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Połączenie spółek nie będzie wiązało się z powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o VAT, ponieważ czynność będąca przedmiotem wniosku będzie czynnością pozostającą poza zakresem regulacji ustawy o VAT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług (pytania oznaczonego we wniosku nr 4), natomiast zagadnienia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytania oznaczone we wniosku nr 1, nr 2, nr 3) oraz podatku od czynności cywilnoprawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 5) są przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).