Wnioskodawca nie prowadzi działalności w celu osiągnięcia zysku. Wnioskodawca może osiągać zyski z prowadzonej przez siebie działalności, które przeznaczane są jednak w całości na działalność statutową Wnioskodawcy.

W ramach realizacji swoich celów statutowych Wnioskodawca organizuje kilkudniowe wydarzenie w postaci (…).

(…)

A będzie wydarzeniem płatnym – publicznym, dostępnym dla wszystkich zainteresowanych, którzy uiszczą opłatę za możliwość wzięcia udziału w A, zwaną przez Wnioskodawcę akredytacją (dalej: „Opłata”). Opłata będzie pobierana przez Wnioskodawcę i umożliwia udział we wszystkich publicznie dostępnych wydarzeniach odbywających się w ramach A (wskazanych w programie A).

Wnioskodawca różnicuje typy Opłat za A, a udział w A jest możliwy w kilku różnych wariantach:

Opłata umożliwia wszystkim zainteresowanym udział we wszelkich dostępnych publicznie wydarzeniach odbywających się podczas A, w ramach wykupionego przez uczestnika wariantu Opłaty. A odbywa się w formule stacjonarnej na B.

Zapisy na Wydarzenie odbywają się za pomocą formularza online. Po przesłaniu ankiety zgłoszeniowej, osoba zainteresowana otrzyma (najpóźniej w ciągu trzech dni roboczych) informację o zakwalifikowaniu do udziału w A. Udział w A możliwy jest po uiszczeniu Opłaty.

Wysokość Opłaty jest określona kwotowo. W ramach Opłaty uczestnicy Wydarzenia uzyskują:

·nocleg (w przypadku wykupienia przez uczestnika odpowiedniej wersji Opłaty).

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

1.A będzie wydarzeniem płatnym – publicznym, dostępnym dla wszystkich zainteresowanych, którzy uiszczą opłatę za możliwość wzięcia udziału w A (uczestniczenia we wszystkich panelach dyskusyjnych, spotkaniach, warsztatach, dyskusjach odbywających się w ramach wydarzenia) zwaną przez Wnioskodawcę akredytacją (dalej: „Opłata”). Opłata będzie pobierana przez Wnioskodawca i umożliwia udział we wszystkich publicznie dostępnych wydarzeniach odbywających się w ramach A (wskazanych w programie A).

Centralny punkt A stanowić będzie środowiskowa dyskusja (…).

Opłata umożliwia wszystkim zainteresowanym udział we wszelkich dostępnych publicznie wydarzeniach odbywających się podczas A, w ramach wykupionego przez uczestnika wariantu Opłaty. A odbywa się w formule stacjonarnej na C.

Wnioskodawca różnicuje typy Opłat za A, a udział w A jest możliwy w kilku różnych wariantach:

W ramach Opłaty uczestnicy Wydarzenia uzyskują:

2.Celem organizowanego przez Wnioskodawcę A jest upowszechnianie i ochrona kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Na wstępie należy wskazać, że za upowszechnianie kultury, w ocenie Wnioskodawcy, należy uznać działalność polegającą w szczególności na udostępnianiu wartości kultury narodowej i światowej, włączaniu ich do społecznego obiegu i umożliwianiu szerokiego odbioru, na inspirowaniu i organizowaniu jednostek i grup obywateli do aktywnego i twórczego uczestniczenia w życiu kulturalnym kraju, regionu, środowiska, na tworzeniu warunków do rozwoju ich talentów twórczych i twórczości kulturalnej oraz aktywności społecznej w sferze kultury, zwłaszcza w społecznym ruchu kulturalnym, a także na kultywowaniu i rozwijaniu regionalnych tradycji kulturalnych, twórczości ludowej i folkloru.

Celem upowszechniania kultury jest ponadto wzbogacanie osobowości człowieka, kształtowanie ideowych, moralnych i patriotycznych postaw obywateli, socjalistycznych stosunków i zasad współżycia społecznego, umacnianie więzi międzyludzkich oraz rozwijanie kultury pracy, wypoczynku i życia codziennego. Upowszechnianie kultury powinno więc służyć integrowaniu społeczeństwa oraz zmniejszaniu dysproporcji między środowiskami i regionami w dostępie do dóbr kultury i udziale w tworzeniu jej wartości.

W ocenie Wnioskodawcy, przez ochronę kultury natomiast należy rozumieć, wszelkie działania prowadzące do zachowania wytworu kultury i utrzymania bądź wzmocnienia jego społecznej wartości.

Wskazując na powyższe, Wnioskodawca chce wskazać, że w jego ocenie, organizowane przez niego A zawiera wszelkie cechy pozwalające uznać, że jego celem jest upowszechnianie i ochrona kultury.

W ramach realizacji swoich celów statutowych Wnioskodawca organizuje kilkudniowe A (…).

(…)

Program A (szeroko opisany w treści wniosku) to propozycja spojrzenia w przeszłość – (…) – w kierunku planów i zamierzeń na najbliższe lata dotyczących rozwoju tego obszaru sztuki, w zestawieniu z wypracowaną praktyką.

Centralny punkt A stanowić będzie środowiskowa dyskusja (…).

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, w ramach A udostępniane będą wartości kultury narodowej związane z dramaturgią dla młodej widowni w Polsce, które dzięki wydarzeniu będącemu przedmiotem wniosku podlegać będą jednocześnie włączaniu do społecznego obiegu. A umożliwi szeroki odbiór propagowanych w jego ramach treści oraz będzie miało na celu inspirowanie i organizowanie jednostek i grup obywateli do aktywnego i twórczego uczestniczenia w życiu kulturalnym kraju.

Niewątpliwie jednym z celów A jest tworzenie warunków do rozwoju talentów twórczych i twórczości kulturalnej oraz aktywności społecznej w sferze kultury polegające m.in. na prezentacji tekstów nagrodzonych w Konkursie (…).

Ponadto w ramach A kultywowane i rozwijane będą tradycje kulturalne. A będzie służyć m.in. integrowaniu społeczeństwa oraz zmniejszaniu dysproporcji między środowiskami i regionami w dostępie do dóbr kultury i udziale w tworzeniu jej wartości.

3.W ocenie Wnioskodawcy, celem organizowanego przez Wnioskodawcę A jest upowszechnianie i ochrona kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie teatru dla młodego widza.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, powyższe pytanie jest bezprzedmiotowe (niezależnie od powyższego A jest istotnym elementem działalności statutowej Wnioskodawca w obszarze kultury).

4.W opinii Wnioskodawcy, poszczególne usługi (czynności) wchodzące w zakres przedmiotowego świadczenia wykonywanego przez Wnioskodawcę są ze sobą ściśle powiązane i w aspekcie gospodarczym tworzą obiektywnie jedną całość nierozłącznie. W opinii Wnioskodawcy, jest to jednolita rodzajowo usługa polegająca na umożliwieniu zainteresowanym uczestnictwa w A za opłatą wraz z noclegiem, obiadem oraz przekąskami (w zależności, od rodzaju wybranego przez uczestnika wariantu).

Nie jest w szczególności zasadne sztuczne wyodrębnienie takich elementów A jak nocleg, obiady, przekąski jako świadczeń, które mogą być rozpatrywane jako świadczenia wchodzące w skład usługi kompleksowej. Wskazane w wezwaniu czynności składają się na świadczenia wchodzące w skład usługi polegającej na umożliwieniu wstępu na A w celu skorzystania ze wszystkich zapewnionych w jego ramach funkcjonalności.

Nie można nabyć samej usługi noclegu, zjeść obiadu czy przekąsek bez uiszczenia Opłaty umożliwiającej udział w A. Aby wziąć udział w A, konieczne jest wypełnienie formularza zgłoszeniowego Online. Po przesłaniu ankiety zgłoszeniowej, osoba zainteresowana otrzyma (najpóźniej w ciągu trzech dni roboczych) informację o zakwalifikowaniu do udziału w A. Udział w A możliwy jest po uiszczeniu Opłaty.

Wskazane usługi towarzyszące są bowiem udostępniane tylko osobom, które zakupiły usługę podstawowy w postaci udziału w A i mają ścisły związek z udziałem w A. Skorzystanie z przewidzianych w ramach Wydarzenia obiadów i przekąsek, czy skorzystanie z zapewnionego w ramach Opłaty przez Wnioskodawcę noclegu nie są więc w świetle oceny prawnej przedstawionej przez Wnioskodawcę – świadczeniami niezależnymi. Z perspektywy uczestnika kluczowym świadczeniem jest udział w A, zaś usługa noclegowa ułatwia osobom spoza (…) uczestnictwo w trwającym kilka dni A, zaś wyżywienie podczas takiego całodniowego wydarzenia jest elementem istotnym, aby wydarzenie mogło się odbyć.

W ocenie Wnioskodawcy, w aspekcie gospodarczym, uczestnictwo w A wraz z noclegiem, obiadem, przekąskami jest czynnością jednorodną i tworzy jedną kompleksową całość. Oczywiście Organ podatkowy zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej ma prawo (obowiązek) dokonania własnej oceny w zakresie niezbędnym do wydania rozstrzygnięcia.

5.Zdaniem Wnioskodawcy, dominującym elementem w ramach opisanego świadczenia będzie świadczenie usługi uczestnictwa w A.

Zasadniczo uczestnik w tym celu udaje się na miejsce, w którym A się odbywa. A odbywa się w formule stacjonarnej na C.

Skorzystanie z usług noclegu, obiadu, przekąsek możliwe jest tylko dla osób, które uiściły Opłatę umożliwiającą uczestnictwo w A w ramach wykupionego przez siebie wariantu Opłaty.

Wskazane usługi towarzyszące są bowiem udostępniane tylko osobom, które zakupiły usługę główną w postaci udziału w A i mają ścisły związek z udziałem w A. Skorzystanie z przewidzianych w ramach Wydarzenia obiadów i przekąsek, czy skorzystanie z zapewnionego w ramach Opłaty przez Wnioskodawcę noclegu nie są świadczeniami niezależnymi, która można odrębnie nabyć od Wnioskodawcy.

W związku z tym nie jest możliwe skorzystanie z usług noclegu, obiadu, przekąsek świadczonych przez Wnioskodawcę bez uiszczenia uprzednio Opłaty w jednym z dostępnych wariantów umożliwiającej skorzystanie z usługi uczestnictwa w A.

6.W opinii Wnioskodawcy, poszczególne usługi (czynności) wchodzące w zakres przedmiotowego świadczenia wykonywanego przez Wnioskodawcę są ze sobą ściśle powiązane i w aspekcie gospodarczym tworzą obiektywnie jedną całość nierozłącznie. W opinii Wnioskodawcy, jest to jednolita rodzajowo usługa.

Nie można nabyć odrębnie samej usługi noclegu, zakupić obiadu czy przekąsek bez uiszczenia Opłaty umożliwiającej udział w A i bez uczestnictwa w A. Nie miałoby to zresztą ekonomicznego uzasadnienia.

Aby wziąć udział w A, konieczne jest wypełnienie formularza zgłoszeniowego online. Po przesłaniu ankiety zgłoszeniowej, osoba zainteresowana otrzyma (najpóźniej w ciągu trzech dni roboczych) informację o zakwalifikowaniu do udziału w A. Udział w A możliwy jest po uiszczeniu Opłaty.

Skorzystanie z usług noclegu, obiadu, przekąsek możliwe jest tylko dla osób, które uiściły Opłatę umożliwiającą uczestnictwo w A w ramach wykupionego przez siebie wariantu Opłaty.

Wskazane usługi towarzyszące są bowiem udostępniane tylko osobom, które zakupiły usługę główną w postaci udziału w A i mają ścisły związek z udziałem w A. Skorzystanie z przewidzianych w ramach Wydarzenia obiadów i przekąsek, czy skorzystanie z zapewnionego w ramach Opłaty przez Wnioskodawcę noclegu nie są świadczeniami niezależnymi, które można zakupić odrębnie.

W związku z tym, nie jest możliwe skorzystanie z usług noclegu, obiadu, przekąsek świadczonych przez Wnioskodawcę bez uiszczenia uprzednio Opłaty w jednym z dostępnych wariantów umożliwiającej skorzystanie z usługi uczestnictwa w A.

7.Wynagrodzenie (cena) za wykonanie świadczenia zostało skalkulowane biorąc pod uwagę koszty poniesione na organizację A oraz wartość pozyskanych dotacji na realizację A, a także środków własnych, pochodzących z dotacji Organizatora Wnioskodawcy oraz szacowanych przychodów z Opłat. Opłata za A została skalkulowana biorąc pod uwagę wskazane powyżej czynniki.

Warto podkreślić, że Wnioskodawca jest instytucją kultury nieprowadzącą działalności w celu osiągnięcia zysku i w związku tym, wpływy z Opłat za A nie przewyższają kosztów jego organizacji. Ewentualne różnica finansowana jest dotacjami otrzymanymi przez Wnioskodawcę na realizację tego przedsięwzięcia kulturalnego.

Wartość poszczególnych czynności składających się na świadczenie, którego dotyczy zapytanie nie jest określona oddzielnie. Należy jednak podkreślić, że w przypadku zakupu wariantu usługi uczestnictwa w A z noclegiem, Opłata za udział w A jest wyższa od Opłaty za udział w A w wariancie bez noclegu, gdyż uwzględnia koszty noclegu. Nie są one jednak uwzględniane jako odrębna pozycja faktury.

8.Wnioskodawca chce podkreślić, że założeniem A jest, aby stało się ono miejscem spotkań wszystkich zainteresowanych, którzy chcą zaangażować się w środowiskową debatę o teatrze dla młodych, a także działać na rzecz rozwoju tego obszaru sztuki.

Świadczenia takie jak noclegi, obiady, czy przekąski podczas A mają jedynie umożliwić uczestnictwo w tym wydarzeniu możliwe szerokiemu gronu osób (np. osób spoza (…)). Ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez Wnioskodawcę, poprzez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

A odbywa się w formule stacjonarnej na C. Jest to kilkudniowe wydarzenie.

Chcąc dotrzeć do jak największej liczby odbiorców z całej Polski (i nie tylko), wśród których niewątpliwie znajdują się osoby pochodzące z regionów o utrudnionym dostępie do kultury, Wnioskodawca w ramach organizowanego wydarzenia zaproponowało jego uczestnikom szereg ułatwień mających na celu umożliwienie udziału w A m.in. osobom spoza (…), które często, aby wziąć udział w wydarzeniu, będą musiały dotrzeć na nie pokonując znaczne odległości oraz chcąc skorzystać w pełni z zaplanowanych w ramach A wydarzeń będą musiały pozostać w (…) przez cały okres trwania A. W zw. z powyższym, każdy z uczestników może skorzystać z dowolnie wybranej przez siebie opcji udziału w A, w zależności od własnych potrzeb. Głównym celem wskazanych świadczeń nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, a jedynie umożliwienie udziału w A jak najszerszej grupie odbiorców. Taki dochód w ogóle nie powstanie. Usługi te więc służą jak najlepszemu wykonaniu usługi podstawowej.

Jednocześnie, ze względu na zaplanowany przez Wnioskodawcę program A, a także mnogość wydarzeń odbywających się w jego trakcie, w ocenie Wnioskodawcy, zasadnym jest odpowiednie zarządzenie czasem trwania wydarzenia – również przerwami obiadowymi, przerwami na przekąski itp. w taki sposób, aby nie zaburzyły one zaplanowanego przez Wnioskodawcę programu A, a jednocześnie pozwoliły uczestnikom wydarzenia na pełny odbiór prezentowanych w ramach A treści i czynny udział we wszelkich dostępnych w ramach A wydarzeniach, co w ocenie Wnioskodawcy, jest możliwe do osiągnięcia jedynie w sytuacji, w której to Wnioskodawca zapewnia uczestnikom A wyżywienie w postaci obiadu i przekąsek w miejscu realizacji wydarzenia. Jest to jednocześnie typowe świadczenie zapewniane na tego typu wydarzeniach. Wnioskodawca nie prowadzi działalności w tym zakresie a jedynie zapewnia to świadczenia posiłkując się zewnętrznymi dostawcami. Nie ma więc ryzyka, iż świadczenie to ma charakter konkurencyjny w stosunku do innych podmiotów.

Wnioskodawca chcę podkreślić, że nie jest możliwe zakupienie od Wnioskodawcę usług noclegu, obiadu, przekąsek oddzielnie, samoistnie, bez skorzystania z usługi polegającej na umożliwieniu wzięcia udziału w A.

9.Wnioskodawca nie prowadzi działalności w celu osiągnięcia zysku. Wnioskodawca może osiągać zyski z prowadzonej przez siebie działalności, przeznaczane są one jednak w całości na działalność statutową Wnioskodawcy. W przypadku organizacji A, Wnioskodawca nie osiąga zysku z tej działalności (koszt organizacji A przewyższają wpływ) z Opłaty za udział w A. Całość przychodów z Opłaty wraz ze środkami uzyskanymi z dotacji na sfinansowanie tego przedsięwzięcia jest wykorzystana na sfinansowanie kosztów organizacji A.

10.Wnioskodawca chce podkreślić, że ocena czy w przedstawionych okolicznościach usługi wykonywane w ramach A są usługami, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm., dalej: „ustawa o VAT”), czy też nie, stanowi element oceny prawnej stanu faktycznego i należy do Organu podatkowego.

Nie jest to bowiem okoliczność faktyczna, ale ocena prawna okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku.

Wnioskodawca chce wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 19 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, nie ma zastosowania do:

4)usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5)działalności agencji informacyjnych;

6)usług wydawniczych;

7)usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8)usług ochrony praw.

Ustawa o VAT nie definiuje usług kulturalnych. W świetle definicji pojęcia „kultura” dostępnej w internetowym słowniku PWN – jest to materialna i umysłowa działalność społeczeństw oraz jej wytwory.

Natomiast w świetle art. 1 ust. 1 ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 194), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W opinii Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że samo A stanowi wydarzenie kulturalne, a udział w nim stanowi usługę kulturalną. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, Opłata stanowi wynagrodzenie za usługę kulturalną świadczoną przez Wnioskodawcę.

Ustawa o VAT nie definiuje również wprost pojęcia wstępu. Dlatego szukając znaczenia tego pojęcia, należy odwołać się przede wszystkim do językowego rozumienia tego pojęcia. Zgodnie z definicją pojęcia wstępu ujętą w internetowym Słowniku Języka Polskiego należy go rozumieć jako: „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Opłata upoważnia do uczestnictwa w A, a więc wydarzenia kulturalnego organizowanego przez Wnioskodawcę. Tym samym, spełnia wymogi klasyfikacji usług świadczonych przez Wnioskodawcę jako usług wstępu.

Niezależnie od tego, czy uczestnictwo w danej atrakcji będzie mieć charakter czynny, czy bierny, będzie stanowić, w ocenie Wnioskodawcy, usługę wstępu na wydarzenia kulturalne.

Co więcej, również Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 2 grudnia 2014 r., nr PT1/033/32/354/LJU/14 dotyczącej m.in. usług wstępu na wydarzenia kulturalne, uznał, że:

„Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” — możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie. Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu”.

Ponadto, Wnioskodawca chce wskazać, iż w jego ocenie, organizowane przez Wnioskodawcę A jest bezpośrednio związane z udziałem uczestników, którzy dokonali Opłaty w wybranym przez siebie wariancie m.in. w panelach dyskusyjnych (…).

Ze wskazanych powodów wynagrodzenie Wnioskodawcy pobierane od uczestników za udział w A (Opłata) stanowi, w ocenie Wnioskodawcy, usługę wstępu, o której mowa w art. 43 ust. 19 ustawy o VAT. Dalsza szczegółowa argumentacja prawna znajduje się w ocenie prawnej stanu faktycznego niniejszej interpretacji.

Należy podkreślić, że zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej, Organ podatkowy jest zobligowany dokonać własnej oceny prawnej w tym zakresie.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 20 września 2022 r.)

Czy do Opłaty na rzecz Wnioskodawcy za udział w A należy zastosować zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Informacje ogólne

Zdaniem Wnioskodawcy, do Opłaty za udział w A nie będzie miało zastosowania zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT, a opłaty te będą opodatkowane VAT.

Zwolnione od VAT są usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną (art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 43 ust. 18 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Z kolei w świetle art. 43 ust. 19 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

Na wstępie Wnioskodawca zwraca uwagę że, w ocenie Wnioskodawcy, Opłata jest usługą niepodzielną/jednorodną, której świadczeniem głównym jest możliwość udziału we wszystkich publicznych wydarzeniach zaplanowanych w programie A. Wszystkie pozostałe świadczenia (tj. pakietowy 48-godzinny dostęp do B online wyprodukowanych przez Wnioskodawcę, zapewnienie uczestnikom, którzy wykupili akredytację obiadów i przekąsek podczas Wydarzenia, a także nocleg w przypadku wykupienia przez uczestnika odpowiedniej wersji usługi obejmującej nocleg) mają jedynie charakter pomocniczy.

Wskazane usługi towarzyszące są bowiem udostępniane tylko osobom, które zakupiły usługę główną w postaci udziału w A i mają ścisły związek z udziałem w A. Skorzystanie z przewidzianych w ramach Wydarzenia obiadów i przekąsek, czy skorzystanie z zapewnionego w ramach Opłaty przez Wnioskodawcę noclegu nie są świadczeniami niezależnymi. Z kolei przyznanie 48-godzinnego dostępu do B online wyprodukowanych przez Wnioskodawcę (w zakresie wskazanym w Programie), ma charakter uzupełniający ofertę Wnioskodawcy związaną ze wstępem na A dając merytoryczne zaplecze do udziału w A. Treści te są merytorycznie ściśle powiązane z tematyką poruszaną w ramach A i mają za zadanie umożliwienie uczestnikom organizowanego przez Wnioskodawcę Wydarzenia, którzy uiścili Opłatę, w kompleksowy sposób zapoznać z myślą przewodnią A.

Jeśli zaś chodzi o naturę usługi, konieczne jest ustalenie, czy usługa udziału w A jest usługą kulturalną korzystającą ze zwolnienia od VAT, czy usługą wstępu na wydarzenie kulturalne, do której zwolnienie od VAT nie może znaleźć zastosowania.

Ustawa o VAT nie definiuje usług kulturalnych. W świetle definicji pojęcia „kultura” dostępnej w internetowym słowniku PWN – jest to materialna i umysłowa działalność społeczeństw oraz jej wytwory.

Natomiast w świetle art. 1 ust. 1 ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 194), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W opinii Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że samo A stanowi wydarzenie kulturalne, a udział w nim stanowi usługę kulturalną. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, Opłata stanowi wynagrodzenie za usługę kulturalną świadczoną przez Wnioskodawcę. Jednocześnie działalność Wnioskodawcy nie jest prowadzona w celu osiągnięcia zysku, a ewentualny zysk z działalności Wnioskodawcy jest przeznaczany na realizację celów statutowych Wnioskodawcy. Jeżeli jednak usługa kulturalna jest wymieniona wśród wyłączeń ze zwolnienia od VAT wskazanych w ust. 19 ustawy o VAT, usługa Wnioskodawcy nie będzie korzystała ze zwolnienia od VAT

Stanie się tak gdy udział w A za wynagrodzenie w postaci Opłaty stanowi jednocześnie usługę wstępu (art. 43 ust. 19 pkt 2 i 3 ustawy o VAT). Z tych też względów kluczowe jest rozstrzygnięcie, czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę związane z udziałem w A (w ramach Opłaty) ma charakter usługi wstępu.

Ustawa o VAT nie definiuje wprost pojęcia wstępu. Dlatego szukając znaczenia tego pojęcia, należy odwołać się przede wszystkim do językowego rozumienia tego pojęcia. Zgodnie z definicją pojęcia wstępu ujętą w internetowym Słowniku Języka Polskiego należy go rozumieć jako: „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”,

Opłata upoważnia do uczestnictwa w A, a więc wydarzenia kulturalnego organizowanego przez Wnioskodawcę. Tym samym, spełnia wymogi klasyfikacji usług świadczonych przez Wnioskodawcę jako usług wstępu.

Należy podkreślić, że obecnie nie budzi już wątpliwości, że dla zdefiniowania pojęcia wstępu nie ma znaczenia czy możliwość wejścia czy uczestnictwa w danej atrakcji dotyczy uczestnictwa czynnego, czy biernego.

Wynika to z systemowej wykładni przepisów ustawy o VAT, która wskazuje na możliwość zastosowania stawki VAT 8% do usług wstępu dotyczących uczestnictwa czynnego. Wskazuje na to poz. 65 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, umożliwiając zastosowanie stawki VAT 8% do usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne. Nie ulega wątpliwości, że uczestnictwo we wskazanych wydarzeniach ma charakter czynny. A to oznacza, że obniżona stawka VAT ma zastosowanie zarówno do uczestnictwa czynnego, jak i biernego.

Ponadto przepisy ustawy o VAT wskazują na możliwość zastosowania stawki VAT 8% do usług kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe, a także do obiektów kulturalnych (poz. 64 załącznika nr 3 do ustawy o VAT).

Niezależnie od tego, czy uczestnictwo w danej atrakcji będzie mieć charakter czynny, czy bierny, będzie stanowić usługę wstępu na wydarzenia kulturalne.

Takie podejście jest jednolicie prezentowane w orzecznictwie sądowym:

„Wprowadzając stawki obniżone na tego typu usługi i obniżając tym samym ich koszt nabycia można preferować określone zachowania konsumentów. Jak to zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym wyżej wyroku z 30 stycznia 2014 r., wprowadzenie stawek obniżonych na usługi rekreacyjne służy rozpowszechnieniu zdrowego trybu życia. W tym kontekście nieracjonalne byłoby preferowanie, poprzez stawki obniżone, wyłącznie usług rekreacyjnych polegających na biernym korzystaniu z obiektów, w których znajdują się urządzenia rekreacyjne czy sportowe” (wyrok NSA z 26 czerwca 2014 r., sygn. I FSK 1289/13).

Podobne stanowisko przyjął NSA w wyrokach z 18 lutego 2014 r., sygn. I FSK 349/13, z 7 marca 2014 r., sygn. I FSK 504/13 i z 14 maja 2014 r. sygn. I FSK 943/13.

Co więcej, również Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 2 grudnia 2014 r., nr PT1/033/32/354/LJU/14 dotyczącej m.in. usług wstępu na wydarzenia kulturalne, uznał, że:

„Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki - możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie. Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu”.

Organizowane przez Wnioskodawcę A jest bezpośrednio związane z udziałem uczestników, którzy dokonali Opłaty w wybranym przez siebie wariancie m.in. w panelach dyskusyjnych (…).

Ze wskazanych powodów wynagrodzenie Wnioskodawcy pobierane od uczestników za udział w A (Opłata) stanowi usługę wstępu, która wyłącza zastosowanie zwolnienia od VAT.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 19 ustawy, który wyłącza możliwość zastosowania zwolnienia od VAT w sytuacji przedstawionej we wniosku.

Z tych też względów przedstawione w opisie stanu faktycznego usługi polegające na umożliwieniu uczestnikom czynnego lub biernego uczestnictwa w A nie korzystają ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT.

Brak możliwości zastosowania zwolnienia z VAT do Opłaty, wynika również z interpretacji indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe w sprawie wydarzeń o zbliżonym charakterze jak Wydarzenie:

„(…)”, (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 marca 2018 r.).

Podobne stanowisko wynika z innych interpretacji:

„W przedmiotowej sprawie czynności, za które pobierana jest opłata (…) – jak wskazał Wnioskodawca – należy uznać za usługi o charakterze kulturalnym, w związku z czym ww. usługi można zaliczyć do grupy usług mieszczących się w poz. 184 załącznika nr 3 ustawy, a w konsekwencji, świadczenie to podlegać będzie opodatkowaniu obniżoną do wysokości 8% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług”, (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 września 2015 r.).

„ (...) nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu. (...) przedstawione w opisie sprawy usługi polegające na umożliwieniu uczestnikom czynnego lub biernego uczestnictwa w wydarzeniach odbywających się w ramach Przeglądu będą opodatkowane z zastosowaniem stawki VAT 8% (odpowiednio poz. 182 lub 184 załącznika nr 3 do ustawy o VAT)”, (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 maja 2018 r.).

Tym samym zdaniem Wnioskodawca, do Opłaty nie będzie miało zastosowania zwolnienie z VAT.

Końcowo Wnioskodawca wskazuje na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 września 2018 r. wydaną Wnioskodawcy i potwierdzającą brak możliwości zastosowania zwolnienia z VAT do tego typu wydarzeń:

„Zakup biletów na Wydarzenie upoważnia do uczestnictwa w organizowanych przez Wnioskodawca atrakcjach m.in. warsztatach twórczych. Tym samym spełnia wymogi klasyfikacji usług świadczonych przez Wnioskodawca jako usług wstępu. Należy podkreślić, że obecnie nie budzi już wątpliwości, że dla zdefiniowania pojęcia wstępu nie ma znaczenia czy możliwość wejścia czy uczestnictwa w danej atrakcji dotyczy uczestnictwa czynnego, czy biernego. Wynika to z systemowej wykładni przepisów ustawy o VAT, która wskazuje na możliwość zastosowania stawki VAT 8% do usług wstępu dotyczących uczestnictwa czynnego. Wskazuje na to poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, umożliwiając zastosowanie stawki VAT 8% do usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne. Nie ulega wątpliwości, że uczestnictwo we wskazanych wydarzeniach ma charakter czynny. A to oznacza, że obniżona stawka VAT ma zastosowanie zarówno do uczestnictwa czynnego, jak i biernego.

W przypadku przedstawionych w opisie stanu faktycznego atrakcji Wydarzenia – większość z nich ma charakter bierny, ale mogą pojawić się niekiedy sytuacje, gdy np. w trakcie warsztatów będą miały miejsce zajęcia aktywujące najmłodszych uczestników. Jednak niezależnie od tego, czy uczestnictwo w danej atrakcji będzie mieć charakter czynny, czy bierny, będzie stanowić usługę wstępu na wydarzenia kulturalne. (...) Tak więc przedstawione w opisie stanu faktycznego usługi polegające na umożliwieniu uczestnikom czynnego lub biernego uczestnictwa w warsztatach twórczych będą opodatkowane z zastosowaniem stawki VA T 8% (odpowiednio poz. 182 lub 184 załącznika nr 3 do ustawy o VAT)”.

Podobnie w przypadku organizowanych przez Wnioskodawca warsztatów Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 kwietnia 2021 r., potwierdził brak możliwości zastosowania zwolnienia z VAT do tego typu wydarzeń:

„(...) świadczone przez Wnioskodawcę usługi opisane we wniosku stanowią usługi kulturalne. Jednak jeżeli usługa kulturalna stanowi jednocześnie usługę wstępu, nie będzie korzystała ze zwolnienia od VAT (art. 43 ust. 19 pkt 3 ustawy o VAT). Dlatego kluczowe jest rozstrzygnięcie, czy usługi świadczone przez Wnioskodawca w związku z umożliwieniem uczestnictwa w organizowanych przez Wnioskodawcę Warsztatach mają charakter usług wstępu. Należy podkreślić, że obecnie nie budzi już wątpliwości, że dla zdefiniowania pojęcia „wstępu” nie ma znaczenia czy możliwość wejścia czy uczestnictwa w danym wydarzeniu dotyczy uczestnictwa czynnego, czy biernego. Pod pojęciem „wstępu” należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, na siłownię – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego - możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie. Jak wskazał Wnioskodawca – z czym zgadza się tut. Organ – świadczone w ramach Warsztatów usługi mieszczą się w kategorii usług wstępu wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 2 ustawy. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie przesłanka zawarta w ww. przepisie, wyłączająca możliwość zwolnienia od podatku usług kulturalnych. Tym samym usługi te należy opodatkować właściwą stawką podatku VAT. Reasumując, do świadczonych przez Wnioskodawcę usług udziału w Warsztatach nie należy stosować zwolnienia od podatku od towarów i usług zatem sprzedaż biletów należy opodatkować właściwą stawką podatku VAT”.

Podsumowując, mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego do Opłaty za udział w A nie znajdzie zastosowania zwolnienie z VAT, bowiem Opłata stanowi płatność za usługę wstępu, a usługi te zostały wyłączone ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 19 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:

Nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy:

W świetle art. 43 ust. 17a ustawy:

Jak wynika z art. 43 ust. 18 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 19 ustawy:

Wątpliwości Państwa dotyczą ustalenia, czy do Opłaty na rzecz Wnioskodawcę za udział w A należy zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność, tj. dostawa towaru bądź usługa, a nie opłata czy wynagrodzenie. Wyjątkiem jest uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Jednakże, pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Jednak aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

W związku z czym, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie złożone (kompleksowe), obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia złożonego (kompleksowego).

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd v. Commissioners of Custom and Excise, ECLI:EU:C:1999:93 stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem interpretacji, wskazać również należy, że:

-w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v. Staatssecretaris van Financiën, ECLI:EU:C:2005:649, Trybunał wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),

-w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP v. Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, ECLI:EU:C:2012:597, TSUE wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).

-w wyroku z dnia 21 lutego 2013 r w sprawie C-18/12 Město Žamberk v. Finanční ředitelství v Hradci Králové, ECLI:EU:C:2013:95, TSUE wskazał, że „w odniesieniu do istnienia jednego złożonego świadczenia w postępowaniu głównym należy przeanalizować, czy sprzęt znajdujący się w danym parku wodnym tworzy całość w taki sposób, że wstęp do tej całości stanowi jedno świadczenie, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. W tym względzie, jeśli – jak w niniejszej sprawie – jeden rodzaj biletu wstępu oferowanego dla parku wodnego uprawnia do wstępu do całego kompleksu, bez jakiegokolwiek rozróżnienia w zależności od rodzaju faktycznie używanych urządzeń, sposobu i czasu trwania ich używania przez okres ważności biletu wstępu, okoliczność ta stanowi istotną wskazówkę na istnienie jednego świadczenia złożonego” (pkt 32 wyroku).

Zatem, istotnym kryterium wpływającym na ocenę tego czy w konkretnej sytuacji występuje świadczenie złożone, jest kryterium odrębności. Kryterium to opiera się na weryfikacji, czy poszczególne świadczenia mogą występować w obrocie gospodarczym niezależnie i czy mogą być wykonane przez dowolny inny podmiot. W przypadku odpowiedzi twierdzącej, nie następuje świadczenie złożone, lecz kilka odrębnych świadczeń, które powinny być dla celów opodatkowania VAT traktowane niezależnie od siebie. Takie stanowisko wywieść można z orzeczenia TSUE z 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro przeciwko Finanční ředitelství v Ústí nad Labem, ECLI:EU:C:2009:365, w którym istotnie TSUE stanął na stanowisku, że w przypadku usług najmu oraz usług sprzątania części wspólnych budynków następują dwa odrębne świadczenia dla celów VAT. Swoje stanowisko TSUE oparł na tym, że usługi sprzątania części wspólnych budynku mogą być świadczone na różnych zasadach, to znaczy na przykład przez osoby trzecie wystawiające faktury obejmujące koszt tych usług bezpośrednio lokatorom lub przez wynajmującego zatrudniającego w tym celu własnych pracowników lub posługującego się przedsiębiorstwem zajmującym się sprzątaniem.  

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

W związku z powyższym, jeżeli transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich dokonywana jest rozpatrywana transakcja. Po pierwsze więc, czy są to świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie kompleksowe.

W rozpatrywanej sprawie należy również zwrócić uwagę na stanowisko Rzecznik Generalnej przedstawione w opinii z dnia 22 października 2020 r. do sprawy C-581/19 Frenetikexito_Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributária e Aduaneira ECLI:EU:C:2021:167, z którego wynika, że: „Wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia złożonego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji (26). Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa Trybunału jedno świadczenie złożone występuje wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu (27)”.

W celu ustalenia, czy świadczenia stanowią dwa lub kilka niezależnych świadczeń, czy jedno świadczenie, należy każdorazowo poszukiwać elementów charakterystycznych dla danej transakcji celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie.

Za świadczenia odrębne należy uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone. Powyższe wynika z analizy orzeczeń TSUE w sprawach C-41/04 oraz C-111/05.

Należy mieć na względzie, aby zastosowanie koncepcji świadczenia kompleksowego nie prowadziło do korzystania z nieuzasadnionych preferencji w zakresie opodatkowania. Jeśli usługi mogą być rozdzielone bez uszczerbku dla każdej z nich, a zatem w sposób naturalnie uzasadniony, wówczas nie można uznać – w szczególności w celu rozszerzenia zwolnienia podatkowego – że stanowią jedno świadczenie kompleksowe, opodatkowane wedle zasad dotyczących świadczenia głównego.

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

Jak wynika z opisu sprawy, centralny punkt A stanowić będzie środowiskowa dyskusja (…). A będzie wydarzeniem płatnym – publicznym, dostępnym dla wszystkich zainteresowanych, którzy uiszczą opłatę za możliwość wzięcia udziału w A. Opłata będzie pobierana przez Wnioskodawcę i umożliwia udział we wszystkich publicznie dostępnych wydarzeniach odbywających się w ramach A (wskazanych w programie A). Wysokość Opłaty jest określona kwotowo.

Opłata umożliwia wszystkim zainteresowanym udział we wszelkich dostępnych publicznie wydarzeniach odbywających się podczas A, w ramach wykupionego przez uczestnika wariantu Opłaty. A odbywa się w formule stacjonarnej na C.

Wnioskodawca różnicuje typy Opłat za A, a udział w A jest możliwy w kilku różnych wariantach:

·z noclegiem;

·bez noclegu;

·jednodniowy udział bez noclegu.

W ramach Opłaty uczestnicy Wydarzenia uzyskują:

·możliwość udziału we wszystkich wydarzeniach zaplanowanych w programie;

·pakietowy 48-godzinny dostęp do B online wyprodukowanych przez Wnioskodawcę (…);

·obiady i przekąski podczas wydarzeń;

·nocleg (w przypadku wykupienia przez uczestnika odpowiedniej wersji Opłaty).

Ponadto wskazali Państwo, że poszczególne usługi (czynności) wchodzące w zakres przedmiotowego świadczenia wykonywanego przez Wnioskodawcę są ze sobą ściśle powiązane i w aspekcie gospodarczym tworzą obiektywnie jedną całość nierozłącznie. W Państwa opinii, jest to jednolita rodzajowo usługa polegająca na umożliwieniu zainteresowanym uczestnictwa w A za opłatą wraz z noclegiem, obiadem oraz przekąskami (w zależności, od rodzaju wybranego przez uczestnika wariantu). Nie jest w szczególności zasadne sztuczne wyodrębnienie takich elementów A jak nocleg, obiady, przekąski jako świadczeń, które mogą być rozpatrywane jako świadczenia wchodzące w skład usługi kompleksowej. Wskazane w wezwaniu czynności składają się na świadczenia wchodzące w skład usługi polegającej na umożliwieniu wstępu na A w celu skorzystania ze wszystkich zapewnionych w jego ramach funkcjonalności. Nie można nabyć samej usługi noclegu, zjeść obiadu czy przekąsek bez uiszczenia Opłaty umożliwiającej udział w A. Aby wziąć udział w A, konieczne jest wypełnienie formularza zgłoszeniowego Online. Po przesłaniu ankiety zgłoszeniowej, osoba zainteresowana otrzyma (najpóźniej w ciągu trzech dni roboczych) informację o zakwalifikowaniu do udziału w A. Udział w A możliwy jest po uiszczeniu Opłaty. Wskazane usługi towarzyszące są bowiem udostępniane tylko osobom, które zakupiły usługę podstawowy w postaci udziału w A i mają ścisły związek z udziałem w A. Skorzystanie z przewidzianych w ramach Wydarzenia obiadów i przekąsek, czy skorzystanie z zapewnionego w ramach Opłaty przez Wnioskodawcę noclegu nie są więc w świetle oceny prawnej przedstawionej przez Wnioskodawcę – świadczeniami niezależnymi. Z perspektywy uczestnika kluczowym świadczeniem jest udział w A, zaś usługa noclegowa ułatwia osobom spoza (…) uczestnictwo w trwającym kilka dni A, zaś wyżywienie podczas takiego całodniowego wydarzenia jest elementem istotnym, aby wydarzenie mogło się odbyć. Ponadto, w Państwa ocenie, w aspekcie gospodarczym, uczestnictwo w A wraz z noclegiem, obiadem, przekąskami jest czynnością jednorodną i tworzy jedną kompleksową całość. Zatem Państwa zdaniem, dominującym elementem w ramach opisanego świadczenia będzie świadczenie usługi uczestnictwa w A.

Świadczenie, za które Wnioskodawca pobiera Opłatę, jest zatem świadczeniem złożonym, w którym świadczeniem głównym jest umożliwienie udziału w A – prawo do uczestniczenia w Wydarzeniu w postaci A o współczesnej dramaturgii dla młodej widowni w Polsce.

Czynności dodatkowe uzupełniają usługę główną (pakietowy 48-godzinny dostęp do B online wyprodukowanych przez Wnioskodawcę umożliwia uczestnikom organizowanego przez Wnioskodawcę Wydarzenia, którzy uiścili opłatę, w kompleksowy sposób zapoznać z myślą przewodnią A, z kolei dzięki zapewnieniu przez Wnioskodawcę wyżywienia w postaci obiadu i  przekąsek, zasadnym jest odpowiednie zarządzenie czasem trwania wydarzenia – również przerwami obiadowymi, przerwami na przekąski itp. w taki sposób, aby nie zaburzyły one zaplanowanego przez Wnioskodawcę programu A, a jednocześnie pozwoliły uczestnikom wydarzenia na pełny odbiór prezentowanych w ramach A treści i czynny udział we wszelkich dostępnych w ramach A wydarzeniach). Nie stanowią  one celu samego w sobie i  należy je traktować jako element pewnej większej całości, stanowiącej jedno świadczenie, w  którym usługa umożliwienia udziału w Wydarzeniu ma charakter usługi głównej.

Podstawową cechą świadczenia jest więc przyznanie prawa do uczestnictwa w A, zaś pozostałe elementy tego świadczenia mają charakter drugorzędny.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku świadczenie obejmujące umożliwienie udziału w Wydarzeniu wraz z zapewnieniem pakietowego 48-godzinnego dostępu do B online wyprodukowanych przez Wnioskodawcę (w zakresie wskazanym w  Programie) oraz obiadu i przekąsek w trakcie jego trwania, uznać należy za usługę złożoną, dla której usługę zasadniczą stanowi umożliwienie udziału w Wydarzeniu, A a pozostałe usługi są usługami pomocniczymi.

Powyższe wywołuje skutki w zakresie jednolitego opodatkowania wszystkich czynności wchodzących w skład tego świadczenia, zgodnie z usługą główną (dominującą), którą stanowi umożliwienie udziału w A.

Z kolei w wariancie z noclegami nie mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, ponieważ zapewnienie noclegu dla uczestników, którzy wykupili akredytację nie jest niezbędne do skorzystania ze świadczenia głównego, tj. uczestnictwa w wydarzeniu w postaci A o współczesnej dramaturgii dla młodej widowni.

Podkreślić należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca oferuje różne warianty udziału w kilkudniowym A, tj.: z noclegiem, bez noclegu, a także opcja jednodniowego udziału bez noclegu.

Różnorodność oferowanych wariantów umożliwiających udział w kilkudniowym A wskazuje jednoznacznie, że nocleg nie jest niezbędny do organizacji wydarzenia w postaci A o współczesnej dramaturgii dla młodej widowni w Polsce, które można zrealizować również bez noclegu. Tym samym należy stwierdzić, że poszczególne elementy przedmiotowego świadczenia nie są ze sobą tak ściśle powiązane, że stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Każdy z uczestników A ma możliwość nieskorzystania z noclegu, ponieważ – co wynika z opisu sprawy – każdy z uczestników, w zależności od własnych potrzeb może skorzystać z  dowolnie wybranego przez siebie wariantu. W odniesieniu do oferowanego noclegu nie można zatem mówić o jego sztucznym wydzieleniu od uczestnictwa w A, gdyż sam świadczący takiego rozdzielenia dokonuje oferując także inne warianty umożliwiające udział w A, które nie obejmują noclegu.

Ponadto rozdzielenie to nie zmienia charakteru poszczególnych elementów świadczenia, ani ich wartości z punktu widzenia nabywcy (uczestnika). Uczestnictwo w A nie staje się dla uczestnika A mniej wartościowe z powodu odrębnego na gruncie podatkowym nabycia noclegu w trakcie trwania A.

W konsekwencji wykonywane przez Wnioskodawcę czynności nie są tak ściśle ze sobą powiązane, że w aspekcie gospodarczym tworzą jedną całość. Są to bowiem czynności obiektywnie podzielne i niezależne od siebie, mogące być przedmiotem odrębnego świadczenia bez uszczerbku dla pozostałych czynności. Nie stanowią one zatem pod względem ekonomicznym i gospodarczym jednej, kompleksowej całości. Elementem przesądzającym, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z kilkoma odrębnymi czynnościami, a nie jednym świadczeniem kompleksowym jest to, że nocleg nie jest świadczony przez Wnioskodawcę dla wszystkich uczestników A (każdy z uczestników może skorzystać z dowolnie wybranej przez siebie opcji udziału w A, w zależności od własnych potrzeb), zatem również bez noclegu cel świadczenia polegający na uczestnictwie w A zostanie zrealizowany.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, wszystkie świadczenia realizowane w ramach organizacji wydarzenia w postaci A (…) nie stanowią jednego świadczenia kompleksowego, bowiem nocleg nie stanowi wraz z organizacją A kompleksowej usługi.

Z powyższego wynika, że nocleg nie jest składową usługi kulturalnej organizacji A, ponieważ nie stanowi z uczestnictwem w A usługi kompleksowej.

Zatem nocleg stanowi świadczenie odrębne od organizacji A. Z kolei pozostałe usługi, tj.:

·pakietowy 48-godzinny dostęp do B online wyprodukowanych przez Wnioskodawcę (…) – komentowany pakiet polega na dostępie do tzw. słuchowiska online, czyli przestrzeni gdzie są dostępne nagrania audio;

·obiady i przekąski podczas wydarzeń,

stanowią wraz z organizacją A usługę kompleksową.

W celu ustalenia czy organizacja A wraz z usługami pomocniczymi, tj.:

·pakietowy 48-godzinny dostęp do B online wyprodukowanych przez Wnioskodawcę (…) – komentowany pakiet polega na dostępie do tzw. słuchowiska online, czyli przestrzeni gdzie są dostępne nagrania audio;

·obiady i przekąski podczas wydarzeń,

korzysta ze zwolnienia na postawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, należy przeanalizować czy spełnione są warunki do zwolnienia wymienione w tym przepisie.

Analizując powołane powyżej przepisy prawa podatkowego zauważyć należy, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług kulturalnych jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Podmiotem mogącym świadczyć usługi kulturalne korzystającym ze zwolnienia może być m.in. podmiot prawa publicznego lub inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym pod warunkiem, że podmiot ten nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy).

Natomiast spełnienie warunku przedmiotowego odnosi się do wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się z podatku usługi kulturalne (…).

Ustawa nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić na podstawie dostępnej metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp.

Kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999).

Ponadto Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Wykładnia systemowa pozwala na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia „kultura” w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194 ze zm.), zwanej dalej ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

W myśl art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Przepis art. 3 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej stanowi, że:

W myśl art. 8 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Stosowanie do art. 10 ust. 1 i ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Jak wskazano powyżej, zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca wypełnia przesłankę podmiotową wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Wnioskodawca jest posiadającą osobowość prawną samodzielną instytucją kultury, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Urząd Miasta.

Również przesłanka o charakterze przedmiotowym będzie spełniona. Jak wynika z treści wniosku, uczestnicy mają możliwość udziału w A (…). A prowadzone jest w ramach działań statutowych w zakresie m.in. tworzenia dóbr kultury. Natomiast, celem organizowanego przez Wnioskodawcę A jest upowszechnianie i ochrona kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie teatru dla młodego widza. A jest istotnym elementem działalności statutowej Wnioskodawcy w obszarze kultury.

Tak więc świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizacji A opisane we wniosku stanowią usługi kulturalne.

Jednak – jak wynika z treści art. 43 ust. 19 pkt 2 ustawy – jeżeli usługa kulturalna stanowi jednocześnie usługę wstępu, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku do towarów i usług. Dlatego kluczowe w analizowanej sprawie jest rozstrzygnięcie, czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę w związku z umożliwieniem uczestnictwa w organizowanych przez Wnioskodawcę A mają charakter usług wstępu.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem „wstępu” należy rozumieć „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Pod pojęciem „wstępu” należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, na siłownię – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Jak wynika z opisu sprawy, A będzie wydarzeniem płatnym – publicznym, dostępnym dla wszystkich zainteresowanych, którzy uiszczą opłatę za możliwość wzięcia udziału w A, zwaną przez Wnioskodawcę akredytacją (dalej: „Opłata”). Opłata będzie pobierana przez Wnioskodawcę i umożliwia udział we wszystkich publicznie dostępnych wydarzeniach odbywających się w ramach A (wskazanych w programie A).

Wnioskodawca różnicuje typy Opłat za A, a udział w A jest możliwy w kilku różnych wariantach:

·z noclegiem;

·bez noclegu;

·jednodniowa bez noclegu.

Opłata umożliwia wszystkim zainteresowanym udział we wszelkich dostępnych publicznie wydarzeniach odbywających się podczas A, w ramach wykupionego przez uczestnika wariantu Opłaty. A odbywa się w formule stacjonarnej na C.

Ponadto, opłata upoważnia do uczestnictwa w A, a więc wydarzenia kulturalnego organizowanego przez Wnioskodawcę. Tym samym, spełnia wymogi klasyfikacji usług świadczonych przez Wnioskodawcę jako usług wstępu. Niezależnie od tego, czy uczestnictwo w danej atrakcji będzie mieć charakter czynny, czy bierny, będzie stanowić, w ocenie Wnioskodawcy, usługę wstępu na wydarzenia kulturalne. Ze wskazanych powodów wynagrodzenie Wnioskodawcy pobierane od uczestników za udział w A (Opłata) stanowi, w Państwa ocenie, usługę wstępu, o której mowa w art. 43 ust. 19 ustawy.

W związku z powyższym, świadczone usługi organizacji A mieszczą się w kategorii usług wstępu wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 2 ustawy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie przesłanka zawarta w ww. przepisie, wyłączająca możliwość zwolnienia od podatku usług kulturalnych. Tym samym, usługi te należy opodatkować właściwą stawką podatku VAT. W związku z powyższym, wstęp na organizowane A oraz usługi pomocnicze (tj. pakiet 48 godzinny dostępu do B online, obiady i przekąski podczas wydarzeń), nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Natomiast nocleg nie stanowi usługi pomocniczej do usługi organizacji A, dlatego również nie może korzystać z ww. zwolnienia.

Podsumowując, Opłaty na rzecz Wnioskodawcy za udział w A stanowią wynagrodzenie za świadczone usługi, które nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Zatem stanowisko Państwa należało uznać jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).