Prawo do odliczenia podatku VAT według prewspółczynnika obliczanego na potrzeby wodno-kanalizacyjnego sektora działalności Gminy od faktur dokumentują... - Interpretacja - 0112-KDIL3.4012.522.2022.2.AK

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 7 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.522.2022.2.AK

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku VAT według prewspółczynnika obliczanego na potrzeby wodno-kanalizacyjnego sektora działalności Gminy od faktur dokumentujących wydatki związane z realizowaną inwestycją.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT według prewspółczynnika obliczanego na potrzeby wodno-kanalizacyjnego sektora działalności Gminy od faktur dokumentujących wydatki związane z realizowaną inwestycją. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 stycznia 2023 r. (wpływ 26 stycznia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) (dalej zwana „Gminą”) – czynny podatnik podatku VAT – zamierza zrealizować zadanie pn.: (…), dalej zwana „Inwestycją”.

Inwestycja zakłada budowę około (…) km sieci kanalizacji sanitarnej (przesyłowej oraz rozdzielczej) wraz z przepompowniami w miejscowości (…). Inwestycja umożliwi przyłączenie do sieci ok. (…) mieszkańców oraz doposaży istniejącą oczyszczalnię ścieków w (…) poprzez dostawę urządzeń i automatyki.

Budowa sieci zwiększy ochronę istniejącego w miejscowości (…) ujęcia wód głębinowych zaopatrującego część Gminy (…) (około (…)) w wodę pitną. Przyłączenie gospodarstw domowych do sieci kanalizacyjnej zmniejszy ryzyko zanieczyszczenia ujęcia wody lub całkowicie je wyeliminuje, poprawiając jakość wody pitnej.

Budowa kanalizacji pozytywnie wpłynie również na rozwój mieszkalnictwa jedno- i wielorodzinnego, nowego oraz istniejącego na terenie Gminy (…). Po realizacji projektu zwiększy się liczba osób korzystających z systemu kanalizacji sanitarnej na obszarach wiejskich, zwiększy się możliwość rozwoju infrastruktury turystycznej, w tym agroturystyki.

Budowa sieci kanalizacji sanitarnej przyczyni się do ograniczenia przedostawania się szkodliwych i niebezpiecznych substancji (m.in. nieczystości płynnych) do ujęcia wody pitnej i gleby.

Inwestycja przede wszystkim wpłynie korzystnie na funkcjonowanie gospodarki wodno-ściekowej na ternie Gminy, wpłynie na ochronę środowiska, a przede wszystkim podniesie jakość życia mieszkańców Gminy i zwiększy możliwości rozwoju poprzez stworzenie odpowiednich warunków.

Ochrona źródła wody pitnej jest dla Państwa priorytetową inwestycją, a bez finansowania zewnętrznego nie będzie mogła być zrealizowana. Pozyskanie środków na realizację przedmiotowego zadania będzie kluczowym wsparciem Gminy (…) w procesie kanalizacji obszarów wiejskich.

Projekt ten będzie stanowił element realizacji zaleceń wynikających z Programu (…).

Do sieci kanalizacyjnej zostaną oprócz mieszkańców podłączone jednostki Gminne: Remiza OSP (…) oraz świetlica wiejska w (…).

W uzupełnieniu do wniosku wskazali Państwo następujące informacje:

Gmina realizuje przedmiotową inwestycję pn.: (…) w ramach zadań własnych wynikających z ustawy o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 40).

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach przedmiotowej inwestycji będą wystawione na Gminę.

Gmina będzie wykorzystywać efekty inwestycji do następujących czynności:

·opodatkowanych podatkiem VAT – odbiór ścieków od mieszkańców,

·niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – odbiór ścieków od jednostek gminnych.

Nie jest możliwe przyporządkowanie wydatków związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji do poszczególnych rodzajów działalności, tj. działalności gospodarczej (opodatkowanej i/lub zwolnionej od VAT) i działalności innej niż gospodarcza.

Pytanie

Czy Gminie będzie służyło prawo do odliczenia podatku VAT według prewspółczynnika obliczanego na potrzeby wodno-kanalizacyjnego sektora działalności Gminy od faktur dokumentujących wydatki związane z inwestycją (…)?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku)

Państwa zdaniem, Gminie będzie służyło prawo do odliczenia podatku VAT według prewspółczynnika obliczanego na potrzeby wodno-kanalizacyjnego sektora działalności Gminy od faktur dokumentujących wydatki związane z inwestycją (…).

Gmina jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT uprawniona jest do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z budową sieci kanalizacji sanitarnej (…) na podstawie art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT z uwagi na fakt, iż Gmina dokonywać będzie odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1-2 ustawy o VAT.

Ponadto w świetle przedstawionego stanu przyszłego, pełne prawo do odliczenia podatku VAT może być ograniczone jedynie w zakresie, w jakim Gmina wykorzystuje inwestycję aby świadczyć usługi na rzecz swoich jednostek.

W takiej sytuacji zdaniem Gminy, znajdują zastosowanie przepisy ustawy o VAT dotyczące „sposobu określania proporcji” zgodnie z art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT.

Zatem Gminie będzie służyło prawo do odliczenia podatku VAT według prewspółczynnika obliczanego na potrzeby wodnokanalizacyjnego sektora działalności Gminy od faktur dokumentujących wydatki związane z przedmiotową inwestycją.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.

W myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1.zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2.obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy:

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 999).

Rozporządzenie § 1 pkt 1 i 2:

1)określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”;

2)wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Wśród wymienionych w rozporządzeniu podmiotów, Minister Finansów wskazał m.in. jednostki samorządu terytorialnego.

W świetle zapisów § 2 pkt 8 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:

a)urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,

b)jednostkę budżetową,

c)zakład budżetowy.

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia:

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie może być ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko powinny być ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla jej poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina zamierza zrealizować zadanie polegające na budowie około (…) km sieci kanalizacji sanitarnej (przesyłowej oraz rozdzielczej) wraz z przepompowniami. Inwestycja umożliwi przyłączenie do sieci ok. (…) mieszkańców oraz doposaży istniejącą oczyszczalnię ścieków poprzez dostawę urządzeń i automatyki. Budowa sieci zwiększy ochronę istniejącego ujęcia wód głębinowych zaopatrującego część Gminy (około (…)) w wodę pitną. Przyłączenie gospodarstw domowych do sieci kanalizacyjnej zmniejszy ryzyko zanieczyszczenia ujęcia wody lub całkowicie je wyeliminuje, poprawiając jakość wody pitnej. Budowa kanalizacji pozytywnie wpłynie również na rozwój mieszkalnictwa jedno i wielorodzinnego, nowego oraz istniejącego na terenie Gminy. Po realizacji projektu zwiększy się liczba osób korzystających z systemu kanalizacji sanitarnej na obszarach wiejskich, zwiększy się możliwość rozwoju infrastruktury turystycznej, w tym agroturystyki. Budowa sieci kanalizacji sanitarnej przyczyni się do ograniczenia przedostawania się szkodliwych i niebezpiecznych substancji (m.in. nieczystości płynnych) do ujęcia wody pitnej i gleby. Inwestycja przede wszystkim wpłynie korzystnie na funkcjonowanie gospodarki wodno-ściekowej na ternie gminy, wpłynie na ochronę środowiska, a przede wszystkim podniesie jakość życia mieszkańców Gminy i zwiększy możliwości rozwoju poprzez stworzenie odpowiednich warunków. Ochrona źródła wody pitnej jest dla Państwa priorytetową inwestycją, a bez finansowania zewnętrznego nie będzie mogła być zrealizowana. Pozyskanie środków na realizację przedmiotowego zadania będzie kluczowym wsparciem Gminy w procesie kanalizacji obszarów wiejskich.

Do sieci kanalizacyjnej zostaną oprócz mieszkańców podłączone jednostki Gminne: Remiza OSP oraz świetlica wiejska.

Gmina realizuje przedmiotową inwestycję w ramach zadań własnych wynikających z ustawy o samorządzie gminnym. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach przedmiotowej inwestycji będą wystawione na Gminę.

Gmina będzie wykorzystywać efekty inwestycji do następujących czynności (opodatkowanych podatkiem VAT – odbiór ścieków od mieszkańców) oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (odbiór ścieków od jednostek gminnych). Nie jest możliwe przyporządkowanie wydatków związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji do poszczególnych rodzajów działalności, tj. działalności gospodarczej (opodatkowanej i/lub zwolnionej od VAT) i działalności innej niż gospodarcza.

Państwa wątpliwości w przedmiotowej sprawie dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT według prewspółczynnika obliczanego na potrzeby wodno-kanalizacyjnego sektora działalności Gminy z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją inwestycji.

Jak już wcześniej wyjaśniono w przypadku, gdy nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, podatnik zobowiązany jest do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika (proporcji) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Z uwagi na fakt, że jak wynika z treści wniosku, infrastruktura będzie wykorzystywana przez Państwa do czynności opodatkowanych jak i do czynności niepodlegających opodatkowaniu, a Gmina nie będzie miała możliwości przyporządkowania wydatków związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji do poszczególnych rodzajów działalności, to stosownie do zapisów art. 86 ust. 2a ustawy, przysługuje Państwu prawo do odliczenia części podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizowanej Inwestycji.

Mając więc na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji, będzie przysługiwać Państwu prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących realizacji projektu, przy uwzględnieniu przepisów określonych w art. 86 ust. 2a-2h. Prawo to będzie Państwu przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z art. 88 ustawy o VAT.

Podsumowując, Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT według prewspółczynnika obliczanego na potrzeby wodno-kanalizacyjnego sektora działalności Gminy z faktur dokumentujących wydatki związane z przedmiotową inwestycją pn.: (…).

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska w sprawie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).