-    wykonanie nowych nasadzeń na terenie Gminy (…),

4)opróżnianiu koszy ulicznych;

zwanych w dalszej części jako Usługi.

Tym samym, otrzymana rekompensata nie będzie służyła wydatkowaniu na inny cel niż wskazany w niniejszym wniosku.

2. Czy z ekonomicznego punktu widzenia Sp. z o.o. byłby w stanie świadczyć usługi bez otrzymanej od Gminy rekompensaty za powierzone zadania własne Gminy?

Sp. z o.o. uwypukla, że nie będzie w stanie świadczyć Usług bez otrzymanej od Gminy rekompensaty za powierzone zadania własne Gminy, ponieważ celem rekompensaty będzie pokrycie strat związanych z tego rodzaju działalnością (ewentualnie uzyskanie rozsądnego zysku), których docelowym adresatem są mieszkańcy Gminy. Należy podkreślić, iż Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie wiążą się dla mieszkańców z żadną odpłatnością. W konsekwencji, powstaje niedobór finansowy Spółki, równoważony rekompensatą wypłacaną przez Gminę.

W ocenie Wnioskodawcy, realizacja zadań powierzonych przez Gminę, tj. usług będących przedmiotem zapytania, nie będzie możliwa bez otrzymanej rekompensaty. Ponadto należy podkreślić, że rekompensata będzie stanowić pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem powierzonych Usług, których adresatem są mieszkańcy Gminy, którzy z mocy prawa (z racji zamieszkiwania na określonym obszarze) tworzą tę jednostkę samorządu terytorialnego.

Wnioskodawca wskazuje, że otrzymana rekompensata będzie służyć pokryciu ewentualnej straty powstałej w danym okresie rozliczeniowym, w związku z wykonywaniem zadań publicznych. Tym samym, rekompensata ta nie będzie stanowić bezpośredniej dopłaty związanej z wykonywaniem zadań powierzonych, ponieważ nie będzie wpływać wprost na wysokość ceny usług oferowanych przez Spółkę. Wnioskodawca nie będzie w stanie przyporządkować rekompensaty do konkretnej świadczonej usługi. Ponadto uwypuklić należy, że celem rekompensaty będzie bowiem dofinansowanie działalności Wnioskodawcy, której przedmiotem jest świadczenie Usług na rzecz mieszkańców Gminy, która to działalność jest z reguły deficytowa.

Wysokość rekompensaty Wnioskodawca będzie obliczał na podstawie przepisów wspólnotowych, w tym Decyzji Komisji Europejskiej C (2011) 9380 z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom obowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (2012/21/UE). Tym samym, rekompensata nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej wynikowi finansowemu netto wyliczonemu następująco: koszty poniesione w związku z realizacją Usługi plus tzw. rozsądny zysk. Ponadto Wnioskodawca nadmienia, że powyższa rekompensata każdorazowo należna Spółce z uwzględnieniem rozsądnego zysku, będzie wypłacana na jej rzecz na podstawie not księgowych wystawianych w terminie 14 dni po zakończeniu każdego miesiąca, w którym Wnioskodawca świadczyć będzie Usługi i poniesie koszty.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy stwierdzić, że wypłacana rekompensata, którą będzie otrzymywać Spółka za powierzone jej Usługi będzie służyć pokryciu kosztu ogólnej jej działalności i nie będzie wpływać bezpośrednio na cenę Usług. To oznacza, że rekompensata ma charakter ogólny, a jej celem jest wyłącznie dotowanie ogólnej działalności podatnika. Tym samym nie będzie stanowić czynności uznawanych za rentowne (dochodowe) dla Spółki, gdyż nie da się powiązać tej rekompensaty z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze względu na brak uzależnienia jej od ilości i wartości świadczonych Usług. W analizowanych okolicznościach będziemy mieć do czynienia z pokryciem kosztów zadania użyteczności publicznej, które i tak musiałyby być poniesione ze środków publicznych, niezależnie czy przez Gminę w ramach samodzielnej realizacji zadania własnego, czy przez Spółkę jako podmiot, któremu to zadanie powierzono.

Niniejsze faktury nabycia towarów i usług, które będą podstawą do odliczenia podatku naliczonego wskazanego w zapytaniu we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej będą wystawiane na Sp. z o.o. z siedzibą w (…) w związku z zakupem materiałów, urządzeń, narzędzi oraz nabywaniem świadczonych usług wykorzystywanych do wywiązania się obowiązku Spółki w zakresie świadczenia powierzonych przez Gminę Usług.

Pytania

1.  Czy rekompensata wypłacana przez Gminę na rzecz Spółki na podstawie zawartej umowy wykonawczej (umowy powierzenia) będzie stanowić wynagrodzenie za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2.  Czy Spółka będzie miała prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupowych dotyczących wykonania świadczonych Usług objętych umową wykonawczą (umową powierzenia)?

Państwa stanowisko w sprawie

Pytanie 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, rekompensata wypłacana przez Gminę na rzecz Spółki na podstawie zawartej umowy wykonawczej (umowy powierzenia) nie będzie stanowić wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pytanie 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie miała prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupowych dotyczących wykonania świadczonych Usług objętych umową wykonawczą (umową powierzenia).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

-przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

-zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

-świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powyższe oznacza, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy o VAT. Przy czym, w ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy pamiętać, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia, który odnosi korzyść o charakterze majątkowym. Tym samym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Z kolei związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 29a ust.1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy o VAT podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

-    stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

-    udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

-    otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Powyższe oznacza, że podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest wszystko co stanowi zapłatę, obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania, w szczególności są to dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usługi oprócz enumeratywnie wymienionych w katalogu zamkniętym art. 29a ust. 7 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usług. Tym samym, elementem wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji jest stwierdzenie czy udzielana jest na sfinansowanie czy też dofinansowanie dostawy konkretnych towarów lub świadczenia usług.

Z kolei, należy wskazać że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te o charakterze podmiotowym. Zatem w sytuacji, gdy dla konkretnego świadczenia usług podatnik otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny usługi, to tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania. Natomiast dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem, służące pokryciu ogólnych kosztów działalności podatnika nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania.

Spółka w zamian za świadczenie Usług będzie otrzymywać od Gminy określone wynagrodzenie, które każdorazowo pokryje koszty realizowanych zadań własnych Gminy zgodnie z umową wykonawczą (powierzenia). Tym samym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług otrzymane z tego tytułu świadczenie pieniężne określane przez strony umownie jako rekompensata, nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem, ponieważ Wnioskodawca jako spółka ze stuprocentowym udziałem Gminy (…), na zewnątrz, w odniesieniu do mieszkańców tej Gminy będzie wykonywać obowiązkowe zadania własne Gminy z zakresu zaspokajania potrzeb wspólnoty co do utrzymania zieleni. Należy podkreślić, że adresatem usług świadczonych przez Spółkę nie będzie Gmina jako podmiot publiczny działający na rzecz wspólnoty samorządowej, ale mieszkańcy, którzy z mocy prawa (z racji zamieszkiwania na określonym obszarze) tworzą jednostkę samorządu terytorialnego. Zatem, pomiędzy płatnością, którą będzie otrzymywać Wnioskodawca w ramach rekompensaty od Gminy (…), a świadczeniem Usług należących do zadań własnych Gminy nałożonych przepisami prawa, nie będzie zachodził związek bezpośredni.

W omawianej sprawie należy mieć na uwadze wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 października 2015 r. w sprawie C-174/14 , Saudaçor w którym TSUE stwierdził, że „art. 13 ust. 1 Dyrektywy 112/WE/2006 należy interpretować w ten sposób, że działalność polegająca na świadczeniu przez spółkę na rzecz regionu usług w dziedzinie planowania i zarządzania regionalną służbą zdrowia zgodnie z umowami programowymi zawartymi pomiędzy tą spółką a rzeczonym regionem, jest objęta zasadą nieopodatkowania podatkiem od wartości dodanej przewidzianą w tym przepisie, w sytuacji, gdy owa działalność stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 9 ust. 1 tej Dyrektywy, co podlega weryfikacji sądu odsyłającego. Można uznać, że wspomnianą spółkę należy zaklasyfikować jako podmiot prawa publicznego oraz że wykonuje ona wspomnianą działalność jako podmiot władzy publicznej, o ile sąd odsyłający stwierdzi, że zwolnienie tej działalności nie spowoduje znaczących zakłóceń konkurencji”.

Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Sądów, przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 1366/17 stwierdzono, że „nie ulega wątpliwości, że spółka na podstawie uchwały oraz umowy będzie realizować tylko zadania własne Gminy (w zakresie zarządzania gminnym zasobem komunalnym). Spełniony został zatem warunek, zgodnie z którym działalność wykonywana będzie przez spółkę w charakterze organu władzy publicznej. Ponadto wyłączenie tej działalności spod opodatkowania nie spowoduje znaczących zakłóceń konkurencji, ponieważ zadanie spółki będzie polegało na podejmowaniu decyzji i dokonywaniu czynności mających na celu zapewnienie: właściwej gospodarki ekonomiczno-finansowej nieruchomości, bezpieczeństwa użytkowania, właściwej eksploatacji nieruchomości, a także na czynnościach zmierzających do utrzymania nieruchomości w stanie niepogorszonym, zgodnie z ich przeznaczeniem. [...] W rezultacie na uwzględnienie zasługują także pozostałe podniesione w skardze kasacyjnej zarzuty dotyczące naruszenia przepisów prawa materialnego [...] poprzez błędną wykładnię i w konsekwencji niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że podstawą opodatkowania jest otrzymana rekompensata”.

Ponadto, należy wskazać, że stopień zależności Spółki od Gminy (która ją utworzyła i jest jej jedynym udziałowcem) wyrażający się silnymi więzami o charakterze funkcjonalnym i majątkowym, nie pozostaje bez znaczenia i powinien mieć wpływ na postanowienie o braku możliwości uznania wykonywanych powierzonych Spółce zadań za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że rekompensata, która będzie wypłacana przez Gminę na rzecz Spółki na podstawie zawartej umowy wykonawczej (powierzenia) nie będzie stanowić wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast odnosząc się do pytania nr 2 przedstawionego w niniejszym wniosku należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W kontekście powyższego przepisu Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług służących wykonaniu powierzonych Usług, bowiem wśród faktur zakupowych stanowiących podstawę odliczenia nie znajdują się pozycje uniemożliwiające dokonanie pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika: 1) (uchylony); 2) (uchylony); 3) (uchylony); 4) usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem: a) (uchylona), b) nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób; c) usług noclegowych nabywanych w celu ich odprzedaży, opodatkowanych u tego podatnika na podstawie art. 8 ust. 2a. 5) (uchylony).

Mając powyższe na uwadze, podkreślić należy, że przepisy ustawy o VAT nie wiążą prawa do odliczenia podatku ze źródłem pochodzenia środków finansowych przeznaczonych na zakup towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony, ani nie wyłączają prawa do odliczenia podatku naliczonego w postaci dotacji lub darowizn. Tym samym, dla ustalenia prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podstawowe znaczenie ma związek dokonywanych zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Zatem, bez znaczenia pozostaje źródło pochodzenia środków finansowych na pokrycie ww. zakupów, przy czym należy uwzględnić zastrzeżenie ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę przestawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane w tym zakresie przepisy prawne stwierdzić należy, że Spółka będzie miała prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupowych dotyczących wykonania świadczonych Usług.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe w części nieuznania czynności wykonywanych na podstawie zawartej umowy wykonawczej,w zamian za rekompensatę, jako niepodlegających opodatkowaniu i prawidłowe w części dotyczącej prawa do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupowych dotyczących wykonania świadczonych usług objętych umową wykonawczą.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W świetle z art. 2 pkt 22 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zatem, każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

·w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

·świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy jej wykonaniem, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem, pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej, zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

TSUE, w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKLFinancial Services AG wskazał, że „(...) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I 10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu tylko, jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. 1 7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).

W wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie natomiast wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług, określone w art. 8 ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenia innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto – jak wskazano wyżej - aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użyteczne (charytatywne, kulturalne, naukowe, itd.).

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że gdyby nawet podatnik nie osiągnął z tytułu prowadzonej działalności dochodu, to nie zmienia faktu, że wykonując czynności będące przedmiotem działalności gospodarczej wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT – bowiem będzie świadczył w tym zakresie usługi, które podlegają VAT. Oznacza to w konsekwencji, że jeżeli podmiot uzyska jakąkolwiek zapłatę za te usługi w sensie ekonomicznym (nawet bilansując tylko poniesione w związku z nim wydatki), to owe wynagrodzenie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwych reguł.

W świetle art. 29a ust. 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. I tak, stosownie do ww. przepisu:

Art. 29a ust. 7 ustawy stanowi, że:

Z powyższych przepisów wynika, że – co do zasady – podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania jest należność, niezależnie od jej nazewnictwa, stanowiąca w istocie wynagrodzenie za wykonaną czynność podlegającą opodatkowaniu. Elementem podstawy opodatkowania mogą być również należności mające charakter dopłaty do ceny.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi.

Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Istotne znaczenie dla ustalenia, czy konkretne dotacje podlegają opodatkowaniu ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Limited v. Commissioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Przy czym, w pierwszej kolejności należy ocenić, czy otrzymane kwoty nie stanowią w istocie wynagrodzenia za świadczoną usługę.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Założycielem Spółki jest Gmina (…), dysponująca 100% udziałami w jej kapitale zakładowym. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody.

Gmina (…), jako organizator utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz zieleni gminnej i zadrzewień, na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań, planuje zawrzeć ze Spółką umowę o świadczenie usług w zakresie utrzymania, pielęgnacji gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz zieleni gminnej i zadrzewień zgodnie ze sztuką ogrodniczą, która przyznaje Spółce prawo i zobowiązuje ją do wykonywania określonych usług o charakterze użyteczności publicznej (umowa wykonawcza).

Przedmiotem umowy będzie świadczenie przez Spółkę na rzecz Gminy (…) usług o charakterze użyteczności publicznej na terenie Gminy (…) polegających w szczególności na:

1. z zakresu zieleni tj.:

-utrzymanie zieleni w pasach drogowych (w tym wykaszanie traw),

-wykonanie nowych nasadzeń na terenie Gminy (…),

-pielęgnacja zieleni istniejącej posadzonej w latach wcześniejszych,

-utrzymanie zieleni na placach zabaw, boiskach sportowych, terenach rekreacyjnych,

-wycinka drzew z terenów będących własnością gminy;

2. bieżącym utrzymaniu miejsc użyteczności publicznej (np. odchwaszczanie, sprzątanie placów zabaw, terenów rekreacyjnych);

3. likwidacji dzikich wysypisk;

4. opróżnianiu koszy ulicznych;

5. bieżącym utrzymaniu wiat przystankowych i tablic ogłoszeniowych (mycie szyb, usuwanie napisów, bieżące naprawy, konserwacje okresowe);

6. bieżących naprawach w zakresie oznakowania ulic (prostowanie tabliczek z nazwą ulicy, ewentualne prostowanie słupków);

7. bieżących naprawach na placach zabaw oraz w miejscach rekreacyjno - sportowych;

8. zimowym i letnim utrzymaniu dróg i chodników (odśnieżanie, odchwaszczanie, oczyszczanie rynsztoków, równanie, ewentualnie polewanie wodą).

Zgodnie z zapisami zawartymi w umowie wykonawczej (powierzenia), za świadczenie Usług Spółce będzie przysługiwała rekompensata służąca pokryciu wszelkich kosztów działalności związanych z wykonywaniem usług o charakterze użyteczności publicznej. Ponadto, rekompensata służąca pokryciu wydatków działalności związanej ze świadczeniem Usług, będzie przysługiwać Spółce z uwzględnieniem rozsądnego zysku. Otrzymywanie rekompensat za realizację zobowiązań z tytułu świadczenia Usług ma zapewnić Spółce finansową stabilność oferowanych usług przy utrzymaniu wysokiego poziomu ich jakości.

Wysokość rekompensaty Spółka będzie obliczała na podstawie przepisów wspólnotowych, w tym decyzji Komisji Europejskiej C (2011) 9380 z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom obowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (2012/21/UE). Tym samym, rekompensata nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej wynikowi finansowemu netto wyliczonemu następująco: koszty poniesione w związku z realizacją Usługi plus tzw. rozsądny zysk. Powyższa rekompensata należna Spółce każdorazowo z uwzględnieniem rozsądnego zysku, będzie wypłacana na jej rzecz na podstawie not księgowych wystawianych w terminie 14 dni po zakończeniu każdego miesiąca, w którym Spółka świadczyć będzie Usługi i poniesie koszty.

Rekompensata wypłacana przez Gminę, będzie miała na celu wyłącznie realizację zadań powierzonych Spółce. Tym samym, nie będzie ona służyła wydatkowaniu na inny cel niż wskazany we wniosku.

Spółka nie będzie w stanie świadczyć Usług bez otrzymanej od Gminy rekompensaty za powierzone zadania własne Gminy, ponieważ celem rekompensaty będzie pokrycie strat związanych z tego rodzaju działalnością (ewentualnie uzyskanie rozsądnego zysku), których docelowym adresatem są mieszkańcy Gminy.

W opinii Spółki, wypłacana rekompensata otrzymywana za realizację powierzonych jej Usług, będzie służyć pokryciu kosztu ogólnej jej działalności i nie będzie wpływać bezpośrednio na cenę Usług. To oznacza, że rekompensata ma charakter ogólny, a jej celem jest wyłącznie dotowanie ogólnej działalności podatnika. Tym samym nie będzie stanowić czynności uznawanych za rentowne (dochodowe) dla Spółki, gdyż nie da się powiązać tej rekompensaty z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze względu na brak uzależnienia jej od ilości i wartości świadczonych Usług.

Spółka wskazuje, że otrzymana rekompensata będzie służyć pokryciu ewentualnej straty powstałej w danym okresie rozliczeniowym, w związku z wykonywaniem zadań publicznych. Tym samym, rekompensata ta nie będzie stanowić bezpośredniej dopłaty związanej z wykonywaniem zadań powierzonych, ponieważ nie będzie wpływać wprost na wysokość ceny usług oferowanych przez Spółkę. Według Spółki, nie będzie ona w stanie przyporządkować rekompensaty do konkretnej świadczonej usługi. Celem rekompensaty będzie bowiem dofinansowanie działalności Spółki, której przedmiotem jest świadczenie Usług na rzecz mieszkańców Gminy, która to działalność jest z reguły deficytowa.

Faktury nabycia towarów i usług będą wystawiane na Sp. z o.o. z siedzibą w (…). Dotyczyć będą zakupu materiałów, urządzeń, narzędzi oraz nabywania świadczonych usług wykorzystywanych do wywiązania się Spółki w zakresie świadczenia powierzonych przez Gminę Usług.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności kwestii uznania rekompensaty przysługującej z tytułu realizacji zadań powierzonych jako wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegać może dostawa towarów lub świadczenie usług, a nie otrzymywana w zamian za świadczenie zapłata (rekompensata).

Tym samym, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy opisana we wniosku rekompensata będzie wynagrodzeniem z tytułu opodatkowanego podatkiem VAT odpłatnego świadczenia usług.

W analizowanym przypadku mamy do czynienia z sytuacją, w której Gmina powierza Spółce, na podstawie umowy cywilnoprawnej, świadczenie Usług polegających na realizacji zadań własnych Gminy, za co Spółka otrzymuje od Gminy stosowną rekompensatę.

W takiej sytuacji mamy zatem do czynienia z istnieniem dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu zlecającego wykonanie usługi, będącego jednocześnie odbiorcą usługi (Gmina), jak również podmiotu wykonującego zlecenie – świadczącego usługi o charakterze użyteczności publicznej na terenie Gminy (podmiot gospodarczy posiadający odrębność prawno-podatkową od Miasta) – w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca.

Należy również zauważyć, że sposób określenia wysokości rekompensaty, tj. uwzględnienie ponoszonych kosztów związanych z wykonywanymi usługami oraz określenie rozsądnego zysku - odpowiada metodzie, zgodnie z którą przedsiębiorca określa ceny świadczonych usług.

Rekompensata nie jest związana z całą działalnością Spółki, lecz tylko z realizacją usług w zakresie utrzymania, pielęgnacji gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz zieleni gminnej i zadrzewień zgodnie ze sztuką ogrodniczą. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że rekompensata jest wypłacana Spółce bezpośrednio w celu umożliwienia jej świadczenia tych usług (por. pkt 12 wyroku TSUE w sprawie C-184/00).

Otrzymywane przez Spółkę środki (rekompensata) są ściśle powiązane ze świadczonymi usługami. W szczególności na podstawie prowadzonej rachunkowości przez Spółkę oraz składanych wniosków o rekompensatę jest możliwe ustalenie bezpośredniego związku pomiędzy rekompensatą a świadczeniem przez Spółkę Usług polegających na realizacji zadań własnych Gminy (por. pkt 16 wyroku TSUE w sprawie C-184/00).

Jak wcześniej wskazano, jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia, to świadczenie to podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast jeśli związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub świadczeniem usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność za czynność niepodlegającą podatkowi VAT.

Usługa, za którą przysługuje dotacja, podlega opodatkowaniu, jeżeli dotacja ta ma bezpośredni związek z ceną towaru/usługi świadczonej przez otrzymującego dotację i w takiej sytuacji przyjmuje się, że stanowi ona składnik tej ceny.

Odnosząc zatem przedstawiony opis sprawy do powołanych przepisów prawa, stwierdzić należy, że otrzymywana przez Spółkę rekompensata z tytułu świadczenia zadań powierzonych – wbrew temu co twierdzi Wnioskodawca – stanowi dopłatę mającą bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Należy bowiem zauważyć, że otrzymywana przez Spółkę rekompensata (w sytuacji osiągnięcia ujemnego wyniku finansowego) nie zostanie przeznaczona na ogólną działalność Spółki, tylko na określone działanie, tj. realizację zadań powierzonych.

Jak wskazał Wnioskodawca, poza zadaniami powierzonymi świadczy on też inne usługi nieobjęte przedmiotową umową. Natomiast otrzymywana rekompensata nie może być przeznaczona na inny cel niż realizacja zadań powierzonych. Zatem, otrzymywaną przez Spółkę rekompensatę można powiązać wprost z konkretnym świadczeniem, tj. realizacją zadań powierzonych.

Rekompensata nie stanowi – w ocenie Wnioskodawcy – dopłaty do ceny świadczonych usług, jednakże należy stwierdzić, że z ekonomicznego punktu widzenia (w sytuacji ujemnego wyniku finansowego) Spółka nie byłaby w stanie świadczyć usług wykonywanych w ogólnym interesie gospodarczym w zakresie zadań powierzonych, gdyby nie otrzymywana rekompensata.

Ponadto z opisu sprawy jednoznacznie wynika, że powołana przez Gminę Spółka prowadzi przecież działalność gospodarczą – działalność opodatkowaną VAT. Jak stwierdził sam Zainteresowany, bez wypłaty rekompensaty brak jest możliwości realizacji zadań powierzonych.

Powyższe przemawia za uznaniem, że otrzymywana rekompensata jest przyznawana konkretnemu podmiotowi w celu sfinansowania wykonywanych przez niego konkretnych usług, jest zatem istotnym elementem zaliczanym do podstawy opodatkowania świadczonych usług.

Otrzymywana kwota rekompensaty będzie miała zatem bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych przez Spółkę i na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy, stanowić będzie podstawę opodatkowania podatkiem VAT. Zapłatą za świadczone przez Spółkę usługi będzie więc również otrzymywana rekompensata, stanowiąca dopłatę do ceny usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Podsumowując, realizacja przez Sp. z o.o. zadań powierzonych, o których mowa we wniosku, w zamian otrzymaną rekompensatę, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym kwota rekompensaty będzie stanowić podstawę opodatkowania podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 1, należy uznać jako nieprawidłowe.

W dalszej kolejności wątpliwości Spółki dotyczą kwestii prawa do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupowych dotyczących wykonania świadczonych Usług objętych umową wykonawczą (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury nabycia towarów i usług w ramach realizacji zadań powierzonych będą wystawiane na Spółkę. Powyżej w interpretacji rozstrzygnięto, że realizacja przez Sp. z o.o. zadań powierzonych, o których mowa we wniosku, w zamian otrzymaną rekompensatę, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym, nabywane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji zadań powierzonych towary i usługi będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podsumowując, Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony, wynikający z faktur zakupowych dotyczących wykonania świadczonych Usług objętych umową wykonawczą (umową powierzenia). Zainteresowany będzie uprawniony do obniżenia podatku pod warunkiem niewystąpienia przesłanek wykluczających, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należy uznać jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa, w przedmiotowym wniosku, wyroków sądów administracyjnych i Naczelnego Sądu Administracyjnego tutejszy Organ wyjaśnia, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnej sprawie, osadzonymi w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawężają. Zatem, wskazane we wniosku wyroki nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie i nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).