Uznanie za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu wynajmu opisanego we wniosku Apartamentu oraz prawa do odliczenia w pełnej wysokości VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na jego zakup.

Interpretacja indywidualna 

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 sierpnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącej uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu wynajmu opisanego we wniosku Apartamentu oraz prawa do odliczenia w pełnej wysokości VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na jego zakup.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą stałe miejsce zamieszkania poza terytorium Polski – w (...). Okres pobytu Wnioskodawcy w Polsce w trakcie danego roku nie przekracza 183 dni. Wnioskodawca nie jest obecnie zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT – czynny lub zwolniony.

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój majątkowy wspólności ustawowej (wspólność majątkowa, przewidziana w art. 36 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny opiekuńczy; Dz. U. z 2020 r. poz. 1359, ze zm.; dalej k.r.o.).

Wnioskodawca wraz z żoną (dalej Małżonka lub Żona) są właścicielami mieszkania (dalej: Mieszkanie) zlokalizowanego w (...). Mieszkanie jest obecnie przedmiotem wynajmu na cele mieszkaniowe. Stroną umowy najmu Mieszkania, zawartej z najemcą, jest Małżonka, która jest również podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu. W ramach niniejszego wniosku, Wnioskodawca nie wnosi o rozstrzygnięcie jakichkolwiek wątpliwości dotyczących wynajmu Mieszkania, a jedynie przedstawia informacje dotyczące Mieszkania dla kompletności opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca wraz z Małżonką zamierzają nabyć lokal w nowobudowanym budynku w miejscowości (...) w Polsce (dalej: Budynek lub Inwestycja). Budynek po wybudowaniu będzie działał w formule hotelu. Sama zaś Inwestycja jest realizowana przez podmiot, prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wynajmu krótkoterminowego lokali turystom (dalej: Inwestor).

Przedmiotem nabycia będzie lokal wraz z wyposażeniem, oraz prawem do wyłącznego korzystania z 2 miejsc postojowych w garażu podziemnym (dalej łącznie: Apartament). Apartament zostanie bowiem wykończony w tzw. formule „pod klucz”.

Z uwagi na panujący w małżeństwie Wnioskodawcy ustrój majątkowy, Apartament zostanie nabyty do majątku wspólnego Wnioskodawcy i Małżonki, będzie on objęty wspólnością majątkową (współwłasność łączna z Żoną), a stroną umowy zakupu Apartamentu będzie Wnioskodawca, jak i jego Żona. Oboje małżonkowie (Wnioskodawca i Żona), zostaną również wskazani jako współwłaściciele w księdze wieczystej urządzonej dla Apartamentu.

Apartament będzie stanowił lokal niemieszkalny – nie będzie przeznaczony do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy i jego Żony, nie będzie też przeznaczony do wynajmu na cele mieszkaniowe, lecz na cele krótkoterminowego pobytu (zakwaterowania) turystów lub innych osób zainteresowanych skorzystaniem z pobytu w lokalu, tak jak ma to miejsce w przypadku działalności hotelarskiej.

Po wybudowaniu Apartament zostanie wynajęty przez Wnioskodawcę Inwestorowi lub wskazanemu przez niego podmiotowi, który będzie obsługiwał Budynek (dalej: Operator). Inwestor/Operator posiadają/będą posiadać status czynnych podatników VAT (Inwestor i Operator: określani są również w dalszej części Wniosku wspólnym pojęciem: Kontrahent).

Stroną umowy najmu (dalej: Umowa Najmu) z Kontrahentem będzie wyłącznie Wnioskodawca. Żona nie będzie stroną Umowy Najmu, ewentualnie wyrazi zgodę na jej zawarcie, gdyż będzie posiadała uprawnienia właścicielskie do Apartamentu w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej.

Apartament w całości zostanie wynajęty Kontrahentowi w zamian za wynagrodzenie (czynsz najmu), na określony czas – wstępne założenie to 10 lat (z możliwością przedłużenia).

Apartament będzie zarządzany przez Operatora, który będzie prowadził działalność hotelarską i udostępniał Apartament turystom na okresy dobowe/tygodniowe w zamian za wynagrodzenie. Wnioskodawca (ani tym bardziej jego Żona, która nie będzie stroną Umowy Najmu) nie będą stroną umów zawieranych przez Kontrahenta z osobami korzystającymi z Apartamentu i innych lokali w Inwestycji. Apartament zostanie zatem wynajęty Kontrahentowi na cele jego działalności gospodarczej.

Ukończenie Inwestycji planowane jest na wiosnę 2025 roku. Do czasu oddania Apartamentu do użytkowania Wnioskodawca będzie ponosić koszty związane z jego zakupem – tj. będzie regulować kolejne transze składające się na cenę zakupu, która obejmuje również kwotę podatku VAT.

Faktura lub faktury dokumentujące nabycie Apartamentu zostaną wystawione przez Inwestora na dane Wnioskodawcy oraz Żony.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca będzie wynajmował Apartament Kontrahentowi, Wnioskodawca zamierza dokonać rejestracji jako podatnik VAT czynny. W tym kontekście Wnioskodawca rozważa skorzystanie z prawa do odliczenia VAT naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z zakupem Apartamentu. Apartament (w tym wyposażenie i miejsca postojowe) będzie bowiem służył Wnioskodawcy do wykonywania czynności, które na gruncie przepisów ustawy o VAT traktowane są jako czynności opodatkowane VAT wg odpowiedniej stawki, tj. jako czynności nie korzystające ze zwolnienia od podatku (usługi najmu Apartamentu, nie będące usługami najmu na cele mieszkaniowe).

Na potrzeby niniejszego wniosku należy przyjąć, że:

‒faktury dokumentujące ww. wydatki zostaną wystawione przez podatnika VAT czynnego;

‒faktury dokumentujące ww. wydatki zostaną przekazane Wnioskodawcy i będzie na nich wykazana kwota podatku VAT (Wnioskodawca będzie posiadał fakturę z wykazaną kwotą VAT);

‒nie będą zachodziły okoliczności, wyłączające prawo do odliczenia VAT naliczonego, przewidziane w art. 88 Ustawy o VAT

‒w momencie realizacji prawa do odliczenia VAT naliczonego (tj. składania pliku JPK_V7, w którym zostanie wykazana kwota VAT naliczonego) Wnioskodawca będzie posiadał status podatnika VAT czynnego (będzie zarejestrowany w takim charakterze na terytorium Polski);

‒Apartament będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę dla celów czynności opodatkowanych VAT, dających prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w opisanym zdarzeniu przyszłym status podatnika VAT z tytułu wynajmu Apartamentu na rzecz Kontrahenta będzie posiadał wyłącznie Wnioskodawca (a nie Wnioskodawca i Małżonka)?

2.Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia w pełnej wysokości VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na zakup Apartamentu, niezależnie od tego, że odpowiednie faktury zostaną wystawione przez Inwestora na Wnioskodawcę i jego Małżonkę (faktury, w ramach których oboje małżonkowie zostaną wskazani jako nabywcy), i bez względu na fakt, że oboje małżonkowie będą właścicielami Apartamentu w świetle łączącego ich ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej?

Stanowisko Wnioskodawcy

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1

W związku z faktem, że stroną Umowy Najmu, która zostanie zawarta z Kontrahentem, będzie wyłącznie Wnioskodawca, tylko Wnioskodawca będzie posiadał status podatnika VAT z tego tytułu.

Małżonka Wnioskodawcy nie może być uznana za podatnika VAT, świadczącego usługę wynajmu Apartamentu na rzecz Kontrahenta, gdyż nie będzie ona stroną Umowy Najmu. Na powyższe nie ma wpływu panujący między małżonkami ustrój majątkowy i fakt, że Apartament będzie objęty współwłasnością łączną, jak również fakt, że Małżonka wyrazi zgodę na wynajem Apartamentu przez Wnioskodawcę.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2

Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia VAT w pełnej wysokości (100% kwoty VAT wykazanej na fakturach) z tytułu wydatków na Apartament, bez względu na fakt, że na fakturze od Inwestora, jako nabywca zostanie wskazany zarówno Wnioskodawca, jak i Żona.

Na powyższe nie ma wpływu fakt, że Apartament będzie wchodził w skład majątku wspólnego Wnioskodawcy i Żony.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1

A. Uwagi wstępne

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z przepisem art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Wynajmujący w wykonaniu umowy najmu zobowiązuje się zatem do oddania rzeczy do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony. Odpłatnością ponoszoną przez najemcę jest ustalona w umowie najmu kwota czynszu. Umówiony między stronami czynsz jest zatem w ww. przypadkach wynagrodzeniem za możliwość używania cudzej rzeczy, w związku z czym stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie przez najemcę przedmiotu należącego do wynajmującego. Najem jest zatem umową konsensualną, zobowiązującą, odpłatną i wzajemną.

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy stwierdzić, że świadczenie realizowane przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta w ramach Umowy Najmu, polegające na wynajmie Apartamentu w zamian za wynagrodzenie, niewątpliwie stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 5 i art. 8 Ustawy o VAT. Świadczenie to nie stanowi bowiem dostawy towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a polega na realizacji świadczenia w zamian za wynagrodzenie na rzecz jednego z podmiotów wskazanych w art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT.

Z powyższym twierdzeniem koresponduje również definicja podatnika zawarta w art. 15 ust. 1 Ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje natomiast wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 Ustawy VAT).

Odnosząc przywołane powyżej przepisy do działalności polegającej na wynajmie Apartamentu przez Wnioskodawcę należy uznać, że działalność ta będzie stanowiła działalność gospodarczą w rozumieniu Ustawy o VAT. Umowa Najmu zostanie zawarta na dłuższy, określony czas (wstępne założenie to 10 lat), więc działalność realizowana w związku z tą umową będzie polegała na wykorzystywaniu przez Wnioskodawcę towarów (Apartamentu) w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Apartament zostanie bowiem udostępniony (wynajęty) Kontrahentowi w zamian za wynagrodzenie (czynsz najmu).

Stanowisko to w pełni odpowiada stanowisku konsekwentnie prezentowanemu na przestrzeni lat przez organy podatkowe, które powszechnie uznają, że wynajem mieszkania/apartamentu przez osobę fizyczną stanowi działalność gospodarczą, z tytułu której osoba ta powinna zostać uznana za podatnika VAT. Tytułem przykładu można odwołać się w tym miejscu do interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) z 14 maja 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.180.2020.1.RR, w której DKIS wskazał, że: „(…) najem, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, gdyż wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy przedmiot najmu stanowi składnik majątkowy w prowadzonej działalności gospodarczej przez podatnika czy też stanowi jego majątek osobisty. W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W kontekście wyżej przedstawionych przepisów należy stwierdzić, że najem nieruchomości objęty zakresem wniosku wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, bez względu na to, czy przedmiotowy najem stanowi najem prywatny. W konsekwencji Wnioskodawczyni wynajmując lokal przedsiębiorcy, który będzie podnajmował go kolejnym najemcom wyłącznie na cele mieszkaniowe będzie działała jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.”

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione przez DKIS przykładowo w interpretacji indywidualnej z 18 września 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.536.2019.1.AB, czy też interpretacji z 30 marca 2022 r. sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.33.2022.1.AM.

Wynajem Apartamentu będzie zatem stanowił działalność gospodarczą realizowaną przez Wnioskodawcę – usługodawcę, w celu zarobkowym, a zatem będzie stanowił czynność objętą zakresem przedmiotowym VAT.

Co do zasady wynajem nieruchomości/usługa zakwaterowania stanowi usługę opodatkowaną VAT z zastosowaniem odpowiedniej stawki (8% lub 23%). Niemniej należy odnotować, że w pewnych przypadkach usługa wynajmu nieruchomości może podlegać zwolnieniu od podatku. Mianowicie, zgodnie z przepisem zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy o VAT, zwolnieniu od podatku podlegają usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego. Przepis ten nie znajdzie jednak zastosowania w odniesieniu do usługi wynajmu Apartamentu z uwagi na fakt, że: po pierwsze – lokal nie będzie miał charakteru mieszkalnego, a po drugie – Kontrahent nie będzie wykorzystywał Apartamentu do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych. Kontrahent będzie wykorzystywał Apartament w ramach swojej działalności gospodarczej polegającej na wynajmie w celu świadczenia usług zakwaterowania.

Podsumowując, w świetle powołanych regulacji i przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, nie ulega wątpliwości, że w ramach wynajmu Apartamentu na rzecz Kontrahenta Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT, a usługa wynajmu Apartamentu będzie stanowiła świadczenie usług podlegające VAT, i niekorzystające ze zwolnienia od podatku.

B. Kwestia posiadania statusu podatnika VAT jedynie przez Wnioskodawcę

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w ramach umowy sprzedaży Apartamentu przez Inwestora kupującym – obok Wnioskodawcy – będzie również jego Małżonka. Oboje małżonkowie będą również wskazani jako w właściciele Apartamentu w prowadzonej dla niego księdze wieczystej. Kupujących łączy bowiem ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, który implikuje takie skutki.

W tym kontekście należy zauważyć, że istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej). Majątek wspólny obejmuje przedmioty majątkowe (w tym nieruchomości) nabyte w czasie trwania między małżonkami wspólności ustawowej.

Z kolei zgodnie z art. 36 § 1 oraz § 2 k.r.o. oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy stanowią inaczej. Przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie (art. 36 § 3 k.r.o.). Ponadto, każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka (art. 34 k.r.o.).

Stosownie natomiast do art. 37 § 1 pkt 1 k.r.o., zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania: czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Jak z powyższego wynika, w świetle obowiązujących przepisów prawa, Wnioskodawca wraz z Małżonką staną się współwłaścicielami Apartamentu, będą uprawnieni do wykonywania czynności prawnych, których przedmiotem są przedmioty wchodzące w skład majątku wspólnego. Żona Wnioskodawcy będzie uprawniona do wyrażenia zgody, a Wnioskodawca będzie zobligowany do uzyskania jej zgody na wynajem Apartamentu. Zgodnie z literalnym brzmieniem k.r.o. Żona będzie uprawniona do korzystania z Apartamentu w takim zakresie jaki da się pogodzić z korzystaniem Apartamentu przez Wnioskodawcę, który na mocy zawartej Umowy Najmu odda całą powierzchnię Apartamentu (w tym wyposażenie i miejsca postojowe) innemu podmiotowi w najem. W rezultacie Żona nie będzie korzystać z Apartamentu, ponieważ będzie on przedmiotem zawartej przez Wnioskodawcę Umowy Najmu.

W tym kontekście warto zauważyć, że Ustawa o VAT nie wskazuje małżonków (współwłaścicieli łącznych) jako odrębnej kategorii podatników. Wymienia ona jedynie osoby fizyczne (poszczególne osoby), osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, nie nawiązując w tym zakresie do instytucji prawnej jaką jest małżeństwo.

W związku z tym, uwzględniając brzmienie art. 15 ust. 1 i 2 Ustawy o VAT, oraz ugruntowane stanowisko organów podatkowych i sądów administracyjnych w tym zakresie, należy uznać, że na gruncie VAT status podatnika VAT może przysługiwać wyłącznie poszczególnym małżonkom (traktowanym z perspektywy VAT jako indywidualny podatnik), tj. jednemu z nich lub obojgu (odrębnie), w zależności od tego które z nich (jedno czy oboje) będzie podejmować czynności klasyfikowane jako działalność gospodarcza, objęta zakresem opodatkowania VAT. W kontekście analizowanego zdarzenia przyszłego oznacza to, że podatnikiem VAT będzie ten z małżonków, który będzie realizował działania związane z wynajmem Apartamentu – w sposób samodzielny wykonując działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT.

Stanowisko to znajduje pełne potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych na przestrzeni lat przez organy podatkowe. Tytułem przykładu można odwołać się w tym miejscu do interpretacji wydawanych w analogicznych stanach faktycznych przez DKIS, np. interpretacji indywidualnej:

‒z 28 lutego 2022 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.670.2021.2.MR, w którym DKIS zaakceptował pogląd, że: „szczególnego rodzaju podmiot, jakim jest małżeństwo – na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług – nie ma przymiotu podatnika”;

‒z dnia 4 czerwca 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.122.2021.2.KF, czy interpretacji z 8 marca 2021 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.9.2021.1.HCG, w których DKIS odnosząc się do powołanych powyżej przepisów k.r.o. podsumował, że: „Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Jak dowiedziono wyżej, szczególnego rodzaju podmiot, jakim jest małżeństwo – na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług – nie ma przymiotu podatnika”;

‒z dnia 21 lipca 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.264.2020.1.IG, w której DKIS stwierdził: „(…) podmiot świadczący usługę najmu/dzierżawy będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem/dzierżawę będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeżeli przedmiotem najmu/dzierżawy jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ust. 1 ustawy, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje wynajmu/dzierżawy we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej).”;

‒z 5 kwietnia 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.70.2019.2.ISK, w której DKIS potwierdził ww. stanowisko stwierdzając, że: „(…) Jeżeli przedmiotem najmu/dzierżawy jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ust. 1 ustawy, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje wynajmu/dzierżawy we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej). Natomiast jeżeli małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Odnosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy należy wskazać, że skoro będące przedmiotem wniosku nieruchomości są własnością obojga małżonków, podatnikiem będzie ten, który faktycznie dokonuje czynności związanych z najmem/dzierżawą, np. zawarł umowę, otrzymuje czynsz. Zatem ponieważ w opisie sprawy wskazano, że w umowie jako wynajmujący/wydzierżawiający będą figurowali oboje małżonkowie, to Wnioskodawca będzie również osobą dokonującą najmu/dzierżawy nieruchomości, zatem będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy.”;

‒z dnia 20 marca 2018 r., sygn. akt: 0112-KDIL2-1.40I2.73.2018.2.MC, w której wskazano: "(…) na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dotyczących stosunków majątkowych między małżonkami, nic nie uprawnia do wniosku, że wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez jednego z małżonków (sprzedaż towarów, odpłatne świadczenie usług, import itp.) czyni podatnikiem tego podatku również drugiego małżonka, gdy czynności te dotyczą składników ich majątku wspólnego, a przychód uzyskany z wykonywania tych czynności stanowi ich majątek dorobkowy”.

Co więcej, zasadność takiego stanowiska potwierdza także Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) – przykładowo w wyroku z 16 stycznia 2013 r., sygn. akt I FSK 143/12, NSA podkreślił, że „regulacje ustawy o VAT nie wymieniają małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Dla określenia zakresu podmiotowego opodatkowania podatkiem VAT czynności dokonanej formalnie przez współmałżonków istotne jest zatem ustalenie, kto faktycznie dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, działając przy tym w charakterze wskazanym w art. 15 ust. 2 ustawy”. Analogiczne stanowisko NSA przestawił w wyroku z 24 lipca 2018 r. sygn. I FSK 1498/16.

Podsumowując: W przypadku wynajmu nieruchomości, wchodzącej w skład majątku wspólnego małżonków, pozostających we wspólności ustawowej (tak jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy i Małżonki), decydujące znaczenie ma to, które z nich (oboje, czy tylko jedno) będzie stroną umowy najmu, realizując tym samym czynności mieszczące się w zakresie „prowadzenia działalności gospodarczej” na gruncie VAT. Jeżeli bowiem, stroną umowy najmu, wykonującą czynności w tym zakresie:

i.będą oboje małżonkowie – oboje będą traktowani jako podatnicy VAT z tego tytułu i każde z nich będzie hipotetycznie zobligowane do zarejestrowania się jako podatnik VAT;

ii.będzie tylko jeden z małżonków – tylko on będzie podatnikiem VAT z tego tytułu (drugie z małżonków nie będzie automatycznie posiadać takiego statusu, tylko z uwagi na fakt, że dana nieruchomość objęta jest wspólnością łączną).

Odnosząc powyższe uwagi do przedstawionego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego, należy jeszcze raz odnotować, że wprawdzie Apartament będzie stanowił współwłasność Wnioskodawcy i Żony, niemniej to Wnioskodawca zawrze Umowę Najmu Apartamentu, będzie podejmował czynności związane z tą działalnością - na mocy Umowy Najmu będzie pobierał czynsz, dokona rejestracji jako czynny podatnik VAT i finalnie (jeżeli zostanie potwierdzony jego status jako podatnika VAT) będzie wystawiał faktury z tego tytułu. Małżonka Wnioskodawcy jedynie będzie akceptować takie działanie (wyrazi zgodę), która to zgoda jest wymagana w świetle przepisów k.r.o.

Zatem, skoro Wnioskodawca będzie wynajmował Apartament Kontrahentowi we własnym imieniu i na własny rachunek, to wyłącznie Wnioskodawca będzie posiadał status podatnika VAT w związku z działalnością polegającą na wynajmie Apartamentu. To Wnioskodawca będzie świadczył usługę najmu podlegającą opodatkowaniu VAT. Małżonka Wnioskodawcy nie będzie podatnikiem VAT z tego tytułu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, jak również z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści tej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku VAT, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy także wskazać, że warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną sformułowany w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w odniesieniu do prawa do odliczenia VAT, nie odnosi się do czynności opodatkowanych VAT na dany moment. Dla spełnieniu tego warunku wystarczające jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar lub usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – podatnik uprawniony jest do skorzystania z prawa do odliczenia VAT, oczywiście jeżeli prawa tego nie ograniczają inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Innymi słowy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT także wtedy, gdy zakup dokonywany jest w związku z planowaną działalnością opodatkowaną.

Jednocześnie w świetle pozostałych regulacji ustawy o VAT (art. 86 ust. 7b i n., art. 88, art. 90 Ustawy o VAT) nie budzi wątpliwości, że prawo to powinno przysługiwać nabywcy danego towaru w pełnej wysokości, w sytuacji gdy:

‒przedmiot nabycia jest wykorzystywany przez niego wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT;

‒spełnione są pozostałe warunki pozytywne warunkujące odliczenie VAT naliczonego (m.in. nabywca jest czynnym podatnikiem VAT; otrzymał stosowną fakturę od sprzedawcy; u sprzedawcy powstał obowiązek podatkowy z tego tytułu);

‒nie zachodzą przesłanki negatywne dla skorzystania z prawa do odliczenia, przewidziane w art. 88 Ustawy o VAT, w tym w szczególności faktura odzwierciedla faktyczne zdarzenia gospodarcze, zgodnie z ich rzeczywistym przebiegiem, podaje kwoty zgodne z rzeczywistością, a wykazana na fakturze kwota VAT została skalkulowana zgodnie z obowiązującymi przepisami regulującymi opodatkowanie VAT.

W ocenie Wnioskodawcy wszystkie te przesłanki – zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego będą spełnione w jego sprawie.

W szczególności, jak wykazano powyżej Wnioskodawca bezsprzecznie będzie podatnikiem VAT z tytułu wynajmu Apartamentu na rzecz Kontrahenta. Czynność ta zarazem nie będzie korzystać ze zwolnienia od VAT, lecz będzie opodatkowana VAT według odpowiedniej stawki podatku. Apartament będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT Wnioskodawcy.

Na moment dokonywania odliczenia Wnioskodawca będzie zarejestrowany również jako podatnik VAT czynny i wykaże kwotę odliczanego VAT w rozliczeniu za właściwym okres, zgodnie z przepisami Ustawy o VAT.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup Apartamentu (w tym samego lokalu, wyposażenia, prawa do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych) będą bezpośrednio związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych VAT – świadczeniem opodatkowanej usługi najmu Apartamentu. Związek ten jest oczywisty i bezpośredni, gdyż ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki są / będą w pełni wykorzystywane w ramach świadczonej przez Wnioskodawcę usługi, a przedmiotem (wykonawczym) świadczonej usługi będzie Apartament.

Co więcej, należy tu podkreślić, że związek dokonywanych przez Wnioskodawcę zakupów ze sprzedażą opodatkowaną istnieje już obecnie, gdyż od początku planując nabycie Apartamentu, Wnioskodawca planuje również zawarcie Umowy Najmu, w związku z którą w przyszłości pobierać będzie od Kontrahenta wynagrodzenie (czynsz najmu). Zamiar ten znajduje odzwierciedlenie w umowach, w tym Umowie Najmu, którą Wnioskodawca zawrze z Kontrahentem.

Wnioskodawca w związku z nabyciem nieruchomości będzie ponosił koszty związane z zakupem Apartamentu w kwocie, która zawierać będzie w sobie podatek VAT. Czynność sprzedaży apartamentu będzie bowiem opodatkowana VAT w Polsce, i w świetle regulacji art. 43 Ustawy o VAT, nie będą zachodził przesłanki do objęcia jej zwolnienie od VAT.

Wnioskodawca otrzyma faktury dokumentujące nabycie Apartamentu, które zostaną wystawione na Wnioskodawcę i Żonę. Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 3 oraz pkt 4 faktura powinna zwierać m.in. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy oraz numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a. Jak wskazano powyżej nabywcą Apartamentu będą oboje małżonkowie.

Z powyższego wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imię i nazwisko lub nazwę nabywcy. Tym samym faktura powinna dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako nabywca powinien na niej widnieć faktyczny uczestnik transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, zgodnie z zawartą umową. Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy, mają wyłącznie znaczenie dowodowe.

Zostaną zatem spełnione wszystkie przesłanki pozytywne odliczenia VAT naliczonego, i zarazem nie wystąpią – jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego – przesłanki negatywne, przesłanki uniemożliwiające odliczenie VAT naliczonego w pełnej wysokości. Apartament będzie bowiem wykorzystywany wyłącznie w ramach czynności opodatkowanych VAT Wnioskodawcy (tj. innych niż zwolnione od VAT) przez co najmniej okres 10 lat po oddaniu Apartamentu do użytkowania.

Wnioskodawca powinien być zatem uprawniony do odliczenia VAT naliczonego w pełnej kwocie podatku, wykazywanej na wystawianych przez Inwestora fakturach, za pomocą których udokumentuje on sprzedaż Apartamentu Wnioskodawcy i jego Małżonce (100% kwoty podatku VAT, wynikającej z faktur od Inwestora).

Na przeszkodzie takiemu odliczeniu pełnej kwoty VAT wykazanej na fakturach od Inwestora nie może stanąć fakt uwzględnienia na tychże fakturach danych Żony. Żona Wnioskodawcy nie będzie bowiem korzystać z Apartamentu, akceptując przy tym fakt, że Wnioskodawca wynajmie całość Apartamentu (w tym wyposażenie i miejsca postojowe) Kontrahentowi.

W ocenie Wnioskodawcy, dla celu odliczenia VAT naliczonego po jego stronie nie ma znaczenia, że Apartament zostanie nabyty do majątku wspólnego Wnioskodawcy i Żony. Ponadto okoliczność, czy na fakturach zostaną wskazane jedynie dane Wnioskodawcy, czy też dane Wnioskodawcy i Żony, nie ma znaczenia dla skorzystania z prawa do odliczenia pełnej kwoty VAT z faktur przez Wnioskodawcę. Istotne jest w tym przypadku to, że zostanie nabyty tylko i wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, z tytułu której Wnioskodawca będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i będzie rozliczał VAT.

Takie stanowisko znajduje pełne potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez DKIS, który wielokrotnie podkreślał, że małżonek będący podatnikiem VAT i wykorzystujący nabyty towar (np. apartament w tzw. aparthotelu) wyłącznie dla celów swojej działalności gospodarczej, nie może być pozbawiony prawa do odliczenia 100% kwoty VAT wykazanej na danej fakturze, tylko z tego względu, że na fakturze tej obok jego danych zostały wskazane dane współmałżonka, nie korzystającego z przedmiotu nabycia.

Tytułem przykładu można odwołać się w tym miejscy do interpretacji DKIS:

‒z 28 lutego 2022 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.670.2021.2.MR, gdzie DKIS analizując sytuację małżonków, którzy nabyli apartament w celu jego wynajmu innemu podmiotowi w ramach działalności gospodarczej jednego z nich wskazał, że: „(…) w sytuacji, gdy jedno z małżonków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą jest czynnym podatnikiem VAT, pozbawienie go prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury wystawionej na oboje małżonków w sytuacji, gdy nabycie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, naruszałoby zasadę neutralności – fundamentalną zasadę obowiązującą w podatku od towarów i usług. Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.”

‒W rezultacie, odpowiadając wnioskodawcy, DKIS uznał, że: „(…) należy zauważyć, że okoliczność, iż nabyty przez Panią wraz z mężem apartament stanowi majątek wspólny małżonków nie wpływa w żaden sposób na Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej na obojga małżonków, dokumentującej poniesione wydatki. Skoro ww. apartament został nabyty z zamiarem dokonywania wyłącznie czynności opodatkowanych wykonywanych w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, to przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej zakup przedmiotowego apartamentu.”;

‒z 27 października 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.608.2021.2.JSZ, w której DKIS analizując prawo do odliczenia VAT naliczonego po stronie jednego z małżonków, którzy nabyli apartament hotelowy w celu jego późniejszego wynajmu operatorowi (zatem analogiczny stan faktyczny, jak w przypadku Wnioskodawcy) przez jednego z nich, przedstawił stanowisko tożsame ze stanowiskiem powołanym powyżej;

‒z 18 marca 2021 sygn. 0112-KDIL1-2.4012.9.2021.1.HCG, w której DKIS, analizując sytuację małżonków prowadzących niezależne od siebie działalności gospodarczej (oboje małżonkami byli podatnikami VAT), którzy nabyli nieruchomość do majątku wspólnego dla celów działalności tylko jednego z nich wskazał, że „rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W pierwszej kolejności należy wskazać, że z uwagi na powołane przepisy prawa w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż fakt, że nabyty przez Wnioskodawczynię wraz z mężem lokal stanowi majątek wspólny małżonków nie wpływa w żaden sposób na prawo Wnioskodawczyni do odliczenia podatku naliczonego z wystawionej m.in. na Wnioskodawczynię faktury VAT. Skoro w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz - jak wskazała Wnioskodawczyni – zakupiona nieruchomość – lokal mieszkalny będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT poprzez wykorzystanie do prowadzenia działalności gospodarczej w postaci kancelarii adwokackiej oraz wynajmu innym przedsiębiorcom na cele prowadzenia przez nich działalności gospodarczej. W konsekwencji Zainteresowanej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z faktury potwierdzającej nabycie nieruchomości”.

‒z 25 stycznia 2019 r. sygn. 0114-KDIP1-3.4012.693.2018.1.MK, w której DKIS rozstrzygając stan faktyczny tożsamy ze stanem faktycznym zaistniałym w sprawie Wnioskodawcy, przedstawił powołane powyżej konkluzje, stwierdzając:

‒„Jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ust. 1 ustawy, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje wynajmu we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej). Natomiast jeżeli małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

‒Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni razem z mężem w miesiącu czerwcu 2018 r. podpisali przedwstępną umowę sprzedaży na mocy, której zobowiązali się do zawarcia umowy skutkującej nabyciem odrębnej własności lokalu niemieszkalnego z przylegającym do niego balkonem wraz z wykończeniem i wyposażeniem lokalu w standardzie "pod klucz", który będzie usytuowany w budynku hotelowym, a następnie do zawarcia ze sprzedawcą lokalu umowy najmu. Z uwagi na wspólność majątkową małżeńską w akcie notarialnym przenoszącym własność lokalu na rzecz Wnioskodawczyni i Jej męża, wraz z mężem będą współwłaścicielami. Z kolei w umowie najmu wynajmującym będzie Wnioskodawczyni, a Jej mąż wystąpi jako osoba, która wyrazi zgodę na zawarcie przez Wnioskodawczynię przedmiotowej umowy. Jako wynajmująca, Wnioskodawczyni zobowiąże się oddać najemcy na 10 lat z opcją przedłużenia na kolejne 10 lat lokal niemieszkalny wraz z wyposażeniem oraz przylegającym do lokalu balkonem do korzystania i pobierania pożytków w celu prowadzenia w nim działalności związanej z wynajmem lokali, a najemca zobowiąże się do zapłaty na rzecz Wnioskodawczyni czynszu. Wnioskodawczyni wraz z mężem postanowili, że to Wnioskodawczyni będzie czerpała pożytki z tytułu najmu prywatnego, o którym mowa wyżej. W umowie przedwstępnej Wnioskodawczyni wraz z mężem wskazali, że dla celów podatkowych lokal będzie rozliczany przez Wnioskodawczynię. W związku z powyższym, otrzymane do chwili obecnej faktury zaliczkowe z czerwca i lipca 2018 r. ze stawką 23% dotyczące zakupu w późniejszym terminie lokalu niemieszkalnego wraz z wyposażeniem zostały wystawione na Wnioskodawczyni dane. Po nabyciu lokalu niemieszkalnego z wyposażeniem i zawarciu umowy najmu Wnioskodawczyni zamierza wystawiać faktury dla najemcy ze stawką 23% za wynajem lokalu niemieszkalnego wraz z wyposażeniem. Zarówno Wnioskodawczyni, jak i Jej mąż nie prowadzą działalności gospodarczej. Wcześniej działalność prowadził jedynie mąż Wnioskodawczyni. (…) Z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących zakup lokalu niemieszkalnego wraz z wyposażeniem przeznaczonego do działalności opodatkowanej podatkiem VAT (najem), otrzymanych do chwili obecnej (faktury zaliczkowe), a potem z faktury końcowej dotyczących zakupu lokalu niemieszkalnego wraz z wyposażeniem (…) Wnioskodawczyni będzie miała możliwość wykazać podatek VAT naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesiony zakup (tj. lokalu niemieszkalnego wraz z wyposażeniem) w deklaracji VAT-7 za miesiące, w których w stosunku do sprzedawanego towaru powstał obowiązek podatkowy i Wnioskodawczyni otrzymała te faktury lub w deklaracjach za dwa kolejne okresy rozliczeniowe, bowiem otrzymanie faktur potwierdzających dokonanie czynności prawnych, takich jak nabycie towaru, zrodziło nie tylko konsekwencję w postaci powstania prawa do odliczenia wskazanego w nich podatku naliczonego, ale też skutek w postaci określenia ram czasowych, w obrębie których podatnik może z tego prawa skorzystać.”

Tożsame wnioski wypływają z szeregu pozostałych interpretacji indywidualnych DKIS dotyczących analizowanego zagadnienia (odliczenia VAT naliczonego z faktury wystawionej na obojga małżonków), np. z interpretacji: z 14 września 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.512.2021.1.AB; z 24 sierpnia 2021 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.418.2021.1.PG; z 21 czerwca 2021 r. sygn. 0114-KDIP1-3.4012.122.2021.2.KF; z 4 czerwca 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.122.2021.2.KF; z 26 maja 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.170.2021.2.LM; czy też z 28 stycznia 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.817.2019.2.MWJ.

Interpretacje te jednoznacznie potwierdzają, że nabycie nieruchomości wspólnie przez oboje małżonków, udokumentowane fakturą wystawioną na oboje z nich, umożliwia odliczenie VAT w całości przez jednego z małżonków, gdy tylko on korzysta z nabytego lokalu/działki, wykorzystując przedmiot nabycia w ramach swojej działalności opodatkowanej VAT (tak jak będzie to mieć miejsce w przypadku Wnioskodawcy).

Podobne stanowisko wyrażone zostało również w interpretacji indywidualnej wydanej przez Izbę Skarbową w Bydgoszczy 3 czerwca 2016 r. (sygn. ITPP1/4512-221/15/RH). Zgodnie z treścią interpretacji „(…) skoro przedmiotowa nieruchomość (pomimo, że stanowi majątek wspólny małżonków) została nabyta z wyłącznym przeznaczeniem dla celów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, z tytułu której jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to o ile służy wyłącznie wykonywaniu czynności opodatkowanych, przysługuje Panu prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej jej nabycie, pomimo że jako nabywcę wskazano na niej Pana oraz żonę, przy założeniu, że nie wystąpiły negatywne przesłanki zawarte w art. 88 ust. 3a ustawy.”

Podsumowując Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia VAT w pełnej wysokości (prawo do odliczenia 100% kwoty VAT wykazanej na fakturach wystawionych przez Inwestora) z tytułu wydatków na Apartament, w tym wydatków związanych z jego wyposażaniem i nabyciem prawa do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych, niezależnie od tego, że Apartament będzie wchodził w skład majątku wspólnego Wnioskodawcy i Żony, a faktury zostaną wystawione na Wnioskodawcę oraz Żonę (faktura z danymi dwojga nabywców). Tylko bowiem Wnioskodawca będzie z niego korzystał, i to wyłącznie dla celów działalności opodatkowanej VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (uznania za podatnika i prawa do odliczenia podatku) względem Pana. Przedmiotowa interpretacja nie dotyczy zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i względem Pana Żony (współwłaściciela Apartamentu).

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz.1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będzie mógł Pan skorzystać, jeżeli zastosuje się do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy zdnia11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pa prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „ PPSA” ).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa.