Zgodnie z art. 15 ust. 3a ustawy:

Z przywołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że podstawowym warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, jak wynika z treści art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczna nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

‒wykonywania tych czynności,

‒wynagrodzenia, oraz

‒odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Wątpliwości Pana dotyczą ustalenia, czy wykonywane na rzecz Spółki świadczenia niepieniężne należy uznać za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z wniosku wynika, że jest Pan wspólnikiem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i pełni Pan funkcję Wiceprezesa Zarządu. Zakres czynności w ramach pełnienia tej funkcji nie jest tożsamy z zakresem czynności wykonywanych w ramach świadczeń niepieniężnych, są to świadczenia odrębne od siebie, których zakres się nie pokrywa. Ponadto, prowadzi Pan działalność gospodarczą, której podstawowym zakresem jest wykonywanie instalacji elektrycznych i jest Pan z tego tytułu zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

Zgodnie z postanowieniami umowy spółki, w oparciu o art. 176 Kodeksu Spółek Handlowych, jako Wspólnik, zobowiązany jest Pan do świadczenia na jej rzecz powtarzających się świadczeń niepieniężnych za wynagrodzeniem.

W umowie Spółki określony jest szczegółowo rodzaj oraz zakres tych świadczeń. Obejmuje on następujące czynności:

‒rozliczanie prac Podwykonawców,

‒udział w naradach koordynacyjnych na budowie,

‒przygotowanie dokumentacji powykonawczej,

‒udział w komisjach odbiorowych, roboty końcowe i etapowe,

‒rozliczenia finansowe poszczególnych kontraktów,

‒negocjacje warunków realizacji zawieranych kontraktów.

Wykonując te czynności wyraża Pan oświadczenia woli w imieniu i na rzecz Spółki. Za świadczone usługi ponosi Pan odpowiedzialność wobec Spółki na zasadach ogólnych, natomiast nie ponosi Pan odpowiedzialności wobec osób trzecich.

Praca jest wykonywana zarówno w siedzibie Spółki, jak i innych miejscach prowadzenia przez nią działalności. Świadczenia mają być wykonywane w wymiarze czasu 64 godzin w miesiącu kalendarzowym, przy czym nie są określone stałe godziny wykonywania czynności, ma Pan możliwość wyboru czasu wykonywania świadczonych usług. Godziny pracy ustala Pan samodzielnie, a Spółka nie instruuje Pana odnośnie sposobu wykonania świadczeń. Spółka udostępnia Panu swoje zasoby rzeczowe w postaci np. komputera, telefonu, materiałów biurowych w celu świadczenia dla niej usług. Ryzyko gospodarcze za świadczone czynności ponosi Spółka. W przypadku, gdy ilość poświęconych godzin na wykonywanie ww. świadczeń jest mniejsza niż ustalona w umowie Spółki, wynagrodzenie zostaje określone proporcjonalnie.

Wynagrodzenie, które Pan otrzymuje od Spółki za wykonywanie czynności w ramach świadczeń niepieniężnych na jej rzecz nie stanowi dla Pana ani przychodu wymienionego w art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy w tym miejscu wskazać, że na podstawie art. 176 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):

Przepis art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych umożliwia tworzenie swoistych relacji między wspólnikiem a spółką, które pozwalają im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki oznacza to pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, zaś dla wspólnika możliwość zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia.

Jak wynika z opisu sprawy przychody osiągane z tytułu wykonywanych czynności nie stanowią dla Pana ani przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) ani przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w opisanych okolicznościach nie jest spełniony podstawowy warunek zawarty w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy pozwalający wyłączyć Pana z grona podatników podatku VAT.

Analiza pozostałych warunków, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, tj. odnoszących się do sposobu wykonywania opisanych czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, jest w tej sytuacji bezprzedmiotowa.

W analizowanym przypadku będzie Pan podmiotem świadczącym usługę za wynagrodzeniem, a Spółkę należy uznać za korzystającego z takiej usługi. Czynności w zakresie świadczeń niepieniężnych, które będzie Pan zobowiązany wykonywać na rzecz Spółki uznać należy za odpłatne świadczenie usług wykonywane w ramach samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, a otrzymywane wynagrodzenie, stanowić będzie należność za te świadczenia.

Tym samym, w związku z wykonywaniem na rzecz Spółki opisanych we wniosku powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji wykonywane świadczenia na rzecz Spółki należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Zatem Pana stanowisko, iż czynności wykonywane w ramach stałych powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT, uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).