Interpretacja indywidualna z dnia 21 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.200.2.MB
Temat interpretacji
W zakresie braku opodatkowania sprzedaży działki przez Zainteresowanych
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działki przez Zainteresowanych – jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
20 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 12 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działki przez Zainteresowanych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 czerwca 2022 r. (wpływ 7 czerwca 2022 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:
A
2)Zainteresowani niebędący stroną postępowania:
•B
•C
•D
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawcy – A, C, B, D są jedynymi współwłaścicielami, w udziałach wynoszących po 1/4 części działki ewidencyjnej nr 1, zwanej dalej "działką", o obszarze 1,0626 ha, dla której Sąd Rejonowy (...) Wydział ksiąg wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…).
Wnioskodawcy wyjaśniają, że:
1.Z dniem 4 listopada 1971 r. z mocy prawa, w trybie przepisów ustawy z dnia 26 października 1971 r, o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych, zgodnie z ostatecznym aktem własności ziemi z dnia 30 marca 1977 r., wydanym przez Naczelnika Miasta (…) własność działki nabył E, który w dacie nabycia był stanu wolnego i jego stan cywilny od chwili powyższego nabycia nie uległ zmianie.
2.W dniu 7 lutego 1989 r. E zmarł, a spadek po Nim na podstawie ustawy, zgodnie z prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w (…) nabyli: córka – C oraz synowie – F, B i D, po 1/4 części spadku każde z Nich, w tym wchodzące w skład spadku gospodarstwo rolne.
3.Wchodząca w skład spadku po zmarłym E przedmiotowa działka, o obecnym numerze ewidencyjnym 1, nie była w całości bądź w części przedmiotem zapisu w testamentowych i w jej zakresie nie dokonywano działu spadku po E, jak również nie zawierano umów zobowiązujących ani rozporządzających, za wyjątkiem niżej powołanej umowy darowizny.
4.Na podstawie umowy darowizny udokumentowanej aktem notarialnym sporządzonym w dniu 13 grudnia 2012 r., przez notariusza w (…), (…), Wnioskodawczyni – A nabyła od F (ojca) cały przysługujący Jemu udział we współwłasności działki o obecnym numerze ewidencyjnym 1.
5.Wnioskodawcy jako współwłaściciele działki umów majątkowych małżeńskich dotyczących udziałów we współwłasności działki nie zawierali, wobec czego przysługują Im udziały we współwłasności działki wchodzącej w skład wyłącznie ich majątków.
6.Pomimo że, w stosownej ewidencji gruntów i budynków, część działki oznaczono jako grunty rolne zabudowane, co wynika z wypisu z rejestru gruntów, to działka w całości jest niezabudowana, co potwierdza między innymi wyrys z mapy ewidencyjnej.
Wnioskodawcy – jako współwłaściciele po 1/4 części każdy zawarli aktem notarialnym z dnia 8 listopada 2021 r. umowę przedwstępną sprzedaży działki, będącej na chwilę zawarcia tej umowy nieruchomością rolna w rozumieniu ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego.
Kupująca – spółka pod firmą X sp. z o.o., z siedzibą w (…) zawarła umowę przedwstępną sprzedaży działki w związku z zamiarem nabycia działki w celu realizacji inwestycji, o których mowa w artykule 1b ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego.
Wnioskodawcy jako sprzedający współwłaściciele działki w umowie przedwstępnej sprzedaży działki oświadczyli, że:
1)działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jak również w jej zakresie nie wydano decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, bądź decyzji o warunkach zabudowy;
2)działka objęta jest obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy (…), zgodnie z którym w całości znajduje się na terenie zabudowy mieszkaniowo-usługowej miejskiej;
3)na chwilę zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży działka jest nieruchomością rolną w rozumieniu ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego i stosują się do niej przepisy tej ustawy;
4)działka ma bezpośredni dostęp do drogi publicznej i jej granice nie są sporne;
5)działka nie stanowi przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa;
6)na chwilę zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży udokumentowanej aktem notarialnym z dnia 8 listopada 2021 r. sprzedaż działki nie podlega podatkowi od towarów i usług.
W umowie przedwstępnej sprzedaży działki Wnioskodawcy jako sprzedający współwłaściciele oraz Kupujący zobowiązali się do zawarcia umowy sprzedaży, na mocy której sprzedający sprzedadzą kupującemu działkę w stanie wolnym od obciążeń, ograniczeń w rozporządzaniu oraz praw osób trzecich, za wskazaną cenę, a Kupujący działkę za wskazaną cenę kupi.
Strony ustaliły cenę sprzedaży działki, która odpowiada wartości rynkowej.
Strony postanowiły, że w przypadku uzyskania do chwili zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży stosownej wiążącej interpretacji podatkowej wydanej przez odpowiedni Organ, z której wynikać będzie, że Wnioskodawcy jako sprzedający w związku ze zbyciem działki są zobowiązani do rozliczenia stosownego podatku od towarów i usług, cena ustalona w umowie przedwstępnej sprzedaży będzie ceną netto, do której doliczony zostanie stosowny podatek od towarów i usług, a Kupujący zobowiązany będzie do zapłaty takiej ceny netto powiększonej o należny podatek od towarów i usług.
Wnioskodawcy jako sprzedający i Kupujący postanowili, że umowa przyrzeczona sprzedaży zostanie zawarta w terminie 60 dni od uzyskania przez kupującego i przedstawienia sprzedającym ostatecznej i niezaskarżalnej przed Sądami Administracyjnymi decyzji o warunkach zabudowy umożliwiającej na terenie działki wybudowanie budynku mieszkalnego wielorodzinnego o łącznej powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych wynoszącej co najmniej 7.000 mkw., jednakże umowa przyrzeczona sprzedaży zostanie zawarta nie później niż w dniu 30 czerwca 2022 r.
Wnioskodawca – B prowadził działalność gospodarczą, która to działalność gospodarcza nie była związana z działką będącą przedmiotem umowy przedwstępnej sprzedaży, zaś w chwili obecnej jest emerytem.
Wnioskodawca – D prowadził działalność gospodarczą, która to działalność gospodarcza nie była związana z działką będącą przedmiotem umowy przedwstępnej sprzedaży, zaś w chwili obecnej jest emerytem, który dalej prowadzi działalność gospodarczą nie związaną z działką będącą przedmiotem umowy przedwstępnej sprzedaży.
Wnioskodawca – C nie prowadziła działalności gospodarczej i w chwili obecnej jest emerytem.
Wnioskodawca – A nie prowadziła działalności gospodarczej i w chwili obecnej pozostaje w stosunku pracy jako pracownik.
W piśmie z 2 czerwca 2022 r., będącym uzupełnieniem wniosku, udzielili Państwo następujących informacji:
1.Wnioskodawca oraz Zainteresowani niebędący strona postępowania, każdy z nich odrębnie, nie wykorzystywali kiedykolwiek nieruchomości, będącej przedmiotem sprzedaży, w działalności gospodarczej, w tym rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r.
poz. 931).
2.Wnioskodawca oraz Zainteresowani niebędący strona postępowania, każdy z nich odrębnie, nie wykorzystywali i nie wykorzystują działki wyłącznie do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
3.Wnioskodawca oraz Zainteresowani niebędący strona postępowania, każdy z nich odrębnie, nie wykorzystywali i nie wykorzystują działki (przez cały okres jej posiadania, tj. od momentu nabycia do momentu planowanej dostawy) na cele prywatne (osobiste).
4.Wnioskodawca oraz Zainteresowani niebędący strona postępowania, każdy z nich odrębnie, nie byli i nie są rolnikiem ryczałtowym oraz nie dokonywali i nie dokonują sprzedaży ewentualnych produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej prowadzonej na tym gruncie (ww. działce).
5.Wnioskodawca oraz Zainteresowani niebędący strona postępowania, każdy z nich odrębnie, nie wykorzystywali i nie wykorzystują działki od momentu nabycia do momentu sprzedaży, gdyż działka stanowi nieużytek, na którym zablokowana jest jakakolwiek działalność ze względu na planowaną inwestycję drogową przez administrację państwową.
6.Wnioskodawca oraz Zainteresowani niebędący strona postępowania, każdy z nich odrębnie, nie udostępniali i nie udostępniają przedmiotowej nieruchomości osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych, np. najmu, dzierżawy, użyczenia lub innej umowy o podobnym charakterze.
7.Wnioskodawca oraz Zainteresowani niebędący strona postępowania, każdy z nich odrębnie, w umowie przedwstępnej sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego nie udzielili kupującemu pełnomocnictwa lub jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w imieniu Wnioskodawcy i Zainteresowanych niebędących stroną postępowania, w związku z uzyskaniem przez nabywcę zgód i uzgodnień związanych z nabyciem nieruchomości.
8.Wnioskodawca oraz Zainteresowani niebędący strona postępowania, każdy z nich odrębnie, w umowie przedwstępnej sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego nie udzielili kupującemu pełnomocnictwa lub jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w imieniu Wnioskodawcy i Zainteresowanych niebędących stroną postępowania, w związku z uzyskaniem przez nabywcę zgód i uzgodnień związanych z nabyciem nieruchomości
a)w żadnym zakresie,
b)do żadnych czynność w żadnym zakresie do zrealizowania do momentu sprzedaży nieruchomości.
9.Wnioskodawca oraz Zainteresowani niebędący strona postępowania, działając wspólnie jako współwłaściciele, dokonali umieszczenia na terenie sprzedawanej działki baneru informacyjnego o ofercie sprzedaży działki, jako czynności przed planowaną sprzedażą w celu przygotowania działki do sprzedaży oraz umieścili ogłoszenie w portalu internetowym. Dokonali także umieszczenia na terenie sprzedawanej jedynej działki baneru informacyjnego o ofercie sprzedaży jedynej działki, jako czynności przed planowaną sprzedażą w celu przygotowania jedynej działki wchodzącej w skład nieruchomości do sprzedaży. Umieścili w portalu internetowym ogłoszenie o ofercie sprzedaży jedynej działki. Kupujący wystąpi o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wobec jedynej działki wchodzącej w skład nieruchomości do sprzedaży.
10.Wnioskodawca oraz Zainteresowani niebędący strona postępowania oświadczają, że do momentu planowanej sprzedaży dla działki będącej przedmiotem sprzedaży powinna zostać wydana decyzja o warunkach zabudowy.
11.O wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla ww. działki wystąpił Kupujący.
Pytanie
Czy na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., w szczególności art. 15 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy – współwłaściciele działki jako sprzedający w związku ze zbyciem działki są zobowiązani do rozliczenia stosownego podatku od towarów i usług, zaś cena z umowy przedwstępnej sprzedaży zawartej aktem notarialnym z dnia 8 listopada 2021 r., powinna być ceną netto, do której doliczony powinien zostać podatek od towarów i usług, którą to cenę netto wraz z doliczonym podatkiem od towarów i usług Kupujący powinien zapłacić Wnioskodawcom jako sprzedającym działkę na podstawie zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży?
Stanowisko Zainteresowanych w sprawie
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji, Wnioskodawcy – współwłaściciele działki, jako sprzedający, nie prowadzą działalności gospodarczej. (Wnioskodawcy: A, C, B), prowadzą działalność gospodarczą nie związaną z działką, będącą przedmiotem umowy przedwstępnej sprzedaży (Wnioskodawca: D), prowadzili w przeszłości działalność gospodarczą, która nie była związana z działką, (Wnioskodawca: B).
W związku z powyższym wszyscy Wnioskodawcy nie są podatnikami podatku od towarów i usług, z tytułu sprzedaży udziału we współwłasności działki, na podstawie umowy przedwstępnej sprzedaży i nie będą podatnikami podatku od towarów i usług, na podstawie zawartej w wykonaniu tej umowy przyrzeczonej sprzedaży, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., w szczególności zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.
W konsekwencji powyższego, wszyscy Wnioskodawcy w związku ze zbyciem działki nie są zobowiązani do rozliczenia stosownego podatku od towarów i usług, zaś cena ustalona przez sprzedających Wnioskodawców i Kupującego, w umowie przedwstępnej sprzedaży nie jest ceną netto na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., do której doliczony powinien zostać stosowny podatek od towarów i usług.
Na podstawie artykułu 9 Dyrektywy 2006/112/WE, podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą. Bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 12 powyższej Dyrektywy, państwa członkowskie Unii Europejskiej są upoważnione do uznania za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje w szczególności dostawy terenu budowlanego.
Zgodnie z powyższą Dyrektywą, przez teren budowlany należy rozumieć każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.
Państwa członkowskie mają prawo wprowadzić opodatkowanie dostawy dokonywanej przez podmioty niebędące podatnikami, której przedmiotem są budynki lub grunty budowlane. Powyższa Dyrektywa przewiduje jedynie prawo państwa członkowskiego do zrównania tych czynności z działalnością gospodarczą.
Polski ustawodawca nie skorzystał z tego uprawnienia z powyższej Dyrektywy.
W wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 6 września 2006 r., zostało stwierdzone, ze: "Polski ustawodawca nie wprowadził takiego rozwiązania i nie rozszerzył kręgu podatników o podmioty dokonujące sporadycznych transakcji nie będących działalnością gospodarczą dotyczących nieruchomości" (I SA/WR 1254/05).
W sentencji powyższego wyroku orzeczono, że fakt dokonywania czynności wymienionych w art. 5 ustawy (odpłatnej dostawy towarów) nie jest wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania podatkiem o towarów i usług, gdyż podmiot dokonujący takich czynności musi działać w charakterze podatnika, tj. podmiotu wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą.
Wykorzystywanie prywatnego majątku jest działalnością gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Wykładnia gramatyczna i funkcjonalna art. 15 ust 2 ustawy prowadzi do wniosku, zgodnie z którym działalnością gospodarczą jest nawet pojedyńcza czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar wykonywania w sposób częstotliwy, tj. stały i powtarzalny. Taka czynność powinna być jednakże wykonana przez producenta, handlowca, usługodawcę, podmiot pozyskujący zasoby naturalne lub wykonujący wolny zawód.
NSA w wyroku z 24 kwietnia 2007 r. (I FSK 546/08) stwierdził, że sprzedaż działek budowlanych wydzielonych po zmianie przeznaczenia gruntów rolnych na cele budowlane z gospodarstwa rolnego nie jest działalnością rolnika, o której stanowi art. 15 ust. 2 ustawy.
Nie jest działalnością handlową, opodatkowaną podatkiem VAT sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (handlowych), lecz spożytkowany w celach osobistych.
W każdym przypadku decydujące znaczenie powinien mieć zamiar nabycia gruntów, które następnie są sprzedawane przez nabywcę.
Jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że zamiarem nabycia było późniejsze odsprzedanie gruntów, to zasadniczo należałoby takiego sprzedawcę w zakresie tej sprzedaży uznać za podatnika VAT.
Jeżeli sprzedawca gruntów nabywał te grunty do majątku prywatnego, dopuszczając wprawdzie możliwość odsprzedaży, lecz nie było to jego głównym celem, to wówczas w zakresie dokonanej sprzedaży gruntów nie powinien być traktowany jak podatnik VAT.
Ustalając, jakim faktycznie zamiarem kierował się późniejszy sprzedawca gruntów w momencie ich zakupu, należy wziąć pod uwagę okoliczności towarzyszące nabyciu i sprzedaży, czas, jaki upłynął od nabycia oraz przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży.
Powyższe tezy z Orzecznictwa Sądów Administracyjnych są symetryczne do orzecznictwa TSUE, w którym wyrażany jest pogląd, że działalność gospodarcza powinna być nacechowana stałością, powtarzalnością oraz niezależnością, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem.
Nie jest handlowcem lub osobą prowadzącą działalność gospodarczą osoba, która jako osoba fizyczna dokonuje jedynie wyzbycia majątku prywatnego, które jest wykonywaniem prawa własności poprzez korzystanie z prawa do rozporządzania własnością.
Wnioskodawcy – C, B i D nabyli działkę jako spadek po zmarłym ojcu E, który zmarł w dniu 7 lutego 1989 r., na podstawie ustawy, zgodnie z prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w (…) z dnia 7 maja 2007 r., tym samym powyżsi Wnioskodawcy są współwłaścicielami działki od blisko 15 lat.
Wnioskodawczyni A nabyła działkę na podstawie umowy darowizny udokumentowanej aktem notarialnym sporządzonym w dniu 13 grudnia 2012 r., przez notariusza w (…), (…), od F (ojca), któremu przysługiwał udział w działce w części 1/4 wraz z pozostałymi spadkobiercami.
Wnioskodawcy są współwłaścicielami działki, którą nabyli jako spadek ustawowy lub darowiznę i powyższe nabycie w żadnym przypadku nie może zostać uznane jako nabycie w ramach działalności gospodarczej lub zrównane z działalnością gospodarczą na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, tj. jako nabycie producenta, handlowca lub usługodawcy, w tym podmiotu pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, a także osoby wykonującej wolne zawody.
Wnioskodawcy są współwłaścicielami działki od blisko 15 lat (C, B, D) i od ponad 9 lat (A).
W związku z powyższym, Wnioskodawcom nie można w żadnym przypadku przypisać zamiaru sprzedaży działki jako handlowcom, gdyż Wnioskodawcy jako osoby fizyczne dokonują jedynie sprzedaży majątku prywatnego przez którą to sprzedaż realizują prawo właściciela do rozporządzania własnością.
Wnioskodawcy przez sprzedaż działki realizują również zniesienie współwłasności nieruchomości, która wcześniej stanowiła własność rodzinną.
Na podstawie stanu faktycznego oraz stanu prawnego prawidłowe jest oświadczenie Wnioskodawców, z umowy przedwstępnej sprzedaży działki, że na chwilę zawarcia tej umowy sprzedaż działki nie podlega podatkowi od towarów i usług.
Na podstawie stanu faktycznego oraz stanu prawnego w umowie przyrzeczonej sprzedaży działki, Wnioskodawcy, w związku ze zbyciem działki nie są zobowiązani do rozliczenia stosownego podatku od towarów i usług, zaś cena z tytułu sprzedaży działki nie jest ceną netto, do której powinien zostać doliczony stosowny podatek od towarów i usług, i tym samym kupujący nie jest i nie będzie zobowiązany do zapłaty powyższej ceny netto powiększonej o należny podatek od towarów i usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działki przez Zainteresowanych – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach − rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.
Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Stosownie do art. 196 Kodeksu cywilnego:
§ 1. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
§ 2. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.
W myśl art. 198 Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.
Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.
Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.
Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału we współwłasności nieruchomości, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:
Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.
W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.
Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.
Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości istotne jest, czy zbywcy w celu dokonania sprzedaży gruntu podjęli aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Ich za podmioty prowadzące działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Wątpliwości Państwa dotyczą ustalenia, czy współwłaściciele działki jako sprzedający w związku ze zbyciem działki są zobowiązani do rozliczenia stosownego podatku od towarów i usług, zaś cena z umowy przedwstępnej sprzedaży zawartej aktem notarialnym z dnia 8 listopada 2021 r., powinna być ceną netto, do której doliczony powinien zostać podatek od towarów i usług, którą to cenę netto wraz z doliczonym podatkiem od towarów i usług Kupujący powinien zapłacić Wnioskodawcom jako sprzedającym działkę na podstawie zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży.
Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
Należy zatem ustalić, czy w analizowanej sprawie w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działki Zainteresowani będą spełniać przesłanki do uznania Ich za podatników podatku od towarów i usług.
Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.
W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowani podejmowali działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.
Uwzględniając powyższą analizę przepisów oraz przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, że w odniesieniu do planowanej sprzedaży działki brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując ww. dostawy Zainteresowani wystąpią w charakterze podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawcy są jedynymi współwłaścicielami, w udziałach wynoszących po 1/4 części działki ewidencyjnej nr 1. W dniu 7 lutego 1989 r. E zmarł, a spadek po Nim na podstawie ustawy, zgodnie z prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w (…) nabyli: córka – C oraz synowie – F, B i D, po 1/4 części spadku każde z Nich, w tym wchodzące w skład spadku gospodarstwo rolne. Na podstawie umowy darowizny udokumentowanej aktem notarialnym Wnioskodawczyni nabyła od F (ojca) cały przysługujący Jemu udział we współwłasności działki o obecnym numerze ewidencyjnym 1. Wnioskodawcy – jako współwłaściciele po 1/4 części każdy zawarli aktem notarialnym umowę przedwstępną sprzedaży działki, będącej na chwilę zawarcia tej umowy nieruchomością rolną. Kupująca – spółka zawarła umowę przedwstępną sprzedaży działki w związku z zamiarem nabycia działki w celu realizacji inwestycji. W umowie przedwstępnej sprzedaży działki Wnioskodawcy jako sprzedający współwłaściciele oraz Kupujący zobowiązali się do zawarcia umowy sprzedaży, na mocy której sprzedający sprzedadzą kupującemu działkę w stanie wolnym od obciążeń, ograniczeń w rozporządzaniu oraz praw osób trzecich, za wskazaną cenę, a Kupujący działkę za wskazaną cenę kupi. Wnioskodawca oraz Zainteresowani niebędący strona postępowania nie wykorzystywali kiedykolwiek nieruchomości, będącej przedmiotem sprzedaży, w działalności gospodarczej, w tym rolniczej. Wnioskodawca oraz Zainteresowani niebędący strona postępowania nie wykorzystywali i nie wykorzystują działki wyłącznie do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz nie wykorzystywali i nie wykorzystują działki (przez cały okres jej posiadania, tj. od momentu nabycia do momentu planowanej dostawy) na cele prywatne (osobiste). Wnioskodawca oraz Zainteresowani niebędący strona postępowania, nie byli i nie są rolnikiem ryczałtowym oraz nie dokonywali i nie dokonują sprzedaży ewentualnych produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej prowadzonej na tym gruncie (ww. działce). Wnioskodawca oraz Zainteresowani niebędący strona postępowania nie wykorzystywali i nie wykorzystują działki od momentu nabycia do momentu sprzedaży, gdyż działka stanowi nieużytek, na którym zablokowana jest jakakolwiek działalność ze względu na planowaną inwestycję drogową przez administrację państwową. Działka nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. W umowie przedwstępnej sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego nie udzielono kupującemu pełnomocnictwa lub jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w imieniu Wnioskodawcy i Zainteresowanych niebędących stroną postępowania, w związku z uzyskaniem przez nabywcę zgód i uzgodnień związanych z nabyciem nieruchomości. Wnioskodawca oraz Zainteresowani niebędący strona postępowania dokonali umieszczenia na terenie sprzedawanej działki baneru informacyjnego o ofercie sprzedaży działki, jako czynności przed planowaną sprzedażą w celu przygotowania działki do sprzedaży oraz umieścili ogłoszenie w portalu internetowym. O wydanie decyzji o warunkach zabudowy wystąpił Kupujący.
W analizowanej sprawie brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności Zainteresowanych, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działki wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawcy nie podjęli takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Zainteresowanych należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając działkę nr 1 Zainteresowani będą korzystać z przysługującego Im prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełnią przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpią w roli podatników podatku od towarów i usług prowadzących działalność gospodarczą – w stosunku do tej transakcji. Zatem, sprzedaż działki nr 1 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W konsekwencji, dokonując sprzedaży działki nr 1 Zainteresowani korzystają/będą korzystać z przysługującego Im prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawców cech podatników podatku VAT, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działki, a dostawę tej działki cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Podsumowując, planowana sprzedaż przez Zainteresowanych działki nr 1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Zainteresowani w związku z tą dostawą nie wystąpią w charakterze podatników, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji Zainteresowani – współwłaściciele działki jako sprzedający w związku ze zbyciem działki nie będą zobowiązani do rozliczenia stosownego podatku od towarów i usług, i do ceny z umowy przedwstępnej sprzedaży zawartej aktem notarialnym z dnia 8 listopada 2021 r., nie powinni doliczać podatku od towarów i usług.
Zatem stanowisko Zainteresowanych jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;
·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Pani A (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).