Interpretacja indywidualna z dnia 3 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.613.2022.1.MG
Temat interpretacji
Podatek od towarów i usług w zakresie nie wliczania otrzymanej dotacji do limitu wartości sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 grudnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 14 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie nie wliczania otrzymanej dotacji do limitu wartości sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Uzupełniła go Pani pismami z 14 grudnia 2022 r. (wpływ 2 lutego 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (ostatecznie sformułowany w piśmie z 14 grudnia 2022 r., wpływ 2 lutego 2023 r.)
Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług kosmetycznych. Rozlicza się na zasadach ogólnych i nie jest podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności zatrudnia na umowę o pracę 4 pracowników na stanowiskach kosmetyczek i recepcjonistki.
Wnioskodawczyni otrzymała w roku 2022 dofinansowanie od Starosty (...) w ramach Krajowego Funduszu Szkoleniowego, które zostało przekazane na pokrycie kosztów szkoleń pracowników. Szkolenia dotyczyły podniesienia kwalifikacji pracowników i dotyczyły czynności, które były już wykonywane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. W okresie od 1 stycznia 2022 r. do 30 listopada 2022 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, podatniczka wykazała obrót w kwocie (...) złotych. Obrót z tytułu otrzymanych dotacji w kwocie (...) złotych nie został wliczony do obrotu kwalifikującego podatnika do utraty zwolnienia z tytułu art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Zatem, obrót z działalności opodatkowanej podatniczki nie przekroczył kwoty 200 tys. złotych. Wnioskodawczyni nadal korzysta ze zwolnienia przedmiotowego VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Działalność gospodarcza podatniczki nie dotyczy dostaw towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Otrzymane dofinansowanie zostało przeznaczone na sfinansowanie usług zawartych w umowie o dofinansowanie. Dofinansowanie nie miało wpływu na ceny świadczonych usług przed podatniczkę.
Pytanie
Czy w świetle przedstawionych faktów, Wnioskodawczyni właściwie zakwalifikowała przychód z otrzymanej dotacji, nie wliczając go do limitu obrotu po którego przekroczeniu utraciłaby prawo do zwolnienia przedmiotowego VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT?
Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 14 grudnia 2022 r., wpływ 2 lutego 2023 r.)
Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu z art. 29a ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania tym podatkiem. Z powyższych unormowań wynika, że w sytuacji gdy podatnik – w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług – otrzymuje od innego podmiotu jakiekolwiek dofinansowanie (dotację, subwencję lub inną dopłatę o podobnym charakterze) stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, jako np. pokrycie części ceny rekompensatą z powodu obniżenia ceny – tego rodzaju dofinansowanie stanowi również obok ceny uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Aby jednak tak było, dofinansowanie musi być bezpośrednio związane z dostawą konkretnego towaru lub świadczeniem konkretnej usługi (dopłata kosztowa). Natomiast w przypadku braku takiego związku bezpośredniego, dofinansowanie ogólne na pokrycie niezidentyfikowanych wprost kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu. W rozpatrywanej sprawie sytuacja taka występuje. Dotacja została przeznaczona na sfinansowanie realizacji projektu rozumianego jako przedsięwzięcie zmierzające do osiągnięcia założonego celu, opisanego w umowie o dofinansowanie, zatem dotacja nie odnosi się do ceny konkretnej usługi lub towaru. Została przeznaczona na sfinansowanie podniesienia kwalifikacji i umiejętności pracowników, którzy już wykonują czynności, których dotyczyło szkolenie. Przedmiotowa dotacja nie ma charakteru dopłaty do ceny, lecz stanowi dofinansowanie do ogólnej działalności Wnioskodawczyni. Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że dotacja otrzymana i przeznaczona na szkolenie pracowników nie ma bezpośredniego wpływu na ceny oferowanych przez Wnioskodawczynię usług. W związku z tym, dotacja nie powoduje zwiększenia obrotu będącego podstawą opodatkowania, zgodnie z powołanym art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawczyni, właściwie zakwalifikowała przychód z otrzymanej dotacji, nie wliczając go do limitu obrotu, po którego przekroczeniu utraciłaby prawo do zwolnienia przedmiotowego VAT na podstawie art. 113 ust 1 i 9 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.
Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.
Z treści powołanych wyżej przepisów wynika więc, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.
Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności (czy też kosztów realizacji konkretnego zadania) nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.
Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.
Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
W myśl art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług kosmetycznych. Rozlicza się na zasadach ogólnych i nie jest podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności zatrudnia na umowę o pracę 4 pracowników na stanowiskach kosmetyczek i recepcjonistki. Wnioskodawczyni otrzymała w roku 2022 dofinansowanie od Starosty (...) w ramach Krajowego Funduszu Szkoleniowego, które zostało przekazane na pokrycie kosztów szkoleń pracowników. Szkolenia dotyczyły podniesienia kwalifikacji pracowników i dotyczyły czynności, które były już wykonywane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. W okresie od 1 stycznia 2022 r. do 30 listopada 2022 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, podatniczka wykazała obrót w kwocie (...) złotych. Obrót z tytułu otrzymanych dotacji w kwocie (...) złotych nie został wliczony do obrotu kwalifikującego podatnika do utraty zwolnienia z tytułu art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Zatem, obrót z działalności opodatkowanej podatniczki nie przekroczył kwoty 200 tys. złotych. Wnioskodawczyni nadal korzysta ze zwolnienia przedmiotowego VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Działalność gospodarcza podatniczki nie dotyczy dostaw towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Otrzymane dofinansowanie zostało przeznaczone na sfinansowanie usług zawartych w umowie o dofinansowanie. Dofinansowanie nie miało wpływu na ceny świadczonych usług przed podatniczkę.
Jak wskazano powyżej, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności – nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W rozpatrywanej sprawie – jak Pani wskazała – dofinansowanie nie miało wpływu na ceny świadczonych usług przed podatniczkę. Wnioskodawczyni otrzymała w roku 2022 dofinansowanie od Starosty (...) w ramach Krajowego Funduszu Szkoleniowego, które zostało przekazane na pokrycie kosztów szkoleń pracowników.
Zatem, ww. dofinansowania nie można rozpatrywać w kategorii dotacji, czy innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.
Z uwagi na powyższe, otrzymanego przez Panią dofinansowania nie należy wliczać do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług i nie podlega ono opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego prowadzi zatem do wniosku, że otrzymane przez Panią dofinasowanie objęte pytaniem – z uwagi na fakt, że jak Pani wskazała, nie miało wpływu na ceny świadczonych usług – nie wchodzi do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, nie wlicza się kwoty przedmiotowego dofinasowania do limitu wartości sprzedaży, uprawniającego do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.
Ponadto, jak wynika z opisu sprawy działalność gospodarcza podatniczki nie dotyczy dostaw towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.
Podsumowując, w świetle przedstawionych faktów, Wnioskodawczyni właściwie zakwalifikowała przychód z otrzymanej dotacji, nie wliczając go do limitu obrotu, po którego przekroczeniu utraciłaby prawo do zwolnienia przedmiotowego VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.
Tym samym, stanowisko Pani uznano za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. Wydając interpretację oparto się w szczególności na informacji, że: „W rozpatrywanej sprawie – jak Pani wskazała – dofinansowanie nie miało wpływu na ceny świadczonych usług przed podatniczkę. Wnioskodawczyni otrzymała w roku 2022 dofinansowanie od Starosty (...) w ramach Krajowego Funduszu Szkoleniowego, które zostało przekazane na pokrycie kosztów szkoleń pracowników”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).