Interpretacja indywidualna z dnia 13 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.628.2022.1.KF
Temat interpretacji
Prawo do odliczenia z faktury wystawionej przez komornika.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT z faktury wystawionej przez komornika.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzicie Państwo firmę budowlano-deweloperską z siedzibą w (...).
Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego (...) w (...) z 18 maja 2022 r. Sygn. Akt (...), przysądzono Państwu nieruchomość położoną w (...) przy ulicy (...), stanowiącą działkę ewidencyjną oznaczoną numerem 1 za cenę nabycia 1 313 000,00 zł.
Nabyli Państwo w drodze licytacji nieruchomość (...).
Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym (...) w (...) wystawił 16 sierpnia 2022 r. w imieniu i na rzecz dłużnika - fakturę VAT, dokumentującą sprzedaż nieruchomości tj. domu jednorodzinnego (...). Faktura dokumentująca nabycie przedmiotowej nieruchomości została wystawiona na Państwa.
Komornik wystawił fakturę VAT, wartość netto 1 067 479,67 zł, podatek VAT 23%, VAT 245 520,33 zł, wartość brutto 1 313 000,00 zł.
Na fakturze Komornik wskazał oprócz swoich danych także dane dłużnika, w imieniu którego wystawił fakturę.
Dłużnik nie figuruje jako czynny podatnik VAT. Nie posiadają Państwo wiedzy kiedy i na jakiej podstawie Dłużnik został wykreślony z rejestru podatników VAT.
Nabyli Państwo przedmiotową nieruchomość w celu wykorzystania jej w prowadzonej działalności gospodarczej, nabyta nieruchomość będzie wykorzystywana przez Państwa do wykonania czynności opodatkowanych.
Na fakturze dokumentującej nabycie przedmiotowej nieruchomości wykazana została kwota podatku 23% VAT. Podatek VAT został odprowadzony do właściwego urzędu skarbowego przez Komornika.
Skierowali Państwo pismo do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym (...) z prośbą o wyjaśnienie zastosowanej stawki 23% VAT.
Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym (...) w piśmie z 8 listopada 2022 r. wyjaśnił, iż stawka 23% VAT wynika z art. 43 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług oraz poinformował, że podjęto udokumentowane działania na skutek braku możliwości uzyskania informacji od dłużnika, w zakresie tego, czy przedmiotowa sprzedaż podlega zwolnieniu od podatku.
Pytanie
Czy mają Państwo prawo do odliczenia podatku naliczonego w stawce 23% z faktury wystawionej przez Komornika?
Państwa stanowisko w sprawie
Mają Państwo prawo (jako nabywca nieruchomości) do odliczenia podatku VAT na ogólnych zasadach.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) - dalej u.p.t.u., komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.
Na podstawie art. 106c pkt 2 u.p.t.u. faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa w art. 18 u.p.t.u., z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.
Należy zaznaczyć, że w takim przypadku komornik wystawia fakturę w imieniu dłużnika, a nie w swoim własnym. Choć dłużnik został wykreślony z VAT, to jednak należy zakładać, że spełnia on wszelkie cechy podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 u.p.t.u. W przypadku więc dokonywania sprzedaży we własnym imieniu dłużnik zobowiązany byłby do opodatkowania czynności VAT. Sam fakt wykreślenia dłużnika z rejestru podatników VAT czynnych nie skutkuje tym, że dla danej transakcji sprzedaży nie może on być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Potwierdził to wielokrotnie w swoich interpretacjach Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (na przykład interpretacja Dyrektora KIS z 23 lipca 2018 r. (0112-KDIL1-2.4012.327.2018.2.DC).
Skoro zatem dłużnik jest w tym przypadku podatnikiem VAT, to z punktu widzenia nabywcy, nie znajduje w tym przypadku zastosowania art. 88 ust. 4 u.p.t.u. wyłączający prawo do odliczenia naliczonego podatku w przypadku zakupów dokonywanych od podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Potwierdził to również Dyrektor KIS w powołanej wyżej interpretacji. Ma on więc prawo do odliczenia naliczonego VAT na ogólnych zasadach, wynikających z art. 86 ust. 1 u.p.t.u. Skoro sprzedawcą jest w tym przypadku dłużnik, to jako dostawcę nabywca powinien wskazać w JPK_VAT dane dłużnika. Fakt, że w imieniu dłużnika fakturę wystawia komornik nie ma tu znaczenia.
Państwa zdaniem, stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl ust. 2 tego przepisu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Skoro w przedmiotowej sprawie sprzedaż komornicza nieruchomości dotyczy majątku podmiotu gospodarczego, jakim jest Dłużnik, to w dacie sprzedaży nieruchomości tego Dłużnika (i wystawienia stosownej faktury VAT przez komornika sądowego) będzie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
W świetle powyższego, komornik sądowy wystawiając faktury z tytułu sprzedaży nieruchomości, powinien je wystawić w imieniu i na rzecz dłużnika. W wystawionych fakturach VAT komornik wykazuje VAT (wg stawki 23%), który powinien pobrać i odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego. W związku z tym, że z tytułu sprzedaży nieruchomości Dłużnik będzie (bądź jest) czynnym podatnikiem od towarów i usług, to Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia od podatku należnego, kwot podatku zawartego w ww. fakturach (podatek naliczony), który będzie związanym z nabyciem nieruchomości wykorzystywanych przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych.
W myśl bowiem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Podobne stanowisko można znaleźć w wielu interpretacjach indywidualnych dotyczących sprzedaży majątku dłużnika w trybie egzekucji, gdyż wiele podmiotów zaprzestaje działalności i jest wykreślana z rejestru czynnych podatników VAT:
„(...) fakt wykreślenia ww. Spółki z rejestru podatników VAT nie oznacza, że Spółka w przyszłości nie będzie wykonywać czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co spowoduje ponowne uzyskanie przez nią statusu podatnika podatku VAT”.
Dalej „Skoro sprzedaż komornicza dotyczy majątku podmiotu gospodarczego, którym jest dłużnik, należy uznać go za podatnika podatku od towarów i usług”.
W świetle powyższego, w szczególności faktu, iż w związku ze sprzedażą nieruchomości Dłużnik będzie (lub już jest) podatnikiem podatku od towarów i usług, ograniczenie dotyczące obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego wynikające z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT (dotyczące podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni) w przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowania.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że:
W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w 88 ust. 3a ustawy, zgodnie z którym:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:
1) sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
a) wystawionymi przez podmiot nieistniejący;
b) (uchylona)
2) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3) (uchylony)
4) wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
a) stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
b) podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
c) potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
5) faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6) (uchylony)
7) wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.
Art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, że:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku.
Z opisu sprawy wynika, jesteście Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Nabyli Państwo w drodze licytacji nieruchomość przy ul. (…). Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym (…) wystawił w imieniu i na rzecz dłużnika - fakturę VAT, dokumentującą sprzedaż nieruchomości. Faktura została wystawiona na Państwa. Nabyli Państwo przedmiotową nieruchomość w celu wykorzystania jej w prowadzonej działalności gospodarczej, nabyta nieruchomość będzie wykorzystywana przez Państwa do wykonania czynności opodatkowanych. Komornik wskazał, że podjęto udokumentowane działania na skutek braku możliwości uzyskania informacji od dłużnika, w zakresie tego, czy przedmiotowa sprzedaż podlega zwolnieniu od podatku.
Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez komornika.
Należy wskazać, że zgodnie z art. 18 ustawy:
Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11 i 41) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.
Definicja płatnika została zawarta w art. 8 Ordynacji podatkowej (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zgodnie z którą:
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Zatem, przepis art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.
W tym miejscu należy wskazać, iż w myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Na podstawie art. 106c tej ustawy:
Faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa w art. 18, z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:
1) organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;
2) komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.
Jednocześnie należy wskazać, na brzmienie art. 43 ust. 21 ustawy, zgodnie z którym:
Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.
Tym samym, komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.
Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treść powołanych uregulowań prawnych prowadzi do stwierdzenia, że dostawa nieruchomości dotyczyła majątku podmiotu gospodarczego, którym był Dłużnik, a w imieniu którego transakcji sprzedaży dokonał komornik. Prowadzona przez komornika sprzedaż towarów będących własnością Dłużnika jest opodatkowana podatkiem VAT gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany Dłużnik.
Zatem w opisanej sytuacji Dłużnika należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży Nieruchomości. Sam fakt wykreślenia dłużnika z rejestru podatników VAT czynnych nie skutkuje tym, że dla danej transakcji sprzedaży nie może on być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika dodatkowo, że czynność dostawy Nieruchomości, na podstawie art. 43 ust. 21 ustawy, nie będzie zwolniona od podatku VAT.
Odnosząc się zatem do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej przez Komornika należy wskazać, że jednym z najistotniejszych warunków umożliwiających czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.
Z przytoczonych wyżej regulacji prawnych wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT uzależnione jest nie tylko od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, ale również od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
W przedmiotowej sprawie przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy warunkujące prawo do odliczenia podatku są spełnione, ponieważ jak Państwo wskazali we wniosku jesteście zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabyta przez Państwa nieruchomość będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych. W opisanej sytuacji, jak wyjaśniono wyżej nie znajdą również zastosowania wyłączenia określone w art. 88 ustawy.
W konsekwencji, należy zgodzić się z Państwem, że przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej przez komornika.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).